Search results

1

Przypadek dezercji dowódcy oddziału radiotelegraficznego w I Korpusie Polskim w Rosji Zygmunta Włodzimierza Tarły-Mazińskiego

100%

Krok T.

Przegląd Historyczno-Wojskowy

|

2019

|

vol. XX (LXXI)

|

issue 2 (268)

121-142

EN

Włodzimierz Zygmunt Tarło-Maziński was the first commander of the radiotelegraphy unit of the Polish First Corps. He was a graduate of engineering courses at the Pavel Military School and the Officer Electrotechnical School of Electrotechnology in Petersburg (1915). He held the following positions: headmaster of the school in the Russian army’s radiotelegraphy units, lecturer of electrical and radio engineering at officer courses at the Western Front staff, and corps commander of the radiotelegraphy unit. In 1917 he was appointed military radioengineer. At that time he published textbooks in Russian: Records on Radiotelegraphy (1915) and Elementary Radiotelegraphy (1917), which were later published in Polish as Elementary Radiotelegraphy and Radiotelephony with a Brief Course in Electrical Engineering (Elementarna radiotelegrafia i radiotelefonia z pobieżnym kursem elektrotechniki, 1917) and Principles of Radiotelegraphy (Zasady radiotelegrafii, 1919). These were the first Polish publications on military radiotelegraphy. In the autumn of 1917, he became a member of the Polish Armed Forces that were formed in Russia, where as second lieutenant he became the first commander of the radiotelegraphy unit and the commander of the radiotelegraphy school at the Polish First Corps staff. The article provides a behind-the-scenes description of his insubordination to the orders of the commander of the Polish First Corps, basing on the archives of the Independent Radiotelegraphy Group and the Officer’s Adjudication Court.

RU

Влодзимеж Зигмунт Тарло-Мазинский был первым командиром радиотелеграфного подразделения в Первом польском корпусе. Он был выпускником инженерных курсов в Павловской Военной школе и Офицерской электротехнической школе в Петрограде (1915). Он имел следующие должности: начальник училища в радиотелеграфных подразделениях русской армии, преподаватель электро- и радиотехники на офицерских курсах при штабе Западного фронта и командир радиотелеграфного отдела корпуса. В 1917 году он был назначен военным инженером-радиотехником. В период работы на этой должности он опубликовал учебники на русском языке: Записки по радиотелеграфии (1915) и Элементарная радиотелеграфия (1917), которые позднее были изданы на польском языке под следующими названиями: Элементарная радиотелеграфия и радиотелефония с кратким курсом электротехники (1917) и Принципы радиотелеграфии (1919). Это были первые польские публикации по военной радиотелеграфии. Осенью 1917 года он вошел в состав формировавшихся в России польских вооруженных сил, где в звании подпоручика стал первым командиром радиотелеграфного отделения и комендантом радиотелеграфной школы при штабе Первого польского корпуса. Статья освещает закулисье его неповиновения приказам командующего Первым польским корпусом. Материалами для исследования послужили архивы Отдельной радиотелеграфной группы и Офицерского судебного трибунала.

PL

Włodzimierz Zygmunt Tarło-Maziński był pierwszym dowódcą oddziału radiotelegraficznego I Korpusu Polskiego. Był absolwentem kursów inżynieryjnych w Pawłowskiej Szkole Wojskowej oraz Oficerskiej Szkole Elektrotechnicznej w Piotrogrodzie (1915). Pełnił stanowiska: naczelnika szkoły w oddziałach radiotelegraficznych armii rosyjskiej, wykładowcy elektro- i radiotechniki na oficerskich kursach przy sztabie Frontu Zachodniego oraz dowódcy korpusowego oddziału radiotelegraficznego. W 1917 r. otrzymał funkcję wojskowego inżyniera radiotechnika. W tym okresie wydał podręczniki w języku rosyjskim: Zapiski po radiotelegrafii (1915) i Elementarnaja radiotelegrafija (1917), które zostały wydane później po polsku jako: Elementarna radiotelegrafia i radiotelefonia z pobieżnym kursem elektrotechniki (1917) oraz Zasady radiotelegrafii (1919). Były to pierwsze polskie publikacje dotyczące radiotelegrafii wojskowej. Jesienią 1917 r. wszedł w skład tworzących się w Rosji polskich sił zbrojnych, gdzie w stopniu ppor. został pierwszym dowódcą oddziału radiotelegraficznego i komendantem szkoły radiotelegraficznej przy sztabie I Korpusu Polskiego. Artykuł opisuje kulisy jego niesubordynacji względem rozkazów dowódcy I Korpusu Polskiego na podstawie materiałów archiwalnych Oddzielnej Radiotelegraficznej Grupy oraz Oficerskiego Trybunału Orzekającego.

2

Dezercje w armiach w czasie I wojny światowej

80%

Kasprzycki R.

