Search results

1

Spowiednik jako uczestnik rewolucji czułości w świetle nauczania Papieża Franciszka

100%

Wanat Z.

Studia Gdańskie

|

2016

|

issue 38

227-236

PL

Ojciec św. Franciszek w adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium wezwał do odnowy duszpasterskiego zaangażowania. Wskazał, że drogą do tego celu jest udział w „rewolucji czułości”. Polega ona na naśladowaniu sposobu, w jaki miłosierny Bóg zwraca się do potrzebującego pomocy, słabego i grzesznego człowieka. Autor artykułu odniósł to papieskie wezwanie do księży-spowiedników. W świetle licznych wypowiedzi ojca świętego wskazał, że ich postawa czułości jest naśladowaniem wzoru Boga Ojca, który swoje ucieleśnienie znalazł w osobie Jezusa Chrystusa. To On jako Dobry Pasterz staje się punktem odniesienia dla postawy i sposobu działania spowiednika wobec penitenta. Zwrócił uwagę, że papieskie zachęty mają nade wszystko charakter pozytywny, podkreślają bowiem możliwość naśladowania Bożej czułości. Zawierają jednak także – w formie przestrogi – pewne negatywne przykłady oraz pobudzające wyobraźnię porównanie spowiedzi z torturami. Te dwa aspekty nauczania uzupełnia wątek osobisty Franciszka – wskazanie na spotkanych w życiu bardzo wielu dobrych spowiedników, którzy byli autentycznymi świadkami czułości i miłosierdzia Boga.

EN

Pope Francis called for a renewal of pastoral commitment in apostolic exhortation Evangelii gaudium. He pointed out that the way to this target is to participate in the “revolution of tenderness”. It involves imitating the way in which merciful God addresses a weak, sinful man in need. The author of the article referred the Pope’s call to priests-confessors. In the light of the numerous speeches of the Holy Father, he pointed out that the attitude of sensitivity is the imitation of the pattern set for us by God the Father, which found its embodiment in the person of Jesus Christ. He as a Good Shepherd becomes the point of reference for the attitudes and mode of action of a confessor towards an penitent. He pointed out that Pope’s incentives have above all positive character, because they emphasize the possibility of following God’s tenderness. However, they also contain in the form of a warning – some negative examples and an imaginative comparison of a confession with torture. These two aspects of teaching are complemented by the personal story of Francis – an indication of the significant number of confessors who have been authentic witnesses of God’s tenderness and mercy.

2

Kapłańska posługa w konfesjonale jako wyzwanie współczesności

94%

Zabielski J.

Teologia i Moralność

|

2015

|

vol. 10

|

issue 2(18)

137-151

EN

Modern society is characterized by the disappearance of the sense of sin and guilt. This loss of moral responsibility leads the man to the loss of unity with God, with ourselves and with others. This fact poses a particular challenge to the moral and pastoral function of the Church. The unique "place" of man's encounter with God and with himself is the sacrament of penance and reconciliation. Hence, the ministry of the confessional and other forms of spiritual help of the priest in evaluating of human life, and directing it are a special challenge of contemporary times. The document of the Congregation for the Clergy "Priest - the minister of Divinity Mercy. Helpers for confessors and spiritual directors" was dedicated to this issue. Analyzing the content of these indications, in this article have been taken two issues: 1. Sacramental ministry of confessor.2. Confessor as a spiritual director.

PL

Współczesne społeczeństwo charakteryzuje zanik poczucia grzechu i winy . Ta utrata odpowiedzialności moralnej człowieka prowadzi do utraty jedności z Bogiem, z samym sobą i z innymi. Fakt ten stanowi szczególne wyzwanie dla moralnej i pastoralnej funkcji Kościoła. Unikalne "miejsce" od spotkania człowieka z Bogiem, z samym sobą, jest sakrament pokuty i pojednania. W związku z tym posługa konfesjonału i innych form życia duchowego jest bardzo pomocna. Dokument Kongregacji Duchowieństwa "Kapłan - sługa Bożego Miłosierdzia" wskazania dla spowiedników i kierowników duchowych został poświęcony właśnie tej kwestii. Analizując treść tych wskazań, w tym artykule zostały podjęte dwie kwestie:1. Sakramentalna posługa spowiednika.2. Spowiednik jako kierownika duchowego .

