Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  chaplaincy
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

'The  core of my work is in being with people who do not practise faith in any way': the self-perception of Czech hospital chaplains

100%
Beláňová A.
Sociologický časopis. Czech Sociological Review
|
2022
|
vol. 58
|
issue 3
285-308
EN
The article focuses on the understudied topic of contemporary hospital chaplaincy in the Czech Republic, its development, and the current issues this work is dealing with. Based on a study conducted among Czech hospital chaplains affiliated with the Evangelical Church of Czech Brethren, the Roman Catholic Church, the Czechoslovak Hussite Church, and the Church of Seventh Day Adventists, the article examines the experiences of Christian providers of spiritual care in the secularised environment of a hospital and sheds light on how they perceive their work and role. Two waves of interviews were conducted among thirteen hospital chaplains, male and female, and subjected to an applied thematic analysis. This produced four thematic areas that the article explores in detail: (1) the localisation of the chaplaincy within the hospital, (2) the chaplains' methods of working with patients, (3) the chaplains' relationships with other hospital personnel, and (4) the self-identification of the hospital chaplains. The results of this research revealed that the secularised environment of the Czech Republic is a crucial factor that affects the work of chaplains in several ways, but their role in the hospital has at the same time developed in ways that are separate from their religious affiliation, as the understanding dialogue they engage in with patients forms a core part of their work.
2
Publication available in full text mode
Content available

Tworzenie struktur parafialnych życia religijnego w Słupsku w latach 1945-1948

63%
Szymański J.
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
|
2019
|
vol. 112
397-417
EN
The Catholic community in Słupsk began organizing their religious life in the first half of the nineteenth century. The first church services were regularly held from 1864 by the then parish priest of Koszalin, A. Pfeiffer. On 12 February 1866, a missionary parish was established. In 1873 St Otto’s Church was consecrated. Rev. F. Hübner became the first parish priest of Słupsk, and then he was succeeded by J. Hartmann, B. Mangelsdorff, C. Sauer, Adolf Pojda, and P. E. Gediga; from 29 May 1945 Jan Zieja was a parish priest, then Karol Chmielewski and Henryk Hilchen. Assistant Curates: Józef Piekarek, Józef Szmurło, Leon Gliszczyński, Jerzy Gawrych, Michał Kądziołka and Wiktor Markiewicz. On Rev. Zieja’s initiative the following institutions were founded: Mother and Child Home in Słupsk, People’s University in Orzechów, and the Piotr Borowy Society. On 15 October 1947 St Otto’s Parish was divided into three communities: the Holy Family and Judas Thaddeus parish at 9 Grottger Street – Rev. Jan Zieja, St Otto’s parish with the parish church dedicated to the Sacred Heart of Jesus – Rev. Henryk Hilchen, and the parish of the Blessed Virgin Mary, the Queen of the Holy Rosary – Rev. Karol Chmielewski.
PL
Społeczność katolicka w Słupsku zaczęła organizować się w pierwszej połowie XIX wieku. Pierwsze nabożeństwa organizował regularnie od 1864 roku ówczesny proboszcz koszaliński ks. Aleksander Pfeiffer. Dnia 12 lutego 1866 roku utworzono parafię misyjną. W 1873 roku miało miejsce poświęcenie świątyni pw. św. Ottona. Pierwszym proboszczem parafii słupskiej został ks. Ferdynand Hübner, później Johann Hartmann, Bruno Mangelsdorf, Carl Sauer, Adolf Pojda, Paul Ernst Gediga. Od 29 maja 1945 byli nimi ks.: Jan Zieja, później Karol Chmielewski, Henryk Hilchen. Wikariusze: Józef Piekarek, Józef Szmurło, Leon Gliszczyński, Jerzy Gawrych, Michał Kądziołka, Wiktor Markiewicz. Z inicjatywy ks. J. Zieji utworzono: Dom Matki i Dziecka w Słupsku, Uniwersytet Ludowy w Orzechowie i Towarzystwo im. Piotra Borowego. Dnia 15 października 1947 roku parafia św. Ottona została podzielona na 3 wspólnoty: parafię pw. św. Rodziny i św. Judy Tadeusza przy ul. Grottgera 9 – ks. Jan Zieja; parafię św. Ottona z kościołem parafialnym Najświętszego Serca Pana Jezusa – ks. Henryk Hilchen; parafię pw. NMP Królowej Różańca Świętego – ks. Karol Chmielewski.
3
Publication available in full text mode
Content available

