Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 9

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  dowry
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

The “Marriage Market” among Punjabi Migrant Families in Italy: Designs, Resistances, and Gateways

100%
Bonfanti S.
Human Affairs
|
2015
|
vol. 25
|
issue 1
16-27
EN
The dowry system originated in South Asia and the new patterns of household formation among Indian migrant minorities have been debated in the international literature, particularly in the UK. However, less attention has been paid to the pre-marital bargaining strategies used in the most recent Punjabi immigration to Italy (to date the largest Indian Diaspora in Europe) and to how a certain idea of kinship and a cultural code of spousal/parental relations are enacted through gift, exchange and favor. This article explores the “marriage market” among youth of Punjabi descent in Italy (between first and second immigrant generations), investigating the bride-groom selection procedures and the economic transactions which endorse a wedding agreement. Reports of ethnographic research just concluded in the northern rural districts of Bergamo and Brescia indicate that dissonant subjective narratives give voice to family and community conflicts across genders and ages in setting up new domestic groups, capturing the shifting local milieu after the economic crisis. Using an intersectional perspective, which highlights diversity in the Italian Punjabi community (with regard to class, caste and faith), we ascertain how categories of social difference are reproduced, contested and transformed throughout wedlock, and see how a traditional tempered endogamy has long become transnational and partly disrupted. Analyzing how young Indian Italians selectively resort to discourses about love/convenience, right/duty, control/autonomy, we will consider whether and how personal agencies may navigate hierarchical structures such as patriarchy, social inequality and capitalist development.
2
Publication available in full text mode
Content available

Umowy dożywocia jako forma zabezpieczenia materialnego szlachcianki w dawnej Polsce

100%
Kicińska U.
Krakowskie Studia Małopolskie
|
2013
|
vol. 18
182-200
EN
In the old Poland a lot of necessary documents were being drawn up during the contracting marriage. One of them it was providing for oneself the mutual life estate which it meant, that after death of one of spouses, second, could receive his wealth all the way to his death. It wasn't possible however to sell goods passed for this purpose, to exchange or to rent, if were these are real estates. The life estate expired along with the death of the user or in the moment, when the widower or the widow decided on the next married couple. They were execu ting,the recalled recording, of the following day after the marriage ceremony or after a few weeks. The life estate constituted the financial security above all for the woman, because especially to the widow, it gave the material stability and the personal independence.
3
Publication available in full text mode
Content available

Getting Married in Late Medieval England and Poland

100%
Ruszkiewicz D.
Horyzonty Wychowania
|
2019
|
vol. 18
|
issue 46
41-51
EN
RESEARCH OBJECTIVE: The aim of article is to examine the principles of and conditions for contracting a valid and successful marriage among members of the landed classes in fifteenth century England and Poland. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: An analysis of marriages contracted in medieval England and Poland was carried out using a comparative approach. Authentic fifteenth-century sources were consulted, such as the Paston letters in the case of England, and – for lack of a similar collection in the Polish archives – documents such as court records, episcopal statutes, annals or chronicles, and others, in the case of Poland.THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The article first presents factors determining the choice of spouses, including socio-economic, political and emotional. Secondly, the ways of conducting prenuptial negotiations are presented. The final section is focused on the exchange of the marriage vows.RESEARCH RESULTS: The comparison of practices related to marriage contracts in medieval England and Poland shows that even though love matches are less well documented than marriages of convenience, love did take precedence over custom in a number of cases in both countries, with the only absolutely necessary condition for contracting a valid marriage being verba de praesenti (the words of present consent) exchanged by the partners.CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The added value of the analysis was to reveal certain differences between English and Polish literary cultures. While in fifteenth century England personal letters were written in the vernacular, in Poland the letters, as well as other historical sources, were still largely composed in Latin by professional writers. These still need to be translated into modern Polish and English if they are to be accessible to a wider audience.
4
Publication available in full text mode
Content available

«Дочку в колыбельку, приданое в коробейку»: название приданого в севернорусских говорах

81%
Крылова О. Н.
Gwary Dziś
|
2020
|
vol. 12
179-190
EN
The article examines one element of the wedding ritual: the dowry and everything related to it (the process, the time of preparation, the names of the individuals transporting it). The author has highlighted the features at the basis of the names of the dowry. The largest number of nominations are associated with its donation (dar, dary, darov’ye, dar’yo, zadar’ye, vzdar’ye); with clothes and bedding as part of a dowry (sprava, svita, lopot’, loton’ye, platno, mesto, perina) and with the box in which it was transported (korobeyka, korob’ya, kladovitsa, kosheva).
PL
В статье рассматривается один элементов свадебного ритуала – приданое и все, что с ним связано (процесс, время его приготовления, наименование лиц, перевозивших его). Выделены признаки, которые легли в основу наименований приданого. Наибольшее количество номинаций связано с его дарением (дар, дары, даровье, дарьё, задарье, вздарье); с одеждой и постелью, как части приданого (справа, свита, лопоть, лотонье, платно, место, перина); с коробом, в котором оно перевозилось (коробейка, коробья, кладовица, кошева).
5
Content available remote

