Search results

1

A legal good under art. 62(1) of the Act on Counteracting Drug Addiction of 2005

100%

Tkaczyk-Rymanowska K.

Ius Novum

|

2023

|

vol. 17

|

issue 2 ENG

36-61

PL

The focus of this article is the regulation of Article 62(1) of the Act on Counteracting Drug Addiction of 29 July 2005, often referred to in literature as ‘possession for personal use’. The fundamental issue related to the subject matter pertains to the definition of the legal good in Art. 62(1) of the Act. Contrary to initial impressions, identifying this interest is neither simple nor unequivocal, as there may be doubts over whether such a good protected by law exists and, if so, whether it should be protected under criminal law. The article also explores the correlation of this legal good and the need to protect it with other legal goods protected by the Constitution (e.g. individual freedom). Additionally, the article also examines the significance of the consent of a holder of a given good for the exclusion of unlawfulness or the absence of any attack on the legal good. Behaviour undertaken with the consent of the holder, allegedly “violating” the legal good, is after all, an act that conforms to the norm from the outset, and therefore does not involve any element of unlawfulness. As such, it does not constitute a criminal act. There are doubts whether in the case of possession and use of drugs, there is a threat to the legal good or whether such conduct is lawful from the very beginning, given the consumer’s consent. The article critiques the existing criminal law regulations, and its key argument is the thesis that drug addiction is an issue of exclusively medical and social concern, rather than one of criminal law.

2

Dobro prawne na gruncie art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z 2005 r.

63%

Tkaczyk-Rymanowska K.

Ius Novum

|

2023

|

vol. 17

|

issue 2

37-62

EN

The subject of this article’s interest is the regulation of Art. 62 sec. 1 of the Act on Counteracting Drug Addiction of July 29, 2005, often called in the literature as consumer possession. The basic problem related to the subject matter indicated in the title is related to the definition of the legal interest in Art. 62 sec. 1 of the act. Contrary to appearances, its indication is nota simple or unequivocal matter, as there may be doubts as to whether such a good protected by law exists and, if so, whether it should be protected under criminal law. The article also indicates the correlation of this legal good and the need to protect it with other legal goods protected by the Constitution (e.g., individual freedom). Finally, the article also defines the significance of the consent of the possessor of a given good for the exclusion of unlawfulness or the absence of any attack on the legal good. Behavior taken with the consent of the owner, allegedly “violating” the legal interest, is after all an act that is consistent with the norm from the very beginning, and therefore there is no element of unlawfulness in it. As such, it is nota criminal act. There can be doubts whether in the case of possession and use of drugs, there is a threat to the legal good, or whether it is a behavior that from the very beginning, due to the consumer’s consent, is legal behavior. The article is critical of the existing criminal law regulations, and its clue is the thesis about the exclusively medical and social, not criminal law, problem of drug addiction.

PL

Przedmiotem analizy niniejszego artykułu jest regulacja art. 62 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z 29 lipca 2005 r. Regulacja ta dotyczy odpowiedzialności karnej za posiadanie narkotyków, które często w literaturze nazywane jest posiadaniem konsumenckim. Podstawowy problem dotyczący wskazanej w tytule tematyki związany jest z określeniem dobra prawnego w art. 62 ust. 1 ustawy. Wbrew pozorom jego wskazanie nie jest sprawą prostą ani jednoznaczną, pojawić się bowiem mogą wątpliwości, czy takie dobro chronione prawem w ogóle istnieje, a jeśli tak, to czy powinno być chronione na gruncie przepisów prawnokarnych. W tym zakresie przedstawiono stanowisko doktryny i judykatury na temat korelacji tego dobra prawnego oraz potrzeby jego ochrony w świetle innych dóbr prawnych chronionych przez Konstytucję (np. wolności jednostki). W artykule określono także znaczenie zgody dysponenta danym dobrem dla wyłączenia bezprawności lub braku w ogóle ataku na dobro prawne. Zachowanie podjęte za zgodą dysponenta powodujące rzekome „naruszenie” dobra prawnego jest przecież czynem od samego początku zgodnym z normą, a zatem brak jest w nim elementu bezprawności. Jako takie więc nie jest czynem przestępnym. Można mieć bowiem wątpliwości, czy w wypadku posiadania i używania narkotyków dochodzi do zagrożenia dla dobra prawnego, czy jest to zachowanie, które od samego początku, z uwagi na zgodę konsumenta, jest zachowaniem legalnym. Artykuł ma charakter krytyczny wobec istniejących regulacji prawnokarnych, a jego clou stanowi teza o wyłącznie medycznym i społecznym, a nie karnoprawnym, problemie narkomanii.

3

Karalne posiadanie narkotyków w świetle Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii

51%

Pilarczyk Ł.

Ogrody Nauk i Sztuk

|

2015

|

issue 5

66-73

PL

Głównym założeniem artykułu jest przedstawienie podstawowych wątpliwości związanych z wykładnią znamienia „posiadanie narkotyków” w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii. Te wątpliwości są ciągle aktualne, mimo tego, że polski Sąd Najwyższy wydał liczne orzeczenia na ten temat. Zdaniem autora – w przeciwieństwie do opinii Sądu Najwyższego – to znamię winno być interpretowane w wąski sposób, zgodnie ze znaczeniem tego pojęcia w prawie cywilnym. Odmienna interpretacja może prowadzić do sprzeczności przy przeprowadzaniu wykładni innych pojęć z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

EN

The main theme of the article is the presentation of basic doubts connected with the interpretation of the concept "possession of drugs" as used in the anti-drugs laws. These doubts still exist, despite the fact that the Polish Supreme Court have made many pronouncements on the subject. In opinion of author – in contrast to that of the Supreme Court – this 'stigma' should be interpreted in a more narrow way, in accordance with its meaning in civil law. A different interpretation can lead to contradictions in the interpretation of the other terms in the anti-drug laws.

