Search results

1

Przemoc w wychowaniu… w polskim wydaniu. Postawy rodziców wobec kar cielesnych

100%

Jarosz E.

Studia Edukacyjne

|

2018

|

issue 47

113-135

EN

The worldwide discourse on the problem of corporal punishment presents the discussion and results of research that gives the evidence of serious harm that CP does. In this light the need of intensive efforts to eliminate corporal punishment as the most frequent form of violence against children is strongly emphasized in the last years. Among different activities dedicated to stop the problem research on various indicators correlated with the use of corporal punishment are recommended. One of them is social acceptance of violent behaviors in relationship with a child. Due to this recommendations also in Poland proper research has been done in order to get a diagnosis of social attitudes towards corporal punishment. This paper presents some results of the research of the year 2017 commissioned by the Ombudsman for Children, which was the 7th edition of the monitoring of social attitudes on violence in upbringing that has been continued since 2011. The below presentations focuses on results of parents as a group of the general population. Additionally parents were asked also about their own behaviors towards their children, as an attempt not to assess directly the range of the use of corporal punishment by them but to get the picture of the another face of their attitudes toward the problem. In the face of the results it can be said that the picture of parents’ approval of violence in upbringing must be regarded as problematic and needing determined interventions. The most problematic is the level of the acceptance of these behaviors, which often are not clearly named in a public space as violence like spanking. The level of the approval of violence toward children among Polish parents should beregarded as a negative context of child well-being in Poland which definitely conduces to the existence of violent behaviors in everyday rising practices and the harm experienced by children.

2

Social and Legal Issues of Corporal Punishment of Children

92%

Grinevičiūtė K., Vitkutė - Zvezdinienė I.

Studia Prawnicze KUL

|

2018

|

issue 4

93-104

PL

W artykule przedstawiono obowiązujące akty prawa międzynarodowego oraz wewnętrznego wybranych krajów dotyczące stosowania kar fizycznych wobec dzieci. Ukazano, że dziecko jest obywatelem od urodzenia i ma wszystkie prawa, które muszą być chronione. Kiedy mówimy o okrucieństwie kryminalnym, szczególnie w poważnym przypadku naruszenia praw dziecka (morderstwo, napaść na tle seksualnym itd.), wszyscy jednomyślnie zgadzają się, że nikt z członków społeczeństwa nie może tolerować takiego wykorzystywania dzieci. Ale społeczeństwo zaczyna się dzielić na różne obozy – od pozytywnego podejścia do zdania po klasyfikację kar w kategorię przemocy – kiedy dyskusja toczy się wokół wychowania dziecka bez przemocy. Ta tendencja wynika z kilku powodów. Po pierwsze, to wiara ze celowe podniesienie ręki przeciwko dziecku lepiej „wykształci” dziecko. Po drugie, rodzicielstwo jest wartościami naturalnymi i to jest prawo rodziców do wychowywania dzieci w ich własnych metodach. Celem tego artykułu jest ocena prawna kary cielesnej wobec dzieci w celach wychowanie. Aby osiągnąć ten cel będzie analizowana stanowisko ustawodawcy oraz orzecznictwo prawa karnego.

EN

Research problem. A democratic state is guided by the rule of law and the principles of the human rights and freedoms. Ratifying the European Convention on Human Rights and The European Social Charter or Revised European Social Charter, Member States undertake to respect all people of their jurisdiction rights, including all children. The child is not the family or the state property. Child is a citizen from birth, so it is necessary to look seriously into each such member public offense. When we talk about the criminal cruelty, especially in serious case of child rights violation (murder, sexual assault, and so on), everyone unanimity agree, that no one member of the society cannot tolerate such child abuse. But society begins to split into different camps – from the positive approach into the sentence, to the punishment classification into violence-category - when the discussion is tilting about the child's upbringing without violence. This tendency is due to several reasons. First is that a deliberate arm lift against a child is the belief that slapping "educated" child will become better. Second, parenting is the natural values, or in other words, the right of parents to educate their children in their own training methods. The aim of this article is to provide legal assessment of corporal punishment of children for educational purposes. In order to achieve this aim will be analyse the position of legislator of corporal punishment of children for educational purposes; by analyse proposals and ideas regarding delimitation of corporal punishment, to single out the theories of corporal punishment of children for educational purposes in criminal law jurisprudence.

