Search results

1

Zaangażowanie papieża Franciszka w dialog ekumeniczny w latach 2013-2018

100%

Błasiak P.

Studia Paradyskie

|

2019

|

issue 29

11-46

PL

Niniejszy artykuł podejmuje zagadnienie dialogu ekumenicznego prowadzonego przez papieża Franciszka. Ujęty temat został przedstawiony w kluczu chronologicznym. Poprzez kolejne lata posługi ojca świętego na Stolicy św. Piotra Franciszek uczestniczył w wielu spotkaniach i wydarzeniach o charakterze ekumenicznym, niejednokrotnie sam był inicjatorem takich wydarzeń. Autor przedstawia te ekumeniczne wydarzenia, w których brał udział papież z przedstawicielami przeróżnych Kościołów i wspólnot chrześcijańskich. Prawosławia, wspólnot protestanckich, Kościołów Wschodu i Zachodu, które miały miejsce niejednokrotnie podczas podróży zagranicznych papieża i przy okazji różnych wydarzeń, wizyt i spotkań. Autor stara się wydobyć charakterystyczne spojrzenie papieża na zagadnienie jedności chrześcijan, myśli i wątki, do których papież często powraca. Dokonanie takiego przedstawienia i syntezy ma na celu, ukazanie zaangażowania papieża Franciszka w dialog ekumeniczny, przedstawienie jak ojciec święty rozumie dążenie do jedności, w jakim kluczu go podejmuje, jakie wiąże z nim oczekiwania i jakie stawia przed nim cele.

EN

This article addresses the issue of the ecumenical dialogue led by Pope Francis. The subject is presented in chronological order. During his years of service as the Holy See, Francis, St. Peter’s successor, has participated in many meetings and events of an ecumenical nature and was the initiator of several of them. The author presents the ecumenical events in which the Pope participated along with representatives of various Churches and Christian communities. Meetings with the Orthodox Church, Protestant communities, and the Eastern and Western Churches have taken place many times during the Pope’s foreign travels and on the occasion of various events and visits. The author tries to bring out the pope’s characteristic views on the issue of Christian unity, including the thoughts and topics to which he often mentions. This presentation and synthesis aims, to show Pope Francis’ commitment to ecumenical dialogue, presenting how the Holy Father understands this striving for unity, the key he undertakes to do so and what his expectations and goals are.

2

Perspectives du dialogue œcuménique entre l’Église catholique et les Églises orthodoxes

100%

Koch K.

Roczniki Teologiczne

|

2015

|

vol. 62

|

issue 7: Teologia ekumeniczna

5-26

EN

The article is focused on the analysis of the history of the ecumenical dialogue between the Catholic Church and the Orthodox Churches. It also shows its main themes, achie¬ve¬ments, difficulties and perspectives. The Second Vatican Council was a breakthrough in Catholic-Orthodox relations. In the aftermath of the Council significant gestures of reconciliation have been made by the Churches. The Catholic-Orthodox theological dialogue has been one of the most important results of this shared commitment to ecumenism. The article discusses the key issues of the dialogue, without avoiding the most difficult questions: uniatism and papal primacy. It con¬siders a possibility of synthesis of the Catholic theology of primacy and the Orthodox theology of conciliarity (synodality) as a promising prospect of further dialogue.

PL

Artykuł podejmuje analizę historii dialogu ekumenicznego między Kościołem katolickim a Kościołami prawosławnymi. Ukazuje on także główne tematy, osiągnięcia. trudności i perspektywy tego dialogu. II Sobór Watykański miał przełomowe znaczenie w relacjach katolicko-prawosławnych. Jego następstwem były znaczące gesty pojednania czynione przez Kościoły. Katolicko-prawosławny dialog teologiczny jest jednym z najważniejszych rezultatów wspólnego ekumenicznego zaangażowania. Artykuł omawia główne kwestie tego dialogu, nie unikając tematów najtrudniejszych: uniatyzmu i prymatu papieskiego. Rozważa 011 możliwość syntezy katolickiej teologii prymatu i prawosławnej teologii soborowości jako obiecującą perspektywę dalszego dialogu.

3

Synodalność i prymat jako wyzwanie w ekumenicznym dialogu katolicko-prawosławnym

100%

Bujak J.

