Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  codification of law
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Кодифікація законодавства про адміністративну процедуру як загальноєвропейська тенденція

100%
Szkołyk A.
Wrocławsko-Lwowskie Zeszyty Prawnicze
|
2016
|
vol. 7
153-165
EN
During the last fifteen years bodies of the European Union and the Council of Europe have approved new soft law documents regarding administrative procedure. Besides that, the Model Rules on European Union Administrative Procedure have been undertaken by the Research Network on EU Administrative Law, the team that has included about a hundred of administrative law professors from different EU states. These documents can be translated into European Union’s Law on administrative procedure as well as to legislation of countries that do not have a general law (code) on administrative procedure, including Ukraine. Codification of law on administrative procedure in the above-mentioned documents is called “innovative codification” that changes significantly the administrative procedure and thus differs from consolidation that is typical for common law countries in the analysed sphere. Such a codification has many advantages but can also lead to some failures in the process of its implementation. For example, the rules governing the relation between general law (code) on administrative procedure and sector-specific laws in some areas of public administration’s activities must be strict and understandable. Possible contemporary solutions to this question in the above-mentioned soft law documents are analysed in the article. The depth of every codification is also a very important question before its realization. The Model Rules on Administrative Procedure of the European Union take into consideration not only external instruments of public administration’s activities (single-case decisions, normative acts and public contracts), but also internal forms of cooperation between administrative units, at least partly. The proposed codification of law on administrative procedure must be based on two fundamental principles — rule of law and right to good administration. Both fundamental principles foresee numeral elements — more narrow respected principles. Finalising de lege ferenda, codification of law on administrative procedure is an all-European tendency. Contemporary soft law documents and best experience in this sphere must be used not only in the law of the European Union, its Member States but also in Ukraine.
PL
W ciągu ostatnich piętnastu lat instytucje Unii Europejskiej, w tym Rady Europy, uchwaliły kilka nowych dokumentów prawa miękkiego dotyczących postępowania administracyjnego. Oprócz tego przepisy modelowe o postępowaniu administracyjnym w Unii Europejskiej zostały opracowane przez przedstawicieli nauki prawa administracyjnego z różnych państw wchodzących w skład UE. Dokumenty te powinny być podstawą europejskiego prawodawstwa dotyczącego postępowania administracyjnego, a także odpowiednich ustaw w państwach, które nie posiadają jeszcze zasadniczej (jednolitej) ustawy (kodeksu) o procedurze administracyjnej, jak np. Ukraina. Kodyfikacja prawodawstwa o postępowaniu administracyjnym w wymienionych dokumentach jest nazywana kodyfikacją innowacyjną, która istotnie zmienia procedurę administracyjną i różni się od zwykłej konsolidacji norm administracyjno-proceduralnych. Taka kodyfikacja oprócz licznych zalet ma i pewne wady, które ujawniają się przy jej wprowadzeniu do rodzimego systemu prawnego. Podstawowy problem polega na zsynchronizowaniu kodeksu postępowania administracyjnego z ustawami prawa administracyjnego (materialnego). W niniejszym artykule przedstawione zostały nowoczesne tendencje dotyczące sposobów rozwiązywania sporów kompetencyjnych w prawie administracyjnym. Ważnym elementem każdej dyskusji nt. kodyfikacji jest zakres jej obowiązywa­nia. W przepisach modelowych o postępowaniu administracyjnym w UE przewidziana jest regulacja prawna nie tylko zewnętrznych instrumentów działalności administracji publicznej (aktów, czyli decyzji indywidualnych, aktów normatywnych i umów publiczno-prawnych), lecz także w pewnym zakresie również wewnętrznego współdziałania między jednostkami tej administracji. Proponowana kodyfikacja prawodawstwa o postępowaniu administracyjnym powinna opierać się na dwóch podstawowych zasadach: praworządności oraz dobrej administracji. Na każdą z tych podstawowych zasad składają się normy szczegółowe, które odpowiednio regulują zasadnicze zadania administracji państwowej. Podsumowując de lege ferenda, kodyfikacja prawodawstwa o postępowaniu administra­cyjnym jest tendencją ogólnoeuropejską, w której najnowsze doświadczenia w tym zakresie powinny być wykorzystane nie tylko w ramach systemu prawnego Unii Europejskiej i państw członkowskich, lecz także na Ukrainie.
2

