Search results

1

Współczesne trendy w psychiatrii środowiskowej w kontekście deinstytucjonalizacji

100%

Dobrowolska M., Izydorczyk B.

Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne

|

2016

|

issue 2(21)

227-241

EN

The article presents reflections on the deinstitutionalization in relation to trends in psychiatry and social services for people with mental illnesses on the bases of the latest “Pan-EU Guidelines transition from institutional care to the care provided at the local level”. It is available in all EU languages at www.deinstitutionalisationguide.eu.

2

Reforming Of Public Administration Of Social Service System In Ukraine In Conditions Of Sustainable Development

100%

Nykolaieva V.

MIND Journal

|

2019

|

issue 8

1-13

EN

Ukrainian society inherited a well-developed and expensive system of social services, which included various state institutions that belonged to different departments. Billions of hryvnias of budget funds were spent on these institutions, social services were not provided in full, and social services recipients were almost isolated from the family and society. Changing the priorities of state policy in solving these problematic issues requires not only legislative decision-making, but also practical implementation at all levels and, above all, at the local level, as well as reforming the system of public administration. The article describes the preconditions and peculiarities of the implementation of the reform of the social services system in Ukraine in order to successfully implement the goals of sustainable development. The article highlights the conceptual foundations of deinstitutionalization reforms in Ukraine. In the social policy of Ukraine, deinstitutionalization has become a top priority, primarily in the orphaned children social protection implementation, although it, to some extent, deals with other key categories involved in the process, namely, people with limited mental capabilities, the elderly, and offenders. The main advantages and risks of implementing this reform are analyzed. The application of the gate-keeping mechanism is suggested. Successful deinstitutionalization is possible only with the close cooperation of the state, public, charitable and religious organizations. The actions of all branches must be coordinated and lead to a common result.

3

Názory studentů vybraných pomáhajících profesí na rušení ústavních zařízení pro děti do tří let věku v kontextu současných změn

88%

Vávrová S., Musilová D. M., Polepilová R. P.

Sociální pedagogika (Social Education)

|

2014

|

vol. 2

|

issue 1

82-99

EN

In the Czech Republic, major changes have happened in the field of infant institutional care in connection with amendment to the Act on Social and Legal Protection of Children and the Act on Family in 2013. Efforts to close down institutional facilities for children up to 3 years are in connection to deinstitutionalization, which has become societal philosophy of transformation of institutional care in the last decade. Students of helping professions are educated in modern trends, such as deinstitutionalization, because they should become “holders and implementers” of positive changes based on respect for human rights and freedoms. In connection with that, we focused on opinions on the closing down of infant homes and children’s homes for children up to 3 years among students of nursing fields and social pedagogy. Using the quantitative method of a questionnaire, we obtained responses from 416 respondents. One of the most interesting findings is that only 10 % of students agree with the idea of closing down these institutional facilities. There are also differences based on field of study. Students of social pedagogy on average agree more with this idea than students of nursing fields. This could be based on differences in curriculum.

4

Deinstytucjonalizacja usług dla seniorów jako element polityki senioralnej

75%

Krzyszkowski J.

Problemy Polityki Społecznej. Studia i Dyskusje

|

2018

|

issue 42(3)

37-52

PL

Demografię Polski charakteryzują dwa współwystępujące zjawiska: niska dzietność i coraz większa długośćżycia. W efekcie w naszym społeczeństwie wzrasta udział osób starszych oraz niesamodzielnych. Główną tendencją w formalnej opiece nad osobami niesamo-dzielnymi, do których należą wymagający wsparcia seniorzy, jest deinstytucjonalizacja. Pod tym pojęciem rozumie się działania podejmowane na rzecz tworzenia różnych form usług (również zdrowotnych) w środowisku mających na celu zapewnienie właściwej opieki oraz wydłużenie okresu sprawności psychofizycznej oraz możliwości pełnienia ról społecz-nych izawodowych. Przesłanki deinstytucjonalizacji mają zarówno charakter ekonomiczny (koszt opieki stacjonarnej), jak i społeczny (preferencje klientów). Celem artykułu jest zaprezentowanie deinstytucjonalizacji usług dla seniorów jako elementu polityki senio-ralnej w Polsce. Analiza przytoczonych wyników badań i kontroli wskazuje na potrzebępilnych działań informacyjno-edukacyjnych w zakresie przebiegu i efektów procesu dein-stytucjonalizacji skierowanych do kadry instytucji świadczących usługi opiekuńcze oraz zawiera konkretne propozycje w tym zakresie.