3

Restoring the image: The confessor and the challenge of pornography

87%

deLadurantaye P.

Teologia i Moralność

|

2017

|

vol. 12

|

issue 2(22)

243-258

PL

Increasingly, many confessors are confronted with penitents who have become involved with pornography. This article provides some statistics illustrating the scope of pornography and then analyzes the harm that pornography causes, both to the dignity of the human person and in relation to the virtues of chastity and justice. The article invites confessors to help penitents understand that involvement with pornography is more than simply breaking a commandment, but rather affects a penitent’s capacity for self-giving and thus one’s authentic emotional and spiritual growth. Confessors should guide penitents who struggle with this issue to cultivate the true vision of human love in place of the distorted image offered by pornographic material. The confessor should be prepared to turn a penitent’s attention to effective spiritual remedies as well as in some cases suggesting a penitent seek professional assistance so that the authentic image of God may be restored and the penitent be helped to attain true freedom from the vice of pornography.

4

Posługa spowiednika wobec penitentów obarczonych nałogami

84%

Krepel K.

Studia Gdańskie

|

2017

|

issue 41

157-170

PL

Sakrament pokuty jako miejsce doświadczania uzdrawiającej i wyzwalającej łaski Bożej, stanowi odpowiedź Kościoła na dramat osób obarczonych nałogami oraz propozycję jednej z dróg wyzwolenia z sideł różnych uzależnień. Szafarz tego sakramentu, działając in persona Christi, jest często pierwszą osobą, której penitent „nałogowy” – przeżywający rozmaite trudności – powierza swoją historię. Implikuje to konieczność odpowiedniego przygotowania spowiednika zarówno w sferze intelektualnej, jak i osobowościowej. Punktem wyjścia artykułu jest ukazanie cech penitenta „nałogowego” oraz specyficznych trudności, jakie mogą mu towarzyszyć podczas sakramentu pokuty. Na gruncie tych analiz autor skupił się na kompetencjach spowiednika osób dotkniętych nałogami oraz na uzdrawiającym wymiarze jego posługi. Ostatnia część poświęcona jest konieczności współpracy kapłana z różnego rodzaju środowiskami zajmującymi się profilaktyką i leczeniem osób dotkniętych nałogami.

EN

The Sacrament of Penance is the Church’s solution to the personal tragedies of people suffering from addictions and a way of fighting with various vices. It serves as a place to experience the healing and liberating grace of God. The minister of this Sacrament, acting in persona Christi, is frequently the first person to be trusted to hear stories of addicted penitents who struggle with various difficulties. This implies the necessity of proper intellectual and psychological preparation of confessors. The starting point of the article is a specification of the common features of addicted penitents, along with particular difficulties which may accompany them during the Sacrament of Penance. The author concentrates on the competencies of confessors who minister to addicts and on the healing aspect of the confessor’s ministry. The final part is dedicated to the importance of cooperation between confessors and various social groups working to rehabilitate addicts and prevent the emergence of addictions.

