Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  court expert
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Znaczenie opinii biegłego z zakresu informatyki w postępowaniu cywilnym

100%
Miazga Z.
Themis Polska Nova
|
2017
|
issue 1(12)
245-262
EN
In civil proceedings, experts are appointed representing different scientific areas offering wide-ranging expertise on issues requiring expert opinion. This article aims to describe the role and importance of experts in the informatics area who are appointed in civil proceedings. The contribution of expert opinions in informatics has been defined on the basis of their practical use in judicial proceedings under the rules of civil procedure. The importance of an informatics expert opinion can be seen only through the analysis of case-studies. It is possible to see on the basis of the analysis of selected rulings in which cases the courts considered it necessary to appoint an expert in informatics, and in which situations the court considered it as unjustified. The considerations elaborated upon in this article relate mainly to the type of specific information required from court experts in informatics including the purpose for which the parties requested the appointment of an expert together with the influence of the expert opinion on the content of a court ruling. Despite a limited number of years so far in appointing court experts in informatics, in line with the continued developments in technology, their contribution in civil proceedings has been growing steadily. Judges can use opinions made in this area in many cases which are drawn from a very broad range of legal and factual bases. There are more and more cases which require the involvement of court experts in informatics. The subject matter investigated by a court expert in informatics is constantly evolving and broadening in scope. It may be assumed that over time court experts in informatics will be among the most frequently appointed experts to prepare opinions in court proceedings.
2
Publication available in full text mode
Content available

Biegły w sprawach o nieważność małżeństwa spowodowanych zaburzeniami nastroju – trzy objaśnienia

100%
Nowakowski B.
Ius Matrimoniale
|
2022
|
vol. 33
|
issue 2
115-135
EN
The article discusses three aspects of the role of an expert in cases of nullity of marriage caused by mood disorders, and thus the issue of the trial judge-expert relationship, the issue of obligatory expert opinion and the scope of activities of a court expert, extrajudicial expert and private expert.
PL
W artykule omówiono trzy aspekty roli biegłego w sprawach o nieważność małżeństwa spowodowanych zaburzeniami nastroju, a więc kwestię wzajemnej relacji procesowej sędzia-biegły, kwestię obligatoryjności opinii biegłego oraz zakres działań biegłego sądowego, pozasądowego i biegłego prywatnego.
3

Peritus peritorum czy iudex peritorum? Uwagi o pozycji sędziego w dialogu z biegłym (kan. 1095)

100%
Pastwa A.
Roczniki Nauk Prawnych
|
2016
|
vol. 26
|
issue 2
115-136
PL
Sędziowie Roty Rzymskiej, w weryfikowaniu in casu hipotez zawartych w kan. 1095, nierzadko opisują pozycję sędziego w dialogu z biegłym, posiłkując się dawną maksymą: iudex est peritus peritorum. Czy zasadnie – pyta autor niniejszego opracowania? Czy nie należy dać pierwszeństwa formule: iudex est iudex peritorum? Jakkolwiek urzędowe działania wszystkich uczestników procesu małżeńskiego, między innymi biegłych sądowych, ukierunkowanie są ku jedynemu celowi: pro rei veritate, to dziś – w obliczu nowych wyzwań, także tych, które stawia motu proprio Mitis Iudex Dominus Iesus – szczególnej afirmacji domaga się urząd sędziowski. Wolno stwierdzić, że w kanonistyce i orzecznictwie należałoby jeszcze mocniej uwyraźniać rolę sędziów-członków trybunału kolegialnego, którzy na mocy autorytetu Kościoła (ex officio) deklarują, większością głosów, prawdę o małżeństwie: iudex dicit ius. Owszem, ów doniosły akt władzy kościelnej zostaje wypracowany w warunkach dialogu procesowego, czy raczej dialogów procesowych (nie bez pomocy obrońcy węzła i adwokatów). Wszelako właściwe rozpoznanie specyfiki urzędowej posługi sędziego wydatnie zwiększa szansę: po pierwsze – zagwarantowania pożądanej równowagi w dialektycznym dochodzeniu do prawdy, po wtóre – wydania in casu sprawiedliwego wyroku. A takiej afirmacji urzędu sędziowskiego zdecydowanie bardziej odpowiada formuła iudex est iudex peritorum.
EN
The judges of the Roman Rota, in an in casu verification of the hypotheses included in Can. 1095, not uncommonly describe the role of a judge in the dialog with a legal expert, by making use of an old dictum: iudex est peritus peritorum. Is it just – the author of this study asks? Should we not give priority to the iudex est iudex peritorum formula? Although any official activities undertaken by all parties to the matrimonial trial, among others, court experts, are directed toward one aim: pro rei veritate, nowadays – in the face of new challenges, also those set moto proprio by Mitis Iudex Dominus Iesus – it is the judgeship that demands particular affirmation. We are free to state that in the science of canon law and the body of rulings the role of judges-members of the collegial tribunal, who by the authority of the Church (ex officio) declare, by a majority of votes, the truth about matrimony: iudex dicit ius, should be accentuated even further. Indeed this significant act of the Church's authority is developed in the conditions of a procedural dialog, or more precisely procedural dialogs (not without the support of a defender of the bond and attorneys). Yet a proper identification of the specification of an official judicial service considerably increases the chances of: firstly, guaranteeing the desired balance in the dialectical search of the truth, and secondly pronouncing in casu a just sentence. Such an affirmation of the judgeship definitely corresponds better with the iudex est iudex peritorum formula.
4
Publication available in full text mode
Content available

