Search results

1

Zderadykalizować dżihadystę? Doświadczenia czterech państw muzułmańskich

100%

gorak-sosnowska k.

Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego

|

2016

|

vol. 10

|

issue 2

110-123

EN

The article presents four programs which aim at deradicalizing radical Islamists carried out in Muslim-majority countries: Egypt, Indonesia, Saudi Arabia and Yemen. In each country thelocal content of the deradicalization program differs: In Yemen the main tool used in order to deradicalize is a theological debate, in Saudi Arabia a complex support programme with many psychological and financial incentives is offered, in Egypt the deradicalization programme had a political character and was organised top down, with a big role of leadership of two Islamic organisations, while in Indonesia the religious component is hardly existing. The article analyses how different programmes fit in the local cultural perspective, as well as their strong sides and weaknesses.

PL

Artykuł omawia cztery programy deradykalizacji dżihadystów realizowane w państwach zamieszkałych w większości przez muzułmanów: w Arabii Saudyjskiej, Egipcie, Indonezji i Jemenie. W każdym państwie specyfika programu deradykalizacyjnego jest odmienna: w Jemenie nacisk kładziony jest przede wszystkim na debatę teologiczną, w Arabii Saudyjskiej oferowany jest kompleksowy program wsparcia psychologicznego i finansowego dla dżihadystów, w Egipcie proces deradykalizacji miał odgórny i w dużej mierze polityczny charakter, a zasadzał się na liderach dwóch organizacji islamistycznych, zaś w Indonezji komponent religijny w programie w zasadzie nie występuje. Artykuł analizuje dopasowane do specyfiki kulturowej i możliwości ekonomicznych sposoby deradykalizacji, wskazując na słabe i mocne strony poszczególnych programów.

2

Przeciwdziałanie radykalizacji dżihadystycznej w hiszpańskich więzieniach

80%

Kosmynka S.

Przegląd Europejski

|

2022

|

issue 2(64)

115-132

PL

W zakładach karnych w Europie i państwach muzułmańskich wielokrotnie dokonywała się konwersja osadzonych na radykalną odmianę islamu, co w konsekwencji nierzadko skłaniało ich do podjęcia aktywności o charakterze terrorystycznym. Stąd też problematyka ta jest ważna z perspektywy zrozumienia mechanizmów konwersji na ten rodzaj ekstremizmu. Artykuł podejmuje zagadnienie radykalizacji dżihadystycznej w hiszpańskich zakładach penitencjarnych oraz związków tego procesu z aktywnością terrorystyczną. Odwołuje się do metody historycznej i systemowej oraz do teorii sieci, ujmującej dżihadyzm jako swoisty globalny ruch społeczny. Koncentruje się na analizie najważniejszych inicjatyw prewencyjnych i deradykalizacyjnych, wprowadzonych na przestrzeni ostatnich lat przez władze Hiszpanii w odpowiedzi na ten problem w celu zniwelowania ryzyka oddziaływania ekstremizmu salafickiego w więzieniach. Artykuł przybliża główne przesłanki i kierunki działań administracji penitencjarnej w tym zakresie, jak również wskazuje na wyzwania im towarzyszące. Głównym wnioskiem jest wskazanie na kompleksowe i wielopłaszczyznowe opracowanie strategii prewencyjnych w hiszpańskich zakładach penitencjarnych, które – pomimo pewnych mankamentów – należy uznać za efektywne.

EN

The process of radicalisation, that often takes place in prisions in European and Muslim countries, is extremely important to understand the challenges and threats for the international security, caused by jihadist terrorism. It is necessary to analyse how condemned individual becomes involved in militant activities. The article analyses the problem of violent radicalisation in Spanish prisions and examines anti-terrorist policy based in this context on the idea of prevention, deradicalisation and disengagement. The research is focused on the conditions and purposes of the Spanish strategies and programmes introduced in the penitentiary centers in the response to the jihadi recruitment in the Iberian Peninsula. The author emphasises the priorities of the National Strategic Plan to Combat Violent Radicalisation approved in 2015 and other initiatives and regulations to stop the Salafi proselytism and unable the indoctrination activities among the Muslim in prisions. The methodological analysis is based on the integration of historical and system method and refers to the Marc Sageman’s theory of the jihadist network, which is more appropriate to understand how they appear and operate. The main finding of the article is that Spanish authorities have implemented the multidimensional and integrated programmes countering violent extremism and anti-radicalisation in prisions that are effective, despite some elements that could be improved.

