Search results - CEJSH

1

Apostolstwo świeckich poprzez świadectwo życia w nauczaniu św. Franciszka Salezego

100%

Świątek B.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2007

|

vol. 16

227-250

EN

We consider some forms of the witness of a life of laity which is a fundamental form of propagate of Gospel in the modern world. Firstly, the apostolate of the laity expresses by following Jesus Christ in the daily life. By st. Francis de Sales it is mainly realized through practice of the small virtues such as humility and gentle charity in the spirit of true joy. Secondly, st. Francis de Sales pays attention that fidelity to duty of the state is an important dimension of the apostolate in the daily life, for example in the marriage, in the family, in the work. Thirty, st. Francis de Sales proposes also to practice of Gospel advice, first of all poverty, chastity, obedience. He explains how we can realize them in the life of the laity.

2

Miłosierdzie jako termin teologiczny mercy as a theological term

100%

Zyzak W.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2015

|

vol. 24

|

issue 4

123-138

EN

The author of this article analyses different meanings of the term “mercy”. He begins with the ancient use of the word by pagan philosophers. This is the background for the analysis of the term “mercy” in the Old and New Testament. The biblical sources lead to the definition of dogmatic foundations of the Divine Mercy and demonstrate ethical and moral aspects of human mercy. A social dimension of mercy is closely connected with the latter one. The author also deals with other dimensions of mercy, such as: pastoral, liturgical, psychological and juridical ones. He also discusses the meaning of mercy in spirituality and Christian art.

3

Oziębłość duchowa a dążenie człowieka do komunii z Bogiem

100%

Hadryś J.

Teologia Praktyczna

|

2010

|

issue 11

167-178

PL

.

4

Filozofia jako poszukiwanie wiecznego bytu i ponadczasowej mądrości

100%

Wadowski J.

Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein

|

2016

|

issue 15

205-220

PL

In the first introductory part of the article, I discuss the contemporary paradigmin philosophy, which tends to avoid addressing some crucial subjects and issues. It seems that contemporary philosophy surrenders to the paradigm of promissorymaterialism, dominant in the particular sciences, whereas searching for the eternalshould be the main task of the love of wisdom.In the second part of the article I focus on the issue of eternity, being inspired by theworks of such authors as: A. Huxley, P. D. Uspienski, L. Kołakowski, M. Kojfman,R. Sheldrake, M. Beauregard, B. Griffiths and P. van Lommel. The eternal dimension isreal and it is expressed in the spiritual aspirations. To achieve them certain practise isnecessary to discover what is non-dual (such ideas may be found i.e. in the PatanjaliYoga). In the paper, I assume that the direct contemplation of truth is possible and it requiresintegration of the inner attitude and the external exercises (spirit and body), mindand intuition, rationality and spirituality.

5

Drzwi do pokoju

100%

Kudyba W.

Colloquia Litteraria

|

2011

|

vol. 11

|

issue 2

57-67

PL

Czeslaw Milosz’s poem Późna dojrzałość describes the experience of spiritual breakthrough. His past time hero feels incomplete. Full--time starts for him at the time of “awakening”. However, deep experience of “me” leads eventually beyond ego – towards the relations with others. The protagonist recognizes both a personal value of himself and of the others. It is the dignity of a “child of the King”, it has its source not so much in axiology, as in the ontology. The described spiritual breakthrough does not solve world’s problems, but introduces a new perspective of their understanding. It allows – thanks to a deep experience of hope – to anticipate the future harmony. Internal doors allow the hero to look into something which will become complete at the end of time, yet it now exists in the form of announcement hidden in the structure of reality.

6

Duchowość jako forma porządku aksjonormatywnego

100%

Mielicka-Pawłowska H.

Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne

|

2017

|

vol. UCS 2017

|

issue UCS 2017: 21(4)

