Search results

1

Krytyka i rozumienie w doradztwie filozoficznym

100%

Ples-Bęben M.

Studia Edukacyjne

|

2020

|

issue 57

241-255

EN

The aim of the article is to analyze “criticism” and “understanding” in their relation to philosophical counseling. The article begins by the thesis on the need to define this type of counseling as an equivalent relationship between a counselor and a client. This claim is based mainly on the Socratic sense of the essence of philosophizing as a common pursuit of wisdom and cognition. Next, criticism and understanding which seem to be abstract concepts that belong to specific doctrines are considered as useful tools in the process of creating a philosophical attitude. In this sense, they acquire their existential aspect and prove useful in the practical application of philosophy.

2

Jam recenzent, nie policjant. Z perspektywy recenzenta przekładów współczesnej włoskiej literatury w Polsce po 2000 roku

80%

Serkowska H.

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka

|

2020

|

issue 38

199-223

EN

The article is an overview of Polish translations of Italian literature published between 2000 and 2020. The presentation aims to capture the characteristic phenomena of the domestic market of translations from Italian to Polish in times dominated by capitalism and the new media. The author contemplates the role of the reviewer/literary critic in these new conditions, and asks whether reviewers/literary critics can still drive the readers’ choices and receptions, and shape their knowledge and awareness.

3

Epifaniusza z Salaminy krytyka doktryny herodian

58%

Ibkowska E.

Polonia Sacra

|

2015

|

vol. 19

|

issue 3(40)

49-62

PL

Epifaniusz z Salaminy, przedstawiając sektę herodian, wskazuje na to, iż uznają oni króla Heroda za Chrystusa, namaszczonego lwa z pokolenia Judy, który jest dla nich nadzieją i wyczekiwanym wybawcą. Swoją wiarę opierają na tekście z Księgi Rodzaju. Jednakże Epifaniusz kontrargumentuje, iż żaden z narodów nie pokładał ufności w Herodzie oraz nikt nie widział, aby ten był w stanie ocalić ludzi poprzez ofiarę z samego siebie. Dlatego też Epifaniusz przestrzega przed pójściem za poglądami herodian. Biskup Salaminy wskazuje ponadto, iż grupa herodian o wiele za daleko posunęła się w interpretowaniu tekstu Pisma Świętego. Nie dosyć, że nie brali oni pod uwagę całego kontekstu, zarówno bliższego, jak i dalszego, wybranych przez siebie fragmentów, to jeszcze próbowali je tak wyjaśniać, aby przypodobać się panującemu władcy – Herodowi. To pokazuje, iż ich egzegeza była w pełni podporządkowana politycznym celom i nie miała nic wspólnego z poszukiwaniem prawdy i Boskich zasad. W obecnych opracowaniach dotyczących stronnictw żydowskich z czasów Jezusa Chrystusa nie pojawia się w odniesieniu do herodian wzmianka dotycząca ich wiary, jakoby Herod był wyczekiwanym Chrystusem. Widać więc, że ich działalność polityczna była o wiele bardziej rozwinięta niż ich wiara w zbawczą rolę dynastii herodiańskiej. Jako stronnictwo byli oni wierni dynastii reprezentowanej przez Heroda Wielkiego, dzięki któremu awansowali w hierarchii społecznej. W poglądach religijnych byli zbliżeni do faryzeuszy, przez co wspólnymi siłami próbowali zwalczyć groźnego w ich przekonaniu przeciwnika, jakim był Jezus Chrystus.

EN

Epiphanius from Salamis, showing the Herodian sect, he points at the fact, that they will regard the king of Herod as the Christ, of lion rubbed with oil from the generation for them will stuff with Judy which is and with the waited savior. Their faith bases on the text from the Book of Genesis. But Epiphanius presents the counter argument that none of nations put the trust in Herod, as well as nobody could see, in order to the one was able to rescue people through the victim from oneself. Therefore Epiphanius warns against going behind Herodian views. Bishop of Salamis shows moreover that the Herodian group moved on too far in interpreting the text of the religious Letter. Not quite they didn’t take into consideration the entire, both closer and more distant context, of fragments chosen by oneself, still tried this way to explain them in order to ingratiate oneself ruling master, Herod. It is showing that their exegesis fully was subordinated to political purposes and not had anything to do with seeking the truth and Divine principles. Dating back to the Jesus of the Christ with reference to Herodian mention concerning their beliefs isn’t turning up at current studies concerning Jewish parties, that Herod was a waited Christ. So one can see, that their political activity was far more developed than, their faith in the salutary soil of the dynasty of Herod. As the party they were faithful of dynasty represented by Great Herod, thanks to which they were promoted in the social hierarchy. In religious views they were similar to pharisees, by what with shared powers tried to fight dangerous, in convincing them, of opponent a Jesus Christ was which.

