Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 11

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  dyplomacja sportowa
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Międzynarodowy Komitet Olimpijski jako aktor dyplomatyczny

100%
Kobierecki M.
Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie Kultura Fizyczna
|
2017
|
vol. 16
|
issue 1
101-114
PL
Przedmiotem badania podjętego w niniejszym artykule jest zagadnienie aktywności dyplomatycznej Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego, główny problem badawczy związany jest zaś z pytaniem, czy we współczesnym świecie MKOl może być uznawany za aktora dyplomatycznego. Artykuł obejmuje część teoretyczną, poświęconą kategorii dyplomacji sportowej oraz jej aktorom, a także część empiryczną, uwzględniającą cztery studia przypadku, związane z zapropono-wanymi typami działań dyplomatycznych MKOl. Główna hipoteza stanowi, iż pozycja i rola MKOl we współczesnym świecie sprawiła, że jego aktywności w środowisku międzynarodowym w dużym stopniu przypominają aktywność dyplomatyczną państw.
EN
The issue of diplomatic activity of the International Olympic Committee is the subject of the research, whereas the main research problem refers to the question whether in the contemporary world the IOC can be regarded as a diplomatic actor? The article comprises a theoretical part dedicated to the category of sports diplomacy and its actors and an empirical part which encompasses four case studies which illustrate the proposed types of diplomatic activities of the IOC. According to the main hypothesis, position and role of the IOC in the contemporary world led to a situation that its activity in the international environment strongly resembles diplomatic activity of states.
2
Publication available in full text mode
Content available

Dyplomacja sportowa. Sport jako arena prowadzenia dyplomacji międzynarodowej

86%
Kobierecki M.
Kultura i Polityka
|
2015
|
issue 17
109-122
PL
Artykuł ma na celu przeanalizowanie zagadnienia dyplomacja sportowa. Przeprowadzona została w związku z tym teoretyczna analiza tego pojęcia z uwzględnieniem różnych zakresów jego pojmowania. Następnie przytoczone zostały krótko różne przejawy dyplomacji sportowej. Analiza podjęta w artykule pozwoliła na wskazanie typowych działań, które można określić jako dyplomację sportową. Należą do nich wspieranie realizacji celów polityki zagranicznej przy wykorzystaniu sportu (np. nawiązywanie kontaktów sportowych w celu kreowania bliższych relacji z danym państwem lub bojkot sportowy), budowanie pozytywnego wizerunku państwa oraz jego prestiżu międzynarodowego (dzięki kontaktom sportowym, zwycięstwom w sporcie, organizacji imprez sportowych, a czasem także udziałowi w sporcie) oraz prowadzenie swoistych działań dyplomatycznych przez podmioty sportowe. Stwierdzono także, iż skuteczność dyplomacji sportowej zależy na ogół od konkretnych okoliczności, w których została ona zastosowana.
EN
The article is devoted to the issue of diplomacy in sport. A theoretical analysis of this term has been carried out, taking into account its various possible scopes of meaning. Then, a selection of manifestations of diplomacy in sport have been presented, as a result of which types of sport-related actions typically referred to as diplomatic have been outlined. These include: promoting the fulfillment of foreign policy objectives through sport (e.g. establishing contacts in the field of sport in order to develop a closer relationship with a given country or to manifest a boycott), building a country’s positive image and international prestige (with the use of sport-related contacts, victories in sport, organisation of sport events, and, sometimes, participation in sport), and undertaking diplomatic actions by bodies from the sport sector. The thesis has also been formulated that the efficiency of diplomatic actions in sport usually depends on specific circumstances in which they were performed.
3
Publication available in full text mode
Content available

Stosunki amerykańsko-irańskie jako przykład próby zbliżenia wrogich państw z wykorzystaniem sportu