3

Ograniczenia i problemy w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości imigrantów w Europie.

41%

Izak K.

Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

|

2017

|

vol. 9

|

issue 17

104-137

PL

Zagrożenie terrorystyczne w Europie jest najwyższe od lat 70. i 80. ubiegłego wieku, nazwanych latami ołowiu (anni di piombo), gdy zamachom organizacji skrajnie prawicowych i lewackich towarzyszyły ataki terrorystów palestyńskich. Współczesnych terrorystów motywuje radykalny islam, a dokładnie – ideologia dżihadu propagowana przez salafitów wspierających samozwańczy kalifat Abu Bakra al-Bagdadiego, ich duchową ojczyznę. Mimo poważnego zagrożenia, poprawność polityczna elit zachodnich nie pozwala na jego jednoznaczne określenie mianem „terroryzmu islamskiego”, aby nie zostać posądzonym o rasizm lub islamofobię. Używa się więc różnych eufemizmów i czyni starania o zjednanie sobie środowisk muzułmańskich, które często domagają się kolejnych ustępstw i przywilejów, niekiedy kosztem społeczności krajów przyjmujących. Odpowiedzią niektórych państw na zagrożenie terrorystyczne jest realizowanie programów deradykalizacji, także dżihadystów, którzy wrócili ze strefy walk w Syrii i Iraku. Ten proces, mimo zaangażowania znacznych sił i środków, nie przynosi jednak większych rezultatów, a co najwyżej – pozwala odciągnąć młodych ludzi od stosowania przemocy (często chwilowej), bez zmiany nastawienia do otaczającej rzeczywistości. Państwo Islamskie przyznaje się do kolejnych ataków terrorystycznych w Europie w wykonaniu samotnych wilków i grup ekstremistów. Publikuje w cyberprzestrzeni materiały propagandowe oraz instrukcje dla muzułmanów wzywające do kolejnych zamachów przy użyciu dowolnych narzędzi i zawierających porady dotyczące skutecznego wtapiania się w środowisko „niewiernych” przed przystąpieniem do wymierzonych w nich działań. Jednocześnie fala migracyjna, która dotarła do Europy w 2015 r., wywołała wzrost zagrożenia terrorystycznego i przestępczości pospolitej, zwłaszcza ze strony nastoletnich muzułmanów, którzy są bezkarni wobec przepisów prawa. Kłopoty aparatu ścigania z identyfikacją tożsamości i wieku tych osób, motywowane względami etycznymi i prawami człowieka, utrudniają walkę z przestępczością i budzą frustrację funkcjonariuszy Policji. Mimo że rządy wielu państw UE otworzyły swoje granice dla imigrantów, to ich wzmożony napływ spotkał się ze sprzeciwem części społeczeństw, które swoje sympatie przenoszą na partie populistyczne i skrajnie prawicowe. Tymczasem wielu polityków uważa, że zagrożeniem nie są islamscy radykałowie, ale ugrupowania skrajnie prawicowe i lewackie. Żeby stwierdzić, jak bardzo te poglądy mijają się z rzeczywistością, wystarczy porównać skalę terroryzmu ze strony poszczególnych ugrupowań i liczbę ofiar, za które odpowiadają. Przed zagrożeniem ze strony współwyznawców ostrzegają znani przedstawiciele świata arabskiego, szukający często schronienia w Europie. Za odważne poglądy dotyczące m.in. konieczności zreformowania islamu przez jego reinterpretację i dostosowanie do obecnych czasów są ostro krytykowani przez organizacje islamskie i część sceny politycznej, a nawet grozi im się śmiercią.