3

Harsh discipline and readiness for interpersonal aggression in Poland and the USA: the mediating role of sensitivity to provocations and frustrations

81%

Dominiak-Kochanek M., Konopka K., Bower-Russa M., Frączek A.

Polish Psychological Bulletin

|

2015

|

vol. 46

|

issue 4

543-554

EN

This study examined the effect of history of harsh parenting on readiness for aggression in young adults testing the mediating effect of emotional reaction to frustration and provocation that is assumed to arise in the context of a history of physical punishment and psychological aggression. Data were collected from 402 participants including 187 Poles (Mage = 9.5; SD = 1.2) and 215 Americans (Mage = 19.16, SD = 1.15). Participants reported retrospectively on corporal punishment and psychological aggression experienced during childhood. Based on self-report instruments, sensitivity to provocation and frustration and three patterns of readiness for aggression in adulthood were assessed. Contrary to the US sample, sensitivity to provocation and frustration were mediators in the Polish sample alone. The important role of contextual factors that define harsh parenting circumstances, such as cultural context and sex of the parent, are discussed.

4

A Recurring Phenomenon: The Lawful Sanctions Clause in the Definition of Torture and the Question of Judicial Corporal Punishment under International Human Rights Law

81%

Karapetyan A.

Polish Yearbook of International Law

|

2016

|

vol. 36

137-161

EN

Despite the universal condemnation of torture, the prevention of appalling practices of ill-treatment has not been achieved in the 21st century. The repugnant practice persists and even increases because of the disingenuous interpretations of the definition of torture and the lack of effective enforcement mechanisms. Notwithstanding the cogency of the absolute and non-derogable prohibition of torture, particularly regarding the treatment of detainees, nowadays corporal punishment as a punitive measure is arguably a recurring phenomenon in several former British colonies and in States where the legal system is based on Islamic Sharia. While several legally binding universal and regional instruments prohibit torture in general terms, with no specific definition, the scope of the Convention against Torture’s definition was narrowed down by the lawful sanctions clause. The universality of the definition has been undermined by the inclusion of this clause, since different States have different practices when it comes to lawful and unlawful sanctions. The intractable problem of the interpretation of the definition by the State-Parties and the lack of effective control mechanisms has perennially posed the greatest challenge with respect to compliance with International Human Rights Law. In light of the above, this article seeks to critically dissect the lawful sanctions clause within the context of corporal punishment.

5

Postawy Polaków wobec kar fizycznych a ich stosowanie w praktyce rodzicielskiej

70%

Makaruk K.

Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka

|

2013

|

vol. 12

|

issue 4: Wybrane aspekty problemu krzywdzenia dzieci

40-53

PL

W artykule przedstawiono wyniki badania „The Problem of Child Abuse” na temat postaw Polaków wobec kar fizycznych, stosunku do ich prawnego zakazu oraz ich stosowania w praktyce rodzicielskiej. Chociaż zwiększa się odsetek osób, które nie akceptują kar fizycznych, nadal ponad połowa badanych Polaków jest zdania, że stosowanie takich kar może być usprawiedliwione. Sześćdziesiąt procent respondentów uważa za słuszne prawne zakazanie ich stosowania. Największy sprzeciw budzą surowe kary, takie jak bicie dziecka w twarz, bicie dziecka pasem i silne bicie ręką. Niespełna co trzeci respondent uznaje, że karcenie klapsem powinno być zabronione. W analizach wykazano dodatnią zależność między akceptacją przemocy fizycznej a prawnym przyzwoleniem na jej stosowanie. Aprobata kar cielesnych w dużej mierze przekłada się na praktykę rodzicielską – większość zwolenników tego rodzaju zachowań stosuje przemoc w stosunku do dzieci. Najczęściej wykorzystywane przez Polaków kary to podnoszenie głosu oraz karcenie klapsem.

6

Postawy wobec kar fizycznych i ich stosowanie w sześciu krajach Europy Środkowo-Wschodniej. Wyniki międzynarodowego badania „The Problem of Child Abuse”

58%

Wójcik S.

Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka

|

2013

|

vol. 12

|

issue 4: Wybrane aspekty problemu krzywdzenia dzieci

7-26

PL

W artykule przedstawiono wyniki międzynarodowego badania dotyczącego postaw wobec kar fizycznych i ich stosowania. Przeprowadzono je metodą sondażową w sześciu krajach Europy Środkowo-Wschodniej: Polsce, Litwie, Łotwie, Ukrainie, Mołdawii i Bułgarii w reprezentatywnych, losowych próbach dorosłych w maju i czerwcu 2013 r. Jednocześnie, było to powtórzenie pomiaru z 2010 r. przy zastosowaniu tych samych narzędzi badawczych. W rezultacie, w artykule przedstawiono wyniki w porównaniu międzynarodowym, jak również z uwzględnieniem zmian w czasie. Wyniki są pogrupowane tematycznie i dotyczą przede wszystkim postaw społecznych wobec kar fizycznych i prawnego zakazu ich stosowania oraz faktycznego stosowania przez respondentów tego typu środków wychowawczych (pytania zadawane jedynie rodzicom).

7

Doświadczenie przemocy fizycznej w dzieciństwie a podejmowanie zachowań szkodliwych dla zdrowia. Wyniki badań przeprowadzonych wśród polskich studentów

58%

Budzyńska A., Makaruk K.

Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka

|

2018

|

vol. 17

|

issue 3

27-41

PL

Artykuł prezentuje wyniki badania ankietowego przeprowadzonego wśród 1722 studentów z pięciu polskich uczelni. Jego celem było określenie skali przemocy fizycznej doświadczania w dzieciństwie, zidentyfikowanie form tego rodzaju krzywdzenia oraz związku między przemocą fizyczną doświadczaną w dzieciństwie a zachowaniami szkodliwymi dla zdrowia. Badani samodzielnie wypełnili kwestionariusz dotyczący negatywnych doświadczeń dziecięcych. Wyniki badania wskazują na dużą częstość występowania przemocy fizycznej (46%). Najbardziej rozpowszechnioną jej formą było karanie w postaci klapsów (41%). Stwierdzono istotny związek między doświadczaniem przemocy fizycznej w dzieciństwie a późniejszym występowaniem zachowań ryzykownych dla zdrowia, takich jak zachowania autodestrukcyjne, używanie substancji psychoaktywnych oraz ryzykowne zachowania seksualne.

EN

The article presents the results of a survey conducted among 1722 students from five Polish universities. Its purpose was is to determine the scale of physical abuse experienced in childhood, to identify forms of this type of abuse and the relationship between physical abuse experienced in childhood and health-harming behaviors. The respondents filled out a questionnaire on adverse childhood experiences. The results of the study indicate a high rate of physical abuse (46%). The most widespread form of physical abuse was punishment in the form of spanking (41%). A significant association was found between physical abuse in childhood and health-harm behaviors, such as self-destructive behaviors, the use of psychoactive substances, and risky sexual behaviors.

8

„Klaps, a nawet parę pasów…” – stosunek Polaków do przemocy w wychowaniu

58%

Jarosz E.

Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka

|

2014

|

vol. 13

|

issue 4

116-137

PL

W artykule na tle ogólnej refleksji nad historią używania kar cielesnych przedstawiono wyniki badań surveyowych przeprowadzonych w ramach monitoringu postaw społecznych wobec przemocy w wychowaniu, który realizowany jest przez Rzecznika Praw Dziecka. Ukazuje postawy Polaków dotyczące aprobaty vs dezaprobaty zachowań przemocy wobec dziecka, jakimi są klapsy i tzw. lanie, poziom uznawania kar cielesnych w wychowaniu oraz obraz występowania i rozmiary przemocy w wychowaniu w świetle ujawnień rodziców. Uzyskany obraz pokazuje zarówno stosunkowo wysoką aprobatę społeczną przemocy w wychowaniu, jak i jej występowanie w praktyce wychowawczej polskich rodzin.

EN

Against the background of general reflections on the history of corporal punishment, the article presents findings from surveys conducted within the monitoring of social attitudes towards violence in parenting, carried out by the Children’s Ombudsman. It discusses Poles’ attitudes of approval vs. disapproval of violent behavior towards children, such as spanking or smacking, the level of acceptance of corporal punishment in parenting, and the prevalence of such violent behavior as reported by parents. The research has found a relatively high level of social approval for violence in parenting, as well as its actual presence in Polish families’ parenting practices.