86%
Kobierecki M. M.
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
|
2017
|
vol. 53
49-66
EN
The aim of the article is to investigate sports diplomacy between Iran and the United States, which is an example of sports diplomacy directed at bringing unfriendly states closer. The two countries do not have diplomatic relations and their mutual attitude can be described as hostile. At the end of the 20th century they started to establish sports exchanges aimed at supporting political rapprochement. The article is aimed to verify a hypothesis stating that the significance of sports diplomacy between Iran and the United States was secondary and it would not be possible without the political will of both sides. Also, an attempt to analyze the selection of sports disciplines used for sports diplomacy between the two states concerning their positive or negative effect on its efficiency has been made.
PL
Celem artykułu jest zbadanie dyplomacji sportowej pomiędzy Iranem a Stanami Zjednoczonymi, która stanowi przykład dyplomacji sportowej ukierunkowanej na zbliżenie nieprzychylnych względem siebie państw. Kraje te nie utrzymują bowiem stosunków dyplomatycznych, a ich wzajemne relacje można scharakteryzować jako wrogie. Pod koniec XX wieku dwa państwa zaczęły nawiązywać kontakty sportowe ukierunkowane na wspieranie zbliżenia. W artykule podjęta została próba weryfikacji hipotezy, zgodnie z którą dyplomacja sportowa pomiędzy USA i Iranem miała znaczenie jedynie wtórne i nie byłaby możliwa bez woli politycznej. Podjęta zostanie ponadto próba analizy doboru poszczególnych dyscyplin sportowych wykorzystanych w ramach dyplomacji sportowej pomiędzy Iranem a USA, jeśli chodzi o ich pozytywny bądź negatywny wpływ na jej skuteczność.
4

Dyplomacja sportowa w procesie łagodzenia konfliktów międzynarodowych

72%
Kobierecki M. M.
Wrocławskie Studia Politologiczne
|
2017
|
vol. 22
201-214
EN
The aim of the article is to theoretically analyse the issue of sports diplomacy from the perspective of its util­ity in easing international tensions. The research encompass clarification of the term sports diplomacy and investigation of two ways of using it in order to ease international tensions: changing perception of hostile states within particular societies and creating opportunities for political leaders from antagonistic countries to meet, which have been described with the use of actual historical cases.
5
Publication available in full text mode
Content available

Dyplomacja futbolowa jako próba normalizacji stosunków dwustronnych Armenia–Turcja w XXI wieku

72%
Kobierecki M.
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
|
2017
|
issue 3
177-190
EN
Political relations between Armenia and Turkey could be described as enstranged. In the 21st century, politicians more eager to cooperate came to power in both countries, which made rapprochement conceivable. Sports diplomacy, which in this case was called football diplomacy, was employed to this end. The respective presidents of the two states: Serzh Sarkisyan and Abdullah Gül, used football games played within the FIFA World Cup 2010 qualifications to arrange meetings. The first meeting in particular was important, as it led to highly intensified diplomatic contacts between the states, which resulted in signing protocols leading to opening the border and establishing diplomatic relations. The aim of the article is to verify the hypothesis stating that in the case of the hostile attitudes of two states, the diplomatic use of sport may create opportunities for political rapprochement. However, sports diplomacy alone is not enough for such a political breakthrough. Additionally, an analysis concerning the adequacy of football as a form of sports diplomacy medium between Armenia and Turkey is undertaken.
PL
Stosunki polityczne pomiędzy Armenią a Turcją należą do nieprzyjaznych. W XXI wieku, w związku z objęciem władzy w obu krajach przez bardziej skłonnych do porozumienia polityków, pojawiła się szansa na wzajemne otwarcie. Wykorzystano do tego dyplomację sportową, określaną w tym przypadku jako dyplomacja futbolowa. Prezydenci dwóch państw: Serzh Sarkisyan i Abdullah Gül wykorzystali bowiem mecze piłkarskie w ramach eliminacji mistrzostw świata, aby spotkać się. Szczególnie pierwsze z dwóch spotkań doprowadziło do intensyfikacji kontaktów dyplomatycznych, których efektem było podpisanie protokołów będących wstępem do otwarcia granicy i nawiązania stosunków dyplomatycznych. Celem artykułu jest weryfikacja hipotezy, iż w przypadku nieprzychylnego nastawienia dwóch państw dyplomatyczne wykorzystanie sportu może stwarzać okoliczności dla politycznego zbliżenia, mimo że sama dyplomacja sportowa nie jest wystarczająca dla tego celu. Podjęte zostaną ponadto rozważania dotyczące piłki nożnej w kontekście jej adekwatności dla dyplomacji sportowej pomiędzy Turcją i Armenią.
6
Publication available in full text mode
Content available

