Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  economic liberalism
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Teorie dóbr publicznych i zrównoważonego rozwoju w myśli filozoficznej Johna Locke’a

100%
Rutkowska A.
Annales. Etyka w Życiu Gospodarczym
|
2018
|
vol. 21
|
issue 1
57-68
EN
Humansare not able to change their nature other than through their own actions and with the participation of others. The full development of personal life can therefore only be achieved in society. Managing the available resources, through his activity, man delineates the boundaries between the private, the individual, and the public spheres. The decisive factor in the right to private property is the individual’s own work. In economic theory, public goods are a manifestation of market failure, as market mechanisms for regulating supply and demand do not apply to the market for the quantity of goods supplied to the market. The theory of public goods is therefore primarily the subject of economic research and analysis, and the idea of the common good is the domain of philosophical reflection, especially of political philosophy. Considering the dynamic progress of civilization and the associated process of exploiting the natural environment in human economic activity, the policy of proper use of natural resources, taking into account the respect for the common good of the general public, is increasingly important. The answer to the challenges of the present day is the theory of sustainable development developed, in particular, in the green economy. It is considered to be a socio‑philosophical idea, the direction of economic development, as well as the direction of scientific research, and it comprehensively deals with the problem of the long‑term ability of the modern economy to develop upon the criterion of intergenerational justice. The article addresses issues of public goods theory and sustainable development in the context of Locke’s philosophical thought. The emancipation of Locke’s philosophical achievements manifests itself not only in the sphere of political philosophy, but also in the socio‑economic context, forming the skeleton of modern democratic states. Locke’s reflections, especially in the Two Treaties on Government, are an endorsement of individualism, economic freedom and economic liberalism, as well as the idea of a natural environment in the context of economic human activity. The practical realization of the common good in social, political and economic life suffers many difficulties in the conditions of the globalized world. Hence, interdisciplinary and deeper reflection on the real good perceived both by the individual and by the community is necessary. It also seems reasonable to discuss the ways of perceiving the common good and the public interest of present and future generations.
PL
-
2
Publication available in full text mode
Content available

Liberalizm w niemieckiej teorii ekonomii

100%
Śwadźba S., Zagóra-Jonszta U.
Przegląd Zachodniopomorski
|
2013
|
issue 3/2
291-302
EN
Ordoliberalism is a German neo-liberalism variety and is in a trend of supply-side economics. However ordoliberalism proclaimed by liberals, differs from the classical orthodox by more social character. Allows the state role as a controller verifying compliance with the law by operators. Ordoliberalism is ordered liberalism based on the rule of law, is not a spontaneous liberalism which taking into account the free play of market forces. Because of that anglo-American liberals unwilling to recognize ordoliberalism as one of the trends of modern neoliberalism. The main goal of this article is to draw attention to specifi c of German economic thought and meaning of liberalism in ordoliberal doctrine.
3
Publication available in full text mode
Content available

Liberalizm gospodarczy w myśli Carla Mengera

100%
Mak M.
Annales. Etyka w Życiu Gospodarczym
|
2020
|
vol. 23
|
issue 2
21-38
EN
Over the years, the Austrian School of Economics has created the image of a thinker associated with ideas of liberalism. The views of members of this school are often considered controversial. However, the concept of freedom clearly displayed by the Austrians is very popular among economists. Carl Menger is said to be the founder and a leading member of the Austrian School of Economics, and his works are mostly devoted to methodology and economic theory. Nevertheless, you can also find his views on the sphere of economic liberalism and freedom. Almost 150 years after the publication of Menger’s main works, it emerged that he had created not only the timeless foundations of the theory and methodology of economics, but his theory of subjective value had become the bedrock which is used to this day in deliberations on economic liberalism. The economy pursued by Menger (based primarily on the ideas of subjectivism and individualism) continues to be an important and timeless foundation for the development of the doctrine of economic liberalism. This article is a review based on an analysis of the literature on the subject.
4
Content available remote

EPA as a Tool for the Development of Sub‑Saharan Countries. Does it Work ?

