Search results

1

THE NEW (ATHEIST) WOMAN: A LEGACY OF THE 1960S CULTURAL REVOLUTION?

100%

Eccles J.

Society Register

|

2017

|

vol. 1

|

issue 1

51-66

EN

It is undoubtedly true that a number of British women turned their back on religion, from the beginning of the period of the cultural revolution of the 1960s and onwards. To what might we attribute these defections and the taking up of a new nonreligious identity? Was it the change in sexual mores and the rise of second wave feminism, the increase in women entering higher education opening up new worldviews to them or increasing affluence? This article examines a variety of factors through the eyes of self-identified women atheists/humanists most of whom have lived through that period. It notes that, while these factors may well be significant to different degrees for different women, the turn to atheism, specifically, results largely from women having been damaged by religion and the deep emotional impact thus left behind. The turn to atheism is not a uniform experience as the women are enmeshed in differing types of ‘emotional regime’ which affects how they respond.

2

Krytyka nowoczesnych stosunków społecznych jako podstawa ponowoczesnej sztuki życia – egzystencjalny wymiar dzieła Michela Foucault

88%

Lipowicz M.

Analiza i Egzystencja. Czasopismo Filozoficzne

|

2013

|

issue nr 21

43-67

EN

The aim of the present article is to reveal the essential connection of MichelFoucault’s critical attitude regarding social relationships with the formation of thepostmodern ethos of making out of the human life an artwork. It will be shown thatthe main object of Foucault’s critique are the relations of power and knowledge inthe Christian priesthood and their modern transformation in nonreligious institutions.From this point of view, mainly based on the philosophy of Friedrich Nietzsche,the Christian ethics occur to be an accumulation of techniques of disciplinizationand normalization. This attitude towards Christianity and modernity leads to thepostmodern ethos of making out of life an artwork. This notion is mainly based onthe antique Greek and Roman philosophy, where instead of obeying to universalethical principles the human being struggled to be his own master. Therefore thepostmodern existence tries to be beyond all traditional boundaries, which resultsin the danger of neglecting the historical fact, that Christianity was and still is animportant institution of the Western Civilization.

3

Amicitia a tyranobójstwo

75%

Graczyk P.

Śląskie Studia Polonistyczne

|

2015

|

issue 2(7)

155-164

EN

The text considers the relations between friendship and revolution. The author seeks inspiration for the understanding of these relations in St. Thomas’s opusculum, On Kingship, Negri’s and Hardt’s books and Jadwiga Staniszkis Samoograniczająca się rewolucja [Self-limiting Revolution]. Friendship helps to rebel against tyranny but the overpowering rebellion hinders the maintenance of friendship – St. Thomas suggests. The solution is a difficult art of the self-limiting of revolution, inspired by the Christian love of a neighbour and Mao Tse-Tung’s cultural revolution (within limits, of course).

4

Romanisierung als Integrationsfaktor des Imperium Romanum

63%

Mrozewicz L.

Studia Europaea Gnesnensia

|

2017

|

issue 16

281-293

EN

Romanization is one of the most cultural phenomena of the Roman world, whose distant echoes are palpable even today. It should be construed as a consolidation of the image of the Roman state throughout its territory, while taking local cultural components into account. It was not directed and controlled from above; on the contrary, it should be approached as a grassroots process, by and large a spontaneous one. It was not straightforward and direct either, as Roman culture was disseminated and consolidated via a secondary, or „second-hand” impact.

5

Porównanie myśli Herberta Marcusego z myślą Michela Foucaulta – czyli jak w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku outsiderzy zmienili społeczny porządek kultury zachodniej

51%

Lipowicz M.

Diametros

|

2016

|

issue 49

27-49

PL

Celem artykułu jest porównanie myśli Herberta Marcusego i Michela Foucaulta. Głównym przedmiotem uwagi Marcusego były wykluczone kręgi społeczne. Ich bunt przeciwko establishmentowi wstrząsnął normatywnymi fundamentami porządku społecznego w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku, co skończyło się rewolucją kulturową. Foucault, zainspirowany zmianami społecznymi, zajmował się efektami tej rewolucji na poziomie epistemologicznym i moralnym. Uznał, że akcje wykluczonych kręgów społecznych osłabiły porządek instytucjonalny, który dotychczas ograniczał rozwój alternatywnych form wiedzy i stylów życia w kulturze zachodniej. Z tego powodu współczesna kultura zachodnia jest miejscem nieustających konfliktów wartości i koncepcji prawdy, ale także miejscem wyjątkowej tolerancji oraz różnorodności stylów życiowych.