Gdy reflektor naświetla zbyt wiele. Problemy wizerunkowe Kataru w kontekście organizacji Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2022

72%
Małczyński P.
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
|
2022
|
vol. 73
117-129
PL
Artykuł stanowi analizę roli globalnego sportu w strategii międzynarodowej Kataru, w szczególności poprzez uzyskanie praw do organizacji Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2022. Tekst ukazuje sposoby, w jakie sport wykorzystywany jest jako narzędzie polityki zagranicznej służącej budowaniu relacji z wieloma krajami i ludźmi na świecie w celu uzyskania miękkiej siły. Organizację wielkich imprez sportowych postrzegam jako praktykę dyplomacji publicznej: państwa- -gospodarze mogą wykorzystać te wydarzenia do zmiany międzynarodowego wizerunku. Rozpatruję problem ryzyka utraty reputacji w odniesieniu do krytycznych komentarzy dotyczących organizacji przez Katar piłkarskich mistrzostw świata w 2022 r. W celu zilustrowania problemów wizerunkowych Kataru posłużę się przykładami z polskojęzycznych mediów internetowych.
EN
This paper analyses the role of global sport within Qatar’s international strategy, most notably through the successful bid to stage the 2022 football World Cup. The article investigates how sport is used as a foreign policy tool to build relations with as many countries and people in the world as possible to gain soft power. I see the hosting of sports mega-events as the practice of public diplomacy: host states may use these events to change their international image. I examine issues of reputational risk with regard to critical comment surrounding Qatar’s hosting of the 2022 World Cup. In order to illustrate Qatar’s image problems, I will use examples from the Polishlanguage Internet media.
7
Publication available in full text mode
Content available

Pacyfistyczny wymiar międzynarodowego sportu

72%
Kobierecki M. M.
Zeszyty Naukowe Zbliżenia Cywilizacyjne
|
2015
|
vol. 11
113-132
PL
Upolitycznienie sportu ma najczęściej charakter rywalizacyjny i taki też jego wymiar jest najczęściej przedmiotem badań naukowych. Celem artykułu jest natomiast przeanalizowanie innej funkcji międzynarodowego sportu – związanej z preferowaniem pokojowej koegzystencji i współpracy państw. Główną hipotezę stanowi zatem stwierdzenie, że sport może odgrywać pacyfistyczną rolę w międzynarodowej polityce. Będzie ona rozpatrywana w odniesieniu do przypadków, w których państwa wrogie wobec siebie za sprawą sportu ocieplały wzajemne relacje.
EN
Sport politics is a term typically connected to political rivalry and such dimension is most often the subject of scientific research. The aim of the article is therefore to analyse another function of sport – as a tool of promoting peaceful coexistence and cooperation between states. According to the main hypothesis, sport can be used as a pacifistic tool in international politics as well. In order to verify the hypothesis, various examples of hostile states using sport to better their relations will be investigated.
8
Publication available in full text mode
Content available