100%
Kołodziejczyk K.
Politeja : Pismo Wydziału Studiów Miedzynarodowych i Politycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego
|
2016
|
issue 42
133-145
EN
The article discusses Economic Partnership Agreements, which have become a tool for transforming trade relations between the European Union and the African, Caribbean and Pacific Group of States (ACP), including the countries of Sub‑Saharan Africa. The agreements combine trade and development into a single whole, and as envisaged by the European Union, they are to become an instrument for achieving the development goals of the ACP states. Their common characteristic is free access to markets under the principle of reciprocity. Given the development asymmetry between the European Union and the ACP states, there arises a question of whether EPAs will be an instrument serving their development, and this article is an attempt at providing an answer to this question.
5
Publication available in full text mode
Content available

Demokracja a liberalizm – uwagi z perspektywy XXI w.

84%
Zmierczak M.
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
|
2019
|
vol. 66
|
issue 1
EN
Nowadays the term “liberalism” is more and more used in political debates together with pejorative adjectives like “rotten”, “passed” and others. Instead of “liberal democracy” we hear about “sovereign democracy”, “independent democracy” and of course “national democracy”. Looking for the roots of such development, the author sees one of them in the identification of liberal ideas with the liberal economy. Although the deepened studies show, that even the most prominent liberals never were so orthodox like the libertarians, among them especially Hans-Hermann Hoppe, for whom no liberty is possible without absolute freedom of property, commerce and production. The idea is false, taking into account the liberals like John Maynard Keynes, even John Stuart Mill or Leonard Trelawney Hobhouse. The second misunderstanding is in the notion of democracy. Nowadays the most popular idea is that democracy means simply the political majority. That is the point in which the liberals were always very cautious, beginning with Benjamin Constant, Alexis de Tocqueville and John Stuart Mill. The liberals accepted democracy, but – according to the famous words of Mill – defined as the rule of majority, but with respect of minorities. It is clear, that this role of liberalism is nowadays in retreat. Democracy is often meant and understood as the sovereignty of the people, according to the words of Jean-Jacques Rousseau “unlimited, unalienable and indivisible”, and means freedom of nation and not freedom of individual. The historical experience shows that such “unlimited will of the people” was used as a veil for the most horrific political systems. But on the other hand, it is clear that under authoritarian regimes, liberalism, especially political liberalism, becomes the point of gathering of the opposition, as the examples of II French Empire, of fascist Italy, German III Reich, and communist regime confirm.
PL
Punktem wyjścia w niniejszym opracowaniu jest stwierdzenie faktu, że termin „liberalizm” nabiera pejoratywnego charakteru; w wypowiedziach polityków i publicystów pojawiają się określenia typu „zgniły” „upadły” czy „skompromitowany” liberalizm. Przyczyną tego zjawiska jest utożsamienie terminu „liberalizm” z nieograniczoną gospodarką wolnorynkową albo z absolutną, niemal anarchistyczną wolnością jednostki. To zjawisko nasiliło się szczególnie za sprawą szkoły chicagowskiej i libertarianizmu, czego najbardziej wymownym przykładem jest książka Demokracja – bóg, który zawiódł. Druga przyczyna to niewątpliwie stosunek klasycznych liberałów do demokracji. Liberałowie walczyli wprawdzie o powszechne prawa wyborcze (także dla kobiet), ale ich naczelnym zadaniem i ideałem było postawienie granic temu, co Jan Jakub Rousseau określił jako „nieograniczoną, suwerenną i niepozbywalną władzą ludu (narodu)”. Stąd określenie „demokracja liberalna” zawierało konkretną treść, taką jak prawa jednostki, rządy prawa, podział władzy. Jesteśmy aktualnie świadkami wzrostu popularności ideału Rousseau, mówi się przecież o „suwerennej demokracji”, woli narodu. To każe jednak pamiętać, że właśnie rządy autorytarne i totalitarne posługiwały się taką retoryką, mówiąc o demokracji jako o wyrazie woli narodu i nie przewidując żadnych dla tej woli ograniczeń. Czy to oznacza kres idei liberalnych? Historia poucza nas, że liberalizm stawał się ważną ideologią zawsze w momentach kryzysowych, jak np. w II Cesarstwie Francuskim, jak również po upadku III Rzeszy, dyktatury Francisco Franco i komunizmu. Można sądzić, że nie tyle liberalizm jako teoria ekonomiczna, ile liberalizm jako ograniczenie władzy absolutnej – nawet jeśli władza ta pochodzi z demokratycznych wyborów – będzie nadal spełniać tę funkcję.
6

