Search results

1

Epidemiologia ostrych bólów brzucha u dzieci zgłaszających się na ostry dyżur chirurgiczny

100%

Jankowski Z., Lewandowska M., Jabłoński J., Popek B., Pietrzyk J., Andrzejewska E.

Family Medicine & Primary Care Review

|

2014

|

issue 3

236-238

2

Zachorowania na inwazyjną chorobę meningokokową w województwie mazowieckim w latach 2000–2009

100%

Nitsch-Osuch A., Gipsiak R., Topczewska-Cabanek A., Życińska K., Wardyn K.

Family Medicine & Primary Care Review

|

2012

|

issue 2

194-197

3

25 lat HIV w Polsce. Czy coś się zmieniło?

100%

Ankiersztejn-Bartczak M.

Family Medicine & Primary Care Review

|

2012

|

issue 1

71-75

4

Zaburzenia w oddawaniu moczu u dzieci i młodzieży – narastający problem kliniczny

100%

Kiliś-Pstrusińska K.

Family Medicine & Primary Care Review

|

2012

|

issue 3

453-456

5

Epidemiologia schorzeń i struktura zachorowań w praktyce lekarza rodzinnego

88%

Bujnowska-Fedak M., Sapilak B., Steciwko A.

Family Medicine & Primary Care Review

|

2011

|

issue 2

135-139

6

Występowanie malarii na świecie, w Europie i w Polsce.

75%

Rosińczuk-Tonderys J., Bazan J., Kaciuban M., Całkosiński I.

Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia

|

2012

|

issue 3

60-63

PL

Przemieszczanie się ludności między kontynentami jest coraz częstsze, szybsze i łatwiejsze. W ostatnich latach popularnym celem wypraw turystów są głównie kraje strefy tropikalnej. Bardzo gorący klimat oraz nie najlepszy stan sanitarno-higieniczny powodują ogromne zagrożenie nabycia wielu chorób, które są charakterystyczne dla rejonów egzotycznych. Malaria obecnie jest na trzecim miejscu wśród najważniejszych chorób zakaźnych na świecie, zaraz po AIDS i gruźlicy. Te choroby łącznie powodują więcej niż połowę wszystkich zgonów na całym świecie z powodu chorób infekcyjnych. Malaria jest najczęstszą chorobą człowieka w skali globu. Uważa się, że 40–45% populacji, w tym aż 40% dzieci, żyje na obszarach endemicznych malarii. Trudno o dokładne dane statystyczne pokazujące zachorowalność w Polsce na choroby tropikalne. Pierwszorzędowym zarażeniem pasożytniczym o globalnym znaczeniu jest malaria. Liczba przeniesionych z terenów malarycznych do Europy przypadków przekracza rocznie 10 000, a wywołana nimi śmiertelność stanowi kilka procent. W pracy przedstawiono kierunki rozprzestrzeniania się tej choroby na świecie z uwzględnieniem jej występowania na terytorium Polski.

EN

Population movements between continents is becoming more frequent, faster and easier. In recent years, tropical countries are the most popular travel destination. Very hot climate, poor sanitary-hygienic state cause a huge threat of acquire many diseases that are characteristic of the exotic regions. Malaria is now in third place among the most important infectious diseases in the world, after AIDS and tuberculosis. In total, they cause more than half of all deaths worldwide caused by infectious diseases. Malaria is the most common human disease in the global scale. It is believed that 40–45% of the population, including 40% of children living in malaria endemic areas. It is difficult to obtain accurate statistics on the incidence of tropical diseases Poland. The primary parasitic infection of global importance is malaria. Total transferred cases from malarial areas to Europe exceed 10 000 and mortality mortality is a few percent. The paper presents trends in the spread of the disease in the world with regard to its presence on Polish territory.

7

Prevalence of bronchial asthma and respiratory symptoms in a group of students from Grodno. An example of standardized epidemiological survey

75%

Ahiyevets O.

Puls Uczelni

|

2014

|

issue 3

4-10

EN

Introduction: Due to an insufcient knowledge of the real asthma prevalence rate among children and adults in Belarus, we conducted a population-based respiratory health survey. Aim of the study: The study aimed at estimating the prevalence rate of asthma and major respiratory symptoms among students of the Grodno Region (Western Belarus). Material and methods: The cross-sectional study was conducted in 2014 and included 833 students aged 20-40 (young adults). Physician-diagnosed respiratory diseases and symptoms were ascertained using electronic version of the ISAAC questionnaire (web LimeSurvey). Results: The prevalence of asthma was 2.88% (physician-diagnosed). The obstructive (asthmatic) bronchitis (without established diagnosis of asthma) was found in 5.04% of the respondents. A chronic respiratory symptom occurring in the past 12 months and suggestive of asthma included attacks of dyspnea at rest, cough (5.88%) or in previous periods (8.88%), and wheezing in the chest (one of the most characteristic symptoms of asthma) - 8.04%, which may indicate a higher prevalence of asthma among patients. Wheezing and wheeze without diagnosed asthma, colds or infections were reported in a small number of cases (about 1.0%). 32 respondents (3.84%) can be attributed to the group of risk for asthma due to the presence of specifc respiratory symptoms. Conclusions: The fndings show a low prevalence of physician-diagnosed asthma among students of Western Belarus. Relatively low prevalence of allergic disorders among respondents of Belarus suggest underdiagnosis of allergic diseases, in particular of asthma. Presumably, cases of asthma might be diagnosed as spastic bronchitis, “obstructive bronchitis”, “asthmatic bronchitis”, a traditional label for clinical manifestation of asthma in medical practice in the region.

XX

Wprowadzenie: Wyniki badań epidemiologicznych przeprowadzonych na Białorusi wskazują na niedoszacowanie rozpoznania astmy wśród dzieci i dorosłych. Cel badania: Ocena częstości występowania astmy i objawów chorób układu oddechowego wśród studentów uczelni wyższej w Grodnie (Białoruś). Materiał i metody: Badanie przekrojowe przeprowadzono w 2014 roku i zawiera ono dane ankietowe uzyskane od 833 studentów w wieku 20-40 lat (młode dorośle). Choroby i objawy chorób układu oddechowego diagnozowane przez lekarza określane przy użyciu elektronicznej wersji kwestionariusza ISAAC (web LimeSurvey). Wyniki: Częstość występowania astmy, diagnozowanej przez lekarza wyniosła 2,88%. Obstrukcyjne (astmatyczne) zapalenie oskrzeli (bez ustalonego rozpoznania astmy) - 5,04% badanych. Przewlekłe objawy chorób układu oddechowego występujące w ciągu ostatnich 12 miesięcy oraz objawy astmy w postaci ataków duszności w spoczynku, kaszel nocny - 5,88%, świsty w klatce piersiowej (jeden z najbardziej charakterystycznych objawów astmy) - 8,04%. To może wskazywać na wyższą częstość występowania astmy wśród badanych. 32 badanych (3,84%) przypisane do grupy ryzyka dla astmy, spowodowanej obecnością specyficznych objawów oddechowych. Wnioski: Wyniki badań wskazują na niską częstość występowania astmy wśród studentów i stosunkowo wysoką częstość zaburzeń oddechowych. Dosyć niska częstość występowania chorób alergicznych wśród respondentów sugeruje niedodiagnozowanie chorób alergicznych, zwłaszcza astmy. Przypuszczalnie, przypadki astmy mogą być zdiagnozowane jako spastyczne zapalenie oskrzeli, obturacyjne zapalenie oskrzeli lub astmatyczne zapalenie oskrzeli czyli tradycyjnych etykiet dla objawów klinicznych astmy.

