Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 14

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  evangelicalism
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Współczesna duchowość chrześcijańska w Polsce. Opis, próba oceny, perspektywy

100%
Sawa P.
Studia Pastoralne
|
2018
|
vol. 14
265-287
EN
Today’s times exhibit the important transformations in Polish christianity. It’s easy to see a leaving from the faith transmitted by the tradition and customs (folk faith). It’s not always the change in direction the faith chosen and consciously experienced. Some catholics do not practise the faith, limiting it to external rites which have more to do with a culture than a real faith (rites Christmas or Easter). It’s true a lof of catholics or other christians (orthodox, lutherans, reformed) limit their faith to piety’s rites without the connecting with their life (their faith is Sunday service only). In the Catholic Church you may have noticed two trends. First there are misusages in folk piety, many a time deformed theologically. Second trend, ever more increasing in Poland and other Catholic countries, it’s the charismatic and evangelistic renewal of the Church, often connected with pentecostal experiences. It is associated with the charismatic awakening in the Catholic Church after the Second Vatican Council and it fits to the evangelical model of the renewal of the Church and the Papal call to the new evangelization. New times bring new practices which more than once are more expected and popular than traditional devotions in churches (the rosary, the service in first Tuesday and passion devotions). You can indicate the following pastoral activities: evangelizations, meetings with prayer for healing, worship concerts, charismatic prayers. At the same time you can noted a increased interest in Bible, a reading the word of God everyday and the necessity personal declaration Jesus as the Saviour and the Lord. This new religious culture converts an image of the Church, religion, faith. The Church becomes nearer to apostolic community. Those spiritual phenomena and practices insist on an appropriate theological, sociological evaluation and quite often psychological too. Anyways this charismatic and evangelistic spirituality contributes to the creating of the conscious and deeper implemented faith.
2
Publication available in full text mode
Content available

„DOTĄD O NIC NIE PROSILIŚCIE W IMIENIU MOIM” (J 16, 24). PRAGMATYKA WYPOWIEDZI MODLITEWNYCH W EWANGELICZNYCH WSPÓLNOTACH CHARYZMATYCZNYCH

88%
Grabowska M.
Colloquium Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych AMW
|
2017
|
issue 1
5-26
EN
The paper addresses the issue of speech acts in charismatic evangelical groups. Its main thrust oscillates around the notion of prayer and its untypical character. The features that make this speech act unique comprise elements that betray traits of the magical function of language. At the same time there is a lack of classical forms of address, typical for more traditional Christian Churches.
3

Unity to the Greater Glory of God. Promising Paradigms in Current Ecumenism

75%
Raedel C.
Review of Ecumenical Studies Sibiu
|
2016
|
vol. 8
|
issue 2
169-186
EN
Rather than lamenting a crisis of the Ecumenical movement the author suggests that the reader look at promising paradigms that become apparent within the present changes and challenges of World Christianity. He identifies six promising trends, as Christians of different traditions recognize partners in common witness beyond their own church traditions (1), evangelical and Pentecostal churches rise in significance (2), ecumenism becomes increasingly shaped by biographical experience and personal encounter (3), a spiritual ecumenism for the witness in the world emerges (4), the reality of martyrdom deepens the sense of Christian unity (5) and the search for the truth of the Gospel is not given up (6). In their overlapping and sometimes contradictory evidence these paradigms prove Ecumenism to be alive and, therefore, changing its face.
4
Publication available in full text mode
Content available

Hermeneutyka pojęcia evangelical w Evangelical Catholicism George'a Weigla

71%
Wielgosz K.
Poznańskie Studia Teologiczne
|
2015
|
issue 29
249-264
EN
George Weigel, in his recent book Evangelical Catholicism, proposed a vision of the reform  of the life of the Church. Because this Catholic theologian is widely known and respected, his book was translated into many languages and influenced the discussion about the shape of Catholicism  in the 21st  century. It seems desirable to learn more about Weigel’s   proposal.The article is an attempt to analyze Weigel’s idea. In order to do so, we will try to scrutinize the full notion of the term evangelical, which describes the vision of Catholicism according to Weigel. For this reason the first section of the article contains a linguistic analysis of the different Polish equivalents of the English word: evangelical. The second section is a description of the vision of George Weigel. The third section answers the question if one can say that the vision of Catholicism by George Weigel has certain evangelical (that means: according to the basics of the Evangelical Movement) characteristics.The conclusion of the analysis undertaken in the article is that the vision of Catholicism presented by George Weigel is not only compatible with the Gospel but resembles in certain aspects the ideas of Evangelicalism. As such it can be helpful in the fostering of ecumenical dialog.
5

