Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 14

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  detective
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Karalność posługiwania się lokalizatorem GPS przez licencjonowanego detektywa

100%
Czarny P.
Zeszyty Prawnicze BAS
|
2022
|
issue 2(74)
297-322
EN
The constitutional complaint under review questioned the constitutionality of a provision of the Act on Detective Services which stipulates that a person who in the course of providing detective services performs activities statutorily reserved for state bodies and institutions is liable to a fine. In the opinion of the author, the questioned provision does not violate the principle of definiteness of criminal law provisions. The use of a GPS locator by a detective may be treated as secret acquisition and recording of data contained in computer data carriers. The challenged provision was assessed as conforming to the Constitution.
2
Publication available in full text mode
Content available

Post-revisionism: Conflict (Ir)resolution and the Limits of Ambivalence in Kevin McCarthy’s Peeler

100%
McAteer M.
Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture
|
2018
|
issue 8
9-24
EN
This essay considers a historical novel of recent times in revisionist terms, Kevin McCarthy’s debut novel of 2010, Peeler. In doing so, I also address the limitations that the novel exposes within Irish revisionism. I propose that McCarthy’s novel should be regarded more properly as a post-revisionist work of literature. A piece of detective fiction that is set during the Irish War of Independence from 1919 to 1921, Peeler challenges the romantic nationalist understanding of the War as one of heroic struggle by focusing its attention on a Catholic member of the Royal Irish Constabulary. In considering the circumstances in which Sergeant Seán O’Keefe finds himself as a policeman serving a community within which support for the IRA campaign against British rule is strong, the novel sheds sympathetic light on the experience of Catholic men who were members of the Royal Irish Constabulary until the force was eventually disbanded in 1922. At the same time, it demonstrates that the ambivalence in Sergeant O’Keefe’s attitudes ultimately proves unsustainable, thereby challenging the value that Irish revisionism has laid upon the ambivalent nature of political and cultural circumstances in Ireland with regard to Irish-British relations. In the process, I draw attention to important connections that McCarthy’s Peeler carries to Elizabeth Bowen’s celebrated novel of life in Anglo-Irish society in County Cork during the period of the Irish War of Independence: The Last September of 1929.
3
Publication available in full text mode
Content available

Las figuras del flâneur y del detective masculinos en la obra de Javier Marías y Antonio Muñoz Molina

88%
Szukała W.
Itinerarios. Revista de estudios lingüísticos, literarios, históricos y antropológicos
|
2019
|
issue Itinerarios n.º 30/2019
39-53
ES
En el presente artículo se propone examinar las figuras literarias del flâneur y de su supuesto sucesor, el detective, en la obra de dos autores españoles contemporáneos, Javier Marías y Antonio Muñoz Molina. El flâneur, identidad equívoca por excelencia, aunque originalmente identificado con el paseante burgués del París decimonónico, ha evolucionado convirtiéndose con el tiempo en una especie de detective urbano. Ambas figuras, identificadas tradicionalmente con la representación de la óptica masculina, han despertado el interés de los estudios de género. Los narradores de las novelas de Javier Marías y Antonio Muñoz Molina son héroes masculinos que se trasladan frecuentemente de un lugar a otro, viven o residen en el extranjero. Les une la afición por deambular por las calles de alguna ciudad desconocida con la sensación de desajuste con respecto a la vida prosaica del resto de sus habitantes. Otra característica que les asemeja es que, a menudo por una concurrencia de circunstancias peculiares, llegan a colaborar con instituciones secretas, desempeñando la función de detective. El objetivo de este ensayo consiste en analizar cómo estos dos autores actuales se sirven de las figuras del flâneur y del detective para construir la identidad de sus protagonistas masculinos.
4
Content available remote

