Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  concepts of cultural education
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Edukacja kulturalna dorosłych w teorii i badaniach empirycznych w Polsce po 1989 roku – wybrane aspekty

100%
Słowińska S.
Rocznik Andragogiczny
|
2016
|
vol. 23
67-82
EN
The article is a review and its goal is to present the most typical views on the cultural education of adults developed by the Polish researchers since 1989 as well as to outline its empirical picture. In the first part of the article the author describes ways of understanding cultural education within the framework of Polish classical (traditional) and non-traditional concept of cultural education. Then it is shown that with the spread of the broad way of understanding education as a lifelong process, adults appeared in the concepts of cultural education as its participants and addressees. However, none of the Polish concepts is focused on the adults only. In the second part of the article there are presented the characteristics and trends of cultural education of adults in Poland, reconstructed on the basis of studies conducted in recent years. In conclusion, the author emphasizes the need to develop research in this area, which after 1989 in Poland, was outside the mainstream of interest of researchers on adult education and requires in-depth test to identify and understand transformation taking place within it.
XX
Artykuł ma charakter przeglądowy, jego celem jest przedstawienie najbardziej charakterystycznych koncepcji na temat edukacji kulturalnej dorosłych rozwijanych przez polskich przedstawicieli nauk o wychowaniu po roku 1989 oraz zarysowanie jej empirycznego obrazu w oparciu o dostępne wyniki badań. W pierwszej części artykułu autorka opisuje sposoby rozumienia edukacji kulturalnej w ramach polskich klasycznych (tradycyjnych) i nietradycyjnych koncepcji edukacji kulturalnej. Następnie pokazuje, że wraz z upowszechnieniem się szerokiego sposobu pojmowania edukacji jako procesu całożyciowego, dorośli pojawili się w koncepcjach edukacji kulturalnej jako jej uczestnicy i adresaci. Jednakże żadna z polskich koncepcji nie koncentruje się wyłącznie na samych ludziach dorosłych. W drugiej części artykułu zaprezentowane zostały cechy i tendencje edukacji kulturalnej dorosłych w Polsce, zrekonstruowane na podstawie przeprowadzonych w Polsce w ostatnich latach badań empirycznych. W konkluzji autorka podkreśla potrzebę rozwijania badań tego obszaru, który po roku 1989 w Polsce znalazł się poza głównym nurtem zainteresowania andragogów i wymaga pogłębionej eksploracji, pozwalającej zidentyfikować i zrozumieć dokonujące się w jego obrębie przeobrażenia.
2
Publication available in full text mode
Content available

CZY „EDUKACJA KULTURALNA” tO KATEGORIA PRZETERMINOWANA?

75%
Słowińska S.
Edukacja Dorosłych
|
2018
|
vol. 1(78)
107-119
PL
Artykuł jest głosem w dyskusji nad aktualnością terminu „edukacja kulturalna” i koncepcji działań edukacyjnych, które się nią posługują. Autorka odnosi się do tezy głoszonej przez część badaczy i praktyków, że edukacja kulturalna jest „kategorią przeterminowaną”. W początkowej części artykułu prezentuje stanowisko krytyków edukacji kulturalnej, którzy zarzucają jej, że opiera się ona na tradycyjnej, wartościującej definicji kultury. Krytycy wskazują także, że zadania edukacji kulturalnej są nieadekwatne wobec potrzeb współczesnego demokratycznego społeczeństwa, ponieważ ujmowane są wąsko – dotyczą głównie przygotowania do odbioru kultury w wąskim rozumieniu (przeważnie jako kultury arty- stycznej). Kolejny zarzut wobec „edukacji kulturalnej” odnosi się do jej genezy. Krytycy uważają, iż narodziła się ona w latach 40. XX wieku, a więc w całkowicie odmiennych realiach społeczno-kulturowych i politycznych, co sprawia, że stała się ona dziś anachroniczna. W kolejnej części artykułu autorka stara się pokazać, iż zarzuty te nie są w pełni słuszne i uzasadnione. Według niej nie jest bowiem praw- dą, że wszystkie koncepcje posługujące się terminem „edukacja kulturalna” opierają się na wąskim, wartościującym rozumieniu kultury oraz że zadania zredukowane są w nich jedynie do przygotowania ludzi do odbioru kultury. Większość koncepcji edukacji kulturalnej zakłada bowiem przygotowanie człowieka do samodzielnego, twórczego i aktywnego funkcjonowania w rzeczywistości społeczno-kulturowej. Ponadto autorka nie zgadza się z poglądem, iż edukacja kulturalna jest „przeterminowana”, gdyż narodziła się w Polsce w latach 40. XX wieku. Twierdzi ona, że termin ten został użyty w polskiej literaturze naukowej pierwszy raz w latach 80. XX wieku i od tego momentu zaczęły rozwijać się koncepcje edukacji kulturalnej. Na zakończenie autorka wskazuje, że nie jest wskazane odrzucanie terminu edukacji kulturalnej oraz związanego z nim podejścia edukacyjnego. Podkreśla ona, że różnorodność pojmowania edukacji kulturalnej jest wartością zgodną z realia- mi demokratycznego i pluralistycznego społeczeństwa, gdzie odmienne podejścia mogą i powinny współistnieć.
EN
The article is a voice in the discussion on the validity of the term „cultural education” and the sphere of educational practice to which it relates. The author refers to the thesis proclaimed by some researchers and practitioners that „cultural education” is an out-of-date category. In the first part of the article, she presents the critique of the concept of cultural education. Critics accuse that the concept is being based on an obsolete, narrow and valuing definition of culture. They also point out that the tasks of cultural education are inadequate to the needs of contemporary democratic society, because they are formulated narrowly and mainly concern preparation for the reception of culture in a narrow sense (usually as an artistic culture). These accusations are related to the genesis of cultural education, as its opponents believe. They say that it was created in the 1940s, that is in completely different socio-cultural and political realities, which makes it today out-of-date. In the next part, the author tries to show that these allegations are not entirely right and justified. According to the author, it is not true that all concepts of cultural education are based on a narrow valuing culture definition and that tasks are reduced only to prepare people for the reception of culture. Most of the concepts of cultural education assume the prepara- tion of a person for independent, creative and active participation in the socio-cultural world. In addition, the author disagrees with the view that cultural education is anachronistic because it was created in the 1940s. She claims that the term “cultural education” was used in Poland in academic literature for the first time in the 1980s and from then on, the concepts of cultural education began to develop. At the end, the author indicates that it is not justified to reject the term “cultural education” and the related educational approaches. She emphasizes that the diversity of the concepts of cultural education is a value in keeping with the realities of a democratic and pluralistic society, where different approaches can and should coexist.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.