ITF Taekwon-Do’s General Choi Hong Hi: A Peace Profile

72%
Johnson J. A., Lewis S.
Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology
|
2021
|
vol. 21
|
issue 4
53-63
EN
Background. Referring to a Republic of Korea (ROK) army general and founder of martial art as a man of peace seems paradoxical until his life is fully explored. Regularly misunderstood and sometimes unfairly criticized by them, academics have, until recently, ignored ROK Army Major General Choi Hong Hi’s contributions to Taekwon-Do in the academic literature. Problem and Aim. In the interests of creating a more balanced and holistic account of Taekwon-Do and General Choi’s role in its global propagation as well as to better elucidate the origins of the use of Taekwon-Do for peace, this article aims to rectify General Choi’s reputation by framing him as a man of peace within a Peace Studies lens. Methods. Qualitative analyses of literature reviews of Taekwon-Do academic and lay literature, including General Choi’s monographs, were performed to contextualize General Choi’s peacebuilding work. Interviews with three Taekwon-Do grand- masters were also conducted to provide insight into General Choi and his martial art to better understand how he elucidated his underlying beliefs to his students. Results. General Choi’s vision and work for Taekwon-Do, although somewhat nationalistically minded, became a blueprint for grassroots soft diplomacy efforts. By implementing oaths of peace into the practice of Taekwon-Do, General Choi’s educational peace philosophy seems to advocate peace through strength. Conclusions. General Choi was a man of contrasts. Although a soldier and someone who taught a martial art and combat sport throughout his life, he wished to advance peace and global prosperity. To do so, he provided the world with a self-defense means that strengthens individuals physically, mentally, and spiritually so that their efforts would advance the cause of peace in their societies.
PL
Wprowadzenie. Określanie generała armii Republiki Korei (ROK) i twórcy sztuki walki mianem człowieka pokoju wydaje się paradoksalne, dopóki szegóły z jego życia nie zostaną w pełni ujawnione Powszechnie był on niezrozumiany i czasami niesprawiedliwie krytykowany. Naukowcy do niedawna ignorowali w literaturze naukowej wkład generała dywizji armii Republiki Korei Choi Hong Hi w rozwój Taekwon-Do. Problem i cel. W celu stworzenia bardziej zrównoważonego i całościowego obrazu Taekwon-Do i roli generała Choi w jego globalnym rozpowszechnianiu, jak również w celu lepszego wyjaśnienia źródeł wykorzystania Taekwon-Do dla pokoju, niniejszy artykuł ma na celu poprawienie reputacji generała Choi poprzez przedstawienie go jako człowieka pokoju w ramach Peace Studies.Metody. Przeprowadzona została analiza jakościowa literatury akademickiej i popularnej na temat Taekwon-Do, w tym monografii generała Choi, w celu kontekstualizacji pracy generała Choi w zakresie budowania pokoju. Przeprowadzono również wywiady z trzema wielkimi mistrzami Taekwon-Do, aby zapewnić wgląd w życie generała Choi i jego sztukę walki, aby lepiej zrozumieć, w jaki sposób wyjaśniał on swoim uczniom swoje podstawowe przekonania. Wyniki. Wizja generała Choi i jego praca na rzecz Taekwon-Do, choć nieco nacjonalistycznie nastawiona, stała się wzorem dla oddolnych działań miękkiej dyplomacji. Poprzez wprowadzenie przysięgi pokoju do praktyki Taekwon-Do, edukacyjna filozofia pokoju generała Choi wydaje się popierać pokój poprzez siłę. Wnioski. Generał Choi był człowiekiem kontrastów. Choć był żołnierzem i przez całe życie nauczał sztuki walki i sportów walki, pragnął szerzyć pokój i globalny dobrobyt. Aby to osiągnąć, dostarczył światu środek samoobrony, który wzmacnia jednostki fizycznie, psychicznie i duchowo, tak aby ich wysiłki przyczyniły się do postępu w sprawie pokoju w ich społeczeństwach.
9
Publication available in full text mode
Content available