4

Hieronimowa krytyka pelagianizmu w Dialogu przeciw pelagianom

58%

Mularczyk-Budzan A.

Polonia Sacra

|

2014

|

vol. 18

|

issue 3

EN

Saint Jerome in the battle of pelagianism not differed essentially from other theologians of grace, for example St. Augustine. However Vulgata’s author had the opportunity to meet with Pelagius earlier than Augustine. He doesn’t avoid controversial statements, especially in disputes with pelagians. At the same time he was master of the beautiful expressions. Many times he was inconsistent in theological reflection. Probably therefore he doesn’t enjoy great popularity between contemporary theologians. This publication, based on the Dialogus contra pelagianos and Jerome’s Letters reaction against pelagianism and Pelagius. First of all, based on the Dialogus contra pelagianos and the Jerome’s Letters, is an attempt to show the Jerome’s reaction against pelagianism and Pelagius in the first half on 5th century. Using the method theological, historical and linguistical. First, I want to emphasize the most important theological problems about which he wrote. Next – I want to talk about distinguishing marks his criticism of pelagianism and show this criticism in context theology of grace West Church (Latin Church) the first half of the 5th century.

PL

Sam fakt krytyki zjawiska pelagianizmu przez Hieronima nie był niczym odkrywczym, oryginalnym. Idzie on bowiem po linii, którą prezentuje choćby św. Augustyn. Jednakowoż na szczególną uwagę zasługuje sposób, w jaki to czyni, specyfika jego podejścia. Strydończyk miał okazję zetknąć się z Pelagiuszem i jego poglądami wcześniej aniżeli biskup Hippony i od samego początku był na nie wyczulony. W swoich wypowiedziach nie waha się używać kontrowersyjnych, mocnych argumentów. Jednocześnie jest mistrzem pięknych, kwiecistych sformułowań. Wielokrotnie jest w swych teologicznych rozważaniach niekonsekwentny. Prawdopodobnie dlatego nie cieszy się dużą popularnością wśród współczesnych teologów. Niniejsza publikacja jest próbą ukazania reakcji Hieronima na herezję pelagiańską i samego Pelagiusza przede wszystkim w oparciu o Dialog przeciw pelagianom oraz Listy, z zastosowaniem metod teologicznej, historycznej oraz filologicznej. W pierwszej kolejności omówiono najważniejsze problemy teologiczne, o których pisał Strydończyk. Następnie nakreślono cechy szczególne podjętej przez niego krytyki pelagianizmu, po czym ukazano tę krytykę w kontekście szeroko rozumianego nurtu teologii łaski w Kościele zachodnim pierwszej połowy V wieku.

5

Epifaniusza z Salaminy krytyka doktryny herodian

58%

Ibkowska E.

Polonia Sacra

|

2015

|

vol. 19

|

issue 3

EN

Epiphanius from Salamis, showing the Herodian sect, he points at the fact, that they will regard the king of Herod as the Christ, of lion rubbed with oil from the generation for them will stuff with Judy which is and with the waited savior. Their faith bases on the text from the Book of Genesis. But Epiphanius presents the counter argument that none of nations put the trust in Herod, as well as nobody could see, in order to the one was able to rescue people through the victim from oneself. Therefore Epiphanius warns against going behind Herodian views.Bishop of Salamis shows moreover that the Herodian group moved on too far in interpreting the text of the religious Letter. Not quite they didn’t take into consideration the entire, both closer and more distant context, of fragments chosen by oneself, still tried this way to explain them in order to ingratiate oneself ruling master, Herod. It is showing that their exegesis fully was subordinated to political purposes and not had anything to do with seeking the truth and Divine principles.Dating back to the Jesus of the Christ with reference to Herodian mention concerning their beliefs isn’t turning up at current studies concerning Jewish parties, that Herod was a waited Christ. So one can see, that their political activity was far more developed than, their faith in the salutary soil of the dynasty of Herod. As the party they were faithful of dynasty represented by Great Herod, thanks to which they were promoted in the social hierarchy. In religious views they were similar to pharisees, by what with shared powers tried to fight dangerous, in convincing them, of opponent a Jesus Christ was which.

