Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 10

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  badacz
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Artykuł dotyczy problematyki pułapek w badaniach obszaru aksjologicznego, ze szczególnym uwzględnieniem metody klaryfikacji wartości. Głównym celem artykułu jest znalezienie odpowiedzi na pytanie: Jakich pułapek może ustrzec się badacz zajmujący się metodą klaryfikacji, by pomyślnie przeprowadzić proces badania? Tekst zawiera krótką charakterystykę metody klaryfikacji wartości i omawia pułapki czyhające na badacza efektów tej metody. W artykule zauważa się, że w badaniach naukowych dotyczących obszaru edukacyjnego znajomość metodologii badań pedagogicznych jest istotna, ale równie istotne jest doświadczenie pedagogiczne badacza wynikające z praktyki. Może ono stanowić atut dla badacza, który może wtedy ustrzec się przed pułapkami w badaniach. Tekst uświadamia, że istnieje potrzeba identyfikowania owych pułapek, a ich unikanie może nadać właściwy sens wnioskom z badań.
PL
Koncepcja badania tworzywa językowego tekstów literatury przy utrzymywaniu w procesie badawczym stałej relacji w obrębie triady: pisarz – tworzywo językowe – tekst oraz pisarz – tekst – badacz. Dominantą jest postrzeganie pisarza nie tylko jako autora i kreatora tekstu, nadawcę komunikatu, twórcę oryginalnego warsztatu pisarskiego, ale również jako jednostkę ludzką, egzystującą w określonym czasie i miejscu/miejscach, osobowość o konkretnej tożsamości, obdarzoną swoistymi właściwościami, posiadającą sobie właściwe: wiedzę, doświadczenia, upodobania, poglądy, preferencje i emocje. Pisarz jest twórcą tekstu a badacz powinien uszanować jego prawa autorskie, ale jednocześnie jak najlepiej ukazać wszystko to, co pisarz zawał w swoim tekście.
EN
The concept of researching linguistic material of literary texts while in the research process maintaining the constant relation within the triad of ‘writer – linguistic material – text’ and the one of ‘writer – text – researcher’. The dominant element is perceiving the writer not only as the author and creator of the text, the sender of the message, and the creator of an original literary workshop, but also as a human being existing at a specific time and place/places, a personality with a specific identity, with specific features and characteristics such as a certain level of knowledge, experience, preferences, views and emotions. The writer is the creator of the text and the researcher should respect his or her copyrights, but – at the same time – should present everything the writer has included in his or her text in the best possible way.
EN
In the relativized world, full of all kinds of self-appointed sages who are willing to give advice to others about how they should behave, and even more willing to assess the mistakes others do in their behavior – most often behind their back – sociologists are necessary, as they, keeping to the principles of their discipline, show the world that it is necessary to observe, they study and analyze only what actually exists: both good and evil, without pointing to what does not exist, and what – as it seems – should exist, without obstinate admonishing and telling others what is good and what is bad, and without overbearingly assessing other people’s conduct in dichotomous categories of good and evil. Observing this methodological rule meticulously is a characteristic feature of Janusz Mariański’s research technique; being also a priest and theologian, as a sociologist of religion and of morality he only studies social facts and rigorously avoids formulating evaluating judgments. He does not ask his interlocutors about refraining from actions that are not their duty, or the more so about motifs of such refraining, but about their actual actions and motifs guiding them, which should be the rule of behavior for any well-behaved man, anyway.
