Search results

1

Nabrzeża poezji Różewicza

100%

Pertek G., Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu I. F. P., Grzegorz Pertek – mgr d. Z. S. L. U. i. A. M. w. P. Z. s. p. p. X. i. X. w. I. s. p. t. W. p. J. j., grzegorz.pertek@gmail.com

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

|

2013

|

vol. 02

EN

In this article, the author attempts to describe the dialectical relationship between poetry and poem. This distinction seems to be as clear, as ambiguous and contradictory. The purpose of this article is therefore to unravel the problem, approaching it from two perspectives. Based on the analysis of a fragment of the poem Woda w garnuszku, Niagara i autoironia (“Water in the Pot, Niagara, and Self-Irony”), the author formulates a thesis of its illusiveness, as poem writing is a transgressive gesture, not subject to the finalization, made on the basis of an endless movement of formation and destruction. Hence the assumption that Różewicz’s only option, and even necessity, is writing. The second part of the article is devoted to the analysis of the line on the na obrzeżach poezji (“outskirts of poetry”), which addresses the problem of writing, or writability of text. The relation between poetry and poem is supplemented here by a third element, the function of the subject, which bearing the mark of the “original” act of exclusion, defines the eponymous “outskirts of poetry”, on the one hand determining the ambiguous boundary of the work (poem), and on the other – maintaining the relevance of the poem being recorded now.

2

Nota o książce Michael Naas, The End of the World and Other Teachable Moments: Jacques Derrida’s Final Seminar (New York: Fordham University Press, 2015)

100%

Kisiel M. A.

ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura

|

2016

|

issue 33

PL

Przedmiotem noty jest książka Michaela Naasa The End of the World and Other Teachable Moments: Jacques Derrida’s Final Seminar poświęcona ostatniemu seminarium ojca dekonstrukcji. Rekonstruując dwie ostatnie lektury Derridy: Robinson Crusoe Daniela Defoe oraz seminarium Martina Heideggera z lat 1929-1930, Naas prowadzi czytelnika przez jego najpóźniejsze rozważania o suwerenie oraz świecie, a zarazem stale lokuje je w innych tekstach francuskiego filozofa, zacierając popularny podział na "wczesnego" i "późnego" Derridę.

3

Skrytość Boga i pobożna dekonstrukcja - czyli jak (nie) czytać Mikołaja z Kuzy

75%

Sikora P.

Diametros

|

2019

|

vol. 16

|

issue 59

61-72

EN

In my paper I present a critique of Dorota Brylla’s interpretation of the dialogue by Nicholas of Cusa - De Deo abscondito, and a critique of her stance on apophatic theology. I consider Brylla’s position an exemplification of a more widespread philosophical point of view in terms of both the interpretation of Nicholas thought and the apophatic tradition as such. I also present an alternative reading of both his dialogue and apophatic theology. Finally, I point out some implications of adopting my position for philosophical theology and the philosophy of religion.

PL

W artykule podejmuję polemikę z zaproponowaną przez Dorotę Bryllę fi lozofi czną interpretacją dialogu Mikołaja z Kuzy De Deo abscondito i z jej koncepcją teologii apofatycznej – jako egzemplifi kacją podejścia szerzej rozpowszechnionego wśród fi lozofów religii i historyków idei. Prezentuję także własną, alternatywną interpretację tekstu Kuzańczyka – i szerzej – postawy apofatycznej. Wskazuję też na konsekwencje mojej interpretacji w kontekście fi lozofi i Boga i religii.

4

Dekonstrukcja logosu jako zagrożenie dla życia religijnego

63%

Łażewska D. A.

