Search results

1

Eine Korporation in Personalnöten. Die Bedeutung des Schlachtentods von 203 Deutschordensbrüdern am 15. Juli 1410

100%

Jähnig B.

Miscellanea Historico-Archivistica

|

2012

|

issue 19

119-132

DE

Auch innerhalb des Deutschen Ordens wurde schon im 15. Jahrhundert unter den Ritterbrüdern eine im Vergleich zum 14. Jahrhundert schwächere Qualifikation bei möglichen Anwärtern für Leitungsaufgaben gesehen. Im folgenden wird untersucht, inwieweit diese Personalnöte durch die großen Verluste in der Schlacht bei Tannenberg von 1410 verursacht sein können. Die Betrachtung beschränkt sich auf die Laufbahnen der Ordensgebietiger und vergleicht die Verhältnisse vor und nach 1410. Als wichtige, aber nicht einzige Möglichkeit zum Anlernen von künftigen Gebietigern werden die Kumpane bei Hochmeister, aber auch anderen Gebietigern in ihren anschließenden Laufbahnen verfolgt. In die höchsten Gebietigerämter führten keine festgelegten, wenn auch bevorzugte Wege. In einem außerpreußischen Totengedächtnisbuch des Ordens wird die Zahl von 203 bei Tannenberg gefallenen Ordensbrüdern überliefert. Von diesen konnten nur wenig mehr als 10 % mit Namen ermittelt werden, weil sie zumeist ein Gebietigeramt innegehabt hatten - vom Hochmeister bis zum Vogt von Dirschau. Diese 21 Gebietiger werden im einzelnen vorgestellt ebenso wie die elf, die überlebt haben. Das macht den Personalverlust besonders eindrucksvoll: von der Leitungsebene der Gebietiger sind zwei Drittel gefallen. Im Ordenskapitel 1410/11 stand der neue Hochmeister, Heinrich von Plauen, der selber in seiner bisherigen Laufbahn keine bedeutenderen Gebietigerämter vorzuweisen hatte, vor der Schwierigkeit, die Gebietigerämter mit Ordensbrüdern besetzen zu müssen, die vor 1410 nur in kleineren Ämtern tätig gewesen waren und daher wenig Erfahrung für ihre neuen Aufgaben mitbrachten. Am Beispiel der vom gefallenen Hochmeister Ulrich von Jungingen vor Übernahme des Meisteramtes durchlaufenen Ämter wird deutlich, daß die Inhaber dieser Ämter aus der Zeit unmittelbar vor der Schlacht danach nicht mehr zur Verfügung standen. Im einzelnen wird gezeigt, welche Ordensritter für die Großgebietigerämter, die großen Komtureien im eigentlichen Preußen sowie für die im Kulmer Land und in Pommerellen führenden Komtureien Thorn und Danzig während der nur drei Jahre währenden Amtszeit des neuen Hochmeisters herangezogen wurden. Im Blick auf deren vorherige und anschließenden Stationen ihrer Laufbahnen wird erkennbar, daß sie offenbar oft den Anforderungen ihres Amtes nicht gewachsen waren. Dagegen haben sich andere Ordensritter nach 1410 durchaus bewährt. Kaum berührt vom Schlachtentod waren die Bereiche der Priesterbrüder und gelehrten Räte, die nach 1410 für diplomatische Verhandlungen und Gesandtschaftsreisen herangezogen wurden.