Znamiona formalne kaznodziejstwa Billego Grahama

63%
Krauze Ł.
Roczniki Teologiczne
|
2018
|
vol. 65
|
issue 12: Homiletyka
101-109
EN
The Billy Graham’s preaching theologically and methodologically was stable from the first to the last crusade. He formed the model of a preacher who know how to use a modern technique of proclaiming God’s word, at the same time not giving up the old ones, evangelical heritage. He taught the attitude of a preacher toward the sinner characterised a compassion rooted in God’s love. He showed how to communicate a message of the Gospel in the modern world. This paper unveil how Graham prepared his sermons. It takes into account the sources of his inspiration and the way in which he had verbalised them. It resolves authority and simplicity characterised Graham’s preaching and a spiritual background of the crusades organised by him.
PL
Przepowiadanie Billego Grahama teologicznie i metodologicznie było stałe od pierwszej do ostatniej krucjaty. Stworzył on model kaznodziei, który stosuje nowe techniki głoszenia słowa Bożego, ale nie rezygnuje ze starych, stanowiących ewangelikalne dziedzictwo. Uczył wypracowanej przez siebie postawy kaznodziei wobec grzesznika charakteryzującej się współczuciem zakorzenionym w miłości Boga. Pokazywał, jak przekazać przesłanie Ewangelii we współczesnym świecie. Niniejszy artykuł ukazuje w jaki sposób Graham przygotowywał się do głoszonych przez siebie tekstów. Przy tym uwzględnia źródła jego inspiracji oraz sposób w jaki je werbalizował. Rozpatruje także autorytet i prostotę cechujące kaznodziejstwo Grahama; a także duchowe tło organizowanych przez niego krucjat ewangelizacyjnych.
6
Publication available in full text mode
Content available

Organiczna wizja natchnienia Abrahama Kuypera jako propozycja doktrynalna dla współczesnego ewangelikalizmu

63%
Wichary M.
Rocznik Teologiczny
|
2014
|
vol. 56
|
issue 2
55-74
PL
Współczesna ewangelikalna doktryna o natchnieniu została ukształtowana pod wpływem B.B. Warfielda, który oparł jej wiarygodność na świadectwach naukowych. Koncepcja Abrahama Kuypera, nie przecząc racjonalności objawienia Bożego, podkreśla jednocześnie rolę Ducha Świętego w procesie poznawczym w ogóle. Dlatego – nie przecząc jego historyczności – wiąże natchnienie z aktem wiary, nawet wbrew doświadczeniu., przez co wydaje się cenną i bardziej współgrającą z specyfiką ewangelikalizmu propozycją ujęcia tej doktryny.
EN
Modern evangelical doctrine of inspiration has been formed under the influence of B.B. Warfield, who based it on scientificaly pursued credibility. Abraham Kuyper's concept, not denying the rationality of the revelation of God, stresses the role of the Holy Spirit in the process of cognition in general and inspiration in particular. Therefore - without contradicting its historicity – he views inspiration as inevitably associated with an act of faith, even in spite of external proofs. It is argued that becouse of that it appears to be valuable and more coherent with the body of other evangelical doctrines and its piety.
7
Publication available in full text mode
Content available

Miłość jako centralna kategoria w refleksji wychowawczej Pawła Hulki-Laskowskiego

63%
Leszczyński R. M., Tys A. T.
Studia z Teorii Wychowania
|
2016
|
issue 3 (16)
77-94
PL
W artykule udowodniono, iż koncepcja miłości w refleksji wychowawczej Pawła Hulki-Laskowskiego (czołowego pisarza i uczonego ewangelickiego z okresu międzywojnia) wynikała z ewangelickiej teologii liberalnej. Krytykował on wychowanie dogmatyczne, propagując wychowanie oparte na miłości głoszonej przez Chrystusa. Jego zdaniem człowiek kierujący się miłością tworzy na Ziemi Królestwo Boże poprzez nasycenie kultury etyką Chrystusową. Wychowanie do miłości ma charakter uniwersalny, gdyż wykracza poza kościelne dogmaty.
EN
This article proves that the concept of love in the educational reflection of Pawel Hulka-Laskowski (a leading evangelical writer and scientist of the interwar period) stemmed from the evangelical liberation theology. He criticised dogmatic education and promoted education based on love preached by Christ. In his view, by impregnating a culture with Christ’s ethics a man driven by love creates the kingdom of God on Earth. The education to love is of a universal nature as it goes beyond ecclesiastical dogmas.
8
Publication available in full text mode
Content available