Paedagogia Christiana

|

2015

|

vol. 1/35

141-159

PL

Chrześcijaństwo rozumie siebie jako religię logosu, czyli religię według rozumu. Osłabienie rozumu, czyli logosu, oznacza zatem osłabienie, a nawet zanik, życia chrześcijańskiego. W celu zrozumienia prawd wiary posługiwano się argumentacją filozoficzną. Współczesnym stylem filozoficznego myślenia jest dekonstrukcja. Jednak dekonstrukcja uniemożliwia rozumienie. Nie służy bowiem do sformułowania sensownych odpowiedzi czy wykazania braku sensu, lecz uwalnia od sensu. Dekonstrukcja burzy zatem logocentryczny sposób myślenia, czyli „znaczenie”, „rozumienie”, „pewność”. Dlatego stanowi zagrożenie dla życia wiary poszukującej zrozumienia (fides quaerens intellectum).

EN

Christianity understands itself as a religion of logos, that is, a religion in accord with reason. Therefore, a weakening of reason, which is the logos, indicates a weakening, and even the degeneration of Christian life. In order to understand the truths of faith, philosophical arguments have been used. Deconstruction is a contemporary style of philosophical thought, which prevents understanding, for it serves not in the formulation of reasonable answers nor in demonstrating a lack of sense. Therefore, deconstruction demolishes the logocentric mode of thought that is “meaning,” “understanding” and “certainty.” Hence, it constitutes a threat to a life of faith that seeks understanding (fides quaerens intellectum).

5

Chrześcijańska dekonstrukcja ponowoczesności? Albo: jak każdy znak może zostać odwrócony.

63%

Lipowicz M.

Kultura i Polityka

|

2009

|

issue 6

105-117

PL

W niniejszym artykule autor w sposób innowacyjny próbuje zająć się kwestią ponowoczesnej dekonstrukcji znaczeń i sensu religii, a w szczególności chrześcijaństwa. W czasie, gdy niemal na porządku dziennym podkreśla się „groźne” skutki, jakie niesie ze sobą ponowoczesność dla chrześcijaństwa, mało kto chce zauważyć drugą stronę medalu. Autor pragnie rozważyć możliwości dekonstruktywistycznego ujęcia wpływu chrześcijaństwa na ponowoczesność. Punktem wyjścia w owej analizie będzie próba rekonstrukcji samego pojęcia dekonstrukcji w odniesieniu do ważnego dla analizy socjologicznej pojęcia „porządku społecznego”. Autor będzie usiłował wskazać, że już same teoretyczne propozycje „kultury bez centrum” i „zdekonstruowanego chrześcijaństwa” ignorują komunikatywną strukturę społeczeństwa. Ponowoczesność to nie tylko kolejny etap procesu „destrukcji metafizyki” doprowadzającego do relatywizacji wszystkich obowiązujących znaczeń i sensów we współczesnym społeczeństwie. Nietzscheański i Heideggerowski dyskurs ponowoczesny zapomina o ważnych dla życia społecznego fenomenach, jak doświadczenie „auto-transcendencji” oraz istotnego dla współczesnej filozofii nurtu „przetłumaczenia“ treści metafizycznych i sakralnych na język świecki. Oba te zjawiska jednak świadczą o tym, że cywilizacja zachodnia pozostaje w sposób kognitywny związana z chrześcijaństwem. Typowe ponowoczesne doświadczenie kontyngencji zostaje w ten sposób zredukowane poprzez ponowne odkrycie treści chrześcijańskich i postmetafizycznych, co z kolei doprowadza do paradoksalnej dekonstrukcji samego procesu dekonstrukcji – czyli, samej ponowoczesności. Ową odwróconą dekonstrukcję potwierdzają badania empiryczne z zakresu socjologii i psychologii społecznej przeprowadzone między innymi w Niemczech i Austrii. Pozostaje, według autora, faktem społecznym, że ludzie w swoim życiu nie przestają szukać „głębszych” prawd, których zdekonstruowana rzeczywistość ponowoczesna nie może im zaoferować. Tutaj właśnie – w zdekonstruowanej rzeczywistości społecznej – otwierają się dla chrześcijaństwa i jego emfatycznie rozumianej prawdy nowe możliwości aktywności społecznej.

