Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  centrum i peryferie
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Tematem artykułu jest refleksja nad Norwidowskim dyskursem o Italii w kontekście jego narracji o Europie. Symboliczne usytuowanie Włoch na Norwidowskiej mapie wyobrażonej było wypadkową kilku perspektyw: opozycji Północ-Południe, osi Wschód-Zachód, kategorii centrum i peryferii, wiązało się także z uniwersalizującym spojrzeniem z perspektywy globalnej oraz temporalnej. Każda z tych perspektyw prowadziła ku innym zagadnieniom (antropologicznym, kulturowym, politycznym, ekonomicznym, cywilizacyjnym, estetycznym). We wczesnym okresie twórczości Norwida pozycję Italii wyznaczała głównie przynależność do przestrzeni Południa (akcent padał wówczas na jej właściwości klimatyczne, kulturowe i estetyczne). Z biegiem czasu pozycja Włoch coraz silniej zaznaczała się na osi Wschód-Zachód (związanej głównie z zagadnieniami cywilizacji i polityki). W wielu utworach Norwida Włochy stanowiły symboliczny środek świata (z obrazem Rzymu jako centrum chrześcijaństwa). Zdarzało się i tak, że były elementem pejzażu uniwersalnego. Ewolucję twórczości Norwida można zinterpretować jako nieustanne przezwyciężanie hegemonii jednej osi czy jednej perspektywy, a co za tym idzie, jako próbę wpisania obrazu Włoch w skomplikowany układ współrzędnych wyznaczających jego symboliczną mapę wyobrażoną.
EN
This article offers a reflection on Norwid’s discourse about Italy in the context of his narrative about Europe. The symbolic position of Italy on Norwid’s imagined map was a resultant of several perspectives: the North-South opposition, the East-West axis, the categories of centre and peripheries, and it was linked to the universal view from a global and temporal perspective. Each of these perspectives led to other issues (anthropological, cultural, political, economic, civilizational, aesthetic). In the early period of Norwid’s work, Italy’s position was mainly defined by its belonging to the South (at that time its climatic, cultural and aesthetic qualities were stressed). Over time, Italy’s position was increasingly marked on the East-West axis (related mainly to civilizational and political issues). In many of Norwid’s works, Italy was the symbolic centre of the world (with a picture of Rome as the centre of Christianity). Sometimes it was even part of a universal landscape. The evolution of Norwid’s work can be interpreted as the continuous overcoming of the hegemony of one axis or perspective, and consequently, as an attempt to inscribe the image of Italy onto an intricate system of coordinates representing his symbolic imagined map.
PL
Tematem artykułu jest refleksja nad Norwidowskim dyskursem o Italii w kontekście jego narracji o Europie. Symboliczne usytuowanie Włoch na Norwidowskiej mapie wyobrażonej było wypadkową kilku perspektyw: opozycji Północ-Południe, osi Wschód-Zachód, kategorii centrum i peryferii, wiązało się także z uniwersalizującym spojrzeniem z perspektywy globalnej oraz temporalnej. Każda z tych perspektyw prowadziła ku innym zagadnieniom (antropologicznym, kulturowym, politycznym, ekonomicznym, cywilizacyjnym, estetycznym). We wczesnym okresie twórczości Norwida pozycję Italii wyznaczała głównie przynależność do przestrzeni Południa (akcent padał wówczas na jej właściwości klimatyczne, kulturowe i estetyczne). Z biegiem czasu pozycja Włoch coraz silniej zaznaczała się na osi Wschód Zachód (związanej głównie z zagadnieniami cywilizacji i polityki). W wielu utworach Norwida Włochy stanowiły symboliczny środek świata (z obrazem Rzymu jako centrum chrześcijaństwa). Zdarzało się i tak, że były elementem pejzażu uniwersalnego. Ewolucję twórczości Norwida można zinterpretować jako nieustanne przezwyciężanie hegemonii jednej osi czy jednej perspektywy, a co za tym idzie, jako próbę wpisania obrazu Włoch w skomplikowany układ współrzędnych wyznaczających jego symboliczną mapę wyobrażoną.
EN
This article offers a reflection on Norwid’s discourse about Italy in the context of his narrative about Europe. The symbolic position of Italy on Norwid’s imagined map was a resultant of several perspectives: the North-South opposition, the East-West axis, the categories of centre and peripheries, and it was linked to the universal view from a global and temporal perspective. Each of these perspectives led to other issues (anthropological, cultural, political, economic, civilizational, aesthetic). In the early period of Norwid’s work, Italy’s position was mainly defined by its belonging to the South (at that time its climatic, cultural and aesthetic qualities were stressed). Over time, Italy’s position was increasingly marked on the East-West axis (related mainly to civilizational and political issues). In many of Norwid’s works, Italy was the symbolic centre of the world (with a picture of Rome as the centre of Christianity). Sometimes it was even part of a universal landscape. The evolution of Norwid’s work can be interpreted as the continuous overcoming of the hegemony of one axis or perspective, and consequently, as an attempt to inscribe the image of Italy onto an intricate system of coordinates representing his symbolic imagined map.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.