67-74

PL

Zmiany, które dokonują się w religijności Polaków na przełomie XX i XXI w., pozwalają przyjąć założenie o pojawieniu się nowej jej formy określanej pojęciem duchowości lub nowej duchowości. Jest to proces ciągły, aczkolwiek trudny analitycznie jako przedmiot badań socjologicznych ze względu na różnorodność postaw wobec religii zinstytucjonalizowanej. Można sformułować założenie, że zarówno proces sekularyzacji, jak i desekularyzacji jest obserwowany w sferze zachowań, emocji oraz dążenia do poznania porządku, ładu istniejącego w otaczającym człowieka świecie. Ponowoczesna duchowość jest dążeniem do poznania prawdy osadzonym w deterministycznie lub indeterministycznie rozumianych przyczynach istnienia rzeczywistości takiej, jaka jest doświadczana realnie przez człowieka. Deterministyczne przekonania o ładzie istniejącym w świecie mają podłoże religijne, które ma bezpośredni związek z wiarą w Boga lub bezosobowe siły nadprzyrodzone. Indeterministyczne przekonanie o porządku istniejącym w świecie wynika z założenia, że to człowiek ten porządek ustanawia i to dzięki jego wiedzy, dociekliwości i mądrości opartej na doświadczeniu możliwe jest odkrycie obiektywnej prawdy. Omówienie tych dwóch form duchowości ponowoczesnej, określanej jako sophia i logos, stanowi przedmiot analiz zawartych w tekście. Całość analizy bierze pod uwagę tylko system aksjonormatywny religijności ponowoczesnej określanej pojęciem duchowości.

7

Duchowość chrześcijańska w kształtowaniu dojrzałego człowieka

100%

Marek Z.

Forum Pedagogiczne

|

2019

|

vol. 9

|

issue 2/1

47-62

PL

W artykule została ukazana rola duchowości chrześcijańskiej, rozumianej jako zespół wartości, postawa i tradycji w procesach wychowywania dojrzałego człowieka. Chodzi o pokazanie, w jaki sposób duchowość inspirowana chrześcijaństwem może wspomagać procesy osiągania dojrzałości ludzkiej i religijnej. Należy pamiętać, że duchowość człowieka w znacznej mierze inspirowana jest treściami religijnymi, choć występuje ona także w postaci duchowości naturalnej – niemającej odniesień do religii. Jej walorem jest m.in. to, że ułatwia nawiązywanie relacji z Transcendencją – Bogiem. To zaś w znacznej mierze kształtuje posiadany przez człowieka obraz Boga, a także akceptacja poznania religijnego. Inną właściwością rozwijanej duchowości jest odkrywanie przez osobę własnej godności, rozpoznawanej zarówno w wymiarze naturalnym, jak i religijnym. Tak kształtowana i rozwijana w toku procesów wychowawczych duchowość sprzyja nabywaniu zdolności człowieka do wychodzenia poza własną ograniczoność i osiąganiu dojrzałości. Na tej podstawie można mówić, że nadaje ona ludzkiemu życiu nową jakość.

8

Joanna Skurzak, Duchowość ateistyczna. Propozycja francuskiej filozofii religii, Wydawnictwo Liberi Libri, Warszawa 2020, s. 117

100%

Cichosz W.

Studia Gdańskie

|

2021

|

vol. 48

231-234

9

„Nawróceni chrześcijanie” – duchowość galijskich arystokratów IV-V wieku

100%

Żurek A.

Vox Patrum

|

2010

|

vol. 55

809-820

EN

Dalla storia ci sono noti assai bene le prominenti figure della Galia tardoantica (IV-V secolo d.C.): Paolino di Nola, Sulplicio Severo, Eucherio di Lione, Salviano di Marsiglia, ecc. Tutti quanti appartenenti alla classe della nobiltà d’allora, ben educati, sposati, in un certo momento della loro vita hanno abbandonato vita monadana e si sono dedicati all’ascezi ed agli ideali monastici. Si parla della „seconda conversione” dopo il battesimo. Nell’articolo viene presentato il fenomeno e si domanda sulla sua natura. Un’analisi dei casi esaminati ci peremette a dare i conclusioni. Anzitutto posiamo dire di un crescente desiderio della vita più vicina a Dio nel mondo già cristianisato ma poco esigente.

10

FORMACJA (CHRZEŚCIJAŃSKA) PEDAGOGICZNYM WSPOMAGANIEM ROZWOJU OSOBY

100%

Marek Z.

Studia z Teorii Wychowania

|

2020

|

vol. XI(2(31))

25-38

PL

W dyskusji o zadaniach pedagogiki podkreśla się, że swą refleksją winna być ona włączona w integralny rozwój osoby. Problemem pozostaje pytanie o to, jakie ma ona do dyspozycji realne środki do wspomagania osoby. Wydaje się, że jedną z realnych i ważnych form wspomagania pedagogicznego jest formacja, którą rozumiemy przede wszystkim jako inspirowanie wewnętrznych sił i zdolności osoby do podejmowania trudu odpowiedzialnego i harmonijnego funkcjonowania w życiu społecznym. Za efekt prowadzonych procesów formacji uważamy osiągany poziom rozwoju duchowego (wewnętrznego) osoby zwany duchowością odnoszoną do określonego stylu życia opartego na pielęgnowanych tradycjach, promowanych wartościach i zajmowanych w życiu postawach.