PL

Kwalifikacje zawodowe kandydatów będących braćmi zakonnymi na stanowiska kierownicze w Zakonie są w XV wieku zauważalnie niższe niż w wieku XIV. Tematem opracowania jest zbadanie wpływu strat osobowych w bitwie pod Grunwaldem na potrzeby kadrowe w Zakonie. Analiza ogranicza się do zbadania karier zawodowych wysoko postawionych członków zakonu porównując sytuację panująca przed i po roku 1410. Zostanie prześledzone znaczenie zaliczania się do towarzyszy Wielkiego Mistrza, lub innych wysoko postawionych w hierarchii członków Zakonu jako ważna, choć nie jedyna możliwość dostania się do grona osób szkolonych na przyszłych funkcyjnych członków Zakonu oraz dla ich późniejszych karier. Nie istniały ustalone, stałe ścieżki kariery prowadzące na wysokie stanowiska w Zakonie – mówić można raczej o preferowanych drogach tam prowadzących. W wydanej poza Prusami księdze wspominającej zmarłych członków Zakonu podawana jest liczba 203 zakonników poległych pod Grunwaldem. Z tej liczby poległych jedynie niewiele więcej niż 10% znanych jest z nazwiska – a to dlatego i iż zajmowali różne wysokie stanowiska zakonne- od Wielkiego Mistrza Zakonu Krzyżackiego do wójta Tczewa (Vogt von Dirschau). Życiorysy owych 21 poległych i 11 którzy przeżyli bitwę przedstawione są szczegółowo. Pokazuje to zakres strat personalnych zakonu – w bitwie poległo 2/3 wysoko postawionych członków Zakonu. Nowy mistrz zakonu, Heinrich von Plauen, nie zajmujący w swojej dotychczasowej karierze istotniejszych stanowisk został zmuszony do obsadzenia stanowisk w kapitule zakonu 1410/11 zakonnikami, którzy przed rokiem 1410 zajmowali jedynie niższe stanowiska i nie posiadali odpowiedniego doświadczenia w realizowaniu swoich nowych zadań. Na przykładzie stanowisk, zajmowanych przez poległego Wielkiego Mistrza Ulricha von Jungingena przed objęciem funkcji Wielkiego Mistrza Zakonu ukazano, iż osoby piastujące te stanowiska przed bitwa pod Grunwaldem zginęły w czasie bitwy. Szczegółowo pokazano, którzy zakonnicy powołani zostali w okresie trzyletnim za rządów nowego Wielkiego Mistrza na kluczowe stanowiska w zakonie, na stanowiska komturów w Prusach, jak również w przodujących komturiach Toruń i Gdańsk w ziemi chełmińskiej i Pomorzu Wiślanym. Spojrzenie na poprzednie i następne etapy kariery zakonnej tych osób uświadamia jak często ich kwalifikacje były niewystarczające do pełnienia tych funkcji – w przeciwieństwie do innych rycerzy. Straty w bitwie pod Grunwaldem nie dotknęły praktycznie wcale zakonników -księży oraz radców, którzy po roku 1410 brali udział w negocjacjach dyplomatycznych i podróżach jako posłowie.

EN

Professional qualifications of the candidates who were Teutonic Knights to senior positions in the Order in the 15th c. are noticeably lower than in the 14th c. The theme of this paper is to investigate the effect of casualties in the Battle of Grunwald [Tannenberg] on staffing needs of the Order. The analysis is limited to dignitaries’ careers and compared is the situation prevailing before and after the year 1410. Author analyses the importance of being in the circle of friends of Grandmaster, or other high-ranking members in the hierarchy of the Order as an important, though not the only one, possibility to be included into the group of trainees for future important role playing members of the Order, and for their subsequent careers. There were no pattern career-paths leading to senior positions in the Order - you can talk more about preferred ways leading there. In a memory book of the dead members of the Order published outside the Prussia is given the number of 203 men who died in the Battle of Grunwald. Of those who fell only slightly more than 10% are known by name - and that's because they occupied various high positions in the hierarchy of the Order, from the Grandmaster of the Teutonic Knights to Vogt von Dirschau . Biographies of those 21 dead and 11 survivors of the battle are presented in detail. This shows the extent of the personal losses - two thirds of high-ranking members of the Order were killed in the battle. The new Grandmaster, Heinrich von Plauen, who in his previous career did not occupy any important positions, was forced to fill in positions in the chapter of the Order from 1410 to 1411 with members who occupied before 1410 only a lower positions and did not have sufficient experience to fulfill their new tasks. At the example of the positions occupied by the fallen Grandmaster Ulrich von Jungingen before he had become the Grandmaster of the Order author shows that the persons who had held these position before the battle of Grunwald died in battle. It is shown in detail which brothers were appointed during the three-year reign of the new Grandmaster to the key positions in the Order, the position of the commanders in Prussia, as well as, in leading Commandries of the Teutonic Knights such as Toruń (Thorn) and Gdańsk (Danzig) in the Chełmno Land and in the Gdańsk Pomerania. A look at the previous and next stages of the career of these people shows how often their qualifications were not sufficient to perform these functions - in contrast to the other knights. Losses in the Battle of Grunwald, did not affected priest-brothers and counselors-brothers, who after 1410 took part in diplomatic negotiations and travel as envoys.