PL
W zrelatywizowanym świecie, pełnym wszelkiego rodzaju samozwańczych mędrców chętnie doradzających innym, jak powinni się zachowywać, jeszcze chętniej oceniających błędy ich zachowania i najchętniej za ich plecami, potrzebni są socjologowie, którzy, trwając wiernie przy zasadach uprawianej przez nich nauki, pokazują światu, że trzeba obserwować, badać i analizować tylko to, co jest, co faktycznie istnieje: zarówno dobro, jak i zło, bez wytykania tego, czego nie ma, a co – jak się wydaje – być powinno, bez uporczywego pouczania o tym, co jest dobre, a co złe, i bez apodyktycznego oceniania cudzego postępowania w dychotomicznych kategoriach dobra i zła. Skrupulatne przestrzeganie tej metodologicznej zasady jest charakterystyczną cechą warsztatu naukowego Janusza Mariańskiego, kapłana i teologa, który jako socjolog religii i moralności zajmuje się badaniem wyłącznie faktów społecznych i rygorystycznie unika formułowania sądów wartościujących. Nie pyta on rozmówców o powstrzymywanie się od działania, które nie jest ich powinnością, ani tym bardziej o motywy takich zaniechań, lecz o faktyczne działania i kierujące nimi motywy, co zresztą powinno być regułą zachowania każdego dobrze wychowanego człowieka.
EN
The essay attempts to look at the figure of the narrator and researcher immersed in the process of discovering the world of senses and meanings. The text was inspired by the question about the role and importance of the biographical and narrative researcher in the research process, which the author of the text heard at one of the nationwide scientific conferences. The search for answers led to two unique figures of the researcher and narrator: people involved in the recognition of everyday experiences recorded in the history of modern man. The reflections contained in the essay were based on the author’s individual research experiences. The subject of the text focuses on the narrator and the narrative researcher as two active socio-cultural subjects. The narrator is seen from the perspective of a guide through his life, the researcher from the perspective of a person who walks step by step through the nooks and crannies of the narrator’s life, his determining events, meetings with others who change the course of his life so far. The essence of their meeting is trust and understanding.
PL
W eseju podjęto się próby spojrzenia na postać narratora i badacza zanurzonych w proces odkrywania świata sensów i znaczeń. Inspiracją do powstania tekstu stało się pytanie o rolę i znaczenie badacza biograficzno-narracyjnego w procesie badawczym, które autorka tekstu usłyszała na jednej z ogólnopolskich konferencji naukowych. Poszukiwanie odpowiedzi zaprowadziło myśli ku dwóm wyjątkowym postaciom badacza i narratora: osobom zaangażowanym w rozczytywanie codziennych doznań zapisanych na kartach historii życia współczesnego człowieka. Refleksje zawarte w eseju oparto na indywidualnych doświadczeniach badawczych autorki. Problematyka tekstu koncentruje się na narratorze i badaczu narracyjnym jako dwóch aktywnych społeczno-kulturowych podmiotach. Narrator widziany jest z perspektywy przewodnika po swoim życiu, badacz z perspektywy osoby podążającej krok po kroku po zakamarkach życia narratora, determinujących jego świat zdarzeniach, spotkaniach z innymi zmieniających bieg dotychczasowego życia. Istotą ich spotkania staje się zaufanie i zrozumienie.
EN
The considerations included in the article focus on self-narration that serves life reconstruction in time perspective. Showing the essence and importance of self-narration in the life of a contemporary man directs further thinking to the proposal of reading the author’s narrative technique called as “discovering oneself again”. The article is an attempt of looking closer at the temporary life history course through self-narration about oneself entangled in daily life.
PL
Rozważania zawarte w artykule koncentrują się wokół autonarracji, służącej rekonstrukcji życia w perspektywie czasu. Ukazanie istoty i znaczenia autonarracji w życiu współczesnego człowieka kieruje dalsze rozważania ku propozycji rozczytania autorskiej techniki narracyjnej nazwanej jako „odkrywanie siebie z powrotem”. Artykuł stanowi próbę przyjrzenia się temporalnemu biegowi historii życia poprzez snucie autonarracji o samym sobie uwikłanym w codzienność.
EN
In this paper has been done the operationalization of such categories like the success of researcher and skills of researcher in the field of Sciences of Management (SoM). The necessity of specifying these categories is the result of recognized research gap. Literature studies included the analysis of English-language studies obtained from the Scopus and Web of Science databases. Key conclusions in area of the researcher success in SoM have been shown in five fields: (1) the character of scientific discipline, (2) the researcher, (3) universities/research institutes, (4) systemic solutions, (5) economic, social and cultural environment. The category of researcher’s competencies has been referred to two areas: (1) research approaches (deduction vs. induction, nomothetic vs. idiographic); (2) cooperation with specific entities (two-way perspective: researcher-organization; tripartite perspective: researchertertius (consulting)-organization).