Badania biegłego z zakresu entomoskopii. Zarys problematyki

100%
Leśniewski P.
Edukacja Humanistyczna
|
2020
|
issue 1
185-197
PL
Przedmiotem ekspertyzy entomologicznej są ślady entomologiczne, czyli owady i ślady pochodzące od owadów (ślady bytowania). Ekspertyza biegłego z zakresu entomologii sądowej może stanowić istotną pomoc dla organów procesowych w ujawnieniu prawdy materialnej (np. w celu ustalenia czasu śmierci). Entomologia sądowa to prężnie rozwijająca się dziedzina nauki, a potwierdzeniem na to jest coraz częstsze wykorzystywanie jej w sprawach kryminalnych.
EN
The subject of entomological expertise are entomological traces, i.e. insects and traces originating from insects (traces of existence). The expert's expertise in the field of forensic entomology can be an important help for procedural organs in revealing material truth (e.g. to determine the time of death). Forensic entomology is a rapidly growing field of science, and this is confirmed by its increasing use in criminal cases.
5
Publication available in full text mode
Content available

Sędzia i biegły w sprawach o nieważność małżeństwa z tytułu niezdolności psychicznej

100%
Stankiewicz A.
Ius Matrimoniale
|
1994
|
vol. 5
56-66
6

Sporne pojęcia „pornografii” oraz „treści pornograficznych” w polskim prawie karnym

100%
Żarnowska-Grabarz P.
Pieniądze i Więź
|
2018
|
vol. 21
|
issue 2(79)
132-137
PL
Artykuł ma na celu przybliżenie trudności interpretacyjnych związanych z szeroko rozumianym pojęciem ,,pornografii” oraz pojęciem, którym posługuje się ustawodawca w kodeksie karnym w art. 202 k.k. – ,,treści pornograficznych”. Pogłębiona analiza tych pojęć pozwala, z jednej strony na zreferowanie obecnie prezentowanych przez przedstawicieli doktryny prawa stanowisk oraz poglądów wskazywanych w orzecznictwie (ze szczególnym uwzględnieniem wyroku Sądu Najwyższego, sygn. akt IV KK 173/10, w którym podjęta została próba wykładni pojęcia ,,treści pornograficzne”), jak również na skonfrontowanie ich w ujęciu przedstawianym w psychologii. Zagadnienie to pozostaje o tyle ciekawe, iż wprowadzenie do kodeksu karnego pojęcia treści pornograficznych, które stanowi znamię czynu zabronionego i które każdorazowo w procesie musi podlegać dowodzeniu, jest konglomeratem poglądów kształtujących się w społeczeństwie w długim okresie czasu, przedmiotem zainteresowania przedstawicieli wielu nauk (nie tylko prawnych) oraz rezultatem podlegającej ciągłej ewolucji świadomości kulturowo-moralnej. Pogodzenie tak różnorakich refleksów tego zagadnienia wydaje się być zadaniem niezmiernie skomplikowanym. Ciekawym pozostaje także interpretacja pojęcia pornografii i treści pornograficznych na tle działalności artystycznej i zasadności penalizowania sięgania przez artystów po motywy o charakterze seksualnym w dziełach sztuki.
EN
The article aims to present interpretational difficulties related to the broadly understood term "pornography" and the concept used by the legislator in the penal code in art. 202 – "pornographic content". An in-depth analysis of these concepts allows, on the one hand, to present the positions and views presented in the jurisprudence by the representatives of the doctrine of law (with particular emphasis on the judgment of the Supreme Court, reference number IV KK 173/10, in which an attempt was made to interpret the term "pornographic content"), as well as confronting them with the psychological approach. The issue remains interesting because the introduction in the penal code of the concept of pornographic content, which is a sign of a prohibited act and which each time in the trial must be subject to proving, is a conglomeration of views shaped in society in the long term, the subject of interest of representatives of many sciences (not only law), and the result of evolving cultural and moral awareness. Reconciling such various reflections on this subject seems to be an extremely complicated task. An interesting issue is also the interpretation of the concept of pornography and pornographic content in the context of artistic activity and the legitimacy of penalizing artists to sexual themes in works of art.
7
Publication available in full text mode
Content available

WĄTPLIWOŚCI ZWIĄZANE Z ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ PRAWNĄ BIEGŁEGO SĄDOWEGO W ŚWIETLE ZNOWELIZOWANEGO ART. 233 § 4A K.K.

