Search results

1

Ocena efektów treningu chodu na urządzeniu Lokomat u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. Doniesienie wstępne

100%

Dominika Flis D., Kwolek A., Rusek W.

Medical Review

|

2015

|

issue 4

358-367

PL

Cel: Celem pracy była ocena efektów treningu chodu u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym, w warunkach dynamicznego odciążenia na Lokomacie. Materiał i metoda: Zbadano 11 pacjentów z mózgowym porażeniem dziecięcym, z postacią spastyczną, w tym 6 dzieci było z niedowładem czterokończynowym, 5 dzieci z niedowładem kurczowym obustronnym. Średni wiek badanych 9 lat. Każdego pacjenta zbadano przed i po 10 sesjach terapeutycznych. Oceniono stopień niesprawności motorycznej dziecka według skali Kudrjavcev oraz skali GMFCS, równowagę z wykorzystaniem skali Berg, chód z wykorzystaniem Wisconsin Gait Scale. Wyniki: U wszystkich dzieci nastąpiła poprawa, zakres poprawy był zróżnicowany. Poprawa chodu jest lepsza u dzieci z niedowładem kurczowym obustronnym. Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic w ocenie efektów równowagi pomiędzy obiema grupami badanych dzieci. Chód ulega poprawie u wszystkich dzieci, w największym zakresie poprawia się wędrówka biodra podczas przenoszenia właściwego, zgięcie stawu kolanowego, zmniejsza się ostrożność/ wahanie przed odbiciem. Równowaga ulega poprawie u wszystkich dzieci, a w największym zakresie poprawia się zdolność stania bez podparcia, sięgania do przodu oraz zdolność zmiany pozycji. Wnioski: Chód dzieci poprawia się w sposób zindywidualizowany, co wskazuje, że dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym wykazują zróżnicowane możliwości kompensacyjne. Wynik terapii jest uzależniony od stanu funkcjonalnego dziecka w momencie włączenia do terapii.

EN

The aim of the research. The aim of research was to esteem the results of re-education of the gait in children with Cerebral Palsy in conditions of dynamic load on the Locomat. Materials and method. 11 patients with spastic cerebral palsy, participating in the gait training, were examined. 6 children were diagnosed to have four-limb paralysis, 5 children were diagnosed to have bilateral spastic paresis. The average age of the examined children was 9 years. Every patient was examined after 10 therapy sessions. The level of child’s motor disability was estimated according to Kudrjavcev scale and GMFCS scale, the balance was estimated according to Berg Scale, the gait according to Wisconsin Gait Scale. Results. The improvement could be observed for all the children who had been checked, the range of improvement was diverse. The gait improvement was better for children with bilateral spastic paresis. The essential statistical difference in the balance effects esteem between two groups of examined children was not stated. The gait improvement for all children. The best improvement was in the hip movement during transfer of appropriate, the knee joint bending and the fear of reflection diminished. The balance improved for all children, the best change was in the range of standing without support, reaching forward and the ability of body changing. More therapy sessions helped obtain better therapy results. Children of ,,bigger risk” present weaker abilities to compensate for. Conclusions. The gait of children improves in the individual way, it can be proved by the fact that children with Cerebral Palsy present diverse abilities to compensate for. The gait training contributes to the life independence increase, the therapy result depends on the clinic state of cerebral palsy and the initial functioning state of the child at the beginning of the therapy.

2

Assessment of spatio-temporal gait parameters in the group of 9 years old healthy children

100%

Daniel Szymczyk D., Joanna Majewska J., Magdalena Szczepanik M., Katarzyna Bazarnik-Mucha K., Sławomir Snela S., Julian Skrzypiec J.