8

Nowotwory odbytnicy na Podkarpaciu w latach 1990–2005

75%

Gawełko J., Kuczma J. A., Nowakowski A.

Medical Review

|

2012

|

issue 2

167–178

PL

Wstęp i cel pracy: W latach 1990–2005 zarejestrowano na Podkarpaciu wzrost zachorowań na nowotwory przewodu pokarmowego z 727 do 1154 rocznie, a więc wzrost o 63%. Celem pracy była analiza zmian w zachorowaniach na nowotwory odbytnicy w latach 1990–2005, sformułowania wniosków oraz odniesienie ich do analogicznych danych dla Polski oraz innych krajów Europy. Materiał i metody: Analizie poddano 2573 zachorowania na raka odbytnicy. Metodą retrospektywnej analizy oceniano zachorowalność na nowotwory odbytnicy na Podkarpaciu opracowano współczynniki zachorowalności surowe i standaryzowane oraz wskaźniki struktury zachorowań. Wyniki: W latach 1990 – 2005 zarejestrowano 1464 zachorowania na raka odbytnicy u mężczyzn i 1109 u kobiet – razem 2573. W 1990 r. zachorowania u mężczyzn stanowiły 29,5% wszystkich zachorowań na nowotwory odbytnicy, a u kobiet 70,5%. Współczynnik mężczyźni /kobiety wynosił 0,66. W roku 1990 nowotwory odbytnicy stanowiły 0,83% wszystkich nowotworów u mężczyzn na Podkarpaciu i 1,5% u kobiet. W 2005 r. zachorowania u mężczyzn stanowiły 60,5% zachorowań na nowotwory odbytnicy, a u kobiet 39,5%. Współczynnik mężczyźni/kobiety wynosił 1,53. Wnioski: W latach 1990–2005 zachorowania na nowotwory odbytnicy wzrosły 5-krotnie oraz zwiększyły swój odsetek w ogólnej liczbie nowotworów 6-krotnie u mężczyzn i 3-krotnie u kobiet. W liczbie tej 66,9% chorych stanowili mężczyźni, a 33,1% kobiety. Współczynnik surowy zachorowań dla mężczyzn wzrósł w tym okresie 8-krotnie, a u kobiet 3,5-krotnie. Współczynniki standaryzowane wzrosły u mężczyzn ponad 6-krotnie, a u kobiet prawie 2-krotnie.

EN

Introduction and the aim of the study: Between 1990 and 2005, the number of incidence cases of the malignant neoplasm of the alimentary tract in Podkarpacie region rose from 727 to 1154 and it led to a 63% increase. The aim of the study was to analyse incidence rates for rectal neoplasm within the Podkarpacie area between 1990 and 2005, to make conclusions and confront them with the corresponding data for Poland and other European countries. Research material and methods: Incidence cases for rectum carcinoma were assessed by the retrospective analysis of material covering 2573 reports. The standardized and crude incidence ratios were formulated and incidence percentage rates were determined, as well. Results: The registered rectum carcinoma in the period under study totaled 2753 incidence cases, out of which 1464 in men and 1109 in women. In 1990, the number of rectal cancer incidence cases for men was 29,5% of all rectal cancers, and for women was 70,5%. The proportion of rectal cancer incidence cases for men and women was 0,66. In 1990, rectal cancers constituted 0,83% of all carcinomas in men and 1,5% in women in Podkarpacie region. In 2005, morbidity in men was 60,5% of all rectal cancers and 39,5% in women. The proportion of rectal cancer incidence cases for men and women was 1,53. Conclusions: Between 1990 and 2005, rectum cancer morbidity generally increased fivefold which led to the rise of all neoplasms sixfold in men and threefold in women. The neoplasm of the rectum constituted 66,9% in men and 33,1% in women. The crude incidence ratio increased eightfold in men and 3.5-fold in women. The standardized incidence ratio rose more than six times in men and about two times in women.

9

Poronienie kliniczne jako niepowodzenie położnicze rodziców – aspekt biomedyczny

71%

Guzdek P., Guzdek S.

Roczniki Teologiczne

|

2020

|

vol. 67

|

issue 10

39-58

EN

Clinical miscarriage is pathology of diagnosed pregnancy before the 22nd week of prenatal development of a child weighing less than 500 g. Every fourth woman experiences a procreational loss as a result of a clinical miscarriage. This type of obstetric failure is conditioned by multifactorial etiology of genetic, immunological, endocrine, morphological and anatomical, infectious, iatrogenic origins. The physiology of miscarriage allows making a typology of its clinical forms and on this basis distinguishing: threatening miscarriage, beginning miscarriage, ongoing miscarriage, complete miscarriage, incomplete miscarriage, retained miscarriage, cervical miscarriage, febrile miscarriage and septic miscarriage. The frequency of miscarriage indicates episodic and recurrent failures. The author of the study attempted to conceptualize clinical miscarriage and present its synthetic characteristics based on a review of the literature on the subject by employing the desk research method. As a result of the conducted analyzes the need to include the issue of reproductive losses in family education curricula and broadly understood prenatal education as a form of psychosocial prevention of obstetric failures and shaping positive social attitudes towards parents in mourning after miscarriage was pointed out.

PL

Poronienie kliniczne jest patologią rozpoznanej ciąży dokonującą się przed dopełnieniem 22. tygodnia rozwoju prenatalnego dziecka o wadze poniżej 500 g. Co czwarta kobieta doświadcza straty prokreacyjnej w wyniku poronienia klinicznego. Ten rodzaj niepowodzenia położniczego jest warunkowany wieloczynnikową etiologią o podłożu genetycznym, immunologicznym, endokrynologicznym, morfologicznym i anatomicznym, infekcyjnym, jatrogennym. Fizjologia poronienia pozwala dokonać typologii jego postaci klinicznych i na tej podstawie wyróżnić: poronienie zagrażające, poronienie zaczynające się, poronienie w toku, poronienie kompletne, poronienie niekompletne, poronienie zatrzymane, poronienie szyjkowe, poronienie gorączkowe i poronienie septyczne. Częstotliwość poronień ciąż klinicznie rozpoznanych wskazuje na niepowodzenia występujące epizodycznie oraz w sposób nawracający. W pracy podjęto próbę konceptualizacji poronienia klinicznego i przedstawienia jego syntetycznej charakterystyki w oparciu o przegląd literatury przedmiotu przez zastosowanie metody desk research. W wyniku przeprowadzonych analiz wskazano na potrzebę włączenia problematyki strat prokreacyjnych do programów nauczania przedmiotu wychowania do życia w rodzinie i szeroko pojętej edukacji prenatalnej jako formy psychospołecznej profilaktyki niepowodzeń położniczych, jak również w celu dostarczenia wiedzy niezbędnej do konstruktywnego przepracowania straty prokreacyjnej oraz kształtowania pozytywnych postaw społecznych wobec rodziców będących w żałobie po poronieniu dziecka.

