Search results

1

Intercountry adoption in Polish family law

100%

Kamińska K.

Acta Iuris Stetinensis

|

2020

|

vol. 31

|

issue 3

41-61

EN

The objective of this article is to present the intercountry adoption institutions in Polish family law. The objective is achieved by analysing the term ‘adoption’ by tracing it back to its origins in Imperium Romanum. Particular attention was paid to the recent amendment to the Penal Code, based on which the legal definition of the term ‘adoption’ was introduced (which is not the case of the Family and Guardianship Code) and to the differences between the terms ‘intercountry adoption’ and ‘foreign adoption’. The article includes the analysis of Article 1142 of the Family and Guardianship Code and the essence of the intercountry adop¬tion principle of subsidiarity. The purpose of the study was to show technical and organisa- tional issues related to the concept of intercountry adoption, such as pre-adoption period or ‘eligibility’ of potential adopters. One of the conclusions was that the citizenship of the adopter does not determine the international type of adoption, but his/her place of residence outside Poland. Certain international legal documents were reviewed to see how the adop- tee’s welfare is protected under international law and to outline the genesis of the regulations in Article 1142 of the Family and Guardianship Code. The author’s aim is to show the cir- cumstances favourable to the adoption of a child by a foreign couple. At this point, it should be stated that the child’s best interest should always remain the most important condition. Furthermore, when ruling in an adoption case, the court should protect the child’s interests, but also pay attention to the regulations concerning the continuity of the child’s upbringing as well as its ethnic, religious, cultural and linguistic identity. The above is related to the contemporary issue of adoption by homosexual couples. Countries, such as Poland, which do not allow adoption by homosexual couples may challenge the eligibility of candidates on the grounds of infringement of fundamental rules of the Polish legal order. Furthermore, the article includes statistical data concerning intercountry adoption. Currently, the number of intercountry adoptions decreases not only in Poland, but worldwide. In Poland, it may be caused by the tightening of the eligibility criteria for adopters and adoptees with respect to intercountry adoptions and reduction in the number of centres authorised to effect such adoptions. In the last part of the study, the author developed the argument that the issues of intercountry adoption are part of the global problems related to poverty and inequality.

2

Dobro dziecka a odmowa jego wydania na podstawie art. 13 ust. 1 lit. b Konwencji haskiej dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę

72%

Wojtaszek-Mik E.

Prawo w Działaniu

|

2022

|

issue 50

44-72

EN

The analysis of the views of the doctrine and of the European Court of Human Rights, the Constitutional Tribunal and the Supreme Court on the concept of “the child’s welfare” allows to assume that it is the same as the “interests of the child” referred to in the preamble to The Hague Convention on the Civil Aspects of International Child Abduction. This criterion must be taken into account by the courts when assessing the grounds for refusing to order the return the abducted child under Art. 13 (b) of The Hague Convention. However it should be considered that this provision constitutes an exception to the principle of ensuring the return of the child to the state from which it was taken.

PL

Zawarta w artykule analiza poglądów doktryny oraz Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, Trybunału Konstytucyjnego i Sądu Najwyższego na temat pojęcia „dobra dziecka” pozwala przyjąć, że jest ono tożsame z „interesem dziecka”, o którym mowa w preambule Konwencji haskiej dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę. Kryterium to powinno być brane pod uwagę przez sądy w trakcie oceny przesłanek odmowy wydania dziecka uprowadzonego na podstawie art. 13 ust. 1 lit. b Konwencji haskiej. Należy jednak uwzględnić, że przepis ten stanowi wyjątek od zasady zapewnienia powrotu dziecka do państwa, z którego zostało zabrane.

3

Kryteria doboru odpowiednich zarządzeń przy ograniczeniu władzy rodzicielskiej

72%

Piotr T.

