Search results

1

ALLE CHOIR – CHÓR Z PASJĄ

100%

Szajner A.

Zeszyty Naukowe PUNO

|

2018

|

issue 6

227-239

EN

Passion may be dened as a particular interest in something/somebody, a liking towards a given object (at times a personied one). It is a person’s disposition leading to selffulllment and creative fruition and engagement into a chosen area of activity. It is a driving force of human activity, as well as motivation and impulse towards the particular transgression within its limits. It is a valid factor in a personal change and altering of the world around us, usually giving the feeling of satisfaction and bringing sense to the human life (though sometimes it might become a source of suwering and sacrice as well). In the following article, the author analyses passion as a unique human experience. The text is structured by a sequence of questions which aim to reect on the given theme. Firstly, the author asks: What exactly is passion? What is its essence? What are its mechanism and sources? Secondly, she inquires: What are musical interests and how do they display themselves? What is their role and function? And thirdly, she attempts to determine how are the passions of Alle Choir members’ dened/determined and realised? e nal part of the article presents the results of the research study conducted to dene passion in its empirical image, based on the example of Alle Choir.

2

Osoba i głos: postać w najnowszym polskim dramacie

100%

Wąchocka E.

Postscriptum Polonistyczne

|

2011

|

issue 2(8)

27-42

EN

The disintegration of character in recent Polish drama is closely related to identity crisis and the ensuing negation of the basis and integrity of one's sense of self. A character can hardly be analysed as a person – more often than not, it resembles a linguistic or textual entity rather than a human being. The persona is replaced by a voice or a polyphonic collective body – a choir. In the dramatic works of contemporary Polish playwrights such as M. Ko-terski, M. Bieliński, M. Modzelewski, L. Amejko or D. Masłowska these forms can be real-ized as either a fragmented subject split into aspects that cannot be reconciled, or as the subject's external reality, which they perceive as fragmented, incomprehensible and hostile.

3

Polychoral music trends in Poland in the 17th century

75%

Ślusarczyk D.

Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy

|

2017

|

issue 2(23)

PL

Kultura muzyczna XVII-wiecznej Rzeczypospolitej ulegała silnym wpływom innych ośrodków europejskich, zwłaszcza tych z północy kontynentu. Powstałe we Włoszech kompozycje na kilka zespołów szybko znalazły uznanie wśród ówczesnego duchowieństwa oraz możnowładców ze względu na nowe jakości wyrazowe. Wykonywane w ramach liturgii dzieła rozbrzmiewały z różnych miejsc świątyni, w rezultacie dając niespotykany wcześniej efekt stereofonii. Pierwszym kompozytorem tworzącym utwory polichóralne w Niemczech był H. Schütz, natomiast jedne z najwcześniejszych polskich dzieł tego typu znaleźć można m.in. w twórczości M. Zieleńskiego. Artykuł omawia cechy stylistyczne owych rozbudowanych pod względem obsady i techniki utworów, wskazując na ich cechy wspólne wraz z odniesieniem do repertuaru środkowoeuropejskiego. Fenomen dzieł polichóralnych jest jednym z kluczowych aspektów sztuki muzycznej wczesnego baroku

EN

The music culture of the 17th century Poland was strongly influenced by other music centres, especially those in Northern Europe. Italian compositions for several ensembles soon gained high esteem among the clergy and aristocracy of that time. Works of innovative expression were performed within liturgy in different parts of the church, creating a whole new stereophonic effect. H. Schütz was the first musician to compose polychoral works in Germany. In Poland the earliest compositions of this kind include works by M. Zieleński. The article discusses the stylistic features of the aforementioned compositions, which are elaborated in terms of both cast and technique, points at their common features and refers to the repertoire offered in Central Europe. The phenomenon of polychoral works constitutes one of the key aspects of the early Baroque music.

4

Czy tylko śpiewanie? Próba kompleksowego spojrzenia na specyfikę kościelnych zespołów śpiewaczych

75%

Zając A.

Musica Ecclesiastica

|

2019

|

issue 14

81-89

PL

W artykule autor podejmuje próbę całościowego zbadania roli chórów kościelnych. Punktem wyjścia jest stwierdzenie, że chóry kościelne zasadniczo są uważane za grupy religijne, określone przez konkretne zadania w liturgii. Autor podkreśla, że ważne jest, aby zarówno dyrygent, jak i chór byli świadomi faktu, że pełnią rolę liturgiczną, co znacząco wpływa na wybór repertuaru, sposób wykonywania, lokalizację chóru, a nawet zachowanie i strój chórzystów. Istnieją dwa wyznaczniki, które określają chór kościelny: kwalifikacje liturgiczne i kwalifikacje estetyczne. Pierwszy dotyczy odpowiedzi na pytanie: „co śpiewać”, a drugi „jak śpiewać” (walory estetyczne). Oba rodzaje kwalifikacji są jednakowo istotne dla każdego chóru kościelnego. Odpowiadając na pytanie postawione w tytule artykułu: „Czy to tylko śpiewanie?”, autor stara się uzasadnić, że sam śpiew nie obejmuje wszystkich zadań chóru kościelnego. Ważne jest powiązanie śpiewu z edukacją i formacją. Chór kościelny to szkoła (schola cantorum), w której chórzyści zdobywają niezbędną wiedzę muzyczną i umiejętności techniczne umożliwiające prawidłowe wykonywanie utworów, uczą się odpowiedniego zachowania, które określa się jako „sposób bycia” w społeczeństwie, w którym żyją, uzyskują także niezbędną formację religijną i liturgiczną, aby ich zadania liturgiczne stały się źródłem „duchowego dobrobytu”. W zakończeniu artykułu na temat zadań chórów kościelnych, autor łączy własną tezę z refleksją kardynała Josepha Ratzingera, którą można w pełni odnieść do zadań chóru kościelnego. Uważa, że każdy występ muzyczny powinien być traktowany jako nabożeństwo liturgiczne, a skoro tak, to praca każdego chóru kościelnego jest formą „posługi pasterskiej”, dlatego uważana jest za „rodzaj apostolatu i służy jako sposób budowania wspólnoty”.

