Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  dorośli studenci
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
Roczniki Humanistyczne
|
2020
|
vol. 68
|
issue 10
155-165
EN
Pronunciation is an integral part of foreign language learning since it directly affects learners’ communicative competence as well as their performance (Celce-Murcia et al.). The aim of this article is to present some views concerning the pronunciation instruction of adult learners who study English for special purposes (ESP learners). Traditionally viewed as the correct production of individual sounds or isolated words, pronunciation should be regarded as a crucial part of communication, combined with classroom activities, and seen in the same light as the other aspects and skills of the English language, such as vocabulary, grammar, reading, writing, and especially listening and speaking. The overall goal for the adult ESP learner is still to develop spoken English that is easily understood, serves the learner’s individual needs, and builds a positive image as an intelligible speaker of a foreign language (Sobkowiak).
PL
Nauczanie wymowy specjalistycznego języka angielskiego: przegląd metod i zalecenia Celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie różnych poglądów na temat wymowy języka angielskiego przez dorosłych studentów. W artykule podkreślono znaczenie wymowy jako strategicznego czynnika do uzyskania pełnej kompetencji komunikacyjnej oraz przedstawiono kilka podstawowych sugestii na temat nauczania dorosłych odbiorców wymowy języka angielskiego. Podkreślono znaczenie stymulowania motywacji i rozwoju dorosłego studenta oraz wagę kształcenia umiejętności poprawnego wymawiania pojedynczych angielskich samogłosek, spółgłosek, dyftongów, słów, zwrotów oraz całych zdań, z zachowaniem zasad poprawnej intonacji, akcentu, rytmu i technik skracających wypowiedź. Oprócz typowych ćwiczeń językowych z wymowy studenci również pracują na materiale specjalistycznym dostosowanym do potrzeb rynku pracy i komunikacji życia codziennego.
EN
This article draws upon research from a longitudinal study (2011-2014) that sought to capture the experiences of adult students as they studied their degrees in art and design in the United Kingdom. Due to the entry qualifications to higher education held by these students they were perceived by their institutions as being ‘non-traditional’. They also tended to be mature students with a variety of backgrounds and life experiences. The project entailed the participants meeting with the researcher twice a year for the duration of their higher education. The methodological approach that was used is based on narrative inquiry. Bernstein’s (1999) theories that relate to horizontal discourse (everyday talk that is informal and specific to the context in which it is enacted) informed the analysis of the participants’ stories. It is suggested that informal, day-to-day dialogue is as important as the formal, specialist discourse about art and design in the studio. The sense of belonging seems of particular importance for those learning in an art and design studio where the students are diversified due to their age. It prevents a sense of exclusion among ‘mature’ students who stand out with their appearance, clothes and behaviour. In conclusion, the author suggests establishing a relevant curriculum and developing a strategy for fostering better social integration of “mature” students, which can greatly affect their sense of belonging to the group as well as educational experience directly related to the studied subject matter.
PL
Artykuł opiera się na wynikach badań podłużnych przeprowadzanych w latach 2011-2014, skoncentrowanych na doświadczeniach dorosłych osób studiujących sztukę i wzornictwo w Wielkiej Brytanii. Ze względu na to, że osoby te posiadały wstępne kwalifikacje do uczestnictwa w edukacji wyższej, postrzegane były w swoich uczelniach jako studenci „nietradycyjni”. Byli to zazwyczaj dojrzali ludzie pochodzący z różnych środowisk i mający różnorodne doświadczenia życiowe. Projekt wymagał od nich spotkania z badaczem dwa razy w roku w trakcie trwania studiów. Zastosowane podejście metodologiczne opierało się na badaniach narracyjnych. Do analizy opowieści uczestników badań wykorzystano teorie Bernsteina (1999), dotyczące dyskursu horyzontalnego (codziennej rozmowy, nieformalnej i specyficznej dla kontekstu, w którym została przeprowadzona). Uważa się, że ten nieformalny, codzienny dialog jest równie ważny jak formalny, specjalistyczny dyskurs o sztuce i projektowaniu w studio. Dla osób uczących się w studiu artystycznym, gdzie studenci są zróżnicowani ze względu na wiek, szczególnie ważne wydaje się być poczucie przynależności. Przynależność zapobiega poczuciu wykluczenia wśród „dojrzałych” studentów, wyróżniających się wyglądem, ubraniem i zachowaniem. W podsumowaniu autorka proponuje stworzenie odpowiedniego programu kształcenia i opracowanie strategii sprzyjającej lepszej integracji społecznej „dojrzałych” studentów. Mogłoby to w znacznym stopniu wpłynąć na ich poczucie przynależności do grupy, a także na doświadczenia edukacyjne bezpośrednio związane ze studiowanym przez nich przedmiotem.
PL
Artykuł opisuje życie uniwersyteckie ludzi z niepełnosprawnością intelektualną na świecie, a w szczególności skupia się na modelu inkluzyjnym na Uniwersytecie w Sydney. Artykuł przedstawia, jak ów model był stworzony, zbadany i wprowadzony w życie. Następnie opisane zostają pozytywne rezultaty, ale także i wyzwania, z jakimi mierzą się uniwersytety, które otworzyły swoje drzwi dla osób z niepełnosprawnością intelektualną. Wybrzmi głos zarówno studentów, jak i wykładowców, którzy podkreślą, w jaki sposób jedność w różnorodności umożliwiła studentom samorealizację poprzez zwiększanie ich własnej odpowiedzialności i autonomii. W zgodzie z filozofią Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej, artykuł sugeruje, że integracja na poziomie szkolnictwa wyższego oznacza „dobry uniwersytet dla wszystkich”. Prace Sieci Badań Integracyjnych (Inclusive Research Network, IRN) w Centrum Studiów nad Niepełnosprawnością (Centre for Disability Studies) obrazują, w jaki sposób w życiu codziennym zarówno wspólne planowanie, jak i prowadzenie badań przez ludzi z niepełnosprawnościami z ludźmi bez niepełnosprawności może przyczynić się do idei budowy jedności w różnorodności oraz pokonywania podziałów.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.