10

Dane epidemiologiczne występowania mikroraka brodawkowego tarczycy na podstawie przypadkowych rozpoznań w preparatach pooperacyjnych

63%

Grajek Z. W., Ejsmont-Pietrov G., Jaworska J.

Puls Uczelni

|

2013

|

issue 3

8-11

PL

Wstęp: Pojęciem incydentaloma tarczycy określamy wszystkie przypadkowo zdiagnozowane guzki tarczycy. Na etapie diagnostycznym jest to problem endokrynologa i współpracującego z nim histopatologa – cytologa. Raki tarczycy o średnicy ≥ 10 mm powinny zostać rozpoznane przedoperacyjnie. Innym problemem jest przypadkowo zdiagnozowane ognisko raka tarczycy w preparacie pooperacyjnym u chorych, którzy byli operowani z powodu zmian łagodnych. Leczenie uzupełniające jest uzależnione, między innymi od wielkości zmiany złośliwej. W tej grupie raki brodawkowate ≤ 10 mm, określane jako mikroraki wymagają innego podejścia terapeutycznego niż incydentaloma o większym wymiarze. Postępowanie zależy także od zakresu pierwotnie wykonanego zabiegu. Celem badania była ocena występowania przypadkowo rozpoznanego mikroraka tarczycy u chorych po tyroidektomii. Materiał i metody: Badaniem o charakterze retrospektywnym objęto 726 pacjentów operowanych w Oddziale Chirurgii Ogólnej Szpitala Wojewódzkiego w Suwałkach w latach 1998–2011. Operowano tylko chorych bez przedoperacyjnego rozpoznania raka tarczycy. Wyniki: W preparatach pooperacyjnych, u 1,79 % (13) chorych stwierdzono mikroraka brodawkowego. Wszystkie miały wymiar ≤ 3 mm. Tę diagnozę postawiono zarówno chorym, którzy mieli wykonaną tyroidektomię totalną (11), totalną lobektomię jednostronną (1), jak i obustronną lobektomię subtotalną (1). Skierowano ich do ośrodków onkologicznych zajmujących się leczeniem nowotworów tarczycy, w których dokonano pooperacyjnej oceny obecności niezdiagnozowanych ognisk nowotworowych. Znaleźli się oni także pod opieką miejscowej poradni endokrynologicznej. Ani jednego z tych chorych nie zakwalifikowano do leczenia uzupełniającego. Wnioski: Rozpoznanie w preparacie pooperacyjnym tylko incydentalomy o średnicy ≤ 3 mm świadczy o prawidłowej, przedoperacyjnej diagnostyce ultrasonograficznej i cytologicznej. Występowanie mikroraka brodawkowatego w 1,79 % badanej populacji chorych po tyreoidektomii, rozpoznawanego w preparatach pooperacyjnych jest mniejsze niż dane przytaczane w literaturze przedmiotu. Ustalenie przyczyny wymaga dalszych badań. Jest to istotne z punktu widzenia epidemiologicznego w rejonie oddziaływania skutków awarii elektrowni atomowej w Czernobylu. W celu uzyskania wiarygodnych danych należy podjąć współpracę z ośrodkami naukowymi sąsiadujących krajów.

XX

Background: The term thyroid incidentaloma refers to all incidentally diagnosed thyroid nodules. At the diagnostic stage it is a problem of an endocrinologist and a cooperating histopathologist- cytologist. Thyroid cancers of a diameter ≥ 10 mm should be diagnosed preoperatively. Another problem is an accidental diagnosis of a thyroid tumor foci in postoperative specimens in patients who were operated for benign lesions. Complimentary treatment depends, among other things, on the size of the malign change. In this group, papillary cancer of a diameter ≤ 10 mm is defined as microcarcinoma. The purpose of the research was to assess the incidence of thyroid microcarcinoma diagnosed accidentally in patients after thyroidectomy. Material and methods: The retrospective analysis included 726 patients who underwent thyroid operations in the Department of General Surgery at the Independent Public Provincial Hospital in Suwałki in the period of 1998-2012. Only patients with no preoperative diagnosis of thyroid cancer were operated on. Results: In 1.79 % (13) of postoperative specimens of the patients, papillary microcarcinoma was diagnosed. The size of all of them was ≤ 3 mm. This diagnosis was made for patients after a total thyroidectomy (11), unilateral total lobectomy (1) and bilateral subtotal lobectomy (1). These patients were referred to oncology centers specializing in thyroid tumor treatment where they were examined for the presence of undiagnosed tumor foci. They are also treated at a local endocrinology outpatient clinic. None of the patients were qualified for a complimentary treatment. Conclusions: A diagnosis of only incidentaloma of a diameter ≤ 3 mm in the postoperative specimen indicates a correct preoperative ultrasound and cytological diagnostics. The incidence of papillary microcarcinoma in 1.79 % in the analyzed population of patients after thyroidectomy found in postoperative specimens is lower than indicated by the literature data. The determination of the underlying cause of this situation requires further research. This is important from the point of view of the epidemiological impact, in the nuclear power plant disaster in Chernobyl. In order to obtain reliable data cooperation with scientific centers of neighboring countries could be taken.

11

Prokrastynacja i prokrastynatorzy. Definicja, etiologia, epidemiologia i terapia

63%

Markiewicz K.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia

|

2018

|

vol. 31

|

issue 3

EN

A tendency to delay tasks has become so common that it created an interest of psychologists. Such behavior was termed as procrastination (Latin prōcrāstinō – putting off for tomorrow, from day to day). It does not concern situations when we occasionally do not accomplish a given task or fail to meet the deadline due to fatigue, discouragement, overwork, a need to complete the information or simply because we feel lazy and unmotivated. Procrastinators linger chronically for irrational reasons finding substitute assignments to excuse the inability to fulfill the right task. The reason for doing it is a fear of failure and low self-esteem. As a rule, such persons plan to accomplish the task, but their feeling of aversion to do it increases when the deadline is growing uncomfortably near. They simply cannot make themselves to do the work. In many West European countries and in the USA the need for psychological treatment of procrastinators is understood. Unfortunately, procrastination is not considered to be a real problem in Poland despite the fact that it is quite common. In addition, none statistical studies are carried on, and there are wide tolerance limits for untimely settlement of obligations. The present paper aims at describing the nature and after-effects of procrastination as well as appropriate aid actions.

