Search results

1

Symbol hermeneutyczny a symboliczność dzieła sztuki według Hansa-Georga Gadamera

100%

Sołtysiak M.

Logos i Ethos

|

2014

|

issue 2(37)

21–46

PL

H.-G. Gadamer odróżnia symbol hermeneutyczny od symbolu religijnego (metafizycznego) i czysto konwencjonalnego. Symbol metafizyczny reprezentuje to, czym sam nie jest. Jego istotą jest zastępowanie i uobecnianie tego, co jest symbolizowane. Według Gadamera pomiędzy symbolem metafizycznym a symbolem w sensie hermeneutycznym (dziełem sztuki) występują zasadnicze różnice. Dzieło sztuki, jako przykład symbolu hermeneutycznego, przynosi przyrost bytu temu, co reprezentuje. Nie odsyła do czegoś symbolizowanego przez siebie, ale ujawnia to, co zawiera się w nim samym. Jest to zatem swoista transcendencja w immanencji. Ze względu na swoją istotę, którą jest autoprezentacja, charakteryzuje się niekończącą się grą odsłaniania i skrywania. Autoprezentacja stanowi o hermeneutycznej symboliczności każdego dzieła sztuki, jak również każdego bytu. To, co jest jawne w autoprezentacji dzieła sztuki (bytu), odsyła do tego, co jest w nim skryte. Symboliczność dzieła sztuki (bytu) ma także wymiar syntaktyczny. W poznaniu żaden byt nie ma znaczenia pojedynczego, zawsze jest powiązany ze znaczeniem innych bytów. Występuje określony system wzajemnych powiązań. Szczególnie widoczne jest to w mowie, w której każde słowo jest zrozumiałe tylko w kontekście innych słów. W symbolu hermeneutycznym można wyróżnić również jego egzystencjalną funkcję. Dzieło sztuki wzywa do przemiany życia tego, kto się z nim spotkał, przez ukazanie prawdy o nim samym i o świecie, w którym przyszło mu żyć.

2

Utwór literacki jako dzieło sztuki (na podstawie wybranych dyskusji publicznych, odnotowanych w polskich czasopismach po 1989 roku)

100%

Kuczera-Chachulska B.

Colloquia Litteraria

|

2011

|

vol. 10

|

issue 1

43-71

PL

Literary work as a piece of art (based on selected public discussions as noted down in polish magazines after 1989) In the sketch the author raises the issue concerning the presence of a literary text in the contemporary social-media consciousness. At the outset the author draws two poles: the elite and egalitarian one, then, she passes to analysing public discourses which took place in the last century in cultural periodicals (“Znak”, “Tygodnik Powszechny”). One of the crucial conclusions of her observations is the judgement according to which a literary masterpiece has been in the last centuries as if less a piece of art and become more a place of exchanging a thought and social discourse.

3

Dionizos w galerii sztuki. Uwagi o wystawie problemowej

100%

Major B.

Zbiór Wiadomości do Antropologii Muzealnej

|

2017

|

issue 4

PL

Autorka w artykule rozważa sposób konstruowania wystaw problemowych z perspektywy antropologii sztuki. Taki punkt widzenia skłania do traktowania dzieła jako manifestacji praktyk kulturowych. Konstrukcje wykreowane i prezentowane poprzez te praktyki mogą być praktykami samymi w sobie, działaniami performatywnymi lub mogą być trwałym wytworem, takim jak: obraz, rzeźba, estetycznie ukształtowane ciało czy przestrzeń. Układanie wystawy problemowej nie polega na dążeniu do ściśle zdefiniowanej odpowiedzi na zadany temat, kreuje natomiast miejsce dla dialogu, a właściwie polilogu, dzięki któremu konstelacje sensów mogą się zazębiać, dopowiadać, wskazywać na swoją różnorodność, odsłaniając tym samym horyzonty ujawniania się wiedzy o doświadczeniach, które powołały dzieła do życia i o świecie, w którym powstały. Jako przykład posłużyła autorce wystawa Dionizos – współczesna odsłona mitu (Ślad mitu) prezentowana w Miejskiej Galerii Sztuki w Częstochowie (2014; 2017) i w Galerii Powiatu Bodeńskiego w Meersburgu (2017). Dzieła nie są w takim ujęciu wystawionymi obiektami, ale swego rodzaju podmiotami; każde z nich odsłania horyzonty, w których ukazuje się jakaś prawda związana z zadanym problemem.