Règles du droit pénal polonais dans la période de l’entre-deux-guerres

100%
Małecki M.
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
|
2013
|
vol. 6
|
issue 1
EN
After the rebirth of the Polish state in 1918 there were several post-partition criminal acts in force. Established in 1919, the Codifi cation Commission was to develop a uniform civil and criminal law. One of the tasks accomplished by the Commission was the substantive criminal law. The modern Code of 1932, developed among others by Julian Makarewicz, was one of the outstanding projects prepared by leading criminal law scholars of the interwar period. It comprehensively introduced the principle of nullum crimen sine lege. It included innovative solutions, including elements of the sociological school of criminal law, as well as a concisely regulated individual responsibility of the instigator and accomplice.
3
Publication available in full text mode
Content available

Z Sankt Petersburga dla czytelnika zachodnioeuropejskiego – Aleksander This o prawie Rzeczypospolitej szlacheckiej

100%
Witkowski W.
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
|
2019
|
vol. 66
|
issue 1
EN
Aleksander This (1803–1864), an outstanding Polish lawyer, arrived in Petersburg after the outbreak of the November Uprising. There he got involved in scientific work and in 1838 he published his article entitled Notice sur la coordination des lois provincionales de L’Empire de Russie in a French juridical magazine “Reuve étrangère et française de legislation”. The text presents the problem of codification of provincial laws on the Polish territories taken over by Russia during the annexations by the end of the 18th century. It includes the description and the assessment of the legislation of the Polish law in the Commonwealth of Poland and Lithuania. The author elaborates not only on the systems of laws that were in force and their classifications but also on the attempts to codify the law between the 14th and 18th centuries. He gives a detailed description of ordinary law, particular laws and auxiliary laws that functioned in former Poland. This critically evaluated lack of the codification of law, especially the failure of the codification in 1532, the so-called Rectification of Laws and The Collection of Juridical Laws by Andrzej Zamoyski from the years between 1776 and 1780. The advantage of the publication is the introduction of the Western European readers to the problems of the former Polish law.
PL
Aleksander This (1803–1864), wybitny polski prawnik czasów Królestwa Polskiego, po wybuchu powstania listopadowego znalazł się w Petersburgu. Tam zajmował się pracą naukową i w 1838 r. opublikował we francuskim czasopiśmie prawniczym „Revue etrangére et française de legislation” artykuł pt. Notice sur la coordination des lois provinciales de l’Empire de Russie. W tekście tym omówił problem kodyfikacji praw prowincjonalnych na zabranych przez Rosję ziemiach polskich podczas zaborów w końcu XVIII w. This zamieścił w nim opis i ocenę ustawodawstwa prawa polskiego w Rzeczypospolitej szlacheckiej. Omówił też systemy praw obowiązujących i ich klasyfikacje oraz próby kodyfikowania prawa od XIV do XVIII w. Ponadto szczegółowo przedstawił prawo powszechne, prawa szczególne oraz pomocnicze, jakie funkcjonowały w dawnej Polsce. Krytycznie ocenił brak skodyfikowania prawa, a zwłaszcza niedojście do skutku kodyfikacji z 1532 r. tzw. Korektury Praw i tzw. Zbioru Praw Sądowych Andrzeja Zamoyskiego z lat 1776–1780. Walorem jego publikacji było przedstawienie czytelnikom zachodnioeuropejskim problematyki dawnego prawa polskiego.
4
Publication available in full text mode
Content available

