Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 10

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  domniemanie niewinności
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Zasada domniemania niewinności i jej realizacja w polskiej prasie

100%
Miarczyński M.
Zeszyty Prasoznawcze
|
2013
|
vol. 56
|
issue 3
335-349
EN
The article entitled “The Principle of Presumption of Innocence and Its Realization in the Polish Daily Newspapers” concerns one of the vital matters of today’s market of information media. The article concerns the most important points of my master’s thesis, entitled in a similar manner. The article consists of four distinctive parts. The first one defines the idea of presumption of innocence, one of the principles of the Polish legal system. The second part concentrates on the relationship between information media and the presumption of innocence. This part not only comprises a description of processes that can infl uence the realization of the aforementioned principle but it also presents the results of the scientific research of the problem that has been undertaken until the present day. The third part concerns a similar research that I undertook during the writing of my graduation thesis – the article gives only a summary of this process. The research concentrates on four daily newspapers, two of which are viewed as tabloids, in the timespan of four constructed weeks. The image of negative phenomena occurring on the pages of today’s newspapers, which results from the research, is far from ideal and can even induce a feeling of discomfort. The fourth and final part of the article is a form of analysis of the specific language used by the Polish tabloids. The citations from the selected issues of the newspapers are, in my opinion, the best examples of this characteristic language, which can even be described as a specific dialect.
2
Content available remote

Fakty oraz ich ocena jako przedmiot materialnoprawnych domniemań w procesie karnym

63%
Giezek J.
Przegląd Prawa i Administracji
|
2018
|
vol. 114
77-94
EN
The fundamental problem of the article can be expressed in two sequentially asked questions, namely — firstly — whether the subject of substantive presumption may be not only facts, but also assessments formulated on their basis, and — secondly — whether in the case of limiting the essence of presumptions exclusively to facts, it would be possible to include (into the presumptions) these elements of the dogmatic structure of crime, the occurrence of which requires, first and foremost, a series of normative assessments based on normative criteria. It is diffi cult to imagine a situation in which a subject reconstructing reality would make the subject of presumption, and therefore only “guess” that he values its elements. It would have to mean that the court must use a presumption to assess whether the realization of the signs of a prohibited act was socially harmful, unlawful and culpable. A constitutional principle of the presumption of innocence, according to which the accused should be regarded as innocent until his guilt is proved and confi rmed by a valid sentence, does not authorize to conclude that the evidence emerging from successively collected evidence indicates innocence, but it only means that before the fi nal termination of the proceedings, there is no factual and legal basis for verifying the fault and bringing to criminal responsibility.
3
Publication available in full text mode
Content available

Zasada domniemania niewinności a dziennikarska sprawozdawczość sądowa

63%
Smardz E.
Themis Polska Nova
|
2018
|
issue 2(14)
215-237
EN
The author analyses presumption of innocence in the media’s reporting of the judicial procedures. The principle of presumption of innocence says that the accused will be considered not guilty, unless his guilt will be proved in the final judgment of the court. This principle is written down in art. 42.2 of the Polish Constitution and art. 5 § 2 of the criminal procedure code. The above principle concerns all people, i.e. authorities of criminal process, police, administration agencies and even simple citizens. The Polish press law prohibits publication of personal data of the accused without the consent of public prosecutor or court as well as data of the injured person and witnesses without their consent. The press law also prohibits to prejudge the guilt of the accused before his conviction by the court of first instance. Alas, there are numerous cases of violation of such rules. Today one observes the increasing process of infotainment of mass media becoming more and more tabloid. They have a negative influence on realization of principle of presumption of innocence in everyday practice.
4
Publication available in full text mode
Content available

Przedawnienie karalności przewinienia dyscyplinarnego zawierającego znamiona przestępstwa a zasada samodzielności jurysdykcyjnej sądu dyscyplinarnego