EN

In this article the author is trying to bring up in an innovative way the question of the postmodern deconstruction of the meanings and sense of religion, and above all Christianity. Nowadays, as the stressing of the “dangerous” effects of postmodernity on Christianity seems to be an everyday occurrence, hardly anyone is willing to notice the other side of the issue. The author discusses the possibility of a deconstructive influence of Christianity upon postmodernity itself. The starting point of this analysis will be an attempt to analyze the term deconstruction itself, referring it to the important sociological term of “social order”. The author will try to point out that the mere theoretical proposition of a “culture without centre” or the idea of a “deconstructed Christianity” in fact ignores the communicative structure of society. Postmodernity is not only the next stage of the “destruction of metaphysics”, which leads to the relativism of all valid concepts that have meaning and sense in contemporary society. The Nietzschean and Heideggerian discourse of postmodernity forgets about such important phenomena of social life as the experience of “self-transcendence” and the importance in contemporary philosophy of “translating” metaphysical and sacral ideas into a secular language. Both phenomena prove though, that Western Civilization is cognitively bound to Christianity. The typical postmodern experience of contingency is reduced by the rediscovery of Christian and post-metaphysical contents, which ironically leads to a deconstruction of deconstruction itself – hence, postmodernity itself. This reversed deconstruction is confirmed by empirical research conducted in, among other countries, Germany and Austria. According to the author, it remains a social fact that people do not stop seeking deeper “truths”, which the deconstructed postmodern reality is not capable of offering. Right here – in the reality of a deconstructed society – new perspectives of social activity are opened for Christianity and its emphatical understanding of “truth”.

6

Próba performatywnego odczytania opisu stworzenia (Rdz 1–2, 4)

63%

Jaworecki K.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2017

|

vol. 26

|

issue 3

13-21

EN

Focusing on the first couple of verses in Genesis (Gen 1–2:4), one can discover its amazingly performative character. The Word of God is creative and has effective power; it can be subject to the analysis of performative utterances by Austin, which seems to stress its significant character. Reading this text in light of deconstruction theory by Derrida leads us onto the path of fully performative interpretation of culture texts. Of course it is just an attempt, which is a little far-fetched but it still remains interesting and scientifically stimulating.

7

Postmodernizm i dekonstrukcja filozoficzna. Jaka różnica?

63%

Kwietniewska M.

Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris

|

2022

|

vol. 58

|

issue 3

1-37

EN

The subject of this article is a comparison between postmodern philosophy and philosophy of difference, especially in its most recent version, which is philosophical deconstruction. In the first part of the paper, the history and general characteristics of postmodernism are briefly presented, while the second part discusses the philosophy of difference, not only in its present form, but also in its earlier versions, which include Martin Heidegger's “different thinking”, German idealism, Presocratic thought, and finally the philosophy of ancient India. Unlike the postmodernists, who are ultimately united almost exclusively by their critique of metaphysics and their literary style of discourse, the theorists of difference remain representatives of a traditional (though now largely forgotten) understanding of philosophy.

PL

Tematem tego artykułu jest porównanie filozofii postmodernistycznej i filozofii różnicy, zwłaszcza w jej najnowszej wersji, jaką stanowi dekonstrukcja filozoficzna. W pierwszej części pracy została przedstawiona zwięźle historia i ogólna charakterystyka postmodernizmu, w drugiej części zaprezentowana została filozofia różnicy, nie tylko w jej obecnej postaci, ale również we wcześniejszych wersjach, do których zaliczyć trzeba: „inne myślenie” Martina Heideggera, idealizm niemiecki, myśl presokratejską, a wreszcie filozofię starożytnych Indii. W przeciwieństwie do postmodernistów, których finalnie łączy niemal wyłącznie krytyka metafizyki i literacki styl wypowiedzi, teoretycy różnicy pozostają przedstawicielami tradycyjnego (choć dziś w dużej mierze zapomnianego) rozumienia filozofii.

8

Przemyśleć nowoczesność jeszcze raz – i jeszcze raz. Wokół książki Jakuba Momry, Widmontologie nowoczesności

63%

Hoffmann K.

ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura

|

2017

|

issue 34

EN

Krzysztof HoffmanAdam Mickiewicz UniversityPoznań, Poland Re-thinking Modernity Again – and Again Reflections on Jakub Momra’s BookWidmontologie nowoczesności [Spectrontologies of Modernity]Tekst jest krytyczną lekturą książki Jakuba Momry, Widmontologie nowoczesności. Artykuł problematyzuje kluczowy dla publikacji problem genezy, uwypukla zawarte w książce związki późnej fazy dekonstrukcji z jej wcześniejszymi odczytaniami Freudowskiej psychoanalizy, stawia wreszcie pytanie o przyszłe rozwinięcia zarysowanego projektu.Keywords: cultural theory, deconstructions, spectrontology, modernityPrzemyśleć nowoczesność jeszcze raz – i jeszcze raz. Wokół książki Jakuba Momry Widmontologie nowoczesnościTekst jest krytyczną lekturą książki Jakuba Momry, Widmontologie nowoczesności. Artykuł problematyzuje kluczowy dla publikacji problem genezy, uwypukla zawarte w książce związki późnej fazy dekonstrukcji z jej wcześniejszymi odczytaniami Freudowskiej psychoanalizy, stawia wreszcie pytanie o przyszłe rozwinięcia zarysowanego projektu.Słowa kluczowe: teoria kultury, dekonstrukcja, widmontologia, nowoczesność

PL

Krzysztof HoffmanAdam Mickiewicz UniversityPoznań, Poland Re-thinking Modernity Again – and Again Reflections on Jakub Momra’s BookWidmontologie nowoczesności [Spectrontologies of Modernity]Tekst jest krytyczną lekturą książki Jakuba Momry, Widmontologie nowoczesności. Artykuł problematyzuje kluczowy dla publikacji problem genezy, uwypukla zawarte w książce związki późnej fazy dekonstrukcji z jej wcześniejszymi odczytaniami Freudowskiej psychoanalizy, stawia wreszcie pytanie o przyszłe rozwinięcia zarysowanego projektu.Keywords: cultural theory, deconstructions, spectrontology, modernityPrzemyśleć nowoczesność jeszcze raz – i jeszcze raz. Wokół książki Jakuba Momry Widmontologie nowoczesnościTekst jest krytyczną lekturą książki Jakuba Momry, Widmontologie nowoczesności. Artykuł problematyzuje kluczowy dla publikacji problem genezy, uwypukla zawarte w książce związki późnej fazy dekonstrukcji z jej wcześniejszymi odczytaniami Freudowskiej psychoanalizy, stawia wreszcie pytanie o przyszłe rozwinięcia zarysowanego projektu.Słowa kluczowe: teoria kultury, dekonstrukcja, widmontologia, nowoczesność

9

Niemożliwe jako konieczne, czyli literaturoznawcza nie-pewność

63%

Graf P.

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

|

2016

|

issue 5

301-310

EN

The review of Edward Balcerzan’s work devoted to literatureness focuses on some significant issues within the modern theory of literature: the raison d’etre of certain theoretical categories, the possibility of redefining the structuralist paradigm, and contemporary values of model thinking.

PL

Recenzja pracy Edwarda Balcerzana poświęconej literackości dotyczy ważnych kwestii współczesnej teorii literatury: na ile pewne kategorie teoretyczne wciąż mają rację bytu, czy możliwa jest nowa odsłona paradygmatu strukturalistycznego, jakie są dziś wartości myślenia modelowego?

10

Doświadczenie lektury

51%

Burzyńska A.