EN

In the article the author attempts to make a holistic investigation on the role of church choirs. The starting point is a statement that basically church choirs are considered to be religious groups, determined by specific tasks in the liturgy. The author highlights that it is essential for both a conductor and a choir to be aware of the fact that they have a liturgical role, which significantly influences the choice of the repertoire, a way of performing as well as a location of the choir and even choristers’ behavior and outfit. There are two areas in which a church choir can be qualified: liturgical qualification and aesthetical qualification. The first one considers an answer to the question: “what to sing” and the second one “how to sing” (aesthetic qualities). Both kinds of qualification are equally obligatory for each of the church choirs. Answering the question posed in the title of the article: “Is it only singing?” the author tries to justify that singing itself does not cover all the church choir’s tasks. It is significant to link singing with education, up-bringing and forming. A church choir is a school (schola cantorum), where choristers gain necessary musical knowledge and technical skills enabling performing songs properly, they learn a suitable behavior, which is described as “way of being” in the society they live in, they also obtain necessary religious and liturgical formation in order to make their liturgical tasks a source of “spiritual well-being”. While finishing the dissertation on the church choirs’ tasks, the author associates his thesis with Cardinal Joseph Ratzinger’s reflection, which can be fully referred to church choir’s tasks. He considers that each musical service can be treated as a liturgical service and if so, each church choir’s service is a form of “pastorial ministry” which is why it is considered as “a kind of the apostolate and serves as a way to build community”.

5

CHÓRZYŚCI AMATORZY O SWOIM UCZESTNICTWIE W ZESPOLE (komunikat z badań)

75%

Aleksandra L.

Edukacja Dorosłych

|

2014

|

issue 2(71)

PL

Celem artykułu jest przedstawienie niektórych wyników badań własnych, dotyczących opinii osób dorosłych – uczestników krakowskich chórów na temat zdobywanej przez nich wiedzy i umiejętności dzięki aktywności w amatorskich zespołach śpiewaczych. Prezentowane w artykule wyniki badań mają charakter ilościowy i stanowią wycinek szerszych badań autorki nad procesem oddziaływania sztuki (a dokładniej muzyki) i zespołu artystycznego na człowieka.

EN

The aim of the article is to present certain results of own research relating to the opinions of adults – members of Krakow choirs – on the knowledge and skills they acquire through the activity in amateur singing bands. The research results are of quantitative nature and form part of the broader research on the process of art impact (more specifically music) and artistic band on people carried out by the author.

6

Songs during the Canonization Mass of Blessed Kinga Chaired by Pope John Paul II in Stary Sącz (June 16, 1999)

71%

Garnczarski S.

The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II

|

2019

|

vol. 9

|

issue 1

PL

The 7th Pilgrimage of the Holy Father to Poland was a special time for the Tarnowski Church community, because during the pilgrimage John Paul II was to come to Stary Sącz to canonize Saint Kinga. An important element of any liturgical meeting are song sand liturgical music. The present study aims to show various aspects of preparations in the musical field, from the liturgical theme of the celebration, through the performers, to the planned repertoire of songs. The canonization of Saint Kinga decided the subject matter of the texts, the performers were joined by choirs and orchestras, while the repertoire consisted of songs in honor of Saint Kinga, Eucharistic songs intended for the common singing of the entire community and choral works with orchestra accompaniment. Its character emphasized the very festive mood of this feast of faith.

7

Rola scholi cantorum w dokumentach Kościoła rzymskokatolickiego

63%

Filipczak P.

Warszawskie Studia Teologiczne

|

2017

|

vol. 30

|

issue 2

178-202

EN

As it can be observed in Church documents schola cantorum plays a key role in the concern for proper quality of the sacred music. The Magisterium recommends that choirs should be established in every parish. Proper activity of schola cantorum may de facto result in introducing Pope’s and Vaticanum Secundum regulations into the life of the Church. Great responsibility rests upon the leader of a choir, who should be concerned about the quality of the sacred music in a particular parish. In view of numerous errors and breaking of the church law church musicians indicate urgent need to rethink the participation of choir in divine services. Also nowadays schola cantorum plays a very important role and may help to introduce liturgical renewal in the life of the Church.

8

Recreational judo training, singing in the choir, or hip-hop dancing – the alternative opportunities to develop the human respiratory system. The pilot study

63%

Pujszo R., Przybylski G., Pujszo M., Sadej A.

Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

|

2015

|

vol. 15

|

issue 3

41-48

EN

Background. One of the most important elements of physical wellness is the comfort of breathing – unlimited use of the surrounding air by the human body, without breathlessness, day or night apnea, or the ability to use the voice at full range and intensity. Comfort of breathing can be obtained for example by participation in sport or physical recreation. A large number of studies have indicated low levels of physical activity in the contemporary young generation, which limits the development of the respiratory system as well as complicates proper general physical development. Problem. Can singing in a choir, hip-hop dancing or recreational judo training improve functionality of the respiratory system in a similar way as does another form of physical activities? Material and Methods. A spirometric study involved 24 female members of the Chamber Choir of Kazimierz Wielki University, 24 female students from physical recreation practicing judo, 24 female hip-hop dancers and 26 female students from other faculties – control group. All these people were from Kazimierz Wielki University. Results. The results of the spirometric test suggest that singing in the choir, judo training and hip-hop dancing significantly improve human respiratory system. Conclusion. The results showed that the physical activity by recreational judo training improves the human respiratory system to the highest degree and it does not require special natural abilities like “ear to sing” (required in choir) and “a sense of rhythm” ( required in hip-hop dancing)

PL

Tło. Jednym z najważniejszych elementów fizycznego dobrostanu człowieka jest komfort oddychania czyli nieograniczone korzystanie przez człowieka z otaczającego go powietrza, bez duszności, bezdechu w dzień lub w nocy, możliwość korzystania z głosu w pełnym zakresie i pełną siłą. Problem. Komfort oddychania można uzyskiwać w różny sposób, na przykład poprzez sport, rekreację fizyczną lub też śpiewanie. Wiele badań wskazuje niski poziom aktywności fizycznej młodego pokolenia, która to sama komplikuje prawidłowy rozwój fizyczny i ogranicza rozwój układ oddechowego. Czy śpiewanie w chórze, taniec hip-hop lub rekreacyjny trening judo poprawia funkcjonalności systemu oddechowego w podobny sposób, jak robi inną formy aktywności fizycznej? Materiał i metody. W badaniach spirometrycznych wzięły udział 24 studentki z Chóru Kameralnego, 26 studentek z różnych wydziałów - grupa kontrolna, 24 studentki trenujące rekreacyjnie judo i 24 studentki trenujące taniec hip-hop. Wyniki. Wszystkie te osoby były z Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. Wyniki: Wyniki badania spirometrycznego sugerują, że śpiewanie w chórze, rekreacyjny trening judo i taniec hip-hop istotnie poprawiają sprawność ludzkiego układu oddechowego. Wnioski. Uzyskane wyniki wykazały, że aktywność fizyczna realizowana przez rekreacyjny trening judo poprawia w większym stopniu sprawność ludzkiego układu oddechowego niż badane tu, inne rodzaje ludzkiej aktywności. Dodatkowo należy zauważyć że rekreacyjny trening judo nie wymaga od ćwiczących specjalnych zdolności jak „słuch muzyczny” (wymagany w chórze) lub „poczucie rytmu” (wymagane w tańcu hip-hop).

9

Chóralne wydania polskich kolęd na obczyźnie w czasach II wojny światowej

63%

Mazur M. Ł.

Muzyka

|

2022

|

vol. 67

|

issue 2

91-112

EN

Choirs and vocal ensembles sprang up in many places where Poles lived or stayed during the war and military occupation of Poland. It was for their needs that songbooks comprising arrangements of Polish Christmas carols for unaccompanied choir were published in exile. The present paper is dedicated to these songbooks. A Polish junior and senior high school named after Cyprian Kamil Norwid operated in 1940–46 at Villard-de-Lans near Grenoble. For the needs of the school choir, led by mathematician Ernest Berger (1904–58), the school’s director, his edition of Zbiór pieśni kościelnych [A collection of church songs] was published in 1941 at Villard de Lans. Rudolf Rygiel (1910–86), a soldier in the 1939 Polish defensive war, reached France in 1940, where he became an active member of the resistance movement, as well as working as a conductor and composer. In 1941 he published the third fascicle of Echo ojczyste [Fatherland echo], which comprised twenty-three carols for male unaccompanied choir. The Polish Army Choir, one of the main Polish ensembles in the UK, founded in 1940, collaborated with, among others, Henryk Hosowicz (1910–69), who published for the needs of this ensemble two collections of Christmas carols for 4-part male unaccompanied choir: 16 kolęd [16 carols] (1940) and 50 kolęd [50 carols] (1942). An extensive Zbiór pieśni polskich [Collection of Polish songs] (ed. Juliusz Leo, 1901–62) was published in 1944 in Jerusalem under the imprint of the Polish Ministry of Religious Affairs and Public Education (in exile). It contains 180 works: 150 secular and 30 sacred pieces. In December 1945 the Second Polish Corps publishing section printed a collection of carols for male unaccompanied choir in pre-war arrangements by Kazimierz Garbusiński and Gerard Płachetko. Second lieutenant Feliks Kapała (b. 1909), veteran of the Battle of the Bzura and subsequently a POW at Oflag VIIA Murnau, is the author of Kolędy polskie [Polish carols] (1945), a set of 25 variously scored carols. Composer Szymon Laks (1901–83), an Auschwitz prisoner during the war, had his Pięć kolęd [Five carols] published, already after World War II, by the Union of Polish Music and Theatre Clubs in France. My discussion of the above-listed choral editions of Christmas carols is a contribution to the history of Polish music traditions.

PL

Podczas wojny i okupacji w wielu miejscach, w których przebywali Polacy powstawały chóry i zespoły śpiewacze. Na ich potrzeby zostały wydane na obczyźnie śpiewniki z polskimi kolędami w opracowaniach na chór a cappella. Śpiewnikom tym poświęcony jest niniejszy artykuł. W l. 1940–46 w Villard-de-Lans koło Grenoble działało polskie Gimnazjum i Liceum im. C. Norwida. Na potrzeby chóru szkolnego, prowadzonego przez Ernesta Bergera (1904–58), matematyka i dyrektora szkoły powstał Zbiór pieśni kościelnych E. Bergera (Villard de Lans 1941). Rudolf Rygiel (1910–86), uczestnik kampanii wrześniowej, w 1940 r. dotarł do Francji, gdzie włączył się czynnie do działalności ruchu oporu oraz działał jako dyrygent i kompozytor. W 1941 r. wydał trzeci zeszyt Echa ojczystego zawierający dwadzieścia trzy kolędy na chór męski a cappella. Jednym z najważniejszych polskich zespołów w Wielkiej Brytanii był założony w 1940 r. Chór Wojska Polskiego. Z chórem pracował m.in. Henryk Hosowicz (1910–69), który na potrzeby zespołu wydał dwa śpiewniki kolędowe na czterogłosowy chór męski a cappella: 16 kolęd (1940) i 50 kolend (1942). W 1944 r. w Jerozolimie nakładem Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego wydany został obszerny Zbiór pieśni polskich w opracowaniu Juliusza Leo (1901–62), który zawiera 180 utworów: 150 świeckich i 30 religijnych. W grudniu 1945 r. Sekcja Wydawnicza 2 Korpusu wydała zbiór kolęd na chór męski a cappella w przedwojennych opracowaniach Kazimierza Garbusińskiego i Gerarda Płachetki. Autor zbioru Kolendy polskie (1945), ppor. Feliks Kapała (ur. 1909), był weteranem walk nad Bzurą, a potem jeńcem Oflagu VIIA Murnau. W zbiorze Kapały znajduje się dwadzieścia pięć kolęd w różnych układach. Kompozytor Szymon Laks (1901–83) w czasie wojny był więźniem obozu w Oświęcimiu. Zbiór pt. Pięć kolęd został wydany już po wojnie przez Związek Polskich Kół Muzyczno-Teatralnych we Francji. Omówienie wymienionych wojennych wydań kolęd na zespoły chóralne jest przyczynkiem do historii polskiej tradycji muzycznej.

10

Stylistyka „Służby Bożej” Tadeusza Kupczyńskiego

54%

Huralna S., Karcz B., Tyrała R., Zając A., Delimat W., Janicki J. J., Malik J., Sterczewska L., UPJPII i., Pasek W., Karcz B., Malik J., Sterczewska L., UPJPII i., Pasek W.

Pro Musica Sacra

|

2014

|

vol. 12

EN

The main subject of this research is one of the regions of Ukraine – Eastern Galicia, the territory undergoing long religious disputes, especially in the first third of 20th century. The paper presents the biography, the separate aspects of conductor’s and composer’s activity of Tadeusz Kurpiński, as a representative of this region. It also systematizes his notes writing in the field of church music with characterization of the typical features of his artistic oeuvre.In its largest part the paper focuses on the research of musical features of «Divine Service» by T.Kurpiński. The time scope of writing this cycle is determined on the basis of biographic information about the composer and the materials of magazines treating on the contemporary cultural-and-artistic as well as religious life in this region. The article provides the literary-and-artistic, stylistic, musical-and-theoretical, vocal-and-choral analyses of the performance of the liturgy cycle considering the stylistic tendencies and creative experience of previous composers of church music of Eastern Galicia.

PL

Obiektem naszego badania został jeden z regionów Ukrainy − Galicja Wschodnia, terytorium której było miejscem sporów religijnych, zwłaszcza w pierwszej trzeci XX wieku. Artykuł przedstawia biografię, określa pewne aspekty działalności dyrygenta i kompozytora Tadeusza Kupczyńskiego jako przedstawiciela wskazanego regionu. Usystematyzowano jego dorobek notohraficzny w dziedzinie muzyki liturgicznej, wyodrębniono charakterystyczne cechy twórczości.Główna treść tego artykułu poświęcona jest badaniu osobliwości muzycznych „Mszy świętej” Tadeusza Kupczyńskiego. Determinowany został okres napisania cyklu na podstawie informacji biograficznych o kompozytorze, a także materiałów czasopism dotyczących ówczesnego stanu artystyczno-kulturowego i religijnego życia w regionie.Zrealizowano literacko-artystyczną, stylistyczną, teoretyczno-muzyczną, wokalno-chóralną i analizę wykonywania cyklu liturgicznego z uwzględnieniem tendencji stylowych, a także doświadczenia twórczego poprzednich kompozytorów muzyki liturgicznej Galicji Wschodniej.

11

Wychowanie chrześcijańskie dzieci i młodzieży poprzez edukacyjny wymiar scholi

51%

Kopeć E.

Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education

|

2013

|

issue 2(2)

143-164

PL

Wychowanie - to proces, który ma największy wpływ na prawidłowe kształtowanie osobowości dziecka. To jedno z najważniejszych pojęć w pedagogice. Specyficzne miejsce w rozumieniu celu wychowania zajmuje katolicka koncepcja wychowania. Wynika to stąd, że chrześcijaństwo jest religią objawioną przez Boga ujawniającego się jako Osoba pełna miłości. Celem wychowania chrześcijańskiego, które jest kontynuacją Bożego wychowania, wyrażającego się we współdziałaniu człowieka z łaską Bożą, jest ukształtowanie człowieka doskonałego, chrześcijanina będącego człowiekiem wzorującego się na działaniu Chrystusa. Refleksja związana z pojęciem „wychowanie chrześcijańskie” związana jest z rozważaniem na temat wartości, jakie powinny być wnoszone w dziedzinę wychowania oraz przygotowanie młodzieży do życia w duchu religijności – stanowić fundament tego procesu i przygotowania młodzieży. Istotną rolę w tych działaniach spełniała też edukacja moralna. Dzisiaj nie brakuje wśród młodzieży w Polsce i na całym świecie grup wrażliwych na duchowe wartości, szukających pomocy i oparcia w procesie dojrzewania ich chrześcijańskiej osobowości. Dużą rolę odgrywa w tym procesie uczestnictwo i praca na rzecz scholi, która zajmuje się muzyczną oprawą podczas różnorakich uroczystości religijnych, szczególnie Mszy św.

EN

Upbringing is a process which has the greatest influence upon the correct formulation of a child personality. It is one of the most important notions in pedagogy. A specific place in understanding the goal of upbringing is taken by the catholic concept of education. It is because Christianity is a religion revealed by God disclosing himself as a person full of love. The purpose of Christian upbringing/education, which is a continuation of God's pedagogy, expressed in human interaction with God's grace, is to form a perfect man, a Christian who is following Christ. Reflection concerning the phrase "Christian education" is associated with the study of the values that/which should be introduced in the field of education and preparing young people for life in the spirit of religion. The essential role in these activities was played by moral education. Today we do not observe a shortage of those among the youth in Poland and all over the world, who would be sensitive to spiritual values and look for help and support in the process of maturation of their Christian personality. A great role in this process belongs to the participation and work for the church choir, which offers a musical frame for various religious ceremonies, especially the Mass.

12

Bazylika mniejsza jako centrum życia liturgicznego

51%

Szypa M.

Roczniki Teologiczne

|

2015

|

vol. 62

|

issue 8: Liturgika

173-183

XX

The decree Domus Dei collects standards and wishes of the Church not only for those churches that are endowed with the title of minor basilica, but also churches that already have the privilege to implement the principles and obligations under the papal ennoblement. This decree envisages increasing requirements for future minor basilicas to curb the excessive spread of this privilege. Looking at the practice in Poland, it is difficult to observe the inhibition of this process, and even one may be tempted to say that the opposite is true. More and more churches receive the title, not always meeting the basic requirements with respect to each church, not to mention those from which it is requested that they should be the centers and the models for the liturgical and pastoral life. Among the expectations put upon churches that are trying to receive the title of minor basilica, there are no particularly difficult conditions they have to meet. Actually, each center of parish life has to fulfill a minimum of the requirements posed to minor basilicas. The award, which is conferred on a church by giving it the title of minor basilica, still should stimulate its work and commitment in the field of liturgy. In this way preference is to be expressed among those who work in the spirit of obedience to the Church, which is expressed in the observance of the norms of the liturgical law. And it is a quiet expression of love and unity with the visible head of the Church, to which they can look and take as a model for other pastoral centers. At no point does the document mention the possible revocation of the title of minor basilica, if the above conditions are not fulfilled or notoriously neglected. The possibility of taking the title would certainly be a mobilizing factor for fulfilling the tasks and responsibilities of the document, however, it presupposes the good will and continuous work for development and not for stagnation.

PL

Dekret Domus Dei zbiera normy i życzenia Kościoła nie tylko względem tych kościołów, które zostaną obdarzone tytułem bazyliki mniejszej, ale także świątyń, które już posiadają ten przywilej, aby realizowały założenia i obowiązki wynikające z papieskiej nobilitacji. Dekret ten zakłada zwiększenie wymagań stawianych przyszłym bazylikom mniejszym, aby zahamować nadmierne rozpowszechnianie się tego przywileju. Patrząc na praktykę w Polsce, trudno zauważyć zahamowanie tego procesu, a nawet można pokusić się o stwierdzenie, że jest wręcz odwrotnie. Coraz więcej kościołów otrzymuje ten tytuł, nie zawsze spełniając podstawowe wymagania stawiane względem każdego kościoła, nie mówiąc już o tym, od którego żąda się, by był centrum i wzorem życia liturgiczno-duszpasterskiego. Wśród oczekiwań stawianych kościołom, które starają się o tytuł bazyliki mniejszej, nie ma szczególnie trudnych do zrealizowania warunków. Właściwie każdy ośrodek życia parafialnego powinien w sposób minimalny realizować wymagania, jakie stawia się bazylikom mniejszym. Wyróżnienie, które nadaje się przez tytuł bazyliki mniejszej, ma jednak ciągle pobudzać do pracy i zaangażowania na polu liturgii. W ten sposób ma wyrażać się pierwszeństwo wśród tych, którzy działają w duchu posłuszeństwa Kościołowi, wyrażonemu w przestrzeganiu normom prawa liturgicznego. A jest to cichy wyraz miłości i jedności z Widzialną Głową Kościoła, na który mogą spoglądać i czerpać z niego wzór inne ośrodki duszpasterskie. W żadnym z punktów dokument nie wspomina o możliwości odebrania tytułu bazyliki mniejszej, gdyby wyżej wymienione warunki nie były spełniane czy notorycznie lekceważone. Możliwość zabrania tytułu z pewnością byłaby czynnikiem mobilizującym do wypełniania powierzonych zadań i obowiązków, dokument jednak zakłada dobrą wolę i ciągłe działanie na rzecz rozwoju, a nie stagnacji.

13

Życie muzyczne w Zgromadzeniu Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej (śląskich) w latach 1866–2016. Zarys problematyki

51%

Tkocz B.

Musica Ecclesiastica

|

2017

|

issue 12

151-164

EN

Since the inception of the Congregation of the Sisters Servants of Mary Immaculate, music, especially liturgical music, has played a vital role. In religious formation and with the recommended thoughts of their Founder, the Sisters have learned religious songs which later proved to be useful in liturgies and in their work with children in the day cares. Blessed Edmund Bojanowski was meticulous in choosing a fitting repertoire, appropriate music and musically trained and talented Sisters. For 150 years, the Silesian Sisters have cultivated musical traditions. Organists, choir directors, pedagogues in church institutions, cantors, music teachers in schools and day cares, these Sisters have striven to spread the Faith precisely through beautiful music and songs for the glory of God. They have undertaken various musical and liturgical initiatives in their convents, in their dioceses and throughout the whole country during celebrations. They have concerned themselves immensely about music and have even published their own liturgical song books. They have also undertaken different initiatives which emphasize the requirements of their Founder as specifically concerns the care of preschool and day care children and church hymns throughout all the Congregations of the Sisters Servants of Mary Immaculate.

14

KONCERTY SZWAJCARSKIEGO CHÓRU „MOTET ET MADRIGAL” W POLSCE W ROKU 1923 W ŚWIETLE PUBLIKACJI PRASOWYCH

51%

Sztejnbis-Zdyb J.

Ars inter Culturas

|

2016

|

issue 5

317-332

EN

National values were the particularly exposed element of Polish music of interwar period. It clearly fited into the model of state education which was strongly promoted those days. National problem remains in the circle of keen interest in music criticism. Polish music of the Renaissance tried to present it as a discipline that was comparable to European music in terms of values. An image of Poland was formed as of a country with a rich and old cultural tradition. This thesis was willingly used by the politicians which is confirmed by music related critical articles concerning performances of Swiss chamber choire “Motet et Madrigal” in Poland in April of 1923. Choire was founded by the eminent Polish composer and conductor Henryk Opieński. This article is an attempt to analyze reviews, which appeared in the press during the tour of the ensamble. Those reviews were published by the newspapers of Cracow, Warsaw, Poznań, Łódź and Bydgoszcz and have been analyzed by the author in terms of their musical as well as political references.

15

Muzyka podczas papieskich pielgrzymek w archidiecezji krakowskiej (1979–2006)

45%

Tyrała R., Karcz B., Tyrała R., Zając A., Delimat W., Janicki J. J., Malik J., Sterczewska L., UPJPII i., Pasek W., Karcz B., Malik J., Sterczewska L., UPJPII i., Pasek W.

Pro Musica Sacra

|

2016

|

vol. 14

EN

During all papal pilgrimages – of John Paul II and of Benedict XVI to the Cracow Archdiocese - people responsible for liturgical music of these events were invariably aware – as it is proved in this paper – that the role of music was to serve liturgy, to lead the prayers of God’s people congregated before the Pope. Therefore, they seemed to fulfill all the Church prescripts on sacred music specifying that by the union of voices, minds are more easily raised to heavenly things by the beauty of the sacred rites, and the whole celebration more clearly prefigures that heavenly liturgy which is enacted in the holy city of Jerusalem (MS 5). It is then significant to emphasise a great concern given to liturgical music during the mentioned events. Papal pilgrimages were an inspiration to create new compositions, some of them of immense and considerable value, e.g.: Beatus Vir by Henryk Mikołaj Górecki, Hymn uwielbienia [Hymn of Adoration]by Juliusz Łuciuk or Tu es Petrus by Henryk Jan Botor. Amongst the other - lesser, yet not less important compositions, were invocations to the Blessed and the Saints, composed mostly by Irena Pffeifer and Marian Machura, or the chants composed to the texts of Marek Skwarnicki. There were also new thoughts and ideas, e.g. of Piotr Pałka. The new compositions invariably enriched and ornamented papal liturgies, being even introduced into the canon of liturgical chants of the Church. It should be mentioned here that these compositions also complied with the prescriptions of the Church in this matter: Composers, filled with the Christian spirit, should feel that their vocation is to cultivate sacred music and increase its store of treasures.Let them produce compositions which have the qualities proper to genuine sacred music, not confining themselves to works which can be sung only by large choirs, but providing also for the needs of small choirs and for the active participation of the entire assembly of the faithful. (SC 121) Another conclusion which might be drawn from this paper is the utmost care with which choirs and orchestras were selected for the events. It should be noted that the choirs and orchestras invited to papal liturgies in Cracow and in the Cracow Archdiocese were always of highest standard, the choirs daily active in the parish churches of Cracow and the Archdiocese. Amongst them are: The Choir and Orchestra of the Cracow Philharmonic, the Choir of the Polish Radio of Cracow, choir Psalmodia of the John Paul II University in Cracow, the Organum academic choir, the Mariański Choir from the NMP Lourdes Parish Church in Cracow, Schola Cantorum Cracoviensis from the Collegiate Church of St.Ann, the Cathedral Choir and the Cecilian Choir, Dominanta Choir from the University of Economics, as well as many other music groups, also those already mentioned. The liturgies were accompanied by brass, symphonic and chamber orchestras, as well as by youth bands. Also here it seems appropriate to quote the relevant document with the fully complied precept: during the liturgy of the Holy Mass it is prescribed to perform the old and the new polyphonic music in Latin and in the Polish language, however, in such a manner so as not to exclude the faithful from participation in singing. The polyphonic music, especially this composed by the old masters, is regarded by the Church as inestimable treasure and cultural heritage (IEP 18). In the music setting for papal pilgrimages an equally vital element was the sound of pipe organ whose role was to make the celebrations of the holy rites more beautiful, grand and also fruitful. The organ players of the events in question were the most renowned Cracow organists: Michał Woźny, Marian Machura, Mieczysław Tuleja, Witold Zalewski, Wiesław Delimat, Krzysztof Michałek, Henryk Jan Botor, Jan Rybarski and many others. It could not be otherwise as the Vatican Constitution on Liturgy clearly specifies that: In the Latin Church the pipe organ is to be held in high esteem, for it is the traditional musical instrument which adds a wonderful splendor to the Church's ceremonies and powerfully lifts up man's mind to God and to higher things (SC 120). And although the pipe organs were only played in churches and at the Cracow Bishop Chapel, the masters of the organ also in the so called field conditions of papal pilgrimages used their master skills to glorify God and serve to the congregated faithful. Finally, the chants sung by the congregated people should be brought upon. These chants were first collected in song books available for pilgrimages. Each liturgy was arranged in such a way so that the faithful could participate, not remain mere listeners. The chants were adjusted to the order of the Mass Service, carefully selected from those well known to enable the congregated people to participate most actively in prayers. It was entailed by the post Vatican II way of thinking: One cannot find anything more religious and more joyful in sacred celebrations than a whole congregation expressing its faith and devotion in song. Therefore the active participation of the whole people, which is shown in singing, is to be carefully promoted as follows (MS 16). In the whole presentation of liturgical music during papal pilgrimages to the Cracow Archdiocese, a very important thing is to focus on a great care for quality, beauty and the prayer-like character of it. Perhaps it was noticed indeed by Pope Benedict XVI himself, when upon finishing the Mass Service on the Cracow Błonia Fields in 2006, he commented that liturgy was beautiful and liturgical music as well. Could there be any better words of esteem for those who had arranged it? It goes without saying that all people who prepared scholas, choirs, supervised and trained instrumental bands, orchestras, who played the organ, who conducted common singing, composed and wrote music notes during all papal pilgrimages deserve highest praise and particular gratefulness. Many years have passed since 1979, some of those people are no longer living, some are long retired, the others are still active in the matters of Church music of the Cracow Archdiocese. They all deserve recognition. This monograph is to commemorate all those people and their immense work. We thank God for them; may He be praised in all their music created for the benefit of papal pilgrimages in the Cracow Archdiocese. Let us finish with probably the most relevant citation from St. Luke: We are unworthy servants;we have only done what was our duty. (Luke 17:10).

PL

Podczas wszystkich pielgrzymek papieży – Jana Pawła II i Benedykta XVI – w archidiecezji krakowskiej przygotowującym muzykę liturgiczną towarzyszyła zawsze świadomość – jak można było się przekonać z niniejszego artykułu – iż ma ona służyć pięknu liturgii i prowadzić serdeczną modlitwę ludu wiernego zebranego pod przewodnictwem papieża. Było to naturalnie zgodne z dokumentami Kościoła na temat muzyki kościelnej, które podkreślają, że „dzięki zjednoczeniu w śpiewie pogłębia się jedność serc, okazałość świętych obrzędów ułatwia wznoszenie myśli ku niebu, a całość odprawianych obrzędów jest obrazem i zapowiedzią tego, co dokonuje się w świętym mieście Jeruzalem” (MS 5). Nie bez znaczenia więc jest podkreślenie tego, jak bardzo troska ta była żywo obecna. Powstawały nowe kompozycje. Niejednokrotnie wielkie i wspaniałe jak Beatus Vir Henryka Mikołaja Góreckiego, Hymn uwielbienia Juliusza Łuciuka, Tu es Petrus Henryka Jana Botora. Na papieskie celebry tworzono też kompozycje mniejsze, ale równie ważne, takie jak na przykład inwokacje do błogosławionych i świętych, najczęściej komponowane przez Irenę Pffeifer i Mariana Machurę, ale także pieśni do tekstów Marka Skwarnickiego. Nie brakło też nowej myśli muzycznej reprezentowanej przez Piotra Pałkę. Kompozycje nowe zawsze ubogacały i ozdabiały liturgie papieskie i – co więcej – w ten sposób często wchodziły do kanonu śpiewów liturgicznych Kościoła. I znów, odwołując się do słów dokumentów Kościoła, można śmiało powiedzieć, iż zrealizowały się w tym wypadku owe zalecania: "niechaj przejęci duchem chrześcijańskim muzycy wiedzą, że są powołani do pielęgnowania muzyki sakralnej i powiększania jej skarbca. Niech tworzą melodie, które posiadałby cechy prawdziwej muzyki kościelnej i nadawałby się nie tylko dla większych zespołów śpiewaczych, lecz także dla mniejszych chórów i przyczyniałyby się do czynnego uczestnictwa całego zgromadzenia wiernych" (KL 121).Kolejnym ważnym wnioskiem z niniejszego opracowania jest szczególnie widoczna dbałość o właściwie miejsce dla śpiewu chóru i orkiestry. Nie bez znaczenia jest fakt, iż do papieskich liturgii w Krakowie i archidiecezji zapraszane były zawsze zespoły wielkiej klasy i chóry na co dzień działające w kościołach parafialnych Krakowa i archidiecezji. Trzeba więc tutaj wszystkie te zespoły raz jeszcze przywołać. A były to: Chór i Orkiestra Filharmonii Krakowskiej, Chór Polskiego Radia w Krakowie, Capella Cracovienis z madrygalistami, Chór i Orkiestra Akademii Muzycznej w Krakowie, Chór Psalmodia Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, Chór Akademicki „Organum”, Chór Mariański z parafii NMP z Lourdes w Krakowie, Schola Cantorum Cracoviensis z kolegiaty św. Anny, chór katedralny i Chór Cecyliański, Chór Dominanta Uniwersytetu Ekonomicznego i wiele innych zespołów, których nazwy już wcześniej zostały w tym opracowaniu przywołane. Liturgie odbywały się z obecnością orkiestr dętych, symfonicznych, kameralnych i zespołów młodzieżowych. Wydaje się, że i tutaj należy przypomnieć dokument potwierdzający słuszność takiego kształtu muzycznych pielgrzymek. Prawodawca kościelny przypomina bowiem:"podczas liturgii mszy świętej zaleca się wykonywanie polifonii dawnej i nowszej w języku łacińskim i polskim, tak jednak, by nie wyłączać wiernych całkowicie z udziału w śpiewie. Muzykę wielogłosową, szczególnie dawnych mistrzów, Kościół zawsze uważał za nieoceniony skarbiec i dobro kultury" (IEP 18).Istotny był także podczas papieskich liturgii w archidiecezji krakowskiej dźwięk organów, który zawsze miał na celu sprawić, by celebracja świętych obrzędów była piękna, dostojna i owocna zarazem. Organistami podczas tych uroczystych chwil życia Kościoła w Krakowie byli najwybitniejsi mistrzowie tego królewskiego instrumentu: Michał Woźny, Marian Machura, Mieczysław Tuleja, Witold Zalewski, Wiesław Delimat, Krzysztof Michałek, Henryk Jan Botor, Jan Rybarski, a także wielu innych. Nie mogło też być inaczej skoro konstytucja o liturgii określa jednoznacznie, że „w Kościele łacińskim należy mieć w wielkim poszanowaniu organy piszczałkowe jako tradycyjny instrument muzyczny, którego brzmienie ceremoniom kościelnym dodaje majestatu, a umysły wiernych porywa do Boga i spraw niebieskich” (KL 120). I choć organy piszczałkowe wykorzystano podczas pielgrzymek tylko w kościołach oraz w kaplicy biskupa krakowskiego, to jednak wprawna ręka mistrza za każdym razem – także w polowych warunkach, w których odbywały się liturgie papieskie – muzyką organową oddawała chwałę Bogu i służyła modlitwie wiernych.Jeszcze słowo warto dodać w związku z przywoływanymi śpiewami wiernych podczas papieskich celebracji. Wcześniej wszystkie te pieśni były drukowane w śpiewnikach dostępnych dla uczestników celebracji papieskich. Każda liturgia była tak przygotowana, by wierni nie czuli się jedynie słuchaczami. Pieśni i części stałe liturgii były dostosowane do formularza mszalnego. Wybierano jednocześnie pieśni najbardziej znane, by w ten sposób wierni czynnie i pełny sposób uczestniczyli w liturgii. Takie przygotowanie muzyki liturgicznej wynikało z soborowego myślenia, że „nie ma nic podnioślejszego i milszego w nabożeństwach liturgicznych nad zgromadzenie wiernych, które wspólnie w pieśni wyraża swoją wiarę i pobożność” (MS 16).W całym więc przedstawieniu muzyki liturgicznej podczas pielgrzymek papieskich w archidiecezji krakowskiej bardzo wyraźnie dostrzec można wielką troskę o jakość, piękno i modlitewny jej charakter. To być może dlatego papież Benedykt XVI po zakończonej liturgii na krakowskich Błoniach w 2006 roku miał powiedzieć „ta liturgia była piękna, bo piękna była muzyka podczas niej”. Czyż mogą być większe słowa uznania dla tych, którzy przygotowywali jej kształt?Jest więc pewne, że wszystkim, którzy prowadzili schole i chóry, ćwiczyli zespoły instrumentalne, orkiestry, grali na organach, prowadzili wspólny śpiew, komponowali i pisali nuty dla zespołów muzycznych papieskich pielgrzymek, należy się wielka wdzięczność. Od 1979 roku minęło wiele lat, niektórych ludzi, którzy tworzyli muzykę, już nie ma wśród żyjących, inni są na zasłużonej emeryturze, pozostali jeszcze dbają o sprawę muzyki archidiecezji krakowskiej. Im wszystkim należą się wielka wdzięczność i uznanie. To wspomnienie ma być takim właśnie przypomnieniem tych osób i ich wielkiej pracy. Bogu niech będą dzięki za wszystko i niech będzie On uwielbiony w tym, czego muzycy archidiecezji krakowskiej dokonali podczas papieskich pielgrzymek. I pewnie słuszne będzie przypomnienie na koniec, że „sługami nieużytecznymi jesteśmy, wykonaliśmy tylko to, co powinniśmy wykonać” (Łk 17, 10).

16

Kultura muzyczna dzieci i młodzieży na przykładzie Dziecięco-Młodzieżowego Stowarzyszenia Śpiewaczego Sancta Musica w Tyczynie

45%

Fudali A., Bober S., Stasiowska-Chrobak B.

Prace Historyczno-Archiwalne

|

2020

|

issue 32

260-269

EN

The article ‘The musical culture of children and youths – on the basis of Singing Association for Children and Youths “Sancta Musica” in Tyczyn’ is an attempt to present a short summary of the association’s decade-long activity. The main goals of the association are to spread and develop musical passion among children and youths and combine choral singing with learning history The article presents the ten years of artistic activities of the choir ‘Sancta Musica’. This so-called ‘jubilee’ is a great opportunity to introduce the choir’s performances on the selected examples. It describes the choir’s performances in its homecountry and abroad. This article proves that combining passion with learning history is worthwhile and can be done. ‘Sancta Musica’ from Tyczyn teaches and educates. It can be said without a hint of exaggeration that the contents and matters raised in this article prove the very active role of small local circles. The article shows that taking part in the Tyczyn’s association’s activities is satisfactory for the choristers, their parents, and the people in charge of the choir’s artistic activities.

PL

Artykułu jest próbą zaprezentowania i pewnego niewielkiego zresztą podsumowania dziesięcioletniej działalności Stowarzyszenia. Upowszechnianie i rozwijanie wśród dzieci i młodzieży muzycznych pasji, łączenie chóralnego śpiewu z nauką historii to główne założenia i zadania, które realizowane są przez działające w Tyczynie Stowarzyszenie. Artykuł prezentuje działalność artystyczną chóru „Sancta Musica” na przestrzeni dziesięciu lat jego działalności. Ten swego rodzaju „jubileusz” jest okazją do zaprezentowania, działalności koncertowej na podstawie wybranych przykładów. Mowa w nim o występach chóralnych w kraju oraz poza jego granicami. Artykuł ten dowodzi, że można i warto łączyć pasję muzyczną z nauką historii. Tyczyńska „Sancta Musica” uczy i wychowuje. Bez cienia przesady można stwierdzić, że treści i sprawy poruszone w niniejszym artykule dowodzą dużej aktywności niewielkich środowisk lokalnych. Artykuł pokazuje, że udział w działalności tyczyńskiego Stowarzyszenia stanowi powód do niekłamanej satysfakcji dla chórzystów, ich rodziców oraz osób prowadzących i organizujących działalność artystyczną.

17

O własnej twórczości kompozytorskiej o tematyce pasyjnej. Inspiracje, teksty, technika kompozytorska, język muzyczny

38%

ŁUKASZEWSKI M.

Edukacja Muzyczna

|

2019

|

issue 14

313–372

EN

This article is devoted to my own Lenten choral and organ music. At first, I introduce my motives for undertaking creative activity, which include, among others, the atmosphere of my family house (my father, Wojciech Łukaszewski, was a composer). My inspiration to take up choral music was a ten-year collaboration with the choir of the Academy of Catholic Theology (currently Cardinal Stefan Wyszyński University in Warsaw) under the management of the Reverend Kazimierz Szymonik. In the latter part of the article, I introduce my choral works, list the titles and then focus strictly on Passion and Paschal music. I present the circumstances in which those pieces were created, the details of their first performances and recordings, the texts they used and, furthermore, analyze them, paying attention to the most distinctive features of my composing technique and style.