54%
Krajnik S.
Ius Novum
|
2020
|
vol. 14
|
issue 3
107-119
EN
This paper addresses the issue of jurisdictional independence of a disciplinary court in terms of the possibility of assessing an act under investigation in the context of the grounds of criminality of an act. The issue is of particular importance in view of the rules on limitation periods for disciplinary offences, which require the adoption of limitation periods for criminal offences where the act constitutes a criminal offence. Such a solution may lead to a conflict between the principle of jurisdictional independence of the disciplinary court and the principle of the presumption of innocence, since this presumption can only be rebutted by a final and non-appealable judgment of a criminal court. In turn, the stay of disciplinary proceedings and waiting for a final and non-appealable judgment of the criminal court may have a negative impact on the decision concerning the issue of disciplinary liability. This study proposes a compromise solution which, according to the author, would respect both principles.
PL
Niniejsze opracowanie porusza problematykę samodzielności jurysdykcyjnej sądu dyscyplinarnego w zakresie możliwości dokonywania oceny czynu będącego przedmiotem postępowania przed tym sądem w kontekście warunków przestępności czynu. Doniosłość tego zagadnienia jest szczególna z uwagi na unormowania dotyczące terminów przedawnienia dyscyplinarnego, które nakazują przyjąć terminy właściwe dla przedawnienia przestępstw, jeżeli czyn stanowi przestępstwo. Takie rozwiązanie prowadzić może do kolizji zasady samodzielności jurysdykcyjnej sądu dyscyplinarnego z zasadą domniemania niewinności, albowiem domniemanie to może być obalone jedynie prawomocnym wyrokiem sądu karnego. Z kolei zawieszenie postępowania dyscyplinarnego i oczekiwanie na prawomocny wyrok sądu karnego może przynieść negatywne skutki dla rozstrzygnięcia o kwestii odpowiedzialności dyscyplinarnej. W przedmiotowym opracowaniu zaproponowano kompromisowe rozwiązanie, które – w przekonaniu autora – respektowałoby obie wskazane zasady.
5
Publication available in full text mode
Content available

Disciplinary proceedings of the prison service officers in the light of human rights’ standards

51%
Baran B.
Roczniki Administracji i Prawa
|
2016
|
vol. 16/2
343-350
EN
The article discusses selected international human rights standards applied in the disciplinary proceedings of the Prison Service officers. There are scrutinized the issue of presumption of innocence, as well as the tight to defense also with the right to remain silent.
PL
Tematyką artykułu jest analiza wybranych międzynarodowych standardów praw człowieka przestrzeganych w postępowaniu dyscyplinarnym w sprawach funkcjonariuszy Służby Więziennej. Szczegółowo opracowane zostały zagadnienia domniemania niewinności oraz prawa do obrony.
6
Publication available in full text mode
Content available

„Domniemanie winy” w prawie karnym materialnym a procesowe domniemanie niewinności

51%
Jezusek A.
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
|
2016
|
vol. 78
|
issue 2
175-187
EN
The article elaborates on ‘presumption of guilt.’ The term ‘guilt’ has different meanings in substantive criminal law and procedural criminal law. However, the presumption of guilt in substantive criminal law ought not lead to a violation of the procedural presumption of innocence. Therefore, it shall be understood as a presumption of fact which must meet all the requirements referred to in Article 7 of the Code of Criminal Procedure or, in other words, be regarded as indirect evidence. For this reason, there is no legal basis to contend that the presumption of guilt rule has been established under substantive criminal law. Negative conceptualisation of guilt in the Penal Code is an expression of legislator’s conviction that human beings are generally able to control their conducts. So we can only talk about a presumption, a premise adopted by legislature, which explains the construction of the provision analysed.
PL
Przedmiotem opracowania jest „domniemanie winy” w prawie karnym. Termin „wina” w prawie karnym materialnym ma odmienne znaczenie niż w prawie procesowym. Jednakże domniemanie prawnokarnej winy nie może prowadzić do naruszenia zasady domniemania niewinności ‒ musi ono być konstruowane jako domniemanie faktyczne spełniające wymogi określone w art. 7 k.p.k., czyli jako dowód pośredni. Dlatego także brak podstaw do twierdzenia, że w prawie karnym ustanowiono zasadę domniemania winy. Negatywne ujęcie przesłanki zawinienia odzwierciedla przekonanie ustawodawcy o generalnej zdolności człowieka do autodetermiancji swojego zachowania. Stąd można więc mówić jedynie o domniemaniu, założeniu, przyjętym przez ustawodawcę, które wyjaśnia sposób skonstruowania przepisu.
7
Publication available in full text mode
Content available

Rozkład ciężaru dowodu w postępowaniach administracyjnych prowadzonych na podstawie ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwemu wykorzystywaniu przewagi kontraktowej w obrocie produktami rolnymi i spożywczymi

51%
Kanton K.
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
|
2023
|
vol. 12
|
issue 3
54-67
PL
Artykuł analizuje aspekty dowodowe w postępowaniach prowadzonych przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej: Prezes UOKiK) na podstawie przepisów o przeciwdziałaniu nieuczciwemu wykorzystywaniu przewagi kontraktowej w obrocie produktami rolnymi i spożywczymi. Powyższe aspekty, w tym podstawowa kwestia rozkładu ciężaru dowodu w ramach postępowania administracyjnego stają się obecnie bardzo istotne ze względu na surową politykę egzekwowania przepisów o przewadze kontraktowej i stale zaostrzającą się penalizację praktyk przedsiębiorców objętych przedmiotową regulacją. Ważne jest zagwarantowanie przestrzegania zasady, która obarcza Prezesa UOKiK ciężarem wykazania naruszenia i wyklucza jednocześnie negatywne konsekwencje dla przedsiębiorcy w sytuacji, w której organ administracyjny temu zadaniu nie sprosta. Powyższe założenia skonfrontowano następnie z praktyką, uwzględniając rozstrzygnięcia Prezesa UOKiK. Z analizy tej wynika, że stosowne standardy nie są w pełni przestrzegane, co przejawia się między innymi zastępowaniem ustalonych empirycznie faktów daleko idącymi domniemaniami. Artykuł zwraca również uwagę na praktykę wyciągania konsekwencji w stosunku do przedsiębiorców w przypadku braku dostarczania dowodów, co przekłada się na formułowanie tez przeciwnych do tych, które są podnoszone przez przedsiębiorcę.
8
Publication available in full text mode
Content available

Ochrona zamawiającego przed zmowami przetargowymi w polskim prawie karnym, antymonopolowym oraz prawie zamówień publicznych

51%
Minkiewicz M.
|
2015
|
vol. 4
|
issue 4
19-38
PL
Celem artykułu jest porównanie zakresu zastosowania przepisów prawa karnego, prawa ochrony konkurencji oraz prawa zamówień publicznych chroniących zamawiającego przed zmowami przetargowymi. W artykule omówiono rodzaje zmów przetargowych oraz tzw. ustawienia przetargu, wskazano, które z nich mogą podlegać ocenie z punktu widzenia poszczególnych dziedzin prawa, a także przedstawiono możliwe sankcje dla przedsiębiorcy oraz osób fizycznych. Zwrócono również uwagę na aspekty proceduralne, w szczególności w zakresie możliwych do wykorzystania środków dowodowych oraz standardu dowodu opartego na poszlakach. W artykule poruszono również kwestię potencjalnej odpowiedzialności osób zarządzających za zawarcie antykonkurencyjnych porozumień przetargowych oraz oceniono zasadność tego rozwiązania w świetle zasady ne bis in idem.
EN
The purpose of this article is to compare the scope of the application of criminal law, competition law and public procurements law in protecting the procuring party against tender collusions. The article discusses the different types of tender collusions as well as “bid rigging”, it indicates which of them may be examined under the provisions of each legal branch, and presents potential sanctions to business entities and natural persons. Addressed also are procedural aspects of the issue, in particular the type of evidence which can be used and the standard of proof in proceedings based on circumstantial evidence. The article continues on to describe the issue of potential liability for tender collusion of persons holding an executive position and assesses it in the light of the ne bis in idem principle.
9
Publication available in full text mode
Content available

Right to the Court in Legal Advisors Disciplinary Case

45%
Pilipiec S.
Studia Iuridica Lublinensia
|
2016
|
vol. 25
|
issue 3
EN
Self-governments of legal advisors represent legal advisors practice profession in which the public repose confidence, and such self-governments shall concern themselves with the proper practice of such professions in accordance with, and for the purpose of protecting, the public interest. Legal advisors self-governments shall concern themselves with the proper practice of such professions is formal in the disciplinary case. Disciplinary case is repressive and extrajudicial. Legal advisors right to the court is also a similar right to the state court but is guided by the disciplinary prosecutor and disciplinary court The right to the court, as a personal right of each individual, is defined in Article 45, § 1 of the Constitution which states “Everyone shall have the right to a fair and public hearing of his case, without undue delay, before a competent, impartial and independent court”. Thus, the right to the court consists of a few inseparable elements: 1) the right to access the court, that is the right to initiate court proceedings in the case of infringing the protected rights of an individual; the access has to be genuine due to, among others, the right territorial organization of courts and reasonable fees, 2) the right to fair proceedings, that is the proper shaping of the court proceedings (based on the proper procedure, honest and public trial, participation of the suing individual in the proceedings which guarantee their rights), 3) the right to court judgement (receiving a court decision solving the issue within reasonable time), 4) the right to defence, 5) the right to be heard (the right to information, taking positions, considering actual statements and legal demands). It seems that the right to court judgement, the right to defence and to be heard are all included in the widely interpreted right to fair proceedings. A complementary item to the right to sue is Article 77, § 2 of the Constitution of the Republic of Poland according to which “Statutes shall not bar the recourse by any person to the courts in pursuit of claims alleging infringement of freedoms or rights”.
PL
Samorząd zawodowy radców prawnych reprezentuje radców prawnych wykonujących zawód zaufania publicznego i sprawuje pieczę nad należytym wykonywaniem zawodu radcy prawnego w granicach interesu publicznego i dla jego ochrony. Piecza sprawowana przez samorząd zawodowy ma charakter formalny i jest realizowana w postępowaniu dyscyplinarnym. Prawo do sądu w sprawach dyscyplinarnych radców prawnych jest zatem realizowane w ramach postępowania dyscyplinarnego, które ma charakter postępowania represyjnego, tj. takiego, które ma na celu poddanie jednostki jakiejś formie dolegliwości, najczęściej w postaci określonej sankcji. Postępowanie dyscyplinarne ma charakter postępowania pozasądowego (w sensie rozumienia sądów powszechnych), gdyż jest prowadzone przez organy dyscyplinarne samorządu radców prawnych, którymi są rzecznik dyscyplinarny i sądy dyscyplinarne. Prawo radcy prawnego do sądu dyscyplinarnego w postępowaniu dyscyplinarnym w swej treści jest podobne do prawa do sądu powszechnego. Gwarancje prawa do sądu odnoszą się do postępowania dyscyplinarnego z uwagi na jego represyjny charakter, ale również dlatego, że w postępowaniu takim dochodzi do orzekania o sytuacji prawnej jednostki. Prawo do sądu, jako prawo osobiste każdego człowieka, jest określone w art. 45 ust. 1 Konstytucji RP, zgodnie z którym „Każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd”. Prawo do sądu składa się z kilku nierozerwalnych elementów: 1) prawa dostępu do sądu, 2) prawa do rzetelnego postępowania, czyli odpowiedniego ukształtowania postępowania przed sądem (opartego o właściwą procedurę, uczciwego i publicznego procesu, z uczestnictwem podmiotu w gwarantującym jego prawa postępowaniu), 3) prawa do wyroku sądowego (uzyskania w rozsądnym terminie rozstrzygnięcia sprawy orzeczeniem sądu), 4) prawa do obrony, 5) prawa do wysłuchania (prawa do informacji, zajęcia stanowiska, rozważenia faktycznych twierdzeń i prawnych roszczeń). Wydaje się, że prawo do wyroku sądowego, prawo do obrony i prawo do wysłuchania mieszczą się w szeroko pojętym prawie do rzetelnego postępowania. Uzupełnieniem treści prawa do sądu jest art. 77 ust. 2 Konstytucji RP, zgodnie z którym ustawa nie może nikomu zamykać drogi sądowej dochodzenia naruszonych wolności lub praw. Artykuł ten normuje prawo do sądu rozumiane jako środek ochrony wolności i praw. Prawo do sądu należy rozumieć jako konstytucyjną zasadę prawa. Prawo do sądu jest zasadą prawa, gdyż jest prawem człowieka, a jednocześnie jest środkiem ochrony wolności praw człowieka i obywatela.
10
Publication available in full text mode
Content available

Różnorodzajowe ustalenie alternatywne w niemieckim prawie karnym

45%
Głuchowski M.
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
|
2023
|
vol. 85
|
issue 1
211-224
EN
There is a view prevalent in both German judicature and German legal literature that, under certain circumstances, the court can convict a person without having determined the type of crime they have committed. Examples include a conviction on the grounds of ‘theft or receiving stolen goods’ in cases when stolen goods have been found in possession of the accused but how they had been obtained was not determined. This practice is not regulated by the statutes and has been considered unconstitutional by some scholars for breaching the principle of nullum crimen, nulla poena sine lege, the principle of the presumption of innocence, and the principle of legal certainty. Furthermore, one of the panels of the Federal Court of Justice voiced criticism of heterogeneous alternative convictions in 2014. This article systematizes the practice of alternative conviction in the German criminal procedure, further focusing on the type of the practice that causes most controversy. This is followed by a historical account showing how the legal institution of heterogeneous alternative conviction has developed, as well as covering the conditions for applications and all the doubts of a constitutional nature. The author shares the view of the Grand Panel for Criminal Matters at the Federal Court of Justice and the Federal Constitutional Court, which recognized that the current practice is in no breach of the Basic Law. However, a call is also expressed that alternative convictions be regulated by law.
PL
W niemieckim orzecznictwie i w doktrynie dominuje pogląd, że pod pewnymi warunkami możliwe jest skazanie oskarżonego, nawet jeśli sąd nie ustalił, jakiego typu przestępstwa się on dopuścił. Przykładem jest skazanie za „kradzież albo paserstwo”, jeśli u oskarżonego znaleziono skradzione rzeczy, ale nie wykazano, w jaki sposób je uzyskał. Tej nieuregulowanej przez ustawę praktyce zarzucano niekonstytucyjność ze względu na naruszenie gwarancji nullum crimen, nulla poena sine lege, zasady domniemania niewinności i zasady określoności. Do krytyków różnorodzajowego ustalenia alternatywnego (echte Wahlfeststellung) dołączył w 2014 r. jeden z senatów Trybunału Federalnego. Niniejszy artykuł systematyzuje rodzaje ustaleń alternatywnych w niemieckim procesie karnym, a następnie skupia się na ich najbardziej kontrowersyjnej odmianie. Przedstawiono historię kształtowania instytucji prawnej różnorodzajowego ustalenia alternatywnego oraz przesłanki jej stosowania. Omówiono też wszystkie wątpliwości natury konstytucyjnej. Autor zgodził się z Wielkim Senatem do Spraw Karnych Trybunału Federalnego i z Federalnym Sądem Konstytucyjnym, że obecna praktyka nie stanowi naruszenia Ustawy zasadniczej. Niemniej wyrażono postulat uregulowania ustaleń alternatywnych w ustawie.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.