Edukacja

|

2012

|

issue 2(118)

9-19

PL

Artykuł omawia problematykę lektury w kontekście aktualnego zainteresowania humanistyki kwestią doświadczenia. Autorka zwraca uwagę na podwójną problematyczność tytułowego „doświadczenia lektury” – zarówno w związku z trudnościami w doprecyzowaniu kategorii doświadczenia na gruncie tradycji filozoficznej, jak i w odwołaniu do XX-wiecznych teorii lektury (ukierunkowanych fenomenologicznie i semiotycznie), które zastępując tradycyjne pojęcie interpretacji pojęciem lektury, obwarowywały praktykę czytania kryteriami poprawności i odbierały jej charakter doświadczenia. Główną tezą artykułu jest konieczność przejścia w refleksji nad doświadczeniem lektury od tendencji esencjalistycznych do pragmatystycznych i performatycznych, czyli postawienia pytań: jak literatura działa?, jakie doświadczenia wytwarzane są w praktyce lektury? i jak za pomocą lektury można inspirować do czytania literatury? W perspektywie kryzysu czytelnictwa i „kryzysu arcydzieł” pytania te wydają się bardzo istotne.

EN

The article discusses reading from the perspective of human inquiry into the nature of experience. The author pinpoints a dual problem. The first relates to difficulties with definition of experience in the philosophical tradition. The second is an influence of 20th century theories which replace the concept of interpretation with the concept of reading. The main thesis of the article argues for the necessity to enter a new reflection on the experience of reading away from its essentialistic tendency, to be more based on pragmatics and performatics. This could be followed by questions about how literature works, the kind of experience that is created in the process of reading and how people should be inspired to embrace literature. In view of the reading crisis and the crisis of classics these questions seem crucially important.

11

Inny w tekście, inny w polityce - Gadamer a Derrida

51%

Dadlez J., Warszawski U.

Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris

|

2017

|

vol. 39 (4)

EN

In this article I compare Hans-Georg Gadamer’s philosophical hermeneutics and Jacques Derrida’s deconstruction. I try to demonstrate the similarities (focus on language and history), but moreover the differences between them. The core issue is the problem of the other, which appears in the works of both authors. Two perspectives are applied: concerning the notion of text (or tradition), and referring to the field of the political. Gadamer strives to communicate with the other (text) in the mutual understanding, although he has no hope in finding a final sensus communis. Derrida emphasizes the difference underlying every thought, as well as situations of understanding as such. As a result, their visions of democracy differ – subtly, but essentially.

12

Christopher Norris, Dekonstrukcja przeciw postmodernizmowi. Teoria krytyczna i prawo rozumu, tłum. Artur Przybysławski, Universitas, Kraków 2001. ss. 237

51%

Niewczas Ł.

Facta Simonidis

|

2008

|

vol. 1

|

issue 1

351-359

13

Neoplatońska idea wyjścia i powrotu jako strukturalna zasada wyrażania prawd teologicznych i jej dekonstrukcyjna reinterpretacja

51%

Strumiłowski J.

Teologia w Polsce

|

2016

|

vol. 10

|

issue 2

129-140

EN

Every age requires that theology seek such a language that would allow the expression of the revealed truths adequately to the way of thinking of contemporary people. That is why theology benefits from the current philosophy. New philosophical tendencies however, expressing the way of thinking of a modern man, may raise doubts as to their theological contributes. It is so because e.g. some philosophical currents question previous philosophical narrations which may raise concerns that they controvert simultaneously the theological systems based upon them. This situation is particularly visible actually, when one asks about the legitimacy of the use of postmodernist philosophies in the sphere of theology. Nevertheless, there is a possibility of transposing (translating) of the basic categories of traditional philosophies and their theological implications to the categories of new and unverified philosophical systems and this possibility proves the adequacy mentioned above. The present article attempts to verify whether the basic categories of deconstruction may be compatible with the categories built upon the Neo-platonic philosophy.