EN

Terrorist threat in Europe is at the highest rate from the 70ties and 80ties of twentieth century which were called years of lead (anni di piombo), when extreme rights and lefts attacks were accompanied by Palestinian terrorists attacks. Present terrorists are motivated by radical Islam and more specifically ideology of jihad which is spread by Salafis supporting self-appointed Caliphate of Abu Bakr al Baghdadi, their spiritual homeland. Despite serious danger political correctness of the elites does not allow to name it univocally as “Islamic terrorism” not to be accused of racism or islamophobia. They use different euphemisms and try to secure Muslim communities support, which often demand next privileges and concessions, sometimes at host countries expenses. The answer of some countries to the terrorist threat are de-radicalization programs which include also jihadists coming back from Syria and Iraq. This process despite huge amounts of money and efforts involved does not bring much success, sometimes it helps to deter young people from violence (often temporarily) without changing their overall attitude. IS claims responsibility for next terrorist attacks in Europe by lone wolves and groups of extremists and spreads propaganda in cyberspace together with instructions for Muslims to carry out next attacks with any tools available and materials with advice how to blend in effectively before any actions. Simultaneously the immigration wave which came to Europe in 2015 has increased terrorists threat and common criminality especially by adolescent Muslims who go unpunished. The problems law enforcement have with age identification of ethical nature and human rights make it very hard to fight with criminality and cause frustration among Police officers. Despite the fact that governments of many EU countries have opened their borders for immigrants their increased influx caused objection of the part of societies and turn to populist and extreme right parties. Meanwhile many politicians think that the real threat pose not Islamic radicals but extreme right and left groups. How much these ideas differ from reality one can observe by comparing scale of terrorism when it comes to different groups and number of victims. Well known representatives of Arab world seeking often shelter in Europe warn about the ones of their faith. They are strongly criticized by Islamic organizations and part of the native political scene or even threatened to be killed for brave opinions about the necessity of reforms in Islam by its re-interpretation and adjustment to present times.

4

Restraints and problems in the field of combating terrorism and crimes done by immigrants in Europe

41%

Izak K.

Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

|

2017

|

vol. 9

|

issue 17

342-369

EN

Terrorist threat in Europe is at the highest rate from the 70ties and 80ties of twentieth century which were called years of lead (anni di piombo), when extreme rights and lefts attacks were accompanied by Palestinian terrorists attacks. Present terrorists are motivated by radical Islam and more specifically ideology of jihad which is spread by Salafis supporting self-appointed Caliphate of Abu Bakr al Baghdadi, their spiritual homeland. Despite serious danger political correctness of the elites does not allow to name it univocally as “Islamic terrorism” not to be accused of racism or islamophobia. They use different euphemisms and try to secure Muslim communities support, which often demand next privileges and concessions, sometimes at host countries expenses. The answer of some countries to the terrorist threat are de-radicalization programs which include also jihadists coming back from Syria and Iraq. This process despite huge amounts of money and efforts involved does not bring much success, sometimes it helps to deter young people from violence (often temporarily) without changing their overall attitude. IS claims responsibility for next terrorist attacks in Europe by lone wolves and groups of extremists and spreads propaganda in cyberspace together with instructions for Muslims to carry out next attacks with any tools available and materials with advice how to blend in effectively before any actions. Simultaneously the immigration wave which came to Europe in 2015 has increased terrorists threat and common criminality especially by adolescent Muslims who go unpunished. The problems law enforcement have with age identification of ethical nature and human rights make it very hard to fight with criminality and cause frustration among Police officers. Despite the fact that governments of many EU countries have opened their borders for immigrants their increased influx caused objection of the part of societies and turn to populist and extreme right parties. Meanwhile many politicians think that the real threat pose not Islamic radicals but extreme right and left groups. How much these ideas differ from reality one can observe by comparing scale of terrorism when it comes to different groups and number of victims. Well known representatives of Arab world seeking often shelter in Europe warn about the ones of their faith. They are strongly criticized by Islamic organizations and part of the native political scene or even threatened to be killed for brave opinions about the necessity of reforms in Islam by its re-interpretation and adjustment to present times.