5

Od spowiednika do społecznika. Transformacja roli społecznej duchownego w II Rzeczypospolitej

84%

Chylak K.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2017

|

vol. 26

|

issue 4

165-182

EN

The easiest and perhaps a bit stereotypical thinking about the role of priest makes him positioned in sacred space. Undoubtedly, he is an activist in this area by taking responsibility for leading his flock to redemption. Without any doubt the roles connected with holding particular positions in the governmental structures were traditional. In addition clergy, especially lower ones, were often in a position of a mediator (peasant – landlord). These traditional roles were built in feudal society and in this social structure. Meanwhile, the industrial revolution and intense processes of industrialization and urbanization changed the face of the world, they changed the circumstances in which people were supposed to live in those days. There were social and political changes that could not be unnoticed, in particular voting rights were given to other groups of people and modern concepts – which met with a wide public response (socialism especially) – were developed. They became the basis for the change of church’s and clergy’s attitudes towards both society and their place and role in the society. A doctrinal basis of this transformation became the encyclical of Pope Leon XIII Rerum novarum as of 1891 together with it the Quadragesimo anno (1931) implemented four decades later. There was a great social movement in Poland at the end of the 19th century and at the beginning of the 20th century. The movement that initiated and activated, in other words woke communities up to life, that built social capital. Of course that movement had different social composition but a very important part in that composition was assumed by clergy. Both social status and priestly role were formed again. Changes in attitudes towards a man and interest in man’s mundane part of life had to result in both the transformation of the clergy’s role and the extension of their responsibility for the secular sphere. Times of the Second Republic of Poland led to a complete development of new roles and attitudes among clergy.

6

Spowiednik wobec penitenta z problemami bioetycznymi

84%

Dziuba A. F.

Rocznik Teologii Katolickiej

|

2015

|

vol. 14

|

issue 2

EN

A confessor is not required to have special knowledge about bioethical issues. In these cases the confessor needs to discern the internal dispositions of the penitent; i.e., their repentance, conversion and the readiness to change. The minister of reconciliation needs to keep in mind that this sacrament was established for men and women who are sinners, and for this reason the confessor should receive penitents and assume their good will to be reconciled with the merciful God who is willing to be born in a humble heart. The attack on human life touches the very core of the human person. In this area there are no light or irrelevant issues and, therefore, the confessor dealing with this problem is in contact with life and death. God is always first in the sacrament of reconciliation. Let every confessor keep in mind that the confessional is not a torture chamber but the place where the penitent experiences God’s mercy and where they receive an invitation to change and to do good. The penitent should always hear the truth and receive the assurance of salvific love which, in a mysterious way, is at work in every human being independently of their shortcomings and shortfalls.

7

Rola sakramentu pokuty i eucharystii w świetle nauczania i praktyki wychowawczej Św. Jana Bosko

84%

Hańderek J.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2014

|

vol. 35

|

issue 1

45-57

EN

In education, St. John Bosco (1815 -1888) drew attention to the harmonious growth of man. Among the proposed measures, the Sacraments of Penance and the Eucharist occupy a fundamental place. By breaking with sin, the first constitutes a means for restoring communion with God. A key role in this process is played by repentance, confession and the resolve to improve. Extremely important is the person of the confessor, who in the name of Christ forgives sins. The Eucharist serves to maintain communion with God. He, as food working in the juvenile soul, bestows on the youth the strength to overcome any difficulties. He fills them with a light and power for the inner transformation of their wills towards seeking good. Jesus shapes the soul of a young person because he transforms the person who accepts Him into Himself.

8

Il Magistero dei papi riguardo alla persona del confessore e alla sua formazione, sulla base dei discorsi alla Penitenzieria Apostolica negli anni 2007–2016

84%

Niewiadomski K.

Warszawskie Studia Teologiczne

|

2017

|

vol. 30

|

issue 1

88-106

EN

The article discusses speeches given by Popes Benedict XVI and Francis which were addressed to the Apostolic Penitentiary in the years 2007-2016. In these addresses one can see indications of high importance for a contemporary confessor. Popes show the him as a person who takes care of the penitent and prays for him or her. His sacerdotal and spiritual life should be constantly strengthened by contact with Christ. The confessor is to be reachable and available for the people. His different duties, as indicated by Popes, also also include raising one’s a pqualifications, and obedience to the Magisterium of the Church. He reveals God’s mercy and should be merciful himself for this reason but not permissive towards sins of the penitent. Now more than in previous centuries the emphasis is put on personal qualities of the confessor such as communicative skills, restraint, empathy, which facilitate a confession for the penitent.