4

Relatywizacja wartości dzieła sztuki w procesie komercjalizacji – punkt widzenia konsumenta

100%

Caban-Piaskowska K., Mielczarek M.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2017

|

issue 501

53-62

PL

Artykuł opisuje złożone relacje zachodzące między autorem dzieła, samym dziełem i jego potencjalnym nabywcą w kontekście traktowania efektów twórczości artystycznej jako dóbr luksusowych, wprowadzonych do obiegu rynkowego. W artykule postawiono tezę, że jedną z głównych przyczyn negatywnego odbioru zjawiska komercjalizacji sztuki jest niejednoznaczne rozumienie tego terminu wśród zarówno odbiorców, jak i twórców sztuki. Opracowanie podzielono na części teoretyczną i praktyczną. W części teoretycznej opisano dobra luksusowe, w tym dzieła sztuki i ich proces komercjalizacji. Część praktyczna artykułu ma na celu przedstawienie wyników badań obserwacji uczestniczącej artysty. Sformułowana na tej podstawie analiza przypadku dotyczy funkcjonującego na rynku polskim rzeźbiarza wykonującego rzeźby do przestrzeni publicznej. Głównym wnioskiem jest podkreślenie roli edukacji w budowaniu właściwych postaw odbiorcy-konsumenta i budowaniu jego relacji z artystami odpowiedzialnymi za podaż.

5

Architektoniczne notacje

75%

Słuchocka K.

Architectus

|

2020

|

issue 4(64)

23-36

PL

Artykuł podejmuje zagadnienia związane z percepcją architektury, z uwzględnieniem procesów sensorycznych, w głównej mierze służących do wyodrębniania cech obiektów (kolor, forma, wielkość, faktura, temperatura itd.) a implikujących dialog poznawczy zachodzący pomiędzy odbiorcą-użytkownikiem i przestrzenią. Uznawana za symbol podstaw oraz komfortu egzystencji przestrzeń egzystencjalna, w kontekście poznawczym, jest elementarną składową większych w skali zespołów, które poszerzając zasięg oddziaływania, anektują w swoją strukturę poszczególne części, by oscylować wokół najistotniejszych dla człowieka potrzeb i ich realizacji. Celem prowadzonych badań jest zwrócenie uwagi na istotną funkcję zobrazowanych przestrzeni, odgrywających rolę komunikatu w kodzie językowym, w którym duże znaczenie ma charakter danej przestrzeni, zwrotnie przekładając się na jakość samego obrazu. Obiekt architektoniczny, traktowany jako dzieło sztuki, warunkuje formę przedstawienia-zobrazowania, jednocześnie wzmacniając relacje pomiędzy odbiorcą a konkretną przestrzenią lub jej fragmentem. Niezależnie od stopnia nasycenia związku emocjonalnego autora kreacji z kontekstem obraz przestrzeni (przestrzeń zobrazowana) kieruje uwagę na walory, szczegóły, zjawiska przynależne ściśle do określonych miejsc. Współzależność działań plastycznych oraz technicznego charakteru pracy architekta wzbogaca ofertę możliwości sposobu prowadzenia procesów projektowych, podkreślając wagę zależności pomiędzy dziedziną nauk technicznych i sztuk plastycznych.

EN

The article presents the processes involved in the perception of architecture, including the sensory processes inherent in the differentiation of features of facilities (colour, form, size, texture, temperature, etc.) which imply a cognitive dialogue between space and its user. Existential space deemed as a designator of basic living conditions and comfort assumes another meaning in the cognitive context, where it constitutes a basic component of larger forms which expand by annexing individual components within its structure to address and meet the most vital needs of man. The research aims to highlight the important function of space represented in images. Such images then play certain roles in our verbal communication, which is predetermined with the nature of the portrayed space, and as such translates into the quality of the picture/drawing/image itself. An architectural facility perceived as a piece of art underlies the form of its representation/imaging and strengthens the relations between particular space or a part thereof and its user. Irrespectively of the degree of emotional saturation existing between the designer and the context, the image of space (space imaging) attracts the viewers’ attention to the qualities, details or phenomena closely correlated with particular places. The process of transforming independent ideas of the author into the artistic expression effectively reveals the purposefulness of the application of the cognitive approach which allows for self-corrections of the design processes. Such an approach simultaneously demonstrates correlations between engineering and fine arts. An image of an architectural facility can be a source of extensive information thereon and, in the form of design documentation, it can further, testify to individual approaches of the globally renowned leaders in the field and evidence the interdisciplinary nature of the profession of an architect. Therefore, the communicative and educative values of such images need to be particularly exposed and protected. As such they should rank higher both in the design process and collections of works classified as our national heritage. The adopted research methods consist in the observations and the analysis of hand-made drawings and pictorials combined with the heuristic approach to architectural designing. This methodology assumes that the selection of observations made in the specific conditions of perception of architecture and its designing transposed upon autonomous artistic activities in fine arts in relation to a specific goal – being the optimisation of architectural output – will define the efficiency of interdependencies and correlations between the input data and, thus, will form a logical continuum, which implies the compliance with the guidelines discussed herein.

