Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 11

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  europejski nakaz aresztowania
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
This paper focuses on the question whether Polish law offers an adequate legal framework for dual representation, as required by Article 10 of the EU Directive 2013/48 and Article 5 of the EU Directive 2016/1919. It explores both perspectives: dual representation in proceedings concerning execution of EAW conducted by Polish authorities as well as the right to appoint a lawyer in Poland by the requested person in a case where the EAW is issued by the Polish authorities. The scope of the ensuing analysis is confined to EAWs issued for prosecution of the requested person. Although both above mentioned provisions of EU Directives have not been transposed into Polish national law, their direct application may ensure full exercise of the requested person’s right to dual representation. Thanks to the fact that, in Poland, the requested person is treated as a quasi-defendant in criminal proceedings, the Code of Criminal Procedure offers a legal framework allowing for appointment of the defence lawyer in Poland as the issuing state.
PL
W artykule podjęto próbę udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy prawo polskie oferuje możliwość tzw. "podwójnej reprezentacji", jak tego wymaga art. 10 dyrektywy unijnej 2013/48 oraz art. 5 dyrektywy unijnej 2016/1919. Analiza obejmuje obie perspektywy, to znaczy zbadano zarówno możliwość realizowania prawa do "podwójnej reprezentacji" w postępowaniu w sprawie wykonania Europejskiego Nakazu Aresztowania prowadzonym w Polsce, jak i prawo do wyznaczenia obrońcy w Polsce jako kraju wydania tego nakazu. Rozważania dotyczą jedynie Europejskich Nakazów Aresztowania wydanych w celu ścigania. Chociaż oba wymienione przepisy dyrektyw nie zostały wdrożone do prawa krajowego, ich bezpośrednie stosowanie może zapewnić pełne korzystanie przez osobę ściganą z prawa do "podwójnej reprezentacji". Dzięki temu, że prawo polskie traktuje osobę ściganą jak oskarżonego w postępowaniu karnym, Kodeks postępowania karnego oferuje podstawy prawne do ustanowienia/wyznaczenia osobie ściganej obrońcy w Polsce jako kraju wydania Europejskiego Nakazu Aresztowania.   
PL
Artykuł przedstawia rzetelną analizę przepisów ustawy o międzynarodowej pomocy prawnej w sprawach karnych, a także przyczyn i skutków jej dwóch nowelizacji dokonanych w wyniku konieczności implementacji decyzji ramowej o ENA. Autor przedstawia również uzasadnienie i konsekwencje wyroku Federalnego Trybunału Konstytucyjnego, dotyczącego wydawania obywateli niemieckich do innych państw członkowskich Unii Europejskiej. Autor spogląda praktycznie na przyczyny odmowy wykonania ENA od strony niemieckich przepisów i ich interpretacji w praktyce, wyjaśniając np., że przyczyną odmowy realizacji zwrotnego warunku przekazania osoby ściganej ENA przez niemieckie organy ścigania był fakt, iż w większości przypadków osoby te posiadały podwójne obywatelstwo.
|
2019
|
vol. 2
|
issue 2(4)
369-376
PL
Glosa dotyczy niewielkiego w swojej skali, ale istotnego problemu zasad poszanowania praw nieletnich pociąganych od odpowiedzialności karnej. Ściślej rzecz ujmując, chodzi o odpowiedź na pytanie, w jakim zakresie sądy wykonujące europejski nakaz aresztowania są zobowiązane do analizy przesłanek odmowy wykonania nakazu z uwagi na brak wieku pozwalającego na pociągnięcie nieletniego do odpowiedzialności karnej? Czy badając granice wiekowe odpowiedzialności karnej, sądy muszą również uwzględnić indywidualne cechy nieletniego, charakter i okoliczności popełnionego czynu?
EN
The gloss concerns a small but significant problem of the principles of respecting juvenile rights within the criminal law context. More specifically, the question is to what extent are the courts executing the European Arrest Warrant obliged to analyze the grounds for refusing to execute the order because of an innappropriate age of a minor for bringing them to criminal responsibility. In the proces of examining the age limits of criminal responsibility, do the courts have to take into account the individual characteristics of the minor and the nature and circumstances of the offense?