PL

Każda epoka wymaga, aby teologia szukała takiego języka, który pozwalałby na wyrażanie prawd objawionych adekwatnie do sposobu myślenia współczesnych ludzi. Dlatego teologia korzysta z obecnej filozofii. Nowe tendencje filozoficzne, wyrażające sposób myślenia współczesnego człowieka, mogą budzić wątpliwości co do ich wkładu teologicznego. Jest tak, ponieważ np. niektóre nurty filozoficzne kwestionują wcześniejsze narracje filozoficzne, które mogą budzić obawy, że jednocześnie psują oparte na nich systemy teologiczne. Ta sytuacja jest szczególnie widoczna, gdy pyta się o zasadność wykorzystania filozofii postmodernistycznych w dziedzinie teologii. Niemniej jednak istnieje możliwość przeniesienia (przetłumaczenia) podstawowych kategorii tradycyjnych filozofii i ich teologicznych implikacji na kategorie nowych i niezweryfikowanych systemów filozoficznych, i ta możliwość potwierdza adekwatność wspomnianą powyżej. Niniejszy artykuł próbuje zweryfikować, czy podstawowe kategorie dekonstrukcji mogą być zgodne z kategoriami zbudowanymi na filozofii neo-platońskiej.

14

A Deconstructive Approach to the Past

51%

Domańska E.

Historyka Studia Metodologiczne

|

2020

|

vol. 50

15

History, Spectres, and Deconstruction

51%

Kula A.

Historyka Studia Metodologiczne

|

2020

|

vol. 50

16

Kryminalny teatr teorii Normana Hollanda

51%

Skubaczewska-Pniewska A.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica

|

2019

|

vol. 7

179-187

EN

This paper focuses on Death in a Delphi Seminar: A Postmodern Mystery (1995) by Norman N. Holland and the relationship between the novel and Holland’s version of the reader-response theory. What makes the novel interesting is its intertextual structure, theatralization of academic life and various incarnations of the author who plays with his own identity. The text is a combination, an amalgam of other texts, such as police tape transcripts, fragments of a diary, letters, newspaper articles, student’s essays, etc. The author rewrites the conventions of crime fiction in the style of an academic novel. The protagonist, Holland by name, is an artificer of an unconventional teaching method called “Delphi Seminar”, based on the analysis of students’ narrative responses to literary texts, just like the author himself. In the novel, the method, presented by real Holland in cooperation with Murray M. Schwartz in the Know Thyself: Delphi Seminars (2008), is used as a murder investigation method. The author of this paper poses a question if Holland’s novel is mainly an advertisement of “Delphi Seminar” or an interesting academic mystery novel, or a serious voice in the theoretical debate on readerresponse criticism, deconstruction and psychoanalysis in literary criticism.

PL

Artykuł skupia się na Death in a Delphi Seminar: A Postmodern Mystery (1995) Normana N. Hollanda oraz na relacjach między tą powieścią i Hollandowską wersją reader-response theory. Tym, co czyni powieść interesującą, jest jej intertekstualna struktura, teatralizacja życia akademickiego i różne wcielenia autora, który igra własną tożsamością. Tekst stanowi mozaikę, zestawienie różnych tekstów, takich jak zapisy przesłuchań, fragmenty dziennika, listy, artykuły prasowe, prace studentów, itp. Autor “przepisuje” konwencje kryminału w stylu powieści akademickiej. Główny bohater, nazwiskiem Holland, podobnie jak sam autor, jest twórcą niekonwencjonalnej metody nauczania zwanej “Delphi Seminar”, polegającej na analizie studenckich interpretacji tekstów literackich. Metoda, którą “prawdziwy” Holland, wraz z Murrayem M. Schwartzem, zaprezentował w książce Know Thyself: Delphi Seminars (2008), w powieści wykorzystana została w śledztwie w sprawie morderstwa. Autorka artykułu zastanawia się, czy powieść Hollanda jest głównie reklamą “Delphi Seminar”, czy raczej interesującym kryminałem akademickim, czy wreszcie ważnym głosem w teoretycznej dyskusji na temat reader-response criticism, dekonstrukcji i psychoanalizy w badaniach literackich.

17

“Plant-Thinking”, or a deconstruction of the metaphysical paradigm

51%

Marder M., Marder M.

Ruch Literacki

|

2019

|

issue 6

18

Ślaz – nieoznaczone axis mundi w imaginarium Lilli Wenedy

51%

Grzegórzek M.

