Search results

1

Działalność duszpasterska prymasa Stanisława Karnkowskiego

100%

Bruździński A.

Folia Historica Cracoviensia

|

1996

|

vol. 3

EN

In the 16th century the Church was faced with a challenge by Martin Luther and his followers. The Church's response to a profound and multi-level crisis at the dawn of the Modern Age, as the impact of the Christian ministry weakened – giving rise to reformation – was the restoration initiated at the Council of Trent. Challenged with the appeal of reformers, the Church in Poland also had to take a closer look at its image and undertake a programme of internal renewal in the spirit of the council restoration. It therefore is worth tracing back the routes which brought the "winds of change" to Poland in the last two decades of the 16th century, when the Polish episcopate was headed by Stanisław Karnowski (1581–1603).

PL

W XVI stuleciu Kościół stanął wobec problemu wyzwania rzuconegomu przez Marcina Lutra i jego zwolenników. Na głęboki i wielowarstwowy kryzys w Kościele u progów czasów nowożytnych, kiedy nastąpiło także zubożenie duszpasterskiego oddziaływania, będącego źródłem reformacji, Kościół odpowiedział odnową podjętą na Soborze Trydenckim. Również Kościół w Polsce dotknięty nauką reformatorów musiał poważnie przyjrzeć się swojemu obliczu i podjąć dzieło wewnętrznego odrodzenia w duchu odnowy soborowej. Warto więc prześledzić drogi, którymi „szło nowe” w naszej ojczyźnie w dwóch ostatnich dziesięcioleciach XVI wieku, w czasie których stał na czele polskiego episkopatu prymas Stanisław Karnowski (1581-1603).

2

Działalność duszpasterska OO. Bernardynów z Krakowa w latach 1918-1939

75%

Szmerek A.

Folia Historica Cracoviensia

|

2002

|

vol. 8

EN

The article discusses the ministry of Krakow Bernardines in the years 1918-1939.

PL

Artykuł omawia działalność duszpasterską OO. Bernardynów z Krakowa w latach 1918-1939.

3

Działania podejmowane przez władze diecezjalne w związku z dekretem Rady Państwa PRL z dnia 31 grudnia 1956 r. o organizowaniu i obsadzaniu stanowisk kościelnych, na przykładzie wybranych diecezji

71%

STĘPIEŃ M.

Prawo Kanoniczne

|

2016

|

vol. 59

|

issue 2

109-140

EN

After World War II, the Communists assumed power in Poland. Their actions were aimed at rapid implementation of the principles of Marxist philosophy through, among others, reducing and then preventing the functioning of the opposition. At the front of the ideological struggle stood also the Catholic Church, whose activity was considered by the state as a major obstacle in achieving the set goals. The pastoral activity of the Church in Poland was curbed considerably at that time, and in many cases was even impossible. At the beginning of 1957, the Decree of the State Council of 31 December 1956 on creating and staffing church positions came into force. This decree was less restrictive towards the clergy of the Catholic Church in Poland than the previous regulations in this matter. The activity of the state bodies focused on preventing the people who were considered hostile to the regime of the People’s Republic of Poland from being appointed to the positions of pastors and parish administrators. The Decree is the evidence of breaking the law by the state officials in order to impede the Church. The article describes the operation of the diocesan authorities taken in connection with the Decree of the State Council of the People’s Republic of Poland of 31 December 1956 on the organization and staffing of Church, based on selected dioceses.