PL

Problem nieterminowego wywiązywania się z różnych zobowiązań stał się tak powszechny, że zajęli się nim psychologowie. Badacze analizujący to zjawisko nadali mu nazwę prokrastynacja (łac. prōcrāstinō – ‘odkładanie do jutra, z dnia na dzień’). Problemem nie są sytuacje, kiedy z powodu zmęczenia, zniechęcenia, przepracowania, potrzeby uzupełnienia informacji lub po prostu zwykłego lenistwa sporadycznie coś zaniedbujemy, nie wywiązując się we właściwym terminie ze zobowiązania. Prokrastynatorzy to osoby, które zwlekają w sposób chroniczny, z powodów irracjonalnych, często wyszukując sobie zastępcze zajęcia, aby w ten sposób usprawiedliwić niemożność przystąpienia do właściwego zadania. Powodem takich zachowań jest m.in. lęk przed niepowodzeniem, niskie poczucie własnej wartości. Osoby takie na ogół planują wykonanie zadania, lecz im bardziej zbliża się termin przystąpienia do jego realizacji lub zakończenia, tym silniej odczuwają awersję. W Europie Zachodniej oraz w USA psychologowie dostrzegają potrzebę objęcia takich osób różnymi formami terapii. Niestety, w Polsce, chociaż zjawisko jest równie powszechne, problem nie jest wystarczająco nagłośniony, brak jest statystyk, które wyjaśniałyby, jak dużej populacji on dotyczy, a praktyka nieterminowego realizowania różnych zobowiązań wydaje się mieć bardzo szerokie granice tolerancji. Artykuł opiera się na przeglądzie literatury i stanowi próbę opisania zarówno samego zjawiska, jego następstw, jak i stosowanych form pomocowych.

12

Ocena częstości występowania boreliozy wśród pracowników leśnictwa

63%

Kocbach P. P., Kocbach B. P.

Medycyna Pracy

|

2014

|

vol. 65

|

issue 3

335-341

EN

Background: The aim of the study is to assess the incidence of Lyme disease, established diagnosis based on medical history and clinical symptoms, serology, duration of exposure in the workplace and occupational disease certification among forestry workers in selected districts of the Warmia and Mazury region. Material and Methods: The study consisted of annual screening of 332 employees in 6 forest districts under the supervision of the Health Center Medica in Ostróda. Serological tests were performed in all serum samples and IgG and IgM antibodies were determined by ELISA test. Positive results were confirmed by Western-blot test. Diagnosis was made based on medical history and clinical symptoms. Results were presented by the division of selected forest districts, gender, duration of exposure in the workplace and genospecies of spirochete Borrelia responsible for the disease development. Results: Lyme disease incidence was found in all selected forest districts. Positive results in Western-blot test were determined in 120 people (63.1% of all the surveyed). However, after taking a detailed medical history of the patients Lyme disease was diagnosed in 91 people which makes 27.4% of all the examined. Among patients with diagnosed disease, IgG antibodies were found in 76 people, IgM in 25 people, while both IgM and IgG in 10 people. There was also variation in the involvement of genospecies generating the disease; spirochete B. afzeli – 46% for IgG antibodies, whereas spirochete B. burgdorferi – 50% of all cases for IgM antibodies. At the same time the relationship between the extended duration of occupational exposure to tick bites and the increased incidence of Lyme disease was confirmed, indicating the group of workers employed for at least 25 years. Conclusions: Forestry districts of the Warmia and Mazury region, creates extremely dangerous occupational conditions because of exposure to tick bites. At the same time the duration of employment significantly increases the risk of Lyme. The analysis of serological tests results indicated differences in the reactivity of IgG and IgM classes and confirmed the correlation between clinical symptoms of Lyme disease and the variation of genospecies inducing the disease. Med Pr 2014;65(3):335–341

PL

Wstęp: Celem prezentowanej pracy jest ocena występowania boreliozy, ustalonej diagnozy na podstawie wywiadu, objawów klinicznych i badań serologicznych, okresu narażenia w miejscu pracy oraz orzecznictwa o chorobie zawodowej wśród pracowników wybranych nadleśnictw województwa warmińsko-mazurskiego. Materiał i metody: Corocznym badaniom przesiewowym poddano 332 pracowników 6 nadleśnictw, objętych opieką profilaktyczną przez Centrum Zdrowia Medica w Ostródzie. U wszystkich osób wykonano badania serologiczne, a poziomy przeciwciał klasy IgG oraz IgM w próbkach surowicy krwi oznaczono testem ELISA. Wynik dodatni kwalifikował pacjenta do wykonania testu potwierdzającego Western-blot oraz ewentualnego ustalenia rozpoznania boreliozy na podstawie wywiadu i objawów klinicznych choroby. Dane przedstawiono z uwzględnieniem podziału na wybrane nadleśnictwa, płeć, okres narażenia w miejscu pracy oraz genogatunki krętków Borrelia wywołujące chorobę. Wyniki: We wszystkich nadleśnictwach objętych badaniem stwierdzono zachorowania na boreliozę. Ogółem dodatnie wyniki badań Western-blot ustalono u 120 osób (63,1% badanych), jednak rozpoznanie boreliozy po szczegółowym wywiadzie i badaniu przedmiotowym ustalono u 91 pacjentów (27,4% badanych). W grupie pacjentów z rozpoznaną chorobą obecność przeciwciał w klasie IgG stwierdzono u 76 osób, w klasie IgM u 25 osób, z czego u 10 osób – w obu klasach. Wykazano także zmienności w udziale genogatunków wywołujących chorobę, z czego 46% stanowiły krętki B. afzeli dla przeciwciał IgG, natomiast w klasie IgM krętki z rodzaju B. burgdorferi stanowiły 50% wszystkich przypadków. Jednocześnie potwierdzono zależność między wydłużeniem okresu narażenia w miejscu pracy na ukąszenia przez kleszcze a zwiększoną zachorowalnością na boreliozę, która wskazała na grupę z ponad 25-letnim stażem pracy. Wnioski: Praca zawodowa w leśnictwie stwarza szczególnie niebezpieczne warunki ekspozycji na ukąszenia przez kleszcze, a jednocześnie długość stażu pracy znamiennie zwiększa ryzyko zachorowania na boreliozę. Analiza wyników badań serologicznych wskazuje na różnice reaktywności klas przeciwciał IgG oraz IgM w stosunku do badanych antygenów, potwierdzając tym samym korelację objawów klinicznych boreliozy względem rozpoznanych genogatunków krętków Borrelia. Med. Pr. 2014;(65):335–341

13

Profilaktyka i poradnictwo dla dorosłych w zakresie HIV/AIDS. Zmieniające się potrzeby

63%

Szeląg H., Wąż K.