6

Koncepcja odbiorcy sztuki w estetyce Romana Ingardena

63%

Suchodolski P.

ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich

|

2016

|

vol. 16

177-191

RU

Темой работы является анализ восприятия в эстетике польского феноменолога Ромaна Ингардена, возникшей в первой половине ХХ века. Автор резюмирует основные идей феноменолога, в том числе его теорию восприятия искусства и сложность акта эстетического опыта искусства. Кроме того, автор сопоставляет теорию Ингардена с гедонистическим восприятием произведения искусства. В заключении, автор переносит эстетическую теорию польского философа на избранные течения в современном искусстве.

EN

The subject of the article is the analysis of perception in the aesthetic created by polish phenomenologist Roman Ingarden in the first half of the twentieth century. The author's intention was to show the basic ideas of the philosopher about art reception, the complexity of the act of aesthetic experience and comparison of Ingarden’s theory with hedonistic art reception. In the concluding remarks of this article there is an attempt to transfer Ingarden's aesthetic theory on the selected contemporary trends in art.

7

Dzieła sztuki jako źródła wiedzy geograficznej

63%

Piotrowska I.

Edukacja Biologiczna i Środowiskowa

|

2014

|

issue s1

50-56

PL

Dzieło sztuki może być źródłem informacji w kształtowaniu wiedzy, która jest budowana indywidualnie w umyśle każdego człowieka. Zgodnie z obowiązującą definicją wiedza rozumiana jest jako ogół wiarygodnych informacji o rzeczywistości wraz z umiejętnością ich wykorzystania (Nowa Encyklopedia Powszechna). Stanowi jednocześnie wynik odbieranych bodźców i różnych informacji ze świata realnego. Istotą informacji jest zmniejszanie niepewności (nieokreśloności). Pojawia się wobec tego pytanie czy dzieło sztuki, które jest przedmiotem wytworzonym dzięki intencji artysty przetwarzającego materię stanowiącą podstawę dzieła, może być wiarygodnym źródłem wiedzy geograficznej lub, ujmując szerzej, przyrodniczej? Czy może dostarczać niezbędnych informacji o obiektach przyrodniczych, zjawiskach i procesach, zachodzących w przestrzeni geograficznej i modelujących ją? W zależności od rodzaju dzieła sztuki jakie wybrane zostanie do przeprowadzania analiz, odpowiedź na postawione pytania może być twierdząca. Tak, dzieło sztuki, szczególnie to o charakterze realistycznym, może być źródłem wiedzy geograficznej. W artykule przedstawiono wybrane dzieła sztuki, które z dużym powodzeniem mogą dostarczać ważnych informacji do dalszych analiz i porównań, a także prowadzenia badań naukowych.

XX

A work of art can be a source of information in the development of a body of knowledge built individually in the mind of each person. According to the current definition, knowledge is a body of reliable information about the reality combined with the ability to use it (Nowa Encyklopedia Powszechna). At the same time it is a result of the various kinds of stimuli and information coming from the real world. The essence of information is a reduction in uncertainty (indeterminacy). Thus, there arises the question of whether a work of art, which is an object created intentionally by an artist transforming the matter that provides the basis of the work, can be a reliable source of geographical, or more broadly, natural knowledge? Can it supply the necessary information about natural objects, phenomena and processes that occur in geographical space and that model it? Depending on the kind of work of art chosen for analysis, the answer to the above questions may be affirmative. Yes, a work of art, especially one of a realistic nature, can be a source of geographical knowledge.

