Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  church-state relations
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

Cerkiew w życiu społeczno-politycznym Ukrainy w latach 1991–2010

100%
Jędraszczyk K.
Studia Europaea Gnesnensia
|
2011
|
issue 3
55-77
PL
There is no single dominant religion with which most of the populace would iden-tify. The churches are largely regional in nature. The Ukrainian Orthodox Church - Kyiv Patriarchate, and the Ukrainian Orthodox Church - Moscow Patriarchate, have become, for the politicians as well as for the people, the symbols of two “Ukrainian projects”. Their simultaneous functioning for almost twenty years, have become inter-twined in the process of formation of a political nation, which subsumes all identities of the post-Soviet territory of Ukraine. The fact that certain politicians equate the issue of belonging to a particular denomination with the problem of loyalty to one’s own state, obstructs the dialogue among orthodox churches and does not benefit social consolidation
2
Content available remote

Cerkiew prawosławna na Ukrainie i w Rosji po 2013 r. wobec wyzwań politycznych, konfliktu rosyjsko-ukraińskiego oraz pytań o granice suwerenności

72%
Jędraszczyk K.
Przegląd Zachodni
|
2018
|
issue 1(366)
191-209
EN
The aim of the article is to analyze the place and importance of the Orthodox Church in the society and political culture of Ukraine after 2013. In the context of foreign policy, the challenge for each country is the foreign activity of the Churches (as a non-territorial and transnational entity). The new political realities following the “revolution of dignity”, the annexation of Crimea and the war in Donbas set new challenges for the Orthodox Church in Ukraine. They showed that the great trap for the Ukrainian Orthodox Church of the Moscow Patriarchate and the Russian Orthodox Church is the concept of ruskij mir and influence of the Russian Orthodox Church’s authority over the Ukrainian Orthodox Church of the Moscow Patriarchate. The Kremlin’s policy harms the image and interest of the Orthodox Church. The Ukrainian Orthodox bishops, subordinated to the Moscow Patriarchate, find it difficult to keep their loyalty to the Ukrainian state and church authorities in Moscow at the same time. The Ukrainian Orthodox Church of the Moscow Patriarchate is internally diversified with apparent generational differences. Part of the older generation has strong ties with the hierarchs in Russia. The younger generation, which does not remember the Soviet period, sees in the formal independence from Moscow the opportunity to develop their own careers and the Church as an institution.
3
Publication available in full text mode
Content available

Rządca diecezji warmińskiej ks. Wojciech Zink a władze partyjno-państwowe (1951–1953). Zarys problematyki