EN

The aim of the article is to compare the ideas of Herbert Marcuse and Michel Foucault. In his works Marcuse focused on the excluded social circles. Their revolt against the establishment shook up the normative foundations of the social order in the 1960s and the 1970s, which finally led to a cultural revolution. Inspired by these social changes, Foucault was interested in the effects of this revolution at the epistemological and moral level. He recognized that the actions of the excluded circles weakened the institutional order which hitherto tempered the development of the alternative forms of knowledge and lifestyle in the western culture. Hence the contemporary western culture is a place of relentless conflicts between different values and conceptions of truth, but also a place of unique tolerance and a variety of lifestyles.

6

David DeGrazia o prawach zwierząt – analiza krytyczna

51%

Pełka M.

Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej

|

2020

|

vol. 1(22)

52-65

PL

Celem artykułu jest krytyczna analiza teorii praw zwierząt rozwijanej przez amerykańskiego filozofa społecznego i bioetyka Davida DeGrazię. Składa się on zasadniczo z dwóch części. W pierwszej zarysowano główne elementy systemu DeGrazii, a mianowicie jego poglądy na naturę umysłów zwierząt, zasadę równego poszanowani, ideę nierównego statusu moralnego, koncepcję osób granicznych oraz praktyczne wskazówki mające polepszyć los zwierząt. Druga cześć poświęcona jest uwagom wskazującym miejsca gdzie podejście DeGrazii wymaga korekty tak, aby mogła stać się bardziej przekonujące i szerzej akceptowalne. W podsumowaniu zarysowano ideę rewolucji kulturowej na rzecz zwierząt jako środka mającego prowadzić do poprawy ich dobrostanu. Rewolucja ta winna być zainicjowania przez ludzi sztuki i sportu, jako najbardziej wpływowych członków współczesnych społeczeństw.

EN

The article aims to critically discuss the theory of animal rights developed by American social philosopher David DeGrazia. It consists of two parts. The first one describes the main elements of DeGrazia’s approach, namely his views on animal minds, the principle of equal consideration, the idea of unequal moral status, the concept of border persons, and practical remarks concerning improving the treatment of animals by humans. The second part presents remarks about the points where DeGrazia’s proposals should be supplemented and corrected so as to make them more convincing and widely accepted. The conclusion of the essay is the proposal of a cultural revolution for the benefit of animals, which should be initiated by famous people, like actresses, actors, sportswomen and sportsmen, because of their influential position in contemporary societies.

7

Sources of left-wing attitudes towards the activism of local groups

51%

Bednarczuk A.

Zeszyty Wiejskie

|

2023

|

vol. 29

47-64

PL

Część lewicowych intelektualistów dystansuje się od lokalnego aktywizmu i oskarża go o zaniedbywanie celów politycznych oraz brak wrażliwości na problemy kulturowe. Prowadzona przez nich krytyka aktywizmu opiera się na schematach zaczerpniętych z dyskursu modernizacyjnego i często ujawnia klasizm wobec uboższych warstw społeczeństwa. Deprecjonowanie aktywizmu lokalnego jest związane ze zmianą tradycyjnego lewicowego dyskursu i przeorientowaniem go na problemy kulturowe, a także z politycznym zagospodarowaniem wielkomiejskiej klasy średniej. Radykalizacja żądań w odniesieniu do sfery kultury w celu politycznego pozyskania klasy średniej sprawia, że z perspektywy społeczności lokalnych dyskurs lewicowy traci swoją wiarygodność jako siła zdolna do zmiany systemowej i ograniczenia ubóstwa. Dodatkowo, lewicowa krytyka lokalnego aktywizmu często powtarza schematy wartościujące, które zostały wykorzystane w trakcie transformacji systemowej w latach 90. XX w. i służyły wówczas jako ideologiczne usprawiedliwienie wyzysku i przewagi klasy średniej. Wszystko to sprawia, że lewicowa krytyka aktywizmu lokalnego jest de facto krytyką klasową, prowadzoną w interesie klasy średniej.