8

Identyfikacja wartości na drodze aksjologii semiologiczno-ikonograficznej

63%

Szajda M.

Studia Philosophiae Christianae

|

2018

|

vol. 54

|

issue 2

31-59

EN

The aim of this article is to draw attention to the axiological dimension of the interpretation of the works of visual art. The recognition of this dimension becomes possible through the use of an appropriate method that enables the identification of values in the space of a given work of art. The original contribution of the present article consists in developing a method based on the identification of values through semiological-iconographic axiology. Applying this method allows one to discover the content and meaning of the artwork itself, as well as a whole wealth of symbols, allegories or metaphors. Above all, it enables one to identify values, including moral and religious values that are so important in human life.

PL

Celem niniejszego studium jest zwrócenie uwagi na płaszczyznę aksjologiczną interpretacji dzieła sztuki wizualnej. Wyróżnienie tej sfery staje się możliwe dzięki zastosowaniu odpowiedniej metody, która umożliwia identyfikację wartości w przestrzeni danego dzieła. Innowacyjnym wymiarem prezentowanych treści jest opracowanie metody polegającej na wyodrębnianiu wartości na drodze aksjologii semiologiczno-ikonograficznej. Pozwala ona nie tylko odkryć treść samego dzieła, jego znaczenie, całe bogactwo symboli, alegorii czy metafor, ale przede wszystkim zidentyfikować wartości, w tym tak istotne dla ludzkiej egzystencji wartości moralne i religijne.

9

Intencjonalność dzieła sztuki w filozofii kultury Josepha Margolisa i w fenomenologicznej estetyce Romana Ingardena

63%

Łukaszewicz Alcaraz A.

Analiza i Egzystencja. Czasopismo Filozoficzne

|

2019

|

vol. 48

89-103

EN

Extremaly interesting contemporary proposal on the perception of the work of art through the prism of philosophy of culture, as it is presented by Joseph Margolis, points at the specific form of being of the artwork, on its’ ontology of an intentional being. Specifying Intentionality as the characteristics of cultural entities, based on their various forms of appearance and on their openess on interpretation and reidentification in different ways of embodiement. Margolis discusses on the grounds of analystic philosophy, and – when its’ possibilties expire – takes up a dialogue with phenomenological tradition, emerging from Franz Brentano and Edmund Husserl. It is interesting that there lack a reference to Roman Ingarden and his idea of the work of art as an intentional object, though the Margolis’ grasp on the Intentionality as the characteristics of the being of the work of art (and of other cultural entitietos) is close to Ingarden’s understanding of the work of art as an intentional object. Both of them posit the work of art on the third ontological level, neither on physical, nor on ideal, but on the cultural level, which exist factually.

PL

Niezwykle interesująca współczesna propozycja spojrzenia na dzieło sztuki przez pryzmat filozofii kultury, jak ją prezentuje Joseph Margolis, wskazuje na specyficzny sposób bycia dzieła, na jego ontologię jako bytu intencjonalnego. Dookreślając Intencjonalność jako cechę bytów kulturowych polegającą na ich różnorodnym przejawianiu się oraz na ich otwartości na interpretację i reinterpretację w różnych sposobach ucieleśnienia, Margolis prowadzi dyskusję zarówno na gruncie filozofii analitycznej, jak również, gdzie jej możliwości się kończą, podejmuje dialog z tradycyjną fenomenologiczną, wywodzącą się od Brentano i Edmunda Husserla. Interesujące, że brakuje wśród nich odwołań do Romana Ingardena i jego koncepcji dzieła sztuki jako bytu intencjonalnego, choć koncepcja Intencjonalności jako charakterystyki bytu dzieł sztuki (i innych bytów kulturowych) Margolisa i koncepcja dzieła sztuki jako bytu intencjonalnego Ingardena są istotnie zblieżne. Obie sytuują dzieła sztuki na trzecim poziomie bytu, poza fizycznym i idealnym, na poziomie kulturowym, który realnie istnieje.

10

The Concept of Art and Works of Art in the Theory of Art and in the Restoration Industry

63%

Orlenko M., Ivashko Y.

