Search results

1

The Objectively and Subjectively Measured Level of Managerial Competencies as the Basis for Andragogical Counselling

100%

Pavlík R.

The New Educational Review

|

2021

|

vol. 65

110-121

EN

The study is a part of the research on the couching method as a tool for adult personality development related to the managerial potential development. The aim was to find out differences between subjectively and objectively measured levels of managerial potential in a research sample and to compare differences in their positions as managers and non-managers. The study was based on the conception of managerial potential development. The article gives results of the Hogan Personality Inventory (HPI) where the managerial potential was measured in seven competencies. The results were compared with the research sample’s self-assessment in a questionnaire of own design. The finding was that managers achieved better results in objectively measured competencies than in subjectively measured competencies. They scored highest in the objectively measured managerial competence Inquisitive and lowest in the objectively measured managerial competence Adjustment. Candidates achieved better results in objectively measured competencies than in subjectively measured competencies. They scored highest in the objectively measured managerial competence Interpersonal Sensitivity and lowest in the objectively measured managerial competence Adjustment. In subjective self-assessment, managers achieved higher mean scores than candidates in the competence Ambition. Managers, again, scored higher than candidates in subjective assessment of the competence Inquisitive. In subjective assessment, candidates scored highest in the managerial competence Interpersonal Sensitivity and lowest in the managerial competence Learning Approach. There were no statistically significant differences between managers and candidates for managerial positions in the managerial potential.

2

INSTYTUCJA PREZYDENTA W TRZECIEJ RZECZYPOSPOLITEJ. MODEL KONSTYTUCYJNY I PRAKTYKA POLITYCZNA

84%

Słomka T., i inni i. i.

Studia Politologiczne

|

2016

|

vol. 42

1-424

PL

Instytucja Prezydenta Rzeczypospolitej od jej przywrócenia na mocy noweli kwietniowej z 1989 r. stanowi przedmiot istotnego zainteresowania zarówno komentatorów życia politycznego, jak i badaczy – przede wszystkim prawników konstytucjonalistów i politologów ustrojoznawców. W rzeczy samej wiele jest powodów takiego zainteresowania. Po pierwsze, prezydent jest głową państwa, najwyższym jego przedstawicielem, skupiającym majestat Rzeczypospolitej – zatem w oczach społeczeństwa pozostaje najlepiej rozpoznawalną instytucją (dowodzą tego rozmaite badania demoskopijne), której przypisuje się czasem nieco mistyczne cechy ojca narodu i orędownika (gwaranta) narodowej jedności. Naukowcy, rzecz jasna, postrzegają głowę państwa w nieco innej perspektywie. W licznych opracowaniach zwraca się uwagę na złożoność elementów wpisujących się w model polskiej prezydentury. Prezydent nie jest jedynie organem symbolicznym, pełniącym role notariuszowskie (jak to ma miejsce np. w Niemczech i Izraelu). Ma on rolę strażnika prawidłowego i harmonijnego działania władz państwowych, zaś dodatkowej legitymizacji do tych działań przydaje mu powszechna i bezpośrednia elekcja. Zakres uprawnień władczych głowy państwa nie jest zbyt wielki, lecz wystarczający dla efektywnego wykonywania funkcji arbitrażowej. Analizując model prezydentury, badacze (szczególnie politolodzy) starają się zazwyczaj dowartościować wpływ procesów politycznych (kontekst polityczny) i elementy behawioralne. Sama analiza instytucjonalna jest zbyt uboga, by zobrazować wszelkie aspekty funkcjonowania i roli głowy państwa. A zatem instytucję prezydenta postrzegać należy zarówno jako instytucję ustrojową, jak i piastuna urzędu – wraz z jego osobowością, charakterem, umiejętnościami, sposobem działania w określonej sytuacji politycznej.

3

Polityka społeczno-gospodarcza w programach wyborczych wybranych kandydatów na prezydenta Polski w 2015 roku

84%

Kamola-Cieślik M.

