Search results

1

Szkoła ogólnodostępna jako środowisko odkrywania podstaw własnej tożsamości przez uczniów z niepełnosprawnością w młodszym wieku szkolnym

100%

Bidziński K.

Interdyscyplinarne Konteksty Pedagogiki Specjalnej

|

2016

|

issue 12

31-59

EN

On the basis of results of the contemporary researches realised according to the spirit of critical and emancipatory pedagogics a school appears not only as a very important, valuable environment of development, but unfortunately also as a place that generates different threads. In the article one has tried to show a significance of the mainstream school as an environment of discovering attitudes of one’s own identity by the pupils with a disability at an early school age. Referring to the numerous empirical studies, one has performed a school discourse in order to show up discrimination practises in relation to this group of pupils. A critical analysis is accompanied by an attempt to indicate good practices of the socialising processes realised with regard to this group of persons in the mainstream school. A hope of the positive change is arisen by a Jarome S. Bruner’s postulate to develop and implement a new, cooperative, educational culture of the school in which all subjects are concentrated on the common solving problems and launching a mutual learning process.

2

Kolonializm, kolonizacja i dekolonizacja w filozofii wychowania Paulo Freirego

73%

Stańczyk P.

Kultura i Edukacja

|

2017

|

issue 3(117)

58-73

EN

This article aims at reconstruction of crucial for pedagogy of emancipation notions associated with colonisation and decolonisation. This objective includes both literally and metaphor meanings of colonisation and decolonisation used by P. Freire in his philosophy of education. Thus I will present modified by P. Freire conception of closed society as a relic of colonial society and I will also present his notion of colonisation and decolonisation of minds as an objective action for basic literacy during decolonisation processes in Africa in the seventies. The main reason of such purpose of this text is that colonisation is the crucial point and the main cause of emancipation in Freire’s conception of social movements in general and popular education in particular. On the other hand decolonisation is an archetypal form of emancipation, thus taking into account present social inequalities theory of P. Freire is still totally valid.

3

Tropami Paolo Freire: w poszukiwaniu edukacyjnego dialogu

58%

Zabolotna O.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia

|

2016

|

vol. 29

|

issue 2

EN

The article is devoted to the transformations of the teacher’s roles in the context of the alternative education. The idea of the ‘pedagogy of the oppressed’ by Paolo Freire has been presented in details. A short outline of the book’s history has been given. The social and political roots of the education as the tool of oppression have been shown. The banking concept of education has been criticized as the one that contradicts the idea of freedom and democracy.The author reinforces the idea that democratic changes of education gave start to different alternative visions of the teacher’s role, which were expressed through different approaches to the education that constituted branches of the alternative pedagogy. As it is shown in the article, antipedagogy, critical pedagogy, Gestalt pedagogy, emancipation pedagogy, transgressive pedagogy questioned the teacher’s traditional role of being the only source of knowledge able to pass it to students as objects of teaching. Different changes in the teacher’s roles have been demonstrated: the neglected one (in antipedagogy), the one of the transformational intellectual assisting in criticizing everything (in critical pedagogy), the thoughtful facilitating partner (in Gestalt pedagogy), the child’s self-actualization supporter (emancipation pedagogy), the dialogue learning organizer (transgressive pedagogy).The author draws the conclusion that the teacher’s role has been transformed with the stress transfered from teaching to learning; when both the teacher and the student are partners in their reciprocal learning.

PL

Artykuł poświęcony jest zmianie roli nauczyciela w świetle pedagogiki alternatywnej. Rozpatrzono tu idee pedagogiki uciśnionych, zaproponowanej przez brazylijskiego uczonego Paulo Freire. Ukazano społeczny i polityczny wpływ edukacji jako narzędzia ucisku. Przedstawiono krótką historię powstawania i publikacji książki "Pedagogika uciśnionych" i wpływ idei w niej zawartych na różne rodzaje pedagogiki alternatywnej. Rozpatrzono krytykę bankowej koncepcji edukacji, która jest sprzeczna z ideami wolności i demokracji.Autor artykułu uzasadnia tezę, iż demokratyczne zmiany w edukacji stały się podstawą wielu alternatywnych wizji roli nauczyciela, które są specyficzne dla różnych typów pedagogiki alternatywnej. W artykule wykazano, że antypedagogika, pedagogika krytyczna, pedagogika Gestalt, edukacja emancypacyjna kwestionują tradycyjną rolę nauczyciela, która polega na tym, że on jest jedynym źródłem wiedzy, którą przekazuje uczniom. Pokazano różne zmiany roli nauczyciela: od kompletnego jej negowania (w antypedagogice) do roli transformacyjnego intelektualisty, która pomaga krytykować wszystko (w pedagogice krytycznej), wrażliwego partnera-facylitatora (w pedagogice Gestalt), facylitatora samorealizacji dziecka (w pedagogice emancypacyjnej) i organizatora nauczania opartego na dialogu (w pedagogice transgresyjnej).Wykazano również konieczność zmian w edukacji mających na celu przezwyciężenie presji wywieranej na ucznia i biernego uczenia się. Podkreślono znaczenie dialogu, w którym nauczyciel i uczniowie działają na zasadach równości.

4

Metoda biograficzna a emancypacyjna praktyka. Perspektywa społeczno-pedagogiczna

58%

Granosik M.

|

2019

|

vol. 15

|

issue 2

118-130

EN

The text addresses methodological and ethical issues that arise when a biographical method based on a narrative interview is associated with an emancipatory social-pedagogical practice. As the advantages of the biographical approach have already been analyzed any times, and the concept “narration” is increasingly popular in contemporary public discourse, the title issue will be developed in a critical perspective. The last part of the text is devoted to the analysis of compatibility of the biographical approach with the basic assumptions and objectives of participatory action research. The further reconstruction includes emancipatory potentials of biographical research methods.

PL

Tekst podejmuje kwestie metodologiczne oraz etyczne pojawiające się, gdy metoda biograficzna oparta na wywiadzie narracyjnym wiązana jest z emancypacyjną praktyką społeczno-pedagogiczną. Jako że zalety podejścia biograficznego były już wielokrotnie analizowane, a samo pojęcie „narracja” cieszy się niezwykłą popularnością we współczesnym dyskursie publicznym, tytułowe zagadnienie będzie rozwijane w perspektywie krytycznej. Ostatnia część tekstu poświęcona jest zakresowi przystawalności metody biograficznej do podstawowych założeń i celów badań partycypacyjnych. W tym zakresie rozwijana w artykule rekonstrukcja obejmuje potencjały emancypacyjne oraz aktywizujące metody biograficznej.

Refine search results

1 Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia

1 Interdyscyplinarne Konteksty Pedagogiki Specjalnej

1 Kultura i Edukacja

1 Przegląd Socjologii Jakościowej

1 2019

1 2017

2 2016

1 Bidziński K.

1 Granosik M.

1 Stańczyk P.

1 Zabolotna O.

Szkoła ogólnodostępna jako środowisko odkrywania podstaw własnej tożsamości przez uczniów z niepełnosprawnością w młodszym wieku szkolnym

Kolonializm, kolonizacja i dekolonizacja w filozofii wychowania Paulo Freirego

Tropami Paolo Freire: w poszukiwaniu edukacyjnego dialogu

Metoda biograficzna a emancypacyjna praktyka. Perspektywa społeczno-pedagogiczna