The Prosperity Gospel: A Distortion of the Fundamental Evangelical Tenets

63%
Kopiec P.
Studia Oecumenica
|
2020
|
vol. 20
PL
Teologia sukcesu jest zagadnieniem kłopotliwym dla chrześcijaństwa ewangelikalnego i pentekostalnego, co najmniej z dwóch perspektyw. Po pierwsze, z jednej strony wpływa na nauczanie wielu kaznodziei, którzy stosują to podejście teologiczne aby pozyskać nowych wiernych, z drugiej jest bardzo mocno krytykowana przez ważnych teologów ewangelikalnych, którzy ujmują ją jako poważną herezję, zwodzącą wielu chrześcijan. Ponadto, jest przedmiotem głębokich pytań teologicznych podnoszonych z samego jądra wiary chrześcijańskiej i  dotyczących delikatnej równowagi pomiędzy wyzwaniem Jezusa do niesienia krzyża i błogosławieństwami z Kazania na Górze. Najczęstszą ramą badawczą, w której interpretuje się teologię sukcesu jest ujmowanie jej jako zniekształcenie kluczowych założeń teologii ewangelikalnej. Artykuł przedstawia zwięzły zarys teologii sukcesu, dążąc do odpowiedzi na następujące pytania badawcze: Czym jest teologia sukcesu? Jakie są jej korzenie? Jakie są jej kluczowe założenia? Jakie zarzuty są jej stawiane z perspektywy teologii ewangelikalnej? W celu odpowiedzi na powyższe pytania dokonano analizy literatury ewangelikalnej.            
EN
Prosperity Gospel is a problematic issue for the Evangelical and Pentecostal Christianity, and it is so in at least two perspectives. First, it influences the teaching of many preachers who employ this approach to capture new believers on the one hand, and it is sharply criticised by many prominent Evangelical theologians who regard it as a serious heresy, a deception of many Christians, on the other. Second, it is a matter of profound theological question raised from the very core of Christian faith and asking how to find a delicate balance between Jesus' calling to bear the cross and his blessing from the Sermon on the Mount. The most frequent framework is the one that considers the prosperity gospel as the distortion of the substantial Evangelical tenets, and that stems from the various ideological and sociological processes in the 19th United States. The article offers a brief outline of the prosperity message and answers the following research questions: What is the prosperity gospel? What are the roots of it? What are the most critical theological points of the prosperity teaching? What charges are raised by the critics from the Evangelical background? The literary analysis of Evangelical literature is the primary method used to solve the problem.
9
Publication available in full text mode
Content available

Duchowość ewangelikalna – szansa dla ekumenizmu

63%
Sawa P.
Studia Oecumenica
|
2016
|
vol. 16
253-275
EN
Evangelical spirituality is a space of practical and spiritual ecumenical dialogue between protestant communities and Churches, and some of Catholic groups, especially those evangelisational and charismatic. Despite obvious doctrinal differences, some common traits can be listed: basing on the Bible, focusing on the Cross and the Christ, convertism (the need of personal conversion) and focus on evangelization. Those communities together, yet differently, testify about the necessity of making a conscious choice of faith as one’s lifestyle and about essentiality of evangelised and evangelising community of the baptised, of new dynamic worship and spontaneously animated prayer. It is also important to identify the dimensions of Churches’ and communities’ cooperation, and of the spiritual gifts exchange. Discovering of new forms of evangelisation and Kerygmatic preaching, experiencing community life by the faithful, exploring of the spirituality of the sacraments (institutions) and ability to accept the charismatic gifts are all worth to be noted among those factors. Spiritual renewal should be an undoubted priority.
PL
Duchowość ewangelikalna stanowi przestrzeń praktycznego i duchowego dialogu ekumenicznego pomiędzy Kościołami i wspólnotami protestanckimi a niektórymi grupami katolickimi, zwłaszcza ewangelizacyjnymi i charyzmatycznymi. Choć pozostają różnice doktrynalne, to jednak można wskazać pewne wspólne wyznaczniki: oparcie o Biblię, krzyżocentryzm i chrystocentryzm, konwertyzm (potrzeba osobistego nawrócenia) oraz ukierunkowanie na ewangelizację. Wspólnoty te wspólnie, choć każda na swój sposób, dają świadectwo konieczności świadomego wyboru wiary jako stylu życia, konieczności zewangelizowanej i ewangelizującej społeczności ochrzczonych, nowego dynamicznego uwielbienia i spontanicznie animowanej modlitwy. Trzeba zauważyć również przestrzenie współdziałania Kościołów i zborów oraz wymiany duchowych darów. Wśród tych elementów warto wskazać poszukiwanie nowych form ewangelizacji i głoszenia kerygmatycznego, przeżywanie wspólnotowości przez wierzących oraz odkrycie duchowości sakramentów (ustanowień) oraz umiejętność przyjmowania darów charyzmatycznych. Niezaprzeczalnym priorytetem winna być odnowa duchowa.
10