Dyskursy Młodych Andragogów / Adult Education Discourses

|

2015

|

vol. 16

115-127

EN

In Poland the activities in the field of HIV/AIDS information, education and prevention have been carried out for 30 years. Thanks to them the HIV/AIDS epidemiological situation is relatively good. In the article the authors have analysed the changes which happened in the field of epidemiology, HIV testing, anti- retroviral therapy, the level of HIV/AIDS knowledge of Poles who are in their reproductive years as well as their attitude to HIV positive people. The authors also presented a number of recommendations concerning the necessary changes in financing, planning and carrying out HIV/AIDS educational activities. Such activities must be treated as a very important component of lifelong education.

14

Występowanie zaburzeń snu wśród studentów

63%

Barbara Katarzyna Błońska B. K., Joanna Gotlib J.

Medical Review

|

2012

|

issue 4

485–497

PL

W Polsce, w ciągu 10 ostatnich lat, problem zaburzeń snu i bezsenności u młodych dorosłych znacznie się nasilił i dotyka on aż 60% osób poniżej 25 roku życia. Celem pracy była analiza występowania zaburzeń snu w grupie studentów warszawskich uczelni wyższych oraz porównanie występowania zaburzeń snu w zależności od płci. Materiał i metody 600 studentów (5 warszawskich uczelni wyższych) I, II i III roku studiów I stopnia, średni wiek: 22 lata (min. 19, max. 23, SD = 0,934), kobiety: 54% (326 osób). Dobrowolne, anonimowe badania ankietowe, samodzielnie skonstruowany kwestionariusz ankiety opracowany na podstawie dostępnych skal oceny zaburzeń snu i bezsenności: 46 pytań zamkniętych jednokrotnego i wielokrotnego wyboru, półotwartych i otwartych. Analiza statystyczna: nieparametryczny test U Manna-Whitneya (p<0,05). Wyniki W badanej grupie 48% deklarowało problemy z zasypianiem (63% k i 32% m), (p<0,05). 61% badanych deklarowała, że sen nie przyniósł odpoczynku (72% k i 55% m), (p < 0,001). 12% studentów bierze środki nasenne, aby móc zasnąć (16% k i 9% m) (p < 0,05). Dla 52% badanych zajęcia na uczelni do późnych godzin wieczornych stanowiły czynnik utrudniający zasypianie lub były przyczyną bezsenności (58% k i 44% m) (p < 0,05). Warunki do snu w badanej grupie kobiet i mężczyzn nie różniły się istotnie statystycznie. Wnioski 1. W badanej grupie młodych dorosłych zaburzenia snu występowały zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn, jednakże, podobnie jak w światowym piśmiennictwie, jakość snu w grupie kobiet była oceniana niżej niż w grupie mężczyzn. 2. Zaburzenia snu pogłębiają się wraz z wiekiem, dlatego też ważne jest wdrożenie programów edukacyjnych mających na celu propagowanie zdrowego snu już w grupie młodych dorosłych. Jest to szczególnie istotne, w świetle wyników badań, według których zwiększa się liczba ludzi młodych sięgających po leki nasenne. 3. W badanej grupie, wpływ na zaburzenia snu miały przede wszystkim czynniki związane ze stylem życia osób badanych, dlatego też programy edukacyjne propagujące zdrowy sen powinny podkreślać, że zmiana stylu życia może wpłynąć korzystnie nie tylko na polepszenie jakości snu, ale jakości życia młodych dorosłych, bez konieczności stosowania dodatkowych środków farmakologicznych.

EN

Introduction and objective The incidence of sleep disorders and insomnia among young Polish adults has been increasing over the last 10 years, with as many as 60% of those below age 25 suffring from these problems. The aim of this study was to analyse the prevalence of sleep disorders among students of Warsaw-based universities and to compare prevalence rates between the genders. Material and methods 600 students (from 5 university-level schools based in Warsaw) in their 1st, 2nd, and 3rd year of BA programmes, mean age: 22 years (min. 19, max. 23, SD = 0.934), females: 54% (326 persons). A voluntary anonymous questionnaire designed by authors based on available scoring systems for assessing sleep disorders and insomnia: 46 single- and multiple-choice closed questions, semi-open questions and open questions. Statistical design: non-parametric MannWhitney U test (p<0.05). results 48% of the respondents reported problems falling asleep (63% F, 32% M), (p < 0.05). 61% declared that sleep was not refreshing (72% F, 55% M), (p < 0.001). 12% of the students admitted taking sleep-inducing medication to fall asleep (16% F, 9% M) (p < 0.05). For 52% of the respondents, university classes until late evening hours were a factor making sleep diffilt or a cause of insomnia (58% F, 44% M) (p < 0.05). Sleep conditions did not diffr signifiantly between male and female respondents. conclusions 1. Sleep disorders were present among both males and females in the study group; however, similar to world literature data, the quality of sleep was rated lower by females. 2. Sleep disorders become more significant with age. Therefore, it is important to carry out educational campaigns to promote healthy sleeping habits already among young adults. This is especially important as research shows that the number of young people using sleep-inducing medications has been growing. 3. In our study, sleep disorders were predominantly related to life style-related factors. Accordingly, campaigns promoting healthy sleeping habits should emphasise that life style changes may have a beneficial effect not only on sleep quality, but also on the overall quality of life among young adults without the need to use medication.

15

Smutny uczeń – nowe wyzwanie dla współczesnych nauczycieli. Depresja u osób w wieku rozwojowym

63%

NIEROBA E., ZAWŁOCKI I., NIEWIADOMSKI K.

|

2014

|

vol. 5

|

issue 1

562-570

PL

Artykuł podejmuje problematykę depresji u osób w wieku rozwojowym. Wyniki aktualnie prowadzonych w Polsce badań wskazują na narastanie częstotliwości tego zaburzenia. W opracowaniu umotywowano konieczność poszerzenia wiedzy i umiejętności nauczycieli w zakresie działań profilaktycznych oraz wspierających proces leczenia ucznia chorego, a także sformułowano wnioski pod adresem systemu kształcenia i doskonalenia nauczycieli.

EN

The paper deals with the problem of depression in adolescents. The findings of the research which is being conducted in Poland show an increase in this disorder. This paper validates the necessity of enhancing knowledge and skills of teachers within the scope of preventive measures as well as measures supporting the treatment process of a sufferer. Conclusions regarding the system of teacher education and development have also been formulated.

16

Nowe spojrzenie na bakteryjne patogeny odzwierzęce stanowiące zagrożenie dla człowieka

51%

Ciszewski M., Czekaj T., Szewczyk E. M.