2

Eine Korporation in Personalnöten. Die Bedeutung des Schlachtentods von 203 Deutschordensbrüdern am 15. Juli 1410

100%

Jähnig B.

Miscellanea Historico-Archivistica

|

2012

|

issue 19

119-132

PL

Kwalifikacje zawodowe braci zakonnych kandydujących na stanowiska kierownicze w Zakonie są w XV stuleciu zauważalnie niższe niż było to w XIV w. Celem artykułu jest zbadanie wpływu strat osobowych w bitwie pod Grunwaldem na potrzeby kadrowe Zakonu. Analiza ogranicza się do zbadania karier zawodowych wysoko postawionych członków zakonu i porównania sytuacji panującej przed i po roku 1410. Prześledzono znaczenie faktu zaliczania się do kręgu Wielkiego Mistrza lub innych dostojników zakonnych dla późniejszych karier. Znajomości te były ważną, choć nie jedyną możliwością dostania się do grona osób przygotowywanych do piastowania w przyszłości ważnych godności zakonnych. Nie istniały ustalone, stałe ścieżki kariery prowadzące na wysokie stanowiska w Zakonie - można raczej mówić o preferowanych drogach tam prowadzących. W wydanej poza Prusami księdze wspominającej zmarłych członków Zakonu podawana jest liczba 203 zakonników poległych pod Grunwaldem. Z tej liczby poległych jedynie niewiele więcej niż 10% znanych jest z nazwiska - a to dlatego, iż zajmowali oni różne wysokie stanowiska zakonne, poczynając od Wielkiego Mistrza Zakonu Krzyżackiego aż do wójta Tczewa (Vogt von Dirschau). Szczegółowo przedstawione są życiorysy 21 poległych i 11 krzyżaków, którzy przeżyli bitwę. Pokazuje to zakres strat osobowych Zakonu. W bitwie poległo 2/3 wysoko postawionych członków Zakonu. Nowy mistrz Heinrich von Plauen, nie zajmujący w swej wcześniejszej karierze istotniejszych funkcji, został zmuszony do obsadzenia stanowisk w kapitule Zakonu zakonnikami, którzy przed 1410 r. zajmowali niższe stanowiska i nie posiadali odpowiedniego doświadczenia w realizowaniu nowych wyzwań. Na przykładzie szeregu stanowisk zajmowanych przez Ulricha von Jungingen przed objęciem przez niego funkcji Wielkiego Mistrza Zakonu ukazano, iż osoby zajmujące po nim te funkcje poległy w bitwie pod Grunwaldem. Wymieniono zakonników powołanych przez nowego Wielkiego Mistrza na kluczowe stanowiska komturów w Prusach, komturach Torunia, Gdańska oraz w ziemi chełmińskiej i na Pomorzu Wiślanym. Ukazanie przebiegu wcześniejszej, a następnie kolejnych etapów kariery zakonnej tych osób uświadamia, jak często ich kwalifikacje były niewystarczające do pełnienia otrzymywanych funkcji. W przeciwieństwie do braci–rycerzy, straty w bitwie pod Grunwaldem nie dotknęły praktycznie wcale zakonników-księży oraz braci–radców, którzy po 1410 r. brali udział, jako posłowie, w negocjacjach i podróżach dyplomatycznych.