EN

The demography of Poland is characterized by the two coexisting phenomena: low birth rate and growing longevity. As the result of these mentioned above demographic pheno-mena there is growing number of the old and dependent people. The main tendency in formal care for the elderly is deinstitutionalization. Deinstitutionalization is defined as the creating of different forms of community services so that good quality care and indepen-dent life of the elderly will be longer. There are good economic (cost of residential care) and social (clients’ priorities) reasons for deinstitutionalization. The main objective of this article is presentation of deinstitutionalization of social services for the elderly as an element of the senior policy in Poland. The analysis of data coming from empirical studies shows that there is an urgent need for the informative and educational actions in this field.

5

Człowiek z niepełnosprawnością intelektualną w procesie zmiany modelu życia

63%

Parchomiuk M.

Człowiek - Niepełnosprawność - Społeczeństwo

|

2015

|

issue 2(28)

5-24

PL

Artykuł ma charakter przeglądowy. Jego celem jest analiza sposobu życia osób z niepełnosprawnością intelektualną i przemian obejmujących formy wsparcia oraz miejsca jego udzielania. Rozważania poświęcone deinstytucjonalizacji i normalizacji w ich wielorakim ujęciu uporządkowanym chronologicznie koncentrują się na funkcjonowaniu człowieka z niepełnosprawnością intelektualną, subiektywnej i obiektywnej jakości jego życia oraz społecznym uczestnictwie. Na podstawie wyników dostępnych badań podejmujących wskazane kwestie dokonano oceny obu procesów.

EN

The following paper is a review article. It is an attempt to analyze the lifestyles of people with intellectual disabilities and the changes that are occuring in the forms of support they are provided with and in the places where this support is provided. The discussion on deinstitutionalization and normalization (approached from various perspectives and ordered chronologically) concentrates on how people with intellectual disabilities function, on the subjective and objective evaluation of their lives, and on social inclusion. Available research results on the subject were used to analyze both processes.

6

Modele standardu mieszkalnictwa wspomaganego. Przykłady w wybranych krajach świata

63%

Łuszczyńska M.

Praca Socjalna

|

2022

|

vol. 37(3)

39-58

EN

Supported housing is a social service that is slowly making its way into the reality of Polish social welfare. It fits in with all changes of a de-institutionalization nature. Experts are looking for the Polish specificity of this service by creating its standards, as well as various pilot programs implementing assisted housing at the local government level. In search of inspiration, it is worth reaching for practices used in other countries. In some of them such systems have been functioning for over a dozen years and may become a model and good practice. This article aims to provide a brief overview of selected assisted housing systems in Europe and beyond. It introduces the assumptions and understanding of assisted housing, as well as its addressees - including adults on the autism spectrum (ASD) - how it is organized and financed. The perspective of accompanying services and the scale of its dissemination are also shown. Introducing foreign practices, the article proves that assisted housing is not only a well-known idea in the world, but also has its social justification for benefiting its recipients, including people on the autism spectrum entering adulthood and independence.

PL

Mieszkalnictwo wspomagane to usługa społeczna, która powoli toruje sobie drogę w rzeczywistości polskiej pomocy społecznej. Wpisuje się ona we wszelkie zmiany o charakterze deinstytucjonalizacyjnym. Eksperci poszukują polskiej specyfiki tej usługi, poprzez tworzenie jej standardów, a także rozmaite programy pilotażowe, wdrażające mieszkalnictwo wspomagane na szczeblu samorządowym. W poszukiwaniu inspiracji warto sięgnąć po praktyki, stosowane w rozmaitych krajach świata, w niektórych od kilkunastu lat takie systemy funkcjonują i mogą stawać się wzorcem i dobrymi praktykami. Artykuł ma na celu krótki przegląd wybranych systemów mieszkalnictwa wspomaganego w krajach europejskich i poza nimi. Przybliżone zostają założenia i sposób rozumienia mieszkalnictwa wspomaganego, a także jego adresaci – w tym dorośli ze spektrum autyzmu (ASD) – sposób organizowania i finansowania. Ukazana jest również perspektywa usług towarzyszących i skala rozpowszechnienia. Przybliżając praktyki zagraniczne artykuł dowodzi, że mieszkalnictwo wspomagane jest nie tylko pomysłem znanym na świecie, lecz także mającym swoje społeczne uzasadnienie dla przynoszenia korzyści swoim odbiorcom, w tym wchodzącym w dorosłość i samodzielność osobom ze spektrum autyzmu.