9

Kary fizyczne jako przejaw przemocy wobec dzieci

58%

Szafran J.

Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka

|

2017

|

vol. 16

|

issue 4

55-80

PL

Istotę artykułu stanowi problematyka przemocy wobec dzieci, a w szczególności zjawisko stosowania wobec nich kar fizycznych. Ponadto celem jest zwrócenie uwagi na pewien dualizm w ocenach i postawach społecznych wobec określonych form dyscyplinowania dzieci, ze szczególnym uwzględnieniem klapsów. W oparciu o stan współczesnej wiedzy wskazano specyfikę zagadnienia przemocy, wychodząc od definicji, przez regulacje prawne i przegląd statystyczny, po negatywne konsekwencje kar cielesnych. Analizom towarzyszy refleksja nad potencjałem wychowawczym rodziców i opiekunów.

EN

The essence of the article is the issue of violence against children and the phenomenon of corporal punishment in particular. The aim of the paper is to draw attention to a dualism of social attitudes and evaluations concernig disciplinary behaviours towards children, especially spanking. Based on the contemporary knowledge, the peculiarity of the violence problem has been described, starting with the definition, statistical review, and legal regulations to the negative consequences of corporal punishment. The analysis is accompanied by reflection on the carer’s parental potential.

10

Artykuł: „Poniżająca przemoc” czy „wychowawczy klaps”? Dyskursy na temat stosowania kar fizycznych wobec dzieci i ich ustawowego zakazu w Polsce

58%

Tomanek P.

Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka

|

2017

|

vol. 16

|

issue 4

9-34

PL

W artykule poddano analizie dyskursy przeciwników i obrońców kar fizycznych, a w szczególności publiczne wypowiedzi aktorów społecznych zaangażowanych w debatę na temat ich prawnego zakazu wpisanego do nowelizacji ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie z 2010 r. Przyjmując za punkt wyjścia model analizy retorycznej zaproponowany przez Ibarrę i Kitsuse oraz metodę analizy klasyfikacji społecznych Zerubavela, porównano oba dyskursy pod względem użytych zabiegów retorycznych i interpretacyjnych. Szczególną uwagę poświęcono temu, w jaki sposób obrońcy kar fizycznych kwestionują główne twierdzenia ich przeciwników dotyczące definicji problemu, jego zasięgu, przyczyn, konsekwencji i postulowanych rozwiązań. Analiza prowadzi do wniosku, że badane dyskursy są w dużej mierze „asymetryczne” – przeciwnicy kar fizycznych skupiają się na jednostkowych procesach psychicznych zachodzących u karanych fizycznie dzieci i karzących je rodziców, podczas gdy ich obrońcy poświęcają więcej uwagi relacjom między rodziną a instytucjami państwa, twierdząc, że zakaz kar fizycznych daje państwu zbyt duże możliwości ingerowania w naturalne procesy rodzinne.

EN

The paper analyzes antagonistic discourses on child corporal punishment, and in particular public statements on the corporal punishment ban introduced to the Polish Family Violence Act in 2010. Author’s vantage points are rhetorical analysis model developed by Ibarra and Kitsuse, and Zerubavel’s method of analyzing social classifications. Particular attention is paid to how the defenders of corporal punishment debunk principal claims pressed by its opponents, concerning the problem’s definition, scope, causes, consequences and proposed solutions. Analysis suggests that the discourses in question are to a large extent „asymmetrical”: the opponents focus on individual psychological processes, occurring in punished children and punishing parents, whereas the defenders shift the focus to the relationship between the family and the state, claiming that the corporal punishment ban confers too much power to the state over the natural family process.

11

Kary cielesne – kontestacja a rzeczywistość

58%

Jarosz E., Kurkowski C.