EN

Professional qualifications of the candidates who were Teutonic Knights to senior positions in the Order in the 15th c. are noticeably lower than in the 14th c. The theme of this paper is to investigate the effect of casualties in the Battle of Grunwald [Tannenberg] on staffing needs of the Order. The analysis is limited to dignitaries’ careers and compared is the situation prevailing before and after the year 1410. Author analyses the importance of being in the circle of friends of Grandmaster, or other high-ranking members in the hierarchy of the Order as an important, though not the only one, possibility to be included into the group of trainees for future important role playing members of the Order, and for their subsequent careers. There were no pattern career-paths leading to senior positions in the Order - you can talk more about preferred ways leading there. In a memory book of the dead members of the Order published outside the Prussia is given the number of 203 men who died in the Battle of Grunwald. Of those who fell only slightly more than 10% are known by name - and that's because they occupied various high positions in the hierarchy of the Order, from the Grandmaster of the Teutonic Knights to Vogt von Dirschau . Biographies of those 21 dead and 11 survivors of the battle are presented in detail. This shows the extent of the personal losses - two thirds of high-ranking members of the Order were killed in the battle. The new Grandmaster, Heinrich von Plauen, who in his previous career did not occupy any important positions, was forced to fill in positions in the chapter of the Order from 1410 to 1411 with members who occupied before 1410 only a lower positions and did not have sufficient experience to fulfill their new tasks. At the example of the positions occupied by the fallen Grandmaster Ulrich von Jungingen before he had become the Grandmaster of the Order author shows that the persons who had held these position before the battle of Grunwald died in battle. It is shown in detail which brothers were appointed during the three-year reign of the new Grandmaster to the key positions in the Order, the position of the commanders in Prussia, as well as, in leading Commandries of the Teutonic Knights such as Toruń (Thorn) and Gdańsk (Danzig) in the Chełmno Land and in the Gdańsk Pomerania. A look at the previous and next stages of the career of these people shows how often their qualifications were not sufficient to perform these functions - in contrast to the other knights. Losses in the Battle of Grunwald, did not affected priest-brothers and counselors-brothers, who after 1410 took part in diplomatic negotiations and travel as envoys.

DE

Auch innerhalb des Deutschen Ordens wurde schon im 15. Jahrhundert unter den Ritterbrüdern eine im Vergleich zum 14. Jahrhundert schwächere Qualifikation bei möglichen Anwärtern für Leitungsaufgaben gesehen. Im folgenden wird untersucht, inwieweit diese Personalnöte durch die großen Verluste in der Schlacht bei Tannenberg von 1410 verursacht sein können. Die Betrachtung beschränkt sich auf die Laufbahnen der Ordensgebietiger und vergleicht die Verhältnisse vor und nach 1410. Als wichtige, aber nicht einzige Möglichkeit zum Anlernen von künftigen Gebietigern werden die Kumpane bei Hochmeister, aber auch anderen Gebietigern in ihren anschließenden Laufbahnen verfolgt. In die höchsten Gebietigerämter führten keine festgelegten, wenn auch bevorzugte Wege. In einem außerpreußischen Totengedächtnisbuch des Ordens wird die Zahl von 203 bei Tannenberg gefallenen Ordensbrüdern überliefert. Von diesen konnten nur wenig mehr als 10 % mit Namen ermittelt werden, weil sie zumeist ein Gebietigeramt innegehabt hatten - vom Hochmeister bis zum Vogt von Dirschau. Diese 21 Gebietiger werden im einzelnen vorgestellt ebenso wie die elf, die überlebt haben. Das macht den Personalverlust besonders eindrucksvoll: von der Leitungsebene der Gebietiger sind zwei Drittel gefallen. Im Ordenskapitel 1410/11 stand der neue Hochmeister, Heinrich von Plauen, der selber in seiner bisherigen Laufbahn keine bedeutenderen Gebietigerämter vorzuweisen hatte, vor der Schwierigkeit, die Gebietigerämter mit Ordensbrüdern besetzen zu müssen, die vor 1410 nur in kleineren Ämtern tätig gewesen waren und daher wenig Erfahrung für ihre neuen Aufgaben mitbrachten. Am Beispiel der vom gefallenen Hochmeister Ulrich von Jungingen vor Übernahme des Meisteramtes durchlaufenen Ämter wird deutlich, daß die Inhaber dieser Ämter aus der Zeit unmittelbar vor der Schlacht danach nicht mehr zur Verfügung standen. Im einzelnen wird gezeigt, welche Ordensritter für die Großgebietigerämter, die großen Komtureien im eigentlichen Preußen sowie für die im Kulmer Land und in Pommerellen führenden Komtureien Thorn und Danzig während der nur drei Jahre währenden Amtszeit des neuen Hochmeisters herangezogen wurden. Im Blick auf deren vorherige und anschließenden Stationen ihrer Laufbahnen wird erkennbar, daß sie offenbar oft den Anforderungen ihres Amtes nicht gewachsen waren. Dagegen haben sich andere Ordensritter nach 1410 durchaus bewährt. Kaum berührt vom Schlachtentod waren die Bereiche der Priesterbrüder und gelehrten Räte, die nach 1410 für diplomatische Verhandlungen und Gesandtschaftsreisen herangezogen wurden.

