Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  canonical form of marriage
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

The Celebration of Marriage Coram Assistente Laico (C. 1112)

100%
Gosiewski R.
Roczniki Nauk Prawnych
|
2017
|
vol. 27
|
issue 3 English Online Version
105-120
EN
Introduced after the Second Vatican Council, the norm permitting the lay person to be a qualified witness of marriage entered in the canonical form has not been yet further elaborated in Polish canonist literature. This study seeks to fill this gap in the Polish canonist literature. The first part of the presentation is devoted to the development of the norm in post-conciliar legislation before the promulgation of the 1983 Code of Canon Law. The next part presents the conditions for the delegation of a lay person to assist at marriage in accordance with canon 1112: a lack of priests and deacons, consent of the diocesan bishop with the favourable vote of the conference of bishops and the permission of the Holy See. The last addressed issue is the duties of delegated lay persons in connection with their task to prepare the intending parties for marriage, to verify their ability to conclude it, to preside over the ritual, and to record this fact in church documentation.
2
Publication available in full text mode
Content available

Kanoniczna forma zawarcia małżeństwa w świetle Kodeksu Kanonów Kościołów Wschodnich

75%
Hołubowicz R.
Ius Matrimoniale
|
2013
|
vol. 24
|
issue 18
123-150
EN
Marriage agreement, which is the cause of marriage itself, expressed by betrothed at the moment of contracting it, is not only the act coming from natural law or entirely the sacramental act, but also, due to its particular character both religious and social, it is the act of law that causes concrete, serious consequences. That is the reason why marriage agreement is put under many legal regulations, which precisely define the canonical form of marriage contraction. The issue of canonical form of marriage contraction is still being disputed very intensely by canonists, concerning doctrinal aspects as well as practical side of this problem. Most of existing in this area problems, are related to Church rights and powers in this field, on the one hand, and state power over the institution of marriage, on the other hand; as well as to prerogatives owned by many churches or religions concerning this subject. Particularly difficult matter is validity of marriages, contracted according to norms of different legislation than its own or contracted in rite different than own Church sui iuris. That is the reason, why undertaking a legal reflection over the norms concerning canonical form of marriage contraction, which occur in canons 828-842 of Codex canonum Ecclesiarum Orientalium, seems to be interesting. The first part of this stadium composes the short historical outline of developing the form of ecclesiastical marriage contraction, both on the East and West. Yet in this part, the sense of East tradition for mystical and spiritual aspects of marriage, is clearly pointed out, which will later affect boldly on current legal regulations in East Catholic Churches. It is even visible in the first canon, article six, where role and meaning of so called ritus sacer is outlined, at the time of contracting a marriage. In the Latin Church, the sacrament of marriage essence is identical with its substance, in different words with its sacramental sign. And that is the reason why expressing the marriage agreement proclaimed by its sides, is the sacrament of marriage essence. According to this, the priest is only an official witness of the marriage contraction. In the East- tradition Churches, that issue is different from our way of thinking. The priest himself is the one, who, in the name of God, grants the sacrament to the betrothed and then blesses the marriage contracted that way. Based on this elementary difference in understanding relevant part of canonical marriage form, east legislation adjusts the issue concerning normal minister of marriage as well as the extraordinary one; matters regarding delegation of the power needed for giving blessings to those who are married; things referring to dispensation from canonical form of marriage contraction; norms concerning the form of celebrating this sacrament in special ways or rite in which that celebration is being performed. All these regulations, that have been talked in details hereby, serve a purpose to protect the institution of marriage, which is the basic cell of social organization and also to stress the sacramental character of marriage, contracted between those who were baptized.
3
Publication available in full text mode
Content available

Brak formy kanonicznej w świetle wyroku c. De Angelis z dnia 9 lipca 2009 roku

75%
Dzierżon G.
Ius Matrimoniale
|
2012
|
vol. 23
|
issue 17
173-183
EN
The presented study is a commentary on an unpublished sentence of Roman Rota c. De Angelis issued on 8 July 2009. In his commentary, the author pointed out that the divergence between the decision of the courts of first and second instance resulted on the one hand form different approaches to the value of Circular Letter of Pontifical Council for Legislative Texts published in 2006 and, on the other hand, from different interpretative options concerning the category of withdrawal from the Catholic Church community of its members by means of a legal act. According to the author, for these reasons the status of the faithful participating, in the pastoral life of Fraternity of St. Pius was understood differently by the judges of the French court of first instance and the judges of Roman Rota. As a result, the court of the first instance decided that the parties involved in the schismatic community were not obliged to retain the canonical form; in contrast, the other court, taking into account the internal intention of the decision mad by the parties, came to a conclusion that they did not withdraw from the Church und so they ought toenter into marriage in the legally established form.
4
Publication available in full text mode
Content available

Ślub na pokładzie statku lub samolotu : problem kanonicznej formy zawarcia małżeństwa