Acta Politica Polonica

|

2017

|

vol. 39

|

issue 1

5-16

EN

The aim of the paper was to analyse the socio-economic platforms of the two major candidates running for Poland’s presidency in 2015. Comparative, institutional-legal and decision-based methods were used in the study to lay out different concepts of socio-economic policies for Poland in the election platforms of Bronisław Komorowski and Andrzej Duda. An attempt was made to present the possibilities of implementing the election platforms of the two candidates and to assess to what extent it affected the outcome of the election.

PL

Celem artykułu jest analiza społeczno-gospodarczych programów dwóch – o największych szansach wyborczych – kandydatów na prezydenta Polski w 2015 roku. Wykorzystując metodę porównawczą, instytucjonalno-prawną i decyzyjną, przedstawiono różne koncepcje polityki społeczno-gospodarczej Polski w programach Bronisława Komorowskiego i Andrzeja Dudy. Podjęto próbę ukazania możliwości realizacji programów wyborczych kandydatów oraz oceny, w jakim zakresie miały one wpływ na wynik wyborów.

4

Efekt głosowania przyjacielsko-sąsiedzkiego w wyjaśnianiu zachowań wyborczych

84%

Czapiewski T.

Acta Politica Polonica

|

2018

|

vol. 46

|

issue 4

33-46

EN

The friends and neighbours voting effect can be defined as a phenomenon in which voters prefer candidates residing or working in a geographically close neighborhood. It has been widely described in foreign literature, but not in Poland. The aim of this article is to indicate the most important research findings referring to the phenomenon, based on a broad analysis of scientific literature. The author states that the friends and neighbours voting effect is not limited to any part of the world or a specific electoral system. The effect is one of the indispensable elements of any model of voting behavior. On the other hand, although the occurrence of the phenomenon is stable, it can be concluded that the friends and neighbours voting effect has a strongly contextual character. The factors such as the electoral system, the attributes of the candidates, the intensity of the political dispute or the internal organization of political parties will affect the extent to which this effect will occur.

PL

Głosowanie przyjacielsko-sąsiedzkie (PS) można zdefiniować jako preferowanie przez wyborców kandydatów zamieszkałych lub działających w ich okolicy. Zjawisko zostało szeroko opisane w literaturze zagranicznej, ale w Polsce nie spotkało się z większym zainteresowaniem. Celem artykułu jest wskazanie najważniejszych ustaleń badawczych odnoszących się do tego zjawiska na podstawie szerokiej analizy piśmiennictwa naukowego. Autor stwierdza, że efekt głosowania przyjacielsko-sąsiedzkiego nie jest ograniczony do jednej części świata ani konkretnego systemu wyborczego. To niezbędny element każdego modelu próbującego wyjaśnić zachowania wyborców. Z drugiej strony, choć samo występowanie zjawiska nie budzi wątpliwości, można sformułować wniosek, że efekt głosowania przyjacielsko-sąsiedzkiego ma silnie kontekstowy charakter. Takie czynniki, jak system wyborczy, atrybuty kandydatów, intensywność sporu politycznego czy organizacja partii politycznych, będą miały wpływ na to, w jakiej skali efekt wystąpi.

5

Presidentialization of Parliamentary Election. The Case of Polish Election of 2015

84%

Peszyński W.

|

2016

|

vol. 8(44)

|

issue 1

87-105

PL

Problemem podjętym w niniejszym artykule jest upodabnianie się elekcji parlamentarnych do prezydenckich. Celem artykułu jest zbadanie stopnia upodobnienia się polskich wyborów do Sejmu z 2015 r. Do próby zaliczono osiem komitetów, które zarejestrowały listy we wszystkich 41 okręgach wyborczych (PiS, PO, Kukiz ’15, Nowoczesna Ryszarda Petru, Zjednoczona Lewica, PSL, KORWiN oraz Partia Razem). Z uwagi na fakt, że realne szanse na zostanie w 2015 r. premierem mieli kandydaci dwóch największych partii, największa uwaga została skoncentrowana na kampanii PiS i PO. Badanie obejmuje okres czterech ostatnich tygodni kampanii wyborczej. Analizę oparto na sześciu płaszczyznach: (1) cele wyborów (2) nominacje kandydatów, (3) główny produkt kampanii, (4) strategia wyborcza, (5) relacjonowanie kampanii przez środki społecznego przekazu oraz (6) figura przeciwnika.