PL

Rada Państwa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej wydała dekret z dnia 9 lutego 1953 r. o obsadzaniu duchownych stanowisk kościelnych. Na mocy tego aktu prawnego władze komunistyczne w Polsce kontrolowały działalność duchownych Kościoła katolickiego, dowolnie interpretując ich zachowania i bardzo często uznając je za sprzeczne z przepisami obowiązującego prawa. Biskupi polscy podkreślali, że organy państwowe, wykonując te normy, nagminnie postępowały w sposób bezprawny. Episkopat wielokrotnie postulował wprowadzenie zmian w przepisach, aby uniemożliwić tego rodzaju bezprawne działania. W końcu 1956 r. władze państwowe podjęły rozmowy na forum Komisji Wspólnej przedstawicieli Rządu PRL i Episkopatu Polski. W konsekwencji Rada Państwa wydała dekret z dnia 31 grudnia 1956 r. o organizowaniu i obsadzaniu stanowisk kościelnych. Nowy akt prawny był mniej restrykcyjny w stosunku do duchownych, ale mimo to władze komunistyczne ciągle wykorzystywały zawarte w nim normy do instrumentalnego kontrolowania działalności księży. Przede wszystkim dotyczyło to kandydatów mających objąć stanowiska proboszczów i administratorów parafii. Wraz z wejściem w życie nowych przepisów władze państwowe nadal używały ich do bezprawnego wpływania na organizowanie i obsadzanie stanowisk kościelnych. Posługiwano się szantażem wobec Episkopatu Polski, sugerując możliwość wprowadzenia w przyszłości bardziej restrykcyjnych przepisów, w przypadkach, gdy strona kościelna nie zechce pójść na daleko idące ustępstwa w tej kwestii. W pierwszej połowie 1957 r. do Konferencji Episkopatu Polski napływały informacje z poszczególnych diecezji o niezgodnych z prawem postępowaniach organów państwowych w zakresie organizowania i obsadzania stanowisk kościelnych. Władze państwowe nagminnie posługiwały się w procedurze niesprawdzonymi, a wręcz fałszywymi informacjami, formułując zastrzeżenia w stosunku do kandydatów na proboszczów i administratorów parafii. Działalność organów państwowych skupiała się na dążeniu do uniemożliwienia mianowania na stanowiska proboszczów i administratorów parafii osób, które władze uważały za nieprzychylne ustrojowi Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. W latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku władze cywilne podjęły próby blokowania nominacji proboszczów i administratorów parafii poprzez sprawdzanie, czy osoby te przedkładały administracji państwowej sprawozdania z nauki religii i prowadzenia księgi inwentarzowej. Od złożonych deklaracji podporządkowania się tym wymogom zainteresowanych osób uzależniano odstąpienie od wydania zastrzeżeń przed nominacjami na stanowiska kościelne. Taki stan prawny dotyczący organizacji i obsadzania stanowisk kościelnych trwał aż do zmiany ustroju w Polsce w 1989 r., chociaż w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych władze państwowe postępowały w tym względzie mniej represyjnie.

4

Dzieje Kościoła ormiańskiego w Polsce na tle pasterskiej działalności jego arcybiskupów (rys historyczny)

63%

Koczwara S.

Vox Patrum

|

2001

|

vol. 40

127-138

EN

This article shows eight centuries of Polish Armenians' history. Peaceful coexistence between the Armenian nation and Polish people, who represented western culture, resulted in the catholic union with the Apostolic See, which appeared to be solid. Armenian archbishops rendered a great service to consolidate the union. Most of the them were great patriots, who merged perfectly Armenian tradition and heritage with Polish culture.

5

Serce Jezusa szkołą duchowości kapłańskiej

51%

Lec Z.

Sympozjum

|

2020

|

vol. 1(38)

65-80

PL

Na wstępie wyjaśniam takie terminy jak: „Serce Jezusa”, „duchowość” oraz „duchowość kapłańska”. W artykule odpowiadam na następujące pytania: Czego można się nauczyć w szkole Serca Jezusowego? Na co seminarzysta powołany do kapłaństwa, a na co kapłan może liczyć, ucząc się w szkole Serca Jezusowego? Czego może nauczyć Serce Jezusa i jakie wartości może przekazać Ono duchowości kapłańskiej? Odpowiadając na wyżej postawione pytania dotyczące szkoły Serca Jezusa i duchowości kapłańskiej, w artykule stwierdzam przede wszystkim, że w szkole Serca Jezusa uczymy się odwzajemniać coraz to większą i dojrzalszą miłością za nieskończoną miłość Jezusa, którą On nieustannie okazuje całemu światu i wszelkiemu stworzeniu. Następnie udowadniam, że w szkole Serca Jezusa uczymy się różnych rodzajów modlitwy. Zwracamy przy tym szczególną uwagę na eucharystyczne Serce Jezusa. Mamy świadomość, że duchowość kapłańską bardzo ubogacamy i wzmacniamy codzienną, dłuższą adoracją Najświętszego Sakramentu. Następnie przekonuję, że w szkole Serca Jezusa uczymy się od Dobrego Pasterza posługi kapłańskiej podejmowanej z miłością, cierpliwością i odwagą. Stwierdzam, że w szkole Serca Jezusa uczymy się dbać o czystość kapłańskiego serca i oddanie jego całego naszemu Panu. W końcu staram się udowodnić, że w szkole Serca Jezusa uczymy się właściwego odniesienia do Maryi, Matki Kapłanów, i właściwej postawy wobec świętych.

