Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  eklezjologia prawosławna
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

La sintesi di cristologia e pneumatologia in ecclesiologia secondo Ioannis Zizioulas

100%
Pastorczyk A.
Sympozjum
|
2018
|
issue 2(35)
183-197
PL
„Byt eklezjalny” oznacza nic innego jak dokonywanie paschalnego przejścia: od bytu indywidualnego do komunionalnego. „Nowe narodzenie z góry” jest owocem równoczesnego działania Trójcy, które w naszej prezentacji zostanie wyrażone za pomocą twierdzenia: „chrystologia uwarunkowana pneumatologią i odwrotnie”. W tym samym czasie, Duch tworzy ciało Chrystusa, a Chrystus posyła Ducha tym, którzy zostają włączeni do wspólnoty Kościoła. Biorąc pod uwagę to, co właśnie zostało powiedziane, Chrystus nie może być rozumiany jako indywiduum, lecz jako jedyna w swoim rodzaju „osobowość korporacyjna”: „«jeden» w «wielu» i «wielu» w «jednym»”. W ten sposób, eschatologiczna tożsamość Chrystusa, będąc poza historią, właśnie w historii znajduje swą pełną realizację. Usytuowanie historii i eschatologii w Chrystusie, zbliża nas do chrystologiczno-pneumatologicznego equilibrium w eklezjologii, tak bardzo oczekiwanego przez Ioannisa Zizioulasa.
EN
„Ecclesial being” means nothing other than making a paschal transition: from individual being to communal being. „The new birth from above” is a fruit of the simultaneous action of the Trinity, which in our presentation will be expressed by means of the theorem: „christology conditioned by pneumatology and vice versa”. At the same time, the Spirit forms the body of Christ and Christ sends the Spirit to those who are incorporated into the Church. Taking into consideration what was said above, Christ cannot be understood as an individual, but as an unique „corporate personality”: „«one» in «many» and «many» in «one»”. In this way, the eschatological identity of Christ, being beyond history, finds its full realization in history. The location of history and eschatology in Christ brings us closer to the christological-pneumatological equilibrium in ecclesiology, so much awaited by Ioannis Zizioulas.
2
Publication available in full text mode
Content available

Między Konstantynopolem a Moskwą: korzenie sporu wokół ukraińskiej autokefalii

100%
Kałużny T.
Sympozjum
|
2019
|
issue 1(36)
185-203
PL
Celem niniejszego artykułu jest ukazanie korzeni sporu między Konstantynopolem a Moskwą wokół autokefalii ukraińskiego prawosławia. Temat ten został ukazany w potrójnej perspektywie: historycznej, teologiczno-prawnej i politycznej. Przede wszystkim spór między Konstantynopolem a Moskwą wynika z różnej interpretacji historii metropolii kijowskiej i wynikających stąd rozbieżności w ocenie pozostawania tego obszaru w jurysdykcji jednego lub drugiego Patriarchatu. Z teologiczno-prawnego punktu widzenia problem polega na braku w dzisiejszym prawosławiu wspólnego stanowiska w sprawie procedury ustanawiania autokefalii. Wreszcie w kontrowersjach wokół ukraińskiej autokefalii dochodzi mocno do głosu czynnik polityczny, a mianowicie ścisłe powiązanie spraw kościelnych z interesami politycznymi Kremla oraz elit politycznych Ukrainy.
EN
The present article aims at presenting the roots of the controversy between Constantinople and Moscow around Ukrainian Orthodoxy. The topic has been viewed from three perspectives: a historical, theological-and-canonical, and political one. First of all, the controversy between Constantinople and Moscow results from their differences in interpreting the history of the Kiev Metropolia, and, consequently, from the arising differences in attributing it to the jurisdiction of the one or the other Patriarchate. From the theological and canonical point of view, the problem consists in a lack of a common position in contemporary Orthodoxy concerning a procedure of establishing autocephaly. Finally, a political factor can be clearly perceived in the controversy around Ukrainian autocephaly, namely, the strict bond between Church issues and political interests of both the Kremlin and Ukrainian political elites.
3

Święty i Wielki Sobór Kościoła Prawosławnego na Krecie czy „Spotkanie na Krecie”? Aktualne eklezjologiczne dylematy świata prawosławnego