Medycyna Pracy

|

2014

|

vol. 65

|

issue 6

819-829

EN

This article presents the problem of evolutionary changes of zoonotic pathogens responsible for human diseases. Everyone is exposed to the risk of zoonotic infection, particularly employees having direct contact with animals, i.e. veterinarians, breeders, butchers and workers of animal products’ processing industry. The article focuses on pathogens monitored by the European Centre for Disease Prevention and Control (ECDC), which has been collecting statistical data on zoonoses from all European Union countries for 19 years and publishing collected data in annual epidemiological reports. Currently, the most important 11 pathogens responsible for causing human zoonotic diseases are being monitored, of which seven are bacteria: Salmonella spp., Campylobacter spp., Listeria monocytogenes, Mycobacterium bovis, Brucella spp., Coxiella burnetti and Verotoxin- producing E. coli (VTEC) / Shiga-like toxin producing E. coli (STEC). As particularly important are considered foodborne pathogens. The article also includes new emerging zoonotic bacteria, which are not currently monitored by ECDC but might pose a serious epidemiological problem in a foreseeable future: Streptococcus iniae, S. suis, S. dysgalactiae and staphylococci: Staphylococcus intermedius, S. pseudintermedius. Those species have just crossed the animal-human interspecies barrier. The exact mechanism of this phenomenon remains unknown, it is connected, however, with genetic variability, capability to survive in changing environment. These abilities derive from DNA rearrangement and horizontal gene transfer between bacterial cells. Substantial increase in the number of scientific publications on this subject, observed over the last few years, illustrates the importance of the problem. Med Pr 2014;65(6):819–829

PL

W artykule omówiono zmiany, jakim podlegają patogeny zwierzęce, które na drodze ewolucji stały się chorobotwórcze dla ludzi. Ryzyko zakażenia dotyczy szczególnie osób mających bezpośredni kontakt ze zwierzętami w ramach obowiązków zawodowych – weterynarzy, hodowców, osób pracujących w zakładach zajmujących się ubojem lub przetwórstwem surowców pochodzenia zwierzęcego. W artykule przedstawiono drobnoustroje wskazywane w raportach epidemiologicznych Europejskiego Centrum Zapobiegania i Kontroli Chorób (European Centre for Disease Prevention and Control, ECDC), które od 19 lat gromadzi i publikuje w postaci raportów dane na temat zoonoz ze wszystkich krajów członkowskich Unii Europejskiej. Obecnie ECDC monitoruje występowanie chorób wywoływanych przez 11, uznanych za najważniejsze, czynników etiologicznych zoonoz, z których 7 stanowią patogeny bakteryjne: Salmonella spp., Campylobacter spp., Listeria monocytogenes, Mycobacterium bovis, Brucella spp., Coxiella burnetti oraz Verotoxin-producing E. coli (VTEC) / Shiga-like toxin-producing E. coli (STEC). Za szczególnie ważne uważa się te, które mogą rozprzestrzeniać się za pośrednictwem żywności. W artykule uwzględniono także wybrane nowe zagrożenia, niesione przez gatunki jeszcze niemonitorowane – paciorkowce Streptococcus iniae, S. suis i S. dysgalactiae oraz gronkowce Staphylococcus intermedius i S. pseudintermedius. Drobnoustroje te w ciągu ostatnich lat przełamały barierę międzygatunkową. Przyczyny tego zjawiska nie są znane, ale wiąże się je ze zmiennością drobnoustrojów oraz ich adaptacją do życia w zmieniającym się środowisku, co wynika z łatwości rearanżacji DNA i poziomego transferu genów. Skalę problemu nowych infekcji odzwierzęcych odzwierciedla istotny wzrost liczby publikacji w tej dziedzinie w ostatnich latach. Med. Pr. 2014;65(6):819–829

17

Wskaźnik śmiertelności infekcji (IFR) w przebiegu pandemii COVID-19 w Aglomeracji Górnośląskiej w 2020 r.

51%

Zejda J. E., Kowalska M., Brożek G. M., Barański K., Kaleta-Pilarska A.

Medycyna Pracy

|

2021

|

vol. 72

|

issue 6

671-676

EN

BackgroundDuring the course of COVID-19 pandemic, a wide range of scientific projects was implemented worldwide, including studies focusing on infection fatality rate (IFR). The value of IFR depends on the number of COVID-19 deaths in a population in a given period and the number of infected people in this population, usually provided by seropepidemiological studies (anti-SARS-CoV-2 IgG in the case of COVID-19). The objective of our study was to estimate IFR in the course of COVID-19 pandemic in 2020, in the general population of Upper Silesia Metropolitan Area (USMA).Material and MethodsThe seroepidemiological study was conducted in October–November 2020. Among randomly selected inhabitants of Katowice, Gliwice, and Sosnowiec (N = 1167), the presence of SARS-CoV-2 virus infection was assessed based on a positive IgG test result performed with the ELISA method. Data on deaths due to COVID-19 were obtained from the Registry Offices of each city. The infection fatality rate was calculated using the formula IFR (%) = [number of deaths/number of infected] × 100.ResultsResults of our study showed the prevalence of infection at 11.4% (95% CI: 9.5–13.2). In three examined towns, in the period January–November 2020, there was a total of 516 COVID-19 deaths. The resulting crude IFR was 0.65% (95% CI: 0.56–0.78). The IgG test had 88% sensitivity and 99% specificity and these figures were used to adjust IFR. The adjusted IFR value was similar to the crude value: IFR = 0.62% (95% CI: 0.53–0.74).ConclusionsThe value of IFR estimated for the USMA population was similar to average values obtained in other countries and can be used as the background for monitoring the course and impact of COVID-19 pandemic in the Upper Silesian Industrial Area. Med Pr. 2021;72(6):671–6

PL

WstępW trakcie pandemii COVID-19 wszczęto w skali globalnej szerokie spektrum badań, w tym także ukierunkowanych na oszacowanie wskaźnika śmiertelności infekcji (infection fatality rate – IFR). Wyznaczenie IFR wymaga znajomości liczby zgonów w danej populacji i danym czasie oraz liczby osób zakażonych, zwykle określanej na podstawie wyników badania serologicznego (anty-SARS-CoV-2 IgG w przypadku COVID-19). Celem badania było oszacowanie IFR w przebiegu pandemii COVID-19 w 2020 r. w Aglomeracji Górnośląskiej (AG).Materiał i metodyBadanie seroepidemiologiczne przeprowadzono w październiku i listopadzie 2020 r. Wśród losowo wybranych mieszkańców Katowic, Gliwic i Sosnowca (N = 1167) oceniano obecność zakażenia wirusem SARS-CoV-2 na podstawie dodatniego wyniku testu IgG wykonanego metodą ELISA. Dane o zgonach z powodu COVID-19 uzyskano z Urzędów Stanu Cywilnego każdego z miast. Wskaźnik śmiertelności infekcji obliczono, stosując formułę: IFR (%) = (liczba zgonów / liczba zakażonych) × 100.WynikiWyniki badania potwierdziły obecność przeciwciał anty-SARS-CoV-2 (klasa IgG) na poziomie 11,4% (95% CI: 9,5–13,2). Do listopada 2020 r. w populacji ww. miast zarejestrowano 516 zgonów, a tym samym surowy współczynnik IFR wyniósł 0,65% (95% CI: 0,56–0,78). Test diagnostyczny (IgG) odznaczał się czułością na poziomie 88% i swoistością wynoszącą 99%. Parametry te pozwoliły na oszacowanie skorygowanej pod względem trafności diagnostycznej testu wartości IFR. Skorygowany IFR miał podobną wartość: 0,62% (95% CI: 0,53–0,74).WnioskiOszacowana dla populacji AG wartość IFR jest zbliżona do przeciętnych poziomów obserwowanych w innych państwach i stanowi podstawę monitorowania przebiegu i skutków pandemii COVID-19 w tym regionie. Med. Pr. 2021;72(6):671–676

18

Długo utrzymujące się objawy duszności, kaszlu i zmęczenia po przebyciu COVID-19 – przegląd narracyjny badań epidemiologicznych

51%

Marciniak E., Górniak A., Hanke W.

