Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: changes in law about higher education

Sort By:

Limit search:

Jakość zmian prawa o szkolnictwie wyższym, a orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego w zakresie nadzoru fachowego nad uczelniami

100%

Bednarczyk-Płachta A.

Studia Prawnicze: rozprawy i materiały

2019

issue 1(24)

117-134

When in 2005 the system of higher education was reformed, the provisions concerning the then National Accreditation Commission were confusingly similar to those under the current law (Act of 20 July 2018 Law on Higher Education and Science, Dz.U. 2018, item 1668). The sign at which work on this legal act was carried out indicated the modernity and innovativeness of solutions that aim to reform the higher education system and create it almost new in a modern way, according to the highest quality standards. This time, it is not enough that norms have returned to legal circulation, which do not have much in common with the innovativeness of the 2.0 act, yet most of them have been declared unlawful by the Constitutional Tribunal under the previous law. As a result, most of the rulings of the Constitutional Tribunal and administrative courts issued before 2018 are also valid in the new legal reality. It is difficult to understand the legislator’s intention, which guided him in creating the law, especially that the legal changes take place during the same minister term of office. At that time the legal rules about Polish Accreditation Commission were declared as not legal, according to the CT jurisprudence. This led to the removal of infringements, and although it partially improved the possibility of protecting the institutional rights of the university in the field of supervision, including expert supervision. The idea that the academic community would participate in the creation of the new law 2.0 seemed to be wright, and gave hope for the creation of not only modern, but also correct in terms of constitutionality of law. However, it happened differently. The reasons for this are diverse, and their details will be found in subsequent publications. On the basis of this article, the scope of provisions on subject of professional supervision will be indicated, what in their essence is affected by the defect of unconstitutionality. By comparing the legal status before the entry into force of Act 2.0 and the current provisions, the manner of law creation in Poland and the lack of professionalism in this area will be highlighted. Reproduction of bad solutions and ignorance of case law, as well as the history of changes in the higher education system is a direct reflection of the current statutory provisions.

Kiedy w 2005 r. system szkolnictwa wyższego został zreformowany, zapisy dotyczące ówczesnej Państwowej Komisji Akredytacyjnej były łudząco podobne do tych istniejących na gruncie obecnie obowiązującej ustawy (Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, Dz.U. z 2018 r. poz. 1668). Szyld, pod jakim prowadzono prace nad tym aktem prawnym, wskazywał na nowoczesność i innowacyjność rozwiązań mających na celu zreformowanie systemu szkolnictwa wyższego i stworzenie go niemalże na nowo w sposób nowoczesny, według najwyższych standardów jakości. Tym czasem nie dość, że do obrotu prawnego powróciły normy, które z innowacyjnością ustawy 2.0 nie mają wiele wspólnego, to jeszcze na gruncie poprzedniej ustawy większość z nich została przez Trybunał Konstytucyjny uznana za niezgodne z prawem. W tej sytuacji większość orzeczeń TK i sądów administracyjnych wydana przed 2018 r. jest aktualna także i w nowej rzeczywistości prawnej. Trudno zrozumieć zamysł, który przyświecał ustawodawcy przy tworzeniu prawa, zwłaszcza że za kadencji obecnie urzędującego ministra miały miejsce zmiany w prawie o szkolnictwie wyższym, podyktowane orzecznictwem TK. Doprowadziło to do usunięcia naruszeń i częściowo poprawiło możliwość ochrony praw podmiotowych uczelni w zakresie nadzoru, w tym nadzoru fachowego. Pomysł, aby środowisko akademickie współuczestniczyło w tworzeniu nowej ustawy 2.0, wydawał się trafiony i dawał nadzieję na stworzenie nie dość że nowoczesnego, to jeszcze poprawnego pod względem konstytucyjności prawa. Stało się jednak inaczej. Powody tej sytuacji są rozmaite, a ich wyszczególnienie znajdzie miejsce w kolejnych publikacjach. Na gruncie przedmiotowego artykułu zostanie wskazany zakres przepisów w przedmiocie nadzoru fachowego, które w swej istocie dotknięte są wadą niekonstytucyjności. Poprzez porównanie stanu prawnego sprzed wejścia w życie ustawy 2.0 i obecnych przepisów uwypukli się sposób tworzenia prawa w Polsce i brak profesjonalizmu w tym zakresie. Powielenie złych rozwiązań i nieznajomość orzecznictwa, a także historii zmian w systemie szkolnictwa wyższego jest bowiem bezpośrednim odzwierciedleniem obecnych zapisów ustawowych.