9

Charakterystyka życia duchowego Elżbiety Catez – św. Elżbiety od Trójcy Świętej na podstawie jej listów adresowanych do ks. kanonika Emiliana Izydora Angles’a

84%

Wilk J.

Polonia Sacra

|

2018

|

vol. 22

|

issue 3(52)

167-189

PL

Elżbieta Catez, a w klasztorze karmelitańskim w Dijon Elżbieta od Trójcy Świętej, zarówno jako osoba świecka, jak i zakonna przez lata prowadziła korespondencję ze swoim pierwszym ojcem duchowym – ks. kanonikiem Emilianem Izydorem Angles’em. Po jej śmierci zachowały się dwadzieścia dwa listy, które stanowią teksty źródłowe niniejszego opracowania. W artykule przeprowadzono ich studium pod kątem życia duchowego autorki. Wyszczególniono dwie grupy pism. W pierwszych pięciu (Listy młodzieńcze) wyróżniono trzy aspekty jej życia teologalnego: 1. Pragnienie tego, czego chce Bóg; 2. Obecność Boga w duszy; 3. Przynależność do Boga. W kolejnych siedemnastu (Listy z Karmelu) wyeksponowano trzy wzajemnie przenikające się aspekty jej życia duchowego: 1. Obdarowanie miłością; 2. Duchowe pragnienia; 3. Niebo w duszy. Listy te są świadectwem, do jakiej doskonałości może dojść dusza wrażliwa na Boży głos; świadectwem bliskości Boga i człowieka; świadectwem głębokiego życia duchowego kształtowanego przez Bożą łaskę i ludzką odpowiedź; świadectwem życia, do którego Bóg ma pierwsze prawo.

EN

Elisabeth Catez and in Carmelite Convent in Dijon Elisabeth of the Holy Trinity, as well as secular person and a convent one for many years she continued correspondence with her first priest – Canon Priest Emilian Isidor Angles. After her death were kept twenty two letters, which are the foundational texts of this analyses. In the article is made the study of those letters from the perspective of author’s spiritual life. There are set two groups of these writings. In the first five (Youth Letters) are distinguished three aspects of her teologal life: 1. Desire that, what God wants; 2. The presence of God in soul; 3. Belonging to God. In other seventeen (Letters from Carmel) there are exposed three intermingling aspects of her spiritual life: 1. Gifted with love; 2. Spiritual desires; 3. Heaven in soul. These letters are the proof to what perfection can get soul sensitive to God’s voice; testimony of closeness God and man; testimony of deep spiritual life shaped by God’s grace and human’s answer; evidence of life to which God has first right.

10

Wybrane aspekty rozeznawania duchów na podstawie pism św. Faustyny

84%

Pochwat J.

Polonia Sacra

|

2020

|

vol. 24

|

issue 3

EN

Sister Faustyna Helena Kowalska (1905–1938) is one of the greatest mystics of the twentieth century. Her texts recorded in the Diary and Letters are testimony to inner life and mystical experiences. The Secretary of Divine Mercy gave clear criteria for discerning of spirits and dealing with Satan – the opponent of human salvation. The Saint presented the need and depth of the sacrament of penance and reconciliation, which is also the most effective remedy for the destructive power of the evil spirit. She saw the extraordinary action of the Holy Trinity in this sacrament, which was for her a natural and true reality she was experiencing in all her life.

PL

Siostra Faustyna Helena Kowalska (1905–1938) jest jedną z największych mistyczek dwudziestego wieku. Jej teksty zanotowane w Dzienniczku i Listach są świadectwem życia wewnętrznego i przeżyć mistycznych. Sekretarka Bożego Miłosierdzia podała jasne kryteria rozeznawania duchów i postępowania wobec szatana – przeciwnika zbawienia człowieka. Święta ukazała potrzebę i głębię sakramentu pokuty i pojednania, który jest zarazem najskuteczniejszym remedium na niszczycielską siłę ducha złego. Ona dostrzegała niezwykłe działanie Trójcy Przenajświętszej w tym sakramencie, co było dla niej naturalną i realną rzeczywistością, której doświadczała w całym swoim życiu.