Art Inquiry. Recherches sur les arts

|

2019

|

vol. XXI

171-190

PL

Jawne i ukryte procesy społeczno-polityczne we wszystkich epokach dziejowych miały bezpośredni wpływ na działalność artystyczną. Poczynając od pierwszej dekady XX wieku stopniowej transformacji ulega znaczenie terminu «sztuka» oraz «dzieło sztuki». Od tego momentu sztuka nie zawsze jest postrzegana w związku z kategorią piękna. Zaszły także zmiany związane z doborem artefaktów artystycznych. Proces tworzenia odbywa się stopniowo, poprzez transformację zaobserwowanego zjawiska lub bodźca, a następnie ulega żywiołowej zmianie przy pomocy odpowiednich środków i twórców. Później staje często zjawiskiem społecznym i zajmuje pewną niszę w życiu kulturalnym społeczeństwa. Sztuka zatem jest także środkiem edukacji społeczeństwa, rozwijającym się zgodnie z zasadami estetyki. Przemysł związany z restauracją dzieł sztuki jest dość konserwatywny. Przestrzega kryteriów definiowania dzieła sztuki, jego zachowania i reprodukcji. Rozwinął się w XX i XXI wieku, a renowacja obejmuje dziś nie tylko malarstwo, malowidła ścienne, rzeźbę, a również meble, tkaniny itp.

EN

At all times, art has quickly responded to the evident and concealed socio-political processes in the society. Starting from the first decades of the twentieth century, the semantic meaning of the terms “art” and “work of art” gradually has changed; art does not always refer to the category of beauty, and therefore the criteria for the selection of artefacts to works of art also has changed. The transformation of the phenomenon into art occurs gradually: first it arises spontaneously, then specific genres and professionals appear, then it becomes a social phenomenon and holds a particular niche in the cultural life of society. So, art should be a means of educating society, which develops according to the laws of aesthetics and composition, and in this case, the elemental phenomenon becomes an artistic phenomenon. The restoration industry is quite conservative; it adheres to the criteria for defining a work of art and the basics of preserving and reproducing a work of art that developed during the 20th and 21st centuries, in which restoration includes painting, murals, sculpture, carving, iconostasis, furniture, fabrics.

11

Zbiory sztuki Kościoła Mariackiego w Gdańsku. Uwarunkowania historyczne

63%

Noworyta-Kuklińska B.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2016

|

vol. 106

115-125

EN

St. Mary's Church boasts an impressive Gothic interior of a high class, which houses a unique collection of works of art. It is the result of the patronage of extremely rich bourgeoisie of Gdańsk over four centuries - from 1400 to 1800- and also creative activities of the second half of the 20th century. It presents an extremely high artistic level, which owes to a sublime aesthetic taste of people from Gdańsk (often highly educated in European universities), who visited- because of their activities- important art centres in Europe, as well as their wealth thanks to which they could afford to hire the best artists.

12

Przejrzeć Heideggera

63%

Różanowski R.

Sztuka i Dokumentacja

|

2021

|

issue 24

45-61

EN

Martin Heidegger’s lecture The Origin of the Work of Art, presented on November 13th, 1935 in Freiburg, marked a significant turn in its author’s philosophical thought. Earlier Heidegger had immersed himself in politics, yet when it proved to be a blind alley or simply a mistake, he turned to aesthetics. And although he never endeavoured to form a systematic theory of art or aesthetics, art does hold a solid position within his philosophical output. When certain researchers tackle the issue of Heidegger’s specific, metaphorical language, they point out that the philosopher addressed well known issues that, in fact, had already been widely discussed beforehand. While analyzing art, he asked a basic question about its substance. The provided answer would also remain on the traditional side: only art, as opposed to thinking with the use of certain terms, saliently relates to being – here Heidegger’s thought finds its common ground with those of philosophers as different as Schelling, Nietzsche or Adorno. Heidegger himself found his idea of art very much opposed to traditional aesthetics - to what focused on artistic experience and on experiencing art. In his opinion, all attempts to interpret a work of art that were based on the term “experience”, using it then to construct a whole concept of modern aesthetics, were deleterious effects of the old philosophy focused on subjectivity, where aesthetics is inevitably degenerated – not only by promoting the wrong idea of the spheres belonging to the artist and the viewer, but also by losing sight of the work of art being the highest, essential instance. Thus, solely a work of art remains the object of his specific metaphysics, since it embodies the substance of art. And so, the desire to “see through Heidegger,” focusing on his key opus - The Origin of the Work of Art - follows the perspective drawn by Hermann Mörchen who aimed at breaking the philosophical refusal to make connections between Heidegger and Adorno, as well as confronting the output that each of them had left after their deaths. Within that perspective, a significant role is played, next to Adorno, by Walter Benjamin – as there are certain remarkable aesthetic problems that at times set the two adversaries closer to each other, and at times further apart. Benjamin’s letters involve a critique of Heidegger’s work. According to Adorno, every attempt to justify aesthetics by invoking the origin of art as its core, must lead to a disappointment. Whereas Benjamin, in an essay that was supposed to earn him a degree, mused about the “origin of German Trauerspiel;” and like Heidegger, he also wrote about van Gogh. Thus, the presented conclusions may not only imply differences, but also correspondence and compliance of certain philosophical assumptions made by the philosophers.