Etapy ewolucji polskiego prawa wykroczeń

84%
Krawczyk-Wojciechowska A.
Z Dziejów Prawa
|
2021
|
vol. 14
147-158
EN
Recently, Marcin Łyska published a monograph entitled Prawo wykroczeń Polski Ludowej [The Law of Misdemeanors of the Polish People’s Republic] (Białystok 2020, pp. 136). Łyska begins his reflections in 1918. He presents the French system with the tripartite division of crimes (felonies, misdemeanours, and petty offences), the Austrian system, and the German system. The Polish codification of the substantive law of offences of 11 July 1932 was the result of many years of scientific debate by the members of the Criminal Department of the Codification Commission of the Second Republic of Poland. The introduction of the socialist model of penal and administrative jurisprudence began with the act of 20 March 1950. On the other hand, the pre-war mandate and prescriptive procedures were preserved in an unchanged form. The final codification of the law of misdemeanors of the Polish People’s Republic took place on May 20, 1971. The provisions of some of the acts analyzed here are still in force today. The third stage of the codification of the law on misdemeanors took place in the Third Polish Republic.
DE
Neulich ist die Monografie von Marcin Łyska mit dem Titel Prawo wykroczeń Polski Ludowej [Das Deliktsrecht der Volksrepublik Polen] (Białystok 2020, 136 S.) erschienen. Als Ausgangspunkt für seine Überlegungen nimmt der Autor das Jahr 1918. Dargestellt wird das französische System mit der Dreiteilung von Straftaten (Verbrechen, Vergehen, Verfehlung) sowie das österreichische und das deutsche System. Die polnische Kodifikation des materiellen Deliktsrechts vom 11. Juli 1932 war Ergebnis eines langjährigen wissenschaftlichen Diskurses im Kreise von Mitgliedern der Kodifikationskommission für Strafrecht in der Zweiten Polnischen Republik. Die Einführung des sozialistischen Modells der Strafverfolgungsgerichtsbarkeit begann mit dem Gesetz vom 20. März 1950. Das Bußgeld- und Strafbefehlsverfahren aus der Vorkriegszeit wurden hingegen unverändert aufrechterhalten. Die endgültige Kodifizierung des Deliktsgesetzes der Volksrepublik Polen erfolgte am 20. Mai 1971. Die Vorschriften einiger der analysierten Gesetze sind noch heute in Kraft. Die dritte Phase der Kodifizierung des Deliktsgesetzes fand bereits zur Zeit der Dritten Polnischen Republik statt.
PL
Ostatnio ukazała się monografia Marcina Łyski pt. Prawo wykroczeń Polski Ludowej (Białystok 2020, ss. 136). Autor swe rozważania rozpoczyna od 1918 r. Przedstawia system francuski z trójpodziałem przestępstw (zbrodnia, występek, wykroczenie), system austriacki i system niemiecki. Polska kodyfikacja prawa materialnego wykroczeń z 11 lipca 1932 r. była efektem wieloletnich dyskursów naukowych członków Wydziału Karnego Komisji Kodyfikacyjnej II Rzeczypospolitej Polskiej. Wprowadzanie socjalistycznego modelu orzecznictwa karno-administracyjnego rozpoczęła ustawa z 20 marca 1950 r. Natomiast bez zmian zostało zachowane przedwojenne postępowanie mandatowe oraz nakazowe. Ostateczna kodyfikacja prawa wykroczeń Polski Ludowej nastąpiła 20 maja 1971 r.  Przepisy niektórych analizowanych ustaw obowiązują po dziś dzień. Trzeci etap kodyfikacji prawa o wykroczeniach nastąpił już w III Rzeczpospolitej Polskiej.
5
Content available remote

Propozycje rozwiązań prawnych wypracowane w ramach kodyfikacji prawa wojskowego

67%
Wojciszko M.
Studia Prawnicze KUL
|
2013
|
issue 3 (55)
119-141
PL
W artykule przedstawiono rozwiązania prawne w zakresie obronności państwa, w tym przygotowań obronnych realizowanych przez pozamilitarne elementy systemu obronnego państwa, wypracowane w ramach procesu kodyfikacji przepisów prawa wojskowego, jaki miał miejsce w resorcie obrony narodowej w 2007 r. oraz latach 2009-2011. Przedstawiono również sposób podejmowania działań ukierunkowanych na osiągnięcie założonego celu, jakim było skodyfikowanie przepisów prawa wojskowego.
EN
The article gives legal arrangements in the field of defence, including the defence preparations carried out by elements of the defence system of the State addressed has developed as part of the process of codification of the law, which took place in the Ministry of defence in 2007 and the years 2009-2011. Also shows how to take action aimed at achieving the objective, which was to codify the law.
RU
В статье показано юридические решения в сфере обороны государствa, в том числе оборонительных подготовок осуществляемых через невоенные элементы оборонительной системы государства, выработанные в пределах процесса кодификации положений военного права, которые имели место в oтделе национальной oбороны в 2007 и 2009-2011 летах. Показано также способ принимания действий направленных на достижение сложной цели, которой было кодификации положений военного права.
6