PL
W opracowaniu przedstawiono próbę operacjonalizacji określeń: sukces badacza i kompetencje badacza w odniesieniu do specyfiki Nauk o Zarządzaniu (NoZ). Konieczność doprecyzowania tych kategorii wynika ze zidentyfikowanej na drodze studiów literaturowych luki. Studia literaturowe objęły analizę anglojęzycznych opracowań pozyskanych z baz Scopus oraz Web of Science. Kluczowe ustalenia w zakresie kategorii sukcesu badacza NoZ uwidoczniły się w wyodrębnieniu 5 obszarów umiejscawianych po stronie: (1) charakteru dyscypliny naukowej; (2) badacza; (3) uczelni/instytutów badawczych; (4) rozwiązań systemowych; (5) otoczenia gospodarczego, społecznego i kulturowego. Do kategorii kompetencji badacza odnoszono się głównie w ramach dwóch obszarów: (1) podejść badawczych (dedukcja vs indukcja, podejście nomotetyczne vs idiograficzne); (2) współpracy z określonymi podmiotami (perspektywa dwustronna: badacz–organizacja; perspektywa trójstronna: badacz– pośrednik (konsulting)–organizacja).
EN
This article was written to commemorate Professor Piotr Winczorek, who passed away on 9 February 2015. He was associated with the Faculty of Law and Administration of the University of Warsaw for over 50 years. However, the article focuses on three dimensions of Professor’s academic activity: those of a researcher, teacher and friend. Piotr Winczorek’s scientific interests evolved. Initially, he studied the functioning of political parties, especially in Poland during the communist regime. In this context, he tried to study various forms of social and political pluralism. In the 1980s, Piotr Winczorek concentrated on the issues of legal theory, developing his own approach to legal realism. After 1989, Professor focused on issues of public law, especially on axiological assumptions and the practice of constitutionalism, particularly the primacy of the constitution in the legal order, the rule of law, the separation of powers, and equality before the law. Piotr Winczorek was also an extraordinary teacher. He conducted classes with students, initiated new subjects and new curricula. He wrote several textbooks and coursebooks for students, including the textbook Introduction to Jurisprudence, which had 14 editions published over the past 30 years. Professor was also known for his many articles and commentaries on constitutional issues. For his younger colleagues, Piotr Winczorek was a true friend. He would invite them on a daily basis to cooperate, do joint research, and publish together. He also showed great civil courage in defending us against bureaucratic or political attacks. His honesty and wisdom is still remembered well beyond the walls of the University of Warsaw.
PL
Przedstawiony artykuł został napisany, aby upamiętnić Profesora Piotra Winczorka, który zmarł 9 lutego 2015 r. Był on związany z Wydziałem Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego przez ponad 50 lat. Artykuł skupia się jednak na trzech wymiarach aktywności akademickiej Profesora: badacza, nauczyciela i przyjaciela. Zainteresowania naukowe Piotra Winczorka ewoluowały. Początkowo badał funkcjonowanie partii politycznych zwłaszcza w Polsce w czasach systemu komunistycznego. Starał się przy tym badać różne postacie pluralizmu społecznego i politycznego. W latach 1980-tych Piotr Winczorek skoncentrował się na zagadnieniach teorii prawa, rozwijając własne ujęcie realizmu prawniczego. Po 1989 r. Profesor skupił się na zagadnieniach prawa publicznego, szczególnie na założeniach aksjologicznych i praktyce konstytucjonalizmu, zwłaszcza prymacie konstytucji w porządku prawnym, praworządności, podziale władz oraz równości wobec prawa. Piotr Winczorek był też niezwykłym nauczycielem. Prowadził zajęcia ze studentami, inicjował nowe przedmioty i nowe programy nauczania. Napisał kilka podręczników i skryptów dla studentów, w tym podręcznik ze wstępu do prawoznawstwa, który w ciągi 30 lat opublikowano w 14 wydaniach. Profesor znany był również dzięki opublikowaniu wielu artykułów i komentarzy na tematy konstytucyjne. Dla koleżanek i kolegów Piotr Winczorek był prawdziwym przyjacielem. Zapraszał młodych do codziennej współpracy, wspólnych badań naukowych i publikacji. Wykazywał się też wielką odwagą cywilną, gdy bronił nas przed atakami biurokratycznymi lub politycznymi. Jego uczciwość i mądrość została zapamiętana nie tylko na Uniwersytecie Warszawskim.