13

Urzeczenie rzeczy. Słowo w poezji i dzieło sztuki

63%

Swoboda B., Opolski U.

Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris

|

2016

|

vol. 34 (3)

EN

The essay brings a discussion and interpretation of the philosophical views concerning some essential terms introduced in Heideggerian philosophical discourse, such as word (das Wort) and thing (das Ding), and its mutual relations. In the initial part of the article the author tries to investigate the connection between common thing and the artwork, as well as correlation between word in language and word in literary descriptions of the works o art (ekphrasis), then the article brings analysis of the Czesław Miłosz’s ekphrasis through the philosophical categories discussed in the opening parts of the essay.

14

The Sacred in the Symbols of Ukrainian Painting at the Turn of the 21st Century

62%

Baltaziuk I.

|

2021

|

vol. 12

|

issue 2

143-156

PL

Sacrum w symbolice malarstwa ukraińskiego na przełomie XX i XXI wieku Sztuka współczesna jako miara świadomości społeczeństwa staje się punktem odniesienia dla zlokalizowania granicy między sacrum a anty-sacrum – aspektem, który, działając jak lustro, staje się odbiciem rzeczywistości i tylko na pierwszy rzut oka opisuje tożsamość, ale w swej istocie nie jest prawdziwy. Poprzez klucz semantyczny zawarty w symbolice lustra i odbicia, w poznaniu prawdziwego obrazu, od boskiej pustki do świętej pełni, następuje dialog współczesnych artystów ukraińskich z Kazimierzem Malewiczem. Najdobitniejszym przykładem tego dialogu są prace ukraińskich klasyków Ołeksandra Dubowyka, Ołeksandra Roitburda i Ołeksandra Kłymenki. W tej drodze artystom pomaga dziedzictwo ukraińskiego etnosu, które harmonijnie łączy pamięć kultury trypolskiej, symbole narodowe, tradycje malarstwa ikonowego, szkołę Mychajły Bojczuka i wiele innych. Prezentowany artykuł skupia się na sacrum w symbolice współczesnego malarstwa ukraińskiego, które wchłania najbardziej charakterystyczne znaki, kody i szyfry poprzednich stuleci, przenosząc duchowość w XXI wiek. Transformacja symboli religijnych na współczesne, a w konsekwencji budowanie dyskursu z kulturą masową, tworzą nowy kod kulturowy. Semantyka kultury masowej dostarcza materiału wizualnego, który tworzy sakralność XXI wieku, istniejącą na granicy tego, co materialne i duchowe – jako odbicie mitu. Dzieła sztuki Niny Muraszkiny, Andrija Tsoya i Mykyty Tsoya są tego dobitnym przykładem. Sacrum, w którym skupia się tajemnica prawdziwego życia, sprawia, że myślenie jest czymś realnym, dostarczając narzędzia do rozwiązania współczesnego problemu indywidualności, wolności i istnienia.