Магдебурзьке право в Україні

59%
Kobyleckyi M.
Wrocławsko-Lwowskie Zeszyty Prawnicze
|
2019
|
vol. 10
9-21
EN
Magdeburg Law began to spread to Ukrainian lands along with the German colonists at the end of the XIII century and at the beginning of the XIV century. The last Galicia-Volyn ruler granted the city of Syanok Magdeburg Law in 1339. According to the Ukrainian, Polish and German researchers, Lviv, Volodymyr, Peremyshil and other cities obtained Magdeburg Law in the period of the Rus Kingdom. In 1356 Magdeburg Law was given to the city of Lviv. In the opinion of the German researcher R. Lieberwrit, the city of Lviv was granted the Magdeburg-Wroclaw systematic law 1261–1295. Magdeburg Law was granted to other cities of Galicia. Austrian researcher R. Candelle wrote that in Galicia more than 400 cities and villages had Magdeburg law. On the Ukrainian lands, that were included in the Grand Duchy of Lithuania, Magdeburg Law began to spread somewhat later and not so fast. In 1374 Magdeburg Law was given to the city of Kyamnets-Podilskyand others: to the capital of Ukraine-Kyiv in 1498, to Korsun in 1585, to BilaTserkva in 1615. In the left-bank Ukraine, Magdeburg law began to be extended at the end of the XVI century. In 1585 it was given to the city of Pereyaslav and others Starodub (1620), Chernihiv (1623), Nizhyn (1627) and others. The Galician Magdeburg Law was functioning until 1786, when Austria expanded its own self-government. On the Ukrainian lands, which were included in Russian Empire, Magdeburg law existed until 1831 and in Kyiv until December 1834. All Ukrainian cities, that owned Magdeburg Law, Ukrainian researchers, (including A. Yakovlev), were divided into three groups. The first group consisted of the cities with the so-called full Magdeburg Law (Lviv, Kamyanets-Podilsky, Kyiv) where two boards were active: the first one – advisers and burmisters, who mostly performed administrative functions, andviit (mayors) who performed court functions. The second one was the cities with incomplete Magdeburg law, where a joint board operated with the participation of the burgomaster, advisers, viit (mayor), members of the court board («lava» court), who served administrative and judicial functions. The third group consisted of private-ownership cities, which had their own authorities of local self-government, but were under the control of the owners of cities. In addition to Magdeburg Law, its varieties – the Hellenic and Schröder lawoperated in Ukraine.In the Hetman state Magdeburg law along with the Lithuanian status of 1588 and normative legal acts of Ukrainian government became one of the main sources of codification of Ukrainian law in the eighteenth and early nineteenth centuries. In particular «The Process of Short Orders» (1734), «The rights under which the Malorossiysky people» (1743), «Trial and punishment of Malorossiyskyrights» 1750–(1758), «Extract of Malorossiysky Rights» (1767), «Collection of Malorossiysky Rights» (1807), etc. Ukrainian lands were under various models Magdeburg Law. The first model functioned in Western Ukrainian lands, where it began to spread to the Galician-Volyn state and was carried out through the German colonists. Here, the city leaders were burmisters, who were subsequently elected from among advisers. Another model operating in the city of Kyiv and other Ukrainian cities, that still were a part of the Grand Duchy of Lithuania, and later the Commonwealth. The city leaders were mayors, who serve administrative and judicial functions. The third model of municipal self-government functioned in the cities of the Hetmanate (1648-1764), where the Cossack administration was influenced by the activities of local self-government athorities. Here, along with Magdeburg law were used the Lithuanian Statute (1588), the customary law and regulations of the Hetmanate. Magdeburg law in the Hetmanate was a national law, because it was used in the activity of cities, in national courts and in the codification of Ukrainian law. In addition to the German sources of law, in Ukraine the works of the Polish researchers of the Magdeburg Law were widely used: Bartholomiy Groitsky, Mykola Yasker, Pavel Shcherbich, etc. Magdeburg law was in force on Ukrainian lands for more than 500 years and influenced the formation of the European sense of justice among Ukrainians and became a part of the Ukrainian sense of justice. The Magdeburg Law served the formation of the Ukrainian philistinism as a social state, which enabled to protect the interests of the townspeople before the state authorities, magnates and gentry. Almost all Ukrainian cities that were a part of the Polish Kingdom, the Grand Duchy of Lithuania and the Commonwealth, had Magdeburg law. Magdeburg law was also owned by all big cities of the Hetmanate. Using Magdeburg Law, Ukraine was in the same legal and cultural space with other European countries that used the same law.
