Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  bloki
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
2
100%
PL
Celem artykułu jest przyjrzenie się jednej z „geograficznych” subdyscyplin – geografii domu. Ma to być przede wszystkim próba wskazania na możliwości jakie daje badanie domu współczesnemu geografowi kultury. Innym celem jest pokazanie różnic między polskim a anglosaskim dorobkiem w tym zakresie i dowiedzenie, że słuszne jest podejmowanie takich badań w naszym kraju. Artykuł składa się z dwóch części. W pierwszej dokonano przeglądu polskich i głównie anglosaskich publikacji geograficznych na temat domu i mieszkania. W części drugiej przedstawiono wyniki badań „domów w bloku”. Jest to przykład badań dotyczących domu realizowanych na pograniczu geografii społecznej i geografii kultury. Przedmiotem był bardzo szczególny rodzaj domu – blok mieszkalny. Przyjęto założenie, że „dom” to pojęcie opisujące relacje człowieka z miejscem i ludźmi. Relacje te mają charakter bardzo intymny i osobisty. Proces mieszkania to proces budowania swojej osobistej tożsamości – lokowania się w miejscu i czasie. Można oczekiwać, że będzie w nim zaspokajana jedna z najbardziej podstawowych potrzeb człowieka – potrzeba bezpieczeństwa. W badaniach wykorzystano jakościową metodę zdjęć kolaboracyjnych. Respondenci poproszeni zostali o zrobienie zdjęć na temat: „Moje mieszkanie w bloku”. Celowo nie doprecyzowano słowa mieszkanie tak, aby dawało możliwość wypowiedzi o mieszkaniu jako czynności i o mieszkaniu jako przestrzeni. Zrobione zdjęcia były następnie omawiane przez respondentów. Przeprowadzono siedem wywiadów. Badanie wykonano na przełomie 2011 i 2012 r. w Łodzi.
EN
The article consists of two parts. The first includes a review of Polish and mainly English-language publications in geography related to the theme of home and flat. The second part includes the results of the studies of “homes in a block of flats”. Most of all, it is an attempt at identifying the opportunities offered to the contemporary culture geographer by studying homes. One of the aims is to identify the differences between the Polish and English output in this field and to prove that such studies in our country are justified. The study assumption was that “a home” is a notion describing the relations between a human being and the place and people. Those relations are very intimate and personal in character. The process of dwelling is a process of building own identity, locating oneself within time and space. It could be expected that the process would satisfy one of the basic human needs: the need for security. The social context of home is defined by co-dwellers, usually the closest family and neighbours. In the case of a block of flats, home space is the flat itself (private space), shared or not with others (in ideal conditions, with people closest to a person) and its surrounding – all the areas located between the flat's door and the entrance to the building (quasi-public space) and the closest surrounding of the block of flats (public space, e.g. car park, children's playground, entrance to the staircase). The distance in all those areas can be measured using the own-foreign category. In the social dimension, a home in a block of flats is a space where we know people occupying it (we know, e.g. their names, at least some of them). Each of the three areas has its own structure. This also applies to a flat. Its space, though of micro-scale, may be graded by its inhabitants. The study utilised the qualitative method of collaborative photographs. Respondents were asked to take photographs in the theme of: “My dwelling in a block of flats”. The ambiguity of the term dwelling was intentional to offer a chance to talk about dwelling as an activity or as an area within a space. The photographs taken were then discussed. Seven interviews were conducted. The study was conducted between 2011 and 2012 in Łódź.