11

Canonical Understanding of Martyrdom

84%

Kohútek M.

Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

|

2020

|

vol. 15

|

issue 17 (2)

57-71

PL

Przez męczeństwo uczeń upodabnia się do swego Mistrza, który dobrowolnie przyjął śmierć za zbawienie świata i podąża za Nim aż do przelania krwi. Z tego względu Kościół ceni męczeństwo jako wspaniały dar i największy dowód miłości. Męczeństwo i powołanie do męczeństwa nie są owocem ludzkiej decyzji i wysiłku, ale jest odpowiedzią na inicjatywę i wezwanie Boga. Kiedy Bóg zaprasza kogoś do tego świadectwa miłości, dostosowuje go do tego powołania i daje mu możliwość życia w taki sposób, aby dawać świadectwo wierze. Tworzy to żywą wspólnotę między Chrystusem a męczennikiem, w której męczennik może czerpać siłę do swojej decyzji.

EN

By martyrdom a disciple takes likeness to his Master, who voluntarily accepted death for the salvation of the world, and follows Him right until the shedding of blood. For this reason the Church values martyrs as excellent gifts and greatest proofs of love. Martyrdom and the calling to martyrdom are not results of human decision and effort, but answers to God’s initiative and calling. When God calls a person to give this testimony of love, He enables him for this calling, and gives him the ability to live in this loving way of life, and bear witness to faith. This creates a live communion between Christ and the martyr, where the martyr can draw strength for his decision.

12

Wzorce świętości w Fortecy duchownej Królestwa Polskiego Piotra Hiacynta Pruszcza.

84%

Binko K.

Roczniki Humanistyczne

|

2014

|

vol. 62

|

issue 2: Historia

029-50

PL

Od końca XVI wieku w Polsce i Europie zaczęto tworzyć liczne katalogi i zbiory żywotów świętych, które miały propagować kult rodzimych świętych. Piotr Hiacynt Pruszcz w Fortecy duchownej Królestwa Polskiego opisał życie, działalność i świętość 312 osób, które według niego cieszyły się fama sanctitatis i mogły być wzorem dla innych. Bohaterów Fortecy duchownej podzielić można na dwie podstawowe grupy: męczenników, którzy dowiedli swej świętości poprzez śmierć męczeńską, oraz wyznawców – ludzi, którzy na co dzień realizowali ideały ewangeliczne. Spośród licznego grona męczenników wyodrębnić można trzy zasadnicze podgrupy: tych, którzy ponieśli śmierć w wyniku prześladowań wiary katolickiej; misjonarzy ginących w czasie głoszenia słowa Bożego i męczenników, którzy popadli w konflikt z władzą świecką. Drugą, po męczennikach, grupę świętych tworzą wyznawcy. W dziele Pruszcza znaleźć można wzór biskupa, model mnicha – ascety, misjonarza, dobroczyńcy, księżnej i wreszcie wzór małżonków. Wszystkie modele osobowe zamieszczone w Fortecy duchownej Królestwa Polskiego wskazują, że świętość może i powinna być realizowana w codziennym życiu poprzez praktykowanie modlitwy, ascezy i miłosierdzia. Podkreślona została wartość czystości, cnota ubóstwa, pokory i posłuszeństwa. Wzory osobowe realizowane były poprzez różne praktyki religijne, takie jak nabożeństwa okołoliturgiczne, związane z kultem tajemnic Chrystusowych, nabożeństwa ku czci Najświętszego Sakramentu oraz kult maryjny, charakterystyczny zwłaszcza dla polskiej duchowości. Przedstawiony przez Pruszcza wybór portretów osobowych odzwierciedlał tendencje ideologiczne w kulturze religijnej polskiego baroku. Wzory te nie wyczerpywały istniejących i obowiązujących w XVII wieku modeli postaw i zachowań ludzkich, ale były propozycją dla czytelnika. Każdy mógł znaleźć świętego swego stanu i na jego wzór dążyć do zbawienia.