63%
Majer P.
Ius Matrimoniale
|
2003
|
vol. 14
|
issue 8
71-86
EN
El impulso a escribir este artículo dio la noticia de un matrimonio contraído en un avión durante el vuelo, al que asistió capellán de un aeropuerto europeo. El autor considera primero la cuestión de los matrimonios contraídos en los barcos. Hasta el año 1997 no existía ley canónica que expresamente regulara esta cuestión. La doctrina emprendía a veces el controvertido tema de la jurisdicción territorial en las naves y la cuestión e la pertenencia diocesana del barco en alta mar. La aplicación de las prescripciones codiciales sobre competencia territorial en la asistencia al matrimonio resulta imposible. En las sucesivas legislaciones sbore el apostolado maritímo los capellanes de naves carecían por completo de las competencias de ejercer la función del testigo cualificado. El motu proprio „Stella maris” de Juan Pablo II del 21 I 1997 por primera vez contiene norma expresa sobre la posibilidad de asistencia al matrimonio contraído en la nave, estableciendo que el capellán de la Obra del Apostolado el Mar para hacerlo valida y lícitamente, debe recibir la delegación del ordinario del lugar о del párroco de uno de los cotrayentes. De este modo la ley pontificia va más alla del can. 1111 del vigente Código, facultando al ordinario del lugar о al párroco territorial a conceder la delegación fuera de su propio territorio, lo cual constituye una interesante innovación en el sistema territorial de la delegación vigente desde el decreto „Ne temere” del año 1907. Del hecho de que el ordinario del lugar o el párroco pueden delegar la facultad de asistir, deduce el autor de que ellos mismos gozan de la facultad de asistir al matrimonio de un súbdito suyo celebrado a bordo de una nave, conforme al principio: „nemo potest plus iuris transferre in alium, quam sibi competere dignoscatur”. Esto también constituíria una exception a la determinación territorial del poder de delegar la facultad de asistir al matrimonio „intra fines sui territorii” (can. 1109), haciendo recorder la disciplina del Concilio de Trento, en la cual el „párroco propio” fue personalmente considerado, independientemente del lugar de la celebración dei matrimonio. En cuanto a la celebración del matrimonio pretendida a bordo del avion, el autor indica la imposibilidad de aplicar la normativa territorial del Código sobre la delegacion de la facultad de asistir. Los capellanes de la aviación civil tampoco gozan de competentias personales al respecto. No es possible - opina el autor - recurrir en este caso a la regulación canónica sobre los matrimonios contraídos en las naves. Solamente el Romano Pontífice podría concederle al capellán la delegatión exigida para la validez dei matrimonio, lo que parece muy poco probable dada la inconvenientia del lugar de la celebración.
5

Zawarcie małżeństwa coram assistente laico (kan. 1112)

63%
Gosiewski R.
Roczniki Nauk Prawnych
|
2017
|
vol. 27
|
issue 3
127-143
PL
Wprowadzona po Soborze Watykańskim II norma zezwalająca na ustanawianie osoby świeckiej świadkiem kwalifikowanym małżeństwa zawieranego w formie kanonicznej nie została dotychczas szerzej opracowana naukowo w języku polskim. Niniejszy artykuł jest próbą zapełnienia tej luki w polskiej literaturze kanonistycznej. Pierwsza część przedłożenia poświęcona jest rozwojowi normy w prawodawstwie posoborowym przed promulgacją Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. Następnie zostały omówione warunki umożliwiające delegowanie świeckiego do asystowania przy zawarciu małżeństwa zawarte w kan. 1112 tegoż Kodeksu: brak kapłanów i diakonów oraz delegacja biskupa diecezjalnego po uzyskaniu pozytywnej opinii Konferencji Biskupów i zezwolenia ze strony Stolicy Apostolskiej. Ostatnim zaprezentowanym zagadnieniem są obowiązki delegowanego świeckiego w związku z powierzonym mu zadaniem, do których należy przygotowanie nupturientów do małżeństwa, zweryfikowanie ich zdolności do jego zawarcia, przewodniczenie obrzędowi oraz zatroszczenie się o odpowiednie odnotowanie tego faktu w dokumentacji kościelnej.
EN
Introduced after the Second Vatican Council, the norm permitting the lay person to be a qualified witness of marriage entered into a canonical form has not been yet further elaborated in Polish language. This article is an attempt to fill this gap in Polish canonical literature. The first part of the presentation is devoted to the development of the norm in post-conciliar legislation before the promulgation of the 1983 Code of Canon Law. The next part of this dissertation presents the conditions for delegation of lay person to assist at marriage in accordance with Can. 1112 of this Code: lack of priests and deacons, consent of the diocesan bishop with favorable vote of the conference of bishops and permission of the Holy See. The last presented issue is the duties of a delegated lay persons in connection with the task entrusted to them to prepare the nupturients for marriage, to verify their ability to conclude it, to preside over the rite and to take note of this fact in the church documentation.
6
Publication available in full text mode
Content available