Acta Iuris Stetinensis

|

2014

|

issue 6

469 - 482

PL

Niniejsze opracowanie ma na celu opisanie kryteriów doboru odpowiednich zarządzeń przy ograniczeniu władzy rodzicielskiej. A. Kiliańska wskazuje się, że w przypadku ograniczenia władzy rodzicielskiej nie ma miejsca na żadne z góry określone reguły nakazujące stosowanie odpowiednich form ograniczenia, a każdy przypadek powinien być postrzegany indywidualnie. Wydaje się jednak, że sąd opiekuńczy, wybierając i wydając odpowiednie zarządzenia, powinien się kierować przynajmniej jakimiś ogólnymi kryteriami. Proponuje się zatem, aby do tych kryteriów zaliczyć: sytuację związaną z zagrożeniem dobra dziecka, autonomię rodziny, domniemanie dobrej woli rodziców, interes społeczny. Sam katalog kryteriów w tym momencie może zostać potraktowany jako otwarty. Można bowiem przypuszczać, iż w dalszych rozważaniach może się pojawić jeszcze inne kryterium. Istotne jednak w tym przypadku jest to, że badanie dokonywane przez sąd opiekuńczy w zakresie wyboru odpowiedniego zarządzenia powinno stanowić czynność zamkniętą, tzn. punktem wyjścia powinno być dobro dziecka i na nim się kończyć.

EN

This paper aims to define criteria of the selection of appropriate rulings while limiting parental authority. A. Kiliańska indicates that in the case of restrictions of parental authority there is no room for any pre-defined rules mandating the use of appropriate forms of restriction and each case should be considered individually. It seems, however, that the Guardianship Court while selecting and issuing appropriate orders should at least follow some general criteria It is therefore proposed that these criteria should include: the situation connected with the potential threat to child’s welfare, family autonomy, the presumption of good will of the parents, the public interest. The above criteria catalogue may at this point be treated as open. One can in fact assume that in the course of further considerations some other criterion may arise. It is important noting that the process of selection of proper rulings conducted by the Guardianship Court of should be a closed on , it should revolve around the child’s welfare.

4

Zmiana nazwiska 13-letniego przysposobionego pasierba. Kilka uwag de lege lata i de lege ferenda

72%

Gołowkin-Hudała M.

Wychowanie w Rodzinie

|

2020

|

vol. XXIII

|

issue (2/2020)

141-156

EN

Introduction. Our name is a part of our identity, we are perceived through its prism in society, and it is used on an everyday basis. A change of name is only possible in cases specified by law and essentially related to the will of the person concerned. In the case of the surname of the stepson, who has reached the age of thirteen, adopted by the stepfather or stepmother, the child cannot refuse to change their current surname. In the event of an adoption, a person may receive a surname created by the addition of the surname of the stepfather or stepmother to their current surname or through taking the surname of the adopting person. Such a solution in the case of a thirteen-year-old who identifies with their name hitherto, may be difficult to accept. Aim. The aim of the study is to answer the question of whether the regulation denying a thirteen-year-old child the right to keep their surname after adoption infringes their interests and if it requires changes in the laws in force. The following paper analyses standards in the field of human rights protection, which provide for the child’s participation in deciding or co-deciding on matters pertaining them. The paper includes solutions from the Family and Guardianship Code, in which a child over the age of thirteen may decide to retain their previous surname despite the changes that have occurred in determining its origin. This is, for instance, in the case of the parents getting married after the birth, when the child is recognized, when paternity is established by court, or when the stepchild is offered the name of their stepfather or stepmother. Materials and methods. As the basic research methods, legal-dogmatic and legal-theoretical methods were used, based on the analysis of the current national and international legal acts and a review of the views of representatives of the legal doctrine. The divagations were supported by an analysis of the judicial decisions of the courts in this regard. A problem-focused examination of the legal problem which is the subject of the study was made. Conclusions. The study shows that the differentiation of the situation of minors over the age of thirteen in terms of the possibility of retaining their current surname is incorrect. Moreover, not allowing the child to remain with the surname under which the child is recognized, has achieved success with, and feels emotionally attached to, should be considered a significant defect of the applicable regulation. For this reason, the paper formulates a postulate regarding a change in the existing regulation in line with the other solutions contained in the Family and Guardianship Code.