Sympozjum

|

2022

|

vol. 1(42)

91-122

PL

W ostatnich dziesięcioleciach w dialogach ekumenicznych coraz częściej pojawia się temat relacji pomiędzy prymatem a synodalnością. Dotyczy to przede wszystkim oficjalnego dialogu katolicko-prawosławnego, który od pierwszego dokumentu, przyjętego w Monachium w 1982 roku, aż po ostatnie dokumenty z Rawenny (2007 rok) i Chieti (2016 rok) podejmuje kwestie dotyczące prymatu i synodalności w kontekście eklezjologii eucharystycznej. Ważnym dokumentem dotyczącym tych samych treści jest studium Grupy Roboczej św. Ireneusza opublikowane w 2018 roku. Celem artykułu Synodalność i prymat jako wyzwanie w ekumenicznym dialogu katolicko-prawosławnym jest ukazanie rozwoju myśli synodalnej i prymacjalnej w pracach Międzynarodowej Komisji Mieszanej do Dialogu Teologicznego między Kościołem Rzymskokatolickim a Kościołem Prawosławnym oraz oceny stanu synodalności w Kościołach prawosławnych z punktu widzenia teologii wschodniej, jak również prezentacja dokumentu opracowanego przez Grupę Roboczą św. Ireneusza, który ma ambicję wnieść swój wkład w oficjalny dialog katolicko-prawosławny. Zauważalny impas w dialogu wynika – zdaniem autora artykułu – w dużej mierze z eklezjologii sprowadzającej Kościół do poziomu lokalnego, etnofiletyzmu prawosławnego, rywalizacji o pierwszeństwo w świecie prawosławnym pomiędzy patriarchatami moskiewskim i konstantynopolitańskim oraz negowania, również przez wielu teologów katolickich, prawomocności rozwoju prymatu biskupa Rzymu w pierwszym, a zwłaszcza w drugim tysiącleciu.

EN

In recent decades the topic of the relationship between primacy and synodality has increasingly come up in ecumenical dialogues. It especially refers to the official catholic-orthodox dialogue, started from its first document adopted in Munich in 1982 to the recent documents of Ravenna (2007) and Chieti (2016), addresses the issues of primacy and synodality in the context of Eucharistic ecclesiology. The study of the St. Irenaeus’ Working Group published in 2018 is another important document on the same content. The aim of the article Synodality and Primacy as a Challenge in Catholic-Orthodox Ecumenical Dialogue is to show the development of a synodal and primacy thought in the work of the International Mixed Commission for Catholic-Orthodox Dialogue. It both estimates the state of synodality in the Orthodox Churches from the perspective of Eastern theology and presents a document produced by the St. Irenaeus Group who aspires to contribute to an official Catholic-Orthodox dialogue. The noticeable impasse in the dialogue is, largely due to ecclesiology that reduces the Church to the local level, Orthodox ethnophilicism, competition for primacy in the Orthodox world between the Moscow and Constantinopolitan patriarchates and the denial of the legitimacy of the development of the primacy of the Bishop of Rome in the first and especially the second millennium. The denial is shown also by many Catholic theologians.

4

Aktualne oznaki atomizacji dialogu katolicko-prawosławnego

100%

Moskałyk J.

Studia Oecumenica

|

2022

|

vol. 22

207-218

EN

The article deals with the problem of the disintegration of the Catholic-Orthodox dialogue due to the position of the Moscow Orthodox Patriarchate, which supports the current military aggression in Ukraine. The basis for the reflection were issues related to: the prospect of bilateral dialogue based on the current model of ecumenical cooperation between the Vatican and Moscow; the specificity of historical ties between Moscow Orthodoxy and Ukrainian Orthodoxy; seeking agreement on the basis of common arrangements and gestures of goodwill and a different optics of the phenomenon of war and the associated responsibility. The developed analysis of the above-mentioned aspects formulates an appropriate view of the nature and meaning of Catholic-Orthodox relations, including Catholic-Orthodox-Moscow and Orthodox-Moscow-Ukrainian relations.

PL

W artykule podjęto problem dezintegracji dialogu katolicko-prawosławnego w związku ze stanowiskiem prawosławnego patriarchatu moskiewskiego popierającym obecną agresję militarną w Ukrainie. Podstawą refleksji stały się zagadnienia dotyczące: perspektywa dialogu dwustronnego opartego na dotychczasowym modelu współpracy ekumenicznej Watykanu i Moskwy; specyfika historycznych więzi prawosławia moskiewskiego z prawosławiem ukraińskim; poszukiwanie porozumienia na zasadzie wspólnych uzgodnień i gestów dobrej woli oraz odmienna optyka zjawiska wojny i związana z nią odpowiedzialność. Rozwinięta analiza wymienionych wyżej aspektów formułuje odpowiedni pogląd na charakter i znaczenie relacji katolicko-prawosławnych, w tym katolicko-prawosławno-moskiewskich i prawosławno-moskiewsko-ukraińskich.

Refine search results

1 Roczniki Teologiczne

1 Studia Oecumenica

1 Studia Paradyskie

1 Sympozjum

2 2022

1 2019

1 2015

1 Bujak J.

1 Błasiak P.

1 Koch K.

1 Moskałyk J.

Zaangażowanie papieża Franciszka w dialog ekumeniczny w latach 2013-2018

Perspectives du dialogue œcuménique entre l’Église catholique et les Églises orthodoxes

Synodalność i prymat jako wyzwanie w ekumenicznym dialogu katolicko-prawosławnym

Aktualne oznaki atomizacji dialogu katolicko-prawosławnego