Search results

1

Magnus Barefoot - the Last Viking King of Norway?

100%

Morawiec J.

Średniowiecze Polskie i Powszechne

|

2020

|

vol. 12

27-41

PL

W powszechnej opinii, śmierć Haralda Srogiego w bitwie pod Stamford Bridge w 1066 roku postrzegana jest często jako symboliczny koniec epoki wikingów. Jednakże, moment ten można przesunąć w czasie do 24 sierpnia 1103 roku, gdy, po dziesięcioletnim panowaniu w Norwegii, wnuk Haralda Magnus poległ w starciu w wyniku zasadzki, do jakiej doszło w Ulster. Niektóre ze staroskandynawskich przekazów, które opisują panowanie Magnusa, dokonują swoistego porównania obu władców, ukazując Magnusa jako prawdziwego i zadeklarowanego naśladowcę swojego dziada. Nie dziwi więc, że okoliczności, w jakich Magnus poległ, często przedstawiane są jako najpełniejszy przejaw tego wizerunku, zarówno w pozytywnym jak i negatywnym znaczeniu. Król Norwegii jawi się jako osoba niezwykle zainteresowana tym, aby jego rządy były postrzegane jako bezpośrednia kontynuacja czasów Haralda Srogiego. Tendencja ta dotyczy nie tylko jego działań politycznych w ogólności, ale także sfery propagandowej. Ta ostatnia był zaś zdominowana przez skaldów komponujących na rzecz króla.

DE

Im Allgemeinen wird angenommen, dass der Tod von Harald III. dem Harten in der Schlacht von Stamford Bridge im Jahr 1066 oft als ein symbolisches Ende der Wikingerzeit angesehen wird. Dieser Moment kann jedoch auf den 24. August 1103 verschoben werden, als Haralds Enkel Magnus, nach zehnjähriger Herrschaft in Norwegen, in Ulster in einen Hinterhalt geriet und im Gefecht ums Leben kam. Einige der altskandinavischen Überlieferungen, die die Regierungszeit von Magnus beschreiben, stellen eine Art Vergleich zwischen den beiden Herrschern her und zeigen Magnus als einen echten und überzeugten Nachahmer seines Großvaters. Es ist daher nicht verwunderlich, dass die Umstände, unter denen Magnus fiel, oft als der vollste Ausdruck dieses Bildes, im sowohl positiven als auch negativen Sinne, dargestelltwerden. Es scheint, dass es dem norwegischen König sehr daran lag, dass seine Herrschaft als die direkte Fortsetzung der Regierungszeit von Harald dem Harten betrachtet wird. Diese Tendenz betrifft nicht nur seine politischen Aktivitäten im Allgemeinen, sondern auch die Propagandasphäre. Diese wurde von den Skalden dominiert, die für den König komponierten.

EN

In common opinion, Harald Hardrada’s death in the battle of Stamford Bridge in 1066 is perceived as a symbolic end of the Viking Age. However, that moment could be moved to 24 August 1103, when, after ten years of his reign in Norway, Harald’s grandson, Magnus dies in an ambush in Ulster. Some of Old Norse records that describe Magnus’s reign compare both rulers and depict Magnus as the true and determined follower of his grandfather. For that reason it is not surprising that the circumstances of Magnus’s death are often shown as the fullest manifestation of that picture, including both its positive and negative facets. The king of Norway appears to be deeply interested in making his reign perceived as a direct continuation of Harald Hadrada’s times. That tendency concerns not only his political actions in general, but also the area of propaganda. The latter was in turn dominated by skalds composing for the king.

2

“[Ne] com Unlaf mid scipum”. A Summary of the Current State of Research with Regard to Olaf Tryggvason’s Assumed Presence at the Battle of Maldon

94%

Neubauer Ł.

