W artykule przeprowadzono analizę nowego podejścia metodologicznego w badaniu stosunków międzynarodowych, jakim jest eklektyzm analityczny. Omawiana metoda stanowi próbę wyjścia z impasu w badaniach rzeczywistości międzynarodowej, jaki zaistniał w wyniku sporu toczonego przez zwolenników najważniejszych paradygmatów. U jej podstaw leży odrzucenie, traktowanego jako z zasady błędnego, założenia o możliwości uzyskania pełnej i weryfikowalnej wiedzy o badanym zjawisku, jeśli prowadzi się badania, odwołując się tylko do jednego paradygmatu. Drugi postulat eklektyzmu analitycznego dotyczy sposobu generowania i gromadzenia użytecznej wiedzy, służącej do rozwiązywania rzeczywistych problemów. W artykule dokonano krytycznej oceny założeń eklektyzmu analitycznego, wskazano na możliwe pułapki i zagrożenia wynikające z nierozważnego stosowania postulatów tego podejścia metodologicznego.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.