SEVERAL REMARKS ON THE CURATOR - DETECTIVE

88%
Borusiewicz M.
Muzealnictwo
|
2013
|
vol. 54
98-101
EN
Work performed at a museum is one of the few professions to become surrounded with stereotypes and to remain enigmatic and unsatisfactorily defined. Naturally, it is difficult to define occupations performed by holders of a great variety of posts, as is the case in even the smallest museum. The author would like to focus on a group of museum staffmembers dealing directly with the collections and held responsible for the entrusted and often invaluable exhibits, as well as on the perception of the museum as such. It is he work of the museum employees that makes it possible to realize almost all the tasks tackled by the museum, determined both by ICOM and the Polish Law on museums. Regardless whether they are curators or only assistants, their tasks are directly connected with museum collections and the range of their responsibility is immense. In practice, the work carried out by a curator encompasses: the upkeep of the contents of storerooms from the viewpoint of the state of preservation, assessments and pertinent decisions concerning exhibits to be acquired, opinions, rather rare in Polish museums, about de-access proposals, the setting up of exhibitions, views about proposals to lend exhibits outside the museum, inventory books and scientific catalogues. Seven chapters of Professor Stanisław Waltos’ Na tropach doktora Fausta i inne szkice, published several years ago, describe exhibits in the collections of the Museum of the Jagiellonian University Museumin Collegium Maius. Here, the stereotype view of the work carried out by the museum curator as a boring, monotonous, and un exciting existence amidst old curiosities, the keeping of records, and the organization of an occasional exhibition, assumes the entirely different shape of a fascinating adventure with the past, activity resembling museum-style X Files, the difference being that this time the heart of the matter is not UFOs but facts, forgotten and lost in the past but sill existent and discoverable under the condition of implementing detective techniques, obstinacy and ... authentic involvement, the result of the curator’s sincere interest. This is the reason why the author of the article took the liberty of calling the curator a detective.
5
Content available remote

O KUSTOSZU - DETEKTYWIE UWAG KILKA

88%
Borusiewicz M.
Muzealnictwo
|
2013
|
vol. 54
98-101
PL
Praca w muzeum, jak mało która, obrosła w stereotypy, jest enigmatyczna, a także nie jest definiowana w sposób zadowalający. Oczywiście, trudno zdefiniować zajęcia wykonywane na bardzo różnych stanowiskach, jak to ma miejsce w każdym, nawet małym muzeum. Chciałbym skoncentrować się na grupie tych muzealników, którzy bezpośrednio zajmują się zbiorami, a tym samym odpowiadają zarówno za powierzone, często bezcenne obiekty, jak i za postrzeganie samego muzeum. Ich to bowiem praca w efekcie pozwala realizować prawie wszystkie zadania stojące przed muzeum, określone zarówno w definicji ICOM, jak i w polskiej w Ustawie o muzeach. Niezależnie czy są już kustoszami czy dopiero asystentami ich zadania wiążą się bezpośrednio ze zbiorami muzeum. Ich zakres odpowiedzialności jest ogromny. W praktyce praca kustosza to: doglądanie tego, co w magazynach pod względem stanu zachowania, ocena i wnioskowanie obiektów do pozyskania, rzadziej w polskich muzeach opiniowanie propozycji deakcesyjnych, przygotowywanie wystaw, opiniowanie wniosków o wypożyczenia poza muzeum, wypełnianie ksiąg inwentarzowych i kart katalogu naukowego. Przed kilku laty wydana została książka profesora Stanisława Waltosia, Na tropach doktora Fausta i inne szkice, która w siedmiu rozdziałach opowiada o obiektach znajdujących się w zbiorach Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Collegium Maius. W książce tej – stereotypowe wśród postronnych widzenie pracy muzealnika-kustosza jako nudnej, spokojnej, monotonnej przechadzki wśród jakichś staroci, wypisywanie papierków i organizowanie od czasu do czasu wystaw – przyjmuje zupełnie inną postać fascynującej przygody z przeszłością, działania podobnego do muzealnego archiwum „x”, tyle, że nie chodzi o UFO tylko to fakty, zapomniane, zagubione w przeszłości ale gdzieś tam istniejące, możliwe do odnalezienia pod warunkiem jednak wdrożenia technik detektywistycznych, uporu i … autentycznego zaangażowania wynikającego z zainteresowania się sprawą przez kustosza. I dlatego pozwoliłem sobie nazwać w tym szkicu kustosza – detektywem.
6
Publication available in full text mode
Content available

Współczesna powieść kryminalna jako wariacja na temat superbohatera. Rozważania wstępne

71%
Darska B.
Forum Poetyki
|
2018
|
issue 13
40-47
EN
In the article “The Contemporary Crime Novel as a Variation on the Superhero Theme. Preliminary Thoughts,” I draw attention to the detective as the key figure of stories narrating the fight against evil. The detective’s behavior, decisions, and mentality all make him a figure quite compatible with the comic book superhero. I attempt to lay out features common to the detective and superhero, placing emphasis on the symbolism of the mask and disguise donned either metaphorically or literally in the confrontation with evildoers. I also discuss the complex nature of ordinariness and weakness as defining features of the contemporary detective, for they allow us to view the crime novel hero as an antihero, a figure that simultaneously (and somewhat paradoxically) is embodied in the role of the superhero.
PL
W artykule zwrócono szczególną uwagę na detektywa jako postać kluczową dla opowieści o walce ze złem. Zachowania detektywa, jego decyzje i sposób myślenia pozwalają na zderzenie tej postaci z komiksowym superbohaterem. Przedstawiono podobieństwa między detektywem a superbohaterem, kładąc nacisk na symbolikę maski oraz stroju wkładanego dosłownie lub metaforycznie wtedy, gdy dochodzi do starcia z tymi, którzy stoją po stronie zła. Jednocześnie zwrócono uwagę na niejednoznaczność zwyczajności i słabości stanowiących część charakterystyki współczesnego detektywa, pozwala ona bowiem na rozpatrywanie bohatera kryminału w kontekście antybohatera, który – nieco paradoksalnie – jednocześnie wciela się w rolę superbohatera.
7
Publication available in full text mode
Content available

Dominikanie na tropie, czyli w służbie Jego Świątobliwości. Agenci w habitach w prozie polskiej XXI wieku

63%
Głąb G.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
|
2023
|
vol. 66
|
issue 1
317-343
EN
In the novels of Officium Secretum. The Lord’s Dog by Marcin Wroński and The Agent of His Holiness by Karol Kowal, the main characters are “atypical clergymen”. This “atypicality” is based on the fact that the Dominicans – father Marek Gliński and father Władysław Klonowiejski – were created by the authors as agents of the Vatican secret services. The protagonist from Wroński’s work is a monastic James Bond, who was recruited to the Officium Secretum – the internal church service that was the heir of the Inquisition, and during the Polish People’s Republic he served the Church as a double agent (he became an officer of the Security Service). Father Klonowiejski is also a special agent. In Kowal’s novel, he appears as a well-trained Holy Alliance’s scout who travels through nineteenth-century Europe in order to neutralize an agent nicknamed “Haman”. The undercover monks (in Wroński’s novel we also have a supporting character of father Jakub), however, were not described by the authors as ideal agents. Both father Gliński, who conducts the investigation inside the church structures, and father Klonowiejski as a spy at the service of “His Holiness”, make mistakes, are oversensitive, experience doubts and remorse. In the case of both characters, intelligence activity also turns out to be a way to learn the truth about themselves and conversion. All this makes father Marek from Wroński’s work and father Władysław from Kowal’s novel deserve the name of “agents with a soul”.
PL
W powieściach Officium Secretum. Pies pański Marcina Wrońskiego i Agent Jego Świątobliwości Karola Kowala bohaterami pierwszoplanowymi są „nietypowi duchowni”. Owa „nietypowość” zasadza się na tym, że dominikanie – ojciec Marek Gliński i ojciec Władysław Klonowiejski – zostali wykreowani przez twórców na agentów tajnych służb watykańskich. W odróżnieniu od innych postaci duchownych z kart literatury najnowszej nie pełnią oni funkcji typowo kościelnych, pastoralnych, lecz są duchownymi-tajniakami. Protagonista z dzieła Wrońskiego to zakonny James Bond, który zwerbowany do Officium Secretum, czyli wewnętrznej służby kościelnej będącej spadkobierczynią Inkwizycji, w okresie PRL służył Kościołowi jako podwójny agent (został funkcjonariuszem Służby Bezpieczeństwa). Agentem specjalnym jest także ojciec Klonowiejski. W książce Kowala jawi się on jako wszechstronnie wyszkolony wywiadowca Świętego Przymierza, który podróżuje przez dziewiętnastowieczną Europę w celu unieszkodliwienia agenta o pseudonimie „Haman”. Czy osadzenie bohaterów w habitach w przestrzeni występku oraz wszelkiego rodzaju zbrodni należy uznać za kontrowersyjną koncepcję artystyczną? Wnikliwa analiza dzieł Wrońskiego i Kowala pozwala na stwierdzenie, że w tym przypadku – podobnie jak w innych powieściach z kapłanem w roli głównej napisanych w ostatnich dwóch dekadach – nie można mówić o desakralizacji kapłaństwa czy chęci niszczenia autorytetu Kościoła. Kreacje zakonników należy uznać za swoisty znak czasów współczesnych, w których zmniejszenie dystansu między przedstawicielami Kościoła hierarchicznego i wiernymi sprawił, że duchowni poznawani są i oceniani za działalność także poza sferą sacrum. W Officium Secretum i Agencie Jego Świątobliwości „niecodzienna” aktywność bohaterów w habitach jest pretekstem do ujawniania przez twórców nie tylko spraw eklezjalnych – tajemnic działania instytucji kościelnych – ale także mechanizmów działania instytucji państwowych oraz istotnych problemów życia politycznego i społecznego.
8
Publication available in full text mode
Content available

Przełamując literackie tabu. Bohater dziecięcy w literaturze kryminalnej – ofiara, niemy świadek, a może ktoś jeszcze? Szkic badawczy

63%
Woźniak M.
Literatura Ludowa
|
2018
|
vol. 62
|
issue 4-5
EN
Crime novels still belong to the group of the most popular literary genres. Despite predicting the imminent end of detective stories, authors find new forms and new structural solutions. One of the crime novel motifs is to place the child in a central place. What role can such a motif play in such a codified and conventionalized work?Taking into account the generic features of the crime novel, I analyse the following aspects of the child's role in this genre: the child as a co-starring hero with no impact on the plot; the child as a victim and the focus of the investigation is focused; the child as a silent witness in a criminal intrigue; the child as a murderer.
PL
Powieści kryminalne wciąż należą do grona najpoczytniejszego gatunku literackiego. Mimo wieszczenia rychłego końca kryminałów, te znajdują nowe formy i nowe rozwiązania strukturalne. Jednym z motywów powieściowych jest umieszczanie w centralnym miejscu postaci dziecka. Jaką rolę może ona pełnić w tak skodyfikowanym i skonwencjonalizowanym utworze?Biorąc pod uwagę ramy gatunkowe, artykuł analizuje postać dziecka pod następującymi aspektami: dziecko, jako pozbawiony sprawstwa bohater współuczestniczący; dziecko, jako ofiara, wokół której ogniskuje się śledztwo; dziecko, jako niemy świadek w kryminalnej intrydze; dziecko, jako morderca; dziecko, jako detektyw.
9

Na tropie „Józefa Baki”. Barokowe inspiracje w powieści detektywistycznej Marka Krajewskiego

63%
Pietrzyk P.
Prace Literaturoznawcze
|
2014
|
issue 2
177-194
EN
This article has comparative character. It concerns some baroque ispirations in creation of Polish writer Marek Krajewski. Among others motive of regale appears in it – at first on honour of life. Then it is transformed to banquet of death (with rats as banqueters). These conversions remember baroque poetry of Józef Baka. The manner of describing of human body on banquet of death – this is the next similarity. Besides, detectives (main heroes of novels – Eberhard Mock and Edward Popielski) have certain features of our old polish ancestors. They like rich apparels, abundant meals and feminine body. Baroque elements co-create climate of antiquity in novels of Krajewski.
10
Publication available in full text mode
Content available

Uwięziony przez femme fatale w bezprawnym świecie: Prosta sztuka powieści Hard-Boiled i filmu Noir.

51%
Antoniak K.
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
|
2020
|
vol. 38
|
issue 1
EN
The article presents the beginnings of the hard-boiled novel and film noir, which date back to the 1920s and 1930s. Difficult economic and political conditions of that time gave rise to the  new genres in literature and cinematography. The classic novels by Raymond Chandler and DashiellHammett present a world, where crime goes unpunished and order can never be restored. An important role in novel narrative, enabling the authors to build such a vision, is played by the city, presented as a labyrinth that lures the main character in. A lonely detective fights against injustice and often falls for a femme fatale, who abuses him for her own purposes. The paper analyses the history, evolution and characteristics of the literary genre in order to showcase the impact of hard-boiled novels on film noir, as well as to outline the principles of “simple” art of hard-boiled novels and film noir.
PL
Historia powieści hard-boiled i filmu noir sięga lat dwudziestych i trzydziestych XX wieku. Trudne warunki ekonomiczne i polityczne tamtych czasów dały początek nowemu gatunkowi literatury i kinematografii. Klasyczne powieści przedstawiają świat, w którym zbrodnia pozostaje bezkarna, a porządek nigdy nie zostaje przywrócony. Miasto, przedstawione jako labirynt wciągający głównego bohatera, odgrywa ważną rolę w narracji. Samotny detektyw walczy z niesprawiedliwością i często zakochuje się w femme fatale, która wykorzystuje go do własnych celów. Artykuł analizuje historię i ewolucję owego gatunku literackiego oraz próbuje uchwycić prostą sztukę powieści hard-boiled i filmu noir.
11
Content available remote

Zorro, Don Q a Estevan Rex: rodinný detektivní podnik otce a syna Tůmových

51%
Holanová M. Ř.
Česká literatura (Czech Literature)
|
2023
|
vol. 71
|
issue 4
464-474
EN
This article deals with the question of the “nationalization” of the detective genre, which can be seen with increasing frequency in Czech literary culture from the last third of the 1920s, both in literary journalism and in the actual works. In this context, the prose works featuring the detective Estevan Rex, written by Ladislav and Vladimír Tůma, are a remarkable example of the trend towards domestication of the genre. In the present essay we focus in particular on the unusually broad genre field in which the individual texts are situated and the attempt, unusual at that time, to create a shared fictional world in which they take place.
12
Publication available in full text mode
Content available

Ustawa o usługach detektywistycznych jako forma prywatyzacji zadań administracji publicznej w obszarze bezpieczeństwa i porządku publicznego

51%
Brakoniecki D.
Journal of Modern Science
|
2018
|
issue 1(36)
217-233
EN
Privatization of security understood as privatization of tasks, or privatization of public administration tasks in the field of public safety and order in Poland is a relatively new phenomenon, the beginnings of which should be dated at the turn of the 80s and 90s of the twentieth century. This is directly related to systemic and social changes and economic ones aiming at democratizing public life and adopting the capitalist economic system. In Western countries, especially in Anglo-Saxon countries, the phenomenon of privatization of security has much longer traditions, wider application and more numerous forms. The private security sector, despite it’s limitations, is developing in Poland at the rate of 12% per year, which allows to formulate the thesis that this is, without a doubt, the future trend. Theoretical description, based mainly on cognitive-type research, using the historical-legal, dogmatic and comparative method.
PL
Prywatyzacja bezpieczeństwa, rozumiana jako prywatyzacja zadań bądź prywatyzacja realizacji zadań administracji publicznej w zakresie bezpieczeństwa i porządku publicznego w Polsce jest zjawiskiem stosunkowo nowym, którego początki należy datować na przełom lat 80. i 90. XX w. Ma to bezpośredni związek ze zmianami ustrojowymi, społecznymi i gospodarczymi zmierzającymi do demokratyzacji życia publicznego oraz przyjmowania kapitalistycznego systemu gospodarki. W państwach zachodnich, w szczególności anglosaskich, zjawisko prywatyzacji bezpieczeństwa ma znacznie dłuższe tradycje, powszechniejsze zastosowanie oraz liczniejsze formy. Prywatny sektor bezpieczeństwa, mimo swoich ograniczeń, rozwija się w Polsce w tempie 12% rocznie, co pozwala formułować tezę, iż jest to, bez wątpienia, tendencja przyszłościowa. Niniejszy artykuł stanowi pracowanie teoretyczne, oparte w głównej mierze na badaniach typu poznawczego, przy zastosowaniu metody historycznoprawnej, dogmatycznoprawnej i porównawczej
13

The Bhadralok as Truth-Seeker: Towards a Social History of the Bengali Detective

45%
Chakrabarti G.
Cracow Indological Studies
|
2012
|
vol. 14
255-268
EN
The figure of the socially-engaged detective who transcends his – a highly gendered agency operates here – generically-sanctioned roles as a glorified intellectual mercenary or “gumshoe”, solver of conundrums and “tangled skeins”, champion of the rule-of-law and keeper of the last resort, while attempting to uphold a universe of moral and ethical values that, simultaneously, do not stray too far from the high road of societal and political acceptability, is a figure to conjure within the literary history of Bengal in the twentieth century. In the present essay, the attempt will be made to study, through a comparativist’s prism, this gravitas, endowed by society, which is associated with the image of the successful private investigator in Bengal; often, his is a voice striking a blow for the spirit of rational enquiry, as with Feluda, and, in other cases, he upholds the dignity of the traditional order/s, while exposing its/their soft underbelly of moral corruption and criminal collusion, as with Byomkesh Bakshi.
14
Publication available in full text mode
Content available

Etyka zawodu detektywa w kontekście standardu minimalnego Internationale Kommission der Detektiv-Verbände

45%
Berent M., Modrakowski W. J.
Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem
|
2016
|
vol. 8
|
issue 1
2-20
EN
The authors – lawyers and licensed detectives – examine the topic of an ethic in detective’s profession from theoretical and practical grounds. Although the authors are well positioned to delve into theoretical aspects of this topic, thanks to their strong academic background, the key input into the research is the practical experience they have gained while performing the profession; the profession they sadly acknowledge have some imperfections as well. Based on their own experience and observations the starting point of their work is the study of detective’s profession ethos. The angle of their examination is different to a traditional approach presented in other’s publication available on the market. The authors, in an innovative and original way, claim that the detective’s ethos is a result of profession’s elitism and exclusivism. The profession’s ethos has to be examined in the light of legal grounds in the Polish law system, the Act of 6 July 2001 on detective services (O.J. 2002 No. 12, Item 110, as farther amended). An extensive analysis of the act, brought a conclusion, that detective’s profession is elite, although authors have noted that there are certain reservations on this thesis, however they have asserted that the profession is not exclusive, which is reflected in the instances of some ethic and moral violations, the topics they strictly separate. The reason of the abovementioned shortcomings is not sufficiently stringent procedure of the profession’s recruitment, which is a consequence of an easier access to the detective’s license, granted by the Act of 13 June 2013 on deregulation of access to certain professions in Poland (O.J. 2013, Item 829), effective as of 1 January 2014. The authors call for restoration of previously existing restrictions with this regard. The authors notice as well that there is a politically-driven reluctance to empower the representatives of the private security sector, hindering the fulfilment of a social role the detectives play as the agents of public trust. The authors however do not omit in their work the acknowledgement of a good condition of polish detective sector which one can see in the comparative cross-country international examination. They point out to the benefits and opportunities stemming from this condition, partly noticed by The Polish Association of Licensed Private Investigators – the representative body of detectives in Poland, which not only became a member of The International Federation of Associations of Private Detectives but also adopted the Code of Detective’s Ethics. The former is a unique opportunity to gain expertise from international community as well as to share its own experiences, perhaps become a European leader setting internationals standards and guidance for the detective profession; the latter, authors believe, should be perceived as the code of exemplary conduct, one which all detectives shall follow. It is worth to mention that the mentioned Code of Detective’s Ethics is unique in its own nature on the Polish market as there is no other code encompassing the topic of detective’s ethic.
PL
Przedmiotem zainteresowania i dociekań naukowych podjętych przez autorów – prawników i licencjonowanych detektywów – stała się tytułowa etyka zawodu detektywa, wykonywanego także i przez nich, przy czym asumptem do podjęcia tematu w takim akurat, a nie innym brzmieniu były nie tylko ich doświadczenia zdobyte podczas orbitowania w świecie nauki i normatywizmu, lecz także – a może i przede wszystkim – wyniesione z obserwacji prowadzonej z perspektywy uczestników obrotu w realiach wykonywanego zawodu, obarczonego, niestety, także pewnymi niedoskonałościami. Bazując na tych właśnie doświadczeniach i obserwacjach, punktem wyjścia uczyniono zdekodowanie znaczenia samego pojęcia etosu, przyjmując jednak – w sposób twórczy i innowacyjny z perspektywy zapatrywań funkcjonujących w dotychczasowym piśmiennictwie – że na etos zawodu składa się jego elitaryzm i ekskluzywizm. Rozstrzygnięcia o etosie zawodu detektywa zapadać muszą w polu normatywnym wykreślonym przez ustawę z dnia 6 lipca 2001 r. o usługach detektywistycznych, tj. Dz.U. z 2002 r. Nr 12, poz. 110 ze zm. Egzegeza dogmatyczna jej uregulowań skłania do konkluzji, że zawód ten jest wprawdzie elitarny, choć nie bez zastrzeżeń w tym względzie, nie jest jednak ekskluzywny, co znajduje bezpośrednie przełożenie na zachodzące niekiedy w jego obrębie nieprawidłowości w warstwie etycznej, a także moralnej, przy czym autorzy rozdzielają oba te pojęcia. Powodów powyższego stanu rzeczy upatrują autorzy w niedostatkach warunkujących procedurę rekrutowania kandydatów do zawodu będącą rezultatem obniżenia standardów w tym względzie, a wynikającą z dokonania uwolnienia zawodu ustawą z dnia 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów, tj. Dz.U. z 2013 r., poz. 829, wchodzącą w życie z dn. 1 stycznia 2014 r., postulując przy tym przywrócenie istniejących w tym względzie obostrzeń. Dostrzegają także niechęć władzy politycznej dla ewentualnego zwiększenia uprawnień przedstawicieli prywatnego sektora bezpieczeństwa, bez których utrudnione wydaje się pełne urzeczywistnienie roli społecznej, jaka przypada detektywom pełniącym wszakże zawód zaufania publicznego. Autorzy nie tracą jednak z pola widzenia niezłej w sumie kondycji polskiej detektywistyki, która wyłania się z przeprowadzonych badań komparatystycznych, wykonanych na tle stanu ukształtowanego w innych państwach. Akcentują przy tym, że szanse stąd płynące – przynajmniej w jakimś zakresie – zauważone zostały przez Polskie Stowarzyszenie Licencjonowanych Detektywów – reprezentanta środowiska licencjonowanych detektywów z całej Polski, które przystąpiło do struktur tytułowej Internationale Kommission der Detektiv-Verbände – Międzynarodowej Federacji Prywatnych Stowarzyszeń Detektywów, w której zdobyć może nie tylko nowe doświadczenia, lecz także, wnosząc unikalny swój wkład, stać się europejskim liderem zdolnym do kreowania ponadnarodowych standardów samego zawodu, jak i wpisanych weń norm etycznych, konstruujących cały etos. Polskie Stowarzyszenie Licencjonowanych Detektywów ustanowiło także Kodeks Etyki Detektywa, który – co jednak niech nie zabrzmi nazbyt pretensjonalnie – stawiany mógłby być za wzór tego typu legislacji rezonujący w przestrzeni polskiej detektywistyki jako takiej, zwłaszcza że na rodzimym rynku usług detektywistycznych nie ma swego konkurenta.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.