9
Publication available in full text mode
Content available

Profesor Danuta Misińska

58%
PL
Danuta Misińska (1934–2011) ekonomistka zajmująca się mikroekonomią i rachunkowością. Nauczyciel akademicki Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu oraz Wyższej Szkoły Bankowej we Wrocławiu. Autorka monografii, artykułów i referatów naukowych z zakresu systemów zarządzania organizacjami gospodarczymi i rachunkowości jednostek gospodarczych oraz podręczników, leksykonu i encyklopedii rachunkowości. Czynny biegły rewident oraz aktywna działaczka stowarzyszeń naukowych i zawodowych.
EN
Danuta Misińska (1934–2011), an economist specializing in microeconomics and accounting. Academic teacher at the University of Economics in Wroclaw and the College of Banking in Wrocław. Author of monographs, articles and scientific papers on the management systems of business organizations and business unit accounting as well as textbooks, lexicon and accounting encyclopedia. Active auditor and active activist of scientific and professional associations.
PL
Niniejszy artykuł powstał na kanwie badań przeprowadzonych na obszarach wiejskich Jury Krakowsko-Częstochowskiej przez studentów pierwszego roku etnologii i antropologii kulturowej w ramach swoich pierwszych ćwiczeń terenowych. Ich zadaniem było między innymi prowadzenie dzienników terenowych, które stanowiły obraz doświadczeń młodych antropologów. Na podstawie analizy zawartości tych dzienników postanowiłem wpisać proces stawania się antropologiem w schemat obrzędu przejścia według modelu zaproponowanego przez Arnolda van Gennepa. Celem artykułu jest analiza i interpretacja studenckich dzienników oraz przedstawienie punktu widzenia młodego badacza (w tym samego autora artykułu, który wziął udział w tych badaniach) na polską wieś i udział terenu w „inicjacji antropologicznej”. Dziennik terenowy to nie tylko technika czy metoda produkcji wiedzy antropologicznej, ale także źródło wiedzy na temat wewnętrznych przeżyć badacza, które towarzyszą mu podczas inicjacji zawodowej. W artykule został podkreślony wpływ specyfiki obszarów wiejskich Jury Krakowsko-Częstochowskiej – jako pierwszego terenu badawczego w biografii – na proces symbolicznej przemiany studenta w antropologa.
EN
This article is based on research conducted in rural areas of the Polish Jurassic Highland by first-year ethnology and cultural anthropology students as part of their first field exercises. One of their tasks was to keep fieldnotes, which provided an insight into the young anthropologists’ experiences. Based on an analysis of these notes, I decided to inscribe the process of becoming an anthropologist into the pattern of the rite of passage according to the model proposed by Arnold van Gennep. The purpose of the article is to analyze and interpret the students’ notes and present the point of view of a young researcher – including myself, the author of this article, who participated in this research – on the Polish countryside and the role of the field in the “anthropological initiation.” Making fieldnotes is not only a technique or method of producing anthropological knowledge, but also a source of information about the researcher’s inner experiences during their professional initiation. The article investigates how the specificity of the rural areas of the Polish Jurassic Highland (as the first research field) influenced the process of the symbolic transformation of a student into an anthropologist.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.