EN

Starting from the end of the 16th century in Poland and in Europe numerous catalogues and collections of lives of saints were compiled that were supposed to promote the cult of native saints. Piotr Hiacynt Pruszcz in his The Spiritual Fortress of the Polish Kingdom described the lives and sainthood of 312 people who, in his opinion, enjoyed fama sanctitatis and could be models for others. The protagonists of The Spiritual Fortress may be divided into two fundamental groups: martyrs, who proved their sainthood by their martyr's death, and confessors – people who realized the evangelical ideals in their everyday life. Among the numerous martyrs three basic subgroups may be distinguished: those who died as result of prosecutions of the Catholic faith; missionaries killed when they preached God's Word, and martyrs who came into conflict with the lay authorities. The second group, next to martyrs, is constituted by confessors. In Pruszcz's work we can find the model of bishop, the model of monk-ascetic, of a missionary, a benefactor, a princess, and finally the model of a married couple. All the personal models contained in The Spiritual Fortress of the Polish Kingdom show that sainthood may and should be realized in one's everyday life by practicing prayer, asceticism and charity. The value of chastity is emphasized as well as of the virtue of poverty, of humility and obedience. Personal models were realized through various religious practices, like services connected with the cult of Christ's mysteries, services in honor of the Blessed Sacrament, and the Marian cult that is especially characteristic of the Polish spirituality. The selection of personal portraits presented by Pruszcz reflected the ideological tendencies in the religious culture of Polish Baroque. The models did not exhaust the existing and obligatory models of people's attitudes and behaviors of the 17th century, but they were a proposal presented to the reader. Anybody could find a saint belonging to his state and to strive after salvation according to his model.

13

Wierność powołaniu – ksiądz Kazimierz Świątek (1914-2011)

67%

Królak S. M.

Rocznik Teologii Katolickiej

|

2016

|

vol. 15

|

issue 1

EN

In the history of Catholic church the 20th century will be remembered as the age of martyrs. Many Christians bore witness of their fidelity to Christ by sacrificing their lives. In that terrifying time of test of fidelity however, there was a great number of people who did not suffered death because of their faith and yet they bore witness to Christ. Nowadays the combat against religion, faith and the Church still continues. The need to bear personal witness of fidelity to both Christ and personal vocation has been becoming much more imperious. Furthermore, testimonies that recently there are people who have proven that being faithful to Christ, even being faithful to the point of heroism, is possible are vital and needed. Kazimierz Świątek, archbishop, cardinal was one of these people. The article presents his family environment, path to priesthood and period of presbyterate.

14

Tajemnica spowiedzi w procesie karnym a odwołanie upoważnienia do sprawowania sakramentu pokuty w prawie kanonicznym

67%

Gil D.

Krakowskie Studia Małopolskie

|

2023

|

vol. 3(39)

185-206

PL

Artykuł porusza dotąd niedopracowaną naukowo problematykę tajemnicy spowiedzi w procesie karny w kontekście odwołania upoważnienia do sprawowanie sakramentu pokuty w prawie kanonicznym. Okazuje się, że regulacje prawa kanonicznego i procesu karnego są spójne w zakresie gwarancji nienaruszalności tajemnicy spowiedzi, zwanej „pieczęcią sakramentalną”. Tajemnica nie obowiązuje, jeżeli spowiednik nie jest kapłanem, ponieważ tylko kapłan może ważnie sprawować ten sakrament. Rozważania artykułu dotykają również innych kwestii podmiotowych i przedmiotowych, które mają wpływ na tajemnicę spowiedzi w prawie kanonicznym i w procesie karnym.

