Search results

1

Dobre obyczaje i zasady współżycia społecznego w prawie spółek handlowych

100%

Kopaczyńska-Pieczniak K.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)

|

2016

|

vol. 63

|

issue 2

EN

Both the general clause of rules of social conduct and the one of good practices apply in corporate relations – both internal and external ones. However, in internal relations of commercial companies, these clauses are accounted for to the same extent the provisions of the civil code are applied due to the nature of the legal relation of a commercial company (Art 2 of the Code of Commercial Companies). The diversity of opinions concerning the essence of both clauses results from the presence of indeterminate phrases in them. What is indicated in both cases is the reference to, primarily, moral and social norms, honesty and decency.The specific concurrence of general rules of social conduct and good practices in the relations of commercial companies occurs when the same aspect is subject to appraisal in different companies, applying one or the other clause. This is the consequence of the civil code applying mainly the clause of rules of social conduct whereas the code of commercial companies – the one of good practices, and the definition of the mutual relation of both codes as the one of lex generalis – lex specialis (Art. 2 of the Code of Commercial Companies). Such a concurrence of both clauses is primarily present on two planes: the appraisal of the scope of the freedom of contract in forming contracts of commercial companies (Art. 3 of the Code of Commercial Companies) and actions against company resolutions.It seems that it needs to be adopted that as regards the code of commercial companies the clause of “good practices” is equivalent to the one of ‘rules of social conduct’ that is present in the Civil Code. Due to the wide scope of application of these clauses, it seems most justified to recognise that they establish a certain model of appropriate honest and decent conduct in human relations. They can be seen as a kind of a conglomerate of social norms of various origin, that is norms that can be justified on moral, social, organisational or even economic grounds.

PL

W stosunkach spółek handlowych – zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych – znajduje zastosowanie klauzula generalna zasad współżycia społecznego i klauzula dobrych obyczajów. W stosunkach wewnętrznych spółek handlowych klauzule te jednak podlegają uwzględnieniu w takim zakresie, w jakim przepisy kodeksu cywilnego stosuje się z uwagi na naturę stosunku prawnego spółki handlowej (art. 2 k.s.h.). Rozbieżności poglądów dotyczących istoty obu klauzul są konsekwencją występowania w nich zwrotów niedookreślonych. W obu przypadkach wskazuje się na odesłanie przede wszystkim do norm moralnych, obyczajowych, uczciwości, przyzwoitości.Specyficzny zbieg (konkurencja) klauzul generalnych zasad współżycia społecznego i dobrych obyczajów w stosunkach spółek handlowych występuje w przypadkach, gdy ten sam ich aspekt podlega ocenie w różnych spółkach przy wykorzystaniu jednej lub drugiej klauzuli. Stanowi to konsekwencję posługiwania się przez kodeks cywilny przede wszystkim klauzulą zasad współżycia społecznego, a przez kodeks spółek handlowych – klauzulą dobrych obyczajów oraz ujęcia wzajemnej relacji tych kodeksów jako lex generalis – lex specialis (art. 2 k.s.h.). Taka konkurencja obu klauzul jest widoczna przede wszystkim w dwóch płaszczyznach: oceny zakresu swobody umów przy kształtowaniu umowy spółki handlowej (art. 3 k.s.h.) oraz zaskarżania uchwał zgromadzeń w spółkach kapitałowych.Wydaje się, że na gruncie kodeksu spółek handlowych należy przyjąć, że klauzula „dobre obyczaje” jest odpowiednikiem klauzuli „zasady współżycia społecznego”, występującej w kodeksie cywilnym. Ze względu na szeroki zakres stosowania tych klauzul najbardziej uzasadnione wydaje się uznanie, że wyznaczają one pewien model właściwego, uczciwego postępowania w stosunkach międzyludzkich. Można je uznać za pewien konglomerat norm społecznych o zróżnicowanej proweniencji, zarówno mających uzasadnienie moralne, jak i obyczajowe, organizacyjne czy nawet ekonomiczne.