11

Podstawy biblijne chrześcijańskiej duchowości odpoczynku

100%

Langkammer H.

The Biblical Annals

|

1987

|

vol. 34

|

issue 1

57-71

PL

Die heutige Welt spricht viel vom Schaffen, von Erfolg, von Spitzenleistungen in verschiedenen Disziplinen. Man spricht auch von der Ruhe, der Pause, des Abschaltens, doch meistens in diesem Sinn, damit man wieder fähig ist zum weiteren Schaffen. Schaut auch die Bibel so auf die Ruhe? Auf diese wichtige Frage will dieser Artikel eine Antwort bieten. Hier wird hauptsächlich auf die transzendente Dimension der Ruhe hingewiesen.

12

Polski katolicyzm według profesora Obirka. Recenzja książki: Stanisław Obirek, (2015), Polak katolik?, Warszawa: Wydawnictwo CiS

100%

Ober-Domagalska B., Katedra Socjologii Polityki i Moralności W. E.-S. U., dr Barbara Ober-Domagalska – absolwentka psychologii na Uniwersytecie Łódzkim oraz studiów doktoranckich w Instytucie Socjologii UŁ. Obecnie zatrudniona na stanowisku adiunkta w Katedrze Socjologii Polityki i Moralności UŁ. Do jej zainteresowań badawczych należą: socjologia niewiary s., barbara.ober.d@gmail.com

Władza sądzenia

|

2015

|

vol. 6. O przygodności religii w postsekularnym świecie

13

Terapia poznawczo-behawioralna wrażliwa na religię i duchowość – refleksje etyczno-zawodowe

100%

Sikora K.

Psychologia Wychowawcza

|

2019

|

vol. 57(15)

215-229

PL

Terapia poznawczo-behawioralna jest jedną z perspektyw psychoterapeutycznych o najlepiej udowodnionej empirycznie skuteczności klinicznej, często jednak jest uważana za terapię związaną z redukcjonistycznym myśleniem o człowieku. Od lat 80. XX wieku rozwija się nurt religious/spiritual cognitive-behavioral psychotherapy (R/S CBT), w którym w proces psychoterapii celowo i planowo włączane są kwestie religii i duchowości. Artykuł stanowi prezentację R/S CBT, porusza też, w oparciu o wyniki badań empirycznych, zagadnienie jej skuteczności w leczeniu zaburzeń psychicznych i trudności egzystencjalnych. Istotnym tematem artykułu są także kwestie natury etyczno-zawodowej, związane z włączeniem treści religijnych w proces psychoterapii, a także wymagania, jakie stawia to przed terapeutą - zarówno w zakresie etyki zawodowej, jak i rozwoju kompetencji osobowych.

14

Philosophia perennis Romualda Balaweldera

100%

Głuchowski G.

Galicja. Studia i materiały

|

2016

|

issue 2

284-295

EN

System philosophy of Romuald Balawelder assumes that reality is a unity and multiplicity. The unity expresses the spirituality and multiplicity – phenomenality, which is subject to constant variation and therefore does not have its own identity, spirituality is invariability, and therefore is a full (real) existence. The purpose of conscious beings in the entire universe, due to their dual nature, is a transformation of consciousness by gradual rejection the multiplicity (phenomenality). The rejection of multiplicity is a desire to unity. Achieving unity is identical to the achievement of a pure life, which is identical with spirituality. The process of reaching spirituality occurs in cyclical transformation of reality in a natural and spontaneous way. All rights of spiritual evolution boils down to one basic law of universal creation.

PL

Systemowa filozofia Romualda Balaweldera przyjmuje, że rzeczywistość jest jednością i zarazem wielością. Jedność wyraża duchowość, zaś wielość – zjawiskowość, która podlega ciągłej zmienności, a zatem nie ma własnej tożsamości. Duchowość jest niezmiennością, a zatem jest pełnym (prawdziwym) istnieniem. Celem istot świadomych w skali całego wszechświata, ze względu na podwójną ich naturę, jest przemiana świadomości przez stopniowe odrzucanie wielości (zjawiskowości). Odrzucenie wielości jest dążeniem do jedności. Uzyskanie jedności jest tożsame z osiągnięciem czystego życia, które jest identyczne z duchowością. Proces dochodzenia do duchowości występuje w cyklicznej przemianie rzeczywistości w sposób naturalny i spontaniczny. Wszystkie prawa duchowej ewolucji sprowadzają się do jednego podstawowego prawa powszechnego tworzenia.

