Search results

1

Pieczęcie cechowe w zbiorach Muzeum Diecezjalnego w Płocku

100%

Trafalski G.

Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego

|

2016

|

vol. 8

s. 181-230

PL

Pieczęcie cechowe są ważnym i nadal słabo rozpoznanym działem sfragistyki. Interesująca kolekcja tego typu zabytków jest przechowywana w Muzeum Diecezjalnym w Płocku. Jej twórcą był Franciszek Tarczyński, a skatalogował ją ks. Tomasz Kowalewski. Znalazły się w niej pieczęcie cechów z Chodzieży, Kowala, Łowicza, Sandomierza, Starej Warszawy, Płocka i Włocławka.

EN

Guild seals are an important and still poorly recognized in the historiography of science department of sfragistic. Interesting collection of monuments of this kind has been collected in the Diocesan Museum in Plock. It was created by Franciszek Tarczyński, and cataloged by priest Tomasz Kowalewski. The stamps have been affixed to his cardboard boards. Stock of the guilds of Plock, Lowicz, Sandomierz, Old Warsaw, Kowal, Chodziez, and Wloclawek.

2

Лесные гуты и городские цеха: особенности организации стеколоделия в западных землях Украины в XV–XVIII вв.

84%

Курдына (Kurdyna) Ю. J. M.

Studia Orientalne

|

2015

|

issue 1(7)

128-146

PL

Stały rozwój rzemiosła szklarskiego na ziemiach ukraińskich można obserwować dopiero od końca X w. Wówczas szklarstwo było wyłącznie miejskim rzemiosłem. Po najeździe mongolsko-tatarskim nieco upadło, jednak od połowy XV w. zostało odbudowane w nieco innej formie: hale znajdowały się w oddalonych od miast osiedlach leśnych, w pobliżu źródeł surowca. Takie hale są znane jako huty – ten termin przyjął się w całej Europie oraz oznaczał budowlę, w której znajdował się piec przemysłowy. Jednocześnie szklarstwem zajmowano się w miastach. Rzemieślnicy tworzyli hale albo pracowali samodzielnie w niewielkich miasteczkach. Oczywiście organizacja hali rzemieślniczych miała swoją specyfikę, co nie mogło pozostać bez wpływu na rzemiosło. Całkiem w inny sposób szklarstwo było organizowane w hutach i ta kwestia – obok statusu społeczno-ekonomicznego hutników i mistrzów hali – jest jednym z głównym zagadnień omawianych w niniejszym artykule.

EN

A continuous development of glass-making on Ukrainian lands can be observed only from the end of the 10th century. At that time glass-making was exceptionally an urban craft. After the Mongol-Tatar invasion the arts were slightly declined, but starting from the middle of the 15th century glass-making revived in a somewhat different form: the workshops were located in the forest areas distant from the cities near the sources of raw materials. Such workshops were known as “huty” i.e. glassworks, this term took a Europe-wide meaning and denoted a building with a furnace in it. At the same time craftsmen continued to ply glass-making in the cities. The craftsmen entered workshops or worked independently if they lived in small towns. The workshop manufacturing process had its own characteristic features which certainly affected glass-making. As to the glassworks, glass-making was arranged in a totally different way there and thus the question of glass-making peculiarities in glassworks and workshops and the social and economic conditions of glassworks and workshop craftsmen becomes the matter of current interest.

3

Księgi korporacji rzemieślniczych Proszowic z XV wieku. Przyczynek do badań nad piśmiennictwem miejskim w średniowieczu

67%

Nabiałek K.

Średniowiecze Polskie i Powszechne

|

2021

|

vol. 13

101-132

EN

In his article, Karol Nabiałek is concerned with the documentation of craft guilds from the city of Proszowice in the Kraków area (Małopolska or Lesser Poland). He examines two manuscripts - the blacksmiths’ and the tailors’. Both books were probably started in the 1480s and were kept through the sixteenth and eighteenth centuries. The appropriate method of dating of such books must be based identifying the paper on which they are written. Nabiałek has prepared codicological descriptions and carried out an overview of the contents of both manuscripts. He has made an attempt to determine the status of these corporations. The blacksmiths’ manuscript was probably both a guild and a confraternity book. The tailors’ files initially contained a list of members of the religious confraternity, and, from the sixteenth century on, matters of the guild were entered in them. These manuscripts are rare examples of extant landmark works of medieval writing of professional craft corporations preserved in Poland.

DE

Der Artikel beschäftigt sich mit der Selbstdokumentation von Handwerkerzünften aus der Stadt Proszowice im Krakauer Land (Kleinpolen). Es werden zwei Manuskripte behandelt, und zwar die Handschriften von Schmieden und Schneidern. Beide Bücher entstanden wahrscheinlich in den 1480er Jahren und wurden vom 16. bis zum 18. Jahrhundert weitergeführt. Für die Datierung der Bücher ist die Identifizierung des Papiers, auf dem sie verfasst wurden, entscheidend. Es wurden kodikologische Beschreibungen erstellt und der Inhalt der beiden Handschriften charakterisiert. Des Weiteren wurde ein Versuch unternommen, den Status der Korporationen zu ermitteln. Im Falle der Handschrift von Schmieden handelte essich wahrscheinlich sowohl um das Zunft- als auch um das Bruderschaftsbuch. Die Akten von Schneidern enthielten zunächst ein Verzeichnis der Bruderschaftsmitglieder und ab dem 16. Jahrhundert wurden darin auch die Angelegenheiten der Zunft eingetragen. Die erhaltenen Manuskripte bilden seltene Beispiele für mittelalterliche Handschriften der Berufskorporationen aus dem Gebiet Polens.

PL

Artykuł dotyczy dokumentacji własnej cechów rzemieślniczych z miasta Proszowice w ziemi krakowskiej (Małopolska). Omówiono dwa rękopisy – kowali i krawców. Obie księgi zostały założone prawdopodobnie w latach 80. XV wieku i były dalej prowadzone w XVI–XVIII wieku. Dla datacji ksiąg kluczowe znaczenie ma identyfikacja papieru, na którym je spisano. Sporządzono opisy kodykologiczne oraz dokonano charakterystyki zawartości obu rękopisów. Podjęta została próba ustalenia statusu tych korporacji. W wypadku rękopisu kowali prawdopodobnie była to jednocześnie księga cechowa i bracka. Akta krawców początkowo zawierały wykaz członków bractwa religijnego, a od XVI wieku zaczęto w nich umieszczać sprawy cechowe. Zachowane rękopisy stanowią przykład dość nielicznie zachowanych z terenu Polski zabytków średniowiecznego piśmiennictwa korporacji zawodowych.

Refine search results

1 Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego

1 Studia Orientalne

1 Średniowiecze Polskie i Powszechne

1 Nabiałek K.

1 Trafalski G.

1 Курдына (Kurdyna) Ю. J. M.

1 2021

1 2016

1 2015

Pieczęcie cechowe w zbiorach Muzeum Diecezjalnego w Płocku

Лесные гуты и городские цеха: особенности организации стеколоделия в западных землях Украины в XV–XVIII вв.

Księgi korporacji rzemieślniczych Proszowic z XV wieku. Przyczynek do badań nad piśmiennictwem miejskim w średniowieczu