PL

Epifaniusz z Salaminy, przedstawiając sektę herodian, wskazuje na to, iż uznają oni króla Heroda za Chrystusa, namaszczonego lwa z pokolenia Judy, który jest dla nich nadzieją i wyczekiwanym wybawcą. Swoją wiarę opierają na tekście z Księgi Rodzaju. Jednakże Epifaniusz kontrargumentuje, iż żaden z narodów nie pokładał ufności w Herodzie oraz nikt nie widział, aby ten był w stanie ocalić ludzi poprzez ofiarę z samego siebie. Dlatego też Epifaniusz przestrzega przed pójściem za poglądami herodian. Biskup Salaminy wskazuje ponadto, iż grupa herodian o wiele za daleko posunęła się w interpretowaniu tekstu Pisma Świętego. Nie dosyć, że nie brali oni pod uwagę całego kontekstu, zarówno bliższego, jak i dalszego, wybranych przez siebie fragmentów, to jeszcze próbowali je tak wyjaśniać, aby przypodobać się panującemu władcy – Herodowi. To pokazuje, iż ich egzegeza była w pełni podporządkowana politycznym celom i nie miała nic wspólnego z poszukiwaniem prawdy i Boskich zasad. W obecnych opracowaniach dotyczących stronnictw żydowskich z czasów Jezusa Chrystusa nie pojawia się w odniesieniu do herodian wzmianka dotycząca ich wiary, jakoby Herod był wyczekiwanym Chrystusem. Widać więc, że ich działalność polityczna była o wiele bardziej rozwinięta niż ich wiara w zbawczą rolę dynastii herodiańskiej. Jako stronnictwo byli oni wierni dynastii reprezentowanej przez Heroda Wielkiego, dzięki któremu awansowali w hierarchii społecznej. W poglądach religijnych byli zbliżeni do faryzeuszy, przez co wspólnymi siłami próbowali zwalczyć groźnego w ich przekonaniu przeciwnika, jakim był Jezus Chrystus.

6

Twórczość feministyczna a kobieca podmiotowość: ujęcie monstrualne

58%

Szempruch M.

Przegląd Humanistyczny

|

2020

|

vol. 64(4 (471))

73-83

PL

The article shows the relationship between philosophical thought and feminist art in terms of searching for subjectivity in women’s creations. This is a review of the theories proposed by Luce Irigaray, Hélène Cixous, Julia Kristeva, and by Judith Butler, Donna Haraway, and Rosi Braidotti, which, as this article proves, manifest themselves in the art that defines itself as feminist. Monstrosity is an important prospect here. The author presents écriture féminine and women’s literature, namely Charlotte Roche’s Wet Places and Izabela Filipiak’s Total Amnesia. Moreover, visual arts by Cindy Sherman, Chili Kumari Burman, Jo Spece, as well as a performance by Carolee Schneemann and ORLAN are discussed.

7

Lucjan Rydel i teatr

30%

Kowalska A.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria

|

2019

|

vol. 19

21-34

PL

In my article I make an assumption that theatre was a crucial part of Lucjan Rydel artistic work. He worked in the theatre and for the theatre as a playwright, theatre critic, director, literary director, lecturer in theatre school, member of theatre committee, theatre producer and director of a city theatre. It is almost impossible to describe the whole range of Rydel’s professions. However, a deep analysis would reveal his different faces of this talented man. In this article I focus on the work of Rydel as a theatre practitioner, mainly on staging his own dramatic works. I claim that he had a deep knowledge of actors’ craft and skills, of staging methods and styles. I hope that thesis included in the article will encourage theatre historians to further research

Refine search results

3 Polonia Sacra

1 Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria

1 Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka

1 Przegląd Humanistyczny

1 Studia Edukacyjne

2 Ibkowska E.

1 Kowalska A.

1 Mularczyk-Budzan A.

1 Ples-Bęben M.

1 Serkowska H.

1 Szempruch M.

1 2021

2 2020

1 2019

2 2015

1 2014

Krytyka i rozumienie w doradztwie filozoficznym

Jam recenzent, nie policjant. Z perspektywy recenzenta przekładów współczesnej włoskiej literatury w Polsce po 2000 roku

Epifaniusza z Salaminy krytyka doktryny herodian

Hieronimowa krytyka pelagianizmu w Dialogu przeciw pelagianom

Epifaniusza z Salaminy krytyka doktryny herodian

Twórczość feministyczna a kobieca podmiotowość: ujęcie monstrualne

Lucjan Rydel i teatr