Problemy Wczesnej Edukacji

|

2016

|

vol. 12

|

issue 4(35)

94-105

EN

The paper presents two faces of the problem of corporal punishment. One is a global tendency or even a movement towards forbidding all forms of violence against children, and also those that have been traditionally presented in upbringing. There are several international legal instruments that undertake the problem of corporal punishment, starting from the Convention on the Rights of the Child. The most important ones are reviewed in the paper as well as some global initiatives that are being undertaken especially in the last decade. The other face of the problem is a practice of the everyday upbringing of children which can still be described as violent, a practice where parents still approve some violent behaviours and still behave violently towards their children. The paper presents a part of the survey carried out among parents of children below 18 years old. The results show that violence in upbringing is visible in Poland, that corporal punishment is still accepted and experienced by Polish children, although in Poland there has been an official ban of corporal punishment since 2010. The survey shows that both knowledge on the law and parents’ attitudes towards some violent behaviours should be corrected.

12

Profilaktyka kar cielesnych w świetle doświadczeń i dobrych praktyk

58%

Jarosz E.

Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka

|

2019

|

vol. 18

|

issue 2

9-20

PL

Eliminacja przemocy wobec dzieci staje się obecnie niezwykle istotnym zadaniem wielu demokratycznych społeczeństw. Co więcej, ze względu na zakres problemu i jego konsekwencje zadanie to znalazło się w Agendzie na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 określonej w Celach Zrównoważonego Rozwoju. Poza zasadniczym działaniem, jakim jest wprowadzenie bezwzględnej ochrony prawnej dzieci przed wszelkimi formami przemocy, w tym karami cielesnymi, na świecie podejmowane są różne inicjatywy ukierunkowane na eliminację przemocy w stosunku do dzieci. Doświadczenia państw pokazują bowiem, że same reformy prawne nie wystarczą. Wśród licznych propozycji szczególne miejsce zajmują działania profilaktyczne. Profilaktyka jest bowiem postrzegana jako najbardziej obiecujący rodzaj działań w walce z problemem. Jej organizowanie opiera się z jednej strony na wiedzy o uwarunkowaniach przemocy wobec dzieci i ustalonych w badaniach czynnikach ryzyka zjawiska, a z drugiej – na analizach praktyki oraz międzynarodowej współpracy i wymianie doświadczeń. W artykule przedstawiono inicjatywę Rady Państw Morza Bałtyckiego, w ramach której wypracowano zarówno podstawowe założenia profilaktyki, jak i szczegółowe wskazania w kilku obszarach jej realizacji.

EN

Elimination of violence against children is becoming an important task in democratic societies. Moreover, due to the extent of the problem and its consequences it has been placed in the Agenda 2030 Sustainable Developmental Goals. Despite the fundamental action, which is the reform of the law and the introduction of the full protection of children from all forms of violence, among them corporal punishment, many different initiatives on eliminating violence against children in childrearing are undertaken all around the world. Experiences of many countries have shown, that law reforms are not enough. Within many proposals of actions, the prevention is seen as the most promising type of activities. It is organized as based on the knowledge about the determinants of violence and research in this area on a one hand, and on the analysis of practice and international co-operation and sharing in this field, on the other hand. In the paper the initiative of the CBSS the special project where some basic assumptions and detailed indications on the prevention of violence in childrearing have been overworked just in international collaboration, is presented

13

Some Observations on the "Nomos Georgikos"

58%

Toševa-Nikolovska D.