Status osoby duchownej w związku wyznaniowym "Świadkowie Jehowy w Polsce"

51%
Bielecki M.
Studia z Prawa Wyznaniowego
|
2018
|
vol. 21
123-140
EN
Jehovah’s Witnesses are the third largest religious organization in Poland. According to its internal data, it has almost 120,000 members. The present study is concerned with the issues related to the status of a minister in the religious organization of Jehovah’s Witnesses in Poland. The doctrine of Jehovah’s Witnesses has undergone a major change in this regard: from complete negation to introduction of the structures of ministers. Currently, the status of a minister is granted not only to members engaged in preaching, but also those performing physical work in the structures of the organization. The introduction of these changes is characterized by a substantial amount of pragmatism. It facilitates the functioning of the organization and must be considered as a step in the right direction. The article consists of three main parts, which are devoted to the standpoint of Jehovah’s Witnesses concerning the existence of the clerical state before 2014, the status of a minister in the context of the current legal regulations and jurisprudence and the internal law of the organization issued after 2014.
PL
Świadkowie Jehowy są trzecim pod względem liczebności związkiem wyznaniowym w Polsce. Według wewnętrznych danych w Polsce przynależy do nich niemal 120 tys. członków. Przedmiotem niniejszego opracowania są kwestie związane ze statusem osoby duchownej w związku wyznaniowym „Świadkowie Jehowy w Polsce”. Sama doktryna Świadków Jehowy w tym zakresie przeszła znaczącą ewolucję od całkowitej negacji do wyodrębnienia struktur duchowieństwa. Obecnie status osoby duchownej posiadają nie tylko osoby zajmujące się głoszeniem, ale również członkowie pracujący fizycznie w strukturach związku. Wprowadzając zmiany świadkowie Jehowy, zachowali dużą dozę pragmatyzmu. Ułatwia to w znacznym stopniu ich funkcjonowanie i należy uznać za krok we właściwym kierunku. Tekst artykułu został podzielony na trzy zasadnicze części, dotyczą one stanowiska świadków Jehowy w sprawie istnienia stanu duchownego przed 2014 r., statusu osoby duchownej w świetle obowiązujących regulacji prawnych i orzecznictwa, a także prawa wewnętrznego związku wydanego po 2014 roku.
4
Publication available in full text mode
Content available

The Way to the Contractual Model of Anchoring Healthcare Chaplains in the Czech Legal System

51%
Menke M.
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
|
2020
|
vol. 15
|
issue 17 (2)
133-143
PL
Artykuł omawia stopniowe kroki prowadzące do prawnej bazy duszpasterstwa w systemie opieki zdrowotnej w Republice Czeskiej. Jest napisany zarówno ze stanowiska prawa wyznaniowego, jak i ze stanowiska teologii Kościoła katolickiego. Model czeski kształtował się stopniowo i nie odpowiada w pełni kanoniczno-prawnej definicji kapelana szpitalnego. Punktem wyjścia jest „superwyznaniowe” podejście, skoncentrowane na pacjencie, na jego bliskich, ale także na personelu szpitala, który w czeskim środowisku nie jest wyznaniowy (lub w przeważającej mierze katolicki). Model ten sprawdził się lepiej w tym środowisku niż model skupiony wyłącznie na udzielaniu sakramentów katolikom. Głównie dlatego, że interweniuje w środowisku, które nie spotyka się z chorobą (lub śmiercią) i ponieważ jest traktowany jako połączenie opieki duchowej, pewnego rodzaju psychologicznego i osobistego towarzyszenia ludzkiego, zwłaszcza w zrozumieniu sytuacji zagrażającej życiu i szukaniu zachęty, która w kontekście „bio-psycho-społeczno-duchowego” modelu człowieka skutkuje jego holistycznym uzdrowieniem.
EN
This paper discusses the gradual steps leading to the legal establishment of pastoral care in the health care system of the Czech Republic. It is written both from the position of confessional law and from the position of the theology of the Catholic Church. The Czech model was formed gradually and does not fully correspond to the definition of the healthcare chaplain in canon law. Its starting point is a superconfessional approach, focused on the patient, on his loved ones, but also on hospital staff, which in the Czech environment is not confessionally uniform (or predominantly Catholic). This model has worked better in this environment than the model focused solely on the provision of sacraments to Catholics. This is mainly because it deals with environments that do not encounter disease (or death) and because it is set up as a combination of spiritual care, some kind of psychological accompaniment and personal human accompaniment, especially in understanding life-threatening situations and seeking encouragement that can result in the context of the biopsycho-socio-spiritual model of man in holistic healing.
5
Publication available in full text mode
Content available