EN

Contemporary art as a measure of social consciousness becomes a reference point for finding the boundary between the sacred and the anti-sacred, the aspect that acting as a mirror becomes a reflection of reality, and only at first glance, it speaks of identity but is not true in its essence. Through the semantic key of the symbols of mirroring and reflecting, in the knowledge of the true picture, from divine emptiness to holy fullness, a dialogue of contemporary Ukrainian artists with Kazimir Malevich is formed. The most powerful example of this dialogue is created in the works of Ukrainian classics Oleksandr Dubovyk, Oleksandr Roitburd, and Oleksandr Klymenko. On this path, artists are helped by the heritage of the Ukrainian ethnos, which harmoniously combines the memory of Trypillia culture, national symbols, traditions of icon painting, the school of Mykhailo Boychuk and much more. This article focuses on the sacred in the symbols of contemporary Ukrainian painting that absorbs the most characteristic signs, codes, and ciphers of the previous centuries, transferring spirituality into the 21st century. The transformation of religious symbols into contemporary ones, in consequence of building a discourse with mass culture, generates them into a new cultural code. The semantics of mass culture gives the visual material that forms the sacredness of the 21st century, which exists on the border of the material and the spiritual, as a reflection of the myth. The works of art by Nina Murashkina, Andriy Tsoy, and Mykyta Tsoy are a striking example of that. The sacred in which the mystery of real life is concentrated can endow thinking with a true, rather than an imaginary essence and provide a tool for solving the problem of individuality, freedom, and existence, which the new century is filled with.

15

Jakie to płaskie! „Oko” Jerzego Wolffa

51%

Mordka A.

ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich

|

2018

|

vol. 18

277-296

RU

В этой статье былa представленa Ежиeгo Вольфa концепция изобразительнoгo «плоскoгo» видa. В первой части были приведены причины, которые объясняют, почему такой вид имеет фундаментальное значение для живописи. В следующих частях статьи было показано его значение для творчествa и для эстетического акта. Предположение анализа было то, что живописное произведение искусства является реализацией этого, что увидел художник. Поэтому само видение и его объект имеют решающее значение для структуры изображения.

EN

This article presents Jerzy Wolff’s conception of a „flat” painting seeing. Its first part explains why Jerzy Wolff distinguishes this kind of seeing and considers it to be original and the most valuable. The further parts of article shows its importance for a creative act and an aesthetic beholder. The presupposition of analysis was that a painting is realisation of the seeing’s content so the seeing itself and its object has a decisive influence on a structure of a painting.

16

Fenomenologiczna post-narracja. Szkic o fenomenologii Henri Maldineya

51%

Murawska M.

ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal

|

2013

|

vol. 3

|

issue 2

382-404

EN

The paper attempts to outline the fundamental theses of Henri Maldiney’s new phenomenol- og y. The first part presents the style of Maldiney’s discourse to emphasise its significance. The second outlines a rudimentary concept of subjectivity that can be ‘drawn’ from Maldiney’s texts, and the basic categories of this phenomenolog y, including the concepts of ‘event’ and ‘encounter’. The third part shows the complexity of this discourse and reconstructs Maldiney’s descriptions of selected phenomena, such as the Matterhorn and a 12th-century miniature depicting the enthroned Christ. Ultimately, the author of the article tries to demonstrate that Maldiney’s phenomenolog y focuses not only on the question of ‘what’, but also ‘how’. The form of his texts, their dispersion, and purp osefully unsystematic construction all become a part of them. Just like a work of art, the form turns out to be inseparable from the content and becomes its very essence

PL

Celem niniejszego artykułu jest naszkicowanie podstawowych tez nowej fenomenologii Henri Maldineya. Pierwsza część prezentuje styl Maldineyowskiego dyskursu, zmierzając do pokazania jego istotnego znaczenia. Druga zarysowuje szczątkową koncepcję podmiotowości, jaką można „wysnuć” z tekstów Maldineya oraz podstawowe kategorie tej fenomenologii, takie między innymi jak „wydarzenie” i „spotkanie”. W trzeciej części oddana zostaje złożoność tego dyskursu, a także zrekonstruowane są Maldineyowskie opisy wybranych fenomenów, takich jak góry le Cervin i XII-wieczna miniatura przedstawiająca tronującego Chrystusa. Ostatecznie, zmierzamy więc do wykazania, że w przypadku fenomenologii Maldineya nie liczy się tylko „co”, ale także „jak”. Forma tych tekstów, ich rozproszenie i założona niesystemowość stają się częścią jej samej; jak w dziele sztuki, forma okazuje się nieodłączna od treści, stanowiąc samą jej istotę

17

Sztuka zysku - marketingowe uwikłanie kultury

51%

Datko M.

