Search results

1

Opieka duszpasterska wśród Polaków we Francji w świetle protokołu ze Zjazdu Duchowieństwa Polskiego odbytego w Clamart w 1938 roku

100%

Szymański J.

Studia Polonijne

|

2018

|

vol. 39

339-372

PL

W okresie międzywojennym zarówno Kościół w Polsce, jak i władze rządowe zabiegały o zapewnienie rodzimej opieki religijnej wielomilionowej rzeszy wychodźstwa polskiego. Stwarzało to szeroką płaszczyznę współpracy. Motywacja miała różny charakter, od czysto pragmatycznej i politycznej na poziomie Ministerstwa Spraw Zagranicznych – ambasady, konsulatów, do religijno-humanitarnej na poziomie miejscowych duszpasterzy polskich, którzy na co dzień stykali się z rozproszoną i najbardziej opuszczoną pod względem opieki konsularnej i religijnej częścią emigracji. Dla łatwiejszej administracji posługi duszpasterskiej rektor Polskiej Misji Katolickiej we Francji w 1923 roku w ramach rekolekcji kapłańskich rozpoczął duszpasterskie spotkania, „zjazdy duchowieństwa polskiego” – wszystkich kapłanów Misji, które służyły wymianie doświadczeń duszpasterskich i dyskusji nad pojawiającymi się problemami emigracji polskiej. Polska Misja Katolicka we Francji jurysdykcyjnie podlegała episkopatowi Francji, który ustanowił swojego delegata do duszpasterstwa migrantów. W 1938 roku rekolekcje dla duszpasterzy polskich pracujących wśród wychodźstwa polskiego we Francji przeprowadził ks. Tomasz Mącior SAC. Odbywały się one w Clamart pod Paryżem. W ćwiczeniach tych uczestniczyło 50 duszpasterzy z ówczesnym rektorem PMK we Francji ks. F. Cegiełką. Po rekolekcjach tradycyjnie odbyły się obrady księży polskich, w których udział wzięli również: ambasador Polski Juliusz Łukasiewicz, konsul generalny w Paryżu Aleksander Kawałkowski, dyrektor Katolickiej Agencji Prasowej ks. Zygmunt Kaczyński i biskup sufragan Paryża Emanuel Anatol Chaptal. Zakres podejmowanych wyzwań przez duszpasterzy polskich egzemplifikuje zamieszczony Protokół ze Zjazdu Duchowieństwa Polskiego odbytego po zakończeniu rekolekcji w Clamart pod Paryżem w dniu 25 listopada 1938 roku. Kopia dokumentu znajduje się w Archiwum Polskiej Misji Katolickiej we Francji, dokument oryginalny przechowywany jest w Archiwum Archidiecezjalnym w Gnieźnie.

EN

In the interwar period, both the Church and the Polish authorities sought to provide native religious care for a multi-million group of Poles in exile, which was a great area for cooperation. Their motivation was of a diverse nature: from purely pragmatic and political at the level of the Ministry of Foreign Affairs – embassies, consulates, to religious and humanitarian at the level of local Polish priests, who had to deal with a group of people scattered and abandoned in terms of consular and religious care. For the easier administration of the pastoral ministry, the Rector of the Polish Catholic Mission in France, in 1923, as part of the priesthood retreat, began pastoral meetings, “congresses of the Polish clergy” – all priests of the Mission, aimed at the exchange of pastoral experiences and discussion of emerging problems related to Polish emigrants. The Polish Catholic Mission in France was under the jurisdiction of the episcopate of France, which appointed its delegate to the pastoral care of migrants. In 1938, a retreat for Polish priests working for Poles in France was conducted by Fr. Tomasz Mącior SAC. It took place in Clamart near Paris. It was attended by 50 priests with the then rector of the Polish Catholic Mission in France, Fr. F. Cegiełka. After the retreat, the Polish priests’ sessions were traditionally held, in which Polish ambassador Juliusz Łukasiewicz, consul general in Paris, Aleksander Kawałkowski, director of the Catholic Press Agency, Fr. Zygmunt Kaczyński and Paris suffragan bishop, Emanuel Anatol Chaptal participated. The scope of the challenges undertaken by Polish priests is exemplified by the attached Protocol from the Polish Clergy Convention held after the retreat at Clamart on November 25, 1938. A copy of the document is stored in the Archives of the Polish Catholic Mission in France, and the original document is stored in the Archdiocesan Archives in Gniezno.

2

Wychodźstwo polskie a struktury duszpasterstwa polskojęzycznego

84%

Necel W.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2018

|

vol. 27

|

issue 3

139-147

EN

Polish-speaking Roman-Catholic pastoral care outside Poland is in most cases based on its own specific structures. Their foundations were laid by the episcopate of interwar Poland. Nowadays in Polish-speaking pastoral centers often three generations gather on the Sunday Mass. This situation puts the chaplain in specific language challenges, including the use of local language in contacts with children and the youth. The way of communicating the truths of faith, liturgical singing and the preservation of customs must also be adapted to such a diverse audience.

3

Funkcjonowanie parafii dwujęzycznej angielsko-polskiej na przykładzie parafii św. Pryscylli w Chicago

67%

Mraczek M.

Wrocławski Przegląd Teologiczny

|

2023

|

vol. 31

|

issue 1

99-112

EN

In this article, the author discusses the functioning of the English-Polish bilingual parish in the reality of the Catholic Church in the United States, where such an arrangement is very popular. The main burden of pastoral care in foreign languages has shifted from ethnic parishes to multilingual parishes. As an illustrative example of such a parish, the author provides St Priscilla Parish in Chicago; it has already undergone several ethnic transformations in its history and, therefore, can offer an insight into the liturgical life, the population structure and the question of affiliation as well as the operation of the pastoral council for economic matters and pastoral life. These aspects are presented with a particular focus on the use of two languages by two different ethnic groups. Selected issues concerning the relationship between English-speaking and Polish-speaking parishioners were also addressed.

PL

Autor w niniejszym artykule omawia funkcjonowanie parafii dwujęzycznej angielsko-polskiej w rzeczywistości Kościoła katolickiego w Stanach Zjednoczonych, gdzie takie rozwiązanie jest bardzo popularne. Główny ciężar duszpasterstwa w językach obcych przesunięto z parafii etnicznych do parafii wielojęzycznych. Taką jest właśnie parafia św. Pryscylli w Chicago, która w swojej historii przechodziła już kilka przemian pod względem etnicznym. Na jej przykładzie autor ukazuje, jak obecnie wyglądają życie liturgiczne, struktura ludnościowa i kwestia przynależności, działanie rady duszpasterskiej do spraw ekonomicznych i życie duszpasterskie. Te elementy zaprezentowano ze szczególnym uwzględnieniem aspektu używania dwóch języków przez dwie różne grupy etniczne. Przedstawiono również kwestie relacji pomiędzy parafianami posługującymi się językiem angielskim i językiem polskim.

Refine search results

1 Studia Polonijne

1 Wrocławski Przegląd Teologiczny

1 Łódzkie Studia Teologiczne

1 2023

2 2018

1 Mraczek M.

1 Necel W.

1 Szymański J.

Opieka duszpasterska wśród Polaków we Francji w świetle protokołu ze Zjazdu Duchowieństwa Polskiego odbytego w Clamart w 1938 roku

Wychodźstwo polskie a struktury duszpasterstwa polskojęzycznego

Funkcjonowanie parafii dwujęzycznej angielsko-polskiej na przykładzie parafii św. Pryscylli w Chicago