2

Sprzeczność oznaczenia z porządkiem publicznym lub dobrymi obyczajami jako przeszkoda udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy

100%

Pietrzyk-Tobiasz B.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2022

|

vol. 84

|

issue 1

83-94

EN

The protection of commonly held values in trademark law has been ensured under Article 1291[1], point 7 of the Industrial Property Law Act. Under this provision, registration of trademarks contrary to public policy or good manners is not permitted. An equivalent regulation is also applicable under EU law in relation to the EU trademark registration system. This is regulation is one of the absolute grounds for the refusal to register, which requires a thorough and comprehensive examination of the trademark to be undertaken by the relevant authorities. However, there are doubts regarding which circumstances need to be considered in such investigations. Despite the fact that the views of the doctrine and judicature are not uniform on this issue, it is increasingly often recognized – in particular in the jurisprudence of the Court of Justice of the European Union – that there is a strong need to refer in the analysis of a trademark to a broader social context. This context should include the cultural and political aspects characteristic of a given society. Consequently, this would allow a proper interpretation of the content of a trademark.

PL

Ochrona powszechnie uznawanych wartości w prawie znaków towarowych została zapewniona na mocy art. 129[1] ust. 1 pkt 7 ustawy – Prawo własności przemysłowej. Zgodnie z tym przepisem, niedopuszczalna jest rejestracja oznaczeń sprzecznych z porządkiem publicznym lub dobrymi obyczajami. Analogiczna regulacja obowiązuje również na gruncie prawa unijnego w stosunku do unijnego systemu rejestracji znaków towarowych. Regulacja ta to jedna z bezwzględnych przeszkód rejestracyjnych, która wymaga od odpowiednich organów przeprowadzenia dokładnego i kompleksowego badania znaku. Pojawiają się jednak wątpliwości, które okoliczności są istotne i należy w tym badaniu uwzględnić, a które pozostają irrelewantne z punktu widzenia tej oceny. Mimo że poglądy doktryny i judykatury nie są jednolite w tej kwestii, to coraz częściej – w szczególności w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości UE – dostrzegana jest potrzeba odwołania się w analizie znaku do szerszego kontekstu społecznego, który uwzględniałby także aspekty kulturowe i polityczne właściwe dla danego społeczeństwa. Kontekst ten pozwoliłby bowiem na odpowiednie odczytanie treści zawartej w znaku towarowym.

3

Zasada „wszystko, co nie jest prawem zabronione, jest dozwolone” w świetle klauzuli dobrych obyczajów i wymogu staranności zawodowej

84%

Mokrysz-Olszyńska A.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2015

|

vol. 15/1

129-142

PL

Jedną z głównych zasad przygotowywanej obecnie nowej ustawy Prawo działalności gospodarczej jest zasada: „co nie jest prawem zabronione – jest dozwolone”. Przedmiotem artykułu jest spojrzenie na proklamowaną w ustawie zasadę wolności gospodarczej przez pryzmat klauzuli dobrych obyczajów i wymogu staranności zawodowej, występujących w charakterze klauzul generalnych w ustawie o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji oraz w ustawie o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym, a także w dotychczasowej i proponowanej ustawie o dzia- łalności gospodarczej i próba odpowiedzi na pytanie o wzajemną relację proponowanych zasad i konsekwencje projektowanej regulacji dla praktyki gospodarczej, w tym – potrzeby przejrzystości i jednoznaczności prawa oraz skuteczności ochrony „słusznych interesów innych przedsiębiorców i konsumentów”.

EN

One of the main principles of the currently draxed legal act Law on Economic Activity is the principle: “what is not prohibited by law - is permitted” . The article is focused on the principle of economic freedom that is proclaimed in the Act through the prism of general clauses of good customs and the requirement of professional diligence that are present in the Act on unfair competition and the Law on combating unfair commercial practices, as well as in the existing and proposed Act on Economic Activity. It attempts to answer the question about the mutual relationship between the proposed rules and about the consequences of the proposed legislation for economic practice, especially - for transparency and ambiguity of law and e\ective protection of “the legitimate interests of other businesses and consumers”.

4

Principle of Commercial Honesty as a Rule of Commercial Law

84%

Kopaczyńska-Pieczniak K. I.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2016

|

vol. 25

|

issue 1

EN

Commercial law (private economic law) is, in accordance with the principle of unity, the area which is a part of the branch of civil law. In the light of the above, what is applicable within commercial law are both the branch principles of civil law and the principles of the branch of commercial law which supplement, or modify the branch principles. The principles of commercial law shall be regarded as expressing the values, objectives and functions that are fundamental to this area. The inventory of commercial law principles should include the following principles: economic freedom, the turnover ratio, safety and security of business transactions, equal opportunities in entrepreneurship, professionalism, economic risk, respect for consumers’ rights and commercial honesty. The principle of commercial honesty involves the obligation to respect good commercial practices. The scope of this principle is broad, established by a general clause, and thus its content scope is shaped by non-systemic values. In any case, the essence of the concept of ‘good practice’ is the broadly understood respect for another human being. Commercial honesty (honesty of merchants) should apply to the whole of their activities, both in internal and external relations. The principle of commercial honesty can be treated as a special supplement of the principle of equity in the area of commercial law, due to the specific nature of the legal relations it refers to. It remains in relation to other principles of commercial law. Its breach results primarily in civil law sanctions.

PL

Prawo handlowe (prywatne prawo gospodarcze) stanowi, zgodnie z zasadą jedności, dziedzinę będącą częścią gałęzi prawa cywilnego. W związku z powyższym w obrębie prawa handlowego znajdują zastosowanie zarówno zasady gałęziowe prawa cywilnego, jak i zasady dziedziny prawa handlowego, które stanowią rozwinięcie, ewentualnie są modyfikacjami zasad gałęziowych. Zasady prawa handlowego są uznawane za wyrażające podstawowe dla tej dziedziny wartości, cele i funkcje. Ich katalog powinien zawierać następujące zasady: wolności gospodarczej, szybkości obrotu, pewności i bezpieczeństwa obrotu gospodarczego, równości przedsiębiorców, profesjonalizmu, ponoszenia ryzyka gospodarczego, poszanowania praw konsumentów, uczciwości kupieckiej. Zasada uczciwości kupieckiej oznacza obowiązek respektowania dobrych obyczajów w obrocie gospodarczym. Zakres tej zasady jest szeroki, wyznaczony przez klauzulę generalną, a tym samym jej zakres treściowy kształtują wartości pozasystemowe. W każdym przypadku istotą pojęcia "dobre obyczaje" jest szeroko rozumiany szacunek dla drugiego człowieka. Uczciwość przedsiębiorcy (uczciwość kupiecką) należy odnieść do całokształtu jego działalności, w stosunkach zewnętrznych oraz wewnętrznych. Zasada uczciwości kupieckiej może być traktowana jako szczególne rozwinięcie zasady słuszności na gruncie prawa handlowego ze względu na specyfikę stosunków prawnych, do których się odnosi. Pozostaje ona w związku z pozostałymi zasadami prawa handlowego. Jej naruszenie wywołuje przede wszystkim sankcje cywilnoprawne.

5

Intricacies of Significant Imbalance as the Cornerstone of Protection against Unfair Terms in Consumer Contracts under EU Law

84%

Sitnik P.

Studia Iuridica

|

2019

|

vol. 82

227-262

EN

Significant imbalance in the rights and obligations of the parties to a consumer contract term is, together with good faith, a fundamental pillar of substantive protection against unfair terms. It is the primary tool provided by Council Directive 93/13/EEC of 5 April 1993 on unfair terms in consumer contracts with a view to mitigating differences in bargaining power between professional traders and consumer on the ever-expanding capitalistic market within the EU. The paper comprehensively reviews the meaning of the “significant imbalance” element by reference to a cross-section of judgments handed by the CJEU and Polish courts. Generally, albeit with a few notable exceptions, the former court has engaged in a subjective-objective exercise aimed at discovering what the balance of rights and obligations would have been between the parties in the particular dispute at hand had it not been for the purportedly unfair clause. Besides that, the requirement has been utilized to impose ad bolster a host of information duties levied on traders so that protection is extended to cases where the consumer is unaware of their rights or are deterred from enforcing them due to procedural obstacles or prohibitive costs of judicial or administrative proceedings. The requirement of significant balance, rooted in the idea that the disproportion of market power between the parties to a disputed term necessitates government or judicial intervention to achieve or restore contractual equilibrium, is shown from a plethora of angles: its ideological foundations, practical connotations, its emphasis on consumer vulnerability and approach to economic power. Assistance and inspiration re gleaned from Polish jurisprudence where numerous questions either unanswered by the CJEU or left to the consideration of national courts, particularly the relation between reasonableness, on the one hand, and significant imbalance and good faith on the other, as well as between significant imbalance and good faith, have been tackled.

6

Klauzule generalne w prawie o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji

67%

Skubisz R.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)

|

2016

|

vol. 63

|

issue 2

EN

General clauses in the law of unfair competition are the subject of this article. The author acknowledges that a general clause could be understood in two ways. First of all, as a norm resulting from a provision, which authorizes an entity applying the law to base its decision on a non-legal criterion. Second of all, a term not precisely formulated. The necessity for general clauses in unfair competition law is caused by the impossibility to accurately determine all possible forms of unfair practices of those entities on the market, whose goal is to acquire consumers for their goods (services).

PL

Przedmiotem artykułu są klauzule generalne w prawie o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Autor przyjmuje, iż klauzula generalna może być rozumiana dwojako. Po pierwsze, jako norma wynikająca z przepisu upoważniającego podmiot stosujący prawo do oparcia swojego orzeczenia na kryterium pozaprawnym. Po drugie, jako sam zwrot nieostry. Konieczność klauzuli generalnej w prawie o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji wynika z niemożliwego do precyzyjnego ustalenia wszystkich możliwych postaci nieuczciwych działań przedsiębiorców na rynku w celu pozyskania klientów dla swoich towarów (usług).

7

Dobre obyczaje w polskim prawie kontraktowym – wybrane zagadnienia

59%

Mojak J.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)

|

2016

|

vol. 63

|

issue 2

EN

This article contains an overview of good manners in Polish contract law. The overview leads to the conclusion that following clauses – “rules of social coexistence” and “socio-economic purpose of law”, which are based on the legislation from the time of the Polish People’s Republic (PRL), need to be replaced by the clause of good manners. It is necessary for the full and thorough Europeanization of the Polish civil law. The two aforementioned clauses appear to be completely foreign concepts and legal categories in the legal doctrine of EU member states which were not the satellite states of the Soviet Union. These clauses have no equivalents in the classic European civil law studies. The return to the “good manners” in the Polish contract law will undoubtedly more deeply anchor the Polish institutions of the contract law in the legal system of EU.

PL

Artykuł zawiera przegląd dobrych obyczajów w polskim prawie kontraktowym. Przegląd ten skłania do wniosku o narastającej potrzebie rychłego zastąpienia bazujących na ustawodawstwie PRL klauzul „zasad współżycia społecznego” oraz „społeczno-gospodarczego przeznaczenia prawa” – klauzulą dobrych obyczajów. Stanowi to konieczną przesłankę pełnej i rzetelnej europeizacji polskiego prawa cywilnego. W doktrynie prawnej krajów członkowskich UE, które nie wchodziły do bloku państw satelickich ZSRR, klauzule zasad współżycia społecznego oraz społeczno-gospodarczego przeznaczenia prawa jawią się jako zupełnie obce pojęcia i kategorie prawne, które nie mają żadnych odpowiedników w klasycznej, europejskiej cywilistyce. Powrót do „dobrych obyczajów” na gruncie polskiego prawa kontraktowego pozwoli na pełniejsze wykorzystanie dorobku doktryny i orzecznictwa powstałego zarówno w okresie II RP, jak i w krajach zachodniej Europy po II wojnie światowej, co niewątpliwie głębiej zakotwiczy instytucje polskiego prawa umów w systemie prawa UE.

8

Good Manners in Polish Contract Law – Selected Issues

59%

Mojak J.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2016

|

vol. 25

|

issue 2

EN

This article contains an overview of good manners in Polish contract law. The overview leads to the conclusion that following clauses – rules of social coexistence and socio-economic purpose of law, which are based on the legislation from the time of the Polish People’s Republic (PRL) – need to be replaced by the clause of good manners. It is necessary for the full and thorough Europeanization of the Polish civil law. The two aforementioned clauses appear to be completely foreign concepts and legal categories in the legal doctrine of EU member states which were not the satellite states of the Soviet Union. These clauses have no equivalents in the classic European civil law studies. The return to the good manners in the Polish contract law will undoubtedly more deeply anchor the Polish institutions of the contract law in the legal system of EU.

PL

Artykuł zawiera przegląd dobrych obyczajów w polskim prawie kontraktowym. Przegląd ten skłania do wniosku o narastającej potrzebie rychłego zastąpienia bazujących na ustawodawstwie PRL klauzul „zasad współżycia społecznego” oraz „społeczno-gospodarczego przeznaczenia prawa” – klauzulą dobrych obyczajów. Stanowi to konieczną przesłankę pełnej i rzetelnej europeizacji polskiego prawa cywilnego. W doktrynie prawnej krajów członkowskich UE, które nie wchodziły do bloku państw satelickich ZSRR, klauzule zasad współżycia społecznego oraz społeczno-gospodarczego przeznaczenia prawa jawią się jako zupełnie obce pojęcia i kategorie prawne, które nie mają żadnych odpowiedników w klasycznej europejskiej cywilistyce. Powrót do „dobrych obyczajów” na gruncie polskiego prawa kontraktowego pozwoli na pełniejsze wykorzystanie dorobku doktryny i orzecznictwa powstałego zarówno w okresie II RP, jak i w krajach zachodniej Europy po II wojnie światowej, co niewątpliwie głębiej zakotwiczy instytucje polskiego prawa umów w systemie prawa UE.

Refine search results

3 Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)

2 Studia Iuridica Lublinensia

1 Roczniki Administracji i Prawa

1 Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

1 Studia Iuridica

1 2022

1 2020

5 2016

1 2015

2 Mojak J.

1 Kopaczyńska-Pieczniak K.

1 Kopaczyńska-Pieczniak K. I.

1 Mokrysz-Olszyńska A.

1 Pietrzyk-Tobiasz B.

1 Sitnik P.

1 Skubisz R.

Dobre obyczaje i zasady współżycia społecznego w prawie spółek handlowych

Sprzeczność oznaczenia z porządkiem publicznym lub dobrymi obyczajami jako przeszkoda udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy

Zasada „wszystko, co nie jest prawem zabronione, jest dozwolone” w świetle klauzuli dobrych obyczajów i wymogu staranności zawodowej

Principle of Commercial Honesty as a Rule of Commercial Law

Intricacies of Significant Imbalance as the Cornerstone of Protection against Unfair Terms in Consumer Contracts under EU Law

Klauzule generalne w prawie o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji

Dobre obyczaje w polskim prawie kontraktowym – wybrane zagadnienia

Good Manners in Polish Contract Law – Selected Issues