Medical Review

|

2016

|

issue 4

376-381

EN

Introduction: Gait analysis can be defined as a measurement, description and assessment of human locomotion. The development of quantitative gait analysis methods and their increasing application to pathological gait assessment in children has created an urgent need for establishing normative data. The spatio-temporal gait parameters must be compared with valid reference data for the appropriate interpretation. Objective: The aim of this study was the assessment of the spatio-temporal gait parameters of 9 years old healthy children, considering the subject’s gender and the potential difference between right and left lower limb. Additional purpose of our study was to develop own reference data for the gait analysis in this age group. Material and methods: 42 healthy, nine years old children (19 girls, 23 boys), participated in this study. 3D gait analysis was performed using the computerized optoelectronic system (BTS Smart, Italy). Basic spatio-temporal gait parameters (percentage share of the stance and swing phase, right and left lower limb step lenght, as well as step frequency and average gait speed, were anylysed. Results: Our research showed no statistically significant influence of gender, and no differences between the right and left lower limbs on most of the gait parameters in the study group.

PL

Wprowadzenie: Analizę chodu można zdefiniować jako pomiar, opis i ocenę lokomocji człowieka. Rozwój ilościowych metod analizy chodu oraz ich rosnące zastosowanie w ocenie patologii chodu u dzieci spowodował pilną potrzebę stworzenia danych normatywnych. Najczęściej stosowane parametry czasowo- -przestrzenne chodu muszą być porównywane z wartościowymi danymi referencyjnymi w celu prawidłowej interpretacji. Cel: Celem badań była ocena parametrów czasowo-przestrzennych chodu w grupie zdrowych dzieci w wieku 9 lat, z uwzględnieniem płci badanych oraz ewentualnych różnic pomiędzy prawą i lewą kończyną dolną. Dodatkowym celem naszych badań było opracowanie własnych danych normatywnych dotyczących analizy chodu w grupie zdrowych dzieci w wieku 9 lat. Materiał i metoda: W badaniach udział wzięło 42 zdrowych dzieci (19 dziewczyn, 23 chłopców) w wieku 9 lat, spełnia jących przyjęte kryteria włączenia. Trójwymiarowa analiza chodu została wykonana przy użyciu komputerowego systemu optoelektonicznego BTS Smart (BTS Bioengineering, Włochy). Analizie poddano podstawowe parametry czasowo- -przestrzenne chodu, takie jak udział procentowy fazy podporu i wymachu oraz długość kroku dla prawej i lewej kończyny dolnej, częstość kroków i średnią prędkość chodu. Wyniki: Nasze badania wykazały brak istotnie statystycznego wpływu płci oraz brak różnic pomiędzy prawą i lewą kończyną dolną w odniesieniu do większości rozważanych parametrów chodu w badanej grupie.

3

Gait velocity as a tool for evaluating the effects of gait training in patients with chronic stroke

84%

Agnieszka Guzik A., Mariusz Drużbicki M., Andrzej Kwolek A., Grzegorz Przysada G., Agnieszka Brzozowska-Magoń A.

Medical Review

|

2016

|

issue 2

183-192

EN

Background. Gait velocity is a simple but very essential parameter which may be applied as an indicator of functional efficiency. Gait of stroke patients is characterized by reduced speed. As a result, the patients have significantly limited functioning capabilities, including walking independently outside home. The study was designed to assess selected temporal gait parameters, including gait velocity, stride velocity and swing phase velocity in patients with chronic stroke following a rehabilitation program with the use treadmill. Material and method. The study was conducted in a group of 50 patients with hemiparesis in the late period after stroke. Temporal gait parameters such as: gait velocity, stride velocity and swing velocity were examined. Additionally, 10-metre walk test was measured. Results. While analyzing 10-metre walk test results it was shown that after rehabilitation gait velocity increased by an average of 0.15 m/s (p = 0.0000). Similar results were obtained in terms of gait velocity which had been assessed using a 3-dimensional gait analysis, the average gait velocity increased by 0,14m/s (p = 0.0000). Analyzing stride velocity, both the paretic and non-paretic side it was noted that after rehabilitation this particular parameter increased by an average of 0.05 m/s (p = 0.0019) and 0.06 m/s (p = 0.0052). Similar results were achieved in terms of swing velocity of the paretic side - p = 0.0017. Conclusions. It was demonstrated that rehabilitation program with the use of treadmill enabled significant improvement in gait velocity, stride velocity and swing phase velocity in patients with chronic stroke. Gait velocity is a practical and simple tool to be applied for monitoring of progress in rehabilitation and for assessing effects of gait re-education in patients with hemiplegia in a chronic stage after stroke.