EN

The aim of this article is to examine to what extent the Polish parliamentary election of 2015 adopted features typical of the presidential ones. The author takes into consideration 8 committees that registered their lists in all the 41 voting constituencies (Law and Justice, Civic Platform, Kukiz ’15, Modern of Ryszard Petru, United Left, Polish People’s Party, KORWiN and Razem Party). Due to the fact that only the leading candidates of the Civic Platform (PO) and the Law and Justice (PiS) had a real chance to become the Prime Minister, the study will focus on these two major political parties. The analysis will concentrate on the last four weeks of the campaign and is conducted at six levels: (1) the aim of the election, (2) the nomination of candidates, (3) the main product of the campaign, (4) the campaign strategy, (5) the reports of the mass media and (6) the figure of the opponent.

6

Political marketing, or how to win elections?

84%

Rudnik M.

Polityka i Społeczeństwo

|

2021

|

vol. 19

|

issue 4

130-144

PL

Przedmiotem prezentowanego artykułu jest problematyka marketingu politycznego jako drogi do zwycięstwa wyborczego. Marketing, promocja i reklama to przydatne instrumenty do osiągania celów politycznych. Umiejętność stosowania tych środków w praktyce jest wyrazem rosnącego profesjonalizmu w dziedzinie wiedzy politycznej. Instrumenty marketingowe przydają się nie tylko podczas kampanii wyborczych, ale także w codziennej działalności liderów politycznych, instytucji społecznych, partii politycznych, związków zawodowych i innych uczestników życia politycznego. Może to dotyczyć projektowania i praktycznego stosowania różnych strategii politycznych, kreowania wizerunku polityka nowo powstałej organizacji politycznej, reklamowania opinii publicznej polityki rządu o istotnym znaczeniu dla państwa czy promowania wizerunku kraju, miasta lub regionu . W ostatnich dziesięcioleciach kampanie wyborcze nabrały charakteru permanentnego, nie ograniczając się jak dotychczas do okresów zamkniętych bezpośrednio poprzedzających głosowanie. Tym samym wiedza o marketingu nabrała większego znaczenia w środowiskach politycznych współczesnych krajów. Dostosowanie profesjonalnych technik marketingowych do sfery działań politycznych oraz wykorzystanie potencjału współczesnych mediów w istotny sposób wpłynęło na sposób prowadzenia polityki. O celach, metodach i strategii kampanii politycznej w pewnym sensie decydują publiczność i media. Model kampanii amerykańskiej stał się wzorem dla wielu krajów, zwłaszcza tych - jak Polska - które weszły na drogę przemian demokratycznych po 1989 roku.

EN

The subject of the presented article is the issue of political marketing as a way to electoral victory. Marketing, promotion and advertising are useful instruments to achieve political goals. Knowing how to put these measures into practice is an expression of increasing professionalism in the field of political knowledge. Marketing instruments are useful not only during election campaigns, but also in the daily activities of political leaders, social institutions, political parties, trade unions and other participants in political life. This may concern the design and practical application of various political strategies, creating the image of a politician a newly formed political organization, advertising to the public a government policy of significant importance to the state, or promoting the image of a country, city or region. In recent decades, election campaigns have become permanent, not limited as before to the closed periods immediately preceding voting. Thus, the knowledge of marketing has gained greater importance in the political enviroments of modern countries. The adaptation of professional marketing techniques to the sphere of political activities and the use of the potential of contemporary media have significantly influenced the way politics is conducted. In a way, the audience and the media decide about the goals, methods and strategy of a political campaign. The model of the American campaign has become a model for many countries, especially those - such as Poland - that entered the path of democratic transitions after 1989. There are many factors which contribute to the reception of American techniques.