Exchange Punches, Not Bullets: Reconciliation through Combat Sports

72%
Mickelsson Blomqvist T., Hansson E.
Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology
|
2021
|
vol. 21
|
issue 1
47-55
EN
Background. While sport is often considered a vehicle for peace, the evidence for this notion is weak. There is also a vast difference in the way in which sports have been studied.Problem and aim. In light of the conflict between Ukraine and Russia, the current study investigated reconciliatory attitudes among Ukrainian athletes when facing Russian and non-Russian opponents. The aim was to explore whether sport and competition can unite combat sports athletes despite them coming from countries in conflict. Method. One hundred and fifty-six Ukrainian athletes in several different types of combat sports were recruited and divided into two groups according to whether or not they faced a Russian opponent. The groups then answered questions in regard to reconciliatory attitudes, sociopolitical hostility and aggression. Their answers were analyzed in an ANOVA and with subsequent moderation analysis with the PROCESS macro v3.1. Results and conclusions. We found that, in general, competition influenced reconciliatory attitudes in a positive way. Moreover, the effect was predicted by physical aggression, verbal aggression and anger. Additionally, hostility moderated the relationship between pre- and post- reconciliatory attitudes. However, neither nationality nor sociopolitical perception of Russia influenced reconciliatory attitudes. These findings might have implications for future research on combat sports, such as identifying individuals suitable to reconcile and the fostering of positive attitudes (peace) despite political conflict
PL
Tło. Chociaż sport jest często uważany za narzędzie wprowadzania pokoju, niewiele istnieje na to dowodów. Istnieje również ogromna różnica w sposobie badania sportu.Problem i cel. W świetle konfliktu między Ukrainą a Rosją w niniejszym opracowaniu badano postawy pojednawcze ukraińskich sportowców wobec rosyjskich i nierosyjskich przeciwników. Celem pracy było zbadanie, czy sport i współ-zawodnictwo mogą łączyć rywalizujących sportowców pomimo pochodzenia z krajów będących w konflikcie. Metoda. Zrekrutowano stu pięćdziesięciu sześciu ukraińskich sportowców uprawiających kilku różnych rodzajów sportów walki i podzielono ich na dwie grupy w zależności od tego, czy zmierzyli się z rosyjskim przeciwnikiem, czy nie. Następnie grupy te odpowiadały na pytania dotyczące postawy pojednawczej, wrogości społeczno-politycznej i agresji. Ich odpowiedzi były analizowane w systemie ANOVA z późniejszą analizą moderacyjną za pomocą systemu PROCESS macro v3.1 Wyniki i wnioski. Autorzy stwierdzili, że ogólnie rzecz biorąc, konkurencja wpłynęła pozytywnie na postawy pojednawcze. Co więcej, efekt ten był przewidywany w przypadku agresji fizycznej, agresji werbalnej i złości. Dodatkowo wrogość moderowała związek pomiędzy postawami przed- oraz popojednawczymi. Jednak ani narodowość, ani socjopolityczne postrzeganie Rosji nie wpłynęło na postawy pojednawcze. Wyniki te mogą mieć implikacje dla przyszłych badań nad sportami walki, takich jak identyfikacja osób odpowiednich do wspierania pozytywnych i pojednaczych postaw (pokoju) pomimo konfliktów politycznych.
10
Publication available in full text mode
Content available

International sports organizations as diplomatic actors. The case of FIFA exerting influence on states

58%
Kobierecki M. M.
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
|
2019
|
issue 2
105-116
PL
Współczesna dyplomacja przyjmuje coraz bardziej sieciową formę, co objawia się zaangażowaniem nowych aktorów, w tym międzynarodowych organizacji sportowych. Artykuł poświęcony jest zagadnieniu dyplomacji sportowej organizacji sportowych kontrolujących międzynarodową rywalizację sportową, na przykładzie Międzynarodowej Federacji Piłki Nożnej (FIFA). Badanie, którego dotyczy artykuł, stanowi studium przypadku poświęcone kwestii wywierania przez międzynarodową organizację sportową nacisku na rządy suwerennych państw, na przykładzie FIFA. Celem badania jest sprawdzenie czy organizacje sportowe są w stanie sprawić, aby rządy zmieniły swoje decyzje polityczne. Hipoteza, która została poddana weryfikacji zakłada, iż międzynarodowe organizacje sportowe są podmiotami dyplomatycznymi zdolnymi wpływać na państwa.
EN
Contemporary diplomacy has evolved into a network involving various new actors, including international sports organizations. The article is dedicated to the issue of the sports diplomacy of international bodies which are in charge of international sporting competitions, particularly the International Federation of Association Football (FIFA), an organization that manages football on a global level. The research presented in this article is a case study dedicated to the issue of the influence of international sports organizations on the governments of sovereign states, specifically FIFA. The objective of the research is to investigate whether international sports organizations are able to make governments change their political decisions. The hypothesis that has been investigated states that international sports governing bodies are diplomatic actors capable of influencing states.
11
Publication available in full text mode
Content available