PL

Wstęp. Prędkość chodu jest prostym, a zarazem bardzo istotnym parametrem, który może być stosowany jako wyznacznik sprawności funkcjonalnej. Chód pacjentów po udarze mózgu charakteryzuje się zmniejszoną prędkością. W efekcie pacjenci mają znacznie ograniczone możliwości funkcjonowania, w tym samodzielnego chodu poza domem. Celem pracy jest ocena wybranych czasowych parametrów chodu, w tym prędkości chodu, prędkości cyklu chodu oraz prędkości fazy przenoszenia u pacjentów w okresie późnym po udarze mózgu, po programie rehabilitacji z wykorzystaniem bieżni ruchomej. Materiał i metoda. Badanie przeprowadzono w grupie 50 pacjentów z niedowładem połowiczym w okresie późnym po udarze mózgu. Analizowano czasowe parametry chodu: prędkość chodu, prędkości cyklu chodu oraz prędkości fazy przenoszenia. Dodatkowo wykonano test drogi na 10 metrach. Wyniki. Analizując wyniki testu drogi wykazano, że po zakończeniu programu rehabilitacji prędkość chodu wzrosła średnio o 0,15 m/s (p = 0,0000). Podobne wyniki uzyskano w zakresie prędkości chodu ocenionej z wykorzystaniem 3-wymiarowej analizy chodu, średnia prędkość chodu wzrosła o 0,14m/s (p = 0,0000). Analizując prędkość cyklu chodu zarówno po stronie niedowładnej jak i zdrowej zanotowano, iż w wyniku rehabilitacji nastąpił wzrost tego parametru średnio o 0,05 m/s (p = 0,0019) i 0,06 m/s (p = 0,0052). Zbliżone wyniki uzyskano również w zakresie prędkości fazy przenoszenia po stronie niedowładnej – p = 0,0017. Wnioski. Program rehabilitacji z wykorzystaniem bieżni ruchomej wpłynął na istotną poprawę w zakresie prędkości chodu, prędkości cyklu chodu oraz prędkości fazy przenoszenia u pacjentów w okresie późnym po udarze mózgu. Prędkość chodu jest przydatnym narzędziem umożliwiającym ocenę efektów reedukacji chodu pacjentów z niedowładem połowiczym w okresie późnym po udarze mózgu.

4

Wpływ ćwiczeń ogólnousprawniających na równowagę i chód osób w podeszłym wieku, przebywających w oddziale ZOL w Legnicy

84%

Halat B., Brudz D., Milewicz K., Pop T., Śliwiński Z.