PL

Zagrożenie terrorystyczne w Europie jest najwyższe od lat 70. i 80. ubiegłego wieku, nazwanych latami ołowiu (anni di piombo), gdy zamachom organizacji skrajnie prawicowych i lewackich towarzyszyły ataki terrorystów palestyńskich. Współczesnych terrorystów motywuje radykalny islam, a dokładnie – ideologia dżihadu propagowana przez salafitów wspierających samozwańczy kalifat Abu Bakra al-Bagdadiego, ich duchową ojczyznę. Mimo poważnego zagrożenia, poprawność polityczna elit zachodnich nie pozwala na jego jednoznaczne określenie mianem „terroryzmu islamskiego”, aby nie zostać posądzonym o rasizm lub islamofobię. Używa się więc różnych eufemizmów i czyni starania o zjednanie sobie środowisk muzułmańskich, które często domagają się kolejnych ustępstw i przywilejów, niekiedy kosztem społeczności krajów przyjmujących. Odpowiedzią niektórych państw na zagrożenie terrorystyczne jest realizowanie programów deradykalizacji, także dżihadystów, którzy wrócili ze strefy walk w Syrii i Iraku. Ten proces, mimo zaangażowania znacznych sił i środków, nie przynosi jednak większych rezultatów, a co najwyżej – pozwala odciągnąć młodych ludzi od stosowania przemocy (często chwilowej), bez zmiany nastawienia do otaczającej rzeczywistości. Państwo Islamskie przyznaje się do kolejnych ataków terrorystycznych w Europie w wykonaniu samotnych wilków i grup ekstremistów. Publikuje w cyberprzestrzeni materiały propagandowe oraz instrukcje dla muzułmanów wzywające do kolejnych zamachów przy użyciu dowolnych narzędzi i zawierających porady dotyczące skutecznego wtapiania się w środowisko „niewiernych” przed przystąpieniem do wymierzonych w nich działań. Jednocześnie fala migracyjna, która dotarła do Europy w 2015 r., wywołała wzrost zagrożenia terrorystycznego i przestępczości pospolitej, zwłaszcza ze strony nastoletnich muzułmanów, którzy są bezkarni wobec przepisów prawa. Kłopoty aparatu ścigania z identyfikacją tożsamości i wieku tych osób, motywowane względami etycznymi i prawami człowieka, utrudniają walkę z przestępczością i budzą frustrację funkcjonariuszy Policji. Mimo że rządy wielu państw UE otworzyły swoje granice dla imigrantów, to ich wzmożony napływ spotkał się ze sprzeciwem części społeczeństw, które swoje sympatie przenoszą na partie populistyczne i skrajnie prawicowe. Tymczasem wielu polityków uważa, że zagrożeniem nie są islamscy radykałowie, ale ugrupowania skrajnie prawicowe i lewackie. Żeby stwierdzić, jak bardzo te poglądy mijają się z rzeczywistością, wystarczy porównać skalę terroryzmu ze strony poszczególnych ugrupowań i liczbę ofiar, za które odpowiadają. Przed zagrożeniem ze strony współwyznawców ostrzegają znani przedstawiciele świata arabskiego, szukający często schronienia w Europie. Za odważne poglądy dotyczące m.in. konieczności zreformowania islamu przez jego reinterpretację i dostosowanie do obecnych czasów są ostro krytykowani przez organizacje islamskie i część sceny politycznej, a nawet grozi im się śmiercią.

Refine search results

2 Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

1 Przegląd Europejski

1 Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego

1 2022

2 2017

1 2016

2 Izak K.

1 Kosmynka S.

1 gorak-sosnowska k.

Zderadykalizować dżihadystę? Doświadczenia czterech państw muzułmańskich

Przeciwdziałanie radykalizacji dżihadystycznej w hiszpańskich więzieniach

Ograniczenia i problemy w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości imigrantów w Europie.

Restraints and problems in the field of combating terrorism and crimes done by immigrants in Europe