Forma kanoniczna zawierania małżeństwa – spojrzenie historyczne i postulat reformy

63%
Dohnalik J.
Annales Canonici
|
2018
|
vol. 14
|
issue 2
EN
Canonical form of matrimony, required for its validity, was introduced by the Tametsi decree of the Council of Trent (1563). Since this important norm had never covered the entire Church, at the beginning of the 20th century took place a discussion about new provisions. That new law, named Ne temere, was promulgated in 1907, on demand of Pius X as a decree of the Congregation of Council. Despite its being well thought over, during the proceedings of the Second Vatican Council and the subsequent revision of the Code, there were proposed numerous drafts of changes. Finally, the current law has mainly preserved its original rule of territorial authority of the assisting parish priest. There has been ongoing discussion in canonical literature regarding the necessity of reforming the canonical form of marriage. In this context, having analyzed 20th century historical discussions, the author supports one of the proposed solutions. While it is advisable to maintain the requirement of the canonical form for the validity of marriage, it would be sufficient to conclude matrimony in the presence of any ordained priest. This solution would be understood for the faithful and guarantee the sacramental character of marriage. This proposal would comply with regulations regarding other sacraments, including baptism. Finally, the postulated reform could help to avoid invalidity of marriage due to negligence or ignorance of the clergy.
PL
Kanoniczna forma zawarcia małżeństwa, wymagana do jego ważności, została wprowadzona przez dekret Tametsi Soboru Trydenckiego (1563). Z uwagi na fakt, że ta ważna norma prawa kanonicznego nigdy nie obowiązywała w całym Kościele, na początku XX wieku miała miejsce dyskusja odnośnie do nowych rozwiązań. To nowe prawo, zwane Ne temere, zostało ogłoszone w 1907 roku na polecenie papieża Piusa X, jako dekret Kongregacji Soboru. Chociaż było to prawo całościowe i dobrze przemyślane, podczas Soboru Watykańskiego II i późniejszej rewizji Kodeksu prawa kanonicznego były zaproponowane liczne projekty zmian. Ostatecznie obowiązujące prawo zasadniczo utrzymało zasadę kompetencji terytorialnej asystującego duchownego. Obecnie ma miejsce dyskusja w literaturze kanonistycznej odnośnie do potrzeby zreformowania kanonicznej formy małżeństwa. W tym kontekście po przeanalizowaniu dwudziestowiecznych dyskusji autor wspiera jedno z zaproponowanych rozwiązań. Podczas gdy utrzymuje się wymóg formy kanonicznej do ważności małżeństwa, należałoby wprowadzić możliwość zawierania małżeństwa przed jakimkolwiek wyświęconym kapłanem. To rozwiązanie byłoby zrozumiałe dla wiernych i gwarantowałoby sakramentalny charakter małżeństwa. Propozycja współgra z innymi normami prawnymi dotyczącymi sakramentów, łącznie z chrztem. Wreszcie postulowana reforma pomogłaby uniknąć nieważnych małżeństw spowodowanych zaniedbaniem lub niewiedzą duchownych.
7
Publication available in full text mode
Content available

Nowe polskie tłumaczenie Kodeksu prawa kanonicznego – uwagi na temat kanonów regulujących małżeństwo

51%
Majer P.
Ius Matrimoniale
|
2022
|
vol. 33
|
issue 1
5-30
EN
This article offers a discussion about the revised translation can. 1055–1165 of the Code of Canon Law of 1983. The new translation was approved by the Polish Bishops’ Conference on November 18, 2021. The author discusses the most important changes in the translation into Polish of the canons regulating marriage, giving the justification for the revision. In most cases, the changes consist of linguistic corrections, especially stylistic ones. Sometimes, however, thorough verification of the existing translation revealed the necessity of more substantial modifications. One of the reasons inspiring the new translation was the ambition to adjust the language of the Code of Canon Law to the Polish language of the law and lawyers’ language.
PL
Artykuł zawiera omówienie zrewidowanego przekładu kan. 1055-1165 Kodeksu prawa kanonicznego z 1983 roku. Nowe tłumaczenie zostało zatwierdzone przez Konferencję Episkopatu Polski dnia 18 listopada 2021 roku. Autor omawia najważniejsze zmiany w tłumaczeniu na język polski kanonów regulujących małżeństwo, podając uzasadnienie dokonanych nowelizacji. W większości przypadków zmiany polegają na dokonaniu korekty językowej, zwłaszcza stylistycznej. Niekiedy jednak skrupulatna weryfikacja dotychczasowego przekładu ujawniła konieczność dokonania poważniejszych merytorycznych modyfikacji. Jedną z racji inspirujących nowy przekład było pragnienie dostosowania języka Kodeksu prawa kanonicznego do polskiego języka prawnego i prawniczego.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.