Medical Review

|

2014

|

issue 1

84+96

PL

Streszczenie: Wstęp. Starzenie się jest nieuchronnym procesem prowadzącym do szeregu niekorzystnych zmian, zarówno w obrębie narządu ruchu jak i narządów wewnętrznych oraz osłabienia możliwości regeneracyjnych i kompensacyjnych organizmu. Następuje stopniowe zmniejszanie rezerw organizmu, ale jednocześnie zauważyć należy że starość to nie jest choroba. Nie wiek lecz niepełnosprawność jest problemem osób starszych. Zwiększa się liczba osób wymagających usprawniania leczniczego będzie to poważnym wyzwaniem dla współczesnej rehabilitacji geriatrycznej. Cel: Celem badań była ocena wpływu ćwiczeń ogólnousprawniających na równowagę i chód u osób w podeszłym wieku, przebywających w oddziale Zakładzie Opiekuńczo Leczniczym. Materiał i metody: Badaniu poddano 30 losowo wybranych osób, przebywających w Zakładzie Opiekuńczo – Leczniczym Caritas Diecezji Legnickiej w Legnicy, w okresie od stycznia 2012 r. do września 2012 r. Średnia wieku wynosi 70 lat. Wszyscy pacjenci biorący udział w badaniach zgłaszali zaburzenianierównowagi. Osoby badane podzielono na dwie grupy. Grupa I - badana, składała się z osób uczestniczących w ćwiczeniach ruchowych. Grupę II - kontrolną, stanowili pacjenci nie uczestniczący w ćwiczeniach. W obydwu badanych grupach oceniono; równowagę i ryzyko upadków testem Tinetti, chód i sprawność funkcjonalną testem „Up and Go”. Wyniki: Po 3 miesięcznym treningu ćwiczeń ogólnousprawniających u pacjentów geriatrycznych stwierdzono poprawę równowagi i stereotypu chodu. Wnioski: 1. Systematycznie wykonywane ćwiczenia ogólnousprawniające, przez osoby w trzecim okresie życia, wpływają korzystnie na równowagę, sprawność chodu oraz zmniejszają ryzyko upadków. 2. U osób starszych nieuczestniczących w zajęciach ruchowych nie obserwuje się zmian w równowadze i szybkości chodu.

EN

Introduction: Aging is an inevitable process resulting in number of unfavorable changes within the loco motor apparatus and internal organs and causing the impairment of the organism’s regenerative and compensatory abilities. The endurance of the organism decreases gradually, however, the old age cannot be perceived as a disease. It is not the age, but disability that is the problem of elderly people. Growing number of the elderly seeking medical care is a serious challenge for geriatric rehabilitation. Aim: The aim of the research was to evaluate the influence of General Fitness Training on balance and gait of the elderly staying on the Chronic Medical Care Ward in Legnica. Materials and methods: 30 randomly chosen patients of chronic medical care home of Caritas of Legnicka Diocese Healthcare Centre in Legnica were examined from January to September 2012. The average age was 70. All patients reported problems with balance. The subjects were divided into 2 groups. Participants from the test group attended exercises, whereas the control group consisted of patients notattending exercises. Tinetti Test was performed to evaluate balance, gait and risk of falling while the Up and Go Test was performed to evaluate gait and functional capacity. The evaluation took place before and after a three month period when general fitness training was applied. Results: The research showed the improvement of the results of the test group in both Tinetti and Up and Go test. Conclusions: 1. Performance of general fitness exercises systematically has a positive effect on balance, gait efficiency and reduces the risk of falls of the elderly, the fact was documented by the results of the Tinetti test. 2. Adverse changes in balance and gait speed were observed in the elderly people who did not participate in physical activities.

Refine search results

4 Medical Review

2 2016

1 2015

1 2014

1 Agnieszka Brzozowska-Magoń A.

1 Agnieszka Guzik A.

1 Andrzej Kwolek A.

1 Brudz D.

1 Daniel Szymczyk D.

1 Dominika Flis D.

1 Grzegorz Przysada G.

1 Halat B.

1 Joanna Majewska J.

1 Julian Skrzypiec J.

1 Katarzyna Bazarnik-Mucha K.

1 Kwolek A.

1 Magdalena Szczepanik M.

1 Mariusz Drużbicki M.

1 Milewicz K.

1 Pop T.

1 Rusek W.

1 Sławomir Snela S.

1 Śliwiński Z.

Ocena efektów treningu chodu na urządzeniu Lokomat u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. Doniesienie wstępne

Assessment of spatio-temporal gait parameters in the group of 9 years old healthy children

Gait velocity as a tool for evaluating the effects of gait training in patients with chronic stroke

Wpływ ćwiczeń ogólnousprawniających na równowagę i chód osób w podeszłym wieku, przebywających w oddziale ZOL w Legnicy