PL
Rozwój integracji europejskiej wpłynął na wymiary sprawiedliwości poszczególnych państw. Wzmocnienie współpracy i ujednolicanie standardów oraz internacjonalizacja działań spowodowały powstanie procedur takich jak europejski nakaz aresztowania (dalej: ENA). Oparto go na wprowadzeniu w życie transgranicznego, uproszczonego postępowania sądowego. W jego ramach funkcjonuje system przekazywania podejrzanych i oskarżonych na potrzeby ścigania przestępstw lub wykonania wyroku pozbawienia wolności, a także zastosowania środka zabezpieczającego, polegającego na pozbawieniu wolności. Dane z opracowań Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka pokazują, że Polska w latach 2005–2013 była na pierwszym miejscu pod względem państw wydających ENA. Wydawać się może, że sytuacja ta spowodowana jest zbytnią wiarą w zasadę legalizmu, zakorzenioną w polskiej procedurze karnej. Natomiast ENA nie są kierowane do Polski często. Co ważne, europejski nakaz aresztowania wydany przez organ sądowy państwa członkowskiego jest ważny na całym terytorium Unii Europejskiej. Początki jego stosowania datuje się na 1 stycznia 2004 roku. Zastąpił on procedurę ekstradycji, która wcześniej była stosowana przez państwa zrzeszone w Unii. Wydawany jest przez organ sądowy jednego z państw członkowskich. Wniosek o aresztowanie danej osoby w innym państwie członkowskim i przekazanie tej osoby do państwa, które z wnioskiem wystąpiło, w celu ścigania lub wykonania wyroku pozbawienia wolności lub zastosowania środka zabezpieczającego, polegającego na pozbawieniu wolności. Mechanizm instrumentu ENA działa na zasadzie wzajemnego uznawania orzeczeń sądowych i jest stosowany we wszystkich państwach członkowskich. Opiera się na zasadzie bezpośredniego kontaktu między organami sądowymi. Organy korzystające z nakazu zobowiązane są do poszanowania praw procesowych podejrzanych i oskarżonych, czyli prawa do informacji, adwokata, tłumacza itp.
EN
The European arrest warrant is undoubtedly a result of the introduction of cross-border simplified court proceedings. In its regulations, suspects and accused persons are transferred for the purpose of prosecuting offenses or executing a sentence of deprivation of liberty or a detention order involving the deprivation of liberty. A European arrest warrant issued by a judicial authority of a Member State is valid throughout the territory of the European Union. The beginning of its application dates from January 1, 2004. It replaced the extradition procedure, which was previously applied by the Member States of the Union. The mechanism of the warrant is based on the principle of mutual recognition of judicial decisions and is applied in all EU Member States. It is based on the principle of direct contact between judicial authorities. Authorities using the order are obliged to respect the procedural rights of suspects and defendants, that is, the right to information, to a lawyer, to an interpreter, etc.
PL
Europejski nakaz aresztowania (ENA) jest niewątpliwie wynikiem wprowadzenia transgranicznego, uproszczonego postępowania sądowego. W jego uregulowaniach dochodzi do przekazywania podejrzanych i oskarżonych, na potrzeby ścigania przestępstw lub wykonania wyroku pozbawienia wolności lub zastosowania środka zabezpieczającego, polegającego na pozbawieniu wolności. Wydawany jest on przez organ sądowy jednego z państw członkowskich. Europejski nakaz aresztowania wydany przez organ sądowy państwa członkowskiego, jest ważny na całym terytorium Unii Europejskiej. Początki jego stosowania datuje się od 1 stycznia 2004r. Zastąpił on procedurę ekstradycji, która wcześniej była stosowana przez państwa zrzeszone w Unii. Mechanizm instrumentu ENA opierający się na zasadzie wzajemnego uznawania orzeczeń sądowych, stosowany jest we wszystkich państwach członkowskich UE. Opiera się on o zasadę bezpośredniego kontaktu między organami sądowymi. Organy korzystające z nakazu, zobowiązane są do poszanowania praw procesowych podejrzanych i oskarżonych, czyli prawa do informacji, do adwokata, do tłumacza, itp.
EN
The European arrest warrant is undoubtedly a result of the introduction of cross-border simplified court proceedings. In its regulations, suspects and accused persons are transferred for the purpose of prosecuting offenses or executing a sentence of deprivation of liberty or a detention order involving the deprivation of liberty. It is issued by a judicial authority of one of the Member States. The European arrest warrant issued by a judicial authority of a Member State is valid throughout the territory of the European Union. The beginning of its application dates from January 1, 2004. It replaced the extradition procedure, which was previously applied by the member states of the Union. The mechanism of the Warrant is based on the principle of mutual recognition of judicial decisions and is applied in all EU Member States. It is based on the principle of direct contact between judicial authorities. Authorities using the Warrant are obliged to respect the procedural rights of suspects and defendants, that is, the right to information, to a lawyer, to an interpreter, etc.