„Revival” w przepowiadaniu ewangelikalnym

51%
Krauze Ł.
Roczniki Teologiczne
|
2015
|
vol. 62
|
issue 12: Homiletyka
205-222
EN
The proper meaning of the reality of the English term “revival” guide us to understanding of a content of evangelical preaching. The term shows its essence and helps to understand its depth. As a result it is possible to interpret correctly of evangelical preaching and use its components for all kinds of preaching, the Catholic Church included. This paper unveils the meaning of “revival” in the light of the Old and New Testaments. Presents “revival” in the reflection of evangelical theology. Afterwards points out the specific features of evangelical preaching. In conclusion, based on presented material, it gives some practical suggestions regarding the preaching.
PL
Prawidłowe odczytanie rzeczywistości angielskiego terminu „revival” pozwala zrozumieć treść przepowiadania ewangelikalnego. Odsłania jego istotę i prowadzi do odkrycia głębi w nim zawartej, co w konsekwencji daje możliwość poprawnej interpretacji oraz uprawnia do zastosowania obecnych w nim elementów dla przepowiadania, także w Kościele katolickim. Niniejszy artykuł odkrywa znaczenie „revival” w świetle Starego i Nowego Testamentu. Prezentuje „revival” w refleksji teologii ewangelikalnej. Następnie zwraca uwagę na cechy właściwe przepowiadaniu ewangelikalnemu. W zakończeniu zaś, na podstawie zgromadzonych informacji, podaje praktyczne wskazania dla przepowiadania.
11
Publication available in full text mode
Content available

Национальное самосознание и интеграционные процессы лужицких сербов в Германской империи