Austriacka szkoła ekonomii i jej przedstawiciele

67%
Janik M.
Roczniki Ekonomii i Zarządzania
|
2014
|
vol. 6(42)
|
issue 2
43-75
PL
Szkoła austriacka przeżywała okresy świetności oraz zastoju. Pierwsza fala ekonomistów austriackich, takich jak C. Menger, F. Wieser, E. Bőhm-Bawerk zdobyła tak duże uznanie, iż większość jej założeń zostało praktycznie wcielonych do głównego nurtu. Następne pokolenie, czyli F. von Hayek oraz L. von Mises, również cieszyło się dużym uznaniem wśród ekonomistów, jednak większość ich życia przypadła na okres, kiedy niesłychaną popularność zdobywały teorie J.M. Keynesa, wskazując łatwą drogę wyjścia z kryzysu lat 1929-1935, będącego rzekomo kryzysem gospodarki kapitalistycznej, tak propagowanej przez Hayeka czy Misesa. Szkoła austriacka odzyskała swą renomę w latach siedemdziesiątych dwudziestego wieku, kiedy najbardziej rozwinięte gospodarki świata zostały dotknięte przez największy kryzys gospodarczy od lat trzydziestych. Kryzys ten polegał na jednoczesnym występowaniu wysokiej inflacji oraz bezrobocia, tj. stagflacji. W teorii Keynesa zjawisko to nie miało wytłumaczenia. Również w latach siedemdziesiątych Nagrodą Nobla z ekonomii wyróżniony został Hayek, co spowodowało wzrost zainteresowania szkołą austriacką. W tym samym czasie ogromną pracę dla rozwoju i popularyzacji szkoły austriackiej wykonali działający na amerykańskich uniwersytetach naukowcy: I. M. Kirzner oraz M. Rothbard.
EN
The Austrian school of economics experienced both its heyday and stagnation. The first wave of Austrian economists, such as C. Menger, F. von Wieser, E. von Böhm-Bawerk was so widely recognized that most of its assumptions were practically incorporated into the mainstream. The next generation, that is F. von Hayek and L. von Mises, also enjoyed universal recognition among economists, however, most of their lifetimes fell on the period when J. M. Keynes’ theories became immensely popular, as they showed an easy way to overcome the crisis of 1929-1935 that was allegedly a crisis of the capitalist economy, the economy so much promoted by Hayek or Mises. The Austrian school regained its renown in the 1970s, when the world’s most developed economies were affected by the greatest economic crisis since the 1930s. The crisis consisted in simultaneous occurrence of a high inflation and unemployment, that is stagflation. In Keynes’ theory this phenomenon was not explained. It was also in the 1970s that Hayek was awarded the Nobel prize, which aroused interest in the Austrian school. At the same time I. M. Kirzner and M. Rothbard who worked in American universities did great work to develop and promote the Austrian school.
7
Publication available in full text mode
Content available

Nadzieja Europy: od rynku do praw

60%
Flick G. M.
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
|
2014
|
vol. 76
|
issue 4
5-19
EN
The article tackles to issue of Europe’s unity in the economic, legal as well as ideological sphere. The historical foundations of the European civilisation are presented together with its main pillars – the heritage of monotheistic religions, the Greco-Roman civilisation, and the vitality brought in by the new members of the community. It also recalls historical experiences, both the positive and the negative ones, which have shaped today’s united Europe. One of the paths leading to the unity of Europe was the common recognition of fundamental rights. The universal, the European and the local dimension of those rights makes it possible to present the multiple nature of identity in the European perspective, as it manifests itself in the possibility of feeling a European due to one’s roots on the one hand, and the local, regional and national ties on the other hand, while the ‘spiritual’ element cementing Europe has been the principle of solidarity deriving from the Christian concept of mercy. The next step was a market integration based on economic liberalism. It is, however, to be remembered that the economic market and liberalism have, over time, overshadowed Europe’s double roots (being religion and culture) leading to an increased conflict between the rich and the poor states. Thus, in face of the global economic crisis, it is necessary to return to the idea and values that lie at the foundations of the European Union. These foundations include: the central nature, or place and the meaning of fundamental rights, a dialogue, pluralism, the capability of self-reflection, personal culture, solidarity and charity. A return to those values might protect Europe against a step backwards, which would also mean abandonment of its heritage at each level and every field. In the author’s opinion, the answer to the global challenges facing Europe (such as the financial crisis, terrorism, or the breaching of human rights) lies in a more effective and more direct protection of human rights and a human person. One of the ways of helping to achieve that goal will be drawing on the EU’s accomplishments to date (the Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms) and, more broadly, on Europe’s political, institutional and cultural heritage.
PL
Autor porusza problem jedności Europy w sferze gospodarczej, prawnej, a także ideowej. Przedstawia jej historyczne podłoże – filary, na których opiera się cywilizacja europejska, czyli dziedzictwo religii monoteistycznych, cywilizacji grecko-rzymskiej oraz witalności wnoszonej przez nowych członków jej wspólnoty. Autor wspomina również doświadczenia historyczne, zarówno pozytywne, jak i negatywne (m.in. zdobycze oświecenie, ale również konflikty zbrojne minionego wieku), które ukształtowały dzisiejszą, zjednoczoną Europę. Jedną z dróg do zjednoczenia było powszechne uznanie praw podstawowych. Lokalny, narodowy, europejski i uniwersalny wymiar praw podstawowych pozwala bowiem uwidocznić wieloraki – a przy tym niekonfliktowy – charakter tożsamości w perspektywie europejskiej, przejawiający się w możliwości czucia się „Europejczykiem” dzięki swym korzeniom oraz więziom narodowym, regionalnym i lokalnym. Z kolei „duchowym pierwiastkiem” spajającym Europę jest zasada solidarności wywodząca się z miłosierdzia chrześcijańskiego. Kolejnym etapem jednoczącym Europę była integracja rynku oparta na liberalizmie gospodarczym. Autor przypomina jednak, że zarówno rynek, jak i liberalizm z czasem przesłoniły podwójne korzenie Europy (tj. korzenie religijne i kulturowe), a wyrazem tego procesu jest narastanie opozycji między krajami bogatymi i krajami ubogimi. Wskazuje, że w obliczu światowego kryzysu gospodarczego konieczny jest powrót do idei i wartości, które legły u podstaw Unii Europejskiej. Chodzi tu o wartości, które wpisane są w europejskie korzenie: centralny charakter osoby ludzkiej, znaczenie praw podstawowych, dialog, pluralizm, umiejętność zdobycia się na autorefleksję, kultura człowieka, solidarność i dobroczynność. Powrót do nich może bowiem uchronić Europę przed krokiem wstecz, który oznaczałby porzucenie jej dorobku na każdym polu.Zdaniem Autora odpowiedzią na globalne wyzwania stojące przed Europą (m.in. światowy kryzys finansowy, zagrożenie terroryzmem, łamanie praw człowieka) jest skuteczniejsza i bardziej zdecydowana ochrona praw człowieka i godności osoby ludzkiej. A jedną z dróg prowadzącą do osiągnięcia tego celu jest czerpanie z dotychczasowych osiągnięć Unii Europejskiej w tej dziedzinie (m.in. Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wartości) oraz szerzej – z dorobku polityczno-instytucjonalnego i kulturowego.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.