EN

Some leftist intellectuals distance themselves from local activism and accuse it of neglecting political goals and being insensitive to cultural problems. Their critique of activism is based on patterns drawn from modernization discourse and often reveals classism toward the poorer strata of society. The deprecation of local activism is linked to the shift in traditional leftist discourse and its refocusing on cultural problems. Furthermore, it is associated with the political development of the metropolitan middle class. The radicalization of demands in the cultural sphere to politically win over the middle class means that, from the perspective of local communities, leftist discourse loses its credibility as a force capable of systemic change and poverty reduction. In addition, a leftist critique of local activism often repeats the value-laden models that were used during the systemic transformation of the 1990s and served at the time as an ideological justification for exploitation and middle-class supremacy. All this makes the leftist critique of local activism a de facto class critique, conducted in the interests of the middle class.

8

Społeczeństwo resentymentu: Współczesny proces dezintegracji Niemiec jako efekt (nie)udanej rewolucji kulturowej z lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych.

45%

Lipowicz M.

Kultura i Polityka

|

2010

|

issue 8

34-51

PL

Artykuł przedstawia współczesne społeczeństwo niemieckie jako „społeczeństwo resentymentu”. Termin ten podkreśla, że normatywny porządek społeczny republiki Niemiec bynajmniej nie wynika ze zbiorowo zaakceptowanego pojęcia „wspólnego dobra”, lecz niemal wyłącznie dyktowany jest przez te części społeczeństwa, które twierdzą, że są wykluczone lub dyskryminowane. Konsens zbiorowy opiera się raczej na ciągłym rozszerzaniu społecznej wrażliwości i społecznego uznania dla wszelkiej formy indywidualnej lub kulturowej „inności” oraz cechuje się niechęcią do akceptacji wszelkich wartości moralnych o uniwersalnie obowiązującym charakterze. W oparciu o wyniki badawcze badań empirycznych artykuł stawia tezę, że to „rewolucja kulturowa” z lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych w Niemczech doprowadziła do całkowitej eksternalizacji dawnych „cnót obywatelskich”. Analitycznym punktem wyjścia jest ciesząca się poparciem dużej części niemieckiej opinii publicznej książka Thilo Sarrazina Niemcy się likwidują, w której autor krytykuje deformację ogólnych zasad socjalizacji w Niemczech. Metodologicznej dyrektywy artykułu dostarcza reinterpretacja Nietzscheańskiego pojęcia resentymentu dokonana przez Maxa Schelera oraz wykład Georga Simmla pt. Konflikt nowoczesnej kultury. Deformacja niemieckiego życia społecznego w Niemczech jest przedstawiona jako efekt buntu skierowanego przeciw kulturze w imię wyzwolenia życia spod władzy porządku instytucjonalnego. Łącząc obie koncepcje Schelera i Simmla, artykuł wykazuje, że „Nowej Lewicy” w Niemczech – zogniskowanej wokół „teorii krytycznej” Szkoły Frankfurckiej – w ostatnich czterdziestu latach udało się stworzyć republikę, w której wszelka próba konstytuowania jakichkolwiek ogólnospołecznie obowiązujących norm i wartości uchodzi za nieuprawomocnioną represję względem „życia” – za nietolerancję.

EN

The paper describes the German society as a “society of resentment”. The term expresses that the normative order of the German Republic is not in the least based on an collectively accepted idea of the “common good”, but is almost entirely dictated by those parts of society, which claim to be excluded or discriminated against. The social consensus is predominantly based on the constant widening of social sensibility and social recognition of every form of individual or cultural “difference” and also is characterized by an unwillingness to accept universal moral values. According to the results of scientific research the article presents the thesis that it was the “cultural revolution” of the sixties and seventies which externalized all former “civic virtues”. The starting point of the analysis is Thilo Sarrazin’s book Germany Does Away With Itself, which addresses the issue of the deformation of general principles of socialization and has recently received major support form the German public opinion. The methodological directive will be the reinterpretation of Nietzsche’s concept of resentment accomplished by Max Scheler and the lecture by Georg Simmel entitled The Conflict Of Modern Culture. The deformation of social life in Germany will be described as an effect of a revolt turned against culture itself conducted in the name of the liberation of “life” from all kinds of institutionalized order. By connecting both concept of Scheler and Simmel, the article will prove, that in the past forty years the New Left in Germany – focused on the Critical theory of the Frankfurt School – constituted a republic, in which any attempt of creating generally applicable norms and values for society in general passes for being an illegitimate repression of “life” – for being intolerant.