3

GRUNWALDZCY BODYGUARDZI – ZARYS WYBRANYCH ZAGADNIEŃ

70%

Pajorski P.

Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje

|

2014

|

vol. 15(15)

203-213

PL

Wielka wojna z Zakonem Krzyżackim toczyła się w latach 1409 – 1411, jednakże momentem przełomowym była bitwa w dniu 15 lipca 1410 roku, która odbyła się na polach Grunwaldu. W tejże bitwie do ochrony osoby króla Władysława II Jagiełły wydzielono niewielki, doborowy oddział straży przybocznej, który, jak wskazują przekazy Jana Długosza, zdał egzamin w warunkach konfliktu zbrojnego i próby dokonania bezpośredniego zamachu na życie króla.

4

„Hołd pruski” sto piętnaście lat wcześniej. O jednym precedensie z czasów Władysława Jagiełły

41%

Wróbel D.

Miscellanea Historico-Archivistica

|

2016

|

issue 23

93-107

PL

Wydarzenia które nastąpiły po zwycięskiej bitwie pod Grunwaldem (15 VII 1410) doprowadziły do krótkotrwałych rządów króla Władysława II Jagiełły w Prusach. Można je więc postrzegać jako precedens dla słynnego hołdu lennego złożonego sto piętnaście lat później (1525) przez księcia Albrechta Hohenzollerna królowi polskiemu Zygmuntowi I Staremu. O zainicjowaniu nowej strategii przez zwycięzców spod Grunwaldu nazajutrz po bitwie świadczy szereg przesłanek źródłowych. Były to głównie hołdy poddanych krzyżackich zbierane podczas powolnego marszu wojska polsko-litewskiego pod Malbork oraz w czasie oblężenia zamku. Król polski traktował wówczas Prusy jak swoje władztwo, a miejscowych jak swych poddanych. Ten stan rzeczy zakończył się wraz z opuszczeniem Prus przez wojska królewskie. Precedens z lata 1410 r. wpłynął inspirująco na dalszą politykę Jagiellonów wobec zakonu krzyżackiego.

EN

Events which occurred after the victorious battle of Grunwald (15 VII 1410) led to a short-lived reign of King Władysław II Jagiełło in Prussia.Therefore, those events can be seen as a precedent for the famous Prussian homage 115 years later (1525) by Prince Albrecht Hohenzollern to the Polish King Sigismund I the Old. The initiation of a new strategy by the winners of the battle of Grunwald finds confirmation in the sources. These were mainly tributes from subjects of the Teutonic Knights that were taken during the slow march of the Polish-Lithuanian army to Malbork, and during the siege of the castle. King of Poland treated Prussia as his land, and locals as his subjects. This state ended when the royal army left Prussia. That event of the year 1410. inspired further policy of Jagiellons against the Teutonic Order.

5

Ikonograficznoprawne aspekty Bitwy pod Grunwaldem Jana Matejki

41%

Gajewska J.

Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego

|

2018

|

vol. 21

43-58

EN

The aim of this article is to present iconographical and legal aspects of Jan Matejko’s Battle of Grunwald. The painting comes from 1878 and presents one of the most important victory in Polish history. It belongs to Matejko’s paintings catalogue designed to picture glory of Poland. There were a lot of accusation regarding this painting (rules of perspective’s infringement, historical inaccuracy, excessive herding of figures), but it was caused by Matejko’s vision. The visualization of law in the Battle of Grunwald encompasses numerous issues, such as signalization of entitlements and functions, badges of dignity or authority, signs of jurisdiction, position in social structure (class). Notably Authoress elaborates attributes of knightly attire and attirement of the Teutonic Knights, insignia (e.g. the scepter of Jagiellonian University, the spear of St. Maurice), weapon (e.g. the executioner’s axe).