7

Strategie personalne w wyborach do Parlamentu Europejskiego 2014. Próba oceny efektywności polskich partii

67%

Peszyński W.

Studia Wyborcze

|

2015

|

vol. XIX

31-51

PL

Artykuł jest poświęcony ocenie efektywności strategii personalnych polskich partii politycznych w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 roku. Strategie personalne należy rozumieć, jako plan doboru kandydatów i odpowiedniego ich uszeregowania na listach wyborczych, co ma wpłynąć na uzyskanie zakładanego rezultatu wyborczego. W artykule uwaga autora została skoncentrowana na pięciu komitetach, które w przedmiotowej elekcji wprowadziły do Parlamentu Europejskiego swoich przedstawicieli. Ocena efektywności polegała na skonfrontowaniu ze sobą założeń strategii z rezultatami wyborczymi poszczególnych kandydatów poszczególnych komitetów. Strategie personalne stanowiły jeden z kilku czynników, który zaważył w tych wyborach na minimalnym zwycięstwie PO nad PiS. Miało to miejsce dlatego, że pierwsza z tych partii podeszła do procesu nominacji kandydatów na listy w sposób zdecydowanie bardziej marketingowy. W przypadku pozostałych komitetów zastosowane strategie kadrowe w niewielkim stopniu wpłynęły na ich rezultaty wyborcze. Jednakże uzasadnione jest przypuszczenie, że bez takiego podejście do realizacji funkcji selekcyjnej ich wynik wyborczy (zwłaszcza SLD-UP i PSL) byłby gorsze od uzyskanych.

EN

The aim of this article is to assess the effectiveness of personal strategies applied by Polish political parties during the election to the European Parliament in 2014. Personal strategies ought to be understood as conscious choice of candidates and their proper placement on electoral lists, which is supposed to influence the final result of the election. The article focuses on five committees whose representatives were chosen to become Members of the European Parliament. The assessment of the effectiveness was performed by the confrontation of the strategy assumption and the results of given candidates. Personal strategies made one of several factors that decided of the minimal victory of Civil Platform over Law and Justice. This was due to the fact that the former party took advantage of certain political marketing activities. As regards the remaining committees, the personal strategies they applied had little impact on the election results. However, it is reasonable to claim that without any strategies at all, their results would have been worse, particularly in case of Democratic Left Alliance – Labor Union and Polish People's Party.

8

Treść i podmioty praw wyborczych w prawie konstytucyjnym Ukrainy

67%

Kljuczkowskij J.