Dzieje Najnowsze

|

2020

|

vol. 52

|

issue 3

53-73

EN

The First World War revealed a grand scale of desertion. The mass escapes of soldiers from the Russian army in 1917, the Austro-Hungarian army in 1918, and the German army in the second half of 1918 were one of the main reasons for the collapse of the armed forces of these states. Desertions in the victorious armies of France, Great Britain, and also the United States were much less common. Nevertheless, they were a severe warning that in a future war, this phenomenon could be one of the most significant problems of any army.

PL

I wojna światowa ukazała wielką skalę dezercji. Masowe ucieczki żołnierzy z armii rosyjskiej w 1917 r., austro-węgierskiej w 1918 r., a w drugiej połowie 1918 r. armii niemieckiej stanowiły jedną z głównych przyczyn upadku sił zbrojnych tych państw. Dezercje w zwycięskich wojskach Francji, Wielkiej Brytanii, a także Stanów Zjednoczonych były znacznie mniejsze. Stanowiły jednak poważne ostrzeżenie, że w przyszłej wojnie to zjawisko może być jednym z największych problemów każdej armii.

3

Wokół dezercji Żydów z Armii Polskiej na Wschodzie i konfliktu w Palestynie. Sprawa zajść w kibucach Chulda i Ramat ha-Kowesz w 1943 r.

80%

Pietrzak J.

Dzieje Najnowsze

|

2022

|

vol. 54

|

issue 3

69-84

EN

The article deals with events that occurred in Mandatory Palestine in the autumn of 1943. During British operations against Jewish armed organisations in two kibbutzim, there were violent clashes with settlers and arrests, which in turn provoked strong protests from the Jewish people. The author’s analysis focuses on the connections between these events and Polish-Jewish relations, particularly in the context of the case of the desertion of Jews from the Polish Army in the East commanded by General Władysław Anders.

PL

Artykuł dotyczy wydarzeń, które miały miejsce w mandatowej Palestynie jesienią 1943 r. Podczas brytyjskich akcji wymierzonych w żydowskie organizacje zbrojne w dwóch kibucach doszło do gwałtownych starć z osadnikami i aresztowań, co wywołało z kolei burzliwe protesty społeczności żydowskiej. Analiza autora ogniskuje się wokół związków tych wydarzeń z relacjami polsko-żydowskimi, zwłaszcza w kontekście sprawy dezercji Żydów z Armii Polskiej na Wschodzie dowodzonej przez gen. Władysława Andersa.

4

Incydent. Komitet Narodowy Polski wobec perspektywy usunięcia z Armii Polskiej we Francji ochotników wywodzących się spośród jeńców z armii niemieckiej (lipiec 1918 r.).

80%

Kawalec K.

Przegląd Historyczno-Wojskowy

|

2018

|

vol. XIX (LXX)

|

issue 1-2 (263-264)

110-129

EN

In the second half of June 1918, right after introducing the 1st Polish Rifle Regiment into battlefield, several desertions to the enemy’s side occured. The command of the regiment’s attempt at clarifying the situation caused that the meaningless incident transformed into a serious conflict, dangerous for the cohesion of the Polish army created in France since August 1917 and also having wider political implications. This event alarmed the Polish National Committee – the institution established in August 1917, representing the Polish cause in the West. PNC questioned the steps taken by the military authorities; in view of the significance of the problem Roman Dmowski, president of the organization, himself took on the task of examining and clarifying the problem. The Central Military Archives contain a thorough, 22-page report that is the result of this action. A broader background of the events was constituted by the problems of organizational and political nature, causing that the accession to the emerging army turned out to be a disappointment for many volunteers – as well as the defeats of the allied armies in spring 1918. Moreover, the whole incident is interesting in the context of relations between civil authorities and the army: their different priorities, hierarchy of needs, and also sensitivity.

RU

Во второй половине июня 1918 г., непосредственно после введения в военные действия отрядов 1 Полка Польских Стрелков, в них произошло несколько инцидентов дезертирства. Попытка выяснить ситуацию, которую предприняло командование полка, привела к увеличению конфликта, создав угрозу слаженности польской армии, создаваемой во Франции с августа 1917 г. Этот конфликт возымел также и более широкие, политические, последствия. Это происшествие вызвало беспокойство Польского национального комитета (ПНК) – организации, образованной в августе 1917 г., представляющей польские дела на западе. Комитет поставил под сомнение шаги, предпринятые военным командованием, а исследование и выяснение ситуации, принимая во внимание ее значение, взял на себя Роман Дмовски, возглавлявший ПНК. В Центральном военном архиве хранится 22-страничный рапорт, являющийся результатом предпринятых действий. Более широкий контекст событий составляли проблемы организационного и политического характера, которые привели к разочарованию многих из тех, кто желал добровольно присоединиться к формирующейся армии (можно предположить, что это разочарование коснулось и поражения союзных войск весной 1918 г.). Кроме того, весь инцидент любопытен в контексте отношений между гражданской властью и армией – их различий в приоритетах и восприятии ситуации, а также в их иерархии потребностей.

PL

W drugiej połowie czerwca 1918 r., bezpośrednio po wprowadzeniu do walki jednostek 1 Pułku Strzelców Polskich, doszło w nim do kilku wypadków dezercji na stronę nieprzyjaciela. Próba wyjaśnienia sytuacji, podjęta przez dowództwo pułku, doprowadziła do przekształcenia się incydentu bez znaczenia w poważny konflikt groźny dla spoistości Armii Polskiej tworzonej we Francji od sierpnia 1917 r., a mający też i szersze implikacje polityczne. Wydarzenie to wywołało zaniepokojenie Komitetu Narodowego Polskiego – instytucji powstałej w sierpniu 1917 r., reprezentującej sprawę polską na Zachodzie. KNP zakwestionował kroki podjęte przez władze wojskowe; wobec zaś wagi problemu zadanie zbadania i wyjaśnienia sytuacji wziął na siebie sam jego prezes, Roman Dmowski. W zasobie CAW znajduje się obszerny, 22-stronicowy raport będący plonem podjętej akcji. Szersze tło wydarzeń stanowiły zaznaczające się problemy natury organizacyjnej oraz politycznej, za sprawą których akces do formującej się armii był dla wielu ochotników rozczarowaniem, obok – jak można przypuszczać – klęsk armii alianckich wiosną 1918 r. Poza tym cały incydent jest interesujący w kontekście relacji pomiędzy władzami cywilnymi a wojskiem: odmiennych priorytetów, hierarchii potrzeb i wrażliwości.

5

Pobór, wcielenie, „pruska dyscyplina”, dezercje. Wstęp do badań nad historią społeczną służby wojskowej w stalinowskiej Polsce (1950–1955)

80%

Jarosz D., Miernik G.

Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały

|

2018

|

issue 16

EN

Artykuł zawiera próbę wstępnej analizy wybranych zagadnień służby wojskowej w Polsce w latach 1950–1955. Autorzy próbują to uczynić przy zastosowaniu metodologii historii społecznej. Przedmiotem ich zainteresowania są: pobór i wcielenie do wojska, szykany, represje i nieregulaminowe kary stosowane wobec żołnierzy w jednostkach wojskowych (nazywane wówczas „pruską dyscypliną”) oraz zjawisko dezercji (definicje, legislacja, skala, przyczyny). Podstawę ustaleń stanowią przede wszystkim wojskowe dokumenty archiwalne. Conscription, incorporation, “Prussian drill”, desertions: an introduction to the research into the social history of military service in Stalinist Poland (1950–1955)An analysis of military files reveals that in the Stalinist period the mandatory military service was a mass social experience which abounded with conflicts and tensions. The conscription itself, and then the enlistment were conducive to the use of various social strategies that were to preserve young men from serving in the army. These efforts were often supported by their workplaces which appealed for a deferment for their employees necessary for the realization of their production plans.One of the main problems of everyday operations of military troops in Stalinist Poland was the prevalence of socially pathological phenomena. Both the regular officers and senior privateers subjected the young soldiers to harsh and even cruel treatment. This behaviour, involving harassment and persecution unrelated to the service, was termed the “Prussian drill”, and was officially condemned, although it was applied. Military sources contain descriptions of some cases, but it is impossible to establish their actual number.Conditions of military service in the Stalinist period, including cases of Prussian drill, were one of many reasons of some “extraordinary cases”, including desertions. Desertions were among three most frequent extraordinary cases (besides accidents of mechanical vehicles and unfortunate accidents) in the Polish People’s Army in the first half of the 1950s. Usually, they were caused by soldiers most freshly conscripted, who most badly tolerated not only persecutions but also separation from their home and family. Their relatively large number resulted also from a broad definition of desertion adopted in the contemporary law regulations that included acts by which a soldier did not seek to permanently abandon and forsake his duty of military service.

Refine search results

2 Dzieje Najnowsze

2 Przegląd Historyczno-Wojskowy

1 Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały

1 Jarosz D.

1 Kasprzycki R.

1 Kawalec K.

1 Krok T.

1 Miernik G.

1 Pietrzak J.

1 2023

1 2020

1 2019

2 2018

Przypadek dezercji dowódcy oddziału radiotelegraficznego w I Korpusie Polskim w Rosji Zygmunta Włodzimierza Tarły-Mazińskiego

Dezercje w armiach w czasie I wojny światowej

Wokół dezercji Żydów z Armii Polskiej na Wschodzie i konfliktu w Palestynie. Sprawa zajść w kibucach Chulda i Ramat ha-Kowesz w 1943 r.

Incydent. Komitet Narodowy Polski wobec perspektywy usunięcia z Armii Polskiej we Francji ochotników wywodzących się spośród jeńców z armii niemieckiej (lipiec 1918 r.).

Pobór, wcielenie, „pruska dyscyplina”, dezercje. Wstęp do badań nad historią społeczną służby wojskowej w stalinowskiej Polsce (1950–1955)