51%
Nowak M.
Zeszyty Prawnicze
|
2017
|
vol. 17
|
issue 2
75-102
EN
Summary This article concerns the rather controversial amendment of Art. 233 of the Polish Criminal Code, in its part connected with the extension of the principles determining a court expert’s criminal liability in the event of his presenting an erroneous opinion as evidence in proceedings. This modification concerns liability for the privileged type of a prohibited act committed unintentionally. Although the Act of 11th March 2016 on Amendments to the Act on the Polish Code of Criminal Procedure and certain other acts (Ustawa z 11 marca 2016 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw), applies not only to court experts but also to certified experts and sworn translators and interpreters, this paper concentrates on issues related only to the criminal liability of court experts who take part in criminal proceedings. Apart from addressing the terminological aspect of the terms used in the Polish legislation for the following concepts: biegły (expert), rzeczoznawca (certified expert), and specjalista (specialist), which the author discusses in order to determine who may be liable under Article 233 § 4a of the Polish Criminal Code, he also refers to the notion of unintentional falsehood. he then gives a general analysis of the premises for liability for an act committed in this way. The author considers the extension of a court expert’s criminal liability under Art. 233 § 4 of the Polish Criminal for unintentional presentation of a false opinion in the light of the relevant normative context. This context includes both the legal institutions operating prior to the amendment (for instance, Article 201 of the Criminal Procedure Code) as well as those introduced at the same time as the amendment, which allow the court to reduce or even refuse to pay the expert’s professional fees for an unreliable opinion (Articles 618 § 4a and § 4b of the Polish Criminal Procedure Code). This paper also observes the difficulties which may occur in determining the legal consequences of an unclear, incomplete or self-contradictory expert opinion. Under the new regulation the expert may be asked to revise or correct his opinion, or he may have his fee reduced, and in the extreme case a defective opinion may even lead to the expert’s criminal liability. Doubts concerning the coherence of the amendment also involve concurrent liability. In the case analysed in this paper the expert may be arrested on the grounds of Art. 287 § 2 of the Polish Criminal Procedure Code; under Chapter 31 of the Criminal Code arrest is one of the penalties for breach of order.
PL
Streszczenie Artykuł dotyczy dość kontrowersyjnej nowelizacji art. 233 k.k., w jego części związanej z rozszerzeniem zasad odpowiedzialności karnej biegłego sądowego, wynikającej z przedstawienia fałszywej opinii mającej służyć za dowód w postępowaniu. Analizowana modyfikacja dotyczy odpowiedzialności za typ uprzywilejowany czynu zabronionego, który ma charakter występku nieumyślnego. Choć wprowadzona ustawą z 11 marca 2016 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw dotyczy oprócz biegłego także rzeczoznawcy i tłumacza, artykuł koncentruje się na problematyce związanej z odpowiedzialnością karną tylko pierwszego spośród wymienionych uczestników procesu karnego. Oprócz kwestii natury terminologicznej, dotyczących pojęć biegłego, rzeczoznawcy i specjalisty, których analiza dotyczy wskazania zbioru podmiotów mogących ponosić odpowiedzialność karną wynikającą z art. 233 § 4a k.k., tekst odnosi się także do samego pojęcia fałszu, który miałby zostać dokonany w sposób nieumyślny, a nadto zawiera syntetyczną analizę przesłanek odpowiedzialności za czyn popełniony w taki właśnie sposób. Rozważania dotyczące rozszerzonej w oparciu o art. 233 § 4a k.k odpowiedzialności karnej biegłego za czyn polegający na nieumyślnym przedstawieniu fałszywej opinii przeprowadzone zostały przy uwzględnieniu normatywnego kontekstu istotnego dla analizy tak ukształtowanej odpowiedzialności biegłych sądowych,. Chodzi tu zarówno o instytucje prawne istniejące już przed wspomnianą nowelizacją (przykładowo art. 201 k.p.k.) jak i o te, wprowadzone jednocześnie z analizowaną zmianą art. 233 k.k., a pozwalające na obniżenie albo całkowite pozbawienie biegłego wynagrodzenia za sporządzenie opinii nierzetelnej (art. 618 § 4a i § 4 b k.p.k.). Tak przeprowadzona analiza zwraca także uwagę na mogące się pojawić trudności w określaniu konsekwencji prawnych związanych z oceną opinii biegłego jako niejasnej, niepełnej czy wewnętrznie sprzecznej, które to mogą ograniczać się jedynie do zlecenia jej uzupełnienia, ale mogą także polegać na obniżeniu należnego biegłemu wynagrodzenia, a w skrajnym przypadku mogą nawet prowadzić do jego odpowiedzialności karnej na podstawie analizowanego przepisu. Wątpliwości związane ze spójnością nowelizacji dokonanej wskazaną wyżej ustawą uwzględniają także problematykę multiplikacji odpowiedzialności za ten sam czyn, która w analizowanym przypadku wiąże się z możliwością stosowania wobec biegłego, na mocy art. 287 § 2 k.p.k., aresztowania, jako jednej z tak zwanych kar porządkowych przewidzianych w Rozdziale 31 k.k.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.