Studia Wyborcze

|

2014

|

vol. tom XVII

57-90

PL

Podmiotowe prawa wyborcze należą do podstawowych politycznych praw człowieka, zapewniających funkcjonowanie demokracji przedstawicielskiej – udział obywateli w wyborach. W nauce prawa konstytucyjnego powszechnie przyjęty jest pogląd, zgodnie z którym istnieją dwa rodzaje podmiotowego prawa wyborczego – czynne i bierne; wydaje się jednak, że oprócz tych dwóch praw wyborczych, do rozważenia jest jeszcze trzecie – nominacyjne prawo wyborcze, tzn. prawo zgłaszania kandydatów podczas wyborów. Treść wszystkich podmiotowych praw wyborczych związana jest z wyborami, to jednak czynnikiem decydującym o istnieniu różnych praw (nie zaś wyrazem czy realizacją jednego „szerokiego” prawa) jest różnica w podmiocie takiego prawa. Dlatego też, chociaż pojęcie praw wyborczych należy do dobrze znanych, dla dokładnego zrozumienia istoty praw wyborczych konieczne jest zarówno ustalenie ich podmiotów, jak i adekwatnej treści. Czynne prawo wyborcze jest „prawem wybierania”. Może być realizowane poprzez różne sposoby głosowania – na poszczególnych kandydatów, listy kandydatów (partii) lub kombinację różnych opcji. Treść biernego prawa wyborczego jest mniej jednoznaczna. Wybór jako otrzymanie mandatu przedstawicielskiego jest możliwością, nie zaś prawem zainteresowanej osoby. Dlatego też zasadne jest uznanie terminu „prawo bycia wybranym” tylko nazwaniem („oznaczeniem”) biernego prawa wyborczego, a nie jako określenie jego treści. Tak więc, treścią biernego prawa wyborczego jest to, że człowiek ma prawo być kandydatem w wyborach, tj. pretendować do zdobycia mandatu przedstawicielskiego lub funkcji z wyboru. Nominacyjne prawo wyborcze oznacza, mniej więcej, prawo do zgłaszania kandydatów podczas odpowiednich wyborów. Przeprowadzona w artykule analiza wzajemnych zależności pokazuje, że nie ma prostego i jednoznacznego związku między podmiotami czynnego i biernego prawa wyborczego, z jednej strony i prawem zgłaszania kandydatów – z drugiej. W każdym razie nie ma podstaw dla utożsamiania tych podmiotów jako adresatów tych praw. W związku z powyższym prawa mające ze swej natury różnych adresatów nie mogą być rozpatrywane jako stanowiące jedno prawo. Tym samym zasadne staje się twierdzenie o istnieniu trzech różnych podmiotów praw wyborczych – aktywnego (prawa głosu), biernego – (prawa bycia kandydatem) i nominacyjnego (prawa zgłaszania kandydatów). Słowa kluczowe: podmiotowe prawa wyborcze, prawo głosowania (czynne prawo wyborcze), prawo kandydowania (bierne prawo wyborcze), prawo do zgłaszania kandydatów (nominacyjne prawo wyborcze), podmioty praw wyborczych, wybory ogólnopaństwowe, wybory lokalne.

EN

The problem of electoral rights is considered in aspects of their content, holders and existed restrictions. An active electoral right is treated as a right to vote on elections (not a right to elect); a passive electoral right means a right to stand for election (not a right to be elected). The existence of a third electoral right is shown, namely a right to nominate candidates which cannot be reduced to one of previous ones. The circle of holders of these rights is analyzed in cases of national and local elections. The difference between legal status of voter “in general” (as a publicly capable citizen) and a person possessing the right to vote at certain (especially local) elections is determined. The essential difference is shown between holders of active and passive electoral rights: persons who are unable to vote at certain elections can stand for these elections and vice versa. A dilemma of holders of nomination electoral right – citizens or political parties – is considered. The evolution of legislative regulation of candidate nomination in Ukraine towards recognition of political parties to be the main holder of nomination electoral right is shown.

9

Wizerunek medialny kandydatów na urząd Prezydenta RP w kampanii wyborczej 2020 r. Analiza wybranych telewizyjnych serwisów informacyjnych

67%

Adamczyk D.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2022

|

vol. 31

|

issue 2

9-36

EN

The article concerns the strategy of creating the image of politicians aspiring to the office of the President of the Republic of Poland through the prism of leading news services. It was assumed that the news may shape the media image of the candidates due to the presented political sympathies and dislikes. The article analyzes the editions of the three most popular news services in Poland, namely „Wiadomości” (TVP), „Wydarzenia” (Polsat) and „Fakty” (TVN). The survey was conducted on the basis of the edition of websites from the period of the presidential campaign in Poland in 2020. The results of the analysis made it possible to notice a number of image differences of the same candidates in the discussed news services and to determine the distribution of accents among individual broadcasters in terms of the audience and potential electorate.

Refine search results

2 Acta Politica Polonica

2 Studia Wyborcze

1 Polityka i Społeczeństwo

1 Roczniki Nauk Społecznych

1 Studia Politologiczne

1 The New Educational Review

1 Łódzkie Studia Teologiczne

2 2022

1 2021

1 2018

1 2017

2 2016

1 2015

1 2014

2 Peszyński W.

1 Adamczyk D.

1 Czapiewski T.

1 Kamola-Cieślik M.

1 Kljuczkowskij J.

1 Pavlík R.

1 Rudnik M.

1 Słomka T.

1 i inni i. i.