Medycyna Pracy

|

2021

|

vol. 72

|

issue 6

711-720

EN

”Long-COVID” is described as long-term effects of SARS‑ CoV‑2 infection that last >4 weeks after the acutephase of infection. The aim of this narrative reviews to evaluate the frequency of occurrence of 3 symptoms often observed in Long-COVID, i.e., chronic fatigue, shortness of breath and cough, and whether comorbidities such as diabetes and arterial hypertension increase the risk of complications after a history of SARS‑ CoV‑2 infection. The method of narrative review was used in this paper. PubMed (May 31, 2021) search was performed to retrieve articles concerning the occurrence of long COVID-19 chronic fatigue, dyspnoea and chronic cough. Studies in which the observation period was <30 days and the average age of subjects exceeded 60 years, as well as studies with no information on the methodology used, in particular without the method of recruiting people for the study, were excluded. Populations with a high frequency of diabetes were defined as the prevalence >10%, and in the case of arterial hypertension >40%. The average frequency of diabetes <10%, hypertension 40%. It can be concluded that in the period of >30 days after discharge from the hospital, in populations with a high incidence of diabetes and hypertension, the incidence of chronic fatigue and cough was higher than in the other analyzed groups. Symptoms of dyspnea were most frequently reported in populations with high rates of diabetes, but at the same time in the average percentage of people with arterial hypertension. Persistent symptoms specific to “Long-COVID” can significantly reduce the ability to perform work. In this situation, check-ups performed before returning to work after long-term leave tape on a new dimension.

PL

Long-COVID (długo utrzymujący się COVID-19) lub post-COVID syndrome (PCS) to dolegliwości związane z infekcją wirusem SARS‑ CoV‑2 utrzymujące się >4 tygodni od wystąpienia pierwszych objawów. Celem niniejszego przeglądu narracyjnego była odpowiedź na pytanie, jaka jest skala występowania 3 często manifestujących się w long-COVID objawów, tj. przewlekłego zmęczenia, duszności i kaszlu, oraz czy takie choroby współistniejące jak cukrzyca i nadciśnienie tętnicze zwiększają ryzyko powikłań po przebytej infekcji SARS‑ CoV‑2. W pracy zastosowano metodę przeglądu narracyjnego. Artykuły dotyczące występowania objawów long-COVID-19 wyszukano w bazie PubMed (31 maja 2021 r.). Wyłączono badania, w których okres obserwacji był <30 dni oraz średnia wieku badanych przekraczała 60. r.ż., oraz te, w których nie podano informacji o zastosowanej metodologii, a w szczególności o sposobie rekrutacji uczestników. Za wysoką częstość występowania cukrzycy przyjęto wartości >10%, a nadciśnienia tętniczego >40%. Za średnią częstość występowania cukrzycy przyjęto wartości <10%, a nadciśnienia tętniczego <40%. Na podstawie powyższych danych można wnioskować, że w okresie >30 dni od wypisu ze szpitala w populacjach obciążonych wysoką częstością cukrzycy i nadciśnienia tętniczego przewlekłe zmęczenie i kaszel występowały częściej niż w pozostałych analizowanych grupach. Najczęściej występującą duszność stwierdzono w populacjach o wysokiej częstości cukrzycy i średniej częstości nadciśnienia tętniczego. Utrzymujące się objawy charakterystyczne dla long-COVID mogą znacząco ograniczać możliwość wykonywania pracy. W tej sytuacji badania kontrolne wykonywane przed powrotem do pracy po długotrwałym zwolnieniu nabierają nowego wymiaru.

19

Czy wirus SARS-CoV-2 może uszkadzać słuch i równowagę?

51%

Narożny W., Tretiakow D., Skorek A.

Medycyna Pracy

|

2021

|

vol. 72

|

issue 3

321-325

EN

In 2019, COVID-19, the disease caused by the SARS-CoV-2 virus, evolved into a pandemic which is still going on. The basic clinical symptoms of the SARS-CoV-2 infection are: fever, dry cough, fatigue, muscle pain, respiratory problems, and the loss of smell or taste. Other symptoms, including those related to hearing and balance organs (hearing loss, tinnitus, dizziness), are reported less frequently by patients. They are especially rarely reported as the first symptoms of this infection. In order to answer the question of whether SARS-CoV-2 can cause hearing and balance damage, the authors reviewed the literature sources from 2019–2020 included in EMBASE and PubMed, entering the following words: “hearing loss,” “COVID-19,” “coronavirus,” “sensorineural hearing loss,” “vertigo,” and “dizziness.” Ultimately, 9 studies on the possible relationship between hearing impairment and SARS-CoV-2, and 4 studies on the possible relationship between damage to the balance and SARS-CoV-2, were qualified for the study. The results of the analysis suggest a possible relationship between COVID-19 and hearing loss, with no evidence of a similar relationship between this virus and the balance system. The possible existence of such a relationship should be especially remembered by hospital emergency room doctors, otolaryngologists and audiologists, especially as regards the possibility of a sudden sensironeural hearing loss as the first symptom of COVID-19. This also applies to doctors of other specialties. The authors indicate the need for further, intensive and multifaceted research on this issue. Med Pr. 2021;72(3):321–5