DE

Der Artikel stellt die gegenwärtige deutsche Gesellschaft als „Gesellschaft des Ressentiments“ dar. Dieser Terminus soll darauf hinweisen, dass die normative Ordnung der deutschen Republik sich keineswegs an der Idee des „Gemeinwohls“ orientiert, sondern fast ausschließlich durch diejenigen Gesellschaftsmitglieder aufgezwungen wird, die angeben diskriminiert oder ausgegrenzt zu sein. Der soziale Konsens beruht daher auf einer ständigen Ausweitung der gesellschaftlichen Sensibilität und der Anerkennung jeglicher Form individueller oder kultureller „Andersheit“. Darüber hinaus kennzeichnet diesen sozialen Konsensus eine Abneigung gegenüber universal geltenden moralischen Werten. In Anlehnung an empirische Forschungsergebnisse stellt der Artikel die These, dass es durch die Kulturrevolution der sechziger und siebziger Jahre zu einer vollkommenen Externalisierung der „bürgerlichen“ Tugenden gekommen ist. Der analytische Ausgangspunkt des Artikels wird das unter der deutschen Bevölkerung sehr populäre Buch von Thilo Sarrazin Deutschland schafft sich ab sein, in welcher der Autor die Deformation der allgemeinen Regeln der Sozialisierung in Deutschland kritisiert. Die methodologische Direktive wird Max Schelers Reinterpretierung des nietzscheanischen Begriffs des Ressentiments und die Vorlesung von Georg Simmel unter dem Titel Der Konflikt der modernen Kultur sein. Die Deformation des Gesellschaftslebens in Deutschland wird als Aufstand gegen die Kultur als solcher dargestellt, indem sich das Leben im Namen der Befreiung das Recht nimmt sich aus allen Schranken der institutionellen Ordnung zu lösen. Indem ich beide Konzeptionen von Simmel und Scheler verbinde, wird der Artikel zeigen, dass es der „Neuen Linken“ in Deutschland, die sich um die „Kritische Theorie“ der Frankfurter Schule konzentriert, in den letzten vierzig Jahren gelungen ist eine Republik zu konstituieren, in welcher jeder Versuch der Konstitution von allgemeingültigen Normen und Werten als nicht gerechtfertigte Repression an dem „Leben“ angesehen wird – als Intoleranz.

9

‘Signs of the Times’ – a Theological Basis of Ecotheology and the Christian Competence within the Frame of the Environmental Discourse

38%

Vogt M.

Warszawskie Studia Teologiczne

|

2020

|

vol. 33

|

issue 2

104-116

EN

The essay formulates four criteria for identifying the topos “signs of the times” and applies them for a specific Christian understanding of the ecological crisis. The aim of the argumentation is to decide why and in what way climate change, ecological degradation but also the new awareness of the value of nature is a theological issue. The second part of the essay deals with the question which competence the churches can contribute to the ecological discourse of a pluralistic, partly secular or atheistic society. I speak also about the encyclical Laudato si’.

Refine search results

1 Analiza i Egzystencja. Czasopismo Filozoficzne

1 Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej

1 Diametros

1 Kultura i Polityka

1 Society Register

1 Studia Europaea Gnesnensia

1 Warszawskie Studia Teologiczne

1 Zeszyty Wiejskie

1 Śląskie Studia Polonistyczne

1 2023

2 2020

2 2017

2 2016

1 2013

1 2010

3 Lipowicz M.

1 Bednarczuk A.

1 Eccles J.

1 Graczyk P.

1 Mrozewicz L.

1 Pełka M.

1 Vogt M.

THE NEW (ATHEIST) WOMAN: A LEGACY OF THE 1960S CULTURAL REVOLUTION?

Krytyka nowoczesnych stosunków społecznych jako podstawa ponowoczesnej sztuki życia – egzystencjalny wymiar dzieła Michela Foucault

Amicitia a tyranobójstwo

Romanisierung als Integrationsfaktor des Imperium Romanum

Porównanie myśli Herberta Marcusego z myślą Michela Foucaulta – czyli jak w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku outsiderzy zmienili społeczny porządek kultury zachodniej

David DeGrazia o prawach zwierząt – analiza krytyczna

Sources of left-wing attitudes towards the activism of local groups

Społeczeństwo resentymentu: Współczesny proces dezintegracji Niemiec jako efekt (nie)udanej rewolucji kulturowej z lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych.

‘Signs of the Times’ – a Theological Basis of Ecotheology and the Christian Competence within the Frame of the Environmental Discourse