Colloquia Humanistica

|

2018

|

issue 7

EN

Some Observations on the Nomos Georgikos The subject of this paper is the Byzantine law-code, the Nomos Georgikos (Νόμος γεωργικός) known as the Farmer's Code. This law-code was a subject of research since the 19th century, and many scholars assumed nexus causalis between the Nomos Georgikos and the Slavic settlements based on circumstances mainly. My examination was not oriented towards defining the ethnicity of the Byzantine farmers, but towards defining the nature of the law-code by analysing its form and its penal system. The NG was aiming at protecting the farmer's property – movable and immovable, by proscribing corresponding punishments. The punishments concerning the immovable property are material, while the punishments proscribed for immovable property are material and/or corporal, such as beating, leashing, branding and mutilation. Capital punishment is rare, because the offences done in regard to property are not considered capital offences. The punishments in the NG are very similar to the Ekloga; however, the main difference between the two Codes is the absence of duality of punishment in the NG. In the NG corporal punishments are not alternatives to monetary penalties; they are the only punishment prescribed. This is only natural for a law-code intended to solve disputes between peasants only, a monolithic group of people who did not belong to the category of honestiores.Kilka uwag na temat Nomos GeorgikosPrzedmiotem analizy w niniejszym artykule jest pewien bizantyjski kodeks prawny znany jako Nomos Georgikos. Kodeks był przedmiotem badań od XIX wieku. Wielu uczonych uważało, że istnieje związek przyczynowy (nexus causalis) pomiędzy kodeksem i osiedleniem się Słowian w Bizancjum. Moja analiza ma na celu potwierdzenie narodowej tożsamości rolnika w tym kodeksie, ale przede wszystkim objaśnienie istoty kodeksu poprzez analizę systemu kar. Nomos Georgikos koncentruje się na ochronie rolnika i jego własności – ruchomej i nieruchomej, poprzez przypisywanie określonych zasad i odpowiadających im kar za ich przekraczanie. Kary, które odnoszą się do własności nieruchomej, mają charakter pieniężny, gdy tymczasem kary odnoszące się do własności ruchomej mogą być pieniężne i / lub cielesne, jak bicie, batożenie, piętnowanie, okaleczanie. Kara śmierci pojawia się rzadko, ponieważ przestępstwa w odniesieniu do własności nie są kwalifikowane jako podlegające karze śmieci. Rodzaj kar w Nomos Georgikos bardzo przypomina te z Eklogi, jakkolwiek główna różnica polega na tym, że w Nomos Georgikos nie ma podwójnego karania. W Nomos Georgikos kary cielesne nie stanowią alternatywy dla kar pieniężnych, ale są jedyną proponowana karą. [Kodeks] odnosi się tylko do jednej kategorii poddanych, jakimi są rolnicy, którzy nie należą do wysokiej warstwy społecznej tzw. honestiores. Неколку согледби во однос на Земјоделскиот ЗаконПредмет на истражување во овој текст е еден византиски законик познат како Земјоделскиот закон (Νόμος γεωργικός). Овој законик бил предмет на научни истражувања од XIX век; многу научници во тој период претпоставуваат дека имало nexus causalis меѓу Земјоделскиот закон и населувањето на Словените во Византија. Моето истражување нема за цел да го утврдува националниот идентитет на земјоделецот во овој законик, но да ја објасни суштината на законикот преку анализа на системот на казнување. Земјоделскиот закон е насочен кон заштита на земјоделецот и неговиот имот – подвижен и недвижен, преку пропишување одредени правила и соодветни казни за непочитување на правилата. Казните кои се однесуваат на недвижниот имот се материјални, додека казните кои се однесуваат на подвижниот имот може да бидат материјални и/или телесни како тепање, камшикување, жигосување и осакатување. Капиталната казна ретко се појавува, бидејќи престапите што се направени во однос на имотот не се сметаат за капитални. Типот на казни во Земјоделскиот закон се слични на оние во Еклогата. Сепак, главната разлика се состои во тоа што во Земјоделскиот закон нема двојност во казнувањето. Во Земјоделскиот закон телесните казни не претставуваат алтернатива на паричната казна, но тие се единствената предложена казна. Ова е очекувано за законик кој се однесува само на една категорија поданици, земјоделците, кои не припаѓаат на високите сталежи т.н. honestiores.

14

Przemoc w wychowaniu– kolejna odsłona społecznego kontekstu Pedagogiczna analiza raportu Rzecznika Praw Dziecka (2017)

58%

Jarosz E.

Pedagogika Społeczna

|

2017 (R. XVI)

|

issue 4(66)

