Search results

1

The Genesis and Development of Church Legislation on Education in the Middle Ages

100%

Ratajczak K.

Biuletyn Historii Wychowania

|

2018

|

issue 38

15-35

EN

This paper is to present the beginnings and the subsequent development and evolution of church law in the sphere of education from the 4th to the beginning of the 16th century. The roots of the acts of law presented by the Popes, synods and councils were based on the traditions of Roman law, but a variety of reasons from the field of policy, economy and society led to the need to establish a church school system. The aim of the Church was to create an independent school system with its own purposes, different from secular schools.

2

Prejudykaty prawa kościelnego biskupa Wacława z 1415 roku

80%

Ptak M. J.

Prawo

|

2013

|

issue 315/2

19 - 32

EN

The precedential judgments (47) attached to the law of the church of Wrocław’s bishop Waclaw of 1415 (Wenzeslauische Kirchenrecht) have not so far been the subject of scientific reflection. The author presents their content in sequence and concludes that only two thirds of them were related to the matrimonial property law regulations of this Silesia’s law monument, while the remaining part were related to criminal law.

3

Dzieje prawa w Kościele Łacińskim – synteza dla Europy Środkowo-Wschodniej. Recenzja książki Vojtecha Vladára pt. Dejiny cirkevného práva, Praga: Wydawnictwo Leges 2017, ss. 608

61%

Różański M., Szymaniec P.

Studia z Prawa Wyznaniowego

|

2018

|

vol. 21

423-432

EN

The present paper reviews the book by Vojtech Vladár devoted to the history of church law. The textbook focuses on the general history of the Western Church. It also thoroughly discusses the development of church law on the territory of contemporary Slovakia. The author conducts research on Roman law and church law and is a lecturer at the University of Trnava.

PL

Niniejszy artykuł stanowi recenzję publikacji autorstwa Vojtecha Vladára omawiającej dzieje prawa kościelnego. Książka ta ma charakter podręcznikowy i koncentruje się na powszechnej historii Kościoła zachodniego. Sporo miejsca poświęca również rozwojowi prawa kościelnego na ziemiach, które składają się na obecne terytorium Słowacji. Jej autor jest badaczem z zakresu prawa rzymskiego i prawa kościelnego, wykładającym na uniwersytecie Trnawie.

4

Kontakty profesora Jakuba Sawickiego z ojcem Polikarpem Sawickim w świetle odnalezionej korespondencji

61%

Zbudniewek J. H.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1992

|

vol. 61

217-226

EN

-

5

Dura lex sed lex? Kilka uwag o stosowaniu przepisów dotyczących darowizn kościelnych w świetle konstytucji, doktryny i praktyki administracyjno-sądowej

51%

Waniek D.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2014

|

issue 1 (17)

125-146

PL

Artykuł dotyczy sporu, jaki zarysował się w doktrynie między sądową interpretacją przepisów podatkowych, dotyczących darowizn na działalność charytatywno-opiekuńczą kościelnych osób prawnych a art. 25 Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r. W marcu 2005 r. wydawało się, że spór ten został rozstrzygnięty wraz z podjęciem na ten temat uchwały przez Izbę Finansową NSA. Jednakże nowelizacja ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie innych ustaw, dokonana dnia 30 czerwca 2005 r., spór ten pogłębia, zwłaszcza, że art. 26 ust. 6d należy ocenić jako wybitnie niespójny i łamiący wszelkie zasady prawidłowej techniki legislacyjnej. Poważne wątpliwości interpretacyjne wzbudza także linia orzecznicza sądów administracyjnych, rozstrzygających skargi na decyzje izb skarbowych zawsze na niekorzyść podatnika. Autorka stawia ważne pytania de lege ferenda i wskazuje jednocześnie na tolerowanie przez ustawodawcę poważnych luk w prawie podatkowym, które w praktyce administracyjnej i sądowej obracają się – wbrew doktrynie – przeciwko podatnikom.

EN

The article concerns the controversy continuing for many years around the donations presented to ecclesiastical legal persons. In March 2005 the dispute seemed to be finished by the decision of the Financial Chamber of the Supreme Administrative Court. Yet the amendments to the Act on personal income tax from natural persons and changing other acts from 30th June 2005 only aggravated the controversy, especially as its Art.26 section 6d is excessively incoherent and breaking the principles of correct legislative technique. Moreover, the judicature of administrative courts, adjudicating the complaints lodged against tax chambers, in fact always to the disadvantage of the taxpayer, raises serious interpretative doubts. The author asks important questions de lege ferenda, pointing at the same time to the fact of the legislator tolerating serious legal gaps, which turns against the taxpayer in court practice.

6

Rozwód w prawie Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego: ewolucja instytucji w XX wieku

51%

Miernik U.

Analecta Cracoviensia

|

2017

|

vol. 49

EN

Christian religions are differ significantly in their approach to termination of marriage by means of divorce. The Orthodox Church, accepting the sacramental character of marriage, allows for divorce and agrees for marrying again. An important role in shaping of religious norms is played by the autocephalous system within the Church. In accordance with it, the church canons based on the dogmas of the Orthodox Church must be interpreted with respect to the situation of the local church and with respect to the particular point in history. The legal perspective determined in that way indicates the sensitivity of the Church for social changes, which also influence the way termination of marriage is interpreted. The article discusses the internal statutes of the Polish Autocephalous Orthodox Church regulating the rules for terminating the marriage, since the emancipation of the Orthodox Church in Poland until today.

PL

Religie chrześcijańskie zasadniczo różnią się w swych poglądach dotyczących rozwiązania małżeństwa poprzez rozwód. Kościół prawosławny, uznając sakramentalność małżeństwa, dopuszcza rozwód oraz wyraża zgodę na zawarcie powtórnego małżeństwa. Istotną rolę w procesie kształtowania się przepisów kościelnych pełni autokefaliczny ustrój Kościoła. Zgodnie z nim kanony kościelne oparte na dogmatach Kościoła prawosławnego muszą być interpretowane w odniesieniu do sytuacji lokalnej Kościoła oraz czasu historycznego. Tak wyznaczona perspektywa prawa wskazuje wrażliwość Kościoła na zmiany społeczne, które także wpływają na sposób interpretacji sytuacji rozpadu małżeństwa. W artykule omówiono statuty wewnętrzne Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego regulujące zasady rozwiązania małżeństwa od momentu usamodzielnia się Kościoła na ziemiach polskich do czasów współczesnych.

7

Uregulowania prawne Kościoła Rzymskokatolickiego dotyczące ochrony zabytków

51%

Skrzydlewska B.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2002

|

vol. 77

287-316

DE

Der Artikel behandelt die Gesetzgebung der Weltkirche und der Kirche in Polen über den Denkmalsschutz von der Antike bis zur Gegenwart. Präsentiert werden die wichtigsten Dokumente, besonders die nach dem Konzil entstandenen, und die für die behandelte Problematik repräsentativsten Verfügungen der Provinzialsynoden.

PL

-

8

Charakter prawny służby duchownego w Kościele Ewangelicko-Augsburskim w Rzeczypospolitej Polskiej

41%

Filak A.

Studia z Prawa Wyznaniowego

|

2018

|

vol. 21

141-155

EN

The aim of this article is to present the legal character of the ministry of the clergy – a deacon, a vicar, and a parish priest – in the Evangelical Church of the Augsburg Confession in the Republic of Poland. Since diocesan bishops also typically perform the function of parish priests, which largely determines their formal situation, their legal status is not considered in the present study. The analysis of the legal situation of service of the clergy is based on the acts of ecclesiastical law, including in particular the Fundamental Internal Law and the regulations specifying the rights and obligations of the clergy of the Evangelical-Augsburg Church in Poland (Pragmatyka Służbowa). The office of the clergyman in the Evangelical Church of the Augsburg Confession comes from God. However, it has also its legal dimension, which is defined in the Fundamental Internal Law. The Lutheran Church recognizes one office with the threefold order of ministry: a bishop, a presbyter, and a deacon. The ecclesiastical office is not hierarchical – all of the orders of the ecclesiastical office are equal, although they do differ in terms of duties. What unites them is their shared authority to exercise the Power of the Keys, and thus to forgive or retain sins, proclaim the Gospel, and administer the sacraments. The ordination is not sacramental in its character. The law of the Church specifies the terms and conditions of ordination, the rights and duties of the clergy, as well as the rules of appointing to office and removing clergymen from the list of the clergy.

PL

Przedmiot niniejszego opracowania stanowi przedstawienie charakteru prawnego służby duchownego – diakona, wikariusza i proboszcza – w Kościele Ewangelicko-Augsburskim w RP. Autorka świadomie rezygnuje z analizy statusu prawnego służby biskupa, jako że biskupi diecezjalni zasadniczo pełnią również funkcję proboszcza, co w istotnym stopniu przesądza o ich sytuacji formalnej. Podstawę analizy sytuacji prawnej służby duchownych stanowią akty prawa kościelnego, w tym przede wszystkim Zasadnicze Prawo Wewnętrzne oraz Pragmatyka Służbowa. Urząd duchownego w Kościele Ewangelicko-Augsburskim pochodzi z ustanowienia Bożego, ale ma również swój wymiar prawny określony w Zasadniczym Prawie Wewnętrznym. Kościół luterański uznaje jeden urząd duchowny, który posiada trzy posługi: biskupa, prezbitera i diakona. Urząd kościelny nie jest hierarchiczny i każda z posług urzędu kościelnego jest sobie równa, chociaż różnią się od siebie zakresem obowiązków. Tym, co zespala posługi urzędu kościelnego, jest wspólne prawo do sprawowania władzy kluczy, a przez to w konsekwencji do odpuszczania i zatrzymywania grzechów, głoszenia Ewangelii i sprawowania sakramentów. Ordynacja nie ma charakteru sakramentalnego. Prawo kościelne określa warunki ordynacji, prawa i obowiązki duchownych, a także zasady powoływania na urząd oraz skreślenia z listy duchownych.

9

Zgromadzenie Sióstr św. Katarzyny i jego Reguła

41%

Jaworska Ł. I.

Studia Elbląskie

|

2021

|

vol. 22

103-126

EN

The Congregation of the Sisters of St Catherine the Virgin and Martyr (Sisters of St Catherine) dates back to the second half of the 16th century. It was founded in 1571 in Braniewo (ger. Braunsberg), in Warmia (ger. Ermland), as a result of changes taking place in the Church after the Council of Trent. Its founder was Blessed Regina Protmann (†1613), who combined contemplation with apostolic activity in the newly established community of sisters. The first Rule of the congregation was drafted with the support of the Jesuits, who had been active in Braniewo since 1565, with the approval of the then Warmian bishops (Marcin Kromer, Piotr Tylicki). In the following centuries, and especially in the 20th century, these principles of community life were modified, mainly due to the thought of the Second Vatican Council.

PL

Zgromadzenie Sióstr św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy (siostry katarzynki) sięga swymi początkami drugiej połowy XVI stulecia. Powstało ono w 1571 r. w Braniewie (niem. Braunsberg) na Warmii (niem. Ermland), w wyniku przemian zachodzących w Kościele po Soborze Trydenckim. Jego założycielką jest bł. Regina Protmann (†1613), która w nowo utworzonej wspólnocie sióstr połączyła kontemplację z działalnością apostolsko-czynną. Pierwsza Reguła zgromadzenia powstała dzięki wsparciu jezuitów, działających w Braniewie od 1565 roku, za aprobatą ówczesnych biskupów warmińskich (Marcin Kromer, Piotr Tylicki). W kolejnych wiekach, a zwłaszcza w XX w., te zasady życia wspólnotowego były modyfikowane, przede wszystkim ze względu na myśl Soboru Watykańskiego II.

10

Schul- und Gemeindekatechese in der Bundesrepublik Deutschland. Ein Űberblick

41%

Myjak K.

Studia Elbląskie

|

2021

|

vol. 22

397-410

EN

The article deals with the topic of the school and parish catechesis in the Federal Republic of Germany. The author presents the legal basis of the catechesis, in the Church and in the State. The catechetic teaching is defined in the Code of Canon Law. Information on this can be found in the second chapter of the title “The Ministry of the Divine Word” in this code. After a brief outline of the legal basis the author proceeds to presenting the history ofreligious education in Germany. Its origins lie in the 16th century at the time of Reformation and Counter-Reformation.In a further part of the article the author describes the current catechetic teaching in Germany. Since the 1960s we can observe a development from catechesis to religious studies in the religious education at school. Instead of forming and educating pupils religiously, knowledge of religions is imparted at school. It is taught that there are many equally valid systems of values. The truths of faith and the sacraments are omitted during lessons. Above all, it can be observed that the German society is misinformed about the sacrament of penance. Besides, the passion of Christ, its meaning for a Christian and the role of the Holy Virgin Mary are not among the topics in school. On the other hand, parish catechesis is not very popular. The reason for this is probably the disappointment of the young people aboutthe institutional character of the Church. In addition, there is a high percentage of atheists (especially in the former East Germany). Therefore, the author claims that there is a need ofa renewed evangelisation instead of catechesis in Germany, in order that people believe in Jesus and the Mother of God again.

DE

Der vorliegende Artikel befasst sich mit dem Thema der Schul- und Gemeindekatechese in der Bundesrepublik Deutschland. Der Autor stellt die kirchen- und staatsrechtlichen Grundlagen der Schul- und Gemeindekatechese dar. Die katechetische Unterweisung wird durch den Codex des kanonischen Rechtes definiert. Informationen dazu finden sich unter anderem im zweiten Kapitel des Titels „Dienst am Wort Gottes“ in diesem Codex. Nach der kurzen Skizzierung der rechtlichen Grundlagen geht der Autor des Artikels zur Darstellung der Geschichte der Religionspädagogik in Deutschland über. Ihre Ursprünge liegen im 16. Jahrhundert zur Zeit der reformatorischen und gegenreformatorischen Strömungen. Im weiteren Teil des Artikels beschreibt der Autor die gegenwärtige katechetische Unterweisung in Deutschland. Seit den 60er Jahren des 20. Jahrhunderts lässt sich eine Entwicklung des Religionsunterrichts von der Katechese zur Religionswissenschaft in der deutschen Schule beobachten. Anstatt die Schüler religiös zu formen und zu erziehen, wird in der Schule Wissen über Religionen vermittelt. Es wird gelehrt, dass es viele gleichwertige Wertsysteme gibt. Die Glaubenswahrheiten und die Sakramente werden dabei übergangen. Vor allem lässt sich feststellen, dass die deutsche Gesellschaft über das Sakrament der Buße falsch informiert ist. Außerdem werden das Leiden Christi, seine Bedeutung für das Leben der Christen und die Rolle Marias im Unterricht nicht thematisiert. Die Gemeindekatechese erfreut sich wiederum keiner großen Beliebtheit. Dies ist wohl auf die Tatsache zurückzuführen, dass viele junge Menschen vom institutionellen Charakter der Kirche enttäuscht sind. Darüber hinaus gibt es einen großen Anteil an atheistischer Bevölkerung (vor allem in den neuen Bundesländern). Deshalb ist der Autor der Meinung, dass eine erneute Evangelisierung statt der Katechese notwendig ist, damit die Deutschen wieder an Jesus und die Mutter Gottes glauben.

11

Archiwa parafialne w archidiecezji poznańskiej na przykładzie Wolsztyna

41%

Weiss A.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2001

|

vol. 75

109-122

12

Kościelne ustawodawstwo antyheretyckie i działalność inkwizycyjna w świetle bulli Marcina V z 22 lutego 1418 roku

41%

Kucharski G.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2000

|

vol. 74

235-262

DE

Im Lichte der Bulle Martins V. vom 22. Februar 1418, die die Ansichten von John Wyclif, Johannes Hus und Hieronymus von Prag verurteilte und die Bekämpfung ihrer Anhänger empfahl, war die kirchliche Gesetzgebung gegen die Häretiker auf eine effektive Abschreckung potentieller Enthusiasten der Irrlehre vorbereitet. Große Verdienste für diese Art von Gesetzgebung hatte das in den Jahren 1414-1418 staffindende Konstanzer Konzil. Die dort gefaßten Beschlüsse über die Häresie und die Häretiker, die dann den Erzbischöfen von Gnesen, Salzburg und Prag zur Durchsetzung übergeben wurden, hemmten die Ausbreitung der Wyclifiten und der Hussiten ganz beträchtlich. Wir können davon ausgehen, daß sich die polnische Gesellschaft des 15. Jahrhunderts durchaus über die strengen Strafen im klaren war, die auf Irrlehren im Glauben standen. Mit dem zu diesem Zweck geschaffenen und mit den Verordnungen der Synoden gegen die Irrlehrer ausgerüsteten foquisitionsapparat und dem ihn unterstützenden „weltlichen Arm" (bracchium seculare), der alle angezeigten Personen vor kirchliche Gerichte brachte und auch die Strafen gegen die Irrlehrer vollzog, konnte die Reinheit des Glauben.s wirksam verteidigt werden. Die Furcht vor der kirchlichen Inquisition und ihrer Prozedur war stark verbreitet, aber wir können davon ausgehen, daß die von den kirchlichen Predigern noch angestachelte Furcht vor der Irrlehre, insbesondere vor dem Hussitismus und den Hussiten, weitaus stärker war. Ein weiterer wichtiger Faktor, der die Ausbreitung der Häresie hemmte, war, daß es in Polen im 15. Jahrhundert an sozialen, wirtschaftlichen und religiösen Bedingungen mangelte, die eine weitere Entwicklung der Doktrinen von John Wyclif und Johannes Hus ermöglicht hätten.

PL

-

13

Wizytacje parafii Wolsztyn z 1738 i 1756 roku

41%

Weiss A.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2001

|

vol. 76

389-420

PL

-

14

Prawno-kanoniczny zakaz podejmowania przez duchownych niektórych rodzajów działalności i jego znaczenie na gruncie prawa polskiego

36%

Krajczyński J.

Studia z Prawa Wyznaniowego

|

2018

|

vol. 21

75-94

EN

The article deals with the prohibited activity of the clergy specified in can. 285 § 4 and can. 286 of the Code of Canon Law. It follows from the canons that it is against canon law for clerics to manage goods belonging to lay persons, to hold a secular office which entails an obligation of making financial statements (rendering accounts), or to conduct trade and transactions solely for profit. This prohibition, however, cannot be considered effective under Polish law, and legal acts carried out by a cleric who holds such an office or performs a function will be valid. The regulations of canon law in question are neither the sources of universally binding law of the Republic of Poland nor internally binding law (art. 87 and art. 93 of the Constitution of the Republic of Poland. In other words, although the Catholic Church, in the name of the principle of autonomy, has the right to self-organization and self-government, its own law (canon law) is foreign to Polish law. As a consequence, a cleric who, against canon law, is member of the board of a joint stock or limited company or for example a state-owned enterprise, should be considered to act rightfully. A different interpretation of Polish law would call into question the principle of certainty and security in business transactions.

PL

Autor artykułu podejmuje kwestię zakazu prowadzenia przez duchownych działalności określonej w kan. 285 § 4 i kan. 286 Kodeksu Prawa Kanonicznego. Wynika z nich, że objęcie przez duchownego zarządu dóbr należących do świeckich, wejście w posiadanie świeckiego urzędu, z którym łączy się obowiązek składania rachunków, oraz stałe zajmowanie się handlem i transakcjami nastawionymi wyłącznie na zysk, stanowią przekroczenie przepisu prawa kanonicznego. Zakazy te jednak nie mogą być uznane za obowiązujące na gruncie prawa polskiego, a czynności dokonywane przez duchownego sprawującego taki urząd lub funkcję będą ważne. Omawiane normy prawa kanonicznego nie mają bowiem w Rzeczypospolitej Polskiej charakteru norm prawa powszechnie obowiązującego ani też wewnętrznie obowiązującego (art. 87 i art. 93 Konstytucji RP). Innymi słowy, chociaż Kościół katolicki, w imię zasady autonomii, ma prawo do samoorganizacji i samorządności, jego prawo własne jest obcym względem prawa polskiego. W efekcie, duchowny, który niezgodnie z prawem kanonicznym zasiada w zarządzie spółki kapitałowej lub przedsiębiorstwa państwowego, powinien być uznany za działającego zgodnie z prawem. Inna wykładnia obowiązujących przepisów podważałaby zasadę pewności i bezpieczeństwa obrotu gospodarczego.

Refine search results

The Genesis and Development of Church Legislation on Education in the Middle Ages

Prejudykaty prawa kościelnego biskupa Wacława z 1415 roku

Dzieje prawa w Kościele Łacińskim – synteza dla Europy Środkowo-Wschodniej. Recenzja książki Vojtecha Vladára pt. Dejiny cirkevného práva, Praga: Wydawnictwo Leges 2017, ss. 608

Kontakty profesora Jakuba Sawickiego z ojcem Polikarpem Sawickim w świetle odnalezionej korespondencji

Dura lex sed lex? Kilka uwag o stosowaniu przepisów dotyczących darowizn kościelnych w świetle konstytucji, doktryny i praktyki administracyjno-sądowej

Rozwód w prawie Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego: ewolucja instytucji w XX wieku

Uregulowania prawne Kościoła Rzymskokatolickiego dotyczące ochrony zabytków

Charakter prawny służby duchownego w Kościele Ewangelicko-Augsburskim w Rzeczypospolitej Polskiej

Zgromadzenie Sióstr św. Katarzyny i jego Reguła

Schul- und Gemeindekatechese in der Bundesrepublik Deutschland. Ein Űberblick

Archiwa parafialne w archidiecezji poznańskiej na przykładzie Wolsztyna

Kościelne ustawodawstwo antyheretyckie i działalność inkwizycyjna w świetle bulli Marcina V z 22 lutego 1418 roku

Wizytacje parafii Wolsztyn z 1738 i 1756 roku

Prawno-kanoniczny zakaz podejmowania przez duchownych niektórych rodzajów działalności i jego znaczenie na gruncie prawa polskiego