Filadelfia duchowieństwa pięciu dekanatów: gnieźnieńskiego (śś. Piotra i Pawła), żnińskiego, łekneńskiego, kcyńskiego i rogowskiego z 1801 r.

51%
Krucki Ł.
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
|
2014
|
vol. 102
67-99
EN
In 1801 on the initiative of Andrzej Pesaliński, a parish priest in Juncewo, clergy philadelphia was organized in fi ve deaneries: Gniezno (Sts. Peter and Paul), Żnin, Łekno, Kcynia and Rogów. It was the successor of the earlier confraternities, established in 1743 and including three deaneries: Gniezno (Sts. Peter and Paul), Żnin and Łekno. The basic objectives of the renewed association was to encourage confreres in systematic religious practices, mutual concern and care during illness, and after the death of each of the brothers to celebrate as many Masses as specifi ed by the statute. In addition, each member received a copy of a philadelphia book titled: The inseparable association of fi ve deaneries: Sts. Apostles Peter and Paul Gniezno, Żnin, Łekno, Kcynia and Rogów or close philadelphia of these deaneries(…). Apart from the devotional texts, the book included the list of all members – clergy and laity who resided in the deaneries mentioned in the title. This publication constitutes an important source of information about families of Greater Poland and Pałuki (not only the noble ones), their social position and religious commitment.
6
Publication available in full text mode
Content available

Relacje niemiecko-polskie w rzymskokatolickiej parafii pw. Świętej Trójcy w Machlińcu w archidiecezji lwowskiej obrządku łacińskiego w przekazie ks. Władysława Krzystyniaka z 1922 roku