PL

Celem artykułu jest przedstawienie ikonograficznoprawnych aspektów Bitwy pod Grunwaldem Jana Matejki. Pochodzący z 1878 r. obraz przedstawia jedno z najważniejszych zwycięstw odniesionych przez Polskę i wpisuje się w cykl dzieł Matejki mających ukazywać chwałę Rzeczypospolitej. Wobec obrazu podnoszone były zarzuty dotyczące np. naruszenia zasad perspektywy, nieścisłości historycznej czy nadmiernego stłoczenia postaci – cechy te wynikają jednak ze szczególnej wizji Matejki i wymowy jego dzieła. Wizualizacja prawa w Bitwie pod Grunwaldem obejmuje przede wszystkim kwestie takie jak sygnalizacja uprawnień i funkcji, odznaki godności i władzy, znaki jurysdykcji, pozycja w strukturze społecznej (stan społeczny). W szczególności Autorka omawia cechy ubioru rycerskiego i strój rycerzy zakonu krzyżackiego, insygnia (np. berło Uniwersytetu Jagiellońskiego, włócznia św. Maurycego) i broń (np. topór katowski).

6

The Grunwald Swords and Lech Wałęsa’s Ballpoint Pen. Ordinary objects – extraordinary events

41%

Kasprzyk D.

Historia Slavorum Occidentis

|

2022

|

issue 2 (33)

169-196

EN

The article is devoted to the Grunwald swords and Wałęsa’s ballpoint pen as material correlates of concrete events and objects that can deliver a message whose content depends on the current political, social and cultural context.

7

„Hołd pruski” sto piętnaście lat wcześniej. O jednym precedensie z czasów Władysława Jagiełły

41%

Wróbel D.

Miscellanea Historico-Archivistica

|

2016

|

issue 23

93-107

EN

Events which occurred after the victorious battle of Grunwald (15 VII 1410) led to a short-lived reign of King Władysław II Jagiełło in Prussia.Therefore, those events can be seen as a precedent for the famous Prussian homage 115 years later (1525) by Prince Albrecht Hohenzollern to the Polish King Sigismund I the Old. The initiation of a new strategy by the winners of the battle of Grunwald finds confirmation in the sources. These were mainly tributes from subjects of the Teutonic Knights that were taken during the slow march of the Polish-Lithuanian army to Malbork, and during the siege of the castle. King of Poland treated Prussia as his land, and locals as his subjects. This state ended when the royal army left Prussia. That event of the year 1410. inspired further policy of Jagiellons against the Teutonic Order.

8

„Banderia Prutenorum”, czyli poczet chorągwi krzyżackich obalonych piórem Jerzego z Krakowa

36%

Mazurkiewicz R.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria

|

2020

|

vol. 20

305-319

RU

The paper is dedicated to the volume of poems by Jerzy Harasymowicz, entitled 'Banderia Prutenorum' (1976). The author explores the dependence of this volume on a work of the same title, which was released in mid-15th century through the initiative of Jan Długosz. The medieval manuscript contains illustrations and short descriptions of 56 Teutonic flags captured by Polish troops in the battle of Grunwald (1410). The author of these pictures was Stanisław Durink, while the descriptions were made by Jan Długosz, among other authors. Using the illustrations of Teutonic flags from the medieval model, Harasymowicz added his own poems, showing in bad light particular troops (flags) of the Teutonic Order, as well as their great defeat in the battle against Polish‑Lithuanian forces. The author of the paper analyses the ideological‑persuasive meaning of these poems, as well as their language and depiction.

Refine search results

4 Miscellanea Historico-Archivistica

1 Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria

1 Historia Slavorum Occidentis

1 Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje

1 Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego

1 2022

1 2020

2 2018

2 2016

2 2012

2 Jähnig B.

2 Wróbel D.

1 Gajewska J.

1 Kasprzyk D.

1 Mazurkiewicz R.

1 Pajorski P.

Eine Korporation in Personalnöten. Die Bedeutung des Schlachtentods von 203 Deutschordensbrüdern am 15. Juli 1410

Eine Korporation in Personalnöten. Die Bedeutung des Schlachtentods von 203 Deutschordensbrüdern am 15. Juli 1410

GRUNWALDZCY BODYGUARDZI – ZARYS WYBRANYCH ZAGADNIEŃ

„Hołd pruski” sto piętnaście lat wcześniej. O jednym precedensie z czasów Władysława Jagiełły

Ikonograficznoprawne aspekty Bitwy pod Grunwaldem Jana Matejki

The Grunwald Swords and Lech Wałęsa’s Ballpoint Pen. Ordinary objects – extraordinary events

„Hołd pruski” sto piętnaście lat wcześniej. O jednym precedensie z czasów Władysława Jagiełły

„Banderia Prutenorum”, czyli poczet chorągwi krzyżackich obalonych piórem Jerzego z Krakowa