6
Publication available in full text mode
Content available

Azyl a ekstradycja

63%
EN
The article deals with the institution of asylum in which both the potential extradited person and the competent authorities of the requested state may challenge the claim contained in the application and, therefore, prevent the extradition. It contains considerations regarding the concept, essence, nature and the legal basis for the institution of asylum and the manner of eligibility by the instruments governing the rotation of extradition between countries. The article is focused on the EU’s asylum policy. It is an antidote to gaps in regulations developed on the basis of universal manners, whose aim is to create unitary standards for the right of asylum, replacing the common minimum standards for internal Member States asylum systems or the Common European Asylum System (Common European Asylum System – CEAS).
7
63%
PL
Artykuł traktuje o zasadzie podwójnej karalności czynu w ujęciu przesłanki warunkującej ekstradycję. Zawiera rozważania dotyczące pojęcia, istoty, zakresu i aspektów zasady podwójnej karalności czynu oraz celowości jej istnienia. Przedmiotowa analiza dotyczy także sposobów ujmowania powołanej zasady w instrumentach regulujących obrót ekstradycyjny miedzy państwami. Problematyka artykułu jest skoncentrowana na procesie ewolucji zasady podwójnej karalności czynu w ramach prawa Unii Europejskiej i działaniach zmierzających do stopniowej liberalizacji jej stosowania w praktyce ekstradycyjnej.
EN
The article discusses the principle of double penalizing as a prerequisite conditioning extradition. It includes a discussion about the notion, nature, scope and aspects of the principle of double penalizing and the purposefulness of its existence. This analysis also relates to methods of recognizing established rules governing the trade in extradition between countries. The scope of this paper is focused on the process of the evolution of the principle of double penalizing in the European Union law and efforts to the progressive liberalization of its application in extradition practice.
RU
В статье рассматривается принцип двойного наказания с точки зрения условий для режима экстрадиции. Он содержит обсуждение понятия, сути, сферы и аспектoв принципа двойного наказания и целесообразности его существования. Обьективный анализ также относится к способам распознавания установленного правила в инструментах, которые регулируют темпы экстрадыции между странами. Проблематика статьи сосредоточена на процессе эволюции принципа двойного наказания в рамках законодательства Европейского Союза и усилиях к постепенной либерализации его применения в практике экстрадиции.
8
Content available remote

Zasada ne bis in idem w kontekście ekstradycji

63%
PL
Artykuł traktuje o zasadzie ne bis in idem w ujęciu negatywnej przesłanki ekstradycyjnej. Zawiera rozważania dotyczące pojęcia, istoty i zakresu zasady ne bis in idem. Przedstawia występujące w doktrynie wątpliwości interpretacyjne dotyczące terminu „prawomocny wyrok” i reprezentatywne orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, które precyzują zarówno pojęcie „prawomocnego wyroku” jak i „tożsamości czynu”. Zawiera także analizę podstaw prawnych ekstradycji, w których zasada ne bis in idem występuje w roli przesłanki jej niedopuszczalności o charakterze obligatoryjnym bądź fakultatywnym.
EN
This paper discusses the principle of ne bis in idem principle in terms of negative evidence of extradition. It includes a discussion on the concept, essence and scope of the ne bis in idem principle. It presents common questions of interpretation of the term "final judgment" and representative judgments of the Court of Justice of the European Union, which specify both the term "final judgment" and "identity of action." It also includes an analysis of the legal basis for extradition, in which the principle of ne bis in idem is acting as mandatory or voluntary grounds for its inadmissibility.
RU
В данной статье обсуждается принципnebisinidem с точки зрения отрицательной предпосылкы дляекстрадиции. Cтатья включает обсуждение понятия, сути и сферы принципа nebisinidem. Представляет общие вопросы в доктрине, которые касаются понятия „окончательное решение” и представительные решения Судa Европейского Союза, которые уточняют термин „окончательное решение” и „тождество действия”. Включает тоже анализ правовых оснований для екстрадиции, в которых принцип nebisinidem действует в качестве предпосылкы для ee недопустимости об облигаторным или факультативным характере.