PL
Prawo magdeburskie przynieśli na ziemie ukraińskie koloniści niemieccy pod koniec XIII w. W 1339 r. ostatni władca halicko-wołyński lokował na prawie magdeburskim miasto Sanek. W okresie Królestwa Ruskiego na prawie magdeburskim lokowano Lwów, Włodzimierz, Przemyśl oraz inne miasta. W 1356 r. na prawie magdeburskim lokowano miasto Lwów. Według niemieckiego badacza R. Liberwirta we Lwowie wprowadzono magdebursko-wrocławskie systematyzowane prawo ławnicze z lat 1261–1295. Na wchodzących w skład Wielkiego Księstwa Litewskiego ziemiach ukraińskich prawo magdeburskie zaczęto stosować nieco później i powoli. W 1734 r. prawo magdeburskie otrzymał Kamieniec Podolski, w 1498 r. – stolica Ukrainy – Kijów, w 1585 r. – Korsuń, w 1615 r. – Biała Cerkiew i inne. Na lewobrzeżnej Ukrainie prawo magdeburskie zaczęto wprowadzać pod koniec XVI w. W 1585 r. otrzymało go miasto Perejasław, w 1620 r. – Starodub, w 1623 r. – Czernichów, w 1627 r. – Niżyn i inne. W Galicji prawo magdeburskie funkcjonowało do 1786 r., kiedy to Austria zaczęła wprowadzać tutaj własny samorząd miejski. Na należących do Imperium Rosyjskiego ziemiach ukraińskich prawo magdeburskie istniało do 1831 r., a w Kijowie – do grudnia 1834 r. Badacze ukraińscy, innym. in. A. Jakowliw, dzielą wszystkie posiadające prawo magdeburskie miasta Ukrainy na trzy grupy. Do pierwszej należą miasta z tzw. pełnym prawem magdeburskim (Lwów, Kamieniec Podolskii, Kijów), w których władzę sprawowały dwie rady: 1) rada miejska z burmistrzem pełniąca funkcje administracyjne oraz 2) ława miejska z wójtem pełniąca funkcje sądownicze. Do drugiej zaliczano miasta z niepełnym prawem magdeburskim, w których władzę sprawowała jedna rada z udziałem burmistrza, radnych i ławników, pełniąca funkcje administracyjne i sądownicze. Do trzeciej grupy miast zaliczano miasta posiadające własne organy samorządu miejskiego, ale znajdujące się pod kontrolą właścicieli tych miast. Oprócz prawa magdeburskiego na Ukrainie istniała jego odmiana – prawo chełmińskie. Na ziemiach ukraińskich obowiązywały różne modele prawa magdeburskiego. Pierwszy model funkcjonował na ziemiach zachodnioukraińskich, dokąd zostało ono przyniesione przez niemieckich kolonistów jeszcze w czasach państwa halickowołyńskiego. Tutaj na czele miast stali wybierani po kolei z grona radnych burmistrzowie. Inny model działał w Kijowie i innych znajdujących się w składzie Wielkiego Księstwa Litewskiego, a później Rzeczypospolitej miastach. Tutaj na czele stali mający funkcje administracyjne i sądownicze wójtowie. Trzeci model samorządu miejskiego obowiązywał w miastach Hetmańszczyzny (1648–1764), gdzie wpływ na działalność organów samorządu lokalnego wywierała administracja kozacka. Tutaj wraz z prawem magdeburskim wykorzystywano Statut Litewski z 1588 r., prawo zwyczajowe oraz akty prawne Hetmańszczyzny. Prawo magdeburskie na Hetmańszczyźnie było prawem ogólnopaństwowym, bo wykorzystywano je w działalności miast, w sądach ogólnopaństwowych i kodyfikacji prawa ukraińskiego. Oprócz niemieckich źródeł prawa na Ukrainie szeroko wykorzystywano dorobek polskich badaczy prawa magdeburskiego: Bartłomieja Groickiego, Mikołaja Jaskera, Pawła Szczerbicza i in. Prawo magdeburskie obwiązywało na ziemiach ukraińskich ponad 500 lat i wywierało wpływ na kształtowanie się wśród Ukraińców europejskiej prawnej tożsamości, stając się częścią tożsamości ukraińskiej. Prawo magdeburskie wspomagało kształtowanie się mieszczan ukraińskich jako stanu społecznego, pozwalając im bronić własnych interesów przed organami władzy państwowej, magnatami i szlachtą. Prawie wszystkie znajdujące się w składzie Królestwa Polskiego, Wielkiego Księstwa Litewskiego i Rzeczypospolitej miasta ukraińskie były lokowane na prawie magdeburskim. Na tym prawie lokowano także wszystkie duże miasta Hetmańszczyzny. Korzystając z prawa magdeburskiego, Ukraina znajdowała się w jednej prawnej i kulturalnej przestrzeni z innymi państwami europejskimi.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.