Jakość zmian prawa o szkolnictwie wyższym a orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego

80%

Bednarczyk-Płachta A.

Studia Prawnicze: rozprawy i materiały

2018

issue 2(23)

105-2-123

On the basis of the Polish law about higher education, which was in force until the introduction of the present law about higher education and science, we can clearly see the tendencies and habits of the legislator in terms of the manner and quality of lawmaking. This publication is a kind of introduction to the analysis of new regulations, because without reference to what was, the regulations introduced in the new “Act 2.0” may seem only unconstitutional. This is alarming because by comparing the way changes are made in the previous legal and current state, it is clear that the legislator does not aim to create law in accordance with applicable standards, and also does not learn from mistakes. Constant changes in the law about higher education affecting the status of these entities and the way they operate under public law have not contributed to the wider opening of the discussions on the status of higher education institutions, as public administration entities, nor the quality of the created law. Since the adoption of the current law on higher education from 2018, the previous law has been changed over 30 times. The aim of the article is to indicate the mechanisms of the legislator’s actions, which, contrary to the legislative technique and suggestions of the Constitutional Tribunal (Trybunał Konstytucyjny, TK), changed the law in the previous legal state, which directly affects the current regulations. The legislative chaos, introducing and removing law institutions and solutions in isolation from their functioning under administrative law and the sense of justification of the Constitutional Tribunal, lack of stability and consistency in adopting new solutions, adversely affects not only the condition of science and higher education, but also difficulties in revision of current views of doctrine and case law on this subject.

Na gruncie polskiego prawa o szkolnictwie wyższym (Ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym, ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki oraz o zmianie niektórych innych ustaw, Dz.U. z 2011 r., nr 84, poz. 455; Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i niektórych innych ustaw, Dz.U. z 2014 r., poz. 1198.), które obowiązywało do czasu wprowadzenia obecnej ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce (Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, Dz.U. z 2018 r. poz. 1668) wyraźnie widać tendencje i przyzwyczajenia ustawodawcy w zakresie sposobu i jakości tworzenia prawa. Artykuł stanowi swoisty wstęp do analizy nowych przepisów – bez odniesienia się do poprzedniego stanu prawnego regulacje wprowadzone w nowej ustawie (zwanej „Ustawą 2.0”) mogą wydawać się jedynie niekonstytucyjne. Jest to tym bardziej alarmujące, że zestawienie sposobu wprowadzania zmian w poprzednim stanie prawnym i obecnym jednoznacznie pokazuje, że ustawodawca nie ma na celu tworzenia prawa zgodnie z obowiązującymi standardami, a także w ogóle nie uczy się na swoich błędach. Ciągłe zmiany prawa o szkolnictwie wyższym, wpływające na status tych podmiotów i sposób ich funkcjonowania na gruncie prawa publicznego, nie przyczyniły się do otwarcia na szerszą skalę dyskusji na temat statusu szkół wyższych jako podmiotów administracji publicznej ani o jakości tworzonego prawa. Do chwili uchwalenia obecnie obowiązującej ustawy o szkolnictwie wyższym, poprzednia była nowelizowana ponad 30 razy. Celem opracowania jest wskazanie mechanizmów działania ustawodawcy, który w sposób niezgodny z techniką legislacyjną i sugestiami Trybunału Konstytucyjnego dokonywał zmian w prawie w poprzednim stanie prawnym, co rzutuje bezpośrednio na obecnie obowiązujące przepisy. Powstały chaos legislacyjny, wprowadzanie i usuwanie instytucji i rozwiązań prawnych w oderwaniu od ich funkcjonowania na gruncie prawa administracyjnego i sensu uzasadnień TK, brak stabilności i konsekwencji w przyjmowaniu nowych rozwiązań, wpływają niekorzystnie nie tylko na kondycję nauki i szkolnictwa wyższego, ale i na trudności w rewizji dotychczasowych poglądów doktryny i orzecznictwa na ten temat.

Refine search results

2 Studia Prawnicze: rozprawy i materiały

1 2019

1 2018

2 Bednarczyk-Płachta A.

Search results

Jakość zmian prawa o szkolnictwie wyższym, a orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego w zakresie nadzoru fachowego nad uczelniami

Jakość zmian prawa o szkolnictwie wyższym a orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego