Search results - CEJSH

1

Święty Grzegorz z Nyssy, Do tych, którzy odwlekają chrzest (De iis qui baptismum differunt, CPG 3147)

100%

Przyszychowska M.

Vox Patrum

|

2013

|

vol. 60

547-555

PL

nie dotyczy

2

MOŻLIWOŚĆ ROZWIĄZANIA MAŁŻEŃSTWA ZAWARTEGO PRZEZ MORMONÓW NA MOCY PRZYWILEJU PAWŁOWEGO

80%

Dzierżon G.

Studia Oecumenica

|

2013

|

vol. 13

149-160

EN

The author of the presented article focused his attention on the question of dissolution of marriage entered into by Mormons by means of the pauline privilege. He proved that such possibility exists as a result of the declaration of Congregation for the Doctrine of the Faith published in 2001 concerning the invalidity of baptism conferred in the Mormon Church. Although the decision deals directly with the sacrament conferred in the Mormon Church, it also concern the marriages between the members of this community. Because such marriages are entered into by non-baptized parties, they are not characterized by absolute indissolubility. In this case, the author does not exclude the dissolution of the bond by means of the Pauline privilege assuming the conditions included in can. 1143–1146 CIC are met. The author supports the thesis that the privileges codified in can. 1148 and 1149 CIC are contained in the pauline privilege. Therefore, it does not exclude the possibility to grant these privileges after meeting the conditions codified in can 1148 and 1149 CIC.

3

Znaczenie chrztu Rusi w ewangelizacji Europy Środkowo-Wschodniej

80%

Mironowicz A.

Latopisy Akademii Supraskiej

|

2013

|

vol. Kalendarz w życiu Cerkwi i wspólnoty

|

issue 4

7-26

EN

Baptism of Rus in 988 generated the Christianisation of that area by the Eastern Church. It is supposed that the bishopric in Volodimir in Volhynia came into existence at the turn of the 10th century and at the beginning of the next century it started its missionary activity. The incorporation of the Chervinskie castle-towns by Boleslas the Brave in 1018 initiated constant presence of the Orthodox Church within the borders of the State of Poland. In the 11th century the eastern regions of Poland stayed under the jurisdiction of bishops of Volodymir and of Turov-Pinsk. During Poland’s disintegration into duchies in the12th-13th centuries, development of the Orthodox institutions took place. This process was enhanced by the missionary activity of newly-founded bishoprics in: Smolensk (1136), Halich (between 1147 and 1155), Bielgorod (end of 10th cent.), Novgorod (before 1050), Chernihov (end of 10th cent.), Perejaslav (beg. of 11th cent), Polotsk (beg. of 11th cent.), Volodymir (end of 10th cent.), Rostov-Suzdal (after 1073), Turov (1088), Jurievsk-Kaniev (after 1036), Tmutarakan (mid 11th cent). These bishoprics belonged to the Metropolia of Kiev

4

Rodzice chrzestni (Godparents) i opiekunowie duchowi (Sponsors) w Kościele Anglikański (Church of England)

80%

Maciaszek P.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2010

|

vol. 19

171-184

EN

The role of Godparents is to speak on behalf of the infant being baptised during the baptism service itself and to support the parents in bringing the child up as a Christian within the family of the Church, so that that they will confess the faith for themselves and come in due time to confirmation. In order that they can fulfil their role Godparents need be able to make the declarations and promises in the baptism services, which is why the Church of England requires all Godparents to be baptised themselves and normally to be confirmed as well. That is also why it is not possible for a member of another faith to be a Godparent. Those who are baptised as infants normally have to have at least three Godparents. At least two of them have to be of the same sex as the infant and one has to be of the opposite sex. If it proves impossible for there to be three Godparents it is possible for a baptism to take place with one Godfather and one Godmother. Parents can be Godparents to their own children providing there is at least one other Godparent as well. Those who are older when they are baptised have sponsors rather than Godparents. The role of the Sponsor is not to speak for the person being baptised, but to formally present them for baptism and to help them in their growth as Christians after they have been baptised. There need to be at least two and preferably three Sponsors and they are chosen by the candidates for baptism themselves. Like Godparents they need to be baptised and normally also confirmed. As a Godparents, they have a special role. It’s about helping a child to come to know God, encouraging them in their spiritual life and supporting them in their membership of the local church. Godparents will be expected to be attend the child’s baptism, where they will make promises to help to bring them up in the Christian faith. It’s a role that will develop over time, as their godchild grows up and develops their own faith. The most important gifts godparents can give their godchild are their time, presence and prayers, but they will probably also want to mark the baptism or confirmation by giving a special gift. Godparents don’t have to buy expensive gifts. A simple, meaningful present is a good choice – maybe something to be used at the baptism, or a gift to be kept for later.

5

Chrzest w "Traktach wielkanocnych" św. Gaudentego z Bresci

80%

Degórski B.

Vox Patrum

|

2012

|

vol. 57

103-113

EN

In the fullness of times, Christ is present at the Wedding Feast in Cana, a town called possessio gentium territory of the Gentiles. Besides the Bridegroom are Moses, pre-figured by the man in charge of the feast; Mary, who symbolizes in herself the Patriarchs, the Prophets and all the just ones of the Old Testament; the Apostles – to whom it will be commanded to preach the word and to minister Baptism. In such a context Christ renders the Church, gathered from the multitude, His Spouse, and He grants her, through the intercession of Mary, the gift of the new wine: the Holy Spirit. In Christ the Bridegroom are fulfilled all the expectations of the old just ones, pre-figured in Mary, and Mary intercedes so that the Bridegroom grants thirsty people [symbolized by Cana, town of the Gentiles], the gift of the bridal union: the Holy Spirit. The command given to the servants to fill the jars with water symbolizes the Apostolic vocation of Baptism and teaching. When stripping the thought of Saint Gaudentius of forced exegesis, there remains his interpretation of the Bridegroom as the fulfillment of the Old Covenant and the beginning of a new era of bridal union: the work of the Holy Spirit, the dies lucis. The Christian life, renewed by the Baptismal waters, implies the maintenance of the purity of the bridal wine, the given innocence, by keeping afar from idolatry and not to be dispersed by God. In a word, it all has to do – in the thought of Saint Gaudentius – with life in faith, hope and charity and faithfulness to the charismas received. His rich and consistent teaching renders him an integral part of the Patristic exegetical tradition, from which he himself draws important interpretative elements, but to which he contributes as well with original hints enriching the hermeneutics of the narrative of Cana while revealing at the same time its pneumatological, sacramental and ecclesiological – as well as mariological and moral cohesion. In Baptism, the Christian is immerged in the paschal mystery of Christ to resurrect with Him becoming a new creation, through the passing from death to life. In fact, the Christian initiation, in the times of the Bishop of Brescia, took place at Easter, thus explaining all chronological circumstances. Furthermore, Baptism, furthermore, was founding the description of the passage of the Hebrews through the Red Sea (see Ex 12, 7-13), thus finding its typology in such a narrative.

6

The Criteria Stipulated in Canon 874 § 1, 1º-2º of the Code of Canon Law and the Validity of Taking on the Munus of Sponsor

71%

Jakubiak T.

Roczniki Nauk Prawnych

|

2020

|

vol. 30

|

issue 1

191-207

EN

Conditions stipulated by the supreme legislator in CIC c. 874 § 1, 1º-2º which must be met by a person in order to be permitted to take on the office of sponsor include: 1) being designated by the one to be baptized, by the parents or the person who takes their place, or in their absence by the pastor or minister, 2) having the aptitude to perform the tasks of sponsor; 3) having the intention of fulfilling this function; 4) having completed the sixteenth year of age, unless the diocesan bishop has established another age, or the pastor or minister has granted an exception for a just cause. Neither the doctrine nor the discipline of the Latin Church explicitly specify whether failure to comply with these requirements affects the validity of taking on the munus of sponsor, or whether they are only related to its liceity. In view of the absence of such explicit provisions, the author has endeavored to address this concern.

PL

Kryteria określone w kan. 874 § 1, 1º-2º Kodeksu Prawa Kanonicznego a ważność przyjęcia munus chrzestnego Wśród warunków jakie najwyższy ustawodawca przepisuje w kan. 874 § 1, 1º-2º KPK/83, jakie musi spełniać osoba przed dopuszczeniem do munus chrzestnego są między innymi: 1) wyznaczenie przez przyjmującego chrzest albo przez jego rodziców, albo przez tego, kto ich zastępuje, a gdy tych nie ma, przez proboszcza lub szafarza chrztu, 2) posiadanie wymaganych do tego kwalifikacji, 3) posiadanie intencji pełnienia zadania chrzestnego, 4) ukończenie szesnastu lat, chyba że biskup diecezjalny określił inny wiek albo proboszcz lub szafarz jest zdania, że słuszna przyczyna zaleca dopuszczenie wyjątku. Zarówno doktryna i dyscyplina Kościoła łacińskiego w sposób jednoznaczny nie określają, czy nieprzestrzeganie wymienionych wymagań wpływa na nieważność przyjęcia munus chrzestnego, czy też wyłącznie na niegodziwość. Biorąc pod uwagę ten brak, autor niniejszego artykułu postawił sobie za cel udzielenie odpowiedzi na tę wątpliwość.

7

Chrzest bramą chrześcijańskiej moralności. Inspiracje dokumentu Międzynarodowej Komisji Teologicznej Wiara i sakramenty

71%

Zadykowicz T.

Roczniki Teologiczne

|

2020

|

vol. 67

|

issue 3

43-56

EN

Baptism is rightly called the gate – the gate to salvation, to eternal life, to the Church, the gate of life in the Spirit, the gate of hope, the gate to other sacraments. In a sense, it can also be called the gate of Christian morality. This name is implicitly suggested by the International Theological Commission document on the relationship between faith and the sacraments. Baptism is a gate, because by giving a participation in the Christ’s death and resurrection, it constitutes the very subject of moral action and introduces man to active participation in the life of the Church and the world. This active participation is realized not only in worship, but also in moral life, which has its source in sacramental gifts. It is the realization in action of what baptism gives in the form of a gift. Christian moral life is therefore a consequence of passing through the baptism gate. This is its specificity.

PL

Chrzest słusznie bywa nazywany bramą – bramą do zbawienia, do życia wiecznego, do Kościoła, bramą życia w Duchu, bramą nadziei, bramą do innych sakramentów. W pewnym sensie można go nazwać także bramą chrześcijańskiej moralności. Taką nazwę sugeruje pośrednio dokument Międzynarodowej Komisji Teologicznej o relacji między wiarą a sakramentami. Chrzest jest bramą, ponieważ dając udział w śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa, konstytuuje sam podmiot działania moralnego oraz wprowadza człowieka w aktywne uczestnictwo w życiu Kościoła i świata. To aktywne uczestnictwo realizuje się nie tylko w kulcie, ale również w życiu moralnym, które ma swoje źródło w darach sakramentalnych. Jest ono realizacją w działaniu tego, co chrzest udziela w postaci daru. Chrześcijańskie życie moralne jest zatem konsekwencją przejścia przez bramę chrztu. Na tym polega jego specyfika.

8

Chrzest jako duchowe małżeństwo w nauczaniu Jana Chryzostoma

71%

Grzywa A.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2019

|

vol. 72

|

issue 1

EN

John Chrysostom’s rich pastoral legacy also includes catechesis addressed to catechumens and newly baptized Christians. In the available catechetical instructions, we can see that he especially frequently refers to the vision of baptism as spiritual marriage. In such an understanding, Christ, the perfect Bridegroom, comes to marry the bride, the catechumen, and His initiative and unconditional love transform the sinful candidate with all his or her weaknesses; this is symbolized by the sparkling wedding gown mentioned by the catechist. This article presents the contexts in which John Chrysostom references this comparison and tries to respond to the question of why the author mentions the image of marriage in reference to the sacrament of baptism so frequently.

PL

Jan Chryzostom w swoim bogatym dorobku duszpasterskim pozostawił po sobie także katechezy skierowane do katechumenów i nowo ochrzczonych. W dostępnych pouczeniach katechetycznych możemy dostrzec, iż szczególnie często odwołuje się on do wizji chrztu jako duchowego małżeństwa. W takim rozumieniu Chrystus – doskonały oblubieniec – przychodzi poślubić oblubienicę – katechumena – a jego inicjatywa i bezwarunkowa miłość przemienia grzesznego i pełnego słabości kandydata, czego symbolem przywoływanym przez katechetę staje się także lśniąca szata weselna. Artykuł wskazuje konteksty, w których Jan Chryzostom przywołuje wskazane porównanie oraz próbuje odpowiedzieć na pytanie, skąd u autora tak liczne odwołania do obrazu małżeństwa w odniesieniu do sakramentu chrztu.

9

Zdatność do przyjęcia urzędu chrzestnego w Kościele łacińskim

71%

JAKUBIAK T.

Prawo Kanoniczne

|

2017

|

vol. 60

|

issue 2

53-69

EN

The mission of godfather is an ecclesial office (ecclesiale officium) and as such may be entrusted to one who is fit, that is possess required qualities (see can. 149§1 CIC). Conditions to be met by candidates for godparents so they can be admitted to this ecclesiastical officium, were included in the can. 874§1 CIC. Establishing criteria that should be followed when choosing godparents, the legislator is trying to protect against unwise or even fictional entrusting the office to a person who is not able to fulfill the tasks incumbent on the godparents at the moment of baptism and in the future. In connection with the emerging doubts about the implementation of the standard saved in the can. 874§1CIC, author decided to herein bring its interpretation. This is all the more useful since the complexity of life situations poses difficulties to pastors when deciding on admitting or not admitting people to take the office of godparent. Admitting a person to undertake the task godfather is not only dependent on its suitability. Restrictions may be the result of other rules regulating the life of the Latin Church, which are also quoted by the author.

PL

Misja chrzestnego jest urzędem eklezjalnym (ecclesiale officium) i jako taki może zostać powierzony temu, kto jest do tego zdatny – czyli posiada wymagane prawem przymioty (por. kan. 149§1 KPK). Warunki, jakie muszą spełnić kandydaci na chrzestnych, aby mogli zostać dopuszczeni do spełniania tego kościelnego officium, zostały zawarte w kan. 874§1KPK. Ustawodawca ustanawiając kryteria, jakimi należy się kierować przy wyborze chrzestnych – a które to w dzisiejszych zlaicyzowanych społeczeństwach, trzeba jasno to powiedzieć, nie są wcale takie łatwe do spełnienia – stara się zabezpieczyć przed nieroztropnym, lub wręcz fikcyjnym powierzaniem urzędu chrzestnego osobie, która nie jest w stanie wypełnić zadań spoczywających na chrzestnych w chwili chrztu i w przyszłości. W związku z pojawiającymi się wątpliwościami dotyczącymi realizacji normy zapisanej w kan. 874§1KPK, autor artykułu postanowił w niniejszym tekście przybliżyć jej interpretację. Jest to tym bardziej przydatne, gdyż stopień skomplikowania sytuacji życiowych nastręcza duszpasterzom trudności przy podejmowaniu decyzji o dopuszczaniu bądź nie dopuszczeniu osób do podjęcia przez nich urzędu chrzestnego. Dopuszczenie osoby do przyjęcia zadania chrzestnego nie jest jedynie uzależnione od jej zdatności. Ograniczenia mogą być wynikiem innych norm regulujących życie Kościoła łacińskiego, które również zostały przywołane przez autora.

10

Motywy chrzcielne w odnowionych obrzędach pogrzebu

71%

Odziomek P. D.

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

|

2020

|

vol. 56

|

issue 2

75-92

EN

The motives of baptism contained in the rites of the funeral constitute the subject of this article, which testifies the mutual relation of the liturgical celebrations. The relation between baptism and funeral is very interesting, although not so popular. The inspiration of writing this article came from the funeral rites, that in one of the initial phrases speak about God's accomplishing action of the baptismal initiation. Comparative analyses indicate common sources of the celebrations, as well as mutual references on theological and semantical levels. The considered data have been presented in three aspects: paschal, eschatological, and mystagogical, referring the the process of Christian initiation. Both rites, that of baptism and of the funeral are rooted in the Paschal Mystery of Jesus Christ, which introduce man into the depth of faith and new quality of life. The article can contribute to better understanding of the baptismal rites and the funeral rites, as well as the unity of the sacraments and sacramentals. The study may also help in preparing the funeral homiilies and also catechesis and conferences on the liturgical celebrations. It may trigger an interest for further systematic reflection and research on this subject.

PL

Motywy chrzcielne zawarte w obrzędach pogrzebu to temat niniejszego artykułu, który świadczy o wzajemnej relacji obu celebracji liturgicznych. Relacja między chrztem i pogrzebem jest bardzo ciekawa, choć mało popularna. Inspiracją do napisania tego artykułu stały się słowa z obrzędów pogrzebu: „Niech Bóg dokończy w Tobie dzieła, które rozpoczął na chrzcie świętym”. Analiza porównawcza wskazuje wspólne źródła obu celebracji, jak również pokazuje wzajemne odniesienia na poziomie teologicznym, semiotycznym i semazjologicznym. Okazuje się bowiem, że oba obrzędy mają wspólne źródła, nawiązują do siebie nawzajem, i dotyczą sytuacji egzystencjalnej człowieka. Tematyka wzajemnej relacji została ukazana na trzech płaszczyznach: paschalnej, eschatologicznej i inicjacyjnej, bowiem po przeanalizowaniu rytuałów zarówno chrzest jak i pogrzeb nawiązują do Misterium Paschalnego Jezusa Chrystusa, otwierają i poszerzają perspektywę eschatologiczną i wprowadzają człowieka w głębsze przeżywanie wiary i nową jakość życia. Artykuł może być przydatny w lepszym zrozumieniu obrzędów chrztu oraz obrzędów pogrzebu, posłużyć jako pomoc w procesie przygotowania homilii obrzędowych, może być również wykorzystany do przygotowania katechez i konferencji na temat celebracji liturgicznych. Ufam, że stanie się przyczyną do dalszej systematycznej refleksji nad tym tematem.

11

O jednej dacie, której w archiwum zabrakło

71%

Goliński-Kucik P.

Świat i Słowo

|

2019

|

vol. 33(2)

1-1

PL

Artykuł koncentruje się na jednym, bardzo ważnym odcinku biografii Teodora Parnickiego – jest próbą ustalenia daty chrztu katolickiego pisarza. Pomimo dużej liczby różnych tekstów (wywiady, prywatne listy, fragmenty powieści), data ta pozostaje nieznana. Pisarz przykładał wielkie znaczenie do dat, tej nigdy nie ujawnił. Artykuł staje się opisem strategii autobiograficznej i literackiej Parnickiego. Podobnie jak bohaterowie powieści, zastosował strategię „odejmowania od prawdy”.

12

Opowieśc o nadziei chrześcijanina w "Objaśnieniach Psalmów" świętego Augustyna

71%

Drążek D.

Verbum Vitae

|

2006

|

vol. 9

137-150

PL

L'articolo raccoglie il pensiero di Sant'Agostino sulla speranza sparso nelle pagine delle sue "Enarrationes in Psalmos" e ne evidenzia linee principali: 1. Il battesimo come l'inizziazione anche alla speranza cristiana, che e una "speranza nel Signore"; 2. Molteplice significato dell'espressione "speranza nel Signore"; 3. Il vero oggetto della speranza che e Dio stesso; 4. Le vie della mancanza di speranza e delle speranze vane.

13

Chrzest sakramentem nowych narodzin w chrzcielnej liturgii słowa Bożego z lekcjonarza „Obrzędów chrztu dzieci”

71%

Kwiatkowski D.

Teologia Praktyczna

|

2013

|

issue 14

PL

.

14

Gdzie został ochrzczony Jezus i skąd to wiemy?

61%

Murphy-O’Connor J.

The Biblical Annals

|

2002

|

vol. 49

|

issue 1

57-64

PL

According to the gospels, Jesus was baptized by John on the east bank of the Jordan, but apart from the fact that it was across the river from Jericho no details are given. The reports left by the earliest pilgrims and archaeological remains, permit us to pinpoint with a very high degree of accuracy the site venerated as the place of the baptism of Jesus in the Byzantine period. What interested pilgrims of all periods, however, was the water of the river in which by immersion they could renew their baptism. It was irrelevant to them whether they reached the water from the east bank or the west bank. Thus the current debate between Israel and Jordan is pointless.

15

SYTUACJA PRAWNA DZIECI W KONTEKŚCIE CHRZTU ŚWIĘTEGO I WYCHOWANIA RELIGIJNEGO

61%

Kroczek P.

Studia Oecumenica

|

2013

|

vol. 13

161-174

EN

Rights of the children, due to their importance, are protected in the international law, Polish law and in law of the Churches and other religious organizations. The paper presents an analysis of the regulations of the Evangelical-Augsburg Church in Poland, the Roman Catholic Church and Polish law in context of the sacrament of baptism and religious education and upbringing of the minors. Although the legal status of the minors is of special character in comparison with other groups or communities, there are many differences between the ways in which the three legislators apprehend the rights of the children.

16

Chrzest jako odpowiedź na współczesne zmiany światopoglądowe i kulturowe

61%

Rybicki A.

Roczniki Teologiczne

|

2015

|

vol. 62

|

issue 5: Teologia duchowości

123-135

EN

The article shows how theology and spirituality of baptism stands in opposition to some contemporary currents in thought and worldview. Not only does it indicate the divergent points between theology of baptism and thinking of a postmodern human (nihilism, hedonism, liberalism, aestheticism), it also indicates specific ways of realising a postulate to make people true disciples of Christ through baptism. The Church's response to the atheistic ideas of the modern world is a post-baptism formation anchored in the spirituality and theology of baptism.

PL

Artykuł pokazuje, jak teologia i duchowość chrztu stoją w opozycji do pewnych współczesnych nurtów myślenia i postrzegania świata. Wskazuje nie tylko na rozbieżności pomiędzy teologią chrztu i myśleniem postomernistycznym (nihilizm, hedonizm, liberalizm, estetyzm) ale i na specyficzne drogi realizacji postulatu uczynienia ludzi prawdziwymi uczniami Chrystusa przez chrzest św. Odpowiedzią Kościoła na ateistyczne idee współczesnego świata jest pochrzcielna formacja zakorzeniająca w duchowości i teologii chrztu.

17

Znaczenie chrztu Duchem Świętym i ogniem

61%

Pajor P.

The Biblical Annals

|

1967

|

vol. 14

|

issue 1

49-64

PL

L’article comprend essentiellement trois parties: la première présente l’historique de la question depuis le temps des Pères de l’Eglise jusqu’à 1’heure actuelle, avec un accent partieulier sur l’époque récente. L’attention y est concentrée surtout sur les interprétations dont les principales sont: 10 celle de l’explication réciproque, 20 celle de l’opposition réciproque, 30 thèse naturaliste et de l’interpolation, enfin, 40 l’interpolation. L’auteur expose les principaux défauts et lacunes de ces interprétations et attire l’attention sur d’autres textes qu’il faut encore mettre à profit pour être à même de comprendre l’idée du baptême par le Saint Esprit et par le feu. La seconde partie embrasse les idées essentielles découlant de l’analyse des textes de base et d’autres textes liés à ce problème. L’on peut affirmer que l’expression „baptême par l’Esprit Saint et par le feu” a un sens métaphorique. Cette métaphore a deux aspects: celui du labeur, causant les souffrances de l’homme et même sa mort, et celui de la bienveillance et de la générosité de Dieu à l’égard de l’homme. Cette dualité d’aspect apparait dans les textes de l’A. T., dans ceux de Qumrân et dans les écrits apocalyptiques perses, grecs et latins, enfin, dans le N. T. lui-même. Dans ce dernier, 1’aspect peine est exprimé par le baptême par 1’Esprit Saint et le feu, dont il est question dans Mt. 3, 11 et Lc. 3, 16; il ressort aussi de 1’emploi du terme baptême en connexion avec les images du feu et du calice, comme symboles de la souffrance (Mc. 9, 49; 10, 38-39; Lc. 12, 49-50). L’aspect bienveillance divine apparait dans 1’idée du baptême par le Saint Esprit et le feu dont parle Mc. 1, 8; Jean 1, 33; Actes 1, 5; 11, 16. La troisième partie étudie l’évolution de l’idée du baptême par l’Esprit Saint et le feu sous le rapport théologique et sous le rapport littéraire. Au début, c’est 1’action du Messie juge et ôtant tout ce qui est mai qui occupe le premier plan. C’est ainsi que la présente Jean Baptiste dans son enseignement, comme le rapportent Mt. 3, 11 et Lc. 3, 16. Avec le temps, cependant, cette interprétation des paroles du Baptiste recule de plus en plus au second plan à mesure que d’autres caractéristiques de 1’image du Messie reçoivent du relief. Cette nouvelle interprétation est en premier lieu l’oeuvre du Christ: c’est Lui en effet qui, dans un endroit, applique les paroles de Jean à ses propres souffrances et è sa mort et, ailleurs à l’effusion du Saint Esprit au jour de la Pentecôte. Mc. 10, 38 et Lc. 12, 50 sont sans référence directe à Jean Baptiste tandis que Actes 1, 5 et 11, 16 le mentionnent expressément. Enfin, à coup sûr inspirée par l’enseignement du Christ, nous trouvons mise dans la bouche du Précurseur une opposition du baptême avec de 1’eau au baptême chrétien (Mc. 1, 8; Jean 1, 33).

18

Full Communion with the Catholic Church and the Validity of Taking on the Munus of Sponsor

57%

Jakubiak T.

Roczniki Nauk Prawnych

|

2021

|

vol. 31

|

issue 1

163-179

EN

One of the conditions to be satisfied by a candidate to the office of sponsor in order to be admitted to perform this task is being fully in the communion of the Catholic Church. This requirement is stipulated in c. 874 §1 n. 3 CIC as follows: “To be permitted to take on the function of sponsor a person must be a Catholic who has been confirmed and has already received the most holy sacrament of the Eucharist and who leads a life of faith in keeping with the function to be taken on”. As the legislator has not provided either the entire norm stipulated in c. 874 §1 CIC or any of its individual elements with an invalidating or disqualifying clause, the question is what consequences are entailed for the validity of taking on the function of sponsor by failure to comply with the criteria laid down in c. 874 §1 n. 3 CIC. As this issue has not been directly discussed in the literature, in this article the author endeavours to address this concern.

PL

Pełna komunia z Kościołem katolickim a ważność przyjęcia munus chrzestnego Jednym z warunków, jaki musi spełnić kandydat na chrzestnego, by móc zostać dopuszczonym do przyjęcia tego zadania, jest trwanie w pełnej komunii z Kościołem katolickim. Wymaganie to zapisane zostało w kanonie 874 §1 n. 3 CIC następującymi słowami: „do przyjęcia zadania chrzestnego może być dopuszczony ten, kto jest katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej Eucharystii oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić”. Ponieważ ustawodawca nie opatrzył klauzulą unieważniającą czy też uniezdalniającą całej normy zapisanej w kan. 874 §1 CIC, lub też poszczególnych jej elementów, nasuwa się zatem pytanie o to, jakie są dla ważności przyjęcia funkcji chrzestnego konsekwencje nieprzestrzegania kryteriów zapisanych w kan. 874 §1 n. 3 CIC. Biorąc pod uwagę, że w literaturze zagadnienie to bezpośrednio nie zostało dotychczas podjęte, autor w artykule udziela odpowiedzi na tę wątpliwość.

19

Katecheza przedchrzcielna i mistagogiczna w Hipponie w czasach św. Augustyna

57%

Żurek A.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2009

|

vol. 62

|

issue 1

EN

St. Augustine, first as a presbyter then as a bishop of Hippo, prepared catechumens for baptism. In accordance with the practice of the Church of the time, this preparation took place during Lent. The proper preparation started more or less two weeks before the Easter Vigil. The most important elements of that preparation were so-called “traditio” and “redditio” of the Symbol and of the Lord’s Prayer. Catechumens had to learn these prayers by heart. The mystagogical catechesis started on Easter Sunday. In Hippo, if one can believe preserved texts, a Bishop gave only one sermon on the mystery of the baptism and one on the Eucharist. The other sermons during Easter Week were devoted to an interpretation of the Gospels saying about the resurrection of Jesus Christ.

20

Geneza i znaczenie posługi chrzestnych w ujęciu liturgiczno-kanonicznym

57%

Czaja A. M.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2017

|

vol. 70

|

issue 3

EN

The aim of this study is a deeper explanation and clarification of liturgical and canonical norms concerning the institution of godparents. This article can contribute to a better understanding of the importance of godparents in the development of the spiritual life of the baptized. In summary, one can draw some basic conclusions. Godparents are the guarantors and helpers in the development of faith and Catholic morality. Therefore, every candidate for the sacrament of baptism should have two godparents. In exceptional cases, just one godparent is enough. Two persons of the same sex can never be godparents for one person.

PL

Problematyka podjęta w artykule, a dotycząca posługi chrzestnych, oscyluje między zagadnieniami liturgicznymi i ich znaczeniem prawnym. Zwyczaj obecności chrzestnych przy udzielaniu osobie nieochrzczonej sakramentu chrztu świętego oraz pomocy w wychowaniu religijnym sięga początków Kościoła katolickiego. Pierwszoplanowym zadaniem chrzestnych jest wspieranie rodziców neofity w ich trosce o to, by rozwijała się w nim wiara chrześcijańska. Rozważając problematykę znaczenia chrzestnych w wychowaniu religijnym nowo ochrzczonego, należy zwrócić uwagę na istotę tej instytucji dla rozwoju neofity, dlatego wybór ich powinien być przemyślany, gdyż winni oni być wzorowymi katolikami. Wymaga się od nich prowadzenia życia, które nie powoduje zgorszenia. Katolicy, którzy nie spełniają podstawowych wymogów chrześcijańskich, sami się wykluczają z możliwości pełnienia przez nich funkcji chrzestnego. Artykuł włącza się w dyskusje nad liturgiczno-prawnymi aspektami instytucji chrzestnych.

Refine search results