EN

The article addresses the hitherto under-researched issue of the seal of confession in the criminal trial in the context of revoking the authority to administer the sacrament of penance in canon law. It turns out that the regulations of canon law and criminal trial are consistent in guaranteeing the inviolability of the seal of confession, known as the ‘sacramental seal’. Secrecy does not apply if the confessor is not a priest since only a priest can validly administer this sacrament. The article’s considerations also deal with other subjective and objective issues that have impact on seal of confession in canon law and criminal trial.

15

Penitencjaria Apostolska: Trybunał miłosierdzia w służbie Kościołowi

60%

Nykiel K. J.

Teologia i Moralność

|

2015

|

vol. 10

|

issue 2(18)

67-87

EN

In this paper the author, the Regent of the Apostolic Penitentiary, has illustrated the oldest Dicastery of the Roman Curia, which is the Apostolic Penitentiary, its structure, competency, activities and the method of its daily work, as well as the treatment of cases of conscience which, because of their gravity, are reserved to the Apostolic See. It was pointed out that it is the Tribunal of Mercy at the service of the Church, and that based on the experience of centuries of Church history, it can be proven that everything pertaining to the internal forum in the Church is of inestimable value. The mission of the Church is the salvation of souls. In this mission the Tribunal of the Apostolic Penitentiary enters in a most special way. It is therefore good that such a Tribunal of Divine Mercy exists, and that it serves the faithful on their way of reconciliation with God. This Tribunal was and is a daily witness to so many conversions. The Penitentiary is proud of the possibility of carrying out this service, mindful of the words spoken by the Savior: „There will be more joy in heaven over one sinner who repents than over the ninety- nine righteous persons who need no conversion (Luke 15: 7). The Penitentiary does not hide transgressions, but acting in the internal forum and examining matters of human conscience and weakness, is aware of the mission received of reconciliation with God and the Church, not forgetting the fundamental truth that faith is based on the truth of the Revelation of the Lord, and not on the people in the Church. The Church is made up of sinners, but its Founder is holy, his doctrine is holy and calls us to a life of holiness.

PL

W niniejszym artykule autor, Regent Penitencjarii Apostolskiej, przedstawiła najstarszą dykasterię Kurii Rzymskiej, którą jest Penitencjaria Apostolska, jej struktury, kompetencje, działania i sposoby codziennej pracy. Omówiono także kwestię przewinień, które ze względu na ich wagę, są zarezerwowane dla Stolicy Apostolskiej.Zwrócono uwagę, że Trybunał Miłosierdzia w służbie Kościoła opiera się na doświadczeniu wieków historii Kościoła, może być udowodnione, że wszystko dotyczące forum wewnętrznych w Kościele ma nieocenioną wartość. Misją Kościoła jest zbawienie dusz. W tej misji Trybunału Penitencjarii Apostolskiej wkracza w bardzo szczególny sposób.

16

Obowiązki prezbitera jako spowiednika

59%

Dziuk P.

Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej

|

2016

|

issue 23

55-73

EN

Can 965 CIC states that only a priest is the minister of the sacrament of penance. A sacerdotal character and faculty is necessary to administer validly the sacrament of penance. Every priest should aim to give an opportunity to faithful people that they successfully benefit from going to confession. A priest is obliged to take care of his own spiritual and intellectual growth, and in exercising his ministry he must adhere faithfully to the doctrine of the Magisterium, but he should remember that the imposition of a penance by the confessor must be individualised. The confessor is to impose salutary and appropriate penances in proportion to the kind and matter of sin confessed, taking into account the condition of the penitent. He should be especially sensitive to those people who by being in ecclesiastical suspense cannot receive a sacramental absolution. He should also be available to minister to people from other churches which do not have full unity with the Catholic Church. It should be in the situations provided by the law. Finally the priest is obliged to observe the secrecy of the confessional, which no one can release him from – the sacramental seal is inviolable.