59-79

PL

Tekst prezentuje analizy zawarte w ostatnim raporcie Rzecznika Praw Dziecka dotyczącym postaw społecznych wobec przemocy w wychowaniu zatytułowanym Przemoc w wychowaniu – czas z tym skończyć! Raport Rzecznika Praw Dziecka 2017. Na tle skrótowo ukazanego dyskursu na temat znaczenia problemu kar cielesnych, artykuł ukazuje wyniki badań surveyowych oraz analizy w obrębie kilku wskaźników pokazujących poziom aprobaty zachowań przemocy w relacjach z dzieckiem, uznawanie bicia dziecka za metodę wychowawczą, świadomość prawa zakazującego kar cielesnych oraz ocenę tegoż prawa. Ukazuje również problem przemocy w wychowaniu w perspektywie deklaracji rodziców dzieci do 18 roku życia. W świetle uzyskanych wyników i analiz obraz społecznej aprobaty przemocy w wychowaniu należy uznać za problemowy i wymagający zmiany. Szczególnie wysoka aprobata dotyczy zachowań, które w dyskursie społeczno-publicznym nie są jednoznacznie klasyfikowane do kategorii przemocy wobec dziecka. Wyniki badań pokazują postawy aprobaty przemocy w wychowaniu jako zdecydowanie niekorzystny kontekst współczesnej rzeczywistości wychowawczej w Polsce sprzyjający występowaniu zachowań przemocy w codziennej praktyce wychowawczej, ale też jako czynnik ryzyka występowania zachowań przemocy zagrażających zdrowiu i życiu dziecka. Teza końcowa artykułu mówi o tym, że poprzez osłabianie społecznej aprobaty dla stosowania kar cielesnych można zmniejszać problem znęcania się nad dzieckiem.

EN

The paper presents analysis of the last report of the Polish Ombudsman for Children on attitudes towards violence in upbringing, titled Violence in upbringing – time to end this! The Ombudsman for Children’s Report 2017 . On the background of summary of the world discourse focused on the problem of corporal punishment the paper presents the results of the survey and the analysis within several indicators that show the level of social acceptance of violent behaviors in relationship with a child, treating beating children a method of child rising, social awareness of the ban of corporal punishment and the assessment of the law. The paper presents also the problem of violence in upbringing in a perspective of parent’s declarations. In the face of the results and analysis the picture of social approval of violence in upbringing must be regarded as really problematic and needing intervention. Particularly problematic is the level of the acceptance of these behaviors, which often are not named in social and public discourse as violent. The results of the survey show attitudes of approval of violence as a definitely negative context of nowadays educational reality in Poland, the context which conduces to the existence of violent behaviors in everyday child rising practices but also as a risk factor of violence toward a child that harms to health and life. The ending statement of the paper tells about the possibility of decreasing the problem of child maltreatment by lowering the social acceptance of mild forms of violence against children.

15

Metody dyscyplinowania dzieci w Polsce, Chorwacji i na Łotwie. Wyniki międzynarodowego badania ilościowego

47%

Makaruk K., Szredzińska R.

Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka

|

2017

|

vol. 16

|

issue 4

108-129

PL

Celem artykułu było przedstawienie i porównanie wyników badań zrealizowanych w Polsce, w Chorwacji oraz na Łotwie na temat stosowania kar cielesnych oraz postaw względem tej formy dyscyplinowania. Badanie zostało przeprowadzone w sierpniu 2017 r. metodą CAWI na próbach kwotowo-losowych osób w wieku 15 lat i więcej (w Polsce: N = 1005, Chorwacji: N = 500, na Łotwie: N = 500). Zdaniem około połowy respondentów na przestrzeni ostatnich 10 lat można obserwować spadek stosowania kar fizycznych. W Polsce i na Łotwie połowę badanych stanowią zdecydowani przeciwnicy stosowania kar fizycznych. W Chorwacji można zaobserwować większe poparcie dla tego typu zachowań. We wszystkich badanych krajach obowiązuje prawny zakaz stosowania kar fizycznych. Wśród badanych wiedziało o tym 61% Polaków, 59% Chorwatów i 46% Łotyszy. Połowa badanych Polaków i Łotyszy (odpowiednio, 52% i 51%) oraz 62% Chorwatów to zwolennicy prawnego zakazu stosowania kar cielesnych. Najpopularniejsza metoda wychowawcza to stosowanie różnego rodzaju zakazów. Polscy rodzice nieco rzadziej niż pozostali stosują kary cielesne (26% w Polsce vs 32% na Łotwie i 35% w Chorwacji). Utrata panowania nad sobą to najczęstszy powód stosowania kar cielesnych przez rodziców we wszystkich trzech krajach. W obszarze wychowania dzieci respondenci największe zaufanie mają do własnego doświadczenia i własnej intuicji. Większość świadków cielesnego dyscyplinowania dziecka nie podjęło w tej sytuacji żadnych działań i zazwyczaj wynikało to z braku wiedzy, jak to zrobić.