7

Podzielony uniwersytet. Od deinstytucjonalizacji do reinstytucjonalizacji misji badawczej polskich uczelni

62%

Kwiek M.

Nauka i Szkolnictwo Wyższe

|

2015

|

issue 2(46)

41-74

EN

This paper analyzes changing higher education policies in Poland in the last two decades. It argues that top Polish public universities became divided institutions, with different individual academic and institutional trajectories in the academic fields in which educational expansion occurred (social sciences) and in fields in which it was much less pronounced (natural sciences). Using the concepts drawn from new institutionalism in organizational studies, this paper views the 1990s as the period of the deinstitutionalization of traditional academic rules and norms in public universities, with growing uncertainty about the core of the academic identity. In the expansion era (1990-2005), prestigious public research universities became excessively teaching-oriented. In the period of educational contraction, their currently teaching-oriented segments are expected to become research-intensive. New legislation grounded in an instrumental view of higher education is interpreted as a return to a traditional academic normative consensus, with increased emphasis on, and funding for, the research mission of the university.

PL

W niniejszym artykule pokazujemy, że czołowe polskie uniwersytety publiczne po 1989 r. stały się organizacjami wewnętrznie podzielonymi: pojawiły się różne trajektorie instytucjonalne i indywidualne w obszarach, w których nastąpiła ekspansja edukacyjna (nauki społeczne), oraz tych, w których miała ona ograniczony wymiar (nauki ścisłe). Wykorzystując pojęcia zaczerpnięte z nowego instytucjonalizmu w badaniach organizacji, postrzegamy lata 90. XX wieku jako okres deinstytucjonalizacji tradycyjnych zasad i norm akademickich na uczelniach publicznych, cechujący się rosnącą niepewnością co do istoty tożsamości akademickiej. W epoce ekspansji (1990-2005) prestiżowe publiczne uniwersytety badawcze stały się nadmiernie ukierunkowane na kształcenie. W okresie implozji edukacyjnej oczekuje się z kolei, że staną się silnie zorientowane na badania. Reformy z lat 2009-2011, zakorzenione w instrumentalnym postrzeganiu szkolnictwa wyższego, odczytywane są tu jako powrót do tradycyjnego akademickiego konsensusu normatywnego, cechującego się zwiększonym naciskiem na misję badawczą. Reformy dokonują rewaloryzacji misji badawczej na najbardziej prestiżowych uczelniach publicznych i otwierają możliwość zakończenia procesów deinstytucjonalizacji zaangażowania badawczego polskich uczelni. Zmiany związane z reformami interpretowane są jako przechodzenie z jednego porządku normatywno-instytucjonalnego do porządku nowego. Analiza danych empirycznych pokazuje, że w dyscyplinarnie podzielonej akademii przejście do nowego porządku może okazać się dużo trudniejsze dla wspólnoty akademickiej w „miękkich” dziedzinach niż w dziedzinach „twardych”.

8

Transformation of Social Services in Ukraine: the Deinstitutionalization and Reform of the Institutional Care System for Children

51%

Kryvachuk L.

Labor et Educatio

|

2018

|

issue 6

129-148

EN

This article focuses on the study of current transformation processes occurring in Ukraine in the provision of social services to various groups of children, in particular orphan children and children deprived of parental care. The meanings of the concepts of “orphan child” and “child deprived of parental care,” aspects of establishing this group of official status children, giving the right to receive appropriate social services and provide social and legal protection are considered. The features of the deinstitutionalization and reform of the system of institutional care for children in modern Ukraine are investigated in the context of the legal, organizational and social aspects of this reform. The necessity and importance of the process of deinstitutionalization for the formation, successful socialization, personal development of the child and ensuring the right of each child to be brought up in the family or in the environment closest to the family has been substantiated.