17

Blessed Michael Sopocko: A Zealous Pastor

51%

Olszewski M.

Rocznik Teologii Katolickiej

|

2018

|

vol. 17

|

issue 2

EN

Bl. Fr. Michael Sopocko is a fascinating figure, particularly because of his zealous involvement in everything that he did, especially in his pastoral ministry. This article discusses Bl. Michael Sopocko’s pastoral achievements based on three biographical and chronological stages of his life, pastoral activity, and academic work. The first stage involves his early life in his family home as well as his work at the parish in Taboryszki, where he served until 1918 when he went to study in Warsaw. The second stage took place when he returned to Vilnius after completing his intermittent studies at the University of Warsaw (from 1918 until December 8, 1924) and until he met St. Faustina who introduced him to the mystery of Divine Mercy in 1933-1934. In the third phase of Bl. Michael Sopocko’s pastoral and academic ministry, the mystery of Divine Mercy dominated his thoughts and views on both the Church’s activities and pastoral ministry.

PL

Błogosławiony ks. Michał Sopoćko to postać fascynująca swoim zaangażowaniem i gorliwością we wszystkie dzieła, których dokonywał, a zwłaszcza te z dziedziny duszpasterskiej. Gdy zaś mówimy o bł. ks. Michale Sopoćce, o jego działalności duszpasterskiej i jego pracy naukowej to można rozróżnić trzy wyraźne okresy biograficzno-czasowe. Pierwszy okres obejmowałby jego życie w domu rodzinnym i praca w parafii Taboryszki aż do roku 1918, kiedy to wyjechał na studia do Warszawy. Drugi okres możemy rozciągnąć od powrotu do Wilna ze studiów, które miały miejsce na Uniwersytecie Warszawskim i trwały z przerwami od 1918 roku do 8 grudnia 1924 roku. Okres ten trwał aż do czasu zapoznania się z tajemnicą Miłosierdzia Bożego poprzez objawienia św. Faustyny w latach 1933-1934. W trzecim okresie działalności duszpasterskiej i naukowej ta tajemnica zdominowała jego poglądy zarówno na działalność Kościoła, jak i w ogóle na duszpasterstwo. Według tego schematu przedstawimy jego dokonania na polu duszpasterskim.

Refine search results

Spowiednik jako uczestnik rewolucji czułości w świetle nauczania Papieża Franciszka

Kapłańska posługa w konfesjonale jako wyzwanie współczesności

Restoring the image: The confessor and the challenge of pornography

Posługa spowiednika wobec penitentów obarczonych nałogami

Od spowiednika do społecznika. Transformacja roli społecznej duchownego w II Rzeczypospolitej

Spowiednik wobec penitenta z problemami bioetycznymi

Rola sakramentu pokuty i eucharystii w świetle nauczania i praktyki wychowawczej Św. Jana Bosko

Il Magistero dei papi riguardo alla persona del confessore e alla sua formazione, sulla base dei discorsi alla Penitenzieria Apostolica negli anni 2007–2016

Charakterystyka życia duchowego Elżbiety Catez – św. Elżbiety od Trójcy Świętej na podstawie jej listów adresowanych do ks. kanonika Emiliana Izydora Angles’a

Wybrane aspekty rozeznawania duchów na podstawie pism św. Faustyny

Canonical Understanding of Martyrdom

Wzorce świętości w Fortecy duchownej Królestwa Polskiego Piotra Hiacynta Pruszcza.

Wierność powołaniu – ksiądz Kazimierz Świątek (1914-2011)

Tajemnica spowiedzi w procesie karnym a odwołanie upoważnienia do sprawowania sakramentu pokuty w prawie kanonicznym

Penitencjaria Apostolska: Trybunał miłosierdzia w służbie Kościołowi

Obowiązki prezbitera jako spowiednika

Blessed Michael Sopocko: A Zealous Pastor