|
2017
|
issue 30
95-102
PL
Bloki mieszkalne są bardzo często spotykane w niemal każdym polskim dużym czy też małym mieście. Są zamieszkane przez miliony ludzi o różnym statusie majątkowym i społecznym. Mieszkanie w tego typu budynkach jest w Polsce standardem. Postkomunistyczne osiedla są najczęściej niezdolne do zapewnienia mieszkańcom programu funkcjonalnego, który zaspokoiłby ich potrzeby. Wiele z nich potrzebuje działań rehabilitacyjnych. Jednym z takich zespołów mieszkaniowych jest osiedle w Pabianicach, które jest przedmiotem niniejszego opracowania. Do wyznaczenia wytycznych do rehabilitacji osiedla mieszkaniowego, co jest celem tego opracowania, może posłużyć strategia CPTED (zapobiegania przestępczości przez kształtowanie przestrzeni). Bazując na CPTED można wyróżnić cechy przestrzeni, które wpływają na jej jakość, a są to: możliwość obserwacji, czytelność przestrzeni, zaznaczenie granic własności w przestrzeni, poczucie odpowiedzialności za przestrzeń publiczną oraz zarządzanie, a co a tym idzie stan techniczny infrastruktury. W celu zbadania stanu przestrzeni na analizowanym osiedlu, autor wykonał inwentaryzację terenową. Bazując na założeniach CPTED, zbadane zostały własności przestrzeni osiedla mieszkaniowego. Drugą metodą badawczą wykorzystaną przez autora była ankieta kwestionariuszowa, przeprowadzona wśród 100 mieszkańców osiedla. Dotyczyła ona opinii mieszkańców o miejscu zamieszkania, w tym subiektywnego poczucia bezpieczeństwa oraz problemów mogących wystąpić w przestrzeni. Na podstawie inwentaryzacji terenowej zostały określone cechy przestrzeni, które nie wpływają korzystnie na jakość i poczucie bezpieczeństwa w przestrzeni. Zaliczają się do nich: ograniczona możliwość obserwacji ze względu na nieuporządkowane grupy zieleni, wrażenie izolacji przestrzeni osiedla od reszty miasta, brak wyraźnie widocznej przestrzeni półprywatnej, a także zły stan zieleni i infrastruktury, w tym budynków i nawierzchni ciągów komunikacyjnych. Biorąc pod uwagę cechy przestrzenne osiedla, można wyznaczyć podział na dwie strefy – wschodnią i zachodnią – o odmiennej charakterystyce, w tym intensywności zabudowy o układzie przestrzennym. Wnioski z badań ankietowych znajdują swoje odbicie w stanie fizycznym osiedla mieszkaniowego. Według respondentów, pozytywnymi cechami osiedla mieszkaniowego jest przede wszystkim dostępność do usług, jak również niska intensywność zabudowy w zachodniej części osiedla. Mieszkańcy wskazali także problemy, które ich zdaniem występują i wymagają interwencji. Zdaniem ankietowanych wśród najważniejszych znalazły się: problem pijanych osób na ulicy, zły stan nawierzchni jezdni, zaśmiecenie obszaru, psi problem, a także skromne możliwości spędzania czasu wolnego. Respondenci zostali poproszeni o zaproponowanie zmian, które poprawiłyby jakość przestrzeni i życia na osiedlu. Najczęściej pojawiającą się sugestią było ustawienie większej ilości ławek, ale też zwiększenie, a raczej uporządkowanie zieleni na osiedlu. Wspomniano także o potrzebie remontu bloków, większym parkingu i nowych placach zabaw dla dzieci. Badania ankietowe stanowią dobre uzupełnienie inwentaryzacji zespołu mieszkaniowego i stanowią podstawę do podjęcia próby sformułowania wytycznych do rehabilitacji osiedla w Pabianicach. Rozwiązaniem głównego problemu, czyli pijanych na ulicy, może być otworzenie w pobliżu baru, restauracji z ograniczoną ofertą napojów alkoholowych. Są to pierwsze kroki do integracji tych problemowych jednostek ze społecznością osiedla i problem ten powinien pozostać pod obserwacją rady osiedla. Istotnymi działaniami, które wydają się być niezbędne na obszarze opracowania, są m.in.: modernizacja nawierzchni ciągów komunikacyjnych, uzupełnienie obszaru obiektami małej architektury oraz stworzenie miejsc, gdzie mieszkańcy mogliby się spotkać, rozpalić grilla czy też pograć w gry. Rozwiązania te mogą pomóc w utworzeniu zadbanego i bezpiecznego osiedla, odpowiadającego potrzebom jego mieszkańców.
EN
Contemporary urbanists and architects are faced with the problem of adapting degraded post-communist neighbourhoods to the current needs of their inhabitants. Most of those housing estates need rehabilitation which is understood as an aspiration for reconstruction of settlement’s range as a human-friendly environment and regain it’s lost values. A CPTED strategy could be very helpful to define guidelines for the rehabilitation. Based on Crime Prevention through Environmental Design strategy the features of space like natural surveillance, space clarity, territoriality, the feeling of responsibility for public space and management can affect it’s quality. These aspects were very useful set of criteria for the author to try to express guidelines for the rehabilitation of the housing estate in Pabianice. Methods used in the research included physical inventory of the neighbourhood and questionnaire survey among the sample of 100 inhabitants of the analysed area. Conclusions from the use of both mentioned methods are well supplementing each other and are pointing the most severe spatil and social problems in the area. This how the environment of the housing estate looks like in the eyes of it’s inhabitants and visitors were crucial while shaping guidelines for rehabilitation
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.