Příspěvek k majetkové a pozemkové držbě kněžen a královen do roku 1310

58%
Friedlová J.
Mediaevalia Historica Bohemica
|
2017
|
vol. 20
|
issue 2
45-83
EN
The presented study is focused on property tenure of Czech princesses and queens until the beginning of the 14th century. The study primarily presents property composition and the domains of individual rulers. Mutual comparison between the property tenure of female sovereigns is focused on presentation of different approaches to property management issues with a greater or lesser degree of initiative.
6
Publication available in full text mode
Content available

Intercyza zawarta między Janem Klemensem Branickim a Katarzyną Barbarą Radziwiłłówną jako przykład realizacji strategii rodzinnych magnaterii (1720 r.)

51%
Łopatecki K.
Przeszłość Demograficzna Polski
|
2016
|
vol. 38
|
issue 3
31-54
PL
W niniejszym artykule zanalizowano pod względem prawnym relacje majątkowe powstałe w wyniku małżeństwa Jana Klemensa Branickiego z Katarzyną Barbarą Radziwiłłówną. Ślub odbył się w Białej Podlaskiej 1 października 1720 roku i poprzedzony był umową przedślubną podpisaną 29 września 1720 roku. W świetle tego dokumentu Janowi Klemensowi Branickiemu zagwarantowano, że posag wyniesie 200 000 zł i zostanie wypłacony w dwóch ratach – w 1721 i 1722 roku. Dodatkowo przekazano wyprawę, czyli ruchomości i kosztowności o bardzo wysokiej wartości 200 000 zł. Prezentowane wydarzenia ukazują, że ekonomiczny sukces rodu magnackiego w znacznym stopniu polegał na umiejętnym skonstruowaniu intercyzy i wyegzekwowaniu jej postanowień. W analizowanym przypadku należy uznać, że przyszły hetman zyskał więcej niż Radziwiłłowie. Po pierwsze, wywalczył lepsze warunki dla Katarzyny Barbary, niż otrzymała Konstancja Radziwiłłówna, która w 1717 roku wyszła za mąż za Jana Fryderyka Sapiehę. Po drugie, dobrze zabezpieczył się na wypadek opóźnień w wypłacie posagu. Oprawę posagu zapewnił dopiero po otrzymaniu posagu, a umowa dożywocia została spisana po wypłaceniu pierwszej raty. Po trzecie, pomimo stosunkowo niskiego posagu, wartość łatwo sprzedawalnych kosztowności i gotówka wypłacona w ramach wyprawy (o łącznej kwocie 200 000 zł) znacznie przekraczała 100 000 zł. Ruchomości, które otrzymała Katarzyna Barbara Radziwiłłówna, stały się częścią wyposażenia stale rozbudowywanego białostockiego pałacu. Jeszcze po pół wieku użytkowania udało się w inwentarzach z lat 1772 i 1775 przyporządkować trzy obiekty (dwa łóżka i obraz), które znalazły się w wyprawie z 1720 roku.
EN
The article contains a legal analysis of the property relations resulting from the marriage of Jan Klemens Branicki to Katarzyna Barbara Radziwiłł. The wedding took place in Biała Podlaska on October 1st, 1720. By virtue of the document in question Jan Klemens Branicki was guaranteed that he would be given 200,000 zlotys and that sum would be paid in two instalments, in 1721 and in 1722. In addition, the dowry contained movables and valuables that were worth another 200,000 zlotys. The events here depicted reveal that the economic success of an aristocratic family to a large extent consisted in a skilful construction of the prenuptial agreement and later in enforcing its fulfilment. In the case analysed here it may be concluded that the future hetman obtained more than the Radziwiłłs. Firstly, he managed to gain better conditions for Katarzyna Barbara than Konstancja Radziwiłł got when she married Jan Fryderyk Sapieha in 1717. Secondly, he protected himself against delays in the payments of the dowry; the setting of the dowry was given after receiving the dowry itself, and the jointure agreement was concluded after the first instalment. Thirdly, in spite of a relatively low dowry, the value of the movables and cash paid within the dowry (200,000 zlotys) significantly exceeded 100,000 zlotys. The movables that Katarzyna Barbara Radziwiłł was given became part of the furnishings of the Białystok palace. Still fifty years later it was possible to find in the 1772 and 1775 registers three objects (two beds and a painting), which had been included in the 1720 dowry.
7
Publication available in full text mode
Content available

Zakładanie rodziny w krajach czeskich w pierwszej połowie XIX wieku

51%
Čapka F., Vaculík J.
Wychowanie w Rodzinie
|
2016
|
vol. XIV
|
issue (2/2016)
307-316
EN
In the period in question, the family in the Czech Lands was usually comprised of between five and seven members – father, mother and children. Founding a family was subject to the agreement of the lord of the manor (in the countryside) or the municipal authority (in the town). „Confirmation of probity” was requested from the seigniorial authorities in Catholic parishes even after the abolition of serfdom in the Habsburg monarchy (1781), while the approval of the couple’s legal representatives (parents) was also required in the case of the marriage of people younger than twenty-four (the age of maturity). Partners were chosen by parents according to their property and social standing. People to be married were generally not only from the same social class, but also from the same place or nearby in the surrounding area. No lower age limit for marriage was stipulated by the law, though grooms younger than twenty were the exception, while around a fifth of brides were younger than twenty. The family represented a small social group comprised of individuals joined by marriage, consanguinity or adoption. It was seen as an institution to which the greatest regard was given. Its integrity was protected by a number of laws and traditions. In the first half of the nineteenth century, women usually got married between the ages of twenty and twenty-five, and men between the ages of twenty-five and thirty. The upper age limit, however, approached a figure of as much as fifty, or even exceeded it, for men living in towns. The age of brides was also higher in town families, among which couples being engaged for many years was also not unusual. This was particularly common among clerical workers, who had to attain a certain standing in order to be able to found a family. What’s more, according to the imperial decree of 1800, every state or municipal official needed the agreement of his superior if his pay had not reached a certain financial „ceiling”. A marriage licence was also conditional to the attainment of a certain service position for policemen, soldiers, financial guards and teachers. People entered into marriage earlier in Moravia than in Bohemia. Around ten percent of the population of the Czech Lands remained unmarried. As far as women were concerned, these were maids and the daughters of less affluent tradesmen, clerical workers or poor aristocratic families that did not have a sufficiently large dowry. In the first half of the nineteenth century, there was an increasing number of „deferred weddings”, particularly in the towns, when a couple became married only when they already had a number of illegitimate children; this was particularly evident in the border areas inhabited by a German population.
PL
W omawianym okresie w krajach czeskich rodzina składała się zwykle z 5–7 osób. Tworzyli ją ojciec, matka i dzieci. Założenie rodziny było uwarunkowane zgodą przedstawiciela władzy zwierzchniej (na wsi) i magistratu (w miastach). Również po zniesieniu pańszczyzny w monarchii habsburskiej (1781 r.) w parafiach katolickich wymagano od urzędów zwierzchnich tzw. potwierdzenia o niekaralności, natomiast u osób poniżej 24. roku życia (wiek umownej dorosłości) do zawarcia małżeństwa konieczna była tak że zgoda opiekunów prawnych (rodziców). Partnera wybierali rodzice, kierując się głównie posiadanym przez niego majątkiem i zajmowaną pozycją społeczną. Ślub zawierały zwykle osoby pochodzące nie tylko z tej samej warstwy społecznej, ale też z tej samej miejscowości lub bliskiej okolicy. Prawo nie regulowało dolnej granicy wieku, koniecznej do zawarcia małżeństwa, jednak kawaler liczący mniej niż 20 lat należał do rzadkości, natomiast panien poniżej 20. roku życia było około 1/5. Rodzina stanowiła małą grupę społeczną tworzoną jednostkami połączonymi więzami małżeństwa, pokrewieństwa lub adopcji. Była rozumiana jako instytucja najwyższej wartości. Jej nienaruszalność gwarantowało wiele przepisów oraz tradycja. W pierwszej połowie XIX wieku kobiety wychodziły za mąż najczęściej w wieku 20–25 lat, a mężczyźni w wieku 25–30 lat. W miastach mężczyźni żenili się mając nawet około 50 lat lub więcej. W rodzinach mieszczańskich podnosił się także wiek narzeczonych, podobnie jako okres trwania narzeczeństwa. Dotyczyło to zwłaszcza urzędników; w ich przypadku założenie rodziny było uzależnione od osiągnięcia określonej pozycji. Ponadto, zgodnie z dekretem cesarskim z 1800 roku, każdy urzędnik państwowy lub miejski musiał posiadać zgodę swojego przełożonego, o ile jego pensja nie osiągnęła pewnego pułapu finansowego. W przypadku żandarmerii, żołnierzy, straży finansowej i nauczycieli pozwolenie na ślub było związane ze zdobyciem pewnej pozycji służbowej. Na Morawach, w porównaniu z Czechami, wcześniej zawierano związki małżeńskie. Około 1/10 ludności w krajach czeskich była stanu wolnego. Biorąc pod uwagę kobiety chodziło o służące, córki mniej zamożnych rzemieślników, urzędników lub panny pochodzące z zubożałych rodzin szlacheckich, które nie posiadały wystarczająco wysokiego posagu. W pierwszej połowie XIX wieku, przede wszystkim w miastach, zwiększała się liczba tzw. ślubów odroczonych. Mamy tu na myśli związki małżeńskie zawierane dopiero wówczas, kiedy para partnerów miała już kilka nieślubnych dzieci; było to szczególnie widoczne w obszarach przygranicznych zamieszkałych przez ludność niemiecką.
8

Ród Wierzbnów herbu Jastrzębiec w średniowiecznych księgach sądowych

44%
Kruszewski T.
Prawo
|
2017
|
issue 324
89-113
EN
The author presents the chivalric family of Wierzbna of the Jastrzębiec coat of arms, drawing on the surviving medieval court registers. The available court registers from the 14th and 15th centuries make it possible to imagine the functioning of medieval chivalry in legal terms. The picture presented by the author fully corresponds generalisations, to the available information about other chivalric families, an assertion backed by over 700 pages of the author’s analyses of similar cases in courts of the provinces of Małopolska, Wielkopolska or Kujawy and Łęczyca. The court registers from Małopolska include a variety of judgements in property, personal or criminal matters. We find here disputes over estate division, debt settlement, seeking justice after assaults, scuffles or murders. There are many cases concerning debt, some involving Jewish bankers, problems with guarantees etc. The cases involve entire families, sons sue their fathers and there are also cases involving women, who became legitimate parties in legal relations and who pursued their claims to e.g. dowry and bridewealth. This affected particularly Tomek of Karwin, who had six daughters of marriageable age and no male heir, as a result of which his estates passed to the House of Masłowski of the Wieniawa coat of arms.
DE
Der Verfasser stellt die von ihm gewählte ritterliche Familie Wierzbna, des Wappens Jarzębiec auf Grund der erhaltenen mittelalterlichen Gerichtsakten dar. Die Gerichtsbücher aus dem 14. und 15. Jahrhundert erlauben, sich ein Bild davon zu machen, wie das mittelalterliche Rittertum im Rechtsverkehr funktionierte. Die analysierten Quellen bringen Informationen, die auch andere ritterliche Familien betreffen. Diese Feststellung war nach mehr als 700 Seiten von Analysen ähnlicher Entscheidungen der Gerichte Kleinpolens, Großpolens oder von Kujawien--Lentschütz möglich. In den Gerichtsbüchern Kleinpolens befinden sich zahlreiche Entscheidungen in Vermögens-, Personen- und Strafsachen. Sie sprechen über Streitigkeiten betreffend Vermögensteilung, Schuldenabrechnung, Suche nach Gerechtigkeit nach Überfällen, Schlägereien oder nach Todschlag. Es treten jüdische Bankiersleute oder Probleme mit Bürgschaften auf. Vor Gericht gehen ganze Familien, Söhne beklagen die Väter, oft sehen wir Frauen, manchmal auch selbständig, als Parteien in Gerichtssachen, die ihre Rechte z. B. auf Mitgift und Brautpreis geltend machen. Insbesondere war dadurch ein gewisser Tomek aus Karwin betroffen, der sechs Töchter zu verheiraten und keinen männlichen Erben hatte. Infolge dessen gingen seine Güter auf die Familie Masłowski des Wappens Wieniawa über.
9

Mikołaj Kornicz — polski husyta oczami historyka ustroju i prawa

44%
Kruszewski T.
Prawo
|
2018
|
issue 325
91-103
EN
Mikołaj Kornicz Siestrzeniec was one of the best known Polish participants in the Hussite movement. A lot of information about him, mainly in the form of entries in court registers, has survived, which makes it possible to say that Mikołaj Kornicz was a typical child of his era. Drawing on the example of such a figure, a historian of the state and law can study various actions with regard to their lawfulness (or unlawfulness) at the time.
DE
Mikołaj Kornicz Siestrzeniec war einer der am besten bekannten polnischen Teilnehmer der Hussitenbewegung. Es sind viele, ihn betreffende, mit Quellen belegte Informationen erhalten, hauptsächlich Eintragungen in den Gerichtsbüchern. Anhand dieser Überlieferungen kann festgestellt werden, dass Mikołaj Kornicz ein typisches Kind der Epoche gewesen war und ein Staats- und Rechtshistoriker kann am Beispiel dieses Personentypus verschiedene damals rechtmäßige oder auch rechtswidrige Vorgehensweisen untersuchen.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.