PL

Artykuł dotyczy współczesnych procesów transformacyjnych zachodzących na Ukrainie w zakresie zabezpieczenia usług społecznych dla różnych kategorii dzieci, w tym dla dzieci-sierot i dzieci pozbawionych opieki rodzicielskiej. Rozważano nad istotę pojęć „dzieci-sieroty” i “dzieci pozbawiony opieki rodzicielskiej”, specyfikę ustanowienia tej kategorii dzieci o statusie oficjalnym, co daje prawo do otrzymania odpowiednich usług społecznych i zapewnia ochronę społeczną i prawną. W artykule omówiono cechy deinstytucjonalizacji i reformy systemu opieki instytucjonalnej nad dziećmi we współczesnej Ukrainie w kontekście prawnych, organizacyjnych i społecznych aspektów tej reformy. Podkreśla się konieczność i znaczenie procesu deinstytucjonalizacji dla socjalizacji a rozwoju osobowości dziecka i zapewnienia każdemu dziecku prawa do wychowania w rodzinie lub w środowisku najbliższym spokrewnionym z rodziną

9

Transformacja systemu pomocy społecznej w Polsce po 1989 roku – wybrane zagadnienia

51%

Bozacka M.

Polityka i Społeczeństwo

|

2022

|

vol. 20

|

issue 4

19-38

EN

Three periods can be distinguished in the history of social assistance in Poland. The first of them includes the so-called public charity, carried out mainly by the Catholic Church since the Middle Ages. The second period was shaped by the Act on Social Welfare of 1923 and constituted the legal basis of the social welfare system at that time, while the third period was related to the organization of the social welfare system under the Act on Social Welfare of 1990. This development of social assistance in Poland after 1989 took place in two dimensions: vertical - creating an undeveloped organizational structure from 1990, consisting only of social assistance centers and voivodeship social assistance teams, and from 1999 - horizontal changes were introduced, which resulted in the creation of a complex network of social welfare institutions operating at many organizational levels of state administration and local government. Among the changes in the social welfare system after 1989 indicated in this article, the issues related to the amendments to the Act on Social Assistance (1990 or 2004) are noteworthy, as well as the presentation of new tasks and professional groups (such as family assistants and foster care coordinators) included in the social welfare system - after the introduction in 2011 of the Act on supporting the family and the foster care system - Additionally, important issues stated in this article are contemporary trends in the development of social welfare in Poland and indication of the perspective of new challenges or possible changes within the social welfare system.

PL

W historii pomocy społecznej w Polsce można wyróżnić trzy okresy. Pierwszy z nich obejmuje tak zwaną dobroczynność publiczną, realizowaną głównie przez Kościół katolicki już od czasów średniowiecza. Drugi okres ukształtowany został przez ustawę o opiece społecznej z 1923 roku i stanowił podstawę prawną ówczesnego systemu opieki społecznej, zaś trzeci okres przypadał na czas organizowania systemu pomocy społecznej na mocy ustawy o pomocy społecznej z 1990 roku. Ten rozwój pomocy społecznej w Polsce po 1989 roku dokonał się w dwóch wymiarach: wertykalnym – tworząc od 1990 r. nierozbudowaną strukturę organizacyjną, złożoną jedynie z ośrodków pomocy społecznej i wojewódzkich zespołów pomocy społecznej, zaś od 1999 r. wprowadzono zmiany o charakterze horyzontalnym, czego efektem było powstanie złożonej sieci instytucji pomocy społecznej, funkcjonujących na wielu szczeblach organizacyjnych administracji państwowej i samorządu terytorialnego. Wśród wskazywanych w tym artykule przemian sytemu pomocy społecznej po 1989 r. na uwagę zasługują kwestie dotyczące zmian ustawy o pomocy społecznej (z 1990 czy z 2004 r.), a także przedstawienie nowych zadań i grup zawodowych (asystentów rodziny i koordynatorów pieczy zastępczej) włączonych do systemu pomocy społecznej – po wprowadzeniu w 2011 r. ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej. Dodatkowo ważnym zagadnieniem w tym artykule są także współczesne kierunki rozwoju pomocy społecznej w Polsce oraz ukazanie perspektywy nowych wyzwań bądź możliwych zmian w ramach sytemu pomocy społecznej.

10

Polska tradycja pracy socjalnej wobec nowych trendów w polityce społecznej

51%

Zdebska E.

