Search results

1

How social things work. Cognition, normativity, and design for the masses

100%

Wachowski W. M.

Avant

|

2017

|

vol. 8

|

issue 3

EN

One can speak about the social involvement of things not only in the language of posthumanism. People design and produce artifacts. The social character of the latter comes not only from everyday use or from use in cooperation between people but also from the system of various social norms in context of which we use these things. I discuss the issue of situating social artifacts in normative practices from the perspective of cognitive ecology and, at the same time, design theory.

PL

O społecznym uwikłaniu rzeczy można mówić nie tylko językiem posthumanizmu. Ludzie projektują i wytwarzają artefakty. Społeczny charakter tym ostatnim nadaje nie tylko wykorzystanie powszechne czy we współpracy między ludźmi, lecz również system różnorodnych norm społecznych, w ramach którego korzystamy z tych rzeczy, co zarysowuję we wprowadzeniu. Wątek usytuowania artefaktów społecznych w praktykach normatywnych podejmuję z perspektywy ekologii poznawczej i jednocześnie teorii dizajnu, korzystających z koncepcji afordancji; przedstawiam to w trzech kolejnych częściach pracy. Trzecia z nich zawiera też wstępne omówienie roli standaryzacji rzeczy masowo produkowanych lub wykorzystywanych przez duże grupy ludzi. W następnej części próbuję zidentyfikować zakres uwikłania rzeczy w realizację codziennych praktyk normatywnych; zwracam przy tym uwagę nie tylko na afordancje, lecz i na rolę emocji, rozciągam też zakres rozważań na obiekty użytku publicznego oraz wskazuję na rolę innych ludzi.

2

How social things work. Cognition, normativity, and design for the masses

100%

Wachowski W. M.

Avant

|

2017

|

vol. 8

|

issue 3

PL

O społecznym uwikłaniu rzeczy można mówić nie tylko językiem posthumanizmu. Ludzie projektują i wytwarzają artefakty. Społeczny charakter tym ostatnim nadaje nie tylko wykorzystanie powszechne czy we współpracy między ludźmi, lecz również system różnorodnych norm społecznych, w ramach którego korzystamy z tych rzeczy, co zarysowuję we wprowadzeniu. Wątek usytuowania artefaktów społecznych w praktykach normatywnych podejmuję z perspektywy ekologii poznawczej i jednocześnie teorii dizajnu, korzystających z koncepcji afordancji; przedstawiam to w trzech kolejnych częściach pracy. Trzecia z nich zawiera też wstępne omówienie roli standaryzacji rzeczy masowo produkowanych lub wykorzystywanych przez duże grupy ludzi. W następnej części próbuję zidentyfikować zakres uwikłania rzeczy w realizację codziennych praktyk normatywnych; zwracam przy tym uwagę nie tylko na afordancje, lecz i na rolę emocji, rozciągam też zakres rozważań na obiekty użytku publicznego oraz wskazuję na rolę innych ludzi.

EN

One can speak about the social involvement of things not only in the language of posthumanism. People design and produce artifacts. The social character of the latter comes not only from everyday use or from use in cooperation between people but also from the system of various social norms in context of which we use these things. I discuss the issue of situating social artifacts in normative practices from the perspective of cognitive ecology and, at the same time, design theory.

3

Bauhaus – portret wielokrotny z polskimi epizodami

100%

Łarionow D.

TECHNE. Seria Nowa

|

2019

|

issue 3

115-138

EN

Bauhaus was the only art school derived from the extensive achievements of the avant-garde of the first half of the twentieth century, which gained the status of an independent artistic movement. Cited in the text by Deyan Sudijc, the design historian points out that in the second half of the twentieth century, up to modern times, every new group of reformer artists is rediscovering Bauhaus. Thus, the German school, which had been active for barely thirteen years, created something more than just a style, because it showed what the philosophy of creating objects that are both artistic and useful is. The article attempts to describe the phenomenon of the school by recalling Polish critics who, like Tadeusz Peiper, visited Walter Gropius and described both the principal and the proposed education system. The author also particularly focuses on discussing Bauhaus’s theatrical output in the context of Oskar Schlemmer. The German creator of the Triadic Ballet, after leaving the innovative university, came to Breslau, or today’s Wrocław, to lecture at the local school and to stage innovative theater performances. This is an interesting and somewhat forgotten episode in his work. The Bauhaus story is not just a story about an avant-garde school, the author also touches on the somewhat embarrassing aspect of legacy. The college founded by Gropius unfortunately did not survive the Nazi dictatorship in Germany. It was dissolved practically at the beginning of Hitler’s rule. However, fascist propaganda used Bauhaus stylistics in some areas of its functioning. Thus, the school, which became a separate stream of avant-garde, was also difficult to get involved in the political history of the twentieth century, which is also a paradox and a warning for historians assessing the work of artists mostly in terms of their aesthetic values.