PL
Polska jest członkiem Unii Europejskiej od 1 maja 2004 roku. Od tego momentu jest zobowiązana do przestrzegania prawa unijnego (kiedyś wspólnotowego). Prawo Unii Europejskiej tworzy nowy porządek prawny. Zasada pierwszeństwa prawa Unii przed prawem krajowym jest kluczową zasadą unijnego porządku prawnego. Szczególną uwagę, budzi jednak kwestia zmiany postanowień Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w przypadku kolizji tych dwóch porządków prawnych. Sytuacja taka, miała miejsce na podstawie orzeczenia w sprawie europejskiego nakazu aresztowania, który w niniejszym artykule poddany został analizie. Artykuł przedstawią także charakterystykę tytułowej zasady oraz zwraca uwagę na autonomię prawa Unii Europejskiej względem prawa krajowego.
EN
Poland has been a member of the European Union since May 1st, 2004. From that moment she has been obliged to comply with the EU law (once community law). The law of the European Union creates a new legal order. The principle of the primacy of the EU law against national law is a key principle of the EU legal order. Particular attention, however, is raised by the issue of amending the provisions of the Constitution of the Republic of Poland in the event of a conflict between these two legal orders. Such a situation took place on the basis of a ruling regarding the european arrest warrant which was analyzed in this article. The paper also presents the characteristics of the principle in question and draws attention to the autonomy of the European Union law towards the national law.
PL
The withdrawal of the United Kingdom from the European Union is one of the main challenges for the continued functioning of the European judicial area in criminal matters. In this article, special attention will be paid to selected aspects of ensuring further judicial cooperation in criminal matters after Brexit. This primarily concerns the possibility of further participation of the United Kingdom in specific organs supporting this cooperation (Eurojust and Europol) and the the application of legal instruments implementing the principle of mutual recognition of judgments, with reference to the flagship legal instrument, i.e. the European arrest warrant. It also presents a unique position of the United Kingdom in the Area of Freedom Security and Justice EU, which that state is guaranteed under the provisions of Treaties. Wystąpienie Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej stanowi jedno z głównych wyzwań dla dalszego funkcjonowania europejskiego obszaru wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych. W niniejszym artykule szczególna uwaga zostanie zwrócona na wybrane aspekty zapewnienia dalszej współpracy sądowej w sprawach karnych po Brexicie. Dotyczy to przede wszystkim możliwości dalszego udziału Zjednoczonego Królestwa w specyficznych organach wspomagających obrót prawny w ramach tej współpracy (tj. w ramach Eurojustu i Europolu) oraz stosowania instrumentów prawnych urzeczywistniających zasadę wzajemnego uznawania orzeczeń, ze szczególnym uwzględnieniem sztandarowego instrumentu prawnego, tj. europejskiego nakazu aresztowania. Przedstawiono również wyjątkową pozycję Zjednoczonego Królestwa w Przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości UE, którą to państwo zagwarantowało sobie z mocy postanowień traktatowych.
PL
Wystąpienie Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej stanowi jedno z głównych wyzwań dla dalszego funkcjonowania europejskiego obszaru wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych. W niniejszym artykule szczególna uwaga zostanie zwrócona na wybrane aspekty zapewnienia dalszej współpracy sądowej w sprawach karnych po Brexicie. Dotyczy to przede wszystkim możliwości dalszego udziału Zjednoczonego Królestwa w specyficznych organach wspomagających obrót prawny w ramach tej współpracy (tj. w ramach Eurojustu i Europolu) oraz stosowania instrumentów prawnych urzeczywistniających zasadę wzajemnego uznawania orzeczeń, ze szczególnym uwzględnieniem sztandarowego instrumentu prawnego, tj. europejskiego nakazu aresztowania. Przedstawiono również wyjątkową pozycję Zjednoczonego Królestwa w Przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości UE, którą to państwo zagwarantowało sobie z mocy postanowień traktatowych.
EN
The withdrawal of the United Kingdom from the European Union is one of the main challenges for the continued functioning of the European judicial area in criminal matters. In this article, special attention will be paid to selected aspects of ensuring further judicial cooperation in criminal matters after Brexit. This primarily concerns the possibility of further participation of the United Kingdom in specific organs supporting this cooperation (Eurojust and Europol) and the the application of legal instruments implementing the principle of mutual recognition of judgments, with reference to the flagship legal instrument, i.e. the European arrest warrant. It also presents a unique position of the United Kingdom in the Area of Freedom Security and Justice EU, which that state is guaranteed under the provisions of Treaties.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.