Średniowiecze Polskie i Powszechne

|

2019

|

vol. 11

11-24

DE

In den letzten Jahrzehnten wurde die Frage der eventuellen Teilnahme von Olaf Tryggvason an der Schlacht von Maldon mehrfach, vor allem von den britischen und skandinavischen Forschern, aufgegriffen. Anzumerken ist hier jedoch, dass diese Analysen in der Regel recht oberflächlich oder sogar marginal waren und nur als eine mehr oder weniger wichtige Ergänzung zur in einer Publikation behandelten Thematik galten. Unter den möglichen Teilnehmern an den Ereignissen vom August 991 werden neben dem künftigen Herrscher von Norwegen noch der König von Dänemark Sven Gabelbart und die sonst unbekannten Personen wie Jóstein und Guðmund genannt. Da die Anwesenheit von Sven bei Maldon von den meisten Historikern zu Recht in Frage gestellt wird, bleibt Olaf die einzige historische Figur unter den potenziellen Führern der skandinavischen Angreifer, was leider zur Folge hat, dass einige Historiker - und ihnen folgend auch die über das Mittelalter schreibenden strikt literarischen Künstler - gerade in ihm ziemlich voreilig den Oberbefehlshaber der Wikinger sehen. Der vorliegende Beitrag setzt sich deshalb zum Ziel, die verfügbaren Quellentexte (neben dem altenglischen alliterativen Gedicht, das als Schlacht von Maldon bekannt ist, gehören dazu in erster Linie verschiedene Versionen der Angelsächsischen Chronik sowie unterschiedliche historische oder sogar hagiographische Werke) zusammenzustellen und sie mit der obigen Meinung kritisch zu konfrontieren.

PL

Na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat kwestia ewentualnej obecności Olafa Tryggvasona w bitwie pod Maldon poruszana była niejednokrotnie, przede wszystkim przez badaczy brytyjskich oraz skandynawskich. Należy tu jednak zauważyć, iż zazwyczaj były to analizy dość powierzchowne, czy wręcz marginalne, będące jedynie mniej lub bardziej istotnym uzupełnieniem tematyki omawianej w danej publikacji. Wśród potencjalnych uczestników wydarzeń z sierpnia 991 roku, oprócz przyszłego władcy Norwegii, wymienia się jeszcze króla Danii Swena Widłobrodego oraz nieznanych skądinąd Jósteina i Guðmunda. Ponieważ obecność Swena pod Maldon jest przez zdecydowaną większość historyków słusznie kwestionowana, jedyną tak naprawdę historyczną postacią wśród potencjalnych przywódców skandynawskich najeźdźców pozostaje Olaf, co niestety powoduje, iż część historyków - a w ślad za nimi także piszących na temat średniowiecza twórców stricte literackich - właśnie w nim dość pochopnie upatruje głównodowodzącego wikingów. Niniejsza praca ma zatem na celu zestawienie dostępnych tekstów źródłowych (oprócz staroangielskiego poematu aliteracyjnego znanego jako Bitwa pod Maldon, są to przede wszystkim różne wersje Kroniki anglosaskiej, a także różnej maści utwory o charakterze historycznym czy nawet hagiograficznym) oraz ich krytyczną konfrontację z powyższą opinią.

3

Ponownie o wczesnośredniowiecznym mieczu wyłowionym z Zalewu Szczecińskiego

84%

Pudło P.

Materiały Zachodniopomorskie

|

2011

|

vol. 8

165-178

EN

This article discusses typological and chronological issues relating to an unusual sword recovered from the Szczecin Lagoon. The likely origins of the weapon are considered with comparative objects bearing similar characteristics.

Refine search results

2 Średniowiecze Polskie i Powszechne

1 Materiały Zachodniopomorskie

1 2020

1 2019

1 2012

1 Morawiec J.

1 Neubauer Ł.

1 Pudło P.

Magnus Barefoot - the Last Viking King of Norway?

“[Ne] com Unlaf mid scipum”. A Summary of the Current State of Research with Regard to Olaf Tryggvason’s Assumed Presence at the Battle of Maldon

Ponownie o wczesnośredniowiecznym mieczu wyłowionym z Zalewu Szczecińskiego