PL

Bauhaus był jedyną szkołą artystyczną wywodzącą się z szerokiego dorobku awangardy pierwszej połowy dwudziestego wieku, która zyskała status samodzielnego ruchu artystycznego. Przywołany w tekście Deyan Sudijc, historyk dizajnu zwraca uwagę, że zarówno w drugiej połowie dwudziestego wieku, aż po czasy współczesne każda kolejna nowa grupa artystów-reformatorów odkrywa na nowo Bauhaus. Tym samym działająca ledwie trzynaście lat niemiecka szkoła, stworzyła coś więcej niż styl, bowiem pokazała na czym polega wręcz filozofia kreacji obiektów, które są i artystyczne, i użyteczne. Artykuł próbuje opisać fenomen szkoły, poprzez przywołanie polskich krytyków, którzy jak Tadeusz Peiper odwiedzali Waltera Gropiusa i opisywali zarówno dyrektora, jak i proponowany system kształcenia. Autorka szczególnie skupia się też na omówieniu teatralnego dorobku Bauhausu w kontekście postaci Oskara Schlemmera. Niemiecki twórca Baletu triadycznego, po opuszczeniu nowatorskiej uczelni przyjechał do Breslau czyli dzisiejszego Wrocławia by wykładać w miejscowej szkole i realizować w teatrze nowatorskie od strony scenograficznej widowiska. Jest to ciekawy i nieco zapomniany epizod w jego twórczości. Historia Bauhausu nie jest tylko opowieścią o awangardowej szkole, autorka dotyka również nieco wstydliwego aspektu spuścizny. Uczelnia założona przez Gropiusa niestety nie przetrwała dyktatury nazistowskiej w Niemczech. Została rozwiązana praktycznie na początku rządów Hitlera. Jednakże propaganda faszystowska, w niektórych sferach swojego funkcjonowania posługiwała się stylistyką Bauhausu. Zatem szkoła, która stała się oddzielnym nurtem awangardy była też w sposób trudny uwikłana w historię polityczną dwudziestego wieku, co jest i paradoksem i przestrogą dla historyków oceniających prace artystów przeważnie pod kątem ich estetycznych walorów.

4

Afordancje w (i poza) HCI. Recenzja książki Affordances and Design

99%

Wachowski W.

Avant

|

2018

|

vol. 9

|

issue 3

141-149

EN

This paper is a review of the book by Victor Kaptelinin Affordances and Design, devoted to the concept of affordances in HCI. It discusses, among others, basic relations and differences between ecological psychology (including a branch of philosophy of cognition) and design studies.

PL

Artykuł stanowi przegląd recenzyjny książki Victora Kaptelinina Affordances and Design, w której omówiono koncepcję afordancji w interakcji człowiek–komputer (ang. human-computer interaction, HCI). Adresowany do polskiego czytelnika, umożliwia mu zorientowanie się w podstawowych relacjach i różnicach między filozofią i psychologią ekologiczną a teoriami projektowania, głównie na przykładzie pionierskiej propozycji Jamesa Gibsona i (ewoluującej) koncepcji Donalda Normana, w pewnym odniesieniu do szerszego kontekstu.

5

THE SOCIAL METAPHOR OF THE HUMAN BODY: Designing Hyperreality? Emancipation of Design in the Perspective of Selected Theories of Sociology and Philosophy of Culture

85%

Możdżyński P.

Miscellanea Anthropologica et Sociologica

|

2015

|

vol. 16(1)

96-105

EN

This article explores the process of creating the social sphere in design. The author startsfrom transgression in the discourse of design, and examines the papers of contemporarydesigners, eg. Victor Papanek, Richard Neutra, Tom Holert. Next, the main points of designare shown: products, objects, signs and pursuit of experiences, and reconstructionof identity. Finally, the categories of “mythology”, “fetishes”, “simulacra” are applied to theinterpretation of the meaning of design. The last point of this article aims to define designand the function of the designer in the virtual age.

6

SPOŁECZNA METAFORYKA CIAŁA: Projektowanie hiperrzeczywistości? Emancypacja dizajnu w perspektywie wybranych teorii socjologii i filozofii kultury

85%

Możdżyński P.

Miscellanea Anthropologica et Sociologica

|

2015

|

vol. 16(1)

96-105

PL

Artykuł eksploruje proces tworzenia społecznego pola dizajnu. Analizując pisma współczesnychdizajnerów, m.in. Victora Papanka, Richarda Neutry i Toma Holerta, autor zaczynaod wskazania zjawiska transgresji w polu dizajnu, a następnie wskazuje na zagadnieniaproduktu, obiektu i znaku. W podsumowaniu do interpretacji znaczenia badanychzjawisk autor próbuje zastosować kategorie „mitologii”, „fetyszy” i „symulakrów”. Ostatnimpunktem artykułu jest próba określenia funkcji dizajnu i dizajnera w dobie wirtualności.

7

Emotional Design. A book review

80%

Wachowski W. M.

Avant

|

2017

|

vol. 8

|

issue 3

EN

11 years after the publication of the original in 2004 we finally received a Polish translation of Donald Norman’s book Emotional Design: Why We Love (or Hate) Everyday Things. What was the significance of this text among the achievements of that cognitivist and at the same time a theoretician of design? How important for Polish readers is its translation that has reached them years later? What are the relations between design and cognitive sciences, including ecological psychology?

PL

Po 11 latach od wydania oryginału (czyli od 2004 r.) doczekaliśmy się polskiego przekładu książki Donalda Normana Emotional Design: Why We Love (or Hate) Everyday Things. Jakie znaczenie miała w dorobku tego kognitywisty i teoretyka dizajnu owa praca? Jakie znaczenie ma jej wydany po latach przekład dla polskiego czytelnika? Jakie są relacje między dizajnem a badaniami nad poznaniem, w tym – psychologią ekologiczną?

8

„Proces projektowy” – o podzielaniu doświadczenia społecznego

71%

Klekot E.

Stan Rzeczy

|

2022

|

issue 2(23) Kultura designu

95-111

PL

„Nie możemy doświadczyć świata z perspektywy innych, możemy jednak podzielać ich doświadczenie społeczne” – napisała duńska antropolożka Kirsten Hastrup. Z perspektywy własnej obecności w polu dizajnu, która wiąże się z podzielaniem doświadczenia społecznego projektantów na różne sposoby, chciałabym zaproponować fenomenologiczną refleksję nad „procesem projektowym”. Jako antropolożka i etnografka łączę działalność badawczą z pracą dydaktyczną na uczelni kształcącej projektantów. W różny sposób współpracuję i współpracowałam z projektantami: przy prowadzeniu zajęć, w projektach badawczych, przy wystawach i wspólnych publikacjach. Z tych pragmatycznych powodów usiłuję znaleźć język pozwalający opisać procesy, których jestem częścią, jednocześnie próbując zrozumieć metody pracy z materią w różnorakiej formie. Staram się też proponować narzędzia refleksji, które mogą się okazać pomocne dla projektanta i studentów pracujących nad swoimi projektami. „Proces projektowy” to pojęcie stosowane przez samych projektantów, którego sens starali się uchwycić wszyscy najważniejsi piszący o projektowaniu autorzy. Chciałabym poddać je refleksji przez pryzmat takich jego właściwości jak nie-hylemorficzne rozumienie kreatywności oraz relacja z tworzywem, ujmowana w Ingoldowskich kategoriach „podążania za materiałem”.

EN

Danish anthropologist Kirsten Hastrup has declared that if “We cannot experience the world from the perspective of others, we can still share their social experience.” My own perspective in the field of design – which involves sharing the social experience of anthropologists in a number of ways – encourages me to offer a phenomenological reflection on the “design process.” My position as an anthropologist and ethnographer combining her research with teaching at a design school has resulted in collaboration with designers in co-taught courses, research projects, exhibitions, and publications. The different pragmatics of ethnography and education have encouraged me to develop tools for a discursive rendering of the processes in which I partake: both for my own research purposes and for designers and design students to use in reflecting on their own activities while working on their projects. “Design process” is an emic, designerly expression, defined by the most prominent writers on the topic. I attempt to reflect on its non-hylemorphic understanding of creativity and its contextualisation within the Ingoldian sense of following the material.

9

Czy firmonimy można rozpatrywać w kontekście projektowym? Wprowadzenie do problematyki badań

57%

Borowiak P. P.

Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia

|

2019

|

vol. 37

|

issue 2

EN

This article presents the author’s conclusions on firmonyms (chrematonyms) located in urban space, drawn partly on the basis of the object-oriented philosophy. The material in the form of photographs of shop signs was collected during the field exploration, mostly in Poznań. The design context of firmonyms is based on relevant communicative functions they fulfil as described in the theory of business communication (see Wacław Šmid). New design context, which, in the author’s opinion, should constitute a separate category in research on proper names that blend into our “urban (linguistic) landscape”, can be a starting point for conclusions concerning aesthetics, utility or simplicity of form and can underline marketing or linguistic assets as well as problems of onomastic texts. The author also presents another methodological suggestion based on the word-picture composition created in the 16th century, i.e. an emblem. It can be used in the onomastic-design aspect, using literary terms such as lemma, imago or subscription as components of the emblem, connecting the image with the text. The above-presented research problem shall be the scope of further studies in the field of marketing and design in its broad sense, bordering on onomastics.

PL

Celem artykułu jest przedstawienie kwestii dotyczących nazw firmowych (chrematonimów) umiejscowionych w przestrzeni miejskiej, z wykorzystaniem teorii zwrotu ku rzeczom. Materiał w postaci zdjęć szyldów został zebrany podczas eksploracji terenu, w przeważającej mierze w Poznaniu. Płaszczyzną do umiejscowienia ich w kontekście projektowym jest funkcjonowanie nazw własnych w kontekstach komunikacyjnych zaczerpniętych z teorii komunikacji biznesowej (por. W. Šmid). Nowy kontekst projektowy, który warto według autora wyodrębnić w badaniach związanych z nazwami firmowymi (firmonimy) w „pejzażu miejskim (językowym)”, prowadzi nie tylko do wniosków związanych z estetyką, użytkowością czy prostotą formy, ale także uwypukla marketingowe oraz językowe walory i problemy omawianych onimów. Autor ukazuje także jeszcze jedną propozycję metodologiczną, której podstawę stanowi powstała w XVI wieku kompozycja słowno-obrazkowa, jaką jest emblemat.Wykorzystać ją można w onomastyczno-projektowym aspekcie, stosując literaturoznawcze pojęcia, takie jak lemma, imago czy subskrypcja, jako składowe emblematu, łączące obraz z tekstem. Przedstawione zagadnienie jest jedynie wprowadzeniem do szerszych badań z pogranicza onomastyki, szeroko rozumianego marketingu i dizajnu, których wynik zostanie przedstawiony w formie oddzielnej monografii.

10

Bauhaus – the school that became the avant-garde

57%

Łarionow D.

Art Inquiry. Recherches sur les arts

|

2017

|

vol. XIX (XXVIII)

291-305

EN

The article presents the Bauhaus school as an idea that was not intended to start an independent movement, but to be one of the styles of modern art education. The school founded by Voltaire Gropius was based on the foundation of arts and crafts education which developed in the era of the Art Nouveau. The author shows the evolution of the Bauhaus, which existed barely fourteen years, but its myth spread to the entire 20th and now the 21st century. The article also touches on the difficult political context in which Bauhaus’ was launched and developed. Every contemporary designer must know this German school and should be able to define his/her work in relation to its achievements, but at the same time s/he must remember that the gas chambers of the Nazi concentration camps were also built by the Bauhaus architects. It is a difficult legacy and a difficult avant-garde.

PL

Artykuł prezentuje szkołę Bauhausu jako ideę, która w założeniu nie miała stać się samodzielnym nurtem awangardowym, a być jedynie jednym ze stylów nowoczesnego kształcenia artystycznego. Uczelnia założona przez Waltera Gropiusa oparta była na założeniach szkolnictwa rzemiślniczoartystycznego, jakie wykształciło się w dobie secesji. Autorka pokazuje ewolucję Bauhausu, który istniał ledwie czternaście lat, ale jego mit rozpostarł się na cały wiek dwudziesty i dwudziesty pierwszy. Artykuł porusza również trudny problem polityczności, jaka wtargnęła do Bauhausu i jaką stosowano wobec Bauhausu. Każdy współczesny dizajner musi znać tę niemiecką szkołę i powinien umieć określić swoje dzieło wobec jej dokonań, ale jednocześnie musi pamiętać, że komory gazowe nazistowskich obozów koncenrtracyjnych też wybudowali architekci Bauhausu. Jest to trudne dziedzictwo i trudna awangarda.

Refine search results

4 Avant

2 Miscellanea Anthropologica et Sociologica

1 Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia

1 Art Inquiry. Recherches sur les arts

1 Stan Rzeczy

1 TECHNE. Seria Nowa

3 Wachowski W. M.

2 Możdżyński P.

2 Łarionow D.

1 Borowiak P. P.

1 Klekot E.

1 Wachowski W.

1 2022

2 2019

1 2018

4 2017

2 2015

How social things work. Cognition, normativity, and design for the masses

How social things work. Cognition, normativity, and design for the masses

Bauhaus – portret wielokrotny z polskimi epizodami

Afordancje w (i poza) HCI. Recenzja książki Affordances and Design

THE SOCIAL METAPHOR OF THE HUMAN BODY: Designing Hyperreality? Emancipation of Design in the Perspective of Selected Theories of Sociology and Philosophy of Culture

SPOŁECZNA METAFORYKA CIAŁA: Projektowanie hiperrzeczywistości? Emancypacja dizajnu w perspektywie wybranych teorii socjologii i filozofii kultury

Emotional Design. A book review

„Proces projektowy” – o podzielaniu doświadczenia społecznego

Czy firmonimy można rozpatrywać w kontekście projektowym? Wprowadzenie do problematyki badań

Bauhaus – the school that became the avant-garde