PL

Wprowadzenie. Nazwisko jest częścią naszej tożsamości, jesteśmy postrzegani przez jego pryzmat w społeczeństwie i używamy go na co dzień. Zmiana nazwiska jest możliwa wyłącznie w przypadkach określonych prawem i zasadniczo wiąże się z wolą osoby, której dotyczy. Pasierb, który ukończył 13 lat, przysposobiony przez ojczyma lub macochę, nie może nie zgodzić się na zmianę swojego dotychczasowego nazwiska. W wyniku przysposobienia można do jego nazwiska dodać nazwisko ojczyma lub macochy, może on też przyjąć nazwisko osoby przysposabiającej. Takie rozwiązanie w przypadku 13-latka związanego ze swoim dotychczasowym nazwiskiem może być trudne do zaakceptowania przez niego. Cel. Celem pracy jest odpowiedź na pytanie, czy regulacja odmawiająca 13-letniemu dziecku prawa do zatrzymania swojego nazwiska po przysposobieniu narusza jego dobro i wymagałaby wprowadzenia zmian w obowiązującym prawie. W pracy przeprowadzono analizę standardów z zakresu ochrony praw człowieka, które przewidują udział dziecka w decydowaniu lub współdecydowaniu w sprawach istotnych dla niego. Ukazano rozwiązania zawarte w kodeksie rodzinnym, według których dziecko po 13. roku życia może zadecydować, że pozostaje przy swoim poprzednim nazwisku pomimo zmian zaistniałych w ustaleniu jego pochodzenia. Ma to miejsce np. w przypadku zawarcia małżeństwa przez jego rodziców po jego urodzeniu się, uznania go za dziecko, sądowego ustalenia ojcostwa, czy też propozycji otrzymania przez pasierba nazwiska ojczyma lub macochy. Materiały i metody. Jako podstawowe zastosowano dogmatyczno-prawne i teoretyczno-prawne metody badawcze oparte na analizie obecnych krajowych i międzynarodowych aktów prawnych. Dokonano też przeglądu poglądów przedstawicieli doktryny prawa. Rozważania poparto analizą orzecznictwa sądów w tym zakresie. Dokonano problemowego zbadania problemu prawnego będącego przedmiotem opracowania. Wnioski. W pracy wykazano, że różnicowanie sytuacji małoletnich po 13. roku życia w kwestii możliwości pozostania przy swoim dotychczasowym nazwisku jest nieprawidłowe. Ponadto odmawianie dziecku możliwości pozostawienia nazwiska, pod którym jest ono znane, ma sukcesy i czuje się z nim emocjonalnie związane, należy uznać za istotny mankament obowiązującej regulacji. Z tego powodu w pracy został sformułowany postulat dotyczący zmiany obecnych przepisów na wzór pozostałych rozwiązań zawartych w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym.

5

Pozbawienie władzy rodzicielskiej — kara dla rodziców czy narzędzie niesienia pomocy dzieciom?

58%

Stępień M.

Studenckie Prace Prawnicze, Administratywistyczne i Ekonomiczne

|

2017

|

vol. 22

81-94

EN

The aim of this article is, first of all, to analyse Polish law in relation to the institution of deprivation of parental authority, and secondly, to decide, on the basis of the analysis, whether this institution serves as a punishment for parents or it is a kind of tool for helping children. Deprivation of parental authority is the measure of the deepest interference with the relationship between the parents and the child. As a consequence of using it, parents lose all attributes of that authority. Legal prerequisites of deprivation of parental authority are divided into obligatory and facultative. The analysis of legal regulations shows that the spoken legal measure was conceived as a tool for helping children.

6

Stosowanie przez sądy administracyjne standardów europejskich w toku rozstrzygania transgranicznych problemów obywatelstwa oraz transkrypcji aktów stanu cywilnego