100%
Leśniewski K.
Roczniki Teologiczne
|
2017
|
vol. 64
|
issue 7: Teologia ekumeniczna
109-126
EN
An important event for the Orthodoxy: The Holy and Great Council of the Orthodox Church took place in Crete (June, 18–26.2016). It was attended by official delegations from ten local Orthodox Churches. Four local Orthodox Churches, namely: Patriarchate of Antioch, Moscow Patriarchate, the Patriarchate of Georgia, and the Bulgarian Patriarchate withdrew from the participation in the Council. The incomplete representation of the Orthodox Churches at the Council is an evidence of unsolved problems and differences in the approach to canonical and theological issues. The article synthetically presents the history of activities aimed at convening Pan-Orthodox Council and ecclesiological problems, which caused the withdrawal of four local Orthodox Churches from the Council in Crete. Presented arguments may be helpful in understanding of existing theological differences and tensions in mutual relations of local Orthodox Churches.
PL
W dniach 18-26 czerwca 2016 r. na Krecie miało miejsce ważne wydarzenie dla Kościołów prawosławnych. Uczestniczyły w nim oficjalne delegacje dziesięciu lokalnych Kościołów prawosławnych. Z udziału w soborze wycofały się cztery lokalne Kościoły prawosławne, a mianowicie: Patriarchat Antiocheński, Patriarchat Moskiewski, Patriarchat Gruziński oraz Patriarchat Bułgarski. Niepełna reprezentacja Kościołów prawosławnych na Soborze świadczy o nierozwiązanych problemach oraz różnicach w podejściu do kwestii kanonicznych i teologicznych. W artykule została syntetycznie przedstawiona historia działań, mających na celu zwołanie wszechprawosławnego Soboru oraz problemy eklezjologiczne, które spowodowały wycofanie się z soboru na Krecie czterech lokalnych Kościołów prawosławnych. Przedstawiona argumentacja może być pomocna w zrozumieniu istniejących obecnie rozbieżności teologicznych oraz napięć we wzajemnych relacjach lokalnych Kościołów prawosławnych.
4
Publication available in full text mode
Content available

WPŁYW OBRAZÓW KOŚCIOŁA NA TRYNITARNĄ WRAŻLIWOŚĆ CHRZEŚCIJAN. Dokument Ku wspólnej wizji Kościoła w świetle eklezjologii prawosławnej

100%
Leśniewski K.
Studia Oecumenica
|
2014
|
vol. 14
109-123
EN
The mystery of the Church is one of the most important problems in the modern ecumenical movement. Christians from various ecclesial traditions to- gether reflect on what the Church is and what is its mission in the world and for the world. One of the fruits of ecumenical reflection on the Church is the document The Church: Towards a Common Vision of the Faith and Order Com- mission of the World Council of Churches (2013). In this article there were analyzed the most essential images of the Church, namely: Fellowship/Com- munion (Gr. koinonia), People of God, Body of Christ and Temple of the Holy Spirit, based on the above specified WCC document and the essential premises of Orthodox ecclesiology. The vision of the Church in view of the Trinitarian dogma is helpful in shaping the Trinitarian sensitivity of believers and raising their awareness that God in the Trinity of the Most Holy Persons is the basis of the unity of all Christians.
5
Publication available in full text mode
Content available