58%
Kopiczko A.
Studia Elbląskie
|
2019
|
vol. 20
109-126
EN
In recent years, interest in priest Wojciech Zink, who in 1951 – 1953 governed in the diocese of Warmia, has increased. Much attention is devoted to his attitude towards the then Polish authorities and opposition to the arrest of the Primate of Poland, Cardinal Stefan Wyszyński. He repeatedly defended the clergy and the faithful, who were met with repression by state and party officials. He protested against the arrest of priests. He strongly opposed attempts to reduce parish priesthood and to limit the liquidation of church institutions, especially the lower seminary in Frombork. He defended indigenous priests, but he also tried to preventconflicts because of attempts to restore the German language in services. He did not accept the so-called priests the patriots. Because of his steadfast attitude he was repeatedly called uponto talk to the chairman of the Provincial National Council and the head of the Department for Religious Affairs in Olsztyn. When the Primate of Poland was arrested, he did not agree to read the message of the Council of Ministers and the “summons” of the Polish Episcopate in parishes. For this reason he was arrested in the evening on October 2, 1953 and imprisoned in Warsaw, where he spent 16 months. However, he could return to the diocese only after the transformation of the Polish October in 1956. He spent the next years of his life working in the Bishop’s Curia. He was the closest associate of bishop Tomasz Wilczyński, and after his deathin 1965 – of bishop Józef Drzazga. On their behalf, he often went to provincial authorities, including denominational authorities, to defend the Warmian Church and settle particularly difficult matters, including accusations of priests, pastoral institutions, catechesis and seminary. Back in the 1960s, he defended indigenous people and organized priestly self-help. Thus hefully deserves the term “steadfast priest.” For his heroic attitude he was also commemorated with a plaque unveiled on June 18, 2018 in the Garden of the Righteous in Warsaw.
PL
W ostatnich latach wzrosło zainteresowanie ks. Wojciechem Zinkiem, który w latach 1951 – 1953 sprawował rządy w diecezji warmińskiej. Dużo uwagi poświęca się jego postawie wobec ówczesnych władz polskich i sprzeciwowi wobec aresztowania prymasa Polski kardynała Stefana Wyszyńskiego. Wielokrotnie występował w obronie duchownych i wiernych, których spotykały represje ze strony funkcjonariuszy państwowych i partyjnych. Protestował przeciwko aresztowaniu kapłanów. Zdecydowanie sprzeciwiał się próbom ograniczenia duszpasterstwa parafialnego i ograniczaniu likwidacji instytucji kościelnych, zwłaszcza niższego seminarium duchownego we Fromborku. Bronił księży autochtonów, ale też starał się zapobiegać konfliktom z powodu prób przywrócenia języka niemieckiego w nabożeństwach. Nie akceptował działalności tzw. księży patriotów. Z powodu niezłomnej postawy wielokrotnie był wzywany na rozmowy z przewodniczącym Wojewódzkiej Rady Narodowej i kierownikiem Wydziału do Spraw Wyznań w Olsztynie. Gdy doszło do aresztowania prymasa Polski nie wyraził zgody na odczytanie w parafiach wydanych wówczas komunikatu Rady Ministrów i „wezwania” Episkopatu Polski. Z tego powodu został wieczorem 2 października 1953 r. aresztowany i osadzony w więzieniu w Warszawie, w którym spędził 16 miesięcy. Do diecezji mógł jednak powrócić dopiero po przemianach Polskiego Października w 1956 r. Kolejne lata życia poświęcił na pracę w Kurii Biskupiej. Był najbliższym współpracownikiem biskupa Tomasza Wilczyńskiego, a po jego śmierci w 1965 r. – biskupa Józefa Drzazgi. W ich imieniu bardzo często udawał się do władz wojewódzkich, także wyznaniowych, by bronić Kościoła warmińskiego i załatwiać sprawy szczególnie trudne, m.in. oskarżeń księży, placówek duszpasterskich, katechizacji, seminarium duchownego. Jeszcze w latach sześćdziesiątych występował w obronie ludności autochtonicznej i zorganizował samopomoc kapłańską. Tym samym w pełni zasłużył na określenie „kapłan niezłomny”. Za swoją heroiczną postawę został też upamiętniony tablicą odsłoniętą 18 czerwca 2018 r. w Ogrodzie Sprawiedliwych w Warszawie.
4
Publication available in full text mode
Content available

Nauczanie religii w szkole w sytuacji wielowyznaniowości społeczeństwa białoruskiego

51%
Borecka W.
Studia Białorutenistyczne
|
2016
|
vol. 10
EN
Based on the analysis of religious policy of the government of Belarus, the existing models of church-state interaction and definitions of religious upbringing and education, the article discusses explore the problem of inclusion of the course on religion in the school curriculum.
PL
W artykule omówiono kwestię włączenia do programu szkolnego w Białorusi kursu religii. Opracowanie oparto na analizie polityki wyznaniowej rządu RB, istniejących modeli stosunków państwo–Kościół oraz definicje pojęć dotyczących wychowania i edukacji religijnej.
RU
У артыкуле разглядаецца праблема ўводзінаў у школьную праграму курсу рэлігіі. Аўтар аналізуе канфесійную палітыку ўрада РБ, актуальныя мадэлі царкоўна-дзяржаўнага ўзаемадзеяння і дэфініцыі паняццяў рэлігійнага выхавання і адукацыі.
5
Publication available in full text mode
Content available