44%

Chmielarz-Grochal A.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2020

|

vol. 93

137-154

EN

The cases concerning transcription of a child’s foreign birth certificate, in which the registered parents are persons of the same sex, as well as confirmation of Polish citizenship by such a child, have been in the field of judicial cognition of Polish administrative courts for just several years. The issue of admissibility registering same-sex couples as parents of a child in Polish registry office has gained the great importance in the context of shaping social and family relations and the role of positive law as their regulator in dynamic society. When deciding such, the courts face the necessity to resolve not solely conflicts of norms (principles and values) within the domestic law, but also conflicts of legal systems. In the process of judicial application of law there is a need for balancing – on the one hand – the principle of the protection of the rights of a child, and – on the other one – other principles basic to the Polish legal order, i.e. the fundamental principles of the socio-political system (especially the principle of protection of marriage as a liaison of a men and a woman as well as the protection of family, motherhood and parenthood that arise from the art. 18 of Polish Constitution) and the general principles governing particular areas of civil, family and procedural law. The child’s welfare is a general constitutional clause that shall be interpreted with the reference to the constitutional axiology and to the entire legal system. The protection the child’s best interests is also the overriding principle of the Polish family law, and governs all of the regulations in the area of relations between parents and children. The important and delicate nature of this matter caused the discrepancies in the jurisprudence due to admissibility of such transcription in the light of the public order clause. The panel of seven judges of the Supreme Administrative Court, in Resolution No. II OPS 1/19, determined that Polish law did not allow the transcription of a foreign birth certificate showing same-sex persons as parents.

PL

Sprawy dotyczące transkrypcji zagranicznego aktu urodzenia dziecka, w którym jako rodzice wpisane są osoby tej samej płci, oraz potwierdzenia posiadania przez takie dziecko obywatelstwa polskiego od kilku lat pozostają na wokandzie polskich sądów administracyjnych. Zagadnienie dopuszczalności umieszczenia w polskich księgach stanu cywilnego wpisu osób tej samej płci, jako rodziców dziecka, ma ważkie znaczenie w kontekście kształtowania stosunków społecznych i relacji rodzinnych oraz roli prawa pozytywnego, jako ich regulatora w dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości społecznej. Rozstrzygając w sprawach tego rodzaju, sądy stają przed koniecznością rozwiązywania konfliktów czy kolizji nie tylko norm (zasad i wartości) prawa krajowego, ale także kolizji systemów prawnych. W procesie sądowego stosowania prawa ważenia wymagają, z jednej strony, zasada ochrony praw dziecka, a z drugiej – inne podstawowe zasady porządku prawnego Rzeczypospolitej Polskiej, tj. fundamentalne zasady ustroju społeczno-politycznego (zwłaszcza wynikająca z art. 18 Konstytucji zasada ochrony małżeństwa jako związku kobiety i mężczyzny, rodziny, macierzyństwa i rodzicielstwa) oraz naczelne zasady rządzące poszczególnymi dziedzinami prawa cywilnego, rodzinnego czy procesowego. Dobro dziecka to konstytucyjna klauzula generalna, której wykładnia powinna odbywać się przez odwołanie do aksjologii konstytucyjnej i całokształtu systemu prawa. Nakaz ochrony dobra dziecka stanowi też nadrzędną zasadę polskiego systemu prawa rodzinnego, której podporządkowane są wszelkie regulacje w sferze stosunków pomiędzy rodzicami i dziećmi. Ważkość tych materii sprawiła, że w orzecznictwie pojawiły się rozbieżności co do dopuszczalności owej transkrypcji z uwagi na klauzulę porządku publicznego. Skład siedmiu sędziów NSA w uchwale II OPS 1/19 przesądził jednak, że polskie prawo nie dopuszcza transkrypcji zagranicznego aktu urodzenia dziecka, w którym jako rodzice wpisane są osoby tej samej płci.

Refine search results

2 Acta Iuris Stetinensis

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

1 Prawo w Działaniu

1 Studenckie Prace Prawnicze, Administratywistyczne i Ekonomiczne

1 Wychowanie w Rodzinie

1 2022

3 2020

1 2017

1 2014

1 Chmielarz-Grochal A.

1 Gołowkin-Hudała M.

1 Kamińska K.

1 Piotr T.

1 Stępień M.

1 Wojtaszek-Mik E.

Intercountry adoption in Polish family law

Dobro dziecka a odmowa jego wydania na podstawie art. 13 ust. 1 lit. b Konwencji haskiej dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę

Kryteria doboru odpowiednich zarządzeń przy ograniczeniu władzy rodzicielskiej

Zmiana nazwiska 13-letniego przysposobionego pasierba. Kilka uwag de lege lata i de lege ferenda

Pozbawienie władzy rodzicielskiej — kara dla rodziców czy narzędzie niesienia pomocy dzieciom?

Stosowanie przez sądy administracyjne standardów europejskich w toku rozstrzygania transgranicznych problemów obywatelstwa oraz transkrypcji aktów stanu cywilnego