15

Wychowanie do duchowości jako problem społeczeństwa ponowoczesnego

100%

Mielicka-Pawłowska H.

|

2021

|

vol. 24

|

issue 1

PL

Celem artykułu jest analiza wychowania rozumianego jako intencjonalny proces kształtowania osobowości wychowanka, który przebiega zgodnie z obowiązującym ideałem pożądanych społecznie cech człowieka dorosłego. Przedmiotem analiz są elementy wzoru osobowego opracowane przez Anthony’ego Giddensa, do których należą: podmiotowość, indywidualizm, refleksyjność oraz wątpienie. Problematyka analizy ograniczona jest do badań prowadzonych na temat ponowoczesnej duchowości rozumianej jako wewnętrzny świat jednostki wrażliwej na zjawiska i wydarzenia istniejące w doświadczanej przez nią rzeczywistości. Duchowość, rozumiana jako pogłębiona religijność prokościelna oraz etyka szeroko pojmowanego dobra powszechnego, jest jednym ze zjawisk obserwowanych i analizowanych przez socjologów w świecie społecznym końca XX i początku XXI wieku. Duchowość jest zarówno prądem intelektualnym, jak i fenomenem ponowoczesnego pluralizmu społecznego oraz synkretyzmu światopoglądowego. W artykule rozważane są przede wszystkim kwestie wychowania do współczesności rozpisane na omówienie przebiegu procesu wychowania, ideału wychowawczego, konstruowania ponowoczesnego wzoru osobowego oraz możliwości realizowania założeń związanych z istnieniem tego wzoru w systemie edukacji.

16

Kazus (anty)duchowości behawiorysty radykalnego B. F. Skinnera – perspektywa psychobiograficzna

89%

Pankalla A., Wiatrowska A.

|

2021

|

vol. 12

|

issue 1

179-198

EN

The purpose of the article is to show how the religious education that B. F. Skinner experienced changed his perception of man and the world, and ultimately influenced his abandonment of faith and directed him onto the path of radical behaviorism. Analysis of the available literature shows that the difference in the views of Skinner’s opponents (Joseph Wood Krutch, Tomasz Szasz, Ayn Rand) and his allies (Richard Dawkins, Daniel Dennett, Sam Harris) lies in their different upbringing and complex life experiences. Related beliefs influenced their understanding of spirituality and free will.

PL

Celem artykułu jest pokazanie, jak wychowanie religijne, którego doświadczył B. F. Skinner, zmieniło jego postrzeganie człowieka i świata, a w ostateczności wpłynęło na porzucenie przez niego wiary i skierowało go na ścieżkę radykalnego behawioryzmu. Analiza dostępnej literatury wykazuje, że różnica w poglądach przeciwników Skinnera (Joseph Wood Krutch, Tomasz Szasz, Ayn Rand) oraz jego sojuszników (Richard Dawkins, Daniel Dennett, Sam Harris) polega na ich odmiennym wychowaniu i złożonych życiowych doświadczeniach. Powiązane z tym przekonania wpłynęły na pojmowanie przez nich duchowości czy wolnej woli.

17

Wczesny monastycyzm w relacji do władzy biskupiej i papieskiej

88%

Cyrek O.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2011

|

vol. 20

33-53

EN

The article describes the relationship between the first monks and the Church hierarchy represented by the bishops and popes. Bishops often mingled in the internal affairs of monastic communities, but some organizers of monastic life, such as Caesarius of Arles limited the interference from the outside. Abbots in Ireland while they become more important than bishops. Basil the Great, Augustine of Hippo, Caesarius of Arles, though they were monks, they exercised their functions well in positions of church and maintained friendly relations with the popes. A unique situation is the abbot of St. Columba the Younger, who in Gaul is involved in disputes with the local hierarchy. He did not agree even with the pope, but never openly spoke out against the Apostolic See. Monks usually do not lead to riots but had for respectful representatives of ecclesiastical authority.

18

Racjonalność odroczona: postsekularne antycypacje amerykańskie w myśli George’a Santayany

88%

Kremplewska K.