Praca Socjalna

|

2022

|

vol. 37(4)

59-73

EN

Contemporary social work, and thus the social worker, face challenges. On the one hand, there are social problems and the key role of a social worker, on the other, new trends in social policy. In order to look at social work holistically, these areas should be treated in a compatible way . An investment social policy based on developed social services, multi-faceted and multi-professional inter-institutional, inter-sectoral and inter-ministerial cooperation, deinstitutionalization understood as a guarantee of respect for human rights and a better quality of life are the expectations set for today's changes The place of social work and the role of the social worker in the context of opportunities, challenges and threats leading to the subjectivity of the person in need being in the centre of any assistance activities is a key issue of the reflection. The essence of these changes should also be the development of professions and supporting professions. A chance for new solutions, new quality and finding an alternative social model that would be more effective and adapted to current social expectations are probably a challenge for a social worker as a coordinator, implementer of assistance activities and social services.

PL

Współczesna praca socjalna, a co za tym idzie, pracownik socjalny, stoi przed wieloma wyzwaniami. Z jednej strony mamy problemy społeczne i kluczową rolę pracownika socjalnego, a z drugiej nowe trendy w polityce społecznej. Aby holistycznie spojrzeć na pracę socjalną, należy traktować te obszary kompatybilnie. Inwestycyjna polityka społeczna oparta na rozwiniętych usługach społecznych, wielopłaszczyznowa i multiprofesjonalna współpraca międzyinstytucjonalna, międzysektorowa i międzyresortowa, deinstytucjonalizacja rozumiana jako gwarancja poszanowania praw człowieka oraz lepsza jakość życia to oczekiwania stawiane dzisiejszym zmianom. Miejsce pracy socjalnej i roli pracownika socjalnego w kontekście szans, wyzwań i zagrożeń prowadzących do podmiotowości człowieka potrzebującego w centrum wszelkich działań pomocowych jest kluczową kwestią rozważań. Istotą tych zmian powinien być również rozwój zawodów i profesji pomocowych. Szansa na nowe rozwiązania, nową jakość oraz znalezienie alternatywnego modelu społecznego, który byłby bardziej skuteczny i dostosowany do aktualnych oczekiwań społecznych, są zapewne wyzwaniem dla pracownika socjalnego jako koordynatora, realizatora działań pomocowych, usług społecznych.

11

Rzeczywista liczba dzieci i młodzieży przebywających w instytucjonalnych formach opieki całkowitej w Polsce a wyzwania procesu deinstytucjonalizacji

51%

Błaszczyk M.

Ekonomia Międzynarodowa

|

2020

|

issue 32

250-266

EN

This article was written in response to the need for data on the number of children and young people in residential care institutions in Poland. This is crutial for estimating the scale of necessary actions to be taken in order to transition from institutional foster care to family care provisions (deinstitutionalization). The main problem associated with analyzing the conditions of the deinstitutionalization process and, consequently, its planning in the area of supporting children and young people in Poland, is that children and youngsters located outside the foster care system are entirely ignored, both in professional discourse and in statistics. The author presents the consequences of such an approach, analyzing the number of people aged 0 to 24 placed in residential care institutions in social welfare, education, and public health systems. The analysis indicates a significant underestimation of the scale of institutionalization of children and youth in Poland, which, depending on the adopted criteria for qualifying institutions, ranges from 20% to 35% of all people in 2019 placed outside their families of origin. The lower number of this estimation is determined by the share of children and youth placed in institutions that operate within the foster care system (almost 17,000 people), while the upper limit/number is the total number of people aged 0–24 in all institutional care provision, including, residential care homes or care and treatment institutions, among others (almost 30,000 people).