4

Refleksje na temat art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii na tle karnoprawnym i konstytucyjnym

51%

Tkaczyk-Rymanowska K.

Ius Novum

|

2021

|

vol. 15

|

issue 1

47-66

EN

The article presents a few critical comments on the regulations laid down in Articles 62-62b Act on the prevention of drug addiction of 2005. The paper aims to draw attention to some doubts that the regulation raises not only because of the subject matter referred to in Article 62 but also due to the context of the constitutional provisions. It is an attempt to answer the question about the legal reason for criminalising the possession of psychotropic substances. The author presents a thesis that drug ‘use’ and ‘possession’ should be treated by law similarly and more as a social or medical problem than a criminal one, although it is not so in the present legal state, which is confirmed by the case law and literature referred to in the article. Penalisation of drug possession constitutes excessive entry in the forefield of prohibited acts and, as a result, leads to repressing consumers of psychoactive drugs by creating a separate category of offenders and offences. In the author’s opinion, the possession of small amounts of drugs for one’s own use should be rather treated in terms of social pathology (like prostitution or suicide), which should not generate criminal liability. The article also presents an analysis of Article 62 Act on the prevention of drug addiction from the perspective of Article 31 and Article 47 of the Constitution of the Republic of Poland. As a result, the author draws a conclusion that the provision of Article 62 referred to herein does not pass the so-called proportionality test and is unconstitutional.

PL

W artykule zaprezentowano kilka uwag krytycznych pod adresem regulacji zawartych w art. 62–62b Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z 2005 roku. Celem tej publikacji jest zwrócenie uwagi na wątpliwości, jakie budzi wspomniana regulacja nie tylko od strony przedmiotowej opisanej w art. 62 ustawy, ale i w kontekście przepisów konstytucyjnych. Stanowi więc ona próbę odpowiedzi na pytania o ratio legis kryminalizowania posiadania środków psychoaktywnych. Autorka wysuwa tezę, iż „używanie” i „posiadanie” powinny być w zakresie regulacji prawnych traktowane podobnie, bardziej jako problem społeczny czy medyczny, a nie prawnokarny, choć w aktualnym stanie prawnym tak nie jest, o czym świadczą prezentowane w pracy orzecznictwo oraz zgromadzona literatura. Karalność posiadania stanowi zbyt duże wyjście na przedpole czynu zabronionego i w konsekwencji prowadzi do represjonowania konsumentów środków psychoaktywnych, tworząc odrębną kategorię przestępców i przestępstw. Posiadanie na własny użytek niewielkich ilości narkotyków powinno być, zdaniem Autorki, rozpatrywane w kategoriach bardziej patologii społecznych (podobnie jak prostytucja, samobójstwo), które to zjawiska nie powinny generować odpowiedzialności karnej. W prezentowanym artykule dokonana została także analiza art. 62 ustawy w kontekście art. 31 ust 3 oraz art. 47 Konstytucji RP, w wyniku której Autorka doszła do wniosku, iż wskazany przepis art. 62 ustawy nie spełnia tzw. testu proporcjonalności i jest niezgodny z Konstytucją.

5

Dopalacze w opinii gimnazjalistów. Raport z badań pilotażowych przeprowadzonych w województwie lubuskim

51%

Marcinkowski T., Lubimow J., Budzyński Ł.

Studia Administracji i Bezpieczeństwa

|

2016

|

issue 1

73-86

PL

W artykule został omówiony problem dopalaczy. W jego pierwszej części zaprezentowano ewolucję oraz stan obecny regulacji prawnych normujących posiadanie i obrót substancjami psychoaktywnymi. W drugiej części tekstu zostały zaprezentowane wyniki badań ankietowych przeprowadzonych wśród młodzieży gimnazjalnej odnośnie wiedzy i postaw wobec problemu dopalaczy.

EN

The first part of the article describes the evolution and the current shape of the law on the possession and trade of psychotropic substances. This is followed by a presentation of the results of questionnaire-based survey among the Middle High School youth on their knowledge of, and attitudes toward, the so-called „psychostimulant issue”.

Refine search results

3 Ius Novum

1 Ogrody Nauk i Sztuk

1 Studia Administracji i Bezpieczeństwa

2 2023

1 2021

1 2016

1 2015

3 Tkaczyk-Rymanowska K.

1 Budzyński Ł.

1 Lubimow J.

1 Marcinkowski T.

1 Pilarczyk Ł.

A legal good under art. 62(1) of the Act on Counteracting Drug Addiction of 2005

Dobro prawne na gruncie art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z 2005 r.

Karalne posiadanie narkotyków w świetle Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii

Refleksje na temat art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii na tle karnoprawnym i konstytucyjnym

Dopalacze w opinii gimnazjalistów. Raport z badań pilotażowych przeprowadzonych w województwie lubuskim