51%
Chajko G.
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
|
2018
|
vol. 109
39-74
EN
The history of the South-East Borderlands during the period of the Second Republic of Poland is still full of ‘missing pieces’, which are yet to be discovered. This also refers to research on the relations between nations living in this area before the Second World War. The following publication presents in detail the living conditions of the Germans and the Poles in the Roman Catholic parish in Machliniec near the town of Stryja in the archdiocese of Lviv in 1922, the parish where the former nation was in the majority. The article includes detailed information on their daily life, multifaceted references to the issues connected with the Roman Catholic Church, and above all the liturgy recited in national languages. There is also a good deal of information on the Polish community which had limited rights and liberties in the parish dominated by the Germans. The discussed publication consists mostly of the edition of the source account sent to the Metropolitan Curia in Lviv by the then priest in Machliniec Rev. Władysław Krzystyniak in 1922. The document was analysed and preceded by an editorial preface, which outlines the content of the text. In addition, numerous footnotes were added to it. It is also complemented by a short concept of Curia’s response, addressed to Rev. Krzystyniak, which – despite the fact that it didn’t survive in its entirety – is good proof that the issues raised by the author were noticed, not neglected. The edited document of Rev. Krzystyniak has not been published so far.
PL
Historia Kresów Południowo-Wschodnich w okresie II Rzeczypospolitej wciąż pełna jest „białych plam”, które czekają na odkrycie. Dotyczy to również badań nad relacjami pomiędzy narodami zamieszkującymi te ziemie przed II wojną światową. Niniejsza publikacja szczegółowo przybliża i opisuje warunki życia Niemców i Polaków w rzymskokatolickiej parafii Machliniec koło miasta Stryja w archidiecezji lwowskiej według stanu z 1922 r., w parafii, w której zdecydowaną większość wiernych stanowiła pierwsza nacja. W artykule można zatem znaleźć szczegółowe informacje dotyczące warunków ich życia codziennego, wielopłaszczyznowych odniesień do spraw Kościoła rzymskokatolickiego, a przede wszystkim kwestii liturgii odmawianej w językach narodowych. Sporo miejsca poświęcono zwłaszcza społeczności polskiej, która w zdominowanej przez Niemców parafii posiadała ograniczone prawa i swobody. Omawiana publikacja w zasadniczej części składa się z edycji źródłowej sprawozdania przesłanego w 1922 r. do Kurii Metropolitalnej we Lwowie przez ówczesnego duszpasterza w Machlińcu ks. Władysława Krzystyniaka. Tekst dokumentu opracowano i opatrzono licznymi przypisami, a także poprzedzono wprowadzeniem redakcyjnym, który przybliża go czytelnikom. Całość uzupełnia krótki koncept odpowiedzi Kurii, skierowany do ks. Krzystyniaka, który mimo faktu, iż nie zachował się w całości, stanowi i tak ważny dowód na to, iż kwestie poruszone przez autora zostały zauważone i nie zlekceważone. Edytowany dokument ks. Krzystyniaka nie był jak dotąd publikowany.
7
Publication available in full text mode
Content available

Kongregacje w dekanacie puckim na podstawie księgi z lat 1728‒1779

45%
Kropidłowski Z.
Studia Gdańskie
|
2010
|
issue 26
189-212
PL
Praktyka odbywania kongregacji dekanalnych w diecezji włocławskiej i pomorskiej sięga 1568 r. Dokładny ich regulamin ustalił bp Maciej Łubieński w 1634 r. Miały się one odbywać dwa razy w roku, od wschodu słońca aż do wieczora. Odprawiano na nich część ascetyczną, dyscyplinarną i samokształceniową. Nieobecność nieusprawiedliwiona pociągała karę 15 grzywien. W XVIII w. spotkania odbywały się raz na dwa lata. Program pozostał ten sam, złagodzono kary za nieobecność. Z treści księgi wynika obopólną niechęć kapłanów diecezjalnych i cystersów oliwskich. Oskarżali się oni wzajemnie o oszczerstwa i brak gorliwości w służbie Bożej, rozważali nauczanie Kościoła i zasady prawa kanonicznego.
EN
The custom of organizing dean’s congregational seminars became popular in the Church after the Trent Council. As far as the Wloclawek and Pomeranian dioceses are concerned, they were first mentioned at the diocese synod held by Bishop Stanislaw Karnkowski in 1568. The most precise regulations as to how they should be organized were given by Bishop Maciej Lubienski in 1634. They were to be held twice a year, from sunrise to sunset. They were divided into three parts, namely ascetic, disciplinary and self‑study. Unjustified absence was to be subject to a fine of 15” grzywna” (units of currency). In the 18th c.the frequency of meetings went down to one in every two years. Although the agenda remained the same, the punishment for absence was commuted to 1 florin. We can draw a conclusion that there was a mutual dislike between diocese priests and the Cistercian monks from Oliwa, who manned two parishes in the Puck deanery. They accused each other of slander and lack of zeal in God’s service. During the educational part of meetings they discussed the ecclesial teaching and the regulations of Canon Law pertaining to the sacred sacraments such as the Eucharist, the sacrament of penance, the last rites and the sacrament of marriage. They were able to cite some documents of the Trent Council as well as the Canon Law and some theologians, mainly of the Jesuit Order, whose works they had studied at the seminary.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.