MODEL EDUKACJI RELIGIJNEJ W REPUBLICE ESTONII

51%
Ciechanowska J., Szwed K.
Zeszyty Prawnicze
|
2019
|
vol. 19
|
issue 2
163-186
EN
Estonia is a country which has introduced an optional non-denominational form of religious education in schools. The regulation of this issue is important from the point of view of relations between the Church(es) and the Estonian State. The Constitution of the Republic of Estonia says that there is no established church of Estonia, and guarantees an equal legal status to all churches and religious associations. The Constitution does not mention religious education. The issue has not received in-depth treatment in the legislation, either. Nonetheless, in 2010 a substantial amendment was introduced to the relevant provisions. The curriculum for the subject was unified and currently it serves as a mandatory guideline for all the schools. Estonia is considered as a very secularized country. This is due to the country’s history, which has also determined the attitude of Estonians to religious education. Its role is marginalized in the country’s system of education, though at the same time the issue has raised a number of controversies.
PL
Estonia jest przykładem państwa, które wprowadziło model niewyznaniowej fakultatywnej formy nauczania religii w szkołach. Uregulowanie tej kwestii ma istotne znaczenie z punktu widzenia relacji państwo – Kościół. Konstytucja Estonii sankcjonuje brak istnienia Kościoła państwowego, a także gwarantuje równy status prawny Kościołom i związkom wyznaniowym. Nauczaniu religii w szkole nie poświęcono uwagi w ustawie zasadniczej. Również w aktach niższego rzędu kwestia ta została potraktowana lakonicznie. W 2010 r. wprowadzono jednak istotną nowelizację obowiązującego prawodawstwa. Ujednolicono program nauczania dla przedmiotu, który odtąd stanowi wytyczne obowiązujące dla wszystkich szkół. Estonia jest uznawana za kraj silnie zlaicyzowany. Wpływ na to miały doświadczenia historyczne, które warunkują stosunek Estończyków wychowania religijnego. Jego rola jest marginalizowana w systemie nauczania, a równocześnie wzbudza liczne kontrowersje.
6
Publication available in full text mode
Content available

Władza ludowa contra brat Kloc. Z frontu walki z nielegalnym handlem dewocjonaliami w powiecie kozielskim w 1965 r.

51%
Szymański A.
Studia z Prawa Wyznaniowego
|
2019
|
vol. 22
191-200
EN
The article presents the case of one of the monks of the Catholic Church. In the author’s opinion, this case is a good illustration of the realities of the clergy in the period of People’s Republic of Poland. Wojciech Kloc from the Albertine Brothers traded devotional objects in order to earn funds for the renovation of the roof of the monastery. For this reason, he was detained by the militia in the vicinity of one of the churches in Kędzierzyn (the Koźle district). The militia took away both the devotional items he was trading and the money found on him. The monk’s deed was recognised as a crime under the Act of 1958 on the permissions for non-public economic units to be engaged in industry, craft, trade and some services. The District Court in Koźle sentenced Brother Wojciech Kloc to a fine, ordered him to pay the court costs and ordered forfeiture of the devotional items to  the State Treasury. The present article is based on the archival documents from the Archives of the Institute of National Remembrance.
PL
W artykule przedstawiony został casus jednego z zakonników Kościoła Katolickiego. Zdaniem autora przypadek ten dobrze ilustruje realia, w jakich przyszło żyć duchowieństwu w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Wojciech Kloc, ze Zgromadzenia Braci Albertynów, prowadził handel dewocjonaliami w celu zarobienia pieniędzy na remont dachu domu zakonnego. Z tego powodu został zatrzymany przez milicję przed jednym z kościołów w Kędzierzynie (powiat kozielski), gdzie odebrano mu dewocjonalia, którymi handlował oraz pieniądze, które przy nim znaleziono. Czyn, którego się dopuścił zakonnik, został zakwalifikowany jako przestępstwo w świetle ustawy z 1958 r. o zezwoleniach na wykonywanie przemysłu, rzemiosła, handlu i niektórych usług przez jednostki gospodarki nieuspołecznionej. Sąd Powiatowy w Koźlu skazał brata Wojciecha Kloca na karę grzywny, nakazał pokrycie kosztów sądowych, a także orzekł przepadek dewocjonaliów na rzecz Skarbu Państwa. Artykuł oparty został na materiałach archiwalnych zgromadzonych w Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.