De Facto or De Iure? Ukrainian Autocephaly as a Contentious Issue in Orthodoxy

100%
Kałużny T.
Collectanea Theologica
|
2023
|
vol. 93
|
issue 3
175-200
PL
Celem niniejszego artykułu jest prezentacja spornej w dzisiejszym prawosławiu kwestii ukraińskiej autokefalii. Temat został rozwinięty w czterech częściach. Na początku przedstawiono sposób ogłaszania autokefalii w prawosławiu. Następnie ukazano historię ustanowienia ukraińskiej autokefalii. W trzeciej części zaprezentowano problemy związane z uznaniem ukraińskiej autokefalii w świecie prawosławnym. W końcowej części zestawiono wyniki refleksji i sformułowano wnioski. Wynika z nich, że prawosławie nie posiada jednoznacznych regulacji kanonicznych co do ustanawiania autokefalii i z tym łączą się kontrowersje wokół ukraińskiej autokefalii. Składają się na nie zwłaszcza trzy kwestie teologiczno-kanoniczne: 1) przynależność jurysdykcyjna metropolii kijowskiej; 2) sposób ustanowienia ukraińskiej autokefalii; 3) ważności święceń sprawowanych przez niektórych duchownych nowego Kościoła Prawosławnego Ukrainy. Ostatecznie stwierdzić należy, że definitywne rozwiązanie spornej kwestii ukraińskiej autokefalii wymaga porozumienia na poziomie całego prawosławia.
EN
The purpose of this article is to present the contentious issue of Ukrainian autocephaly in today’s Orthodox Church. The topic is developed in four sections. Firstly, the method of proclaiming autocephaly in the Orthodox Church is presented. Then the history of establishing Ukrainian autocephaly is shown. The third section presents the problems related to the recognition of Ukrainian autocephaly in the Orthodox world. The final section sums up the results of the reflection and draws conclusions. They demonstrate that the Orthodox Church does not have unambiguous canonical regulations on the establishment of autocephaly, resulting in controversies surrounding Ukrainian autocephaly. The controversies consist especially of three theological-canonical issues: (1) the jurisdictional affiliation of the Kyiv Metropolitan See; (2) the manner of establishing Ukrainian autocephaly; and (3) the validity of the ordination of certain clergy of the new Ukrainian Orthodox Church. Finally, it is concluded that a definitive solution to the contentious issue of Ukrainian autocephaly requires agreement at the level of the whole Orthodox Church.
6
Publication available in full text mode
Content available

La Santissima Trinità come fonte e modello di sinodalità della Chiesa secondo Dumitru Stăniloae

80%
Bara Z. J.
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
|
2022
|
vol. 29
41-70
PL
Stăniloae reprezentuje rumuńską tradycję teologiczną poprzez swoją pracę, w której mani¬festuje teologię wyznaniową, skupioną na tajemnicy Chrystusa, Boga–Człowieka, w której afirmuje kosmiczne chrześcijaństwo i w której obecny jest hesychast. Wypracował ważną teologię miłości, która ma swoje głębokie korzenie w tajemnicy trynitarnej, strukturze naj¬wyższej miłości. Z tej perspektywy świat jest postrzegany jako dar Boga dla Kościoła, jako komunia miłości zanurzona w relacjach i nieskończonej miłości trynitarnej. Reguła soborowa nie jest uważana za możliwą formę rządzenia Kościołem, ale za podstawową zasadę, która wywodzi się z tradycji apostolskiej i jest zakorzeniona w tym, co teologia naucza o naturze Kościoła: jego życiu w obrazie samego życia trynitarnego, obcowania świętych w Chrystusie za sprawą Ducha Świętego. W jego myśleniu fundamentem, siłą i wzorem synodalności kościelnej jest Trójca Przenajświętsza.
EN
Through his work which manifests a confessional theology, centred on the mystery of Christ, God-Man, in which he affirms a cosmic Christianity and in which the current Hesychast is much present, Stăniloae is a representative of the Romanian theological tradition. He developed an important theology of love which finds its deep roots in the Trinitarian mystery, the structure of supreme love. From this perspective the world is seen as a gift of God to the Church as a communion of love immersed in relationships and in the infinite Trinitarian love. The conciliar rule is not considered as a possible form of government for the Church, but as a basic principle which traces itself back to the apostolic tradition and is rooted in what the theology can teach deeply on the nature of the Church: its life in the image of the Trinitarian life itself, the communion of saints in Christ through the work of the Holy Spirit. In his thought, the foundation, the strength and the model of the ecclesial synodality is the Most Holy Trinity.
IT
Attraverso la sua opera che manifesta una teologia confessionale, centrata sul mistero di Cristo, Dio-Uomo, in cui afferma un cristianesimo cosmico e in cui è molto presente l’attuale Esicasta, Stăniloae è rappresentativo della tradizione teologica romena. Ha sviluppato un’importante teologia dell’amore che trova le sue radici profonde nel mistero trinitario, struttura dell’amore supremo. In questa prospettiva, il mondo è visto come un dono di Dio alla Chiesa come comunione d’amore immersa nelle relazioni e nell’infinito amore trinitario. La Regola conciliare non è considerata come una possibile forma di governo della Chiesa, ma come un principio fondamentale che si rifà alla tradizione apostolica e si radica in ciò che la teologia può insegnare profondamente sulla natura della Chiesa: la sua vita nella immagine della stessa vita trinitaria, la comunione dei santi in Cristo per opera dello Spirito Santo. Nel suo pensiero, fondamento, forza e modello della sinodalità ecclesiale è la Santissima Trinità.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.