PL

W 2019 r. choroba spowodowana SARS-CoV-2 – COVID-19 – wywołała wciąż trwającą pandemię. Do najczęstszych objawów klinicznych zakażenia SARS-CoV-2 należą: gorączka, suchy kaszel, zmęczenie, bóle mięśniowe, problemy z oddychaniem, utrata węchu i/lub smaku. Inne dolegliwości, w tym ze strony narządu słuchu i równowagi, np. niedosłuch, szumy uszne czy zawroty głowy, zgłaszane są przez chorych rzadziej. Jako pierwsze objawy tej infekcji bywają wskazywane sporadycznie. Chcąc odpowiedzieć na pytanie, czy SARS-CoV-2 może być przyczyną uszkodzenia słuchu i równowagi, autorzy dokonali przeglądu piśmiennictwa z lat 2019–2020 w bazach EMBASE i PubMed, wpisując hasła: „hearing loss”, „COVID-19”, „corona virus”, „sensorineural hearing loss”, „vertigo”, „dizziness”. Do opracowania zakwalifikowano 9 prac dotyczących potencjalnego związku uszkodzenia słuchu z SARS-CoV-2 oraz 4 prace omawiające ewentualne zaburzenia równowagi na skutek infekcji SARS-CoV-2. Wyniki analizy wskazują na możliwe istnienie związku pomiędzy COVID-19 a uszkodzeniem słuchu przy jednoczesnym braku dowodów na istnienie podobnej relacji między przebytą infekcją tym wirusem a układem równowagi. O tej prawdopodobnej zależności – zwłaszcza o możliwości wystąpienia nagłego niedosłuchu czuciowo-nerwowego jako pierwszego objawu COVID-19 – powinni szczególnie pamiętać lekarze szpitalnych izb przyjęć, otolaryngolodzy i audiolodzy. Dotyczy to również lekarzy innych specjalności. Autorzy wskazują potrzebę prowadzenia dalszych, intensywnych, wielopłaszczyznowych badań nad tym zagadnieniem. Med. Pr. 2021;72(3):321–325

20

Analiza zapadalności na boreliozę z Lyme w wybranych grupach pracowników leśnictwa w województwie zachodniopomorskim w latach 2005–2014

51%

Stawicki T.

Medycyna Pracy

|

2017

|

vol. 68

|

issue 2

211-220

EN

Background The data collected by sanitary-epidemiological stations in 2005–2014 were analyzed to determine the incidence rates of borreliosis Lyme disease in the West Pomerania group of workers exposed to tick bites. Material and Methods It was assumed that an adequate comparison of official epidemiological data with the data concerning the number of exposed people, is an indispensable condition for assessing properly the trend in Lyme disease incidence rates, concerning at the same time a real scale of occupational exposure. The study covered a selected group of forestry workers, i.e., white-collar staff employed in different units of the State Forests National Forest Holding with their seats in West Pomerania. The aim of the research was to process and analyze the data on workers employed in the forest sector and their positions, requested from district sanitary-epidemiological stations. Results In the years concerned 282 cases of the occupational disease were recorded mainly in the groups of forest rangers, junior foresters and forest service inspectors. The values of the incidence factor exhibit high variability with the major share of cases recorded in the years 2008–2010 that accounted for 61.8% of the total occurrences concerned. The incidence in the years 2008, 2009 and 2010 amounted to 2418, 2828 and 2646 cases per 100 000 employees, respectively. Conclusions The results show that previously published information about the incidence of Lyme disease in the agriculture, forestry and hunting sector, did not fully illustrate a real scale of occupational risk. Med Pr 2017;68(2):211–220

PL

Wstęp Analizie poddano dane ze stacji sanitarno-epidemiologicznych z województwa zachodniopomorskiego z lat 2005–2014 w celu określenia zapadalności na boreliozę z Lyme u pracowników zawodowo narażonych na ukłucia kleszczy. Materiał i metody W metodyce badań przyjęto, że niezbędnym warunkiem poprawności oceny trendu zmian zapadalności na boreliozę z Lyme, jednocześnie uwzględniającym realną skalę narażenia zawodowego, jest właściwe skonfrontowanie oficjalnych danych epidemiologicznych z danymi dotyczącymi liczby osób narażonych. Badaniami objęto wytypowaną grupę pracowników sektora leśnego, tj. zatrudnionych na stanowiskach nierobotniczych w jednostkach organizacyjnych Lasów Państwowych z siedzibami leżącymi w granicach administracyjnych województwa zachodniopomorskiego. Realizacja postulatów badawczych polegała na analizie i opracowaniu danych, o które wnioskowano do powiatowych stacji sanitarno-epidemiologicznych, a które zgodnie z wnioskiem miały dotyczyć zatrudnionych w leśnictwie oraz wskazywać na zajmowane stanowisko pracy. Wyniki W latach objętych badaniami zarejestrowano ogółem 282 przypadki choroby zawodowej, które dotyczyły głównie osób zatrudnionych na stanowiskach leśniczego, podleśniczego i specjalisty służby leśnej. Uzyskane wartości współczynnika zapadalności charakteryzowały się dużą zmiennością, przy wiodącym udziale przypadków z lat 2008–2010, stanowiących łącznie 61,8% ogółu rozpatrywanych zdarzeń. Współczynnik zapadalności w latach 2008, 2009 i 2010 wynosił, odpowiednio: 2418, 2828 i 2646 przypadków na 100 tys. zatrudnionych. Wnioski Wyniki badań wskazują, że dotychczas publikowane informacje o zapadalności na boreliozę z Lyme w sektorze rolnictwa, leśnictwa i łowiectwa mogą nie oddawać w pełni rzeczywistej skali ryzyka zawodowego. Med. Pr. 2017;68(2):211–220

Refine search results

Epidemiologia ostrych bólów brzucha u dzieci zgłaszających się na ostry dyżur chirurgiczny

Zachorowania na inwazyjną chorobę meningokokową w województwie mazowieckim w latach 2000–2009

25 lat HIV w Polsce. Czy coś się zmieniło?

Zaburzenia w oddawaniu moczu u dzieci i młodzieży – narastający problem kliniczny

Epidemiologia schorzeń i struktura zachorowań w praktyce lekarza rodzinnego

Występowanie malarii na świecie, w Europie i w Polsce.

Prevalence of bronchial asthma and respiratory symptoms in a group of students from Grodno. An example of standardized epidemiological survey

Nowotwory odbytnicy na Podkarpaciu w latach 1990–2005

Poronienie kliniczne jako niepowodzenie położnicze rodziców – aspekt biomedyczny

Dane epidemiologiczne występowania mikroraka brodawkowego tarczycy na podstawie przypadkowych rozpoznań w preparatach pooperacyjnych

Prokrastynacja i prokrastynatorzy. Definicja, etiologia, epidemiologia i terapia

Ocena częstości występowania boreliozy wśród pracowników leśnictwa

Profilaktyka i poradnictwo dla dorosłych w zakresie HIV/AIDS. Zmieniające się potrzeby

Występowanie zaburzeń snu wśród studentów

Smutny uczeń – nowe wyzwanie dla współczesnych nauczycieli. Depresja u osób w wieku rozwojowym

Nowe spojrzenie na bakteryjne patogeny odzwierzęce stanowiące zagrożenie dla człowieka

Wskaźnik śmiertelności infekcji (IFR) w przebiegu pandemii COVID-19 w Aglomeracji Górnośląskiej w 2020 r.

Długo utrzymujące się objawy duszności, kaszlu i zmęczenia po przebyciu COVID-19 – przegląd narracyjny badań epidemiologicznych

Czy wirus SARS-CoV-2 może uszkadzać słuch i równowagę?

Analiza zapadalności na boreliozę z Lyme w wybranych grupach pracowników leśnictwa w województwie zachodniopomorskim w latach 2005–2014