PL

Artykuł jest poświęcony własnej muzyce chóralnej i organowej o tematyce wielkopostnej. Na początku przybliżam motywy podjęcia przeze mnie działalności twórczej, na co m.in. miała wpływ atmosfera domu rodzinnego (ojciec, Wojciech Łukaszewski, był kompozytorem). Inspiracją do podjęcia muzyki chóralnej była natomiast dziesięcioletnia współpraca z chórem Akademii Teologii Katolickiej (obecnie UKSW) w Warszawie pod dyrekcją ks. Kazimierza Szymonika. W dalszej części artykułu przybliżam twórczość chóralną, wymieniam tytuły utworów, a następnie koncentruję się na utworach już stricte o tematyce pasyjnej i paschalnej. Przybliżam okoliczności ich powstania, informacje o prawykonaniach, nagraniach, wykorzystanych tekstach, a następnie przeprowadzam krótkie analizy, zwracając uwagę na najbardziej charakterystyczne cechy mojej techniki kompozytorskiej i stylistyki.

18

Płytowe rejestracje kantat kościelnych Johanna Sebastiana Bacha

32%

Delimat W., Karcz B., Tyrała R., Zając A., Delimat W., Janicki J. J., Malik J., Sterczewska L., UPJPII i., Pasek W., Karcz B., Malik J., Sterczewska L., UPJPII i., Pasek W.

Pro Musica Sacra

|

2015

|

vol. 13

EN

Johann Sebastian Bach’s church cantatas hold a special place among composer’s works. Although they were primarily intended for use in the Lutheran church liturgy in order to deepen the understanding of readings from the Bible, they are at the same time masterpieces of highest artistic value. The cantatas, accompanying Bach throughout his artistic career, became a kaleidoscope of all the forms, techniques, motifs and musical means he employed. Forgotten after the composer’s death, the works were rediscovered in the 20th century. The first chapter of this work is devoted to the description of the cantatas and their performance history. The popularization of Bach’s cantatas was connected with both their inclusion in the concert repertoire and the development of recording industry. The first, single recordings of cantatas come from 1950s. Recordings of cantata cycles began soon after. As around two hundred cantatas survive to this day, each project of recording the complete cycle excites interest among music lovers and professional critics. Until today, only a few recordings of the complete cycle of cantatas have been made, some of which deserve particular attention due to their high artistic value and cognitive significance. A detailed discussion of these selected renditions constitutes the second chapter. Apart from recordings of Bach’s complete cycle, there exists a number of recordings containing variously selected cantatas. Many of these have been internationally recognized as most important masterpieces of world phonography. These works are listed and compared in chapters two and three.

PL

Kantaty kościelne Johanna Sebastiana Bacha zajmują szczególne miejsce wśród dzieł kompozytora. Będąc muzyką użytkową, przeznaczoną do wykonania w trakcie liturgii i służącą lepszemu zrozumieniu czytań biblijnych, są jednocześnie przykładem arcydzieł prezentujących najwyższe artystyczne walory. Towarzysząc Bachowi w trakcie całego twórczego życia, stały się kantaty kalejdoskopem wszelkich stosowanych przez niego form i technik, a także wykorzystywanych motywów i środków kompozytorskich. Zapomniane po śmierci kompozytora, dzieła te zostały na nowo odkryte w XX wieku. Charakterystyka i historia wykonawstwa kantat wypełnia I rozdział pracy.Upowszechnienie kantat Bacha związane było z wprowadzeniem ich do repertuaru koncertowego oraz z rozwojem światowej fonografii. Pierwsze pojedyncze nagrania płytowe kantat pochodzą z lat 50. XX wieku. Nieco później rozpoczęto cykliczne nagrywanie tych utworów. W związku z tym, że liczba zachowanych do dnia dzisiejszego kantat wynosi około 200, każdorazowy projekt nagraniowy cyklu wzbudza ogromne zainteresowanie słuchaczy, melomanów i krytyki muzycznej. Do chwili obecnej zarejestrowanych zostało zaledwie kilka kompletów kantat Bacha. Ze względu na wysokie walory artystyczne i poznawcze niektóre z tych nagrań zasługują na szczególną uwagę. Wszystkie one zostały szczegółowo opisane w rozdziale II.Oprócz kompletnych nagrań kantat Bacha istnieje szereg płyt zawierających ich większy lub mniejszy wybór. Wiele z tych nagrań uznane zostało przez muzyczną krytykę za najważniejsze osiągnięcia światowej fonografii. Ich zestawieniem i porównaniem zajmuje się autor w rozdziałach II i III.

Refine search results

ALLE CHOIR – CHÓR Z PASJĄ

Osoba i głos: postać w najnowszym polskim dramacie

Polychoral music trends in Poland in the 17th century

Czy tylko śpiewanie? Próba kompleksowego spojrzenia na specyfikę kościelnych zespołów śpiewaczych

CHÓRZYŚCI AMATORZY O SWOIM UCZESTNICTWIE W ZESPOLE (komunikat z badań)

Songs during the Canonization Mass of Blessed Kinga Chaired by Pope John Paul II in Stary Sącz (June 16, 1999)

Rola scholi cantorum w dokumentach Kościoła rzymskokatolickiego

Recreational judo training, singing in the choir, or hip-hop dancing – the alternative opportunities to develop the human respiratory system. The pilot study

Chóralne wydania polskich kolęd na obczyźnie w czasach II wojny światowej

Stylistyka „Służby Bożej” Tadeusza Kupczyńskiego

Wychowanie chrześcijańskie dzieci i młodzieży poprzez edukacyjny wymiar scholi

Bazylika mniejsza jako centrum życia liturgicznego

Życie muzyczne w Zgromadzeniu Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej (śląskich) w latach 1866–2016. Zarys problematyki

KONCERTY SZWAJCARSKIEGO CHÓRU „MOTET ET MADRIGAL” W POLSCE W ROKU 1923 W ŚWIETLE PUBLIKACJI PRASOWYCH

Muzyka podczas papieskich pielgrzymek w archidiecezji krakowskiej (1979–2006)

Kultura muzyczna dzieci i młodzieży na przykładzie Dziecięco-Młodzieżowego Stowarzyszenia Śpiewaczego Sancta Musica w Tyczynie

O własnej twórczości kompozytorskiej o tematyce pasyjnej. Inspiracje, teksty, technika kompozytorska, język muzyczny

Płytowe rejestracje kantat kościelnych Johanna Sebastiana Bacha