EN

In the introduction I explain such terms as „the Sacred Heart of Jesus”, „spirituality” and „priestly spirituality”. In the article, I respond to the following questions: What can we learn at the school of Sacred Heart of Jesus? What the priest or the seminarian can rely on learning at the Sacred Heart of Jesus school? Which values can Sacred Heart teach? What Sacred Heart can rely to priestly spirituality? Replying to the questions mentioned above referring to the school of Sacred Heart and the priestly spirituality I claim in the article first of all that at Sacred Heart of Jesus school we learn to reciprocate huge and more mature love for everlasting love of Jesus that He shows the whole world and the creation constantly. Next, I prove that at Sacred Heart of Jesus school we learn different kinds of prayers. We pay special attention to Eucharistic Heart of Jesus. We are aware that we enrich and reinforce priestly spirituality by daily, longer adoration of Blessed Sacrament. I convict subsequently that at school of Sacred Heart of Jesus we learn from Good Shepherd the priestly service doing with love, patience and courage. I claim that at school of Sacred Heart we learn to care for purity of priestly heart and to give the whole of it to our Lord. Finally, I endeavour to prove that at school of Sacred Heart of Jesus we learn an appropriate reference to Mary Mother of Priests and the appropriate attitude to the saints.

6

Życie codzienne kapucynów krośnieńskich

51%

Marecki J.

Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce

|

2016

|

vol. 126

191-231

PL

Życie za klasztornymi murami wydaje się być monotonne. Jednak codzienne obowiązki zakonników: wspólna i indywidualna modlitwa, działalność duszpasterska i praca podtrzymująca funkcjonowanie klasztoru ma swoje blaski i codzienności nadaje niezwykłych rumieńców. Rytm codzienności nadawały nie tylko modlitwy chórowe, ale także posiłki spożywane o regularnych porach i wspólne zakonne rekreacje. Kapucyni utrzymywali kontakt zarówno ze swymi współbraćmi zakonnymi, w tym z przełożonymi, jak i kapłanami diecezjalnymi i osobami świeckimi. Z nimi przeżywali zakonne i religijne uroczystości, zakonne profesje oraz takie niezwykłe chwile, jak np. pogrzeby. Jak inni mieszkańcy Krosna, tak i zakonnicy, partycypowali w wydarzeniach politycznych, wojnach i kataklizmach, które nawiedzały miasto i okoliczne miejscowości

EN

Life behind the monastery walls seems to be monotonous. The everyday duties of the monks, however: group and individual prayer, pastoral activity and the maintenance of the order has its high points and gives makes everyday life extraordinary. The rhythm of daily life was provided not only by choral prayers but also by meals eaten at regular time and monastic recreation. The Capuchins maintained contact with their confreres and superiors as well as diocese priests and lay people. Together they experienced monastic and religious ceremonies, religious profession and such special events as funerals. As other inhabitants of Krosno, monks participated in political events, wars and disasters, which pestered the town and surrounding places.

7

Źródła rękopiśmienne do działalności duszpasterskiej franciszkanów galicyjskich (1772-1918)

51%

Synowiec D.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1972

|

vol. 24

318-344

EN

-

Refine search results

2 Folia Historica Cracoviensia

1 Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

1 Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce

1 Prawo Kanoniczne

1 Sympozjum

1 Vox Patrum

1 Bruździński A.

1 Koczwara S.

1 Lec Z.

1 Marecki J.

1 STĘPIEŃ M.

1 Synowiec D.

1 Szmerek A.

1 2020

2 2016

1 2002

1 2001

1 1996