Dissonance Issues Incurred with the Use of Taekwondo for Promoting Peace

58%
Lewis S., Johnson J. A.
Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology
|
2024
|
vol. 24
|
issue 1
20-28
EN
Background. Taekwondo organizations such as World Taekwondo and the International Taekwon-Do Federation have made it a goal to use martial art/combat sports for peace promotion, which is in line with the moral goals of the early pioneers of this martial art. Problem and Aim. Despite these best intentions, there is an intrinsic dissonance between the aim(s) of peace and the potential violent techniques that are innate to Taekwondo. Methods. A focused literature review was performed on academic articles, theses, dissertations, and lay Taekwondo materials through internet keyword searches. Taekwondo and Korean martial arts textbook publications dating back to the first use of the term ‘taekwondo’ were identified, read for passages that can now be interpreted as soft diplomacy efforts, and the data found were then codified. The data obtained were viewed through the General Theory of Fighting Arts and Peace Studies lenses, permitting interpretations of Taekwondo’s international governing bodies’ peacebuilding actions. Results. To address this dissonance, there has been a shift in focus away from self-defense and combat readiness to the sportification of Taekwondo. By rebranding Taekwondo primarily as a sport, the focus of practice is shifted from arguably violent “martial” techniques, to simply sports competitions. In so doing, the peace promotion goal is the pursuit through sports diplomacy, a type of soft diplomacy. However, a shift away from martial art practice to combat sport practice is problematic. Conclusions. Although the aim of using Taekwondo for soft diplomacy is commendable, a sportive focus may not be the best course for achieving Taekwondo’s peace promotion goal. Nevertheless, it is a sensible strategy within the social (i.e., organizational) and international levels, where sports diplomacy may be effectively applied.
PL
Tło. Organizacje taekwondo, takie jak World Taekwondo i Międzynarodowa Federacja Taekwon-Do, postawiły sobie za cel wykorzystanie tej sztuki walki/sportu walki do promocji pokoju, co jest zgodne z moralnymi celami pierwszych pionierów tej sztuki walki. Problem i cel. Pomimo najlepszych intencji, istnieje wewnętrzny dysonans między celem (celami) jakim jest zachowaniem pokoju a potencjalnymi brutalnymi technikami, które są nieodłączną częścią taekwondo. Metody. Przeprowadzono ukierunkowany przegląd literatury tematu wśród artykułów akademickich, prac dyplomowych, rozpraw doktorskich i popularno-naukowych materiałów dotyczących taekwondo poprzez wyszukiwanie słów kluczowych w Internecie. Dokonano przeglądu publikacji podręczników taekwondo i koreańskich sztuk walki sięgających czasów pierwszego użycia terminu “taekwondo”, przeczytano je pod kątem fragmentów, które można obecnie interpretować jako wysiłki miękkiej dyplomacji (soft diplomacy), a następnie skodyfikowano znalezione dane. Uzyskane dane zostały przeanalizowane przez pryzmat Ogólnej Teorii Sztuk Walki i Studiów nad Pokojem, umożliwiając interpretację działań międzynarodowych organów zarządzających taekwondo na rzecz budowania pokoju. Wyniki. Aby zaradzić dysonansowi,nastąpiło przesunięcie punktu ciężkości z samoobrony i gotowości bojowej na usportowienie taekwondo. Poprzez rebranding taekwondo przede wszystkim jako sportu, punkt ciężkości praktyki został przeniesiony z prawdopodobnie brutalnych technik “walki” na zwykłą rywalizację sportową. W ten sposób cel promocji pokoju jest realizowany poprzez dyplomację sportową, rodzaj miękkiej dyplomacji. Jednak odejście od praktyki sztuk walki na rzecz praktyki sportów walki jest problematyczne. Wnioski. Chociaż cel wykorzystania taekwondo do miękkiej dyplomacji jest godny pochwały, sportowe ukierunkowanie może nie być najlepszym sposobem na osiągnięcie celu promocji pokojowego podejścia w taekwondo. Niemniej jednak jest to rozsądna strategia na poziomie społecznym (tj. organizacyjnym) i międzynarodowym, gdzie dyplomacja sportowa może być skutecznie stosowana
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.