Stan Rzeczy

|

2013

|

issue 2(5)

93-113

PL

George Santayana był filozofem, krytykiem kultury i ateistą żywo zainteresowanym religią, a także adwokatem teorii o naturalnym ugruntowaniu ludzkiej duchowości, której zapoznanie zarzucał nowoczesnym formom życia. Odwołania do tekstów z różnych okresów jego twórczości w konfrontacji z myślą Williama Jamesa, Petera Bergera czy Charlesa Taylora mają na celu uwypuklenie postsekularnych wątków jego myślenia o religii i wykazanie, że to właśnie one zapewniają tej nowatorskiej myśli jedność. Ukute przez Santayanę określenie postracjonalności sprowadza się do przekonania, że myślenie odniesione do pewnej tradycji i posługujące się pojęciami umożliwiającymi odtwarzanie pewnej struktury sprzyjającej pożądanym formom świadomego życia, nawet w momencie gdy naiwna wiara i tradycyjne formy religijności się wyczerpały, ma szansę przetrwać, wspierając konstrukcję sensu, wysiłek samodoskonalenia i radzenie sobie z cierpieniem przez podtrzymywanie naturalnego dla człowieka ruchu autotranscendencji.

EN

George Santayana – a philosopher, a critic of culture and an atheist deeply concerned with the issue of religion and secularization was an advocate of the idea of naturally founded human spirituality. Hence his critique of some modern forms of life which in his view were guilty of spiritual ignorance and the flattening of language. This essay, by juxtaposing Santayana’s ideas with those of William James, Peter Berger and Charles Taylor, aims at revealing some postsecular aspects of his thinking about religion and the unity they introduce into the large body of his eclectic writing. Santayana’s understanding of post-rationality commences in the idea that thinking rooted in a certain tradition and operating with certain terms allows for maintain a living mental structure which provides a favorable ground for spiritual growth and existential meaningfulness even after conventional forms of religiosity have faded

19

Gry wideo jako narzędzie rozwijania i nauczania duchowości chrześcijańskiej

88%

Jemioł M.

|

2021

|

vol. 24

|

issue 1

PL

Niniejsze opracowanie poświęcone jest zagadnieniu relacji między duchowością a medium gier wideo, zwłaszcza zaś możliwości rozwijania i nauczania chrześcijańskiej duchowości z wykorzystaniem już istniejących gier. Celem artykułu jest zaprezentowanie warunków koniecznych do tego, by określoną produkcję można było uznać za użyteczną dla rozwoju duchowości chrześcijańskiej. Chodzi o to, by struktura narracyjna tych gier skonstruowana była w sposób umożliwiający funkcjonowanie w jej ramach kluczowych dla rozumienia duchowości wartości nadprzyrodzonych, a także by kierowani przez gracza protagoniści gier odnosili się w ramach ich fabuł do wspomnianych wartości. Zastosowana metodologia nawiązuje do badań Antona Karla Kozlovica i polega na wyszukiwaniu religijnych podtekstów w grach wideo, które nie mają czysto religijnego charakteru. Przeanalizowane zostają trzy przykłady duchowości w grach wideo: Final Fantasy XV, Night in the Woods oraz Journey. Wysunięta zostanie również wątpliwość co do tego, czy w procesie grania duchowość gracza zaangażowana jest bezpośrednio, czy jedynie poprzez immersyjne zapośredniczenie. Z przeprowadzonych analiz wyciągnięte zostaną wnioski na temat możliwości kształtowania duchowości chrześcijańskiej poprzez gry wideo oraz procesualnego charakteru duchowości obecnej w tychże grach.

20

Duchowa styczność osób w ujęciu Dietricha von Hildebranda. Implikacje pedagogiczne

88%

Ryk A.

|

2021

|

vol. 24

|

issue 1

PL

Rzeczywistość duchowa ma charakter niezwykle złożony i można na nią patrzeć z bardzo wielu perspektyw, zarówno teoretycznych, jak i praktycznych. Jedną z takich propozycji daje nam filozoficzna myśl Dietricha von Hildebranda. W jednej ze swoich licznych prac dokonuje on analizy tożsamości duchowej styczności, jaka tworzy się pomiędzy osobami, rozumianymi również jako istoty duchowe. Znamienny rys analizie dodaje jej fenomenologiczne ujęcie inspirowane zarówno myślą samego Edmunda Husserla, jak i Maxa Schelera. Przedmiotem niniejszego artykułu jest duchowa styczność osób w jej rozumieniu u Dietricha von Hildebranda.Celem teoretycznym prowadzonych analiz będzie ukazanie tożsamości tej styczności w jej różnorodnych aspektach, dotyczących przede wszystkim zróżnicowanej i wielowątkowej tożsamości samej relacji między osobami, rozumianymi właśnie jako duchowa styczność osób. Celem praktycznym zaś jest aplikacja wyników prowadzonych analiz do teorii i praktyki pedagogicznej. Podstawową metodą badawczą użytą w badaniu jest analiza tekstów, w tym przypadku treści zawartych w wybranych pracach Hildebranda.

Refine search results