Ruch Literacki

|

2022

|

issue 1

15-32

EN

This is a deconstructive reading of Juliusz Słowacki's Lilla Weneda, focusing on Ślaz, an enigmatic character usually marginalized in interpretations of this quasi-historical Romantic drama. Drawing on Professor Marta Piwińska's study of ‘Lilla Weneda’ in Dramat polski: Interpretacje (2001), this article explores the gaps and fissures in Słowacki's text. While complementing her analysis with a number of alternative readings, this article also uses deconstruction to challenge some of the points that are embedded in the traditional reception of the drama.

19

Złudna idea de(kon)strukcji architektury

51%

Benisz H.

Humanistyka i Przyrodoznawstwo

|

2017

|

issue 23

107-129

XX

architektura, dekonstrukcja, Peter Eisenman, Bernard Tschumi, Jacques Derrida, Cezary Wąs

EN

architecture, deconstruction, Peter Eisenman, Bernard Tschumi, Jacques Derrida, Cezary Wąs

20

Reportaż w stanie dekonstrukcji. O Życie w dżungli Zbigniewa Uniłowskiego

51%

Zdunik J.

Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia

|

2015

|

vol. 33

|

issue 1

EN

The theme of this article is The Rye in the Jungle – reportage of Zbigniew Uniłowski. After presenting some reactions from critics, and literary and social context of the creation of the reportage, I made the interpretation of the text. Uniłowski, by the ostentatious presentation of the boredom of travel, opposes the convention of the exotic, travel reportage. Moreover, he very often presents the subjectivity and uncertainty of his knowledge. As a results, he takes a discussion with the nonfiction narrative.

PL

Tematem niniejszego artykułu jest Żyto w dżungli – reportaż Zbigniewa Uniłowskiego. Po przedstawieniu reakcji krytyki oraz kontekstu literacko-społeczego powstania reportażu dokonywana jest interpretacja tekstu. Uniłowski, poprzez manifestacyjne przedstawienie nudy podróży, przeciwstawia się konwencji egzotycznego podróżopisarstwa, co więcej, wielokrotnie prezentuje subiektywizm i niepewność swojego poznania reporterskiego, podejmując dyskusję z obiektywną narracją faktograficzną.

Refine search results

Nabrzeża poezji Różewicza

Nota o książce Michael Naas, The End of the World and Other Teachable Moments: Jacques Derrida’s Final Seminar (New York: Fordham University Press, 2015)

Skrytość Boga i pobożna dekonstrukcja - czyli jak (nie) czytać Mikołaja z Kuzy

Dekonstrukcja logosu jako zagrożenie dla życia religijnego

Chrześcijańska dekonstrukcja ponowoczesności? Albo: jak każdy znak może zostać odwrócony.

Próba performatywnego odczytania opisu stworzenia (Rdz 1–2, 4)

Postmodernizm i dekonstrukcja filozoficzna. Jaka różnica?

Przemyśleć nowoczesność jeszcze raz – i jeszcze raz. Wokół książki Jakuba Momry, Widmontologie nowoczesności

Niemożliwe jako konieczne, czyli literaturoznawcza nie-pewność

Doświadczenie lektury

Inny w tekście, inny w polityce - Gadamer a Derrida

Christopher Norris, Dekonstrukcja przeciw postmodernizmowi. Teoria krytyczna i prawo rozumu, tłum. Artur Przybysławski, Universitas, Kraków 2001. ss. 237

Neoplatońska idea wyjścia i powrotu jako strukturalna zasada wyrażania prawd teologicznych i jej dekonstrukcyjna reinterpretacja

A Deconstructive Approach to the Past

History, Spectres, and Deconstruction

Kryminalny teatr teorii Normana Hollanda

“Plant-Thinking”, or a deconstruction of the metaphysical paradigm

Ślaz – nieoznaczone axis mundi w imaginarium Lilli Wenedy

Złudna idea de(kon)strukcji architektury

Reportaż w stanie dekonstrukcji. O Życie w dżungli Zbigniewa Uniłowskiego