EN

The aim of the article is to present and compare the results of research carried out in Poland, Croatia and Latvia on the use of corporal punishment and attitudes towards this form of discipline. The survey was conducted in August 2017 using the CAWI method on quota-random samples of persons aged 15 and over (in Poland N = 1005, in Croatia N = 500, in Latvia N = 500). According to about half of the respondents, a decline in the use of corporal punishments can be observed in the last 10 years. In Poland and Latvia, half of the respondents are strong opponents of the use of corporal punishments. In Croatia, there is more support for this type of behavior. In all investigated countries, there is a legal ban of corporal punishment. 61% of surveyed Poles, 59% of Croatians and 46% of Latvians are familiar with this law. Half of surveyed Poles and Latvians (52% and 51% respectively) and 62% of Croatians are supporters of the legal ban of corporal punishment. The most popular discipline techniques is the use of various types of bans. Polish parents use corporal punishment less than parents in Croatia and Latvia (26% in Poland to 32% in Latvia and 35% in Croatia). Loss of self-control is the most common reason for corporal punishment by parents in all three countries. In the area of raising children, the respondents have the most confidence in their own experience and their own intuition. Most respondents who witnessed corporal discipline of the child did not take any action in this situation due to lack of knowledge on how to react.

16

Dziecka bicie łatwi życie – czyli o przemocy w wychowaniu w opiniach i relacjach rodziców

47%

Jarosz E.

Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka

|

2017

|

vol. 16

|

issue 4

35-54

PL

W artykule omówiono wyniki ogólnopolskich badań surveyowych prowadzonych na zlecenie Rzecznika Praw Dziecka dotyczących postaw polskich rodziców wobec kar cielesnych, stosowania ich wobec własnych dzieci oraz wiedzy nt. prawnego zakazu stosowania takich kar w Polsce. Zaproponowano także kierunki działań służących ograniczeniu stosowania kar cielesnych przez polskich rodziców.

EN

The article discusses the results of nationwide surveys conducted at the request of the Children’s Ombudsman regarding the attitudes of Polish parents towards corporal punishment, their use of corporal punishment and knowledge about the legal prohibition of it in Poland. Article also propose directions of activities aimed at limiting the use of corporal punishment by Polish parents.

Refine search results

Przemoc w wychowaniu… w polskim wydaniu. Postawy rodziców wobec kar cielesnych

Social and Legal Issues of Corporal Punishment of Children

Harsh discipline and readiness for interpersonal aggression in Poland and the USA: the mediating role of sensitivity to provocations and frustrations

A Recurring Phenomenon: The Lawful Sanctions Clause in the Definition of Torture and the Question of Judicial Corporal Punishment under International Human Rights Law

Postawy Polaków wobec kar fizycznych a ich stosowanie w praktyce rodzicielskiej

Postawy wobec kar fizycznych i ich stosowanie w sześciu krajach Europy Środkowo-Wschodniej. Wyniki międzynarodowego badania „The Problem of Child Abuse”

Doświadczenie przemocy fizycznej w dzieciństwie a podejmowanie zachowań szkodliwych dla zdrowia. Wyniki badań przeprowadzonych wśród polskich studentów

„Klaps, a nawet parę pasów…” – stosunek Polaków do przemocy w wychowaniu

Kary fizyczne jako przejaw przemocy wobec dzieci

Artykuł: „Poniżająca przemoc” czy „wychowawczy klaps”? Dyskursy na temat stosowania kar fizycznych wobec dzieci i ich ustawowego zakazu w Polsce

Kary cielesne – kontestacja a rzeczywistość

Profilaktyka kar cielesnych w świetle doświadczeń i dobrych praktyk

Some Observations on the "Nomos Georgikos"

Przemoc w wychowaniu– kolejna odsłona społecznego kontekstu Pedagogiczna analiza raportu Rzecznika Praw Dziecka (2017)

Metody dyscyplinowania dzieci w Polsce, Chorwacji i na Łotwie. Wyniki międzynarodowego badania ilościowego

Dziecka bicie łatwi życie – czyli o przemocy w wychowaniu w opiniach i relacjach rodziców