W artykule podjęto tematykę dręczenia rówieśniczego, uwzględniając doświadczenia świadków. Zjawisko dręczenia rówieśniczego jest istotnym problemem z perspektywy planowania szkolnej profilaktyki w tym zakresie. W większości studiów teoretycznych i empirycznych autorzy opisują bullying, koncentrując się na zachowaniach sprawców i ofiar, pomijając kluczową rolę świadków dręczenia. Autorka tego artykułu podkreśla ważną rolę osób postronnych, które poprzez własną zdecydowaną interwencję mogą znacząco przyczynić się do obrony ofiar, a tym samym do ograniczenia incydentów dręczenia. W artykule zaprezentowano wybrane typologie świadków bullyingu, podkreślając znaczenie roli świadków wspierających ofiary. Odwołano się do badań własnych, których celem było poznanie uwarunkowań interwencji w sytuacji dręczenia rówieśniczego. Badania przeprowadzono przy użyciu wywiadu pogłębionego, przeprowadzonego z 23 studentami w przedziale wiekowym 20–41 lat. Opisano uwarunkowania skłaniające świadków do podjęcia lub zaniechania interwencji.
W artykule zaprezentowano fragment materiału empirycznego zgromadzonego w ramach realizacji projektu badawczego, którego celem było poznanie postrzegania i rozumienia problemu dręczenia rówieśniczego z perspektywy uczniów. Oprócz tego w projekcie założono eksplorację społecznego kontekstu klasy szkolnej, ze szczególnym uwzględnieniem zróżnicowania ról uczniów w klasie oraz ich pozycji (statusu) w grupie rówieśniczej. Badania przeprowadzono z wykorzystaniem różnych metod i technik strategii ilościowej i jakościowej. W artykule przedstawiono fragment materiału z dwóch klas szkoły gimnazjalnej. Zaprezentowano charakterystykę struktury społecznej analizowanych klas oraz dokonano analizy wywiadów fokusowych przeprowadzonych w trzech grupach uczniów, którzy na podstawie nominacji rówieśników zostali zidentyfikowani jako sprawcy, ofiary oraz uczniowie prospołeczni. Rozpatrywano sposób rozumienia przez młodzież różnych zachowań składających się na dręczenie rówieśnicze, zachowania świadków i ich uwarunkowania, identyfikację z różnymi rolami uczestników dręczenia oraz możliwe strategie rozwiązania przedstawionych problemów. Zaprezentowane w artykule wyniki dokumentują specyfikę, ale także, pomimo wielu podobieństw, odmienność perspektywy uczniów różniących się między sobą rolami w grupie rówieśniczej i statusem socjometrycznym.
The article focuses on a topic of peer bullying, considering experiences of witnesses. A phenomenon of peer bullying is a significant problem from a perspective of school prevention planning. In a majority of theoretical and practical studies, authors describe bullying, focusing on behaviors of perpetrators and victims, omitting a key role of witnesses of bullying. Author of the current article underlines an important role of third persons, who, in their own bold intervention can significantly affect victims defense and therefore can restrict bullying incidents. The article presents chosen typologies of bullying witnesses, underlying a meaning of the role of the witnesses who support victims. Own research is also described, whose aim was to get to know the conditions in which an intervention in a situation of peer bullying can occur. An experiment was conducted using a deepened interview with 23 students aged between 20 and 41 years old. A conditions favoring witnesses to intervene or not to intervene ware described.
PL
W artykule podjęto tematykę dręczenia rówieśniczego, uwzględniając doświadczenia świadków. Zjawisko dręczenia rówieśniczego jest istotnym problemem z perspektywy planowania szkolnej profilaktyki w tym zakresie. W większości studiów teoretycznych i empirycznych autorzy opisują bullying, koncentrując się na zachowaniach sprawców i ofiar, pomijając kluczową rolę świadków dręczenia. Autorka tego artykułu podkreśla ważną rolę osób postronnych, które poprzez własną zdecydowaną interwencję mogą znacząco przyczynić się do obrony ofiar, a tym samym do ograniczenia incydentów dręczenia. W artykule zaprezentowano wybrane typologie świadków bullyingu, podkreślając znaczenie roli świadków wspierających ofiary. Odwołano się do badań własnych, których celem było poznanie uwarunkowań interwencji w sytuacji dręczenia rówieśniczego. Badania przeprowadzono przy użyciu wywiadu pogłębionego, przeprowadzonego z 23 studentami w przedziale wiekowym 20–41 lat. Opisano uwarunkowania skłaniające świadków do podjęcia lub zaniechania interwencji.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.