There are intersubjective, non-linguistic means of expressing emotions. People get to know them through participation in social interactions. Therefore they learn how to show their emotions in a way that is understandable to others and recognize other people’s emotions. Two interrelated inquiries were carried out. The first one was an online survey, which was attended by adults. Their task was to recognize the emotion expressed by a person depicted in realistic photography. The second inquiry was an auditory test, which was attended by university students of the speech and language therapy and audiology. The recordings used in the auditory test were performed with the participation of adults that are not educated actors. Students were asked to recognize the emotions of a person speaking, on the basis of short utterances. Each expression has no broader context and its semantics was emotionally neutral. Recognized emotions are divided into the following groups: “rejoicing”, “sadness”, “anger”, and “emotional neutrality”. The results of both tests yielded answers to, among others, the following questions. Are adults able to effectively recognize someone else’s emotions when they have only visual or auditory modalities at their disposal? Do difficulties in recognizing emotions depend on sensory modality? Which emotions have similar expression?
PL
Istnieją intersubiektywne pozajęzykowe środki ekspresji emocji. Człowiek poznaje je poprzez uczestnictwo w interakcjach społecznych. Dzięki temu uczy się okazywania swoich emocji w sposób zrozumiały dla innych oraz sam rozpoznaje cudze emocje. Przeprowadzono dwa powiązane ze sobą badania. Pierwsze z nich miało postać internetowej ankiety, w której wzięły udział osoby dorosłe. Ich zadaniem było rozpoznanie, jaką emocję wyraża osoba przedstawiona na realistycznej fotografii. Drugie badanie to test audytywny, w którym wzięli udział studenci kierunku logopedia z audiologią. Nagrania wykorzystane w teście audytywnym zostały wykonane z udziałem dorosłych, zdrowych, niekształconych aktorsko osób. Zadaniem studentów było rozpoznanie emocji osoby mówiącej na podstawie krótkiej, pozbawionej szerszego kontekstu, wypowiedzi, której semantyka była emocjonalnie neutralna. Rozpoznawane emocje ujęto w następujące grupy: „cieszenie się”, „smucenie się”, „złoszczenie się” i „neutralność emocjonalna”. Wyniki obu badań przyniosły odpowiedzi m.in. na następujące pytania: Czy osoby dorosłe potrafią skutecznie rozpoznawać emocje wyłącznie na podstawie jednej modalności – wzrokowej lub słuchowej? Czy modalność sensoryczna ma znaczenie dla trudności w rozpoznawaniu emocji? Które emocje charakteryzują się zbliżoną ekspresją?
The human face is unique among social stimuli in conveying such a variety of different characteristics. A person’s identity, sex, race, age, emotional state, the focus of attention and attractiveness can be all detected and interpreted from the face. Unfortunately, in contrast to other areas of psychological studies, such as memory, language, and attention, the study of face perception was a minority interest during the early years of cognitive psychology, and the topic received little or no attention in early cognitive psychology textbooks. The study of facial expression was much more fortunate, mainly thanks to a well-known series of studies of P. Ekman and his colleagues. Researchers have been aware for some time of the relationships between individual differences in personality and facial expression perception. A lot of researchers believe that the understanding of how facial expressions are processed is incomplete without taking account of personality-related individual differences. In this article, firstly, a review research addressing the field of face memory and face perception will be presented. Secondly, a discussion of the findings demonstrating the current state of knowledge of facial expression will be shown, including the relationship between personality traits and facial expression perception.
PL
Twarze są bardzo ważnym bodźcem o znaczeniu adaptacyjnym, który ułatwia człowiekowi funkcjonowanie w społeczeństwie dzięki przekazywaniu wielu przydatnych informacji. Twarze przekazują informacje na temat tożsamości napotkanych osób, ich płci, rasy, stanu emocjonalnego, zainteresowań i atrakcyjności. Informacje te są odczytywane i interpretowane przez ludzi. Należy podkreślić, że tematyka percepcji twarzy była – w porównaniu do innych zagadnień związanych z poznaniem, takich jak pamięć, język czy uwaga – przez psychologów poznawczych badana niechętnie, a opisy percepcji twarzy we wczesnych podręcznikach psychologii poznawczej są nadzwyczaj skromne. Obszar związany z badaniami ekspresji mimicznej został o wiele lepiej opisany i rozpropagowany, głównie dzięki serii badań przeprowadzonych przez P. Ekmana i jego współpracowników. Badacze dysponują wiedzą na temat związków pomiędzy cechami osobowości a ekspresjami emocjonalnymi ludzkich twarzy. Wielu naukowców także uważa, że niemożliwe jest zrozumienie procesów ekspresji emocjonalnej bez wzięcia pod uwagę różnic indywidualnych. W niniejszym artykule przedstawiono teorie i badania dotyczące pamięci i percepcji twarzy.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.