51%
Matelski D.
Nowa Polityka Wschodnia
|
2014
|
vol. 1(6)
216-240
EN
The Slavs came from the steppes of Eastern Europe to Balkan Peninsula in the firsthalf of the 1st millennium A.D. At the turn of the 6th century some of the tribes,looking for new places to settle, arrived at the area between the Elbe and Oder– occupying an area abandoned by Germanic tribes, who moved to the ScandinavianPeninsula – and were called Wends. Southern Slavs invaded and settledin Lusatia and reached the Saale. In the middle of the 9th century there were almost 50 Slavic settlements in Lusatia under the rule of Prince Derwan, an ally of Samo. At the turn of the 10th century, the Sorbs came under the influence of the Great Moravia (822–895), which adopted Christianity as early as the 9th century(831), and then Bohemia (895–1018), and from 1002 Poland (Christian since 965) tried to take control over the area. Boleslaw I of Poland invaded Lusatia and won it in the Peace of Bautzen (1018). In the Reformation period, Sorbian peasants and common people massively supported the teachings of Martin Luther, although he was opposed to translating the Bible into Slavic. Evangelicalism proved to be beneficial for the Sorbian national culture. It influenced its revival and strengthening. The University of Wittenberg became Sorbian cultural center, with its rector between years 1559–1576 being a doctor of Sorbian origin – Kasper Pauker from Bautzen. What strengthened the Sorbian national identity at the turn of the 19th century was the activity of Moravian Church (seeking to transform Lutheranism in people’s church), which was then settled in Upper Lusatia in Herrnhut, Niesky and Kleinwelka. At the turn of the 20th century the number of Sorbs in Germany decreased to about 157 000 people, out of whom as many as 10 100 lived outside Lusatia (including 4147 in Saxony – but without Lower Lusatia, 2687 in Westphal ia, 1521 in Rhineland, 847 in Berlin and 898 in other areas of the German Empire). The language widely used in Lusatia was Sorbian with its Lower and Upper dialect. The basis of the national activities of the Sorbs in Germany was “Serbian House” founded on 26 September 1904 in Bautzen to serve as a library, museum, bank, bookshop and publisher. The outbreak of World War I in the summer of 1914 gave hope to the Slavs to establish their own countries.
RU
Славяне пришли из степей Восточной Европы на Балканский полуостров в первой половине тысячелетия после рождества Христова. В конце пятого и шестого веков некоторые из этих племен, ища новых мест для поселения, прибыли в районе между Эльбой и Одрой – занимая территорию заброшенную германскими племенами, которые переселились в Скандинавский полуостров – и назывались Вендами (Sorben). Южные славяне вторглись и поселился в Лужице и достигли реки Зале [Saale]. В Лужице (южное Полабье) в середине девятого века были почти 50 славянских городов, которых правитель, князь Дерван, признавал начальство Государства Само. А в конце девятого и десятого веков сербы нашлись под влиянием Великоморавской державы (822–895) – которая приняла христианство еще в девятом веке (831) и чешской (895–1018) – а с 1002 польское государство (христианское с 965 г.) пыталось взять контроль над территорией. Болеслав Храбрый отправлялся в Лужицу и получил их в Будишинском мире (1018). В период Реформации лужицкие крестьяне и городские плебеи массово высказались в пользу учения Евангелизм – это оказалась полезным для лужицкой национальной культуры. Он повлиял на возрождение и укрепление. Центром лужицкой культуры стал университет в Виттенберге, ректором которого в годы 1559–1576 был врач лужицкого происхождения Каспер Паукериз Баутцен. На укрепление лужицкого национального самосознания на рубеже восемнадцатого и девятнадцатого веков влияние имела деятельность братьев моравских (стремящихся превратить лютеранство в народную церковь), поселившихся в Верхней Лужицы в Охранове, Нижнем и Малом Велкове. На рубеже веков число лужичан в Германии снизилось до примерно 157 000 человек, из которых больше чем 10 100 проживали за пределами Лужицы (из которых 4147 в Саксонии – но без Нижней Лужицы, 2687 в Вестфалии, 1521 в Рейнланде, 847 в Берлине и 898 в других областях имперского германского рейха). На Лужице широко использовался лужицкий язык, прежде всего диалекты нижний и верхнелужицкий. Основой национальных деятельности лужичан в Германии был основан в 26 сентября 1904, в Баутцене – «Сербский дом», в котором находились библиотека, музей, народный банк, библиотека, издательство и типография. Начало пер вой мировой войны летом 1914 года было для славян надеждой на создание своего собственного национального государства.
12
Publication available in full text mode
Content available

Ograniczone odkupienie i skuteczne powołanie. Tezy kalwinizmu dortrechckiego w literaturze współczesnego ewangelikalizmu polskiego

45%
Karczewski Z.
Rocznik Teologiczny
|
2014
|
vol. 56
|
issue 2
169-182
PL
Kalwinizm, dominujący nurt teologii reformowanej, jest głównym źródłem współczesnej teologii ewangelikalnej. Od synodu w Dortrechcie (Holandia) w 1619 r. przedstawiany bywa za pomocą twierdzeń, określanych jako „pięć punktów kalwinizmu” i prezentowany za pomocą akronimu TULIP (od pierwszych liter owych twierdzeń w języku angielskim). Autor niniejszego artykułu prezentuje obecność w polskiej literaturze ewangelikalnej po 1989 r. dwóch pojęć: limited atonement – ograniczone pojednanie oraz irresistible grace (effectual calling) – nieodparta łaska (skuteczne powołanie). Obie tezy są dyskutowane w publikacjach polskich autorów ewangelikalnych (baptyści, wolni chrześcijanie, zielonoświątkowcy). Dogmatyki autorów zachodnich (Ch. C. Ryrie, B. Milne, T.C. Hammond) wydawane przez polskie środowisko ewangelikalne także zawierają omówienie obu punktów. Analiza tekstów prowadzi do wniosku, iż poza wąską grupą autorów z Ewangelicznych Kościołów Reformowanych większość polskich ewangelikalistów jest sceptyczna wobec akceptacji obu doktryn, a zwłaszcza tezy o ograniczonym pojednaniu.
EN
Calvinism, a dominant trend in the reformed theology, is a main source of modern evangelical theology. Since synod in Dordrecht (Netherlands) in 1619 it is presented through thesis, called “five points of Calvinism” and is presented using acronym TULIP (from first letters of the thesis in English). Author of the article is describing the presence of two of the terms in Polish evangelical literature after 1989: limited atonement and irresistible grace (effectual calling). Both thesis are disputed in publications of Polish evangelicals (Baptists, Brethren, Pentecostals). Dogmatics of Western authors (Ch. C. Ryrie, B. Milne, T.C. Hammond), published by Polish evangelical circle, have included description of both terms, also. Texts analysis is leading to the conclusion, that except narrow group of authors from Evangelical Reformed Chrurches, majority of Polish evangelicals is skeptical to accept both doctrines, especially the thesis of limited atonement.
13
Publication available in full text mode
Content available

ROLA AMERYKAŃSKIEGO TELEWANGELIZMU W KSZTAŁTOWANIU POSTAW CHRZEŚCIJAŃSKICH ZWYKŁEGO CZŁOWIEKA

45%
Krauze Ł.
Zeszyty Naukowe KUL
|
2015
|
vol. 58
|
issue 3
57-67
EN
The televangelism shapes a religion consciousness of Christians living in the United States of America. Specially protestants who are involved in the evangelical movement. Success of the televangelism is rooted in a public availability, an accessible method of interpretation of God’s Word and pop culture connections. This paper unveils how the American televangelism influences on the religious consciousness of “the common man” and show a reason of an attractiveness of the televangelism though a modern world struggles with a faith’s crisis.
PL
Telewangelizm kształtuje świadomość religijną chrześcijan mieszkających w Stanach Zjednoczonych. Zwłaszcza protestantów związanych z nurtem ewangelikalnym. Sukces zawdzięcza powszechnej dostępności, przystępnym metodom interpretacji słowa Bożego oraz zaangażowaniem w popkulturę. Niniejszy artykuł wyjaśnia w jaki sposób amerykański telewangelizm wpływa na świadomość religijną „zwykłego człowieka” oraz dlaczego jest atrakcyjny pomimo kryzysu wiary we współczesnym społeczeństwie
14
Publication available in full text mode
Content available

Sieć ekstremizmów religijnych i politycznych. Sojusznicy i wrogowie

38%
Izak K.
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
|
2019
|
vol. 11
|
issue 21
96-134
PL
Zwiększa się zjawisko radykalizacji przekonań i zachowań różnych grup społecznych, co przyczynia się do wzrostu antagonizmów. Rzekomy lub uzasadniony strach i niechęć do obcych religijnie i kulturowo imigrantów wykorzystują ugrupowania populistyczne i skrajnie prawicowe, które zyskują coraz większe poparcie elektoratu. Krótkowzroczna polityka władz w wielu krajach UE, stawiająca przywileje imigrantów ponad prawa i bezpieczeństwo własnych obywateli, prowadzi do braku zaufania do państwa i szukania pomocy w środowiskach znajdujących się często na marginesie sceny politycznej, ale za to aktywnych społecznie, choć niekiedy wyłącznie na potrzeby propagandowe i z czystego koniunkturalizmu. Trudno nie przyznać racji niektórym środowiskom antyimigranckim, które wytykały władzom własnych krajów i Brukseli, że w wydawanych przez nich decyzjach brakuje poszanowania dla bezpieczeństwa własnych obywateli. Podważały one również politykę gloryfikującą wielokulturowość, która – jeśli chodzi o wyznawców islamu – już dawno poniosła klęskę. W odpowiedzi organizacje antyimigranckie i antymuzułmańskie spotykają się z oskarżeniami o rasizm, islamofobię, nacjonalizm i faszyzm, z którymi niekiedy niewiele mają wspólnego. W dialogu elit politycznych ze skrajną prawicą te pierwsze pomijają europejskie, chrześcijańskie dziedzictwo, tożsamość, kulturę i powoli odradzające się tendencje narodowe jako odpowiedź na „inwazję obcych”. Adwersarze z kolei oskarżają elity o arogancję, cynizm, obłudę, lenistwo umysłowe, krótkowzroczność oraz dbanie o własne interesy kosztem swojego narodu. Często są to słuszne uwagi, ponieważ uległość wielu polityków wobec islamu i nadmiar przywilejów dla wyznawców tej religii, łącznie z pobłażliwym traktowaniem przestępców wywodzących się z tego środowiska, musi prowadzić do sprzeciwu, a w końcu – do buntu, który rodzi przemoc. Zachodnia liberalna demokracja kierująca się prawami człowieka, wolnością słowa i wyznania coraz bardziej zatraca zdolność do ideologicznej konfrontacji nie tylko z obcymi religijnie i kulturowo mniejszościami, lecz także z własnymi obywatelami przyjmującymi coraz bardziej skrajne postawy. Obserwuje się ostrą konfrontację idei prezentowanych przez obie strony ekstremy politycznej, zarówno w cyberprzestrzeni, jak i na ulicach wielu miast, a po środku, między nimi, znajdują się nielegalni imigranci i radykalny islam. W dobie powszechnego i błyskawicznie rozwijającego się dostępu do źródeł komunikacji elektronicznej i mediów społecznościowych ten konflikt etniczno-religijno-kulturowo-narodowościowy musi narastać i coraz łatwiej będzie mu przekroczyć granice przemocy fizycznej. Z pewnością jest ona powstrzymywana przez dobrą koniunkturę gospodarczą Europy, ale nie wiadomo, jak długo ona potrwa. Próby tolerowania przez władze takiej sytuacji i szukania kompromisu lub porozumienia z ekstremistami różnych nurtów religijnych czy politycznych nigdy nie przyniosły uspokojenia nastrojów społecznych. Nie przyczyniły się też do poprawy bezpieczeństwa i porządku publicznego, a co najwyżej na krótki czas powstrzymały wybuch konfliktów społecznych. Metodą na ich uspokojenie nie są również obietnice i kolejne ustępstwa wobec środowisk ekstremistycznych, ponieważ prowadzą one do kolejnych żądań, często trudnych do spełnienia.
EN
The phenomenon of radicalization of beliefs and behaviors of various social groups is expanding, which contributes to the growth of antagonisms. Alleged or justified fear and reluctance to foreign religiously and culturally immigrants use populist and extreme right groups, which gain ever greater support of the electorate. Shortsighted policy of the authorities in many EU countries, which places immigrants’ privileges over the rights and security of their own citizens, leads to a lack of trust in the state and seeking help in environments often on the margins of the political scene, but socially active, though sometimes only for propaganda purposes and pure opportunism. It is hard not to admit to some anti-immigrant communities that have pointed out to their own authorities and Brussels that in the decisions issued by them there is a lack of respect for the security of their own citizens. They also undermined the policy of glorifying multiculturalism, which – when it comes to Islam’s followers – had long ago failed. In response, anti-immigrant and anti-Muslim organizations face accusations of racism, islamophobia, nationalism and fascism, with whom they have little in common. In the dialogue between the political elite and the extreme right, the former omit European Christian heritage, identity, culture and slowly reviving national tendencies as a response to the “foreign invasion.” Adversaries, in turn, accuse the elite of arrogance, cynicism, hypocrisy, mental laziness, short-sightedness and caring for their own interests at the expense of their nation. Often these are justifications, because the submission of many politicians to Islam and the excess of privileges for believers of this religion, including the lenient treatment of criminals originating from this environment, must lead to opposition, and finally to rebellion, which gives rise to violence. Western liberal democracy, guided by human rights, freedom of speech and religion, loses its ability to ideological confrontation not only with religious and culturally minority aliens, but also with its own citizens taking more and more extreme attitudes. There is a sharp confrontation of the ideas presented by both sides of political extremism both in cyberspace and on the streets of many cities, and in the middle, between them, there are illegal immigrants and radical Islam. In the era of widespread and fast-growing access to electronic communication sources and social media, this ethno-religious-cultural-national conflict must grow and it will be easier to cross the limits of physical violence. It is certainly held back by the good economic situation in Europe, but it is not known how long it will last. Attempts to tolerate such a situation by the authorities and to seek a compromise or agreement with extremists of various religious or political trends have never brought a calming down of social attitudes. They also did not contribute to the improvement of public safety and order, and at most prevented the outbreak of social conflicts for a short time. Their method of calming them is also not promises and further concessions to extremist circles, because they lead to further demands, often difficult to meet.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.