PL

Celem artykułu jest zaspokojenie zapotrzebowania na dane dotyczące liczby dzieci i młodzieży przebywających w instytucjonalnych formach opieki całkowitej w Polsce. Dane te są konieczne do ustalenia skali niezbędnych do podjęcia działań, aby możliwe stało się przejście od opieki instytucjonalnej do opieki rodzinnej, świadczonej w środowisku lokalnym. Głównym problemem związanym z analizowaniem uwarunkowań deinstytucjonalizacji w zakresie wspierania dzieci i młodzieży oraz z planowaniem tego procesu jest całkowite pomijanie – zarówno w profesjonalnym dyskursie, jak i w statystykach – osób przebywających w instytucjach długoterminowej opieki całkowitej nienależących do systemu pieczy zastępczej. W artykule przedstawiono konsekwencje takiego podejścia oraz zaprezentowano wyniki oszacowania liczby osób w wieku 0–24 lat przebywających w instytucjach świadczących długoterminową opiekę w systemach pomocy społecznej, edukacji i zdrowia. Z przeprowadzonych badań wynika, że skala instytucjonalizacji dzieci i młodzieży w Polsce jest znacznie niedoszacowana, gdyż w 2019 r. w zależności od przyjętych kryteriów kwalifikacji instytucji, co do typu świadczonej opieki, znajdujące się w nich dzieci i młodzież stanowiły 20–35% wszystkich osób umieszczonych poza rodzinami pochodzenia. Dolną granicę tego oszacowania wyznacza udział dzieci i młodzieży umieszczonych w placówkach systemu pieczy zastępczej (blisko 17 tys. osób), a górną – suma wszystkich osób w wieku 0–24 lat przebywających w instytucjach opieki całkowitej, w tym m.in. w domach pomocy społecznej czy instytucjach opiekuńczo-leczniczych (niemal 30 tys.).

12

DEINSTYTUCJONALIZACJA OPIEKI DŁUGOTERMINOWEJ W SZWECJI – INSPIRACJE DLA POLSK

38%

Bakalarczyk R.

Polityka Społeczna

|

2018

|

vol. 45

|

issue 2(21T) Niesamodzielność – nowe ryzyko socjalne

34–40

EN

The article is about deinstitutionalisation of long-term care for people with disabilities and the elderly. In the first part there is a chronology of changes in public policy for the disabled. It shows that, the policy led to deinstitutionalisation and basing on community services. Then, the certain contemporary institutions are presented, such as personal attendance. Next part is devoted to the elderly care. That field of public policy became in Sweden more and more deinstitutionalized and community oriented. Article mentions also about current trend in home care provision and some other measures that shall support the frail elderly in the local community.

PL

Artykuł podejmuje problem deinstytucjonalizacji opieki długoterminowej i wsparcia wobec osób z niepełnosprawnościami oraz osób starszych. W pierwszej części omówiona została ewolucja szwedzkiej polityki wobec osób niepełnosprawnych, którą cechowało zmierzanie w kierunku deinstytucjonalizacji i normalizacji uczestnictwa osób niepełnosprawnych w głównym nurcie życia społecznego. Zostały przedstawione podstawowe instrumenty wsparcia osób niepełnosprawnych, ze szczególnym uwzględnieniem zasiłku na zakup usług asystenckich. Omówiono politykę wobec osób starszych, która również od czasu II wojny światowej zmierzała w kierunku coraz większej deinstytucjonalizacji. Zaprezentowano różne formy wsparcia seniorów w Szwecji w miejscu zamieszkania. Szczególnie dokładnie zostały omówione domowe usługi opiekuńcze oraz procesy, jakim podlegało ich przyznawanie i świadczenie od lat 90. Przedstawione są też inne formy wsparcia, umożliwiające uczestnictwo osób sędziwych w społeczeństwie.

Refine search results

Współczesne trendy w psychiatrii środowiskowej w kontekście deinstytucjonalizacji

Reforming Of Public Administration Of Social Service System In Ukraine In Conditions Of Sustainable Development

Názory studentů vybraných pomáhajících profesí na rušení ústavních zařízení pro děti do tří let věku v kontextu současných změn

Deinstytucjonalizacja usług dla seniorów jako element polityki senioralnej

Człowiek z niepełnosprawnością intelektualną w procesie zmiany modelu życia

Modele standardu mieszkalnictwa wspomaganego. Przykłady w wybranych krajach świata

Podzielony uniwersytet. Od deinstytucjonalizacji do reinstytucjonalizacji misji badawczej polskich uczelni

Transformation of Social Services in Ukraine: the Deinstitutionalization and Reform of the Institutional Care System for Children

Transformacja systemu pomocy społecznej w Polsce po 1989 roku – wybrane zagadnienia

Polska tradycja pracy socjalnej wobec nowych trendów w polityce społecznej

Rzeczywista liczba dzieci i młodzieży przebywających w instytucjonalnych formach opieki całkowitej w Polsce a wyzwania procesu deinstytucjonalizacji

DEINSTYTUCJONALIZACJA OPIEKI DŁUGOTERMINOWEJ W SZWECJI – INSPIRACJE DLA POLSK