Roczniki Naukowe Wyższej Szkoły Bankowej w Toruniu

|

2013

|

issue 12

431-447

EN

Between marketing, art and culture we can observe the specific relationships. When marketing wants to earn some profits it has to reach an individual con-sumer and so called „couch potato”. Marketing uses to this end the experiences and feelings offering by culture and art (product as work of art, sponsorship). The culture and art need marketing (work of art as product) to exist. The conse-quence of subordination of the culture and art to the market’s rules (profit, demand, flattery tastes of mass consumer) is culture’s homogenization and debasement artistic worth of works of art.

18

Contemporary Art and its Boundaries: Permeation or Pervasion?

51%

Jagnicka O.

Art Inquiry. Recherches sur les arts

|

2019

|

vol. XXI

149-160

PL

Artykuł omawia znaczenie warstwy etycznej oraz granic we współczesnej sztuce. W tekście przy¬wołane zostają dzieła, które powstały w wyniku torturowania bądź zabicia zwierząt. Prace te zostały uznane za przekraczające etyczne granice, wywołały oburzenie i liczne protesty publicz¬ności. Omówione zostają konsekwencje tych reakcji oraz skandalu, jaki powstał wokół przywoła¬nych prac, co zmusza do zadania pytania nie tylko o granice dzieła sztuki, znaczenie estetyki, ale również o definicję pojęcia „sztuka”, które poddawane wielu redefinicjom utrudnia, lub nawet uniemożliwia, ustanowienie czytelnych zasad. Analiza jest nie tylko próbą odpowiedzi na pytania o granice sztuki współczesnej, ale również o zasadność samego pojęcia „sztuka” wobec współcze¬snych działań artystycznych.

EN

The article discusses the significance of the ethical aspects and limits in contemporary art. The text refers to the collection of works that were created based on torturing or killing ani¬mals. Those particular works have been considered as breaking ethical limits, evoked indignation and numerous protests of the public. The paper touches the issue of consequences resulting from such reactions, and the scandal that was born around the referred works. This forces me to pose a question not only on the reasonable limits of works of art and the importance of aesthetics, but also on the definition of the term ‘art’. The word ‘art’, having been applied to a number of redefinitions, makes it difficult or even impossible to set up clear rules. My analysis is not only attempted at answering questions on the limits of the contemporary art, but also on the justifica¬tion of the term ‘art’ itself in relation to today’s artistic creations.

19

From the beauty of a work of art to the Absolute Being. A few thoughts on Roman Ingarden’s metaphysical qualities

51%

Kmiecikowski W., Kmiecikowski W.

Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria

|

2020

|

issue 4

20

"Charisteria" i historia. Polemika Jerzego Pelca z estetyką Władysława Tatarkiewicza

51%

Kowalik Ł.

Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria

|

2018

|

issue 2

Refine search results

Symbol hermeneutyczny a symboliczność dzieła sztuki według Hansa-Georga Gadamera

Utwór literacki jako dzieło sztuki (na podstawie wybranych dyskusji publicznych, odnotowanych w polskich czasopismach po 1989 roku)

Dionizos w galerii sztuki. Uwagi o wystawie problemowej

Relatywizacja wartości dzieła sztuki w procesie komercjalizacji – punkt widzenia konsumenta

Architektoniczne notacje

Koncepcja odbiorcy sztuki w estetyce Romana Ingardena

Dzieła sztuki jako źródła wiedzy geograficznej

Identyfikacja wartości na drodze aksjologii semiologiczno-ikonograficznej

Intencjonalność dzieła sztuki w filozofii kultury Josepha Margolisa i w fenomenologicznej estetyce Romana Ingardena

The Concept of Art and Works of Art in the Theory of Art and in the Restoration Industry

Zbiory sztuki Kościoła Mariackiego w Gdańsku. Uwarunkowania historyczne

Przejrzeć Heideggera

Urzeczenie rzeczy. Słowo w poezji i dzieło sztuki

The Sacred in the Symbols of Ukrainian Painting at the Turn of the 21st Century

Jakie to płaskie! „Oko” Jerzego Wolffa

Fenomenologiczna post-narracja. Szkic o fenomenologii Henri Maldineya

Sztuka zysku - marketingowe uwikłanie kultury

Contemporary Art and its Boundaries: Permeation or Pervasion?

From the beauty of a work of art to the Absolute Being. A few thoughts on Roman Ingarden’s metaphysical qualities

"Charisteria" i historia. Polemika Jerzego Pelca z estetyką Władysława Tatarkiewicza