Search results

1

Nieceliakalna nadwrażliwość na gluten (NCNG) – choroba ponownie odkryta

100%

Hozyasz K.

Family Medicine & Primary Care Review

|

2016

|

issue 1

79-83

2

Celiakia – choroba nie tylko dziecięca

75%

Satora D., Bocheń K., Prystupa A., Pietraszkiewicz-Mamcarz J., Mosiewicz J., Schabowski J.

Family Medicine & Primary Care Review

|

2011

|

issue 1

90-94

3

Różny obraz kliniczny celiakii wśród dzieci

75%

Krawiec P., Pac-Kożuchowska E.

Medical Review

|

2012

|

issue 2

193–199

PL

Wprowadzenie: Na przestrzeni ostatnich lat obserwuje się wzrost zachorowalności na chorobę trzewną. Coraz częściej pierwsze objawy choroby są niespecyficzne i mogą powodować trudności diagnostyczne. Wczesne rozpoznanie choroby i wprowadzenie diety bezglutenowej poprawia jakość życia pacjentów i zapobiega rozwojowi potencjalnych powikłań. Cel pracy: Celem pracy była analiza manifestacji klinicznych celiakii w wieku rozwojowym oraz określenie specyficznych objawów choroby dla poszczególnych grup wiekowych. Materiał i metody: Materiał stanowiła dokumentacja medyczna pacjentów hospitalizowanych w Klinice Pediatrii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie latach 2005–2010, u których po raz pierwszy postawiono rozpoznanie celiakii. Pacjentów podzielono na dwie grupy. Grupę I stanowiły dzieci poniżej 6. roku życia, a grupę II pacjenci powyżej 6. roku życia. W pracy uwzględniono częstość objawów klinicznych w stosunku do wieku i płci pacjentów, choroby współwystępujące oraz wywiad rodzinny w kierunku celiakii. Do obliczeń statystycznych wykorzystano oprogramowanie Statistica 5.0. Wyniki: W latach objętych analizą w Klinice Pediatrii celiakię rozpoznano po raz pierwszy u 13 dzieci w wieku od 2 do 15 lat. Wśród pacjentów z Grupy I najczęstszymi objawami był niedobór masy ciała (83,33%) oraz niedobór wzrostu i wzdęcie brzucha (po 50,00%). W Grupie II najczęstszymi objawami celiakii były anemia mikrocytarna (57,14%), niedobór masy ciała i niedobór wzrostu (po 42,86%), bóle brzucha (28,57%). Różnice w obrazie klinicznym celiakii w zależności od wieku i płci nie były istotne statystycznie (odpowiednio p = 0,55; p = 0,77). Wnioski: Celiakia manifestuje się wieloma objawami, ujawnia się często w sposób nietypowy lub asymptomatyczny. Wykazano różnice w obrazie klinicznym celiakii w poszczególnych grupach wiekowych.

EN

Introduction: It has been observed that the coeliac disease (CD) incidence rate has increased in recent years. CD’s first symptoms are uncharacteristic and may hinder an accurate diagnosis. Making an early diagnosis and going on a glutenfree diet improve patients’ quality of life and prevent the development of potential complications. Objective: The aim of this study was to analyse clinical manifestations of coeliac disease during development and to identify specific symptoms of the disease for individual age groups. Materials and methods: The study was based on the medical documentation of inpatients of the Clinic of Paediatrics, Medical University of Lublin, who stayed in the clinic between 2005 and 2010 and who were first diagnosed with coeliac disease. The patients were divided into two groups. Children under six were in group 1 and children over six were in group 2. The study accounted for the incidence rate of clinical symptoms considering the patients’ age and sex, accompanying diseases and a family history aimed at coeliac disease. Statistica 5.0. software was used for statistical analysis. Results: 13 children aged two to 15 were diagnosed with coeliac disease at the Clinic of Paediatrics at the time when the study was conducted. The most common symptoms among patients from group 1 were weight deficiency (83,33 percent), height deficiency and aerenterectasia (50,00 percent each). The most common symptoms among patients from group 2 were microcytic anaemia (57,14 percent), weight deficiency and height deficiency (42,86 percent each), abdominal pain (28,57 percent). Differences in the clinical picture of the disease considering the patients’ age and sex were not statistically significant (p=0, 55; p=0, 77 respectively). Conclusions: Coeliac disease manifests itself with many symptoms, appears in an uncharacteristic or asymptomatic way. It has been proved that there are differences in the clinical picture of the disease among individual age groups.

4

Celiakia – perspektywa socjomedyczna

51%

Wieczorkowska M.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica

|

2021

|

issue 79

7-30

EN

Coeliac disease (CD, gluten enteropathy, gluten sprue) is an autoimmune, genetic condition related to possesion of certain combination of genes HLA-DQ2 and HLA-DQ8. In persons suffering from CD eating gluten causes villus atrophy, which in turn effects with absorption disorders and other medical conditions (weight loss, anemy, lack of vitamins, osteoporosis). It is chronic and nontreatable condition and in most cases the sole treatment is restrictive gluten-free diet involving full elimination from meals certain proteins present in cereals – gliadin in wheat, secalin in rye, hordein in barley and avenin in oats. CD is commonly associated with childhood but its prevalence in adult life is more and more frequent. Gluten-free diet, which is the only known therapy requires from the sick person systematicity and consequence and is often related to change in the life style. The aim of the article is to present complexity of medical background of the disease and its implications regarding reactions toward a disease, the life and dealing with it as well as social and environmental determinants influencing improvement in the patients’ condition. It has been assumed that it is a condition still not enough recognized in the society as well as among doctors (which proves the average time of the proper diagnosis). The main thesis of the paper states that the coeliac disease is a complex condition and the lack of the classical medication makes it a disease, that the success of the therapy strongly depends on the patients, their knowledge and determination in the demanding diet. From the social point of view misunderstanding of the patient may frequently negatively influence their illness behavior, which in turn, can have a negative impact on their condition. Additionally, coeliac patients have to deal with limitations in everyday routines – job performance, travelling or meetings. The article is constructed in sociomedical frames. In the first part, the article presents medical image of the disease – its clinical description, types and variants as well as diagnostic path. Presentation of those issues in the first place is crucial to understand properly the essence of the disease and difficulties in dealing with it as well as with the co-existing conditions. The second part is devoted to sociomedical perspective – it describes the disease from the patient’s perspective taking into account their reactions toward the condition, undertaking the sick role, illness behavior, stigma management, relations with others and everyday problems resulting from the disease and diet. Presented reflections don’t exhaust the complexity of the topic and multidimensional problems of the coeliac patients. Subsequent parts of the article are aimed at showing that complexity and can be the starting point for deeper and more detailed analises. The article is based on the review of the Polish and foreign body of work in that field as well as obtainable research in that area.

PL

Celiakia (choroba trzewna, enteropatia glutenowa) to choroba genetyczna (związana z występowaniem u chorych specyficznego wariantu genów HLA-DQ2 oraz HLA-DQ8) o charakterze autoimmunologicznym. U chorych spożywanie glutenu prowadzi do zaniku kosmków znajdujących się w błonie śluzowej dwunastnicy i jelita cienkiego, co w konsekwencji prowadzi do zaburzeń wchłaniania i innych związanych z tym dolegliwości (utrata masy ciała, anemia, niedobory witamin, osteoporoza). Jest to choroba przewlekła, nieuleczalna i w większości wypadków jedynym lekarstwem jest restrykcyjna dieta polegająca na eliminacji z pożywienia frakcji białek zawartych w takich zbożach jak pszenica (gliadyna), żyto (sekalina), jęczmień (hordeina) i owies (awenina). Celiakia to choroba najczęściej kojarzona z okresem dzieciństwa, jednak coraz częściej rozpoznawana jest w życiu dorosłym. Dieta bezglutenowa, będąca jedynym lekarstwem, wymaga od chorego systematyczności oraz konsekwencji i często wiąże się ze zmianą stylu życia. Celem artykułu jest zaprezentowanie złożoności medycznego podłoża choroby i wynikających z niego implikacji dotyczących reakcji na chorobę, życia i radzenia sobie z nią oraz społecznych i środowiskowych czynników wpływających na poprawę stanu zdrowia chorych na celiakię. Przyjęto bowiem założenie, iż jest to schorzenie wciąż mało rozpoznane w społeczeństwie, a także mało uświadomione w środowisku medycznym (o czym świadczy średni czas diagnozy celiakii). Główna teza artykułu głosi, iż celiakia jest chorobą złożoną, zaś brak klasycznego lekarstwa czyni ją schorzeniem, w którym sukces terapii zależy w ogromnym stopniu od pacjenta, jego wiedzy oraz determinacji w stosowaniu wymagającej diety eliminacyjnej. Z punktu widzenia społeczeństwa niezrozumienie chorego często negatywnie wpływa na jego zachowania w chorobie, co może prowadzić do pogorszenia stanu zdrowia. Pacjenci z celiakią borykają się dodatkowo z ograniczeniami w codziennym funkcjonowaniu – pracy, podróżach czy spotkaniach towarzyskich. Artykuł wpisuje się w ramy rozważań socjomedycznych. W pierwszej części prezentuje perspektywę medyczną dotyczącą istoty choroby, jej typów i odmian oraz diagnostyki. Prezentacja tych aspektów w pierwszej kolejności jest kluczowa dla zrozumienia istoty choroby i trudności w radzeniu sobie z nią oraz schorzeniami współwystępującymi. W drugiej części zaprezentowano – na podstawie wybranych koncepcji socjologii medycyny – chorobę z perspektywy pacjenta – jego reakcji i przyjmowania roli chorego, zachowań w chorobie, zarządzania piętnem z nią związanym, relacji z otoczeniem, a także codziennych problemów wynikających z konieczności stosowania diety eliminacyjnej. Prezentowane rozważania nie wyczerpują złożoności tematu i wieloaspektowości problematyki związanej z życiem oraz funkcjonowaniem pacjentów z celiakią. Wyodrębnione podrozdziały mają na celu ukazanie złożoności poruszanej w artykule problematyki i mogą stać się przyczynkiem do dalszych pogłębionych i szczegółowych analiz. Artykuł opiera się na przeglądzie przedmiotowej literatury polskiej i zagranicznej oraz badań w tym obszarze.

5

Rys historyczny badań nad chorobą trzewną

45%

Andrzejewska M.

Acta Medicorum Polonorum

|

2016

|

vol. 6

|

issue 1

23-28

EN

Coeliac disease is a small intestine disorder caused by gluten intolerance. It has a long history and had developed when the humans started to cultivate grains. The first written records of coeliac disease come from the 1st and 2nd centuries AD, given by Aretaeus of Cappadocia. Samuel Gee gave the first clear description of this condition in 1888 and suggested dietary treatment with shellfish. In 1950 Wim Dicke prooved that the exclusion of wheat, rye and oats rom the diet led to improvement in coeliac patients. His collegues, Weijers and Van de Kamer stated that gluten is responsible for the disease, especially one of its fractions - gliadin. First description of histological abnormalities of the lining of the small intestine were presented by Paulley in 1954 and first description of per-oral biopsy technique was published in 1955 by Royer. In 1965 MacDonald established the hereditary nature of the disease. His followers in the 80’s and 90’s discovered the predisposing genes HLA-DQ2/DQ8. In 1983 Tadeusz Chorzelski described the immunological mechanism of coeliac disease and discovered the anti-endomysial antibodies, that serve as an immunological marker of the disease till present. Nowadays many research centres are performing studies aimed to facilitate the diagnosis and improve the dietary treatment.

PL

Celiakia, inaczej choroba trzewna, jest chorobą jelita cienkiego, spowodowaną nadwrażliwością na gluten. Jej historia sięga czasów, kiedy zaczęto uprawiać zboża. Pierwsze zapiski na temat celiakii sporządził Areteusz z Kapadocji na przełomie I i II w. W 1888 r. Samuel Gee dokonał pierwszego pełniejszego opisu choroby, zaproponował leczenie dietetyczne skorupiakami. W 1950 r. Wim Dicke odkrył, że eliminacja z diety pszenicy, żyta i owsa prowadzi do poprawy klinicznej w celiakii. Z kolei jego współpracownicy, Weijers i Van de Kamer zauważyli, że gluten i jego frakcja zawarta w pszenicy – gliadyna, odpowiadają za chorobę. Pierwszy opis zmian histologicznych w celiakii w jelicie cienkim sporządził Paulley w 1954r., natomiast endoskopową technikę biopsyjną opisał Royer w 1955r. MacDonald dowiódł tła genetycznego choroby w 1965r., a jego następcy w latach 80-tych. i 90-tych. odkryli układ genów HLA-DQ2/DQ8 predysponujący do celiakii. W 1983r. Tadeusz Chorzelski opisał autoimmunologiczny charakter choroby i odkrył przeciwciała endomozyjalne służące do dziś w diagnostyce. Obecnie wiele ośrodków naukowych na świecie prowadzi dalsze badania, celem coraz lepszej diagnostyki i opieki nad chorymi.

6

Kilka uwag w kwestii nowych hipotez na temat stanu zdrowia Gajusza Juliusza Cezara

45%

Bartnik A.

Przegląd Nauk Historycznych

|

2021

|

vol. 20

|

issue 1

27-45

EN

Countless works have been devoted to Gaius Julius Caesar. All the aspects of the leader’s life have captured the interest of researchers. Information on the health condition of the famous politician was provided, among others, by Suetonius, Pliny the Elder, Appian of Alexandria, Plutarch of Cheronea and Cassius Dio. The preserved messages are highly fragmented, and their authors were not medics, which significantly affects the quality of the information. Nevertheless, the symptoms described by the ancients clearly indicate the health problems that Caesar had to deal with. The fragmentary nature of the descriptions and the lack of bone material make it impossible to clearly define which disease he suffered from. For this reason, a number of hypotheses have arisen regarding the causes described in the sources of attacks. The most popular were epilepsy, Meniere’s disease, brain tumour, neurosyphilis, parasite infection and Hartnup disease. In recent years, celiac disease has also been mentioned. Due to the inability to test the “patient”, all of them remain within the sphere of hypotheses, but today, taking into account the symptoms observed in Caesar, the most likely disease seems to be a brain tumour or a series of micro-haemorrhages. Hartnup disease seems to be an extremely interesting and probable option, but due to its hereditary nature, the problem should be investigated and discussed more broadly, taking into account the entire Julius family.

PL

Gajuszowi Juliuszowi Cezarowi poświęcono niezliczoną liczbę prac. Wszystkie aspekty życia wodza budziły zainteresowanie badaczy. Informacje na temat stanu zdrowia słynnego polityka przekazali m.in. Swetoniusz, Pliniusz Starszy, Appian z Aleksandrii, Plutarch z Cheronei czy Kasjusz Dion. Zachowane relacje są mocno fragmentaryczne, a ich autorzy nie byli medykami, co znacząco wpływa na jakość przekazu. Niemniej opisane przez antycznych pisarzy objawy jasno wskazują na problemy zdrowotne, z którymi musiał się borykać Cezar. Fragmentaryczność opisów oraz brak materiału kostnego uniemożliwiają jednoznaczne określenie, na jaką chorobę cierpiał słynny polityk. Z tego powodu powstał szereg hipotez dotyczących przyczyn opisywanych w źródłach ataków. Wśród najpopularniejszych wymieniano epilepsję, chorobę Meniera, guz mózgu, neurosyfilis, zakażenie pasożytami czy chorobę Hartnupów. W ostatnich latach wspominano także o celiakii. Ze względu na brak możliwości przebadania „pacjenta” wszystkie pozostają w sferze hipotez niemniej obecnie. Biorąc pod uwagę objawy zaobserwowane u Cezara, najbardziej prawdopodobną chorobą wydaje się guz mózgu lub seria mikroudarów. Niezwykle ciekawą i prawdopodobną opcją wydaje się choroba Hartnupów, ale ze względu na jej dziedziczny charakter problem należy przebadać i omówić szerzej, uwzględniając cały ród Juliuszów.

Refine search results

2 Family Medicine & Primary Care Review

1 Acta Medicorum Polonorum

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica

1 Medical Review

1 Przegląd Nauk Historycznych

2 2021

2 2016

1 2012

1 2011

1 Andrzejewska M.

1 Bartnik A.

1 Bocheń K.

1 Hozyasz K.

1 Krawiec P.

1 Mosiewicz J.

1 Pac-Kożuchowska E.

1 Pietraszkiewicz-Mamcarz J.

1 Prystupa A.

1 Satora D.

1 Schabowski J.

1 Wieczorkowska M.

Nieceliakalna nadwrażliwość na gluten (NCNG) – choroba ponownie odkryta

Celiakia – choroba nie tylko dziecięca

Różny obraz kliniczny celiakii wśród dzieci

Celiakia – perspektywa socjomedyczna

Rys historyczny badań nad chorobą trzewną

